Euphormionis Lusinini Satyricon. Cui praeter partes 4. dudum editas pauloque ante auctoris obitum recognitas & locupletatas, accesserunt auctaria quaedam ac velut loci paralleli, qui instar notarum uberiorum esse possunt. Una cum Scarabeo qui libri q

131쪽

is 2 EUPHORM. LVsININI compresserat. Cumque ad vesicam carne et fibrς cum expellente natura pugnarent , illa in concepti flatus suspicionem veniebant. Igitur medicamen insusum est inferius,&omnia in alium sorte morbum valituratentabantur. At praecipue nefarius Ambrax oppugnabat adhuc vitalem Fibulli naturam,qui pr ceptrices Medicorum chartulas , temere in eorum officinis dissipatas,qui diluendis medicamentis prae-iunt, vigili ad scelus cura coegerat, ac in secretam deinde merserat urnam,pater naeq; artis temptor medicinae scientiam: mentiebatur. Tam ut interrogabatur de morbo, munitis diligenter foribus, versabat manu vasculum,&. este, in oviebat,sortes nusquam Praenestinar,vel Lyciae; ac praescriptum , quod voluentem manum primum implesset, aegris etiam formidolosius,quam est periculum sontibus,ad pharm acorum magi stros mandabat. Sic ut interdum nefarias manus atroci caede pollueret,interdum fort. ς temeritas pro prudenti consilio esset.

132쪽

Sed non litauerat Fibullius imprudentiae.Nam Arni raeis chartula dictauit oua ad ignem bis cocta , & veterrimi pili eliquatam viscositatem - Praeterea deambulationes raras iusserat, & oscitantem ignauiam molli thoro fouere. QMe omnia nascentem in Fibullio lapidi ei. nam ita durauerant, ut assidui cruciatus moriendi solatium quaererent; quod procul dubio soluisset hominem tantis malis, si alliquid gustassiet de Callionis potu

Non tenuit lachrymas mitissimus Percas, dc miserrimam domum subleuauit gemituum societate. Sed mea sors erat durissima ; quoniam certam opem negare Fibullio videbatur a mea humanitate alienum: & si remedium, quod in

illum morbum strenuum noueram, te-

tassem, timebam Medicos, tum etiam Callionem, deniq; ne non haberetur fides ignoto. Tandem vicit misericordia nimis prudentes m eius, propiusque ad stratum accedens, O vir, inquam, propensiore fortuna digne, quam nunc a-

133쪽

i3 -Lvs IN INIuersa est , aude sanari. Da remedio quod affero triduum , & si ad votum meum sanitas non responderit, illius iracum diam meo capite depreceris. Molavittisque victima mactari non abnuam. Exhortuit ad haec dicta Percas , & de Callionis poculo ratus loqui, meo ca pili, quod ego in succidaneum dabam, iust ssima sulpicione timebat. Sed Fibullius, quam non, inquit, haec promissa noua sunt Z Apage haec secreta

naturae, & tot modo nati medici ; vani m spem, ac inania verba, aeternis miserorum eruciatibus, & indigna mercede vendentes. At ego, crede, inquam,

domine, amplissima erit merces homini tanto benefecisse, neque solum. pro tua mihi vasetudine , sedpro mea etiam salute laborandum est. Si fallo , nec postlim declinare familiae tuae impetum, nee domini mei iram. Tum ille, pomquam aliquantulum dubitauit, interio-gato etiam de meis moribus Peleante, ut acerbitas mali cogebat, tentate igitur remedium iussis , quod vel ipsius

134쪽

coii oris ruina morbi pertinaciam ex- pug aret.

Hac sacha potestate in proximum monteat secedo , illamque partem,quae tum imminentis iugi vertice. tum virgultorum & secticum humili fastigio, maturius umbrabatur, curiosa sedulitate lustro. Respiciebat locus Aquilonem,& ut erat decliuis, fluente passim per imbres humo aridis tantum lapidibus sternebatur. Hic terna geniculatione Esculapio votum feci, si sanaretur Fibullius, barbam auream ex proximo re stituturum peculio, qualem Dionysius ademit. Crederes deorum etiam sum-gia emi. Nam statim notissimam heibam oculis meis iubiecit AEsculapius, quae calaulo bellum indixit multo feliciu S, quam aut Veratrum amentiae aut

vultieribus Ascitos. Hete lanceati, soliis, pilo que ita breui, ut pone curioses oculos nilat, crenis deniq; tenuibus,& iis pein obtusam speciem oras secantibus,mediocriter assurgit. Radis cauli q; lignea, si1btiliorem succum in herbam trans f

135쪽

bitalis, plerumque eminentior ; insigne fastigium floribus ad examen turgentibus cingit,& Virgae aureae sertita est nomen , siue quoniam aureae ac pene diuinat virtutis est, siue qubd praestantis metalli colorem exigui floris venustas aemulatur. Caeterum contusum in renibus calculum in innoxium puluerem soluit. Non in latere, non in vesica dolor: adeo ut tam facili remedio pudeat calculum timuisse. Etenim in hyemem siccatur qstiuis umbiis planta,& ubi grauitas lateris coeuntem morbum praesagit, aureus puluis ad diachmam mero delibutus sumitur, siue ouo leuissime cocto permixtus. Sed mihi non erat ad manum tam praeciosi1ς puluis. Iraque recentem adhuc herbam iubeo Fibullium manis

