Io. Gottl. Heineccii ... Responsa iuris super feudis Langharum pot. Sardin. regi cessis et super tabulis supremis Usimbardianis ex schedis paternis edidit Io. Christ. Gottl. Heineccius ..

발행: 1744년

분량: 200페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

2쪽

RESPONSUM I.

DE QUAESTIONIBUS

QUIBUSDAM AD FEUDA LANGHARUMPO T. SARDINIAE REGI CESSA

PERTINENTIBUS.

I. Ogatus sententiam de quibusdain quaestionibus , ad terras , & seuda Italiae, , quae Langliarum nomine vulgo veniunt, pertinentibus, refugisse me initio illam respondendi provinciam, fateor, partim , quod oneris illius magnitudinem cum viribus meis sollicite compararem, partim , quod ipsae quaestiones mihi propositae ita viderentur comparatae , ut in quamcumque partem dicerem sententiam, non aliquos ordinis mei homines , quorum fortassis impetum utcumque sustinerem , sed summos Principes , ac personas illustres, quas ego, pro eo ac decet, humillime veneror, adversarios essem habiturus. Sed re paullo accuratius mecum agitata , quoniam a me id solum requiri animadverteram , ut quid primum ex communi illo gentium iure , quod ipsa natura inter omnes homines constituit, deinde iecundum Imperii nostri leges,& consuetudines , ad quaestiones illas respondendum esse videatur, diligenter, ac perspicue explicarem: id ego onus tanto suscepi alacrius , quanto liberior ab odio, studioque animus rem omnem ad solas iustitiae , atque aequitatis rationes exigere illico decrevit. POL sum enim omni adseveratione adfirmare , me illius,

sive Principis , sive privati, qui me consulendum

3쪽

putavit , nomen , dignitatem , conditionemque scire iuxta cum ignarissimis , virumque illustrem , quo ille inter nuncio usus est , in litteris ad me ea de datis nihil omnino expressisse , ex quo , in utram partem responsum desideretur , vel suspicari saltim licuisset . mamobrem sicuti hactenus integra omnia habeo : ita, missis ambagibus, rem ipsam adgredior, repetiturus primum Speciem mihi exhibitam cum quaestionibus propositis , ac deinde ad straesiones ipsas ordine responsurus . Quod ut feliciter cedere iubeat summum, quod omnia moderatur , Numen ,

ex animo Precor.

SPECIES FACTI.

s. II. T Ienniuin, & quod excurrit, circumactum est, D ex quo fervente inter Augustissimum Imperatorem, Regesque foederatos bello, de componenda inter potentissimos Principes pace serio cogitatu est, istisque saluberrimis consiliis favisse Deum , ipse

demum eventus comprobavit. Nam v. Non. Octobres anni MDCC xxx U. Viennae in certas futurae pacis leges , quas Articulos prae liminares vocant , consensum, & non multo post utrimque ab armis discessum est. Inter articulos istos , quibus die xv III. Maii insequentis anni Moccxxxvi. totius Imperii consensus , Augustissimi Imperatoris rati habitione, more maiorum firmatus, accessit , tu in primis huc pertinet quartus, quo inter alia placuit , ut Rex Sardiniae potentissimus habeat superioritatem territorialem in terris , quae vulgo Langliarum nomine veniunt,& quarum index bene longus ipsis illis articulis

prae

r Vide Antonii Fabri cancellaria Statur, Par. LXVIL Cap. XXI.

4쪽

praeliminaribus est subnexus. Praeterea hane quoque declarationem adiecit Imperator Augustissimus , seu. da illa Langharum ea lege subfutura esse potentissi. ini Sardiniae Regis dominio, ut illi integrum sit,

iura & regalia, quae ad superioritatem territorialem referuntur, Omnia in illis exercere , suscepto tamen onere , possessores eorumdem seudorum ratione imis medietatis indemnes praestandi. Denique omnibus harum terrarum, seudorumque possessoribus, ac vasallis serio mandavit , ut Regiam Maiestatem Sardinicam , eiusque descendentes in posterum pro immediatis veris ac legitimis dominis suis agnoscerent , iisdem , solitum homagium , reverentiam, ac obsequium praestarent, eaque omnia facerent, quae fideles, & obedientes vasallos,& subditos veris,& legitimis dominis Praestare deceat, atque oporteat. Quibus Augustissimi Imperatoris mandatis eatenus est satisfactum, ut possessores Langliatum sese potentissimo Sardiniae Regi,

eiusque posteris homagii, ac fidelitatis iureiurando reipsa obstrinxerint . g. III. Enimvero sunt inter eos seudorum Lan.

