De Anselmo Laudunensi Scholastico 10501117 ...

발행: 1895년

분량: 154페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

nos et usu non nosse, sed ex benevolentia reserentium probitates de eo aliquas accepisse. Quod cum prolat Evangelii testimoniola et qui vidit, inquit, testimonium perhibuit Ioan XiX, 35 cassare tentasset, et illud hoc non explicito objecisset, quod eliam de curia electus esset, ego quidem mox inutili tergiversatione post posita, lassus me erbis ejus refragari non posse. Quod valde ipsi

placuit a

... aranterrogat denique quos haberet ordines, quem subdiaconum lare respondi. Deinde quamitin qua Ecclesia militaverat, in quo mentiri veritus hv si, sed a meis mihi coabbatibus suggestum est quod in otho magensi Ecclesia. Ubi tamen ex vero addidi quia hoc nuper Λ extremum insertan legitime osse progenitus Dictum sibi planosuerat quod esset naturalis. In quo capitulo cum plusquam in caeteris me constantius habuissem, pr sertim cum super isto nullatenus dubitarem, dixit papa Perhibetis testimonium supor hic cui inquam De caueris capitulis taceo, isti tamen sidenter astipulo quod neque Sit nothus, neque Spurius Iliae certe sic objecta dominus papa non aliter quam diximus retractavit. Causa autem ut har seriatim ita objiceret non impediendi cum fuit, sed quia Ansellus magiSter.

qui eum his omnibus arcesserat, in pii 'Sentia lum

32쪽

orat ut quod scilicet clam dixerat, si sorte in facionica homini illaturus insumeret. Ipso vero Mugistor, altiori intuitu ambitio nopalatinorum inspecta non dico domini papa d), clavam Herculi extorquere de manu dissicile duxit. Domino ergo papa, et me, si dicere audeam, nugaciter ipso scholasticus niti videns, dominos in diver- Sum contradicere supersedit. Omni igitur illico discussione sopita, olectus illo ad medium deducitur,

Λnselmum non censemus pavor adductum ut

taceret. Nam anto impavide de indignitato Gual drici Pontifico admonuerat, quod SuScipere neque pavidi neque ignavi hominis ducendum est. Sod ambitionem et dolosam mentem palatinorum

Optime noverat, et omnem contentionem Vanam atque supervacuam exi Stimavit : cum non meliora silentio dicor posset, non sine causa tacuit 2 . Si his qua supra attulimus, a Petro Caniore in si Verbo abbreviat , narrata, credere OS- Sumus, alia ex cauSa in angustiis versatus cst Anselmus noster. Non ipso injecit, nisi fallimur, in mentem papa ut inureret ponti su uiam ualdi i-cus esset naturalis. Responsa de hoc a Guiberio

ij jusdem, p. cit. l. III. c. v. p. 498. . 2 et 499. t ut . . 2 Cf. supra, . 3. n. 2.

33쪽

de ovigento plenissimo data litem diremerunt et decretum papiae abripuerunt. Cum Gualdricum justa Xore natum certum esset et insuperon Selinus, optimo omnium, de cunctis ad illum pertinentibus monitus esset, patet hoc ad utilitatem electi esse compositum et, ut putamus, ab amicis callido instillatum. Iloc quoquo modo impediebant no Anselmus disputationem ingrederetur, cum ipse patre in diaconatum processo, in sucula et nonnullis contacta suspicionibus familia condicione versaretur Speciem inspicientibus nothus videbatur et hanc turpem notam, opiscopalum a Stephano de Garianda oblatum abnuendo, confirmabat. Quod opprobrium si, in conventu illustrium virorum, illi suisset objectum, non solum dignitatem ejus hirsisset sed oliam auctoritatem imminuisset, simul ac vim criminis Gual-drico ab eo in lenti regisset. Quae cum ita essent nihil instando proficero poterat ut ideo a crimine destitit. Ceterum, pondus argenti magnum, a Guald rico

allatum, palatinis papa dispensatum est 2 . Mirabile dictu Guald ricus non videtur rum

i u Erat auidinis inventus locuples insignium admodum DPSO-narum ualicorurn 2pi' 'DI'oruin lipio nostrati uni sed et cardinalium, aliorumque iteratissiniorum. Guii, do i v. ii P. Cii.

