Spicilegium Romanum a cura di Angelo Mai Synodus Constantinopolitana, Constantinus diaconus, Severus ant., Leontius, Nicephorus patr., Nicolaus I. patr., Photius Ad Armenios, et minora alia

발행: 1844년

분량: 945페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

431쪽

gil animi principem in suam sentennam traduxit ili: turn ceteros sua.dendo adortus, magno exercitu. h lium fines ingressus est. Sed anteaquain proficisceretur, veluti praegam suturi exitus mente, aeripiat ad Pon. tificem qui illum ad eam expeditionem hortabatur, se veluti ad martyrium ire: spiritum tamen suum statuit celeraque vitae commoda sibi posteriora utilitate Cliristianoriam esse. Itaque serebatur incensus ardore fidei propagandae: neque valetudine eorporis adversa, qua saepius tor quebatur, absterreri potuit quin animam vellet ponere pro redemptione fidelium, quos in dies rapi, atque in miserrimam eaptivitatem abducia nefariis canibus videbat. Omnibus igitur vitae commodis posthabitis, omni privata seposita utilitate, in eam solam cogitationem incubuit, ut vi atque armis hostes fidei a cervicibus fidelium abigerentur. Neque eventus consilii defuisset, at classis quae summa pura a summo Ponti sice in Hellesponto ad idem parata erat i2ὶ, Teucros aditu Europae pro hi isset. Sed eum nostri spem haud dubiam in ea elasse constituissent, tamquam securi rerum, eum multas provincias in suam dilionem reddigissent, neque ullos hostes timerent, iter IIadrianopolim versus coeperunt, subactis multia validissimis oppidis quae fuerant in hostium potestate. 2. At vero Teucrorum Imperator, qui id temporis erat in Asia, eontractis plurimis copiis, auxiliis undique a finitimis accitis, cum triginta hominum milIibus in Europam transfretavit per negligentiam classis quae aditum illum prohibere debebat. Itaque dum illi animosius tran vehuntur quam nostri obstant, coacto ingenti exercitu nostras nilail ho-Mile timentes, de repente Teucer aggreditur. Illi quibus hostium iram itus ignotus erat, Rubila re pereulia terrilique, aetem instruunt pro temporis saevitate. Paulo post solis ortum pugnari utrinque coeptum est summis viribus. Nostri numero luseriores, virtute admodum superiores

erant. Usque ad noctem tertamen protractum est, cum magna Teucrinrum caede. Hostes tandem cedendo, eum vires deficerent, paulo ante solis occasum fugam arripiunt. Curifitiani victores erant, eum omnis hostium qui supererat inuitatus diffugisset: sed eum rex Poloniae magis equitis atrenui, quam providi imperatoris officio su tus . iuvenili fidia. Qia laetus, cum parva suorum manu pedites sagittarios liastatosque in. vasisset, ac diutius eum ea pugna distinuisset, dispersi hostes eo poeta nostrurum paucitate, iussu ducum coaeti rursus ad bellum redeunt, nos. trosque adoriuntur. Tum suga undique coepia, ad quatuor millia ex

I Faeti apologia hrevis legitur apud Mynaldum ad stu. I-4. n. X. Cedite Carcinalis conscientiae viae ludIesum Leeutus est, aeque boni viri ossicio fungi putavit. Quamobr m ea quae acerbiu1 hae in re seribunt stippiterdius angius in Poggii vita, aliIqust nonnulli, ad hane regulam resormanda fiunt. sal Legesis Eugeuu PP. II iteras apud Raynaldum an I4M. n. III. VI. IX. Praesuli autem uti infeliciter classi ob imperitiam xuam. teste Aenea Silvio. xu. Frane. Con Iul merius, Eugenii ex uatre nepos, ad quem exint apud DOS P. 252. epistolaere fragmeulum Gggia frigide gratulantia Caruinali illam maritimam praefecturam . quem Iuturi mali praesagus maluisset ipse tu μ-

tria reainere. et laborem illum algeri mandari.