gharum possessores, qui sibi salva atque illibata esse

oportere existimant iura quaedam tam eminentiata ,

atque eximia, ut eum superioritate illa territoriali, potentissimo Sardiniae Regi tam sollemniter cessa , vix consistere videantur. Alii enim iactant privilegia, quibus multo ante hanc cessionem sibi, sitaeque familiae collatam esse probant dignitatem v Icariatus, eamque cum certis iuribus luculentissimis coniunctam esse , contendunt, quae istius cessionis caussa abdicare non teneantur . Alii , quamvis vicariatum sibi datum esse , non adeo liquido possint demonstrare,

se tamen in quasi possessione eorum iurium ess

a 2 aiunt,

5쪽

aiunt, ex quibus sibi iure quodam suo argumentum ducere posse videantur , sibi vere competere splendidissimam illam vicariatus dignitatem . . .

g. IIII. Sunt praeter hos, qui Comitimae Palatianae honores se iam antiquitus ab Augustissimis 1m. peratoribus accepisse , adfirmant, ob eosque sibi vindicant iura, ac privilegia luculentissima, veluti adpel. lationes a quacumque audientia per Italiam , irta caussis tam criminalibus , quam civilibus , interpositas , recipiendi, earum caussas cognoscendi, senten. tiisque terminandi , iudicata exsequendi , cognitionem , atque exsequutionem aliis mandandi, creandi, constituendique iudices, potestatem cognoscendi, se n. tentias ferendi, exsequendique in provinciis habitu. ros . Aliis diplomatibus comitibus illis sacri , palatii tribuuntur iura, tutores , curatoresque pupillis , minoribus , aliisque , qui rebus ipsi . suis superesse non possint , in Italia dandi, super alienationibus rerum immobilium, quae ad huiusmodi personas pertineant,

decreta , caussa cognita , interponendi, adrogationes, Pariter , ac adoptiones confirmandi , creandi porro notarios , seu publicos tabelliones & iudices ordinarios , liberos naturales, nothos, spurios, manseres, immo & natos ex incestu , nefandisque amplexibus liberos , dum ne ex Principum , Comitum , Baronumve sanguine dicantur procreati, sive vivis adhuc, sive iam mortuis eorum parentibus , legitimandi,

immo & successionis iura , modo id aliis exstantibus legitimis & naturalibus non sit praeiudicio , tribuendi . g. U. Quidam porro adserere sibi non dubitantius auri , argenti, aeris flandi , feriundique , num mosque typis, & tesseris suis signatos non modo intra

6쪽

tra terrarum suarum fines , verum etiam' ubivis per S. Romani Imperii provincias lualere oportere , contendunt. . Negant alii, vel se, vel suorum aliquem, sive ob pecuniariam caussam , sive criminis ullius ob.

tentu , ad aliud , quam summum Augustissimi Imperatoris tribunal , in ius vocari , vel subditos suos usquam alibi se quam apud se conveniri . posse . Sunt

Praetereaei, quibus . privilegio. data est. immunitas ab omnibus collectis Caesareis Regiis, oneribus civium :realibus , personalibus, ac mixtis , servitiis militaribus , ac cavalcatis, iis tantum exceptis obsequiis per natibus, ad quao S. Romano Imperio vel iure, vel more maiorum , sint oblligati . Immo .quibusdam insigne istud privilegium' datum est ,. ut natu. maioLex ea familia deue consilio . Imperatoris ire putetur , eique fas si , . Omnibus interesse consiliis , & quando cumque in .curia Caesarea uel ipse, vel per vicariumsthim commoretur , ei una cum quadraginta comitibus totidemque equis lautia praebeantur, prout aliis tales sumtus in curia Caesarea honorifice 'soleant praestari: addita tamen clausula, praedicta quibuscamque aliorum turibus non esse praeiudiciatura. t .

