장음표시 사용
51쪽
Episcopatum Lucerinum S. Pardus nunquam gessit. -- menta , rationes illorum, qui id asserunt, examinantur , refelluntur. Ferrarius nussiquam prodidit S. Pardum fuisse Larinatum Episcopum . inbellus , Orondius de re ipsa notantur . Refellitur rursus hellus tradens, alium Episcopatum in Italia . Romano Pontifice oblatum fuisse S. Pardo . I. Igressum Roma in Apuliam Pardam, Episcori I patum Luceriae suscepisse nonnulli recentes
Scriptores narrant. Nimirum Pompejus Sarnelius Vigilientis Episcopus in Clironologia Sipontinorum Antistitum in S. Leone num. q. & ex eodem Sarnelio Nicolaus Coletus in siupplemento, & additionibus ad Italiam sacram Ughelli tom. 8. column .a79. Eidem sententiae de Episcopatu Lucerino S. Purdi adhaeserunt Persius Cono-nus in Historia Regni Neapolis, & Frater Archangelus de Montisarculo ordinis Minorum observantium in Chronhistoria Provincis S. Angeli pari. 3. cap. l. p. 336. Verum id silent omnia proris Lucerinorum , & aliorum antiqua monimenta. Scriptores praeterea vitae ejus non modo silent, sed aperte repugnant. Pari siquidem constantia produnt , S. Paraeum , dimisso in PeloponnesbEpiscopatu, quia senio, & valetudine gravabatur, Ere, miticam vitam egisse in Lucerino Suburbano, arctissimaque degisse in cellula, inedia, Ac vigiliis afflictum, &precibus ad Deum sis intentum. Quas autem caussas abdicandi se Episcopali Ministerio, a Pontifice Maximo , & Romano Concilio comprobatas vidimus , vim item habuisse , ne alibi id ipsum obiret, nemo est , qui non intelli-
52쪽
telligat. Satis insuper notum est aequissimum illud vir rum Criticorum affatum de antiquis rebus ad Historiam pertinentibus nihil afferendum, quod non idoneo , &antiquo nitatur teste. Alias eadem facilitate assertunt ridetur , & contemnitur , qua fingitur , dc obtruditur . Vetus enim historia antiquum testimonium gestae rei est ,
non commentum Scriptorum recentium.
II. Visiuntur quidem Luceriae, praesertim in Cathedrali Templo construeto a Carolo II. Andegavissi Ne politanorum Rege sub annum Dom. Is Oa. Imagines suae dam S. Pardi, quibus adpositae inscriptiones, illum Lucerinorum Episcopum suisse indicant. Sed picturae ipsae antiquae non sunt,& inscriptiones recentiori aevo seruntur adieriae. Haec obscura ignotorum Auictorum testimonia fortasse moverunt Sarnelium, potioritas tamen ducti momentis Ughel Ius in Italia sacra, Ferrarius in Casalo. go Sanctorum, qui in Mar rougio Romano non sunt, &Ciartantus in Memoriis historicis Samnii lib. S. cap. 22. illa merito neglexerunt, & pendere nihili. Suam enim lectoribus patefacientes sententiam, Pardum apud L cerienses Eremitam, non Episcopum egita testati siunt.
Dietis pondus addit altum silentium Petri Raetani doctis. si mi Luceriae Episeopi, qui in sermone de S. Rurdo ad suum Populum habito, nusquam me est de Episcopatu
gesto Luceriae. Non omissurus certe hoc decus uiae Sedis, vi Ecclesiae, si verum comperitat. occasio aderat I cus exigebat , nec minus dicentis dignitati, quam audientium honori ea ι ommemoratio conducebat. Montistis etiam vim addebat. Quid enim validius, quam Sanctissimi Pastoris exemplum ovibus suis propositum ad imitandum ξ Ut magis mirere, ne in ipsa quidem luculenta oratione de laudibus Luceriae, quidquam Razanus de tanta re loquitur. III. Lau-
53쪽
38 DE S. PARDO Episc., ET 'CbNr g . III. Laudatus Ughellus in tom. 8. citati operis de Antistitibus Larinatibus stribens Ferrarium reprehendit , quod S. Pardam Episcopum Larini extitisse prodide rit. Eadem in Ferrarium censura utitur oriendius p. Orbis Deri N profani illustrati lib. IV. cap. 22. num. 7. sed uterque Scriptor aperte fallitur . Ferrarius enim non Episcopuni , sed Patronum Larini S. Pardum esse narrat. Alio item errore laborat citato loco Ughellus
scribens de S. Pardo eum d6 ede exsul fuisset , Romam venit ad Pontificem Maximum : d quo oblatum in Italia alterum Episcopatum, quietis gratia, o umores Iitudinis illum recussit , ετ in Eremum se si propὸ L ceriam Cisitatem Apuliae . Ubi tanta Vitae sanctitate in ea solitudine vixit, ut Sanctus pos obitum habitu te nus quam enim alium Episcopatum, post primum dimissum , a. Purdo oblatum legitur. - .