34쪽

exercuisse adversus Anselmum quod illo nisus erat ne episcopus crearetur. Nullo enim modo tori potuit quin Gualdricus ignoraret, aut Anselmum no a populo et clero eligeretur obstitisse, aut saltem posterius contentiones, ut Vidimus, inutiles apud supremum pontificem instituisse Putandum verius, ex insigniore sama scholastici, arduum

fuisse ei quamvis episcopo, illum ab amicitia

remoVere. Recenter electus, Gualdricus prosecto

perilius censuit cum Anselmo lenius agere eumque in amicilias attrahere. Si nondum decanali dignitate ruebatur prioribus temporibus certe cum Gualdricus ad episcopalem potestatem Vectus est, Anselmus ad id fastigium pervenit hoc enim incremento ornatum eum invenimus anno 1109 ). Indicium autem non spernendum quanti Gual-dricus Ansolmum aut 'stimaret aut saltem, pro utilitale sua, aestimare videretur, suppedita nobis

quod iter conjuncto in Britanniam susceperunt. Tempore verum quo episcopus hoc iter inceperat, ros magni momenti Lauduni evenerant quis pravam pontificis indolem aperuerant et quarum exitus ei simul ac civitali horrcndissimus serat VaSurUS.

t C s. p. 16 ad not. l. Anno quo Gerardus Carisiacensis est occisus, Anselmus tum primum a Guiberto de ovigento, Ecclesiae Laudunensis Decani nomen, in libro De vita sua accepit. A Decano Ecclesiae videlico magistro Ansello et canonicis injunctum mihi est, ut super inmutuni illo quod acciderat sermonem haberem ad populum . . Guil, de ov. Op. it. p. 50l B. 2.)

35쪽

. Post tres serme annos suae ordinationis , uti ioncm potero cupiens a Gerardo Carisiacensi qui simultatibus inter seipsum et episcopum molis, incompetenter de episcopo et de ejus contubernalibus loquebaturo, Gualdricus ut sibi conciliavit addictos quosdam homines qui Gerardum interficere non dubitarent, derelicto in manibus conjuratorum negotio, ad limina postolorum pessima ductus cogitatione contendit non postolos Deus tu nosti l quaerens, Sed ut non tractasse tantum nefas videretur absens Circasostivitatem itaque Santi Martini prosectus, cum Romam venisset, tamdiu desedit ibidem, donec patralam comperit invidiosi hominis necem ). Quanquam episcopi manus in insidiis Gerardo

paralis apparuerat 2 cum Origo ipso Gualdrici

frater, dispensatorque episcopi quidam eum ccci derint, Gualterusque et Guido ambo archidiaconi palam consessi sint se acinori conscios esse , Anselmus tamen piaculum decrevit cui priusuit Hucbertus Silvanectensis episcopus et ad orationem habendam Guibertum designavit abbatom

B. Martiae de No vigento qui ipso in libro, do ita

36쪽

sua M l praecipua hujus orationis sententias retulit Paulo post, α praepositus regius vo domos corum qui conjuraverant obsedit, diripuit ac incendit, ex urbe etiam eos pepulit 2 h. Rex admonitus pra)sulem a sed arcendum censuit, bonisque curia episcopalis eum privavit 3 Nec Dominum papam latuit tantum in tanta Ecclesia perpo iratum scelus. Loquitur ad papam episcopus otadulantibus donis laniam hujus facinoris a se suS

picionem depellit Rodiit igitur, solito lautior, ab Urbo Guald ricus 4ὶ , . Armatus sigillis et apicibus apostolicis , litteras ad regem mittit Seipsum

conjuratosque a ca de quae ipsis intentabatur, multo auro argentoque redimit 5 . Ex eis qua narravimus perspici potest Anselmum haud immerito lectionem ualdrici oppugnasse. Iste autem indigentia auri instanter premebatues Roma enim magnam pecuniam reliquerat, et maria et montes regis familiaribus promiserat, quorum, nummis deficientibus, solitam auri famem

l . In populi clerique conventu, a Decano Ecclosito idolicet mugistro Ansello et Canonicis injunctum mihi est, ut super in f OP-tunio illo, quot acciderat sermonem haberem ad populum. Cujus

Orationis tenor hunc secutus est sensum, etc. . Guib. de Ov.

