Caput II de Caesaris Augusti apophthegmatis jocis et strategematis [microform]

11쪽

Jam ingesar illud meum in Caesarem mussum studium tametsi cum ast te provectior et accuratiore rerum ab eo gestarum cognitione aliquantum

desertiuisso a refrixisso confiteor tamin numquam Patiar me eo arrogantiae

nosci dicam an adignitatis in iniquitatis abripi, ut veris illius Virtutibus eiu demquo cum in imperium Romanum, Nod tum, ut verissimo ait acitus Histor. Lib. I. c. I. ad unum conferri pacis interesset, tum in litteras artesquo liberatos meritis permultis et sano quam magnis quidquam detractum esse velim . AN quo idem ego Iissienis concedo, quae ille in Triumviratu ignavo, impie, e fide, immoderato, crudeliter fecisset, ea, cum revum Solus Potitus esset, pru-dontia, moderatione benignitate, constantia ab eo quodammodo compensata, et virtutibus vitia a scolora Praeclare sacris esse redempta ). t si ex eo, quomodo quisque natus est et institutus, ex*drimus, quid deceat a quid sit Ia dabito Augustus, spectata maxima Vita ejus arte, dicendus est multum deg nerasso a parentibus neque se cum domestica disciplina, tum otiam naturali quodam bono defendisse. Neque enim puto quemquam tanto illius studio et amor captum teneri, quin eum TriumVirum, multorum scelerum non suspicioneso insumi commaculatum, detestetur et quae tum ediderit haud fallacia animi inhumanissimi et improbissimi doctunent toto animo perhorrescat, etiamsi nonnullatam gratiam lacinorum e iuventuti eius faciamus e temporum necessitati condonomus Dio Cassius quidem, Proscriptionis invidiam ab eo amoliturus,

τεθραπτο, sed a miti clementique natura Iulii Caesaris, quem Dio Cassius oυ

s De Caesaris Augusti imperio scripsere murti antiquiores ut hic omittam, mihi praeter Aeroasin I. A. Ernesti editam a Titimarino in Rufinianii, Valekenarii aliorumque Epistolis Lips 181 2. P. 19 sqq. et O. ac Henr. Naseii Comment de rudentia Oetaυiani Augusti

in condendo risco Romanorum im eri in Opuso Latin. N. XXI. p. 448 - 483. videtur inprimis commemoranda et commendarida esse Commentatio M. G. Loebellii Veser das Principat des Augustus, im historis . Tasehenue hemauu v. r. Non Baumer Iahm. V. 834. N IIL p. 213 - 28ο., qui non minus docte quam acute Angusti in civitatem merita ponderavit eumque a nonnullorum criminationibus sine ira et studio vindicatum ivit. Quam Commentationem si legisset entsinius, Praecepto Gymnasii refeIdensis, non dubito quin, quam eodem anno in Prolusione schoIastica iuris publici fecit scriptionem Veher die Nothisendigkeuiand weckmassighei de Maatseinrichiungen de Augustus, aut delevisset totam aut nonum in annum pressisset l

12쪽

.-ρδ noniano significat, tantoper descivit, ut Sina saevitiam mi impari gressu amnulatus ess rideatur, non multum absit, quin in suo moribus in civium eaede a velati camificina quodammodo cem praetuli se dicamus. nec do Clement. c. s. l. I. item principem diuit inmoraugustum, si quis eum a principatu suo aestimare incipiat, et . II. . . do sodem porgite isti

ades centia aluit, arsit a multa secit, ad qua invitiis oculos retorquebat. Fnorit moderatus et vi mens ne Post muro Aeliacum Romano cruor I sectum nempe os fractas in Sicilia classes et suas et alienas ne o post Perusinas aras et proscriptiones. Ego ero clementiam non voco assam crudelitatem. Quamquam Oo tiam in loco Seneca d morΘ παρεν ρσους ηectatur utque acumina, tamm, si meminerimus, quam invidiosa cum atrocitato Distus es enex in sua ipsius viscera, Iuliam dico tranamio, fili st prem, a visest, aliter vix fieri potest, quam utra nemo iussicio dom ad ungamus, et illum Suevum natura e deIemgu sulas Principem suspicemur. Sod utcumquo est, id tamen in confossis erit, nobis de Augusti animo es c labrata a quibusdam scriptoribus humanitato rius a clementia Iongo secus existimandiu esse, o de Iulio Caesare, quem eo nomin ipsi adversarii, ut

