De Anselmo Laudunensi Scholastico 10501117 ...

11쪽

CAPUT PRIMUM

DE ANSELMI ViTA Anselmus seu Ansellus quo tempore natus sit non plano dilucidare possumus inuod quidem circa annum l050 vcrsari videtur. Verum licet hoc tempus, ex K Verbi abbreviati , loco laudato, nolent auctores operis cui adscribitur litulus merum gallicarum ut rancicarum scriptores 1 a, de hoc anno 1050 Ρetrus Cantor siluit. Quam tamen opinionem a vero parum discedere arbitramur tempore enim quo obiit, id est anno 1 Anselmus super quadraginta annos docuerat 2 . Cum autem matrem superstitem habue-

l . Anselmus sive Ansellus in pago Laudunensi, circa annum 1050, de pauperibus et rusticanis parentibus natus, ait Potius CantOP... - Rer Franc. Script. t. XII, p. 2.3, nota). . 2 . Docuit Lutetiae et Lauduni per quadraginta et ampliuannos Eg. Bul nisi L niv. aris i. II, p. 73.

12쪽

rit l), haud immerit nobis assentieris si dixerimus

Anselmum non multo ultra sexagesimum annum nequo multo infra vixisse Huic quidem sententiae congruunt dicta a Petro Abaelardo qui narrat se, anno L 3 postquam Laudunum pervenisset ut Ansol mi auditoribus 2 annumeraretur, in OnSpectu senis adfuisse. Ex urbe Laudunensi aut saltem o vico vicino

Anselmus est oriundus 33. Si onim illum Lutetiae 4)

natum esse putat Baronius, eo an in errorem inductus est quod in hacce urbe sorte docuit Anselmus Baronii vero Sententiam confringunt illa quae a Petro Cantor do Anselmi nepotibus 5 sunt mo- morata. adem ac parentum n Selmi nepotum fortuna suit. Quae si diversa suisses, quid sieret

1 - Scholares magistri Anselmi mentiti sunt uiatri suae, tribus diebus post obitum suum, illum non uisse mortuum no ipsa simul subito dolore moreretur, dicentes illum ad archiepiscopum esse prosectum M ss. n 3,203. Biblioth nation. sol l 68, , apud Hau- Peau. - otes et Extruit de manuscrit latins desia Bibliothdque nationale, i. I, p. 8lin. - 2 . Accessi ad hunc senem cui magis longaevus usus quam ingenium vel memoria sainam coinparaverat Petri Abne lardi Epist. I, de calamit suis, p. igne, uir lat. t. 178, p. 23). . 3 Cs supra, . . n. l. 4 Auctor capituli do Anselmo Laudunensi Hist. Liti de a France, t. X, p. 7l hanc opinionern a Buronio ess allatam testatur. Nos quidem in Annalibus ecclesiasticis Baronii t. XVIII p. 296 ad annum ill I inter agit notas legimus Anselmum Lutotis docuisse : quo autem loco magister ille natus sit neque Baronius neque Pagius scripsisse nobis videntur. 5 - De pauperibus et rusticanis viris nati sunt Pet. Cant. Verb. abbrev..., c. I; P. Migne, Patr. latin. t. 205, . blin.

13쪽

de responsione senos calcho Stephano do Garianda ab Anselmo data, cum ille hujus nepotes velletu promovere et milites sacere nobilibus quo puellis in matrimonium copular in ara illis argumentis omnibus patet Anselmum humili loco natum. Quae quidem vaga aut incerta videri possunt. mplio-ro de hisco notitiam habu bit qui non aspernanda aestimabit narrata in marginibus et in oris insorioribus duorum manu scriptorum, Verbi abbreviat in , auctore Petro Cantore 2 o quibus pater Anselmi

l . Plaeo nobis exemplum magistri Anselmi Cujus nepotes

cum vello Stephanus senescalchus Franciro promovere et militos sacere, nobilibusque Duellis in matrimonium copulare ait Absiti domino ut hanc rem facias. Potius maneant in adem conditioneo vocatione in qua vocavit pos Dominus, no extollantur in supcrbiam. Do pauperibus et rusticanis viris nati sunt. Tales ergo rogo permaneant. Mallem enim me nunquam Sacram scripturam legisso quam eos sic promotos humilitatem reliquisse . Pet P. Cant. Ureb.