37쪽

explere nequiverui. Idcirco illis prius exco in municatis . qui commanipulares sacrilegorum carnificum in Serant , non autem Gerardi occisoribus, statuit ob exposcen las pecunias a rege Anglorum cui quondam servierat, amico sibi olim proficisci in

Mirabuntur orto aliqui quod Anselmum comitem sibi adjunxerit Ilo tamen minimo mirandum. Etenim Decanus Ecclesia Laudunensis jam Sunuc-rat et multi ex ejus discipulis, magno ludi erga eum Semper lagrantes, amplissimis muneribus in Anglia 2 jam ungebantur. Quorum unUS, OX anno 113 Cantuariensem sedem adepturus, RO-dolsus, Rossensis jam erat episcopus 3 . Alii abbatos aut episcopi evaserant, et posterius, cum Laudunensium Sanctorum corpora in Angliam missa Sunt, favore quo legali accepti sunt patuit quanta in laudo Anselmus haberetur Anselmo fidem impertiens cumque in consilia vocans, nonne considebat et se eo consortio aliquam boni surru parium adepturum ci veterum flagitiorum notam obliteraturum Magis lor autem aut gaudio visendorum discipulorum indulgebat, aut episcopali potestale astringebatur. Utcumque so a res habuit, iter faciendo, multa

38쪽

deprehendit quae non decori erant uald rico et aperiebant qua impudentia animi alienum bonum isto tractaret ).Τunc temporis, verisimile est reginam Anglia Gualdrico credidisse et pannum sericum auro intextum, quem per eum, regina Francorum

illa mittebat et quem abstulit episcopus in Ecclesia

Laudunensi Beata Mariae , facete dicens Francia reginam esse Dei matrem, reginam immortalem 2ὶ Hoc iter sano non diuturnum suit, nam

l . Certe audivi a magistro Ansello qui cum eo sc Gualdrico)jam cpiscopo, ad Anglos revisendos rosectus suorat, cum illuc devenisset, tanta repetundorum hinc vasorum, illinc pecuniarum querit nonia, quorsumcumque orichatur, emersit, ut a magistro subintolligeretur divitias quas ostentaverat, aliis subduxisse, non bonis artibus acquisisse . - Guib. do Novi g. Op. it. l. III, c. IV, ed. Acher. p. 560, A et B. 1. 2 . Hic sc Gualdricus pannum sericum auro intextum, quem per eum regina Angliae miserat reginae Francorum, abstulit in Ecclesia Laudunensi B. Genitricis Dei Marito, jussitque ieri casulam, ad ejusdem Matris honorem Procedente tamen tempore, Cum regini memoratae convenissent et secum ad invicem diu essent collocutio, mirabatur regina Angliae, quod nullum mentionem saceret de memorato panno, sic ait ad cam Non lacuit vobis munusculum meum, tamen de potioribus sui quod manus nostrae

potuerunt attingero . Cui regina Francia ait : . Quid est quod loqueris mi regina . Cui illa : u do anno quem, e Laudunensem episcopum, vobis misi sit sermo. . Negat illa o aliquid hujus rei scire. Vocatur opiscopus qui in illo conventu regni adorato luroritur quar transmissum illi pannum non Obtulerit egimo Respondet Se pannum ei deserendum minimo a quoquam accepisse; sed Regi tuu inquit, Francito uianum misisti quom veniens ei indilato obtuli . . Mirantur utrioque, sed magis regina'ngliae, putans se delusam ct cuni alia loco reginio adfabulasse aions ad episcopum Ubi igitur regina Francitor . Similiter et alia ait D. Quid est, domino epi Scol)e, non cognoscis mea . Qui ait: - Utique novi. . Corte, ait regina, mihi non prio sentasti Qui uit, Regiine Francia obtulit annum ab hac domina sibi transmissum, ut est in Dei mater, Regina immortalis, cujus Pegnu in stabile est sine sine.

