Io. Gottl. Heineccii ... Responsa iuris super feudis Langharum pot. Sardin. regi cessis et super tabulis supremis Usimbardianis ex schedis paternis edidit Io. Christ. Gottl. Heineccius ..

11쪽

inod F rem . inquit , penitiat cos deremus , rura --

perioritatis Reariis sunt conrufa t i : ubi vir celebe rimus non de serenissimis Imperii Vicariis, qui I perio capite orbo praesunt , sed de Italicis , & qu, dem non generalibus . sed minoribus , ex instituto disputat, iisque adeo superioritatis iura manifesto tribuit. Deinde II. idem ex ipsa huius dignitatis natura , atque indole colligi posse . videtur . Ideo. enimiam inde ab antiquissimis . temporibus viris explor tae virtutis , ac fidei haec Vicaria dignitas ab Imperatoribus conferri coepit , ut cuidam Italiae parti vice sacra praeessent, & ipsis Imperatoribus plerumque in Germania versantibus iura eorum , ac Imperii administrarent f a . Quum vero Augustissimo Imperatori per Italiam superioritas, ipsaque maiestatis iura sine dubio competant : sibi quoque superioritatem

competere oportere , non sine veri specie contem

dent seudorum Langharum possessores , quotquot e rum vicariatus Imperialis nacti sunt dignitatem . enim vices alleuius gerit, simpliciter , on absolute potesea , quae potes ipse principalix , cir Me existimatur probabili dubitatione earere t3ὸ : adeo, ut non modo, ius

acriptum , sed & ius gentium, ipsaque recta ratio id

inculini I Bure. Gotthil. Struvius Smtagm. iuri publ. Difert. XIV. f. XXXVII. p. 286. 2, Petrus de vineis Lib. V. Di . 'L p. 3 9. edis. Ba I. I 66.

verbis Ut .iser no ras universaliter geras ibidem . - : Friis

12쪽

inculcare videatur, quod Vicarius, sine conditione atque exceptione constitutus, aequali eum eo, cuius vices gerit, Potestate gaudeat i 3 . Praeterea III. ex variis diplomatibus, & antiquis annalibus patet , Italiae Vicariis datum .esse ius praesidiatus , merum , orpurum imperium , potesatem gladii , seu facultatem in faeinorosos mire Caesarum animadvertenda , purgandi pro vincias , malefactores io uirendi , puniendi inquisitos,

ct specialiter eos , qui statas , εν νι inera publica assu

semerario et iolars praesumant , porro quaesiones criminatis , 9 eimiles audiendi, or eas quidem, quarum e gnitio , Is praesens esset Imperator , ad ipsius auditumeretinereae, imponendi banoa, θ' mulctas , decreta supereransactι Me alimentorum , alienatione rerum Eeelesia earum, θ' ruitione minorum tuterponendi , tutores, cyeuratores dandi quibuslibet , maioribus , minoribus . quibus uni versa iura succurrunt , restitartionis in integrum bene cium impertiendi , adpellati es tam in eriminatibux , quam an eimilibus eaussis ad audientiam suam revocandi , & similia i ὸ . Quae iura tam luci

lenta sunt , ut Lunelli Vicarium Comitem & Primcipem vocare non dubitet spiritus, atque ingenii pro saeculi sui genio haud contemnendus poeta , Gun-rberus , dum canit t3ὶ :

cariorum Imperii, illis an primis , quae perperam a nonnullis . in dubium vocantur o a Petr. de vineis ibid. p. 3 9. seqv. - Marqu. Freher. Script. rer. Germ. Tom. I. p. 6ο . edit. novis. -- Go h. Guillis . Leibnit. Eodie. ειν. gent. diplomat. n. LXIII. p. I 18. . Christ. Lunig. Cod. diplomat. Ital. locis eitaris. 3 Gunther. Ligurin. Lib. III. D. z6. - . Diuitiaco by COOste

13쪽

Et nune ille Comes eonsors , O rretur aulae Ille potens princeps , sub quo Romana securis

Italiae punιre reos de more vetusto , Debuit , iniussae mictriei eogitur urbi in moHeus servire ctiens.

