Stanislai Rescii Epistolarum liber vnus. Quibus nonnulla eiusdem auctoris. Pia exercitia pijs lectoribus non indigna pij quidam viri adiungenda putauerunt

발행: 1594년

분량: 647페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

611쪽

intra castra clamantium, & dicentium Sa-Jus Deo nostro, & Agno: &cogitaui me non procul abesse a Regno Dei: & qe hoc esset magnum illud gaudium Angeloru de

uno peccatore poenitentiam agente, quam de s9. iustis et Ducebar itaq; ad secundam custodiam fi tota centurionis cohorte, re-Ii quoq; eius comitatu: Aderat aute & patientia, & abstinentia, & vigilia, & humi- cubatio, & cilicium: & Diamastigosis: &fuga ocij, & sui contemptus. In secundam custodiam ingressi, inuenimus castitatem,

humilitatem, Pacem cum mansuetudine: Temperantiam cum sobrietate ante ianua Regis excubantes quq videntes me , & to- tu poenitentiae comitatum circa me, manu porrecta,benigne salutarunt dicentes: da honorem Deo. Ecce priora transierunt,& noua facta sunt omnia. Iam non erit amplius luctus, aut labor,sed nec ullus dolore quoniam priora transierui. Et adiecit castitas verba consolationis dicens; Et haec

quidem fuistis , sed abluti estis, sed iustificati estis, sed sanctificati estis in nomine Domini nostri Iesu Christi, &in spiritu Dei nostri, & osculu mihi singulae dederui.

Tum vero exivit Anna, & cantauimus

Domino hymnu gratiarum actionis. Exu IF 3 tauit

612쪽

tauit cor meum in Domino, & exaltatum est cornu meum in Deo meo: non est enim Sanctus, sicut Dominus, & non est sortis, sicut Deus noster, Dominus mortificat, &vivificat,deducit ad inferos & reducit, suscitat de puluere egenum, &de stercore et euat pauperem. Et exiiijt David,& pe cutiebat in organis armigatis, & saltauietotis viribus ante Dominum. Et egressae mulieres cantantes, chorosq; ducentes in tympanis laetitiae & in sy stris. Egressa quoque est mulier & couocauit amicas, & vicinas dicens, Congratulamini mihi, quia inueni drachmam quam perdideram:& facta est omnium laeticia magna nimis. Et praecurrens Humilitas, in tertiam custodiam : praefectum Regij Conclauis nomine Charitatem euocauit. Ille vero no quaerens, quae sua sunt , non cogitans malum,

non gaudens super iniquitate, sed cogaudens veritati, totus patiens, totus benignias, e Regis Conclaui exiliens; cecidit super collum meum,& osculatus est me, diis cens ad circumstantes. Dominus dixigat corda vestra in charitate Dei, & patientia Christi. Congratulamini mihi, quia inueniouem meam, quae perierat. Ego vero gaudens & laetus. Vivit Dominus di vi uitaniis

613쪽

gna tua, quia non derelinquam te:& sactus est in me quasi spiritus duplex :& quaerebam ubi esset, quem diligit anima mea. Ille vero Regiae dormis Pr*fecto nunclauit, qui vocatur Misericordia . quod qui mortuus erat reuixit,& qui perierat inuentus est. Misericordia vero nunciau it collegae,& socio suo Iustitis, & accesserunt ad me dicentes. Benedicat tibi Dominus &custodiat te. Ostendat faciem suam tibi, &misereatur tui. Conuertat DominuS Vul-

tum suum ad te, & det tibi pacem Ingre dere in requiem tuam . quia Dominus benefecit tibi: & ad manum ducentes in Regis Conclaue introduxerunt. Ego vero stupens in visione gloris,&magnificetiae summi Regis, cecidi in faciem meam, & ad

ravi Regem dicens: Rex in aeternum vive.