abbr. c. 7, p. igne uir lat. t. 205, p. 15 Pap. alopinum editorem p. 25.ὶ

2 - Marsines, imo orae inferiores Camberonensis et Marchiane ιSis 33. Prosequuntur in eremptum quod edastinum intextu habet Vide supra n l hoc modo : . Ad cujus sc Stephani senescalchi pedes cecidit magister Anselmus tecto et involuto capite, petens ut eum in petitione unica et digna exauditu exaudiret Illa enim te inpestate, pro occisione Laudunensis opiscopi justos cum impiis sententia praedicti senescalchi involverat, nepotesque magistri Anselmi cum aliis in carceraverat. Quemox auditum videns agnoscensque quod esset magister Anselmus capito jus venerabili detecto, nil Miser ego se infelix homo. nihil, inquit sum quod vir tantus, magister Anselmus speculum Ecclesia'. lux acuto scripturio, odio cecidit ad pedes ni eos, cum in omni injuria a quocumque illata me huc usque vindicaro Ossoni ab hac contu molia mihi illata a tanto viro non potero movindicare Non potos enim fieri quin ceciderit ad pedes meos. Quin etiam, uni do promotion ejus aliquando aboretur sermo, dixit se filium diaconi esse qui tamen ante subdiaconatum de legitimo matri inonio fuit Maculam tiam pollicis ostendit, dicptis

14쪽

clericus aut diaconus suisse videretur is tuniende justa uxore natus reputari posset Anselmus, ordinibus a patro nondum susceptis. Si quidem, defuncta uxore, ad subdiaconatum promolus fuisset,

huic opinioni nihil jure objiceretur. Quo autem

pacto fieret, si ita res se habuisset, ut Anselmi auditores, caule et remisse, magistri mortem matri

quod si crucifixus esse in altari, illo scandaligaretur opulus, et ob hoc non posse se eligi ostendi . Qui tamen post electus est in Cantuariensem archiepiscopum Petr Cant. Verb abbrev. ap. Migne l. 205, p. 43; p. alopinum editore in , . 438 . . A vero discedere hic narratio nobis non videtur. Gualdi ico Laudunensi episcopo a suis concivibus caeso, Anselmus a Canonicis Patribus sorte missus est ad regem ut de episcopo eligendo colloqueretur. Cum Stephano domarianda, Franciae cancellari qui Oste senes calchus est tactus Luchaire. ouis VI, p. 303), magister Laudunensis tunc sermonem habero Otuit. Constat placuisse Stephano reserendario et Ludovico regi Iugonem Ecclesiae Sanctae Crucis Aurelianensis decanum, ad sedem Laudunensem evehi ut Stephanus, loco Hugonis, Sanctio Crucis Aurelianensis decanus ipso cligeretur. De quo testatur ἰuibertus de Ovig. his verbis is Igitur, exacto his modis episcopo, de eligendo ulte P regias aures appellere coeperunt, Datur eis, nulla electione prurimissa, quidam Aurelianensis Decanus cujus decantain, quia Peserendarius regis qui dati Stephanus anil, iebat qui episcopus esse non poterat, ipsi a rego episcopaturn Obtinuit, decaniam quo suscepit Guib. do Nov. l. III, c. 15. p. l. D. 2 . At contra has res gestas verba Petri Cantoris non repugnant. Rex enim o cancellarius magis tr Anselmo episcopatum deservos velle forsitan mentiti sint, cum non dubitarent quin, sive motu proprio impellente, sive senescalchi consili cognito, id munus haud acciperet. Cunonico inclytissimi et gratissimo civibus pontificalem dignitatem abnuente, Hugo Aurelianensis a populo Laudunensi libentius exciperetur. uiuo cum ita fuerint non Si quod miremur senescalchulti, quasi in solutionem debit et animo benevolo erga An Selinum, nepotestius nobilibus puellis matrimonio conjungere voluisse. Anselmus procul dubio . ad iontificales cathedras pluries vocatus, nullatenus acquievit. . Eg. Bul. II iSi uni D. Paris. t. I. Catalog ad nom. Anselmi. DAnt. Bel , ite in Catalogo Decanorum Laudunensium ait u Anselmuin, Summa unimi demissione, episcopatum

