Euphormionis Lusinini Satyricon. Cui praeter partes 4. dudum editas pauloque ante auctoris obitum recognitas & locupletatas, accesserunt auctaria quaedam ac velut loci paralleli, qui instar notarum uberiorum esse possunt. Una cum Scarabeo qui libri q

발행: 1624년

분량: 354페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

121쪽

tioni sucum callidissimis excusationibus coepit. At magistratum maior incesserat perturbatio, cum & sermones hominum timeret, si tam facilis machina ea itisset sententiae robur, &, s1 perstitis set, Callionis potentiam. Sed assuetudine peccandi succrescunt ipsis sceleri, bus excusationes, & animus in flagitia promptus in expedito commenta, velut sceleratae vitae custodiam, habet. itaque non multum moratus, neque , inquit, iustitiae quicquam nego neque Callioni aliquid dabo,quod vir integerrimus sibi datum possit irasci. Utinam non audissemustantum nomen;ut sponte liceret esse iustist Nihil fallo, sed nisi prouocatus

pugnauisses, nisi tuam causam vulnera perorassent, non impune tulisses hanc feriendi licentiam. Sed audi, fortunam in te hactenus mon scelus, punij. Non oportuit populum leuari fortuitoru terroribus , ne grassandi licentiam inulti praetextus ostenderent. Itaq; habet a me Callion neque negleistam iudicandi cori-uetudinem, dc gaudere me miliu fuisse

122쪽

ex ipsa us familia,ira Domini, meaque se- ueritate dignum. Sed iam in semiliaritatem descende- .rat Acignius, de mira humanitate inuitabat in crastinum ad publici celebritatem spei haculi. Iam etiam ex vulneribus aegrum ad thorum deduxerat, ac blanditiis omnibus obstinatum animum expugnabat: pepercissemq; forsitan, nisi ceruicibus in spondam inflictis vulnera

recruduissent.Prqterea sero consenserat in iram animus, ut in sylvis. quo dissicilius molitur imber ramorum textiles nexus,eo pigrius admissae aquae stagnant. At Vero postquam tempestas in s renum transiit, & defatigatas mentes densior somnus obsediti, terribilem for tunae lusum, qui nos tota die versanerat, noct urnae imagines reddebant i ut inse-stior sibi esset ipse animus per miras cogita tiones se terrens; qua fuissent ex te nae formidines : donec tympanorum ac

tubarum clangor sub rubentis Auro- irae fugam inquietum soporem excussit, lmeque ad paratam ab Acignio scenam

123쪽

cum Percante adduxit. Sedebat mihi proxime modestissimus senex , cuius eum humanitatem libassem , ingemui, fortunam eiusmodi moribus meam pa-.ttiam inuidisse. Nec dissicilis fuit similium morum conciliatio nam & secretus impetus inuitabat ad amicitiam, Morationi nescio, quis genius insinuauerat fidem. Ig tur nondum composito aulai tumultu ludi magistrum spectabamus , qui nudis fere ad cubitum lacertis nunc firmabat orchestram, modo scenam , & verbis ad anhelitum expressis, hortabatur actores, hic reg)ae meminisset grauitatis, ille muliebris pertinaciae risum, lachymas teneret, & impositos mentirentur affectus. Interim optimum senem rogabam: num ut audia ueram in Acignium consensisset omnis virtutum familia; num in verticem integritatis homine Gratiς manu duxissetit.

Hic ille, strans imoque trahens a pe

ctore vocem.

124쪽

SATYRI

Et vero, inquit, ducebant. Quoque iustius indigneris, non inuiq rupes, non aspera cautium malignitas , auspicata compressit vestigiae ; sed exiles stipulae sestinuerunt personam robustissimae

molis. Diceres domiti exercitus inanem umbram victorem animum terriI-isse. Ita suso vitiorum examine non potuit suspicionem vitiorum fugere. Vanitatis, ambitus, auiditatis in republica,in re literalia reprehenditur. Cur non tollit suspicionem ; cur non extinguit incendium, quod illius famam inuidiosis criminibus urit λ Denique cur non mit cet, aut cur homo videri timet, & interdum errasse λ Crederes cum illius sct scoelitum decrera conuelli, neq;se quicquam a Numinis causa esse seiunetum.

Mirandum porro est, infestam Acignit iniuria credo o sed infestam superbiae crimine famam ; qui discipulum pene nunquam dimitti non superbissimum, aut qui aliquem ultra se, magistrumque laudaret Z anquam & illius gloriam

plerumq; corrumpunt, qui omnia eius

dicta

125쪽

ia 6 EUPHORM. LVS IN IN I. dicia in miraculum trali ut: quoniam hac aetate sic vivimus, Ut quem factiosi laudet ueris . huic seu inuidia seu cotta sentiendi ambitione sim iniquior. Ac ne fit aliquid in Acignio non insoles,l q3ram amici iam a m eue Itunt , imprudes inimicorum furor alit, dum calumniandi licentia iustiores querelas ener uant, & ineptis criminationibus veriora iudicia destruunt. Dum haec proloqueretur, tantum silentium totam domum occupauerat, Vt

altiore Sigalion excipi nunquam possit.

