장음표시 사용
151쪽
diate praeest, illius Ditio pari modo distinguitur,& quidem ut lincolae intcgrae solummodo hic attendendae sint.
3. i . Ubi Distinctivi practor Sillucum tres sunt, ut in allato cXcmplo, posterius membrum, quod ad tertium Distinctivum extenditur, per secundum Distinctivum , duabus lineis denotatum, iterum distinguitur. f. IS. RemanentibuS autem pluribus vocibus distinctis, de nova Subdistinctione cogitandum est. f. I 6. Atque ita in allato loco, Ditio Athnachi, VocibuS S. 6. 7. 8. comprehensa, in duas di spescitur partes , ut Voces 7. & 8. priorem Constituant partem , qninta autem de scXta , secundam cisciant, quarum neutra ulterius subdistinguenda est, quia nullae Voces, nisi per scrVOS conjunctae, ad sunt praetcrea. g. i 7. Idem quoque de Ditione Silluci, quatenus se ad Athnachum cxclusive cxtendit , statu- cndum cst; haec cnim pars posterior, cum VoccSI. 2. 3. q. complectatur, necessario distinguenda
est, id quod lineola i intcgra voci 2. & 3. interjecta ostendit, qua data distinctione , vox secunda
cum prima, uti quarta cum tertia, conjunguntur per servos proprios.
152쪽
ara AccpNTUATio METmCA C. XVII. f.i8-l9. f. i8. Omnibus Distinctivis & Subdistinctivisita absolutis, de vera Analysi & porsecta, nullum
restat dubium. Id solummodo tum attendendum est , ut pars quaelibet aptis efferatur terminis, & ad se invicem singulae reserantur partes, id quod Logica docet cum ratione adhibita. 3. 39. Speciminis loco periculum faciamus,& aposteriori Analysin instituamus illius versiculi, hunc
Dispositio Analytica sicundum Accentus haec erit:
153쪽
f. ao. Haec data Analysis, secundum Accentuum ductum indicara , his hypothesibus innititur demonstranda. f. 2I. Pars prima I. in voce 9. terminatur, quia haec vox Accentum habet post Sillucum maXimum, C. 3. 3. 21. & novum numerandi Voces constituit principium. 3. aa. Subdistinctio I. A. fit in voce Iq. 'κ
154쪽
3. 23. Subdistinctio I. B. ipso Merca Mahpachato terminatur, quia is in hac. Ditione est terminus ad quem, seu prima VOX C. 3. 3. r. & porro distinguenda est, quia quinque Voces restant. 3. 24. Tum I. B. a. indicatur per Sarha, qui est Merca Mahpachati proprius Minor, C. S. S. 7. &habet-Ι. B. a. I. ex C. Io. g. 6. unitam Vocem & I. B. a. Σ. ut terminum ad quem.
f. et s. Denique l. B. b. ultimus remanet terminus non ulterius distinctus, quo posterior pars I. ix absolvitur 3. O. 3. 26. Pars secunda II. a voce 8. incipit, quoniam hanc, in nona Voce excipit Distinctivus, qui primam partem terminat; atque in voce I. mquae Sillucum habet sortitur finem. C. 3. 3. 1 . 3. 27. Subdivisionis nota est. II. A. in Voce s. πη
quae Athnachum habet, qui inter omnes Distinctivos hujus partis, post Sillucum est Magnus, hinc majorem Subdistinctionem format, in partis posterioris portione priore. II. A. F 28. Quae cum quatuor sit Vocum D iterum subdistinguenda est, & vox tertia quae Minorem habet Athnachi ex c. 6. 3. I i. 13. distinguit Π, Λ. a. Ipse vcro Athnach cum suo servo c. 6.