432쪽

IN FUNERE CARD . IUL. CAESARI II. ana Christianis cecidere. Rex ipse viriliter pugnan Ragitta gaueius equoque delapsus interlicitur. Ex hostibus ad quadraginta millia intersecti, inter quos decem ex primoribus principibus periere. Victoria Penes Teucros fuit, licet minime incruenta. Cardinesis vero eum usque ad extremum liortando ceteros in acie fuisset. omnibus postea fugientibus, et ipse in sum occubuit il): eamqui animam, quam Pluribus in rebus, ad reclesiae Dei utilitatem exercuerat, in ipsius laudem exhalavit, atque ea tu expeditione spiritum ultimum profudit, qua nulla Deo aeceptior esse debet I a. Magnam in eius morte iacturam feeit romana reclesia, magnam fides christi in eius interitu suscepit ealamitatem. Is enim vir nobis subtractus est, quo nemo videbatur praestantior, nemo doctior, nemo

prudentior Elpnim si in mediocris etiam viri, qui ait respublieae uti. iis, morte dolendum est, quid agendum in eo qui vel solas universae ecclesiae pondus serre sua sapientia potuisset 2 p Cuius erat tanta sapientia, tanta doctrina, ut nihil esset tam disticile tam grave tam arduum, quod non consilio obire, prudentia explicare, auctoritate Persicere posse videretur. Nota erat tum ceteris, tum summo pontisci Eugenio, illius virtus atque praestantia: idcirco eum semper ad res difficiles deputabat. et ad ea destinabat negotia quae gravitatem consilium auctoritatem sapientiamque requirerent. Eius interitum ita graviter molesteque tulit, ut pluribus diebus Iacrimas landeret in illius viri eommemoratione. Non audeo culpare Dei inessabilem providentiam in De Meo, cum sapiontia nostra sit stultitia apud Deum. Sed tamen primum mirandum est optimos quosque viros quam primum nobis subtrahi, eos autem diutIns vivere, quorum vita est hominibvg maxime perniciosa: tium dolendum est maxime, christiani professores nominis Proque fide Pugnantes, ab hostibus fidei superatos. Id vero graviter serendum. talem virum, tam utilem, tam iusta, tam via, tam saneta rausa Eubcubuisse: eumque periisse, Cuius vita mullis saluti et adiumento existere pol nisael. At illa spiritum, quem naturae debebat, in fidei certamine, in salubri expeditione, cum exposuisset, pro mortali certamine aeternam est palmain victoriae assecutus.

ii. Dicerem nunc, clarissimi Patres, nisi divina potius gloria et ea Iolla nobis Mi landa magis praemia essent, quam humana laufi ait memoria nominis ad imsteros Propaganda, non solum statuam inaura

ili Incerto mortia genere. sed certe cruento, per Irae Cardinalem in Pro lis Warne I ait eum vilis mulus auctorihus Vespasianus: namque illi fragmento historieo, quod Manslus edidit, nos ius ipsi in adn. ad Vesp. minmemoravisu . sdem multi non adhibent; propterea quod tam sae um et Publicum, quod mi narratur, martyrium nobilissimi hominis, malore et communiore fama innotuisset. Itaque eredibilius, cum Gggis allisque, dicendum est. Ipsum inelinato proelio et rege iam meso aut rugiente, aeque in ruga suI se ab hostibus Turcis. vel al, inhiantihus praedae latrunculis

2ὶ Par tritimonium dat C infinio placentulus Cardinali Branda apua Vess. P. III. Tum et alii eius temporis scriptores aeque illum stilaudant