Quum ergo non detur superioritatis superioritas: Vicariis vero Imperialibus per italiam , etiam min ribus superioritatem , eiusque iura competere, eosque ideo Principum nomine venire , variis testimon is, atque argumentis probatum sit : consequens profecto

esse videtur , ut Vicarii illi subiici non possint superioritati Regiae Maiestatis Sardiniae , sed iura sua , non obstante cessione illa , ab Augustissimo Imperatore, & Imperio facta , s alva, atque illibata omnino habere debeant . g. X. Neque enim cessio illa Augustissimi Imperatoris , & Imperii iustus Uicarialem illam dignitatem adimendi modus potest videri , sive superioritatem tribuamus illius possessoribus , sive eorum iura ex privilegio , sive denique ex seudo, & investitur derivemus . Si enim negari illis nequeunt iura sit perioritatis , quod superiore g. VIIII. demonstravimus: iam pridem Observatum est a viris doctis , eam non posse , nisi quinque modis extingui : I. Territorio Consentientibus Imperatoris , & Imperii suifragiis ab Imperii corpore plane avulso , siquidem amisso . temritorio , nec inhaerentem illi qualitatem , seu ius reale subsistere posse , palam est is . II. Familia regnatrice deficiente , & ad Imperium redeunte terri.

14쪽

torio r): III. possessoribus sublimi illo iure se sua sponte abdicantibus, aliorumque se subiicientibus superioritati': IIII. praescriptione temporis, cuius in contrarium non ex liat memoria sa=: denique V. possessoribus ob insigne aliquod delictum proscriptis, vel seudo per feloniam commisso, quamvis id se audi esse non possit agnatis proximis , recuperaturis amissum territ Tium c inhaerentemque . illi superioritatem , simul ac eos successionis ordo tetigerit s4i . Atqui horum nihil videtur speciei praesenti qua diare . Neque enim qui Lquam dixerit , illis. Langliarum terris sese penitus abdicasse imperatorem , ac Imperium , quum sub finem Articuli IIII. Pacis prae liminarium diserte cautum sit , superioritatem quidem tertitorialem in illis cessum iri potentissimo Sardiniae Regi , ast statim , subiiciatur conditio . Quumque praeterea nec e stinctae sint possessorum familiae , neque eo animo sint domini Uicarii , ut sese ultro subiicere cupiant potentissimo Regi Cessionario , neque illis vel pra scriptio opponi , vel delictum ullum , quo se iuribus istis indignos reddiderint , possit exprobrari : consequens profecto esse videtur, ut eos Uicariatus Imperialis iuribus , dignitateque privari non posse , sed eam praerogativam illis , etiam superioritate in nudis

15쪽

Langliarum Regiae Maiestati Sardiniae ab Augustissmo Imperatore, & Imperio cessa, salvam, illibatam.

que esse oporteat. h.

f. XI. Quin s superioritatis iura dominis Vica.

I iis , tamquam Vicariis non competere , sed eorum praerogativas tantum ex privilegio derivandas esse fingamus a tamen, & hoc casu omnia eos integra habere debere , statuendum videbitur . I. Tot enim Imperatorum, quae vidimus, . diplomata ad unum omnia illam vicariatus dignitatem ob suetam an lem sotrarum quarumdam prom dentia Melitate eoIIoemtam , vel ob arinorum mirtutem, or quod personae istae in partibus Italiae praecipui pro S. Romano Imperio pugiles exstiterint , 'nullique parcendo periculo , oneri,

mei labori , iusitia sua , ct arimi probitate mictos de

hostibus de votos pro imperio te orins , ae demios insideles ad Mem gratiosis meritis inmitarint , vel ob imyemeratae Mei consantiam 'mam , cla multiplicia. δε- motionis , ac fidelitaris insignia , quibus dimos Romanoram Imperatores , Reges iugnis suduerint honoribus venerari , denique ob fervidum mentir ardorem , quoad Imperatoris , Impeνii saeri promomendos bonores

Indesessis laboribus attentius inclinati fuerint , similia. que bene merita concessam esse , loquuntur so . Attalia privilegia, quae quis rebus praeclare gestis meruit , tantum abest, ut a Principe concedente , eiusque successoribus abrogari , revocarique pro lubitu possint , ut titulo oneroso adquistis aequiparentur a Iureconsultis , & non magis, quam quodvis ius contractu r) Petrus de vineis Lib. V. 's. I. - Freher. Seripi. rem