dere. Nihil eo die visum est ad mo bum fecisse medicamentum : sed biduo deinde repetitum, se pra fidem est quam rae refellerit acerbissitnu mortium:

as puluis abunde vesicam exonerabars,

136쪽

guinis imagine pingebat. Iam Ventriculo robur redierat , iam corpori toti vigor, & mihi ad persectionem altis medicae sola deerat laurea, & emptici j testimonij liber, cum k Callione redduntur Percanti literae , se a Principe ad Laberium mitti, ea pompa quae utrumque deceret. Nos quam primum sequeremur , vel ad Fibullium , si consensisset, laturi poculum , vel adornaturi magnificae domus

superbiam. Tum a Fibullio epistolam ad Callionem impetro, qua se ingenti

miraculo senatum confirmabat & quoniam semel Numina curam egissent suae Valetudinis , nolle ea offendere alieni auxilij mixtura. Igitur gratiam habere oblati medicaminis, & praesenti aliqua-do pleniores habiturum. Timebam enim, ne Callioni, si rescisceret Fibullium mihi sanitatem debere, videretur

indignum, praelatas meas artes illi medicamini , cui commendando etiam me misisset. Me

137쪽

I38 EvΡNORM. LVsININ linsolens, ut sine flammeo, sine aqua, sin solenn gne , absque vittis denique des matronis verecundiam mulcentibus liranseat in alienam familiam virgo H ς cimolestissimis cogitationibus scindebat

animum, & praeterea quod cosilio tem .pus non permittebat ut Erat etiam mensis Maius, quo tempore nuptiarum Ο- men perlaorrescebum. Et distantem anhnMu ac trepidantemsapientum illa monostri ha νm brabant. Absique consensu parentam uxorem piducant libera' AEternare ris genus tuum 3 istigator nuptiis. Dι Coma, certum est cedere homini nam

Filiam sit perbum ess reddere, cui pitii dicasn hil. Fili des honoratu, non opsilentieribus. Hac utinam viri carerι possemus molestia. Hav4 locus illi in nuptiis,cuianiram non est ad nuptias, Ita ut decet, hilarem ac lubent faciem nati nuptiis.

138쪽

Moribus dedem Ofiliam quis rat N e 'io filia moratur nuptiaue parens sius. N hila meretrice disseri saepe nupta formiηa.

Nil minus decet nupturampulchrier quam pronvba. Non n si ex eo parit data est cui nuptum sae-mina, Nupta omnis meretrici est ho is ,segreg/tarbi a viro est.

s s Quin o Cyri istud prauarum imitari ani-

mo Jubibat, de quo hac Xenophon c. ΑΙ. lib. 8, Dropa Ia. Cumque se complexi alutassent, primrem D-- Cyaxari dixit , domum O Curiam ei Babylone selectam esse : νt s etiam eo peni-rti, tanquam insua diuertereposset. Dem - de muneribus aliis permultis o insi nibus eam donauit. Acceptis his Cyaxares liam ad ipsum mittit. quali coronam aliuam,ctar mi Era,intorquem G Medicam velem, quam seri potuit,pulcherrimam adferebat. Ac dum puella Cyrum coronaret, C axares ait: Equidem hanc ipsam tibi, C re, uxorem trado, qua mea est Via. Nam ct pater truspatiis meiplia νxoreduxit, qua tu natin es. Atque

139쪽

I o EvPM ORM. LusININI Atque haec illa est , cui tu puer saepenumero id temporis, quum apud nos esses, more nutricis blandiebare: quumque interrogabatur ab aliquo , cuinam esset nuptura: Dronupturam reoondebat. Addo nomine dotis Mediam Pniuersam : quum natam ex me subolem fixus vis ilis nullam habeam. Has i erant Cyaxaris Perba,c u Depondens Drus: Equidem, ait, mi Paxaris,ctgenus lauilo,

o puellam, o munera. Sed in his tibi de sententia patris ac matris adsentiri volo. Et quamquam bis ita Cyrus iacere puella tamen Omnia donabat , qκεcumque grata Darari'tu putabat. JIgitur ambiguo ascensu cogitabam sic hominem non laedere, ut neque me laqueis, si qui essent impediendum pro ducerem. Centes, inquam , domine, parum amas puellam, quam pro nuptiis in contubernium mittis. Quid amplius irata Omphale , Lydis exegit, quam ut seruis ingenuae miscerentur Z Itane λ inquit, nescis splendidissimam libertatem in virtute positam esse Θ ac praeterea iam

140쪽

I tui coniugio emancipari liberos, ita se

uos in societatem iuris Quiritium mitti 3 His dictis, erigebatur animus meus in spem optimae sortis iam ad nouaculam videbar libertus respicere , cum Fibullium credere coepi ex magnatum more facere: si nolis ut per illum tibi bene sit,conaturum ut sit male. Nec amplius cunctatus, in uxorem consentio,& praeeunte religiones Fibullio, ac praeterea osculo bis terque repetito, firmavimus fidem rac tum in publicum progredior,&sponsus,&, quod nesciebam, pater. Iam septimus dies illuxerat, quo tempore promiseramus reditu in spelucam, sed memoria no illubeti omisimus suauissimu ad mulieres itera quoniam iam ad Laberium aduentabat Callion,& urgebant assiduae literae, ne eius comitatum deficeremus; cum Per cantis sedulitatem meq; prodigiose sanatum,instat ingentis familiae reputaret. Itaque expedito progressi itinere,anteuenimus etiam Callionis cursias & magnificam praemissi agminis tarditatem. i