433쪽

384 POno Ir DBAT O IN FUN. Ch D. IUL. CAESARI Ni . tam, Aed sepulcrum quoque publica impen- Ae mortuo decernendum ti I: quemadmodum solebat olim illis qui pro patria vitam et Languinem PD udiment Aequum est enim extare tanti viri memoriam diutius apud mortales: lum ut testimonium perhiberet interitus pro Christi fide sit. Mepti, tum ut solaretur eos qui supersum talis viri praesidio orbati. ex hoc henesteio quod honori mortui redderetur. Illud quoque non rum prodesset ex line memoria et fama, quae paulum delectantur omnes in hae mortali vita, incitari viventes ad imitationem et , euius nomen viderent publieo opere celebratum, redditumque posterilatis memoriae sempiterna . At vero huius amplissima virtus non fitatuam solum, sed triumpitalem arcum sibi apud sirpems aedissicavit, quem nulla temporis vetustas deletiit, nuda obscurabit oblivio, nulla Raecula conficient. Est enim ea aedificatus materia, est eo in loco constitutus, ut omnem Vim tempestatum, omnem temporis edaeitatem, omnem fortunae impetum, omnem iram hominum effugisse videatur. Ib. Quamviη autem vitae eius tempus multo longius esse natura γνtuisset, quippe qui annum quinquagesimum non excederet tet . fialis tamen diu vixisse putandus est. Nam plura parvo tempore virtvlm exempla ed, dit, quam multi alii aetate longissima. Quapropter eonstat, satis eum vixisse quod ad gloriam a sequendam adtinet. Non enim longinquitate, sed persectione diuturnitalem virae pensari sapientos volunt. Quando. eumque enim dies sapientium finierint, suerunt prolixi: malorum lacinorosorumque vita, etiam usque ad extremam Amrelam provecta, censendahrevissima est. Viri sapientes quacumque aetate animam Deo reddunt, fiatis longa vita vixisse diuuntur. Quae enim vita hominis ignavi. cuius nomen ante desiit, quam excedat e vita Non spatio sed virtute, non annis sed bonitale. vita hominis metienda est. Itaque recte Rapientes dixerunt, unum diem hene es eum virtvte actum, peccanti immortalitati 'fle anteponendum. Hoe Iulianus cogitans, imbutumue per omnem vitam saPientum praereptis, virlulom omnitas in rehus durem habuit vitae: Omnes Duas actiones ad sapientiae normam direxit: nillil unquam sibi in vita praetor veram laudem et aeternam gloriam expetendam Pu tavit: id egit semper ni sua dicta consilia lacla consensu omnium Prin rentur: vitam cum omni temperantia modestia integritate duxit : manus Imras a muneribus abstinuit: animum castum atque ianorum Prae Stitit. id semper conatus est, ut nillil in eo roprehendi iure Posset: lain dum Pro aeterna caelestique republica pugnans aditum sibi ad aeternam

gloriam et immortalem laudem patefecit lain.

I, sepulcrum tamen CardinalIs Camarinii nullum, quod sciam. rarat

neque uspiam eonstructum tuli. 23 Sexto et quadrage imo aetatis suae anno ixtinctum Caes. Caesarinium. tradunt passim historici. ta ne respexit Io lus cum pariter de nostro seripsit: n vir certe tam

. tristi llae petitu indignus . nisi eo lati genere aditum sibi ad caelum P

434쪽

POST XXXVII. EPISCOPUM

SUPPLEMENT V M.

Ovum eρο reelesiasticorum quorumdam eausa noeotiorum . hixto mam iuvie rem episeomluum Germaniae, stallico sermone Bruaritis anno i TN. impressam, a fer um ridi T. II. p. lss. in Pralisla-viensium episeoporum serie, ubi trio simus oetarus falso seribitur Henricus de Lunae. qui nullus fuit, usque anuus mortualis in la- una demem itur. De,nde subtexitur XXXIX. Casparus Osua quistis reus fuerat a Lostam rei Lostus I isque mendose mortuus dicitur anno isto. Statim rero ibidem seribitur, eodem anno, in quadrageat ma sede, Carolus Austrius: ita ut ab anno ibsi, quo obiit XXXVII. miscopus Balthassar Promulta, ad Carolum Austrium, id est quin gurestinta annorum spatio, nonn si episcopi duo ponantur, prior s-etua, ut diximus, alter vero extra tempus suum collocatus. Hoc catalogi eomperto defeetu, renit mihi in mentem vatieani cuiusdam e dicis, in quo PrasisIariense episeopolostium olim testeram, a celebri Iohanne Diuo so scriptum; sed in Ane nonnullis viscopis ab ano ην- eontinuatore auetum. Praeterea a Melissimo viro, iis in restimuistis fris, Austustino Theinero, quem interrosavi. certior factus, ne in rerum quidem silesiaearum seriptoribus a Sommerabemio Gl- laetis, eatalostum illum ultra XXXVII. episcopum Balthassarem Promvita procedere; stemum eognori, me in coclice Pal. sex conse guentium episeoporum ritas naetum esse, quas n lucem Proferre nune non piget: Omissis tamen epitaphiis, quae sinstularum vitarum nonnisi quaedam breviores repetitiones sunt. Porro astitur de nobili, inter seu sterni leos seu poloniens, episeopatu qui medio circi ter saeculo decimo, auctoritate rom. Pontifeis, postulante Poloniae Reste, institutus, priores septem eae Italia, partimque ex ima roman urbe, plus centum annis Mevit antistites, Gotthiclum, Urbonum, clementem, Lucilium, Leonardum, Timotheum, atque Hieronymum ἰet aa hane usque diem, nono iam post suam institutionem Saeculis, in romana sue et sancta obedientia persePerat.