Cio eo Philipp. II. o. M. et ad Divers. Lib. I. Epist. o. praedicabant' . AND cm Angustus ipso se assectando adipiscendoque imperio in comparationem Iulii Cassariis vox est, non videtur eius Manibiti iniuriam sacere, qui sum in contentionis iudicivi Vocet atque ejus dicta et facta ad inius praestantiam in minet ac metiatur cedit, quod in omni agendi ratione se avunculi magni

13쪽

ses aemulum ipse professus est ademus scriptis ingenii monumenti nomen toclebritatem iuuia aequar studuit, ut alio Ioc docebimus. At utroque nomine eomparatus cum o quam inserior discedat Augustus, nemo facilo erit, qui imfilias eat . Vitii Augusti publica universo a spectatur et ex scriptorum fide et aues

ritato gravissimorum testim iniis censet e Megari non Potest, eam alio in omasiam misso a pitui divorsam, ita ut ne aequalibris quidem satia oonstaret, qualia homo esset, nedum Ostoris. At si te us, indo a Tri iniviratu ad finemusquo impori diutum doductum, in tres Parte tamquam in actus sabulas aconica dos ipsorimus, In ussa injuria dicendus est sabulam vitae sic peregisso, ut primum o tertium actum Vesu iners poeta negligeret. Tacitus Ann. Lib. m. c. m. Sexto demum, inquit, consulatu Caesar Augustus, potentia s eurus, quae triumviratu iusserat, holeri deditque jura, quis pace et Principe uterentur, M'. o. anno II. C. 26., qui est primus egitimi principatus annus r

vid. ipsius ad aesti Mn. Lib. I. c. s. Atque latendum est, oum inde ab

ho tempore glaesari et quaerer coepisse ratione et eouocare, videlicet potentiactsecurum, ut non in acn---ddidit Tacitus. Ad illam autem potentiam non virtutis via grassatus, sed calliditato, perfidia et omnis generis crudelitato usus adscendit d. viis Caesar, cui Persuasum osset, non aliud discordantis patriae rem dium me, quam ut ab tino regeretni; regnum affectabat simplicitor, libero et, cum tempus' ret, verta V armorum; sed sororis eius nepos, immensa

Incitatus ambitione regnandiquo cupiditate, dissimulanter, furtim neque ullo haudis a erudesitatis genero abstinous es sensim pedetent quo Romanis nunum imponebat Dodividius eroid Epist. U. v. 85. tribus verbis AEx-6 Quod cum dico, tantum tamen abest, ut quae nonnulli recentioris aetatis viri docti scripsere, meo consensu approbem, ut maximam partem eis calculum adjiciam, quae contra illo. disputavit Oebaliis Miri tar. - o. p. 220 - 23 I. Ut hic allentio praeteream Mesam madio ei Labri II E M. i. p. s. n. qua confiteor neminem nostrae aetatis in deformando illo Principe fuisse disertiorem, etiam PF. A. minus de illo paulo abjectius sensit, hae in schoὲis status ..-oam Meta de Agrim a d Maecenas ruinatageb aeus w----

C. Passovitis in Q. Horae Haec ma p. XXXV sqq.

14쪽

primit Exstua et probat id suo more verbosius explanat Dio Cassius Libri

XLV. . . t haud incommode ad Augustum triuissert. Is enim cum in tantaeoliogarum Iovitato, inconstantia a socordia ex dissidiis armisque discordibus superior discessisset, et mus ex Triumviris superstes incolumitiquo Evasias Lmulta illa si immania, quae Triumvir commiserat, sciam a lucri est . Quo quidom necopinat rerum oratu eventuqu credibilo si Augustum ipsum obaatupuisse, raesertim eum illum non tam Prudentias suae, consili vi fortitudiniaeceptum referre posset, quam Fortunae, fidissimae ejus per omnem vitam e