16쪽

tractu quaesitum auferri posse credantur sq. Deinde II. quamvis in iure nostro plures proditae sint caussae , ob quas privilegia vel adimi , vel revocari possint a Principe : earum tamen nulla praesente casu adlegari posse videtur . Sive enim renunciatione. vel tapressa , vel tacita . , privilegia exspirare dicantur: domitii Uicarii iuri suo , dignitatique numquam remuntiarunt . Sive ob delictum adversus privilegii

leges admissum, ipsiusve privilegii abusum , privilegio aliquem privari aequum est : nullius huiusmodi dei,cti tibi conscii sunt Domini Vicarii. Sive temporis

lapsus , desectusve conditionis interitum .privilegio acceleret : privilegia Vicariatus Impetialis nec ad tempus , nec sub conditione alia , quam ut sui sint similes posse iseres , Imperioque , & in posterum e dem fide , ac virtute serviant , concessa sunt . Ac proinde firmissimo talo stare videtur argumentum, quoties nulla iusta sit caussa privilegium tot meritis familiae cuidam partum adimendi , revocandique, toties tantum non iniuriam privilegiatis fieri, si pris i legio suo nihil tale meriti priventur . g. XII. Praeterea, si iura ista Uicariatus ex iuris seudalis principiis aestimentur : denuo consequi vide. tur , ut illa salva esse oporteat terrarum Langliarum posses ribus . Est enim ea nudorum natura , ac indoles , ut quemadmodum vasallus dominium , quod accepit , utile ; ita nec dominus directum , hoc in-

17쪽

scio , & invito in alium trafferre possit so. Et quam.

vis eorum sententia , qui hoc casu dominium directum cum utili consolidari , existimant , merito explodatur ab interpretibus probatissimis : in eo tamen inter omnes convenit , alienaticinem hanc dominii directi sine vasallorum consensu factam nullam esse , eaque in re mirus iurium, se alium Langobardicorum, & Germanicorum: concentus est , qui Pe , quae non magis.,' quam illud vasallos i alii , quam aequalis saltim dignitatis domino cedi patiuntur is . Cuius . iuris usum cum a aliis , tum maxime Arthuri , Britanniae. Armoricae exemplo ostendit iuris laudatis Alemannici interpres doctissimus Ioa nes Scbitrerus s4 . Quum enim anno MCCCν III. inter deges pacis: id quoque . placuisset: paciscentibus Philippo Pulcro , Galliae , & Eduardo , Angliaet Regibus , ut Britanniae Armonicae Ducatus . Regi Angliae in posterum iure clientelari esset obstrictus negavit Arthurus , Dux, se , ac subvasallos invitos posse alii domino cedi. Et proditum memoriae est, consultum ea de re Azonem , iureconsultum , cessi

cI II. 34. I. Ex eadem lege Corradi descendit, quod

. . dominus sise voluntate ' vasalli fetitam alienare non potes . . . Addatur Lex. Langobard. Lib. I . tit. mi L. - sa) Arg. I. Feud. 22. f. Sa quis fecerit. -- Fridr. Schen chi Lib. . Earo De Tautenburg Interpret Q seud. Lib. III. tit.' XU. f. ' Ex eadem lege , p. 228. -- Francisc. Sonsbeck inde fend. pari. XIII. num. IgI. fetu. ROsenthal. Cap. VIII L con-rius CLXII. n. II.

masium in Selem fetidul. Tom. I. p. 83. Iinfendate Sa- ' xonic. 'Cap. XXV. O XXXXVIII. - Ius fetidale inamam. ap. LXXXVIIII. p. io 3. edit. Ioannis Schuleri

18쪽

nem illam pro nulla habuissse tu . Neque existimandum, alienationem hanc magis permissam esse Imperatoribus, quippe quos potius iureiurando promittere constat , seuda Imperii se non alienaturos , sed ea omnia , &. Italica maxime , pro virili conservaturos s in . Quae quum ita sint, nec Vicariatus dignitarem , sine iure concessam sine possessorum consensu alii cedi potuisse , sed eam , non obstante illa cessione, salvam esse debere dominis Vicariis , facile intelligitur. g. XIII. Sed ne id quidem hic praetermittendum videtur, quod ipsa Vicariatus dignitas, illustri.

