장음표시 사용
321쪽
tores subinde occurrit, diviso in regna nempe liberineiυitates e liberos populos ac provincias, sive iuxta Graecos, qui res Romanas pertractarunt, scriptores, ἐι τὸ minor, vel f u . . aut συμ-χυς e re τὸ misisve M.tive etiam H Q infoederatos nempe, vel umi M& seios ac in subjectos, Win si ita. Populi Romani vel inservientes etiam quandoque dictos. Eam certe Romani orbis in urbes liberin, regna pravineias divisi nem, non inde, ut modo diximus, a Pompeios minus autem ab Augusto, in cuius rebus fit de ea apud γ)Strabonem ac is Dionem mentio, si Liam ante locum habuisse, praeter adducta luculenta eius rei, vetustiora exempla, vel e Cicerone constare potest, a quo in Verrin1s, ante demandatam proinde Pompeio belli Mithridatici provinciam dicitur dum illud a Lucullo ut ipse Tullius id in iis tangit, gereretur h jam omnes
provinciaae jam onmia regna, jam omnes libera eivitates alibi si lugent omnes provinciae auerunmur omnes liberiis
pultu regna denique jam omnia. Adde eundem pro Deiotaro, sed J. Caesare jam rerum potiente, omnes Reges Quorum multi erant finitimi, omnes liberos populos, omnes eios, omnes provinetiae; ubi liberi ac socii qua de re postea. distinguuntur Quomodo apud Sallustium legitur, I Reges O populos tiberos, paucis nobisibin vectigal pendere, minia nempe ibi provinciarum, quae Populi Romani vectigales erant ac stipendiariae, mentione apud Suetonium: ti'Lit - p. 3 I. Dio L. LIV. b Idem L XXXVII. p 36. D. 23. i. LX. LIII. p. sia Herodian cra Lib. XVII. p. 8 o. L. II c. a. st Lib. LIII. D. O .
d Aristid orat in Romam si In Verrem III e 84
322쪽
vero in Vespasiano, verum adulto iam Caesarum imperio; m sed se provinetae eivitatesiue liber , ne non es regna
auondam tumultuosius inter se agebant.
De Regnis equidem sive Regibus qui scii atque amiHPopuli Romani appellari meruerant, immo ipsum Regium nomen ab eo, sive a Senatu, consequi, iam non agimus sis quos alioquin is insemientium Regum nomine citra ambages designat, ut notum , Annalium scriptorci alibi : ο vetere, sebam pri Em erepta Populi Romani consuetudine, ut haberet instrumenta semirutu Reges m qu modo πικά- -ν, quod vere Iubjecti essent Romanis iidem Reges de iis est Strabo. Eosdem certe Reges, qui semet in Pop. Romani fidem, clientelam, vel sponte, vel vi aut metu adacti dederant, Romanis exercituum Ducidus vel Legatis, aut vicinarum iisdem Regnis provinciarum Rectoribus fuisse obnoxios, ex prisca A nalium mistoricorum fide sat constat. Unde etiam Antiochi Epiphanis, Syriae Regis legatis, Romae in Senatu reserentibus, O eum haud secus, ouam eorum imperio, legatorum Romanorum jussu paruisse, ab Senatu responsum resert 3 Livius Antiochum recte tuu ordine fesse,
'uod legati paruisset. Qua ratione etiam factum, insigni insuper eius rei, ac proinde memorando hic obiter exemplo ut quinque mul, quos paullo ante enumeraia νerat, Regibus, Commagenes nempe, misenorum, minoiis Armeniae, Potiti Polemoniaci, Chalcidos ius. sisse Syria Praesidem Marsum, ut ii ne mora discederent, tradat alicubi r Iosephus. Ut mittam, quod
alibi refert idem recutitus, illud Augusti, in suis ad
in In Vespas c. 3. ca Ibidem. n Histor. II. c. 8 I. cr Antiq. L. XIX. c. VIII.
' Lib. VI p. 98. Ibid. L. XVI. c. XV. p.