Mili I. Qua do es ipsos aequales summa incessit admiratio. Nam Comelius

9 De proscriptionis invidia, qua ille premebatur, praeelare ---- Η . nam rom. I. p. 366. haec scripsit: , De Meger reta re iste de Mex gem inisses man dem 6ser, diri

nota Is rina besondera Guns de Stala satirae orati ben, duas ei Agrispa Gm vir Seis stand. Quod Drumannus de Augusti imperitia belli terra marique gerendi hic monuit, id quam Verum

exploratumque sit, nemo nescit. Non magnum in re mi1itari usum habere potuit, quippe semeItantum in castris avunculi magni Versatus vid Cap. I. s. 4. Ignaviae et timiditatis suspicionem 'ac crimen num satis depellere a se potuerit valetudine, qua in ipsis proeIiis eum passim cor-Teptum esse Iegimus, in medio relinquam, siquidem etiam serior tempore haud pauca animi imbellis et meticulosi documenta ediderit: id infra ad N. . In proelio admutinam posteriore eum non modo ducis, sed etiam militia functum munere atque in media dimicatione, qui- Iifero legionis suae graviter sauciori aquilam humeris subisse, diuque Iortasse, auctor est Suetonius c. 10. quae male intelleota amplificavit Florus Libr. IV. . . s. s. ludicem manno M isse Rom. Tom. I. p. 308. N. 04. . Antonii, fortis sane et perit ducis ac strenui militia, convicia Augusto ignavo facta, vid infra N. II. pari acerbitat nescio dicam an rusticitate expressit o mi de Iusti in Nesammeis polit tindinina nasiam te inopeia 1761. m. II p. 2Io. r,, Esis misellae fluet, das man de Augusissimerinen Haden anse1- λα- das ine H seM Μωλῶberatis .e euas gewesentast menωseens Me in denserae nismatias .et. Erram sita is eis de SeMaetien,nere dem Vorwande Bona nuriten Mnd andem mmantestino reus alti Ar en rogen, Me arie, da in nota tim die oberherese ferati streD- λαιε -d dia Sinacia be Aceἰum k- α - . . f. rine mMeniant angeretane werrin, Is es einem aeger uminiadentia gerelehel, mn se einen Hasen Maest. Benn Antonius be ima steli in disse Stalacia eis Mederi cMwer,ndγωναι- samor, ad ei solefies Iangiarimes Her. -

15쪽

Nepos in m in1o e. s. eripiat: Tanta prosperitas Caesarem Augustiim est

consΘcuta, ut nihil ei non tribuerit Fortuna, quod cuiquam ante detulerit otconciliarit, quod nemo adhuc pris Romanus quivat consequi. oetas Hotis facit, ea ut rimis Augusti principatus annis scripta esse statuamus. Et heresoquantus ex quantisso Laotiis ost, si tria illa animo revolverimus Iustra, quibus piim, Munces magni caedo comporta, redeuntem videmus AΡoIIonia adolescentem inermem vixquo militia rudimentis imbutium Q quindecim annis post Alexandria revertentem orbis terrarum domitorem et victorem Iulio Caesare majorem et feliciorem Quis si, cui haec mente et cogitatione perpendenti non succurrat

alloqui Manes ejus: in tu, gressanae Flius amae,

Nos sies pulli nati infelicibus Diarii scripsit Iuvenalis Sat. XIII. v. 4I ad Fortunae lium, quem vocat Horatius Lib. U. Sat. 6. V. 49. designandum, respiciens, ut quidam opinantur, miraculiunistud, quod refert linius N. H. Lib. XV. c. 30. Namque Livia Drusillae, quae Postea Augusta matrimonii nomen accepit, cum acta esset illa Caesari, gallinam conspicui eandoris edonti amissa ex alto abiecit in gremitu illaesam, iure

Pideque miranti accessit miraculum, quoniam teneret rogiro lavivum ramum onustum suis accis Consorvari alitem et OhoIem iussere aruspices ramumque

eum heri ac rite custodiri. Quod factum est in villa Caesarum, fluvio Tiberi imposita iuxta nonum Iapidem Flaminia via, quae ob id vocatur , Ad Gallincta Gmirequo silva provenit. Ex ea triumphans postea Caesar aurum in manu tenuit coronamque capite gessit, ac deinde Imperatores Caesares cuncti V . Neque tamen Augustus, ex quo unus imperio praeesset, tam singulari o tunae favore ac beneficiis rorsus indigniun o Praestitisse Oxistimandu est. 9uod do Iulio Caesar dictitatum et auctor Seneca . . Lib. V. c. 8. f. 3. ab T. Livio positum orat, in incerto osse, utrum illum magis nasci reipuI licae profuerit, an non nasci id nego de Augusto dici quaerique oluisse. versioni Romani tum a erat conditio, ut talis, qualem Augustum cognitum habemus, debuori nasci Moops clavumque regni capessere et tenere. Ista et alio cuidam Iuno Cassa forendo impar orat in nullius nisi in Augusti rivo virtutibus sivo vitiis civitas Romana, multorum annorum turbis iactata rerumque sessa conversionibus, poterat Iongius ac securius acquiesceres '). Ac verios sinussimum, aliquot annis post, quam res ab uno Augusto sapienter componi, nec sine virtutis moderationisqu specie regi coepta erant, haud paucos fuisse, qui experientia docti, imperium, dum a pluribus sustineatur, ruere, adem sentirent, qua Q. Curtius Rufus, solicitatis Publicae, quam Augustus adduxerat,