39쪽

multa, ut videbis, evenerunt inter tempus quo inceptum est et tortium calendas Maii 12 quo Gual .

dricus est intersectus.

Anselmus, sine dubio tempore quod transegit

apud Gualdricum usus est ut mentem tam distantem a recto ad meliores artes evocaret, sed in cassum est conatus Vix enim Laudunum reversuS,

Gualdricus vitam improbam et infaustam magis

magisque est Secutus.

Absoniis episcopi opportunitale utentes et qua s- tui habentos cupiditatem qua ardebant Laudunenses cives ut tandem res in urbe, lania perturbatione solutae, componerentur archidiaconi digno

Laudant uir quo rei actum et approbant donum . Chronio. Canonici Laudunensis, apud Acher. NOt et Observ. ad Guib. Opera, P. 46, col. 2. Quanquam colloquium inter Ludovicum egoni Francuo et Henricum regem Anglius, loco dicto . e Planches de Noauno anno 1l09 est habitum Cs. Suger, Vita Luuovici grossi I, cap. v ἰLuchnire, ouis VI, p. 39, n 72ὶ conventus regalis supradictus nobis idolii anno illl potius suisse. Sin alitor, ualdrieus Pannum quem regino Franciae daret a regina Angliae accepisset e tempore quo Laudunensis episcopus est lectus. Sed ipsi, tunc rogis Ludovici benevolontia egenti, quomodo animum subiisset

retinere annum regitu Franctu missuin, PH Sertim cum tra

dendo hoc donum, ersona grata apud eam fieret Quod si ab Anglis anno lil remeans, aventibus paΡa et rege Ludovico. gratiam regimo minime quu)rens, sibi ipsi pretiosum annum tribuerit nil impedimenti os quin anno illi in Normannia, a rogina Anglii et regina Francina colloquentibus, do Ono e se misso sit interitogatus, cum scimus Henricum Anglii regem ab augusto menso anni ill adjutium mensem anni ill3 in ormania mansisse CL Luchaide Louis VI, p. i ii' 20 p. 78 40 148.3 l Furta, imo latrocinia per primores et primorum apparitores publico agebantur. Nulli noctibus Pocedunt securitas prio-

40쪽

preti accepto Communionis jurandio licentiam concesserant. Ab Anglis cum plurima pecunia remeans episcopus, contra hujus novitalis auctores ira commotus, aliquandiu extra moenia urbis sese continuit. Quom iratum oblata reperito sedavit auri argentique congeries Spopondit itaque Communionis illius jura se Servaturum. Compulsu et rex est, α largitione plebeia , ut id ipsum jurejurando firmaret. Erat autem sane implacabilis invidentia episcopi etenim . cum quidam animo lucrandi, donarioso a' re vilissim consigerent, Super isto munerabatur Gualdrici patientia. Quod in Gerardum Carisiacensem per conjuratos patrari voluerat absens, idem scelus in alterum Gerardum vel uriorem, vel De canum rusticorum per manus cujusdam Sui Ethiopis, intra

episcopale palatium, confici jubere non dubit vi Quo facto, regem etiam ipse rumorosi endit et ad apostolicam sedem forsan pervenit: ab ossicio Gualdricum papa suspendit. Romam ergo prosectus, artibusque suis ex more usus, a domino papa veniam sibi conciliat episcobebatur, solum restabat aut distrahi, aut capi, aut crodi . Guth. de Ovig. De vita sua l. III, c. Hi edit Acher. D. 503 C. 2. in si u Eum corvipiens et intra episcopale palatium custodia eum trudens, nocte e manus cujusdam sui Ethiopis, oculos ejus fecit evelli . . Id. Ibi d. l. Ill c. Vill edit Achur. D. 01. D. 2.)

SEARCH

MENU NAVIGATION