' g. vL . Inter . ea tamen diplomata , quibus freti terrarum istarum possessores tantum sibi adrogant , hoc mon leve observatur discrimen , quod in aliis vicariatus dignitas cum hisce iuribus, ac praerogativis omnibus, in aliis cum ouibusdam , diserte exprimitur , quamvis plerisque smul in statae sint clausulae generatus quibus seudorum istorum .possessoribus omnia iura , 'bmnesque praerogativae . Vicariis do

ci Christianus Lunirius codicis diplomatui Iaasiae Tom. II.

7쪽

luti in privilegio D. Maximiliani II. Imp. Principi

bus ab Auria d. viii. Iul. MDLxxv. concesso i ὸ ; item. que in alio a Maximiliano L Imp. anno MCCCCLxxxxvn Alphonta , Marchioni de Carretto. Savona conces

so . His ergo si malibusque freti privilegiis pos

sessores nonnulli non solum Uicariatus , & comitivae palarinae iurat adfectam ; verum etiam uti Lima est, clausulis bistisi ac i formulis tantum : tribuunt , ut vi eaIum, ac potestate sibi etiam' leges , iuri, communὶ scripto derogaturas serendi , facultatem. denelgari haud posse existiment :, quandoquidem , si , vel maxime VDeariatus dignitas disertis/ vel bis sbi 'non sit collata, ipsus tamen Imperii vasalli tantam esse praerog, tivam , Iamque late patere meri ' mixtique Imperii omnimodae tistisdictionis, sibi competentis , ambitumi, ut 'eorum alterutrum ad oexercendam illam spotestatem legislatoriam sussicere aibitrentur .

Saepe nominatum Joannem AEndream ab Auria, O descendentes sol antedictos in ricarios Imperiales in eodem Marchisis 'natu, nee non in omnibus iis totis , eastris. , terris' ω fudis, O iuristam μαν adquisitir ω adquirendis ronstituimus,l creamus , ω elidimni cum onmibus privilegiis , ara isdictioni...u3 , bonoraritus dignitaribus , gratώr , indultis , praemia nentiis , franckisiis, immunitaritas, libertatibus , ω aliis qui- buscumque' praerogatioir ω emolumentis , ceteris noseris Usca-νiιι 1mperialibus , quomodolibet 'nectantibus conquetudine vel de iure. - Luni g. Cod. diplomat. Ital. Tom. I. col. 19 N.

χὶ Cum omisibas privilegiis, iurisaei risuibus , bouo amiis , ognitatibus , gratiir ,.sndari, prareminentiis , fanebissis , . .emmunitatibus , ubertatibus , , atiis quibusumque praeroga.tiois ω emolumentis , iam scriptis in corpore ruris , quam non ω tam ex cohisuetudine , quam aliter , e teris nostris Vi earns perpetuis nectantibus , pariter , ac coricessir , ω quomodolibet spectare ω peνtinere emibus . Adiiciendo ulterius ,

8쪽

QUAESTIONES PROPOSITAE.

f. VII. Uae omnia quum ita comparata sint , ut superioritati territoriali, potentissimo Sardiniae Regi tam sollemniter cessae manifesto repugnare , & cessionem ipsam tantum non inanem atque inutilem reddere videantur z fieri non potest , quin variae oboriantur inaesioner , non aliunde , quam ex ipsis Imperii legibus, ac constitutionibus, nec non consuetudinibus in S. Romano Imperio receptis definiendae . Quaeritur enim, I. Au resederatis paum accuratius Paeis praeli. minaritas , Mandato Caesarest , eiusque exsequutione , ae praesertim laedemuitate Vasallis ab Augussissimo Impera .rore oblata privilegia factenus recensita , nee non Visariatis dignitas , eiusque exercitium salva esse, dr cum superioritate territoriali Regiae. Maiestati , Saνd M