323쪽
Herodem Iudaeorum Regem, literis superbum, imperi
simul Asiae ac aegypti Reges, Eumenem, Antiochum, &Ptolemaeum,de se apud Livium t pollieito que omnia, inae Populus Romanus imperasset, praestitutos quod de Rego Deiotaro ait Ciceroci eum esses: u qui Senatui parere di dieisset. Ut proinde Roma haud immerito dicatur a Diavo Iohanne: U κυ- --αν ὐδ βιωγλων ται - M Mregnum, V imperium in Reges terrae. Hinc etiam passim I accepti, vel in fidem ; et, aut in omini fide permanere dicti apud rerum Romanarum Auctores, iidem Reges adde etiam fideles, ut dictus paullo ante Rex Antiochus apud Livium: a imperaretque bi Popuiae Romanin quae bonae FIDAE LIAE UE Ioelo Usent imperanda.
Unde illud Romani Senatus a Ptolemaei Regis AEgypti responsum alibi apud eundem Liviumci O regnique bino Ei seira subsidia firma, FIDELI suae .ipublieis esse. Adeo quidem ut Scaevola, quod praeterea observo, Mince Digestis legitur , maiestatis teneri dicat lege I liaci uis dolo malo factum erit , qu REX EXTER- NAGONIS POPULO ROMANO MINIS OBTEMPERARET Alteram vero classem quod adtinet eorum, e quibus constabat praeterea Romanum imperium , liberas nempe civitates, seu liberos populos prout haud uno loco de sis loquentem paullo ante vidimus Ciceronem, & quibus adnumerandi continuo veniunt, suis utentes legibus siveo Lib. XLII. e. 16. XLI α χε. M Pro Deiotaro A. ca Ibid. cap. 6. x Revelat C. XVII. v. g. b Leg. IV. D. Ad Leg. Isio Auctor Beli. Alexandri α Majeae LXV. o Leg. VIL Se XV. D. de eo Ibid. α XXIV. iam L. Captiri P a do
324쪽
Aυτονοαοι urbes, vel populi, horum equidem haud obscura facta iam est a nobis mentio. Dicti vero etiam illi saepenumero Romanorum sorii, faederari, et ut diversiliaem, liberi nempe ac aderati cum alibi, tum in celebri Proculi J. C. qui exstat in Pandectis loco commemorentur, eaque de re egerit in praeclaro opere uia-cius Liberae nempe gentes Vel civitates a Romanis dictatae, quae vel bello victae, Vel eorum opera alienae domita nationis, cui eaedem antea subjacebant, iugo exemptae aut ob aliquod earum meritum in Populum Romanum: vel ob cognationem, sicut Ili He , suarum legum patrii magistratus, regionis etiam sive agrorum libertatem, quae singula tribus hisce vocibus subinde complec
Romanis consequebantur. Prioris utique facti , sive vire genti 'el urbis, cui haec tria sint a Romanis concessa vel relicta, obvia utique exempla suppeditant cum
Latii primum vel Italiae, de quibus iam in superiori
Exercitatione egimus, municipia quorum incolas , etsi cives Romanos, legibus suis es suo jure utcntes tradi
Gellius oum memorati paullo ante Carthaginienses, Macerines duribThessal Sardiniae populi, aliique,ac plures, de quibus adhuc dicetur. Eiusdem vero juris vel libertatis, qua machi militer fuerint a Romanis alterius Feneris gentes vel civitates, liberati nempe ab aliorum qui eam bi arrogaverant, dominationes; aut ob eorum erm Populum Romanum merita fidem utique faciunt adducti itidem p es, iique post debellatos Philippum, penultimum Macedonum Regem Antiochum Magnum , tam Asiani quam Europaei aut Nermitant Siculi Tarsenses, aliaeque quae commemorandae adhuc venient, gentes vel civitates. Qua ratione proinde id est a Romanis comproba-
325쪽
ORBIS ROMANUS. ortum, quod de iis ait alicubi Q Dio Chrysostomus, non
ita adsectos esse Romanos, ut neminem sub se non perferant liberum. Unde illa unius e primoribus Chalcidensium ad Etolos verba apud Liviumci h nullam nimcIVLTATEM se IN GR. ECIA sis quae aut praefectu- habeat, aut stipendium Romanis pendat, aut foedere iniquo alligata, quas NOLIT, LEGES PATIATUR : itaque Chaleide Α-jes, nectu vindie usto LIBERTATIS egere, eum LIBERI Anici neque praesidio, cum pacem ejusdem populi Romani bene- fio, O LIBERTATEM babeant. Quod vero liberis, neque foedere iniquo Romanis alligatae Graecorum urbes ibi dicuntur, de eo mox videbitur Faederati equidem ii proprie
dicti, qui, quod de iis ait si Procopius Q monuitiam , -- Cujacius, non bello vi H, sed ultro ac pari iure, conditione, se ad Rempublicam Romanam adjunxere; quodque nomen postea ad alios sit extensiim.