Cavarus ex antiquisfiima Logorum familia domus Allendors , scit id-nkentis et tauraviensis duratuum oriundus, praepositus lillionitricenias in Bohemia, et episcopus novae eivitatis in Austria, liberorum Fer linandi Caesaris olim praeceptor, desunelo Balthassare ad episcopatum V lista tensem postulatus, eligitur anno Domini M D LX li' is. sobruarii, non sine Ρrae ia Caesarum Ferdinandi et Maxiluiliani tam ad rapitulum, quam ad iangulos praelatos et canonicos commendatione, Maltilia Logo

435쪽

386 EPISCOPOLOGII VnATIsLAVIENSIS lia mile sic procurante, qui legitimae postulationi, concessione Pontificis maximi, annuens, initio nihil non magna cum circumspectione, et im. pavida monte secit, quod ab optimo episcopo iure desiderari posset.

Ingonii sui Acumen, scientiarum varietate ac multarum linguarum ρο- rilia adiuvit et exornavit. Erat vir inanii linguaque Promptus, et ad quosvis cmus, in iitramquc partem tam Praeparatum habens animum, ut siculi pacis et tranquillitatis amans, ita nee duhiam linili fortunam, cui assueverat in iuventute, ullo modo metueret. Sed dehinc, praesertim in religionis negotio, remissior factus, cum duodecim annis in cathedra opiscopali sedisset, et cum variis morbis conflictalus esset, nee consiliis medicorum nissensium obtemperaret, sed Polius contraria medicamenta Sumeret, iam ipsemet de sani lato desperans Vraiislaviam semcontulit, ubi non diu supervixit, sed in dies plilysi soli seliri liectica consumptus, 4. iunii anno Immini M. DLXX V ex hac luco ad patres migrat, nullo tu nilus sacerdote si hi in agone astante. Ultimo landem Andreas Ierinus eanonicus uratistaviensis et faciae ih nlogiase doctor, cum Lamperdo Claudo vicario, oi adsuerunt. Clerus uratistaviensis catholi. eus nonnisi usque ad portam urbis, quidam ad curiam tantum episcopalem lanus conducere ausi sunt, ita ut sine crux et sine lux per civitatem deduceretur. Sicque Nissam 15. iunii, quo die etiam anno I D LXII primo lanquam confirmatus episcopus et princeps Nissam solenniter ingreMus est, ductum cadaver a clero, nobilitate, et civitalibus honorisco 8us plum, usque in aulam episeopalem deductum est. In crastino, dum varie canonici uralistavienses de ordine condurendi laneris ad sepulturam disceptarent, omissis penitus vigiliis, sanus templo parochiali nissensi illatum est, in quo vi ons sepulturam elegerat: Ricque habita ex. hortatione in qua usque ad astra, sic volentibus et petentibus Logianis. Sublatus, et celebralis exequiis, per magistrum crucigerorum in sacello ab episcopo Iohanne Thurrane olim exornato, sepultus est, nullis an niversariis precibus in suo testamento ordinatis seu dispositis. Deus mi

sereatur animae. XXXIX. MAIiTINUS GEnSTMAN.

Martinus Gersiman holestaviensis si Iesius, patre Cliristophoro Geret- manno Viro consulari, et matre Calliarina Libaldina anno Domini MD XXVID mariti die 8. natus, ab ineunte statim aetate studiis literarunt et post iuris prudentiae deditus, doctoris litulum utiliusque iuris in celeberrima palavina Italiae academia adeptus fuit. is, cum sibi ec clesiastica probaretur vita, et ad sacros aspiraret ordines, ab episcopo Casparo Nissae in collegiata, Iiost in cathedrali sancti Iohannis ecclesia Vralistaviae canonicatum, ac tandem decanatum impetravit. Ab olomu tensi episcopo Guillelmo ad cancellarii ossicium vocatus, domi forisque illi muneri ita praefuit, ut eius nomen in divi Maximiliani II. Caesaris curia haud parum inclaresceret, quini nimirum Guillelmi episcopi nomine , dum Caesaris legatum in Polaria ageret, Omnia sacrati imo im- Peratori , magna side, studio, diligentia, et prudentia singulari referret:

436쪽

sUPPLEMENTUM.