II Idem miraculum narrant Suetonius in GaIb. e. l. et Dio Camius Libr. XLVIII. e. 52. Caeterum PΙini Iocum consulto transscripsi, ut aliqua mentio iam hic injiceretur Lisura minmme, qua 1 mimo vitae Augusti non esset secundarum aut teri, arum artium.12LTotus assentior eis, quae hac de re scripsit C. Passo i in Q. Horatii Maces Map. Cv. q.

16쪽

contemplations commotus Libri . c. 28. . S. am se=ώti Proindo vim moestoquo populus Romanus salutem B principi auo dcthero profitetur, qui, noctis, quam Pactne supremam habuimus, novum sidus inurit. Huius heroes', non solis ortus, lacem caliganti reddidit mundo, cum in suo catulo discordia mombra trepidarent. Quot illo diu exstinxit sis si quot condidit gladiosi quantam tempestatem subita serenitato discussit Non ergo revirescit solum, sed otiam floret imperium Absit modo invidia incipio huius omissi tempora eiusdem dom utinam ct elua, certo diutum post in Arius in in re confitemur, Monma laudi honorique ducendum esse Augusto, quod, quibus

Triumvir iam usus fuisset rerum gerendarum administris Ma enat et Agrippa, viris consilii ac fides capacissimis, os rerum solus Potitus cim Psset, Bd utores operum principalium in omnia haberet forumquo consiliis obsoquerotiis. Nam utriquo potissimum gloriae suae et incrementa Per rimos principatus annos et ornamenta um accepta retulisse, tanto minus licet dubitari, quanto ovidentioribus constat documentis, eum, simulatquo illi amicis rhatus semet denuo commisisse, qua partam Vita ante acta imperiique Iaudem imminueront ' . Itaquo Populus Romanus utique habebat, quod sibi, exanclatis tot a tantis heliorum calamit titius, Augustum gratularetur principem Pacis sivo natura iv consilio ma tissimum, neque mirationem cuiquam aciet, si cum omnes omnium ordinum hominos in dios magis es favero Iastiquo securius publica curam et tuteIam

committor coeperunt, dum inprimis Poetae quorum Iargum proventum illa

13 ullus dubito hunc Q. Curtii locum ad Augustum referro cum M. Hirtis In I . Viae das Leben de Grachitauchreiber P. Curtius Rufus. Imrtin 1820. p. 4 sqq. et P. 36 sqq-

utrique Augustus pro suo cuique merito debitam gratiam rependerit. Videat quae infra adnotavi N. XII.

17쪽

pino caetoris aetas sorsiat, partim otii et pacis duIcedine et eis, partim lino

non liberalitatis ossiciorumque onero mali, certatim eum Iaudarunt et Omnia, qua necessitas iubere aut prudentia commendare videretur, gravissimis amplissimis Q orbis inomarunt D. .... ἡ uRPropter Pisae retium fuerit, nosse, quid Romani senserint, simul atquctougusti vita excesserat. Ea autem in caussa testem et auctorem habemus. quo haud scio an neminem graviorem disertioremque reperire possimus. Dico Tacitum, sp tata fidei scriptorem et candidum virtutiun humanarum vitioremquo existimatorem, qui Annal. Libr. I. c. s. et I 0. reserens, quam multu ac discrepans fuserit sermora Augusto mortuo et quam certantia aequalium in huius Principis virtutum aestimatione judicia, his usus est vortiis q): M apud indonios vita ius Vari extollebatur arguebaturve. Hi pietato erga Parontem o necessitudino reipublicae, in qua nisus uno egibus locus, ad arma ivilia actum, qua nequo parari possentis quo haberi per bonas artos. Multa Antonio, dum interlaetores atris ulcisceretur, multa Lepido concessisse. Postquam hic socordia senuerit, illo per libidines pessum datus sit, non aliud discordantis atria remedium sulas quam ut ab imo rogoretur. Non regno tamen nequo dictatura, sed principis nomine constitutam rempublicam mari Ocoano aut amnibus Ionginquis septum imperium legiones, rorincias, classe Cuncta inter se connexarcius apud civos, modestiam apud socios urbem ipsam Magnifico Ornatu pauca admodum V tractata, quo caeteris quios Asot. - - ,,Dicebatur contra, Pietatem erga arentem et tempora reipublica obtentui sumpta: caelorum cupidino dominandi concitos per largitionem eieranos, P