15쪽

ejus nuntiavissent 1 3 o vera id siclum atquo

compositum ducere possumus aut etiam ad alium Anselmum, nescio quem pertinens, propter Irequentiam nominis hujus, illis temporibus. Sed duar

Laudunen Sem strenue Pecusasse . . Ap. Guib. do Novi g edidit d Achery, . t 9. in Indo verisimilior sit Petri Cantoris narratio. Quaeret jam aliquis

quomodo a post in archiepiscopum Cantuariensem Anselmus sit electus Nonnullis videbitu Anselmus occensis in locum Laudunensis hic nobis dari. Beecensis autem qui Lansranco in Cantuariensorii archipri sulatum successit, mortuus est anno 1l09, antequam Ludovicus rex Laudunum venisset. Quod si post annum ill 2. Cantuarionsis cathedra vacavisset, magister Laudunensis ad eam vocari potuisset. Comportum vero habemus Cantuariensem archiepiscopum quemdam anno illi electum luisse.

Anno ill Rodolsus, piscopus toffensis in Anglia, Anselmi Laudunensis olim discipulus eligitur in Cantuariensem Archi proesulem 6 a mali. Eg. Bul His univ. Paris. t. II, p. 43 ad annum 1lli. Cognoscenti quid commorcii cum Anglis Anselmo Laudunensi sumpse fuerit, nil mirum est si magister prius fuerit archiepiscopus electus, quam discipulus et si ah Anselmo recusante Rodolsus, Cantuariens populo et capitulo suerit comm cn

dutus.

Variis ex causis Petro Caniori do Anselmo Laudunensi disserenti maxima fides est adhibenda. Lutetis enim circa annum i 162 theologiam profiteri corpi non sine laude, qui ornacensis primum, deinde Parisiensis, cpiscopus est electus, nec vero in ulla sede est confirmatus, sed Cantoris ob id cognomino oriatus partes in Ecclesia Parisiensi sustinuit. Tunc, Anselmi nostri memoriam in scholis Parisiensibus, nondum periisse sane probabile est. Addo Potrum Cantorem in abbatia Longi Pontis rope Suessionem ultimos vita ann , dogisse : ibi testimonia et documenta quibus Laudunensis Magistri vita illustraretur, in promptu habuit. Quo certiores acti sumus narrationem, quam impersectam unum Vedastinum manu scriptum in textu prodit, dum Camberonensis et Marchianensis In argines et ora, inferiores solum eam reserunt, Petro Cantori tribuendam osse. Cum librum, cui nunc inscribitur Verbum abbreviatum , Lutetuo edidisset, nonne OSi hac coenobiali vitro in monasterio Longi Pontis consecratus, quidquid de Anselmo allatum sibi novissim erat, in marginibus hujus libripse scripsisse potuerit si Vide supra, P. 2 n. l.

16쪽

narrationes inter se forsitan non repugnent. Cum eo tempore, circa annum 050, nonnulli sacerdotes

invitis canonibus 1 nuberent, pater Anselmi, qui

sacerdotium nunquam accepit, vitam conjugalem, annuente XOre repudiando, ecclesiasticos ordines cum diaconatu sorte est consecutus Denique clericatum, invitis legibus adipisci potuit. Quae res si ita venisset, facile intelligeremus Anselmum, o patris sui statu episcopatum abnuendi causam invenisse : quod dissicillime interpretaremur si

pater, Vere Orbus uxore ordines recepisset. Utcumque haec res decernitur, certum est An Selmum fratrem habuisse Radullam 2ὶ, et cum eo conjunctissimum vixisse patet: nam et una theologia variarumque artium rationem docuerunt, et scholae Laudunensi, Anselmo mortuo, Radulfus successor praefuit. Nec nepotibus caruit 3 undo Anselmi vel fratrem alterum Vel sororem unam aut otiam complures exstitisse haud injuria conjiciamus. In urbe Laudunensium aut in vicinis locis habitabant nepotes qui poSt occisum episcopum Gual-