Tu es A & n. principium & finis, qui est i

qui erat, & qui venturus est omnipotens. Tibi gloria,& imperium in saecula saeculo rum. Confitebor tibi quia terribiliter magnificatus es. omnia in sapientia secisti equia vera & iusta iudicia tua Domine.C. firma hoc quod operatus e S in me. Et audivi vocem magnam de Throno dicentem verba fidelissima & vera.Ego sitienti dabo de fonte aquae vitae gratis. Qui F vicerit

614쪽

vicerit possidebit haec, & ero illi Deus, &

ille erit mihi filius. Et addidit dicens. Ecce sanus fustus es. Vade, & amplius noli peccare. Et statim secta est,multitudo militiae coelestis, laudantium Deum & dicentium. Gloria in altissimis Deo,& in terra pax hominibus, bonae voluntatis. Ego v ro, cum dilatatum esset in me, cor meum,& impleta est anima mea gaudio & laetitia, quoniam priora transierunt: locutus sum Domino verba carminis huius in die, in qua liberauit me de manu perseque iis, & de manu mortis, & de manu doloris , & dixi . Audite hec omnes gentes, auribus percipite omnes qui habitati S terram.

inique terrigenae, & si iij hominum,simul

in unum diues, & pauper. Os meum loquetur misericordiam, & lingua mea narrabit iuditium. Misericordias Domini in aeternum cant bo,in generationem & generationem. Magnus Dominus & magna virtus, & intiricordiae eius non est numerus. Quia visitauit in virga iniquitates satas, re in verberibus peccata nostra. Congregauit super nos mala, & sagittas suaS, comple uit in nobis,

615쪽

Castigans castigauit nos in furore suo, di

morti non tradidit nos. Neque in finem oblitus est nostri: nec faciem suam in finem auertit. Nec longe recessit in opportunitatibus , in tribulatione , nec repulit in sempiternum Dominus.

i ostendit mihi tribulationes multas & malas,& conuersus vivificauit me. Eduxit in latitudine.& saluti me fecit,conuersus est furor eiuri& co solatus est me. Misericordia Domini,quia consumpti nosumus quoniam in aeternum, misericor dia eius. Ego enim abominabilis,& inutilis homo, bibebam quasi aquam iniquitatem. Timor Domini recessit a me quae desiderabant oculi mei, non negaui eis.

V ς py'hibui cor meum ab omni luci m.

ditate, &oblectatur in his,quae deside

rabam.

Vtebar creatura tanqua in iuuentute, VI no praecioso,& pane delicato pascebar. Non fuit vita mea in cogitatione victus, 1 cibis alienis alebam animam meam. Et operuerat faciem meam crassitudo, de lateribus meis arvina dependebat. Cupiditates meae, quasi rota carri, sue runca

616쪽

sorunt, & quasi axis versatilis cogitatio

nes meae.

Anima mea quodcunque voluit fecit,ca nem, I mundum dilexit. Subuersum est cor meum in semetipse, os. Domini ad vindictam prouocaui. Marcescebat in memetipso anima mea: de tu parabas mihi dies affectionis. Congregabas super nos mala, & nescieba, fagittas tuas parabas in eis. Inebriabas sagittas tuas sanguine,gladius

tuus acuebatur ad deuorandas carnes nostraS.

Nam qui deliquit in conspectu eius qui secit eum, incidet in manus medici. Et dedisti mihi cogitare iustum iudicium tuum, iram, furorem, mortem, & infer

num.

Ideo saepe in me conuersus sui plorans, de oculus meus deducebat aquas. Et tu quoque conuersus vivificasti me decorem posuisti, & circlidedisti laeticia. Suscitasti a terra inopem, &de stercore erexisti pauperem. Collocasti me cu Principibus populi tui: in consilio magnatorum posuisti. In terra alienigenarum gentium habitabain conspectu praesidis tui apparebam. Inter