qua re ita delectatus Caesar est, ut in euriam suam iri inter familiares xuos Gersim num adstiferret, et primo secretarium a litteris latinis, post liliorum suorum serenissimorum amitiducum Austriae, Maillilao et Maximiliani, praeceptorem constitueret, quibus in muneris et omnium in. vorem benivolentiam ae amorem sibi conciliavit, et augustissimo Caesari amplissime sali sincit . ut eundem lanquam de se et lota familia ac domo austriaea bene meritum, antiquata Plotinii ortus humilitate, nobilium odidini adseriberet, et sacri lateranensis palatii comitem impseratoria au-etoritato crearet. Mortuo episcopo uralista iensi Casparo, ah imperatore Vratistaviam proficisci iussus, ut plectioni novae inter sol, Praeter si em et omnem opinionem suam, a maiori ct saniori confratriim suorum parto, l. iiiiii anno Domini Μ DLXXIV in defuncti locum subrogatus, et magna cum laetitia et gratulatione opiseopus proelamatus suit. Cuius electio tanto. pero placuit Caesari Maximiliano, ut non solum ipsi liberam roncederet apud ecclosiam manendi facultatem, verum hi iam opistola ex Molondina Callemurg propria tnanu seripla , et secretiori parvo obsignata sigillo Caesar filiorum suorum Prareoptori, tantus monarcha servo suo, do hac honoris accessione iterum atque iterum perquam linmanissime gratularetur, et omnem suam polliceretur operam, apud Pontilitem romanu in

Gregorium XIII., sienti et Iam litteris suis tum ad sanctissimum Dominum, tum ad amplissimum Cardinalium A. B. E. tollegium id psseeit, ut olocli episcopi ablegati liberiorem facilioremque haberent apud suam Samclitatem et illustrissimos Cardinales aditum, et confirmationem ellius im. laetrarent. Et Pontifex quidem uni ex ablegatis dixit, omnia sthi in electo episcopo probari, quod iustam haberet aetatem, quod hiris eon.

Sullus et doctor palaxinus, quod presbyter, quod serenissimorum aretii. ducum praeceptor . et quod a Summo imperatore commendatus esset: tum etiam quod Merotarium in curia Caesaris is aliquot annis egi set, quae omnia nihil aliud, nisi fausta et solicia omnla de ipso poli, eerentur. Dum adhuc in itinere ablegali essent, Caesar etiam Priusquam eonfirmationem Pontificis Roma accepisset electus, eidem praefecturam supromi capitaneatus totius Silesiae commisit, ae publicis litteris, principibus ordinibus ae filalibus mandavit, ut in omnibus quae nomine riloco Caesaris iuberet, plecto obsequerentur, et parerent: ac Paulo post Caesaris lussu electus omnium ordinum ac si aluum conventum Vratis. laviae indixit, magnaque eum dexteritato et sellet successu absolvit, et in Publicis imitas provinciae negotiis exhilinit insignis prudentiae specimen. Accepta ex urbe electionis confirmatione Nissam, episcopatus civit tem primariam, die X. Veneratai qnae fuit 28. septembris, splondide tum comitatu ingrossus, honorisco a civibus aeceptus est. Ipse Alalim opiscopatus sui initio, postea quam tarnen ab archi piseopo praadnsi Λntonio, Vratistaviae in eathedrali templo ante consecratus suisset, ad Poloniae regni proceres, qui demortuo Sigismundo ad alterius regis olectionem convenerant, a clivo Maximiliano bis missus, tanta cum Pru dentia in comitiis Warinviensibus negotium suae commissum fides prin

