Šaʻar haṭeʻamîm šel ʼʺmt Introductio in accentuationem Hebræorum metricam ... Auctore Philippo Ouseel ..

발행: 1714년

분량: 171페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

141쪽

DυpLEX A CENT. METRICA. C. XVI. g. -9. IOIin tono Vocis apparet, alter vero loco Metheg Euphonici, adhibetur.3. . Concurrunt autem hoc ordine; ut Vel Dominus Servum suum habeat Comilcm; vcl Ser Vum Dominus cxcipiat; vel duo Servi in unica Voce adsint. f. s. Causa & ratio videtur esse, partim consecutio Accentuum, partim & in genero quidem ipsa Emphasis vocum duplici Accentu notatarum. g. 6. Domini, qui Servum adsciscunt in eadem Voce, sunt: Merca mavachatum, - Athuach, Rhebia , -- Pazer, a P atum.

g. 7. - Merca Mavachatum, in voce polysyllaba semel astumii Servum - Brach ben jomo ;quorsum reserri sorte potest, dum Merca Mah-

3. 8. - Attaach, Servum adsciscit ordinarium λ Munach inscriorem, in Voce non laborante. Job. 27:7. Hostis meus.

3. 9. - Rhebia simplex ita voce polysyllaba Naisach Sartatum, admittit.

143쪽

f. i . Munach & TUbcba in Ditione Silluci Diastinctivum Minimum efficiunt,quem Munach Tiph-

rum.

Notandum tamen quosdam codices impressos ut Clodii, his in locis retinere Metheg , Basileensis tamen exhibet et Tiphcha non anteriorem. Vide

C. q. f. IS.

S. I s. - Munach in Ditione Athnachi c. 6. s. 7. asstamit itidem servum in eadem Voce, alium M vacbum inferiorem se. Ρs i 8:16. prae increpatioue tua. 3. I 6. - vaco adsciscit aliquando--Data dum est altera pars Munach Munachati. c. 6. 3. 7. c. I a. s. Ρs i 6: s. cui Deus IIacobi. g. i 7. Merca simili ratione cum Dach con

jungitur aliquibus in locis: ut

144쪽

Masora ad vocem Inre Pro V. I 7: l9. notat, hanc duplici accentu bis occurrere, Ubi tamen, loCa non affert. Videtur respicere ad Prov. ia: i. sed ibi codices quoque nostri Variant.

. r. Consecutio Accentuum Metricorum cum ordine fiat, Analysi quoque subest, ut sngula orationis membra, & Acccntuum Ditiones immediatae vel mediatae, Clarius innotescant. f. a. Quo Analysis rectius & felicius procedat, singularum periodorum voces, quae Accentum habent Tonicum, sunt numerandae, initio, ab ultima periodi voce , quae Sillucum habet cum Soph

145쪽

ΑNALYsis ACc. METRIC. C. XVII. f. 2- . ros passic, facto , & sic progrediendo ordine retr grado ad primam totius periodi Vocem , ut C. 3.3. I. dictum est. Voces vero per Maccaph vel expressum vel implicitum cohaerentes, C. I. s. a 3- eo dem numero, Vel repetito posito, vel plane omisso,

erunt denotandae. Job. II. q.

Si vanitas in manu tua es, longius remove illam: ct ne habitare si vas in tentoriis tuis, iniquitatem. Haec periodus sex constat vocibus, quae ACceΠ- tu tonico gaudent, quarum tertia & sexta per Mac- capti expressum conjungunt duas voces, unde &idem numerus, his vocibus per Maccaph conjunctis, rupetito imponitur. f. 3. Numeratis ita vocibus, in Accentus est

inquirendum, & primo quidem, tum Servus si adsit, tum omnes Distinctivi, qui Sillucum immediate respiciunt. C a. f. s. sunt attendendi: Servus cum

Conjungat, distinctionis nota non indiget, Distinctivi autem cum distinguant, nota aliqua, lineola perpendiculari scilicet inter duas voces posita, erunt denotandi,& finita scriptura vocis, quae Distincti-Vo aliquo gaudet, haec nota l adjicienda erit. l. 4. Distinctivis, qui in secunda vel tertia auco Voce primi adsunt, denotandis, unica li-

146쪽

ro 6 ACCENTU AΤIO MEΤRlCA C. XVII. 3. 4. ncola adhibeatur, quac si plures Distinctivi adsint, ordine multiplicanda' erit, ut secundus a Silluco distinguens Distinctivus, duabus a. tertius tribus it. quartus si adsit, quatuor lineis illi. designetur, ultimo vero loco, Silluco adsseribantur tot lineolae,

quot in integra periodo sunt Distinctivi acccdente Silluco; ad summum ii ii quinque, vel illi quatuor, in periodo magna, vel tres l l vel duae it in pe

riodo minore. V. g.

17 res populos.

Dominus, sustentabit me.