15 Illa aequalium suffragia nonnumquam venalia tu sse ipsorumque poetarum audes ebIanditas negari nequit. Cavendum etiam est, ne patrocinio, quo nonnullos suae aetatis Poeta dignabatur, plus , quam par sit, tribuamus. Consentientem ea in re habeo virum

18쪽

ratum ab adolescento privato exemium, eo pia consulia Iegiones, iam ala mih Pompeianarum gratiam artium mox ob deo in patrum sinoea et tua ora toris InVaserit, caesia Bartio et Pansa, alvo hostia uis, seu Pansam Venenum vulneri inusum, sui milites latium et machinator doli caesa abstulerat 'hutriusque copias occuparimor extortum iuvit Senatu consulatum, strinaqu qua in Antonium acceperit, contra rempublicam versa I scriptionem istum, divisiones agroriun, n imis quidem qui fecero laudatas Satio Cassii et Bru

torii exitus paternia inimicitiis datos, quamquam fas ait privata odia publicis utilitatibus remittoror sed Pompeium imagino Pacis, sed Lepidum vocis amiscitia deceptos post Antonium Tarentino Brundisinoque laedero et nuptiis

sororis illectum svi dolae affinitatis poenas morio exsiavisse Pacem in dubio Post haec, Briun om niam Lolliana Varianas pio ades, lateriecto Ruma Varrones, Egnatios, Iulas ' . Nec domesticia abstinetiatur. Abducta eroni uxor et consulti per Iudibrium pontifices, an Onoopto, dum edito artu rite ni orot Q. Tedit o Vedii Pollionis Iuxus postremo Livia, gravia in rem- Publicam mater, gravius domui Caesarum noverca. Nihil deorum honoribus x lictima, cum so templis ot offigio numinum per flaminea et sacerdotes coli, not.

N Tiberium quidem caritate aut reipublica cura successorem adscitum Sed quoniam Brrogantiam saevitiamquo eius introspexerit, comparation deterrima sibi gloriam quaesivisso. Etenim Augustus Paucis aut avitis, cum Titiori trihi eiam Potestatem a Patribus rursum PostuIaret, quamquam honora oration quaedam de

habitu estuquo et institutis ejus jecerat, quae velut excusando exprobraret. 'M.

Qui a me huc transscriptus est aci Iocus, non tam rerum quas continet

gravissimamm, tiam ipsius scriptoris ration habita perquam momorabilis est. Exstilisso Romae, qui Caesaris Augusti suo sat exstincti vitam vario Qxtossorent

arguerentve, per se nihil habet miratipvis quid, ne illud quidem, quod ipsi pr

18 De Lirinio Varrona Murena et M. Egnatio Rufo, conjuration s adversus Augustum aucto-rthus, alibi dieendi locus erit de Turi Ausonio, ejusdem criminis reσ, expositum est a se in Encurs V ad Comment de Cassio Parmens p. 356 sqq.10 Destitia Tedio et edis Pomona conserantur quae scripta et adnotata sunt infra ad

N. XLII. 20 me hoc Taciti Ioco peracute disseruitio initia da Priaret Augusti L c. p. 226 sqq.

19쪽

Most in doris disse se discrepabant credibas otiam est, huiusmodi uadlata tam dis vruvia Augusto adhu vivento a vigento, cum scriptis hist in aeum, ut Asia Pollionis, Timogenis, Cremuti cordi, T. Labieni dio riguo

divulgata, tum etiam ors omnium isoquentata osso. At neminem non permi habeat necessa est, primim quod Tacitus in ro tam gravi suum Uso iudicium suu it o contra atquct dias olet diversa Priidentium illorum iudiei ex peris non Ioquontium protulit. Quod quidem eo esto ab eo factum emo, nemo, qui Tacitum noverit, infitiabitur. Deinde inofferendis eis, qua Qx aliorum persona in laudem Augusti proseri, non tantum iusto brevior est verborumqus mania sesto parcus, sed in tota has arte ita Versatur, ut, qua illius Principis vel d seMondi vo orccusandi aussa dicetintur, ea velut excusando exprobrata ei esse videantum Doniquo no-ussa, qua do vita Augusti non reticonda aut dissim Ianda, socium commem manda demu laudanda fuissent, silentio penitus praeterita so, Nurim uri et offensionis et suspiciorus apud quemlibet hobit. Contra qua ab aliis vrehensa essent in vita Augusti et in invia diam odiumqu vocata, tam copiose, tanta cum cura ac subtilitate exseqvitur, ut, licet sui animi sententiam expressis verbis non declaraverit, non uni tamen