II. An eadem privilegia ira comparata βον , ut dignitatem meariatus involiant, si mel maxime illiarnalia plane in diplomatibus facta sit mentio e III. An mearii Imperialis dignitas , expresse eoLiata potesatem ferendi teger ipso iure tribuat' et , quid F ratis non adiecta sit clausula, qua potestas detur , id omne , quod Imperatori in Sacri Rom. Imperii distoniabus . licet , faetendi lIIII. Quid operari videantνγ elausulae iliae, eo

eedestes C altis . quiaquid aure vel de . consuetudine

meariis Imperialibus specter . - spectare possit e a

9쪽

vasaltis data reperitur ' fit an discrimen aliad in eo positam sit, uo prioribur leger ferre , ceteraque rura , ae regalia maiora , quae supremis Principibus eompetunt , exercere liceat, posterioribus id non aeque Leeae PVI. Num aliquod, ct quale discrimeae intercedat ister dignitatem Viearia Imperialis totius Imperii eou-

sensu munitam , O' eam , quae a solo Augustissimo Imperatore conceditur 9 an istud discrimen potissimum in legum ferendarum .potesate sese exserat e VII. Utrum Reariatus Imperialis dignitas , Vm fallis quidem , at non Principibus supremis , concessata

regalia , privilegia , ac praerogatietas tantam in ἀρω- maribus expressas , an ' retiquas nou expressas invoLmat quid in summa tuis ea concessione tribuatur e, VIII. An ea sis. meri mixtique Imperii omnimo. daeque' iurisdictionis , quibus Vasallus eum aliis regali- has investitur , mi3 atque e cacia , ut iis eoocessis ,

testas ferendi Ieges concessa videatuν ' Denique VIIII. An sola qualitas Vasalia Imperialis immediati , qua antea fruebantur possessorer Larebarum , potesatem ferendi leges ipso iure conferat e

g. VIII. Uod ad primam attinet Psaestiouem , ea iura tam diversa , quae sibi Langliarum posse res vindicant , veluti complicat, ut non nisi singulis distincte, ac seorsum expensis , ad ' quaellionem totam solide responderi posse videatur. Ex ipsa vero praemissa specie patet, iura illa quatuor potissimum generum esse . Nam I. quaedam ex dignitate vicariatus & comitiva S. Palatii ; II. quaedam expriis

10쪽

privilegiis , quae sbi, suisque familiis concessa essGaiunt; III. quaedam ex interpretatione illorum pri. vilegiorum extensiva ; denique IIII. alia ex ipsa meri, mixtique imperii, atque omnimodae iurisdictionis , in seudum datae natura, atque indole derivantur , de quibus singulis ordine erit agendum.

I. DE DIGNITATE VICARIATUS

ET COMITI UA PALATINA .

g. VIIII. Uod primum ad Ticariatur Imperialis di- .gnitatem attinet , ea ita comparata videri posset , ut sub potentissimi Sardiniae Regis superioritatem territorialem trahi non possit , sed per omnia salva, ac illibata esse debeat possessioribus Lan- gharum, qui eam semel iusto, legitimoque titulo adquisiverint. Constat enim inter omnes , quibus iura Imperii nostri Romano. Germanici satis cognita sunt, eos ,, qui ipsi superioritate gaudent , alterius , quam Imperatoris & Imperii , superioritati subesse notia posse et ac proinde notissimum est iuris publici doctorum axioma : Superioritatem superioritatis non dari lc. Atqui Uicariorum Imperialium dignitatem, atque officium cum superioritate quadam coniunctum esse, luculenter probari posse videtur I. virorum doctissi morum , qui illustrando iuri publico animum adpu- .lerunt , testimonio , e quorum numero vir harum. Teium. Peritissimus , Burchardus Gotthiis Struvius :

. 1) Andri Κnt clien de sublimi territor. inre , Cap. III. num. 132. Cap. IIlI. num. 3. Cap. V. num. I 39. - Ioann. Schil terus DG pubi. Lib. I. rit. XXIII1. g. III. p. 239. Tom. ι. Ioann. Ni cc. Hertius de superioritate territoriali 2. VIIIL p. 399. inus. Vol. I. Tom. II. Diuitiam by Cooste

SEARCH

MENU NAVIGATION