l uirat ea tempestate sc cum Guibortus uer adhuc essetinova super uxoratis resbyteris Apostolicae sedis invectio, unde et vulgi loricos gelantis tanta adversus os rabies aestuabat, ut aut eos Ecclesiastico privara beneficio, vel abstineri sacerdotio,in1ust spiritu conclamarent i, Guil, de Nov. De vita sua l. I. c. v I ed. Acher. p. 62, . . 2 Hist liti ue a France, t. X, p. 89. 3 CL supra, . 3 ad not. l).

17쪽

dricum l), etsi insontes, comprehen Si fuerunt. Cum honores illis oblatos renueret, non solum

neglexisse eos non est arguendus, sed etiam sagacem benevolentiam Anselmus exercuit. Quod filii mortem celare matrem vere neceSSe duxerunt

discipuli indicio est nobis, magno ad vi Spati amorem matris in silium non dilapsum fuisses inde dicero licet matrem a filio fuisse valde dilectam.

Quo modo et quot annos natus, missus sit ad scholam coenobialom Buccensem 2 nescimus. Nonne humilibus parentibus opes desuerunt quibus iam procul silium alerent Et sano inter exiernos stlumnos computari debet quando monachus Beccensis non est factus Famam vero et splendorem hujus scholae atque prasciarum gregem illustriumvirorum ex ea exeuntium perpendentes, pro certo habebimus coenobium illud inter ea numerandum quae juVenes, misSos seu a parentibus seu ab episcopis, susciperent et variis disciplinis exercerent. Sed unde sit ut Anselmus cujus parentes, egestatis causa, multas impensas tolerare nequibant in hanc inclytam scholam utpote alumntis sit receptus 3 Constat quidem nonnullos episcopos, tunc temporis, curam

18쪽

adhibuisse ut ruditis sacerdotibus dioecesem dilarent lin. Cum vero episcopales schola languesce

rent, in monasteria, ut externos, adolescentes

animi dotibus praeditos millebant. Quod si Anselmi pater diaconus sit actus, concedendum nobis est sortunam silii illa dignitate crevisse : fortasse etiam et paler precibus et filius meritis, ad optatam electionem, mentem episcopi inclinaverunt 2).Τempore quo Anselmus noster ad eccensem scholam est missus, Lanirancum inclyto illi coenobio admodum praesuisse putamus; nam anno demum 670 in Cantuarion seni sedem est evectus 3). Sed Anselmus ille qui anno 1093, Lansranco, in Cantuariensem sedem episcopalem successit i)

l Cum hau scholae sc coenobiales monachis et oblatis solummodo edocendis institutu fuissent, quia tamen episcopi et alii

Ecclesiarum priolati suas exercere neglexerunt aut exerceri non curarunt nec habebant laici et saeculares quo liberos suos com modo mittere possint ad eruditionem, eos Paesertim quos eccle- .siasticis ordinibus destinabant, processu temporis, intra monasteria

ipsa recipi et hospitari postularunt, aut ad coenobiales scholas externos miserunt. Eg. Bul Hist. Univ. Paris. t. I, p. 80.3 2 Ecclesiae Laudunensi tunc praeerat elinandus a vir opum ditissimus Guib. do Nov. p. 490 D, quamvis pauperis domus et obscure progenitus id. p. 496. D. h. qui episcopatum ab anno 1052 ad annum l096 exercuit. Devisme. ist de Mon,

3 . Anno Dominicio Incarnationis 1070 Lansrancus, CadO- mensium primus abbas, divinitus Anglis institutor datus est ei. honestissima electione ac fideli consecratione, Cantuariensis archi-priosul IV Kal. septembris inthronigatus est . Orderici Vitulis. Hist eccles. , arte II, lib. IV, 10 Ρ. Migne l. 188 p. 328, ). . . Anselmus Becci factus est monachus anno aetatis sui 27. D Johannis Sarisberiensis. De vita Anselmi, pari. I, cap. H; LP. Αngi Sacr. t. II. . 56.ὶ

19쪽

jana docere coeperat. lenim regula sancti Benedicti, in hoc monasterio, ab anno 1060 1ὶ subditus, prior ejus domus anno 1063 2 est lectus Auc

toritas Anselmi multos per annos apud numerum

discipulorum ingentem plurimum valuit cujus gratiae tam vivido florentis vestigia invenimus apud Laudunensem scholasticum, non solum in scriptis 3 in sod etiam in opinionibus et in regimine morum 43.