dimitationi Iocus relinquatur, qui ipse in hominum ita iudicantium sententiam transierit eamquo totam socerit suam, ut censuit iam ipsIus ad h. I. - Quid

multa cum caetera omnia ex ment Miorum relata Ment, ea, quae illi prudentes do Tiberio, successor adscito, quo desiderabilior ipse fieret, si Incati

ossent, v simili x ddere a confirmam ius Studet, facta mention eorum,

quae paucis anto annis ab Augusto in Senatu de privigno illo dicta ossonti Id prosecto perspicuo ostendit, quae uerit mens Taciti et utram partem rudentium, mi Augusti vitam extollerent arguerentve, ipse oculus si fl) Atqui

20쪽

hoo aesti do Iaudatissimo illo Principe tessamonilim, plurimi laclandi momo

siquot. Ua,nim in acri re nuctor aulamnus, omni metua, Bintationis, ira odiiquo caussas procul habebat tempωm ipse viderat Eivitati Ionge oalamis tosiora et multo deteriores cognoverat Imperatores, Ex quorum comparatione ad Augustum si quis imperium non Posset non Plurimum claudis, or monti ac splendoris redire. Nihilo tamen minus h de Per ambagis quidem, o satiatamon aperto insanam dominaudi cupidinem, dissimulatam erudelitaium ae sim latam ambitiosamqu saluti publiea curam . ro M. Iam quaerentibus nobis, qui factum sit, ut Tacitus tam maligno atquo aerebo do Augusto sentiret, nulla occurrit caussa, qua majorem habeat probabilitatom, quam quod scriptor candidissimus illius Im ratori animum obscurum, ambiguum, fallacem Versutumquis Versaretur '' . tquo tali animi vostigia toti illius vita moribusqu Videntur tam multa tamque certa impressa susse, qu vessor post ritas eo nomin mal d eo Pinaretur. Cuius quidem rei tostis non contomnendus Est Imperator Iulianus, qui ipse Pu uisus tyrannus, edoctavor undia maioribus debita, non erubuerit in Deorum Caesarumquo convivio, quod in oeso a Romaeo Saturnalia regitaui institutum osse fingit, Augustum

Laooro vorsippus et his Verbis traducem Iμίζοντος τι ταυτα του Σειληνου καὶ των θεί7ν υ σφόδρα προς ὀντων πυτν, 'Oκτροβιανὸς ἐπεισέρχεται, πολλα ἀμείβων, ῶσπερ οἱ χαιιαιλεοντες, χρώματα, καὶ νυν /ιἐν ιυπιῶν, σαγις δ ἐρυθρος γινομενος, λα μέλάς, καὶ σκύδης καὶ συννεφῆς, ἀνισο δ αυδις εἰς 1φροδίτην καὶ παριτας Κνα δἐ Θελ τας βολα των μματων, ὁποῖος ἐστιν ὁ μέγας Ηλιος ουδένα γαρ οἱ ἀπαντωντων ἀντιβλεπειν

ἀπαντωντων , quam contextus suadet.

24 Fallitur Spanhemius, opinatus, ab Iuliano colorem Augusti appellatum esse tυχριῶντα, quia auctore Suetonio c. s. inter aquilum candidumque fuerit. Est autem color aqvitas, ut Festus p. 18 ait, Macus et sui .e , - ῶν - , Minari L quis non videt, . 9χρια deis notari h. I. pallorem, quo Augustus eorum convivium ingrediens suffundebatur. Gravius etiam errat panhemius, . ἐρυθρος explicans de Virtutis a verecundias colore, et ap. Sueton. Aug. c. s. feminae istius consularis v triclinio in cubiculum abductae Menera auri dis in pudoris signis habet. Quod quam ridiculum sit, ostendere erubesco. Non minus ille ario. Iatur in v. μέγας, ζοφωδης συννεφὴς, miratus, talem Augusti vultum neque in statui neque