bus . quibusdam familiis concessa , non ita sit comparata , ut cum translata in Regiam Maiest. Sardiniae superioritate territoriali consistere nequeat. Quamvis enim superioritas territorialis iura, ac regalia omnia, quae ad ordinandam provinciam pertinent , ambitu suo complectatur : ea tamen ossicere non debet iuribus , Augustissimo Imperatori propriis , quae Reserva

rorum nomine venire solent . Atqui reservatorum istorum iurium conservationem praecipue demanda. tam esse Vicariis , , nuper observavit vir eleganter doctus, dum scripsit : Quum Imperatores plerumque in Germanis mersarentur et quidam constituendi erant procuratores, aut vicarii , qui iura ilia Imperatoris resem vata , ae a superioritate territorii longe discreta a Lnisrarent isin. Et interiectis quibusdam : Superioritas

I) Carolus Molinaeus Consuetud. Parisens rit. L g. I. glossa

19쪽

continet aura , quae Reae si reservare amisit, or γὼ bus dimat s nibilominus suprema maiestas conservatur, 9 inius ebaracter Zgn eitur. ius vicariatus comeernit ipsa reservata , quae integra Regia misare superioritas minus capit , or quae usu atio , nisi Vicarro nomine ad alios devoleti possuat , sis ut maiestati perpetuo eobaerere intelligantur , qaam ni bit intersit, anguis ipsemet , au per alior , rure suo utatur . Si ergo verum est , iuribus illis a maiestate inseparabilibus, quae reservatorum nomine veniunt , concessa superioritate territoriali nequaquam derogari , ad Vic riorum vero ossicium praecipue pertinere , ut dent operam , ne quid iura illa reservata detrimenti capiant : nulla profecto subesse videtur ratio , cur in terris Langliarum supprimi oporteat vicariatus digni. tatem , ad sola iura Augustissimo Imperatori rese

vata tuenda , conservandaque , non ad deminuenda superioritatis iura , Comparatam .

f. XIIII. Postremo quamvis vel maxime id urgeri animadvertam , quod dominis Vicariis , dum ipsis indemnitatem a potentissimo cessionario stipulatus est Imperator Augustissimus , abunde sit prospectum : iura tamen tam sublimia vix videntur esse e X eorum numero, quae certo pretio aestimari possint. Sane Imperii legibus cautum est, ut , si de

iurisdictione , servitutibus , similibusque iuribus litigetur, ratio non habeatur iummae adpellabilis , quam vocant , addita ratione , quod talia iura non admittant certam aestimationem t3 . Unde colligunt scriptores rerum forensium peritissimi , recipiendas esse interpositas in his caussis adpellationes, si vel super

dena

I ordinat. Camerat. Part. II. tit. XXXI. g. 6. - Αndr. Gail. Obsem. Lib. I. Obs CXXIII. n. o.

20쪽

denario , vel pullo gallinaceo quotannis praestando litigetur , quia huiusmodi iura , ut ut levia, & nullius sere momenti videantur, aestimationem tamen, nisi ex cuiusque adfectione , vix admittere videar, tur M. Si ergo ne tantilli quidem momenti iura recipiunt aestimationem : quanto minus iura ista sinblimiora , quae maiores innumeris laboribus , ipsoque sanguine suo sibi, ac posteris pepererunt, certo pretio aestimabuntur Θ Quamobrem, quum superior,tas in seudis , ac terris Langliarum potentissimo Sardiniae Regi ea lege cessa sit, ut possessores ratione immedietatis indemnes praestet: Vicariatus vero, similiaque iura aestimationem non admittant , qua praestita indemnes sint possessores : consequi profecto videtur, ut Vicariatus isti non simul cessi sint, adeoque illi salvi esse debeant seudarum Langharum possesioribus. g. XU. Enimvero quantumvis haec speciosa vudeantur : nihilominus tamen , iura Vicariatus cessimne supra memorata omnino suppressa , atque exstimcta esse , neque cum superioritate territoriali , quam potentissimus Sardiniae Rex in terris Langharum n, ctus est , consistere posse, statuo. Quod tamen de re ipsa , iuribusque cum Vicariatu coniunctis , non de solo vocabulo, ac titulo intellectum velim . Solent enim huiusmodi tituli, quibus pristitiae fortunae memoria conservatur , non invideri familiis illustribus , nec temere ii, quos in eo articulo vel deprehendit , vel oppressit fortuna , ut iuribus suis se

cundo dicta regula . - Iae. Blumius Proces. Camerat. Tit.

rit. XXI. g. 6. -