Anselmum Laudunensem ab Anselmo eccensi imprimis discretum fuisse, aliud indicium tenemus scilicet frequentissimas necessitudines quae scho

lam Laudunensem cum Britannia conjunxerunt.

Ut infra videbis 5), Angli permulti et quid om

haud ignobili loco orti, Anselmum nostrum re-

l CL: g. Bul Hist. Univ. Paris ad annum 1089, t. I, p. 482. 2 α Lansrancus Ecclesiii Becci prior, cum Sancti Stephani Cadomi accepisset regimen, Anselmus tactus est prior Beccensis Ecclesiae qu: tribus annis fuerat sine molatione ii Rohorti de Monte Accessiones ad Siclibertiam au calcem p. Guib. de Νοv. edit Acher. p. 24 D, T ad annum i 63. - s. etiam Johannis avis h. do vita An scina Cant. , art. I, cap. 3 p. Angi sacr. P. 56. 3 . Plures hoc Λnscimi nomine eadem tempestato insigniti: remperanselmus Cantuariensis cujus ille sc Laudunensis auditor extitit se Acher Xot et observ. ad ἰuib. ap. Guib. de ov. Opera P. 465, D, . - Glossae ubi multa, mecipuo ex Anselmo Cantuariens magistro suo congessit sc Anselmus Laudunensis Ms Sancti Ebrulfi cat. 78. laudat. p. Misi liti. de la France, t. X, p. 7 l. - id in Da p. 47 qua ratione surti cujusdam auctorem perquiri Anseliarii jusserit. 4 Erga discipulos mites paritor fuerunt Anselmus eccensis et Anselmus Laudunensis. s. infra, . 69 Anselmi Cantuar epistol laudat ab admero de Vita Anselli Anselini opera edit. Oerberon l. I, p. l . ut opist legitur, ibid. p. 400. 5 Cf. in si a cap. 3. P issim.

20쪽

- 10 quenti corona cinxerunt. Sane, scholasticus cum

Gualdric episcopo 3 iter fecit in Britanniam, sed ex hac regione auditores venerant antequam Gual-dricus fieret episcopus Laudunensis et procul dubio ab illis vel forsan ab ipso Cantuariensi archiepiscopo, Gualdrici indignitatem cognovit ita, ut postea cum ad episcopalem dignitatem promο- vendum non existimaret nec ab eo eligendo cleri populique animo avertere dubitaret 2). Quamdiu mansit Anselmus in camobio Beccensi Ad id respondere nequimus cum ignoremu quo tempore huc advenerit et nesciamus quando exi- verit. Sed certo indicio deficiente, per probabilia

inducere fas est Verisimile videtur eum post annum 1060 ad neccense monasterium esse missum nam circa annum 1050 natus, et anno 117 postquam super quadraginta annos docuerat, defunctus, sane antequam tricesimum aetatis suae annum ageret jam docendi initium lacerat. Non arbitramur eum primum Anselmi neccensis et Mane-

goldi instar 3), vagantium scholasticorum vitam

si Cf. Guib. de ovig. de Vita sua l. III, p. 500, A et B. 1. 2 - Cum igitur omnes assensum in ejus Sc. Gualdrici susceptionem dedissent, solus magister Anselmus . ab ejus election dissentit. Ipso plane certis auctoribus ejus noverat qualitatem, cum nos, licet inviti, rosequoremur ignotum. , Guib. de NOV., p. cit. p. 98, B, 2.ὶ 3ὶ admuri de ita Anselli, p. Anselmi opera edit. D. Oer