Unde cum faederati, tum socii ac amici, sive τὸ τ σπευδεν, --σ-δον, φιλοι, μυωχει, a Graeci Romanisque leti continuo
id genus Reges vel Populi, aut etiam Fratres, scut inter
Gallos si Adui; qui nempe foederis lege in Romanorum amicitium a societatem ultro, vel invitati, aut pretio quandoque eandem pacti, ac in fidem, uti cum iis. dem actum, venerant. Cuius autem foederis vel societa tis leges, quod apud Auctores rerum Romanarum obvia um, aereis tabulis incisae, in Capitolio, aliisve iubinde Racris aedibus, ad perpetuam ejus rei memoriam, ut de inita Iudaeorum, Romanorum societate observat μὰ Iosephus, recondi consueverant. Priori autem iure, conditione, ut aequo scilicet cedere cum Romanis pacisce rentur populi et Reges exteri, mentio quidem subinde u orat. XXXI. p. 244. observ. L. XXVII. c.33.
326쪽
occurrit apud rerum Romanarum scriptores, sed in speciem magis ea foederis lex vel conditio subinde appellata, uam ut talis revera exstiterit. Hinc, sed post Camnenlem cladem, sociis miserabilis, superbis autem, im
fidis Campanis spernendi, juxta Livium, Consulis ad eo rum legatos verba n Adjisit ad hae quod FOEDUS
QUUM deditis, quod LEGES VESTRAS, quod ad extre-ν runs id quod ante amensem cladem maximum Dio IVLTATEM NOSTRAM magnae parti vestrum dedimus ommuni eavimusve vobiscum. Iidem tamen Campani, se non tamquam secundis eorum rebus EX MEIPUO venisse in amiaeitiam Romanorum, sed tanquam subjectis, dedititis apud eundem O Livium, professi piidem ante fuerant is inde eorum postea ad Latinos reiciis nu, qui nempe nnon faedere, sed per deditioncm in dim in sent, in s 3 -- gro ideo a Romanis multati, facta quoque ab illo mentio. In prioribus equidem, quae inter Romano QO thaginienses, sub primis Consulibus, Junio Bruto, M. Horatio, aliisque adhuc ante bellum Siculum quaeque a r Polybio commemorantur, inita sunt, foederibus, a quis adhuc inter utrumque populum pacis conditionibus eadem sancita licet continuo adsequi. Ibi enim is vigationis uerique populo terminus statuitu i iisque, quae in altorutrius gentis ditione censebantur , populis , ut nempe utrinque ab iis abstinerent, ut etiam ab eorum sociis deque mutuis inter se auxiliis, ex aequo consuli tur Quod iactum itidem videas, ut alia nunc mittam in primo, quod Iudaeis, & de quo paullo ante, cum Romanis percussum legitur apud ID Josephum scedere. Dis.