S. Pardus saturasupra mediocrem fuit, or eorpore malido I. Q Tatura supra mediocrem ,' validoque Pardumo fuisse corpore, medicae, atque anatomicae rei periti contieeerunt ex ossibus , quae magna cura insipexerunt, & expenderunt in translatione facta ritu scin Ienni, anno praeteriti seculi nonagesimosexto, die a 3. Mensis Maii praesentibus Josepho Catalano Larinensi , &Fabricio Clancio Gua diensi Episcopis,multisque aliis viris, gravibus,nobilibus,ac dignitate praestantibus. Ualidam temperationem corporis S. Pardi inde etiam licet argue re, quod Episcopatum dimittens licet gravatus senio, ad versa amictaretur valetudine, Eremiticam nihilominus Vitam delegit, & inter assiduas corporis afflictationes aetatem protraxit. II. Alia
54쪽
Dε S. PARDO EPIse. b. ET CONPES. 39II. Alia S. Rurvi apud Lucerinos preclare a sta Scriptorum silentium,dc antiquitas nobis occuluerunt. Narrat
tamen in postremo capite Radonus: Fuit hie Pastor pius, misericori: humilis, benignur ; nullumnernent, nuLIam despiciens. Omnibus tribuebat, es omnibus indulgebat. Animabat frigidos, mitigabat violentol. In exemplo, quod e Bovinensi Codice publici Notarii manui descriptum ulmus Dominus Fr. Antonius Lucci Episcopus Bovini misit ad ulmum D. Joannem Andream Triam Larinatum Antistitem in fine additur desunt . Vivum miraculis etiam a Deo illustratum fuisse, apud ipsium Radonum Capite x. narratur his verbis r o Sancti e Presul Date Purde, qui es caecos videre fusi, uerdos audire , elaudorique ambulare , Paralituos contractionem membrorum laborantes inprisinum incium reduxisti, obfusos ab immundii spiritibus, non solum prece .sed interdum etiam potesate fanasi , adeso nunι o ctii Larinensium Reliquiis . ε
D es obitus ejus extitis xvi. Kalendas Novembris. Ob id . Natalis dictus in antiquis monimentia. Corpus diu sedi
Uod ad diem obitus pertinet, eum suisse decimum septimum mensis Octobris perspicue significat pervetustus Codex olim Canusinae Eeelesiae S. Sabini literis Longobardicis exaratus, unde centum Octoginta ante annos Guillelmus Cardinalis Sir-letus doctrina, eruditione, atque pietate longe clarissimus describendas curavit Vitas S. Pardi , de aliorum Sam storum , easque in Bibliothecam Vaticanam, cui praee
55쪽
DE S. PARDO EPisc. ET CONpEC erat , intulit: Habet enim Vita S. Pardi Episcopi , cujus
natalis eelebratur xv I. calendas Novembris. Non aliter antiquus Liber Sanctoralis Larinensis Ecclesiae . Incipit
Translatio celebratur pestimo colendas Iunix, Natalis pero I. Calendas Nosembris II. Porro autem Natalis diei nomine diem mortis Salietorum hominum ex pervetusto, atque constanti Catholicae Ecclesis more, res adeo clara est, ut probatione non egeat: Natalem ergo Sanctorum eum auditis chis
Yiβ mi inquit S. Petrus Chusologus Episcopus Ravennas
ferm. ι 29. Nolite putare illum .dici quo Aascuniar in serram de carne , sed de serra ad Caelum, de labore ad re- quum , de tentationibus adquietem, de erueiatibus ad deis
uriat, non fluxas sed fortes, ἐπ sabiles, es aeternas' de i
mundanis Ritibus adeoronam , ct gloriam. Et S. Nicolaus I. Pontifex Maximus in Resipontionἡad Consulta BuI- garorum. Aptὰ eon etudine tenetur Eccle sica , utδε- Iemnes Beatorum Marorum, pel confessorum Christi dies,
quibus de ih se Mundo , iud regionem. migravere vivorum , nuncupentur Natales . Sed ἐπ eorum Solemnia, non Fune- oris tamquam morientium , sed utpou in vera Rita na- flentium, Natalitis. Socitentur . Cariusianorum Bru-xellensium supplementa ad G reveni Martyrologium recitata a Bollando in Commentario praevio ad Uitam, S. Pardi IIum. a. iidem spe stant . Produnt siquidem , ,
die xv M. Oftobris . In Civitatem Aurini S. Pardi Episto-pi, ἐπ Cons oris . Ubi Martyrologia Sanetorum Festum indicant sine addito , Natales sere intelligi , certum est.