155쪽
a. finem imponit toti Ditioni Athnachi, & sic eff-cit ΙΙ. A. b. 3. 29. Restat partis secundae pars altera, II. B. quae sub Silluco quatuor habet voces iterum su,
clistinguendas. C. 3. g. S. 3. 3o. Adeoque in voce tertia, cum sit Distinctivus Minor Silluci, secundum C. q. g. a I. qui Vinoem quartam sibi habet Conj unctam cum servo, efficit illam portionem denotatam. H. B. a. seu pri rem , hujus posterioris, partem. 3. 3 i. Sillucus cum serUo c. . f. q. restat, ut uutimus terminus, adeoque erit. Il. B. b. seu post rioris partis, portio uatima, non amplius divis denda per Accentus. Q. E. D. g. 3 a. Ordinem Accentuum hic observatum, videmus manu nos ducere, ad illam Analysin Logicam eruendam, quam, si seria accedat meditatio,
ipsi conceptus sequuntur facile, id quod ad praesens non spectat institutum. 3. 33. Ita Vidimus totam periodum in genere distinctam & interpunctam, Accentuum ope, &Ditiones ostendimus singulas, nunc quoque V ces singulas & Accentus illis subjectos, secundum praemissas regulas examini subjiciemus, quo& aposteriori vera accentuandi ratio patescat ad pra
156쪽
F. 3 . Vox prima N. F. insignita C. 3. F. C. 37. f. a. est quae habet Acccntum Silluc cum Sophpalac : - qui est Accentus toniCUS, C. F. 3. S. N. I. figurae compositae, C. s. g. in . quarum altera b)Soph passic, sedem habet immobilem finita voce,
6.i3. altera Silluc, linea recta perpendicularis sedem habet mobilem, 3. in tono vocis, ab Accentu Euphonico Methcg, eum quo figura convenit, Pr be distinguendus. as. Est vero Distinctivus seu
Dominus , C. 2. 3. S. N. I. Drdine SummuS, C. a. 3. P.
N. I. qui semper ultimam passici Vocem , solus tenet, C. 3. 2o. adeoque necessario ponitur. Vox Sut i est laborans, quia ante tonum non habet duas syllabas, sed tantummodo unicam , e. I. 26. Ipse vero Sillucus toti versiculo praeest. C. q. s. I. 33 . ου, Est vox a Silluco proxima, numero secunda , Accentum habens tonicum Munach inferi em dictum, C. i. F. F. N. r. .s qui est simpleX figura, C. I. 3. Ioa conjunctivus seu seruns, C. 2. 3. 6. m. s. qui Vocem suam, cum V e Domini sui conjungit, e . a. 3. - serVit Vero Silluco C. 2. 3. 33. N. r. & quidem necessario, quia VOX, Cui Munach adjicitur, est monosyllaba,& ante sonum nullam habet syllabam, c. q. 3. F. pertinet autem hic serVUS,
dem habet propriam . in Voce secunda. C. 3. F. 6,
157쪽
ANALYsisACC. METRIC. CX VII. f. 36-38. D 73. 36. Vox ordine a Silluco Summo numeranda tertia, Accentum accipit tonicuo, Rhebi agereschatum, - C. i. f. S. N. q. qui est superior, 7. figurae compositae, F. ii. e X Rhebia - quidem, qui locum toni tenet,& Gerescii, qui quantum potest longillime recedit, F. iv. dignitate Distincti-VUS, C. a. F. S. N. 4. Vocem tertiam a Voce secunda distinguens,& Distinctivus Minor quidem , C. 2. f. 9. N. . in Ditione immediata Silluci, ordinarie
secundam vel tertiam, a Silluco Vocem tenens, C. 3.3. 2 3. hic tertiam occupat Ordinarie C. q. f. al. ΠΟ-vum numerandi, voces Ditionis suae, constituens principium C. 3. F. a. ut 3. 29. 1 I. B. a.
3. 37. Vox a Silluco quarta, a Rhebia gereschato secunda , Accentu insignita est tonico se Merca, C. I. f. s. N. i 2. qui est ratione situs, inserior 3. 6. ratione figurae, simplex, dignitatis, servus scueoniunctiUUS, C. 2 3. 6. N. l. Voeem, cui subest, Cum Voce, quae in Ordine accentuationis praecessit, conjungens : Servit crgo immediate sub Rhebia gere halo, C. 2. S. I, N. I. tanquam servuS ejus ordinarius, C. 7. s. a. mediato jure vero subest Silluco i9. 38. Vox ordine quinta a Sillueo, Accentum consequitur tonicum, Athnachum, C. I. . s. N. 3.
situ, inferiorem, F. 6. figura, simplicem, L Io. dignitate, Distinctivum, C. a. f. s. N. 3. & quidem Magnum,
158쪽
dem habens in voce quarta quilitave a Silluco, C. 3. 3. 22. Ordinarium Silluci Magnum, C. q. 3. 23. qui necessario hic adest, quia praecessit in tertia Rhebia gereschatum - Minor ,& in voce 9. adhibetur Major, nullus autem Distinctivorum , in cadem Ditione Silluci, repeti potest. c. 3. I a. Hic MagnuS aliquot vocum Ditionem consequitur, 3 i 9 Il. A.