par vero ratio continuo exstitit illius, quod finito bello Siculo, ac primo dein Punico belles, initum est Later
327쪽
Romanos marthaginienses ut de altero post bellum Punicum secundum foederis i quo aliis quippe conditionibus quas memorat itidem ct Polybius, quae imparis omnino sive iniqui inter eos foederis vim obtinebant, petentibis Carthaginiensibus, quod in v Epirome Liviana dicitur, pax est a Romanis data. Ita de Romanorum cum Apulis foedere idem Livius se Theates quoque Apuli
ad novos Consules, C. unium Bubulcum, A. . milium Bambulam, faed. peritum venere, pacis per omnem Apuliam prinstandae populo Romano auctores, iis audacter Ondendo impetraver ut faedu daretur neetu EX tam n FOEDERE, sed ut in dirime populi Romani essent. Imparis a tem seu iniqui id genua foederis, quo Graecorum, aliorumque sociorum ei foederatorum civitates Romanis erant alligatae, quamquam aliter ea de re, WGraecos quidem quod adtinet, adduiris jam ante apud Livium verbis prae se ferrent Chalcidenses, nempe nullam se in Graecia imitatem nus auae inter alia Romani FOEDERE INI UO alligata obvia occurrunt passim ac nota in priscis monumentis ac apud Romanae illoriae conditores, qui id abunde adstruunt exempla. Immo non cum Resulis solum vel Dynastis, sed cum Regibus etiam ma-ιorum gentium ipsisque Regum Regibus Arsacidis, non ex aequo scedere in amicitiam ac societatem coluta POp tum Romanum liquet. minc de iisdem Arsacidis Strabo i
PARTHI autem quamquam par esset iis se maxima pote tia, tantum tamen ROMANORUM nostrorumaue imperatorum PR EMINENTIAE detulerunt ac deinde, de ipso a thorum Rege Phraate , s παιδώ -- αι--α' Ο ΘΕ-
328쪽
manorum amieitiam REVERENTER OLit. Neque aliter Romanorum duces apud Tacitum : et, Vologesem regem nuntiis moriebant, pacem auam bellum madet tisii ob dibus, SOLITAM prioribus REVERENTIA AE pulum R manum eontinuaret. Quo loco illud 'xLivii de imperatis mmiliter a Romanis, quos Rex Macedonum Philippus iis dare tenerentur,obsidibus,praeteriri non debet: non tam in pignus fidei OBSIDES desiderati erant quam ut appareret setis, NE VAE EVAM EX DIGNITATE PARI congredi Regem eum legatis. Quorum autem foederum , ac initae cum Romanis societatis, ea fuit potissimum ratio, ut qui caeter quin in fide populi Romani censerentur populi vel civitates , legum tuarum libertatem , patrium magistratum, Wagros praeterea suos retinerent iidem socii vel foederati. Ita sederati dicuntur apud Q Dionem, patriis urentes institutis , nempe πιτρω σφι τροπν, populim quod Augustus urbium quosdi m faederata libertate ρrmavit, apud
b Suetonium,& apud Plinium iuniorem ad Traianum o
Amisenorum eivitas LIBERA O FOEDERATA, en , --dulgentiae tuae , LEGIBUS SUIS UTI R. Unde etiam ab eodem, de quo modo Dione Cocceiano, Romanum imperium, quod paullo antem obiter diximus, in duo genera demum distinguebatur, d)- -υ , ψ τὸ ἀοον,1 foederatos se subjectos ab aliis, ut ab e Herodiano, in cim, Mae, ah i , in nationes subjecta se amieat ac in libello seu breviario Augusti, in quo pes publieae, ut de eos f Tacitus, eontinebantur: quantum CIVIUM SOCIORUM-a in armis, quot lasses, REGNA PROVINCI . tria buta, at vectigalia atque ita apud Ciceronem, aliosque illius, proximi aevi criptores, per socios, promines sst frequenter designata Romani imperii amplitudo. Quare An LXIII. α s. se Lib. X. Epistis . 9 Lib. XLII. α 29. cc Lib. LILL p. Io . a Lib. LIV. p. 326. so Lib. II. α 3. MIn August vi et cra Annal. r.