In Ecclesii a Larinatum nullum vetus monimentum reperitur , quod diem Festum xvri. mensis Oct. ad memoriam inventionis Corporis S. Pardi reserat. Omnium primus
ex conjuctura id asseruit Ugbellus in Catalogo Larina
56쪽
DE S. PARDo Epis . , ET CONPEs. ΑΙ tum Antistitum ; ipssique duce in eumdem errorem Boi landus citato loco attractus est, ea sorte de caussa , quia Ughellus memoria lapsus testimonium pronunciavit: ipsas m s. haec habent: quae revera nusquam proferunt. Neque jure proferre poterant. Nam Corpus S. Pardi apud Larinates numquam mansit ignotum . Translatum ex Urbe Luceria , in Ecclesiam B. Mariae Dei Genitricis temporario donatum est tumulo , inde in propriam aedem inlatum populi cultu, & miraculis claruit, ut Au stores illius Vitae testantur. Ex Basilica selo aequata , in aedem Deo in honorem B. Mariae Uirginis, & ejusdem S. Episcopi dedicatam translatum fuit, ubi hodieque manet, &colitur. Quod multo magis clarum fiet Capite xxi. ubi de variis Translationibus ejus agemus. Post obitum Compus S. Rurdi apud Lucerinos incorruptum a Deo servatum suisse, uterque ipsitus Vitae auctor narrat. Eamdem incorruptionem ad duodecimum Christi seculum non sino miraculo Larini retinuisse, ex veteri, atque coaevo ipsius Ecclesiae monimento discimus.
Consantius Imperator Consantinopolitanus adfersus Longobardos bellum in Italiam transfert. Ab antiquis Seri . pioribus oppellatus Consantinur. Illius in Apuliain expeditio .
I. Clavo sui operis Capite Radoynus mala , quae post obitum S. Pari passi sunt Apuli ab Imperatore Constantinopolitano, commemorat. Hunc in Iapygiam ad Tarentum appulsum , exinde Luceriam vi captam solo aequasser tum Beneventum arctissima , ac mole
57쪽
Longobardis nempe Principibus per idem temporis nota minima ex parte parebat Apulia, conatumque , dc curam omnem in Italiam profectus, Caesar adhibuit, ut amissat Regiones recuperaret, & oppida - Nihil hic Avehor nariarat, quod praecipuarum Urbium monimentis, Sc aliorum veterum Historicorum, qui in Italia vixerunt , testimonio non comprobetur ἀII. Antequam verb S. Pari Vitam singillatim , hac in parte illustremus, illud in primis animadvertendum et
memorato Augusto Caesiaritainetsi proprium , germanumque nomen fuerit, Seculo tamen septimo, de sequenti vulgo Constolinum diminutivo vocabulo appeulatum esse . Nec a Iiter antiquos Scriptores, qui per ea tempora in Italia floruerunt, eum vocasse. Quod ideo adnotatum volui, ne quis illorum temporum morem, supinum Radoyni errorem censeat. Auctor Anonymus Vitae S. Barbati, qui seculo Christi septimo vixit apud Bollandianos ad diem xix. Mensis Feb. cap. r. n.6. Et Pauli Diaconus lib. s. de gestis Longobardorum Constantinum perinde, atque Constantem die una produnt. Anastasius Bibliothecarius in Vitaliano Papa non aliter, ac RadOynus Constantinum appellat . His accedunt & recentium Criticorum siuifragia. Ughellus tom. 7. Italiae Sacrae de , Episcopis Beneventanis num. 35. in S. Barbato. Consa
ninui inquit dirus Consam Imperator Constantinopolia
58쪽
Mala gravia explicantur , quibur Imperator subjector Pupulos, Apularique , ct Calabror a xit. Calabriae nomine quaenam antiquis Authorisur Acta Italiae Regio . I. π Llustrato Caeseris nomine , qui veluti cardo I adjectae narrationis est, alia ab eo facta in Apulia prosequimur: ac primum generalia, tum particularia , ex servato apud Rad num ordine , investigabimus . Ut primum historiae caput absolvamus , inqui, rendum est, quae illae fuerint Plagae maximae , ac depopulatio , quibus peccatis exigentibus, Apuliam totam cum Accolis Deus Omnipotens per ipsum Pricipem flagellari permissit. Auctor ipse post narratum Imperatoris
Tarentum apulsum satis magnam aperit poenarum congeriem, scribens Concite autem indesurgens eum Do υ- paratu bellico totam Apuliam vasavit , atque praed ius es 4 Radoyno probe cohaeret citatus Author Vitae S. BarbaIi p. I. num. 6. Consantinui autem, qui es Constans es appellatur d Longobardorum manibus Daliam erisere cupiens , suaeque reducere ditioni imnumera suorum multitudine collecta, mare 1ransgressus. Tarentum penetravit. Inde ueprofectus penὸ omnes Gulia Urbes depopulavit . Sed neque hic malorum fini . Paullus Diaconus lib. I. de gestis Longobardorum cap. II. de eadem Constantis expeditione loquens . Et tales ,
inquit ictiones imposui populo, seu habitatoribus , fu posse oribus Calabriae , Siciliae , Africae, arque
diniae , quales antea numquam auditae sunt: isam etiam uxσres d maritis, spe ut d parentibusfepararentur. Sed