437쪽

t 288 RPisC POLOGII Vn TISLAVI R SIS posuit, et ea selieitate ac dexteritate perfecit, ut ei lem Maximiliano Caesari a praeeipuis proceribus regnum Poloniae deserretur, ae eius rei causa splendidissima legatio a Polonis Viennam mitteretur, quae electio nis exhibuit decretum, et ut Caesar oblatum acciperet regnum, Bubmisse desideravit. Et recepit quidem regnum sollemni caeriinoniarium ritu, ac-eepto iuramento Maximilianus, praesente et consilio suo rem admini. Strante episcopo Martino, sed non longe post Caesar in comitiis sacri romani imperii a se Batishonae imperiali civitate indictis obiit, et im. perium ac Poloniam aliaque regna cum vita reliquit: dum ibidem principum electorum consensu, vivo adhuc patre nudolphus filius imperator designatua, et romani regis crarona Λquisgrano allata insignilus est. Pa. rem ergo lilio nudolpho Caesari, quam patri Maximiliano longe disti. cillimis et graviissimis in negotiis praestitit operam ac studium suum episcopus, ac eundem anno M D LXXVil' circa Pentecostes sestum Vra. tistaviam ingredientem, in patenti campo, cum Silesiae principibus aeordinibus velut supremus capitaneus gerinanica lingua, insulae autem appropinquantem habitu pontilicati cum sacro canonicorum collegio tamquam episeopus latino sermone excepit, et de felicissimo adventu gratulatus, in templum cathedrato divi Iohannis deduxit, et absolutis ibi precibus, domum a senatu uratistaviensi in foro constructam comitatus est: et tum ibidem integri mensis spatio, quo Caesar VraliSlaviae mali sit, ei ossiciosissime pro conditione sua inser ivit, tum Postea isto vilao suae tempore diligentissime in eam incubuit curam, ut et Melesiae et optimo Caesari datam sidem constantissime conservaret, et in utroque munere et episcopi et capitanei 8upremi auctoritatem strenue tueretur. Vixit in episcopatu annis decem, mensibus totidem, diebus 23: et cum longo tempore, certis tamen intervallis, Podagrae ac chiragrae molestiam, praeter reliquas utriusque muneris curas, Iaertuliss 'l, stomachi vilio supra integri anni spatium laborare coepit: nihilo tamen ininus gravissimis provinciae negotiis, ex caesareae maiestatis mandato etiam adiger saepius intersuit, et iter hinc inde secit: donec extremo quorumdam suam ad novae cuiusdam medicinae, decoctae radicis et ligni sareae et famasras ex remotissimis Indis in lias regiones nuper illati, dubiam opem confugeret, et pharmacis a quibus semper abhorruerat, frequentius utinretur, et se tolum medici Nicolai Tinman arbitrio permitteret. Vel igitur nimis operosa cura et quotidiano viginti et amplius diebus medicamentorum u8u, quibus non erat assuetum corpus; vel quod vivendi spatium naturae certa et constanti lege circumscriptum esset, epiSeopus P i23. Inali diem, secundum novum talendarium, noctu intra decimam et undecimam horam placidissima morte dissae ex hac vita migra it, cum aliquot horis ante sacellano suo Iohanni Mumielio consessus, Sacratisti mum eucharistiae sacramentum percepisset, et sacro oleo iunctus suisset. Debilitatem, ex qua ad extremum obiit, assidua humorum deiectione contraxit, quae ita paulatim vires fregit, ut sine omni doloris alicuius indicio anima corpore migrarit. Quid diversis locis in Ppiscopatu vel no Fum instruxerit, Vel restauraverit, partim res ipsa, partim litterarum

438쪽

SUPPLEMENTUM. 289 testimonia saxis incisa, et sui fi passim in locis parietibus affixa, salis superque loquuntur. De lacultatibus suam post mortem relletis. eis. sensu capituli, Per testamentum manu sua seriptum disposuit. Vir fuit haud dubiae doctrinae, rerum usu ac prudentia excellenti, ae ad omnes euiusvis fortunae rasus et eventus impavido Plane animo et mente in. meta. Ferventes tamen et iracundos ηpiritus eius, quibus saepe magis sibi ipsi quam aliis obluit, aliqua aequabili et moderata temperie indi. gore multi censebant. Nissae in paroclitati e lesiae divi Iaeobi sacello. quod renovatum altari recenter dotato lapideo artificiose exornari eum. verat. Rub senestram. anno Domini MDLXXXV die a. iunii honorifico eaerimoniarum ritu et apparatu, tum ad honestatem tum ad devotionem eomposito, sepultus est, sicut illud ut serui, fit Nissae moreretur. te. stamento inscripssint Antistilis liuius manibus nos sanetam quietem ex