329쪽
proinde generali sederatorum, Vel sciorum etiam appellatione liberas emitates, libero e populos, iis aliisque veterum id genus Auctorum locis contineri quivis videt. Unde etiam lux nonnulla accedit memoratis supra, vulgo notis Procul I. C. in Q libris iuris Romanorum civilis ea de re verbis in quibus nempe liberi ac faederati confi-nuo, ut in pari iure, conditione, coniunguntur: non Abii aut FOEDERAET O LIBERI nobis extemi sint: deinci etenim quid inter nos atque eos postliminii opus est, eum ilii apud nos O LIBERTAETEM SUAM, se dominium rerum suarum que ataue apud se retineant, in eadem nobis apud eos emtingant. Quod firmant adhuc sequentia: LBER autem POPULUS is est , qui visitus alterius potestati Ληι ι est; sive is FOEDERATUS est irem ae o FOEDERE in amitariam venis FOEDERE G-
preM um est, ut is populus alterius majestatem omiter eonfer-maret. Cuius autem postremae conditionis eam continuo rationem rubdies me enim adjieitur ut intelligatur ah rum populum SUPERIOREM esse, non ut intelligatur alterum
non UD LIBER M. Quod insuper eo illustrat exemplo:
quemadmodιι elientes nostros intelligimus LIBEROS esse, e-riam sineque auctoritate, necue dignitate , neσω miribus nobis
comiter eonservare debent, LIBEROS esse in esistendum est. Quae autem singula tam de iis qui Geri, quam qui faederati& postrem quidem generis, ibidem vocantur, dici ex aequo constat quum utrisque certe incumberet majestatem Populi Romani omiter eoniservare, eumque superiorem omnino agnoscere. in illud in foedere inter Etolos o-tim ac Romanos similiter cautum docebit Polybius ch θ
u Leg. VII. D. de Captiv b Exc. Legat. XXVIII.
330쪽
RIUM MAIESTATEM 'Populi Romani ABS UE L MALO CONSERVATO. Quod receptum iam olim
inter Graecanicas Asiae urbes, Reges Seleucidas, ut inde id videatur cum Romanis quoque deinceps obse vatum, liquere potest e,der Smyrnaeorum, Magnetum cum Rege Seleuco Callinico, quod exstat in Marmoribus Oxoniensibus sive Arundellianis , tibi se ad maiestatem Callinici Regis tutius eo emandam obstringunt similiter dicti modo Smyrnarii Magnetes. Cuius equidem rei, sive conservanda a foederatis Regibus vel nationibus Populi Romani maiestatis ea ratio est ab iisdem Romanis habita, ut etiam majestatis tenerentur, iuxtati Scaevolam J.C quod paullo ante vidimus, cuius OL MALO non proinde ut in adducto Romanorum ac aetolorum foedere fae
tum erat,ut Rex externae nationis Pop.Romano minus obtemperaret.
Adeo ut vel ex iis, si non aliunde, sat constaret, quod
superiorem utique, prout a Proculo additur, Pop. Roma num agnoscerent liberi idem populi. Id equidem abunde liquet, non eam solum fuisse, antiquissimi inter Romanos ac Latinos hederis conditionem, de quo Livius, fi in eo foedere S PERIOR Romana res erat sed omnium aliorum ferme laederum, quae iidem Romani, ut paullo ante diximus, iniverunt deinceps cum exteris Nationibus vel Regibus, maxime ubi crevit res Romana, illiusque populi
reverentia ac metu paulatim vicini, procul etiam positae nationes Regesque tenerentur. Cujus autem rei, sive
illius discriminis, quo inserior populus, sicut Rhodii sui iuris libertatem sub Romanis retinebant, rationem tangit explicat in t Rhodiaca Dio Prusaeensis Unde quod in genere de Romani imperii, sub prioribus magistratibus ac Imperatoribus , administratione dicit in ossiciis
Tullius: m illud PATROCINIUM Orbis terrae verins ' RomAE IMPERIUM poterat nomisari, ex iis, quae a Rhodi si Lex IV. D.Ad Leg.Iul.Maj Hirat. XXXV. c. 373. U Lib. I. c sa. Lib. II c. 8.