alia multa , es inaudita illarum regionum Populi Gunt F a per
59쪽
44 DE S. PARDO Epis . . ET CONFES.
perpessi: Daut nulli spes Vitae remaneret. Nam bras, ct eimelia Saa rum Dei Ecclesiarum Imperiali jussu , O
Graecorum apariti ablatasunt . Anastasiuis Bibliothecarius in Vitaliano num. 77. Talem ictionemposuit insulo, seu habitatoribus , vel poss oribus Provinciarum Calaisiae, sciliae , Africae, Sardinix per diagrapha ,seu
capita, atque nauticationeι per annos plurimos, quales
. seculo numquam fuerun3. Sed, ct alia multa inaudita serpe sunt, ut aliqua ori Ritae non remaneret. Sed Iaera vasa, set cimelia, seu utensilia Sanctarum Dei E etesiarum auferens , nihil dimisi . Utrumque Scriptorem Criabriae nomine, non eam tantum extremae Italiae partem, quae Mari Infero, verum etiam illam, quae Mari supero diuitur, & ad orientem vergit una cum universis aliis Regionibus, & Urbibus , quae tunc Constantinopolitano Imperatori parebant, intellexisse, exploratum est. De qua nominis Calabriae significatione latissima pro illustrandis illorum temporum rebus historicis, egregie disserit Eruditissimus Peregrinus in historia Principum Longobardorum lib. 2. par. i. dissert. 6. De sinibus Ducatus Beneventani ad Orientem , pag. 6S. Rem ipsam siuo testimonio praeclare illustrat Paullus Diaconus. Historiarum, de quibus agimus , Scriptor gravissimus lib. a. cap. 2I. I uintadecima Provincia es Apulia eumfriata sibi Calabria ; in ra quam eue regis Salentina . -c ab Occidente , vel Africo habet Samnium, di Lucaniam olis sero ortu Adriacuo Pelago itur . Haec habet Προkes fatis opulentas Lueeriam, spontum, Canusium , Ag
νentiam , Brinisum, ct Tarentum, er in sini o Italiae
60쪽
Luceriae M is, expugnatis, atque fasatis in rita S. Par-' di narrata , aliorum selerum Historicorum tesimonio comprobatur, er illuseratur. L E capta a Constante Luceria loquens Ra- doynus , eam diruisse , incendio sedasse ,
illosque, qui per maturam sugam suae saluti non consuluere , captivos duxisse tradit . De re ipsa Auetor Vitae S. Barbati cap. i. n. 6. Opulantissimam Luceriam cum grosissimis praeliis cepit: 'urique omnibus praedonum direptis manibus,eam adstam uriqueprostrasit: Et Paullus Di ac nus lib. I. cap. 7. Igitur cum Constans Augustus Tarentum venisset, egressus in Beneventanorum es invasit , Omne gue senὸ, per quas venerat Longobardorum Civitates e sit. Luceriam quoque opulentam Apuliae Civitatem exsugnatam fortius inuadens diruit, ct adsolum inque mosr vit. Incendii, quo in Luceriam Constantius saeviit, me- meminit praecipua Lucerinorum Historia , itemque Scipio Mazetella in descriptione Regni Napolitani agens de Luceria in Capita nata, Provincia MI. pag. I79. Enuncia tis rebus lucem , & pondus addit Lucerina Inscriptio olim affixa muro veteris Portae a Friderico II. Imperato-