617쪽

Inter imperates populo vivebam: sanctisi

sima verba plebi tui nuntiabam. Et iterum ut canis ad vomitum reuert bar, & volutabar in volutabro luti. Et maledictus factus sum apud te, quia dixi bonus est Dominus et & in spem veniae pecca ui. Et exarsit in ira furor tuus,& confirmatus . est ,& induxisti super me amaritudines. Extedisti in furore dexteram tuam,&t tigisti omnia quae possidebam. Et tetigisti os meum,& carnem meam do lorem ad doloxem addidisti. Et tu Deus magnus vincens scientiam nostra: quis scrutari poterit consilia eius ΕIeuasti me o custos hominum,& quasi su

per Ventum ponens, elisisti me. Misisti contra me calumniam, &menda cium, oppressus sum violentia, nec habui qui liberaret me . Irruerunt in me falsi testes, Invaserui sub stantiam , & tulerunt eam Satrapae. Dixerunt, circumueniamus illum; quia inl- utilis est nobis praesentia eiuS. . Grauis est nobis hic alienigena, contumelia vexemus, & opprimamuS. victum & amictum abstuler ut, in sterqui- Iinium projecerunt me.

618쪽

Haec fecerunt, & ecce Dominus misit manum suam tetigit os meum , & cutem,

Percussit me febri & frigore, ardore, de

aestu nimio consumpsit me. Dolores inferni circvdedit carni meae, seruens, & fremens, sorbebam mortem. Dies diem dolore superabat,& iterum lux lucem, & mensis mensem. Gemens aestuabam in lectulo, apertae mihi fuerunt portae mortis,& ostia tenebro, se vidimus.

Appropinquabat corruptioni anima mea repleta est amaritudine, inebrieta est absynthio. Et abominabilis factus est panis alae meae,& cibos desiderabiles horrebam.

Antequam comederem suspirabam, & cibus omnis olla colloquintidis erat. Vinum non laetificabat me, nec panis confortabat cor meum.

Quasi putredo sic consumebar,& quasi vestimentum, quod comeditur a tinea. Non consolabatur me lectulus meus, nec relevabara dolore in stratu meo. Si iacebam dixi, quando consurga,& exurgens lectum desiderabam. Replebar tota die doloribus, usque ad tenebras

619쪽

nebras , noctes laboriosas numerauisti. Multa stulte locuta sunt labia mea verba nostra disciplinam non sonabant. Loquebar quod ratio non suggerebat, cogitationes dissipatae loquebantur , &errabant.

Dixi in dolore, si flagellat, occidat semel&non semper de paenis meis rideat. Non enim fuit sortitudo mea ut sustinere, nec caro mea, aennea ut patienter age

Destruxeras me undique Domine, & pe ibam,& quasi evulsae arbori, abstuleras

spem meam. oppressit me dolor meus valde,&in nihilum redacti sunt omnes artuS mei. Veruntamen non usque ad cosumationem meam emisisti manum tuam.

Dixisti. Miserebor hominis, liberabo erivi non descendat in corruptionem. Videbant amici quod morti tradebas me ubi constituta est domus omni viventi. Et consolabuntur me verbis pacificis, s per omni malo, quod intulit mihi D

Dixerunt,In tua infirmitate.Ne despicias te ipsum, sed ora Dominum , & da locumedico. Ete

620쪽

Etenim Dominus ereavit illum, non dI. scedat a te, quia opera eius sunt necessaria. Altissimus creauit de terra medicinam, &vir prudens, non abhorrebit eam. Venerunt, & dixerunt honorabiles medi. ci. Non reuertetur oculus cius, viviis de at bona. Nec reuertetur vltra in domum suam, neque videbit faciem populi sui. sederunt & obstupuerunt, videbant enim esse dolorem vehementem . 'sagittas Domini in me viderunt, quarum indignatio ebibit spiritum meum. Avulsa erat de tabernaculis nostris, omnis fiducia, calcabat sup me quasi Rex

interitus.

Et tu Domine audiebas cum ingemisce- .ham. Dixi, Venit finis meus, & spes mea perij t. Et dixi. peccaui Domine, & verE deliqui, .:& ut eram di gnus, adhuc non recepi. Surgam, & ibo ad patrem meum, confite-- bor illi in amaritudine animae meae. Pater peccaui in coelum & coram te, iam non sum dignus vocari filius tuus. Consessus sum tibi peccata mea , sententiam puram , loquebantur labia mea .

Dixit

SEARCH

MENU NAVIGATION