Andreas Ierinus ni lingae, oppido Sueviae ad Danubium, ex plebeio or line, patre Ludovico Mnalore, et matre Magdalena natus, ab ineunte aetate litteris operam dedit, eo cum successu et felicis ingenii acumine, 'ut a ordinale augustano Truchsesio dignus militaretur. qui nepotum suorum in nobilissima et norentissima Mademia Iovaniensi ageret pra GPtorem. Romam Postea Prosectus, in collegio germanico septem vixit annis. Praetoriae Pontificis maximi Helvetiorum cohorti a concionilius saeris suit. Docioratus gradum in theologia Bononiae adeptus, in Ger. maniam et Ditingam rediit, ubi aliquot annis parochi ossicio ac munere egi sun ius. Vralistaviam tandem venit, et mnoniolus a pontifieo maximo Gregorio XIII. collati eepit possessionem. Praeposituram vero a comite Rosi ramulo per resignationem ibidem est consecutus. Mortuo is Po Martino, communi et unanimi voto anno Domini M D LXXXV die l. iiiiii in episcopum plectus, toto vitae suae spatio omnem eo ton vertit curam, ut et Deo et ecclesiae et pro inciae suae, praeeipue etiam sacratissimo Caesari Budolpho suam industriam et fidem comprobaret. Specialiter autem ecclesiam cathedralem non solum insigni ornatu et hahiln Malim ab initio regiminis sui dolavit, sed etiam satello aulestnis, si hae in parte de suo bene providit. Domum sancti Andreae pro duodecim nobilibus circa scholam alendis Nissae erexit. Seminarium quo. que in meliorem redegit ordinem, ac maioribu , quam antea laetum fuerat, aluit impensis: tum demum argenteum altare eum eandelabris, cruce, lampade, ad lutulentum Sodis caui ratis decus, elaborari curavit. Reipublieae vero a principio statim, et postea infelici illo tumuIluum Polonicorum tompore, summa cura et sollicitudine, domi optime praefuit. Demandata negotia sacrae caesareae maiestatis nomine pro to.

tius patriae utilitate gravissimas expedivit, bellicos sumplus non faciles lsustinuit. Sed et in re domestica amplisitanda, tam brevi tempore, honi patrisfamilias omeliam diligenter est exequutus: nam sedem nissensem non parvi spatii vallo exterius munivit, inlus testudinibus novis et ton.

439쪽

aso EPISCOPOL i I VRATIS LAVI E SIS clavilms roelius in ordinem redimndo multa eorrexit. Horium novum et amoenum in usum comminium curiae uissensifi ante portam muniare r. gensem, coempta de ino vicina quadam Parte, Planiavit: ecclesiam IIemi. stadii a fundamentis erigi et exornari curavit: praedium nitterRicensemurato aedificio melioravit: castrum Otimichoviense cum turri ruinosa multis in locis resecit: molendinum in suburbii uralistaviensi apud di. viam Mauritium ante exustum, vulgo Κrottenmutile, de novo aediscavit. Foris quoque in legatione ad Poloniae regem oIaeram suam strenue m. vavit, quam legationibus quinque Warsaviam, ad comitia regni Poloniae tribus, una Lublinum, duabus Cra viam feeit contestatam. Unde. cim in episeopatu vixit annis, ei ex Cracoviensis legatione domum aeger reversus, , novembris die anno Domini H D XCVI praesentibus consiliariis, cubiculariis, aliis Die aulicis, antea Sacramentis procuratus, Placide ex hae vita emigravit, aetatis anno LVI. Vralistaviae testamenti praescripto sepultus.

Bonaventura Ilan glogoviensis siletius, utriusque iuris doctor, canonicus uralista tensis, eligitur unanimiter libera electione, a capitulo, ralistaviensi anno M D XCVI die b. decembris. ibidem medius inter dominum praepositum et dominum scholasticum, Primo ad locauu autesummum altare praeparatum cantato sancti Ambrosii et Augustini Lymno , tandem et ex ecclesia cathedrali in suam domum eodem comitatu, sparsis aureis et argenteis in populum nummis, deductus est: cui etiam Malim eodem die principes Silesiae, qui tum Vratistaviae aderant, gra. tulati sunt. Ilis ita peracus, adsignatus et datus est domino electo lo. cus in castro Olimve viensi, eum quibusdam certis pro Sustentatione seu alimentatione reditibus, donee approbatio et intercessio Imperatoris ad summum Pontificem, et a Pontifice confirmatio et pallium impetra. retur. Etenim imperator Rudoiplius alios duos, capitulo uralista tensi ad electionem proposuerat, unum dominum praepositum uralistaviensi Iohannem Si laeti, qui prorsus onus tantum suscipere renuebat, et vola sua quae illi a capitularibus data erant, domino electo Nan sponte tra.diderat: alterum dominum Paulum Alberium geholasticum ibidem, qui episeos. lum vehementer ambiebat, et omnem movens lapidem, ad singulos domines praelatos et canonicos specialm intercessorias litteras, hac de causa ab Imperatore impetraverat. Caesar, inquam, hac re comm lus, non solum quod ritia intercessioni et cominissariorum nullus vel exiguus haberetur respectus, versim etiam quod dominus electus, quOrumdam dominorum consilio, personaliter curam Caesare se cistere, Et approbaliouem electionis petere distulisset, ne cellicet libera capitularium electio per lioe labefactari x et diminui videretur, non tantum vidictionem hanc non approbavit, sed intercessionis loco, id upud summum Ponliseem effecit, ut eleelio ista irrita liaberetur. Et cum bono ecclesiastica ex toto episcopatu in divisionem cederent capitularium, Imperator quatuor receptores omnium redituum episcopatus constituit, et ne