Itaque ad scenam oculos conuertimuS, quam decorus adolescens perambulabat , qui fabellae argumentum pandere coepit, versu non multum delicato Fingebatur aute inuenis,fortuna&ing nio

illii stri,paternis bonis sistitatium deserti prastilliae silentiu , nec sanctissimas matris lachi ymas, nec principis aut horitatem religiosi coepti fregis costantiam. Nihil illo venustius, si LbulaRoscios inuenisset: sed omnes ad pedum numeruli umeros torquebat, omnes fictitiis vo-

cibus

126쪽

cibus corrumpebat naturalem gratiam,

i & trita sepe verba insoletiam testabam tu 'asciliciae maiestatis. ἔIn illis deliciis optimam lucis partem consti mpsimus , tandemque digressus ex molist stima scho'a, vi im ad F. buulium cum Pereante exorsus stim. Ac ubi extra Basilii munimenta couctitimis, tum solutiore gaudio ridebiamus pridianae lucis prodigia, & memorabiles tot mol. stiis casus, ex quibusnili lpraei r paucula in occipitio meo vulnera durauerat. At vero nihil est diuturnum , quod sit extra Attune consilium. Etenim Fibtilli ad interi tum aeger marcentem familiam ad postremam solicitudinem deduxerat; noruque ab ipso gaudii limine tristitia veluti

fugitiuos reuocauit.

Sed mirabar hominum genus totis Fibullii aedibus conuersiari,imperiosiam, triste, seuerum, qui ne cinge mistebant ad familiae planctum,&fontexad tristitiam arte magis quam sponte contraxeranta Quos ut Medicosispius appesari audivi,

127쪽

i 28 EvPHORM. LV si NINI audiui, no prius interrogare Percantem desij, quam intelligerem omnem religionum differentiam in tres partes esse distinet am. Hos appellari Priscos. illos Novates,tertium genus Medicorum essse, sed potentissim ma sectionem Medicorum iam latissime dominari tui quod Spartacus regnum concupiuerit, isti serui occuparint. Iam Procerum partem, iam Magistratuum , eruditorum etiam greges totos consensisse in Medicorum scholam, haec& talia sentientem : Aut

Numen solis terroribus fingi; aut si est aliquod, omnia permisisse dispensatricii naturae: animum ita corporis domicilio: insinuatum,ut extra illum carcerem non

' duret: denique religionibus sicut vestibus utendum, de quibus & consuetudo&ipsa vulgi inconstantia iudices sedenti His institutis docti facillime peccant in

hominum vitam,&nouis experimentis radices omnes ac metalla tentant, nec perniciem hominum aestimantes, nec numinis iram. Adeo enim multas artes misera mortalium

128쪽

Mirituissetissa Fato riumus, languemud, conualisi in , morimur : medicina quid praestM , nisi pt iuxta te nemo desteret λ Dicturum mepum,non credo renunciantibus, non accedo cum desieruntrelinqvrenis languentes. Ego vero medicis non credo stera tibin. Allicite maiorem partem generis humavi, me interroges, illam robustiorem, illam adhuc inprima rerum natura peritate viventem , nussps artis huius nouit antistites meo minus tamem bellorum Pul veri-bin , morborumque medetur incursibus,

non dissutationum panitate solerti, sed experimentis:ct inuicem persimiles di similisque casus obstruatione ducente, tradita rationesiuccurrit. Non medihisa sanat ,sed quicquid ridetur sanasse,medicinae'. Quos vult is animos ram,quod an quantum dι- citis 2 inuenta pro vita, diis placet, autori tat syrmamque captat , pt longe rentura suprema prosticiat 3 pi adesse fata denun- ciet , qua nec timentur 3 ct maxima scientia pars esse coepit sanare non posse. Quisquamne ab homine qui adhuc loquitur clirat,in

telligit,

129쪽

i3o E visen M. LVS IN IN Itesti clic recedet,quemadmodum relinqui tur exanime corpru λ ct ibi finem vita ta-bu. ubicunq: scientia stubstiterat infirmitas 'Si stagilitatem mortalitatu, incertosque velimus a timare caseus, totundem pericuti habet mnis ager. Iniquisimum est destρ-

rationes vocari, quoties remedium meduina

non inuenit: angu Ru siue artis , siue mentis humana, ad inardiam referre fatθ-xum. Nihil ρε agis inter se omnium puto, quam Pt Jes pro homine tam longa quampita sit. Unde putaris inuentos tardos fune rum apparatus Z Vnde quod exequias planctibus i l ratu, magnoque siemper inquietamin Plulatu λ quam quod facinio videtur, credere tamfacila uti morti vidim in igitur frequenter ad vitampost conclamata supre

ma rederentes.

Pierissi convalumini negligentia bono,

i quosdam explicuit qui quid alios fortastis

t occiderit. Hos indolentia teueritas, illosi adiuuii desserationis audacia.DaturΡrtassis huic arti persticere Moi bos prosurara me- dirari sed νηδε silet quantum inter visitara, latentesquepectoris in , νη iqne anima

130쪽

ria mortalibusΡma,nec in pultibuι nostris sedet tanta divisitas, quanta latet in ipsis domititudo vitalibus. Inenarrabile, indeprehensibile est quicquid nos dementorum varia compago' inauit. Et prout in nos plura se rariora de renenisseminibuείαυ- flibusque coierant, ta νιι ramur ratione,

afflixerat , cui ad vulgarem m orbum insolentia remedia quaesiuerunt. Etenim quos emulierat humores vena ad sinistrum renem pertinens, vis lienis ignea paulatim ad densaverat ut omnem renis latebram coctilis de acuminati Iapibdis rigiditate comp'erer. Nec acerbos dolores ante trudelis scelus mouerat, qΗam exercitionis vehementia e naturali recessii exeuteretur in vi ereris an gustias , nunquam hiatu tam immani sua sponte patentes. Tum autem saeuis smi mali atrocitas tam ventriculum sit perne exonerabat,quam alui libertatem

SEARCH

MENU NAVIGATION