g. 39. 7 Vox a Silluco scxta, ab Athnacho
secunda, Accentum habet tonicum Munach: Vide g. 3s. Servit autem hic Munach, immediate Athnacho, c. 2 g. i 3. N. a. & quidem ordinaris, quia tertia, ab Athnacho, VOX, habet Minorem, C. 6. g. a. non Magnum, & sic pertinet ad s. t 9. II. A. b. g. 4o. Vox a Silluco septima, ab Athnacto tertia est, Accentus tonicus ejus cst - Tiphcha anterior, C. I. F. S. N. 7. Accentus, inferior, 3. 6. simplex, f. Io. sedem immotam servans in initio UOCis ante Omne Punctum , 3. 33. a Tiphcha posteriori, Cum quo figura convenit, sede differt; dignitate est Distinctivus seu DominuS, C. a. f. s. N. 7. ordine Subdistinctivus primus Minor, C. E. g. i I. N. 3. in Ditione immediata Athnachi, Minor ordinarius, in voce ab Athnacho tertia. c. 6.
159쪽
ANALYsis ACc. METRIC. C. X VII. s. I- . D F. ii.& I3. ipse quoque Ditionem consequitur. 3.19. ΙΙ. A. a. 3. 4 i. Vox a Silluco octava, ab Athnacho quarta, a Tiphcha anteriori secunda , Accentum agnoscit - Munach inseriorem, ut 6. 33. 39. qui hic servit immediato jure Tiphelia anteriori, ordi nario modo, ut C. a I. f. a. mediate prius ad Athanachum & hoc mediante ad Sillucum resertur.3 . a. Vox a Silluco nona, Accentu gau, det tonico πα- Merca Mahpachato, C. T. 3 S. N. 2. figura, composito, & situ tali, ut - Merca infra vocem in tono, Mahpach superne, in proximam syllabam recedenS, ponatur, C. I. S. I 6. dignitate, Distinctivus c. a. F. S. N. 2. & quidem Major, C. a. 3 -N. a. in Ditione Silluci immediata, C. 3. 3. 2I. qui hic necessario ponitur, c. q. f. 33. partim, quia Magnus praecessit, partim quia Magnus cousque non ascendit, & sic constituit primam totius versus
3. 3. Vox a Silluco decima, a Merca
Mahpachato secunda, Accentum sortitur tonicum; - Jerach ben jomo, C. I. S. S. M i 8. insernum, s. 6. simplicem, 3 io. servum, c. a. f. n. in Ditione immedita Merca Mahpachati,c. a. g. i 3. N. S. illius ordinariuS C. S. S. a. ad portionem pertinet. F. i9. I. B. b. 3. 44. ',n Vox a Silluco undecima, a Merca, Mali
160쪽
1 et o A CENTU ATIO METRICA C.X VII. g. --Q. Mahpachato tortia, agnotat Sarha, Accentum tonicum C. I. F. S. N. 6. superiorem, s. 7. simplicem,S. io. qui sedem habet immobilem in ultima litera , 3. I 3. dignitate, Dominum C. 2. f. s. N. 6. subdistinguciarem primum Minorem , C. 2. F. II. N. 2. in Dinetio immediata Merca Mahpachati, C. S. I. 6. ordinarium, & proprium in Voce ejus tertia. g. 7. 3. 4s. Vox a Silluco duodecima, a Merca Mali pacliato quarta, a Sartia secunda, ad cujus immcdiatam Ditionem pertinet, ut servus cjuS eX-traordinariu S, quia VOX est monosyllaba C. ι o. g. 3. ipsc Acccntus est - Merca, de quo Vide g. 37. f. 9 pertinet ad I. B. a. a. f. 46. Vox in a Silluco tertia dccima, a Me ca Mahpachato quinta, a Sarha tertia, ad quem immediate spectat: Accentus illius est tonicus Mali pacti cum psili, C. I. f. s. N. l I. CompositUS, ut Mahpach locum toni inser ne teneat, 3. I . Psikvero ad latus, finita voco, scribatur, 3. I s. distinguit ut Dominus C. a. 3. s. N. II. Subdistinctivus secundi ordinis Minor vel MinimuS,C. 2. 3. I 2. N. q. immediate in Ditione - Sarta , C. Io. f. s. 6. & mediante Sarha, sub Merca Mahpachato, & sic demum sub Silluco, totius versus Summo. incit S.