440쪽

amplius quinquam administratoribus ex debitis tribulis a sutilitis nu. meraretur publico mandato per supremum rapti elun Silesiae principem Carolum Oisnensem proposito lo. Pptembri . Capitulum itaque vralis. laviense Iaer suos quoque commissarios domino electo de possessione episeopatus dimittenda denunciarimi, et ut intra Spatium unius mensis ex castro Ot uclioviensi cedat mandarunt. Tandem electus I ragam anno Μ D XCVIII ri. die septembris, sed nimis sero ad Camarem se eon. seri , ut ea am suam , quae alioquin iustissima erat, Promoveret et defenderet. Verum a Plurimis iisdemque praecipuis optimalibus aulicis et eonsiliariis Imperatoris, quos iam doctor Paulus suis largitionibus, eorruptionibus, et ingentibus promistis ad suas pertraxerat partes, im peditus, audientiam nullam apud imperatorem impetrare posuit. Pen dente per trirentum lile, tandem summo Pontifice commenle, et Ric Caesare Rudoiptio volente, alia electio instituta tat. litie tempore anno Μ D XCV Strigoniuin Tureis ereptum. Anno MDXCVll P 29. mariti do. minica, quae dicitur quasi modo geniti, Iaurinum nino stratege male, pedarda nimirum admota, Turcis rursus ereptum. A die i7 et i 8. eius. dem anni inundationes inauditae aquarum Nissae, quin et per totam Ger. maniam, suere. Deinde electus Bonaventura IIan amplius ad eathedra. Irin ecclesiam uralistaviensem non est reversus, Red ad cardinalem Die- triclistrinium episcopum oloinutensem se contulit, suffragia et consilia

quaesivit, deinde anno Domini H DCII die as. iunii in Petri et Pauli sesto, Oloinucii moritur. ibideinque MI qitur.

XLII. PALLEA ALBIRTI R.

Dum itaque episcopatus uralistaviensis Per triennium quasi une pa- More et capite esset, grassabatur in Subditos omne genus hominum Petulantium nobilium et militum, vigente admodum hello hungarico . Tandem anno M D XCIX die 5. maii, imperatore II. RudolPlio Sic Volente, principibus ei populis Silesiae vehementer contradicentibuS, exemPlo Praedr Morum edocti, quod nimirum exteri non animas sed liona Si. leviae qua 'rerent, unde suos consanguineos Iocupletiores redderent, essectus est nihilominus Paulus Alberius doctor et geliolasticus uratista- iensis, suevus non procul Constantia ex oppido Zeli oriundus. Is cum Clementem ponti siem et Caesarem laventes haberet, confirmationem Roma die 5. septembris accepit, Eublataque omni mora, possintionem Vralistaviae suscepit, et mox Nissam ad residentiam dio 27. septembris, cum sumptuosimimo apparatu, inaudita Pompa et magnificentia, comi.

tantibus principibus et haronibus Silesiae ingressus est, quam et Pingi et suo ordine litteris mandari per certos et aptos viros, priusquam fieret, instituit. Vir certe magnanimus, et ad res magnas natus, quique nihil non inagnisi lim et memoria dignum attentare et aggredi voluit, vel aliis etiam renuentibus. Insula a cardinale Francisco a Dietriclislein episcopo olornucensi seu Lremvirensi ut sibi imponeretur satagebat, et obtinuisset, nisi Et Cardinalis valetudo, et postis, quae totam sero provinciam hanc misere asili lini, praepedissent. Duin itaque consecratio dissertur.

SEARCH

MENU NAVIGATION