147쪽

ANALusis A C. METRIC. C. XVII. s. s-6. I disicatores ejus: si domimis nou custodiverit urbem, stu-sivi, excubias aget clisios. f. s. Inventis ac dispositis hac ratione lineolis omnibus, singulorum Distinctivorum Ditio immediata erit praefixa, quae Vel unica Voce constabit, ut in exemplo IlI. VOX 4. Vel duabus per servum

conjunctis, ut in II. VoceS 2. 3. in ΙΙΙ. VoceS. 2. 3. vel tribus, ut in I. VoceS. 2. 3. q. in II. VoceS. q. S. 6. in ilΙ. voces. S. 6. 7. Vel pluribus, denuo

distinguendis per Subdistinctivos cuivis Ditioni

proprios. ut in IV. VoccS 6 I 2.3. 6. Subdistinctivi cujusvis Ditionis, respectum habent immediatum ad suum Distinctivum, a quo Voces numerantur denuo, & Subdistinctio prima denotabitur per ' lineolam unicam, quae infra Vocem non descendit, distinctionis gratia; hac ra-

Si duo pluresve Subdistinctivi in Ditione alicujus Distinctivi adsint, secundus denotabitur lineola integra cum dimidia i , tertius duabus intcgris lineis cum dimidata hunc in modum 4'. V. gr. Ρs. 78:

q. li mire na, in i ta non ii li,nκ 4 , lil ta ad inrcio ου'ibusque Haec Ditio Athnachi est octo vocum, Subdistinctivis ia 3. 4. & 6. Voce

148쪽

1o8 CENTURΥio METRICA C. XVII. 3. 7-8.3. 7. Subdistinctivis singulis absolutis, tum viden

dum erit num alii adesse debeant, vel libere adsint. Denuo-Subdistinctivi: c. a. S. I a. Adeste autem debent, si tres Voces per Maccaph non cohaerentes, Vel plures supersint, quibus Accentus ton cus sit addenduS.

3. 8. Subdistinctivis his secundi ordinis indicandis , eadem adhibeatur linea dimidiata, sed infra vocem diducta, & si plures Subdistinctivi adsint, illi semper adjiciatur lineola integra i, & sic porro. Exempli gratia:

I. Ditio Silluci mediata continet Voces numero I s. ad vocem tertiam lineola i occurrit, quae denotat primum Distinctivum in tertiam vocem incidere : post s. habemus il duas lineas, quae indicant secundum Distinctivum adesse; ad nonam ill tres lineae occurrunt, quae significant tertium ab Silluco Distinctivum locum habere; plures lineae non ad

sunt, nisi quod post Sillucum cum Soph passic illi

quatuor occurrant, indicantes in hoc versicula

quatuor Distinctivos esse; adeoque hanc periodum

149쪽

ANALYsis ACc. METRIC. C. X VII. g. 8-9. Ici9 secundum C. 3. 3. IS. esse periodum magnam , &pertinere ad N. IV. f. 1 F. ejusdem C. 3. ΙΙ. Ditio Silluci proxima , est duarum Vocum perserVum C. q. f. 3. conjunctarum.

III. Vox 3. & . sunt Ditionis Rhebia Ger schati, qui servum habet ordinarium C. 7. 3. ac IV. Quinta 6. 7. 8. vox Ditionem Athnachi absolvunt: Hinc Subdistinctionem postulant. C. 3. f. s. quae in Vocem 7. quae ab' Athnacho est tertia incidit, & lineola denotatur.

Merca Mahpachati in Voce 9. apparentis pertinent, quae bis subdistinguitur, primo in Voce I I. secUndo in voce i . VOX O. est a Voce 9. numeranda

tertia ordine, hinc Subdistinctivus notatur per l, α 7. 3. 6. VOX l . habet ii notam appositam line iam cum dimidia , indicium secundum adesse Su distinctivum in voco ab 9. numerando sexta, hine adest c. s. f. i6. Accentus Subdistinctivus ordinarius Magnus, cum servo in IsrVI. Restat Ditio Subdistinctivi in vocibus 1 NIE. I 3. quae denuo subdistinguenda, & hic quidem in 13, occurrit Subdistinctivus denuo, ut in Io. 3. 6. quem innuit lineola dimidiata ad inseri ra produAa i. Idem de reliquis esto judicium. . 9. His notis adhibitis, a msteriori vera O 3. naly-

150쪽

I IO ACCENTUATIO METRICA C. XVII. l. lo-13. nalysis Logica dicta, colligitur hunc in modum. f. Io. Primo quaerantur lineolae plures; V. gr. loco memorato ad Vocem i. adsunt i ii quatuor, ad vocem 9 vero tres; & hi crunt termini generales, quibus tota periodus in duas partes aequales dividitur. Prius hemistichium immediate s ubMerca Mahpachato, posterius sub Silluco, ad Ditioncm Merca Mahpachati comprehcnditur. ii. Dc in sinaula hemistichia seorsim, codem

modo, pcr dichotomiam siccanda Veniunt, Accentuum ductu : ita ut lineae numero plure S in ca-dcm Ditione, Subdistinctioncm primam indicent, quae iterum si vocum numerus id postulet, est lubdistinguenda, donec nihil supcrsit amplius. f. ia. Tum in Distinctivi Majoris, vol ejus vices tenentis Magni, vcl Minoris, Vel Minimi Ditione, pari modo & ratione agendum cst. V. gr. in allato exemplo in Ditione Merca Mahpachati vocum 9.

indicium prius hemistichium in hac voce I . in duas partes dividi, posterior pars cum complectatur VOCeS 9. IO. II. II. I 3. iterum per dichotomiam resolvitur in voce II. quae Cum treS residuas habeat voces, denuo subdistinguitur in Voce i 3. g. 13. Quod ad Distinctivum Summum Sillucum attinet, qui semper posteriori homistichio immediate

SEARCH

MENU NAVIGATION