장음표시 사용
41쪽
XXV. mi, Cassius icia r. LVI. c. 30.
manum cum homine, in riori aevae bestiae apprehensus lentia moriabus tantoque Iongiore cruciatu conteritur et enecatur. μι- max me dicuntur, quae frangunt et comminuunt, sed Iento morsu et cum longiora cruciatu, ut adnotat Ruhnhenius in SchoI. p. 223. Augustus, hoc dicto saevorare ac Dinam muram Tiberii respiciens, magnis obnoxius fuit criminationibus, de quibus dictum est in Excurs. II. XXV. Consulto hue Dionis Cassii verba transscripsi. - Suetonius c. 29. ,Urbem, cinis quit, neque,pro majestat imperii ornatum, et inundationibu ἱncenditaqa obnoxiam exis coluit adeo ni iuro at gloriatus, marmoream se relinquere, quam Iatericiam accepisset. Tutam vero, quantum Provideri humana ratione Potuit, etiam in Posterum praestitit. M Quam Dio Cassius itemque iphilinus vocant Romam Vrum , eam onaras Annal. . II. P. To. ., idem ex Dione referens, nominatostrum', quod propius accedit ad Iasericia Suetonii et S.
Aurelii Vietolia Epit Is Atque Iulianus, ilIud Augusti dictum haud dubie respiciens,
in Caes. p. I. Heus. 'Τ- δἐ τῶν ἐμφυλίων στάσεων την ρώμην ὁρῶν εἰς σχατον ἐλαυνουσαν πολλιμὸς κίνδυνον, υτε διεθέρον τα περι αυτὴν ἄστε εἶναu δι μας, εἶ θεοὶ, o sano Masauντίνην. Atque eamdem iΙlam Augusti vocem spectasse videtur idem Iulianus, quum auctore Libanio in Legat ad Iuliati de Antiochia om. II. p. 163. diceret Antiochenia: 2 γα τι τῆ πομφιεμένομενος, πιέ δἐ εφης, αυτὴν διενοουμην ποιησαι μαρμαρινην. Sylburgius ad iphiΙinum et Casaubonus Iaudant etiam Aristophanis Equiti. v. 811., ubi de Themistocler o ἐποίησεν την πόλιν ημων νεεστὴν ευρων ἐπιχειλῆ V. Bechii Comment Vol. IV. p. 228. q. Ab Suetonio propria augusti verba cum fide Ilata esse, nemo , qui IIum noverit scriptorem, dubitabit. Atque Romani antiqui domibus laterietis pauHuIum modo lapidibus suffundatis, ut humorem effugerent, habitabant ut ait M. Varro in acri Misomoae p. Nonium: v. Editi Bipont Tom. I. p. 312. Acceperat igitur Augustu Urbem reor latericiam et, cum eam, dum regnabat, Uiaehris ac sumptuosis aedibus templia basilicia, porticibus aliisque structuri singulari cum uberalitate excolendam ornandamque curasset, jure gloriari poterat, ae eam relinquere marmo eam h. o. aedificiis magnifieis splendidam. ihi enim neutiquam dubiu est quin Augustus ea de re proprie loeutus sit. Daoni Cassio, ἀλληγορικω illa verba interpretanti, a sensum praebet Fabricius N. 138. VoI. I. p. 2 9 sq. Iulianus Pro libri sui consilio eamdem utique mentem Augusto subiecit, Dionis Cassii v. θένη permutana v. ἀδαμαντίνην, cui notionem roboria et firmitatis inesse, docuit Heusingerus ad Iuliani Caesar. p. II 8 et in echneri HeIIenota Libr. II. c. 4. P. 461. q. Α --- nusquam non 3dhaeret significatio splendoria ac
magnificentiae. Quare ne illud quidem concesserim, quod C. Passovius in vita Horatii p. vI. N. 242. statuit, illis verbi ἀμφιβολco simu significatum ess τὸ τῆς αρχῆς πυρον. Si etiam,tehae Glyca Annal. P. III. p. 383. Behh. , ,ἐπεὶ δἐ DK σου ἐξίστατο του βίου,
42쪽
. I. Aia em tragoediam scripigorat, audommio, mio tibi displicuisses, des ivorat Posto Lucius Viniis, tragoediariim scriptor, 'intorrogabat eum, quidsgeret Aiax siliis et mori, di pone time Gninsit, ,eta inlist
iue eo nomine meruerit de Urbe his verbis declarat . 190. ,,itamstuae s.fasse aias Melori----Achen Bauor time mi wMMUD mutie/- , Mn- - man das Mars Id nota mosse-Heus ire aenae matale es, meiae Agrippa - Andem, an Anerra, uuain gegem iacha H --.Main .se ias Mensatas eritaten. peris, qua Romae partim ab ipso Augusto partim ab ejus amicis condἱta esse trBduntur, nomenarido percensuerunti a Iulimus et copiosius etiam Sachsius in oschiciae .n Bochr. d. iis Sindi Rom. Tom. II. p. - 24. Sed tamen, quas urbs ab Augusto dicta est marmorea, eam non mirabimur visam eas humilem atque indecoram POM, queri, exstructa sibi domo Hrea, dictitasse scimus, a quasi hominem tandem habitare coepisset v. Sueton. c. l. Quapropter equidem Vehementer dubit', num Pa damus totuminum, quam huc transscripsi, locum Suetonii iure in suspioionem Vocaverit. Ut entiri adama verit prisatarum aedium mediocritMem Augustus, eat Suetonio e. 2. tante ipsius Urbis splendori operi a magnificis iliberalite aveo prospectum emis modo ostendimus. Eo nos mine Augustum mortatim laudatum ess a rudentibus, vetor est Tacitus Ann Libri I. e. 9ι quo in verbis eor-quo triactura quidquam invenio quod alientim fuit . consuetudina Suotonii, qui . . ex Hi scripsit ob ratet. malam et ob πή --δαί-ἀ- --ἀDγε μα- - adHest 6--- praestiti sc institutis ad disciplinam publicam speetantibus, quibus inundatione et incendia caverenturi v. achgius I. c. p. 11 . q. Caeterum ego etiam lapud Sustonium ab hoc Ioco novi capitis principium ducendum ess arbitror, auctore et suasori Casaubono, cui Crustus merito obsecuto flost. Ill
XXVI. Totam hunc Iocum valde ebntro rsum multisque nomimbus inemorabiIeis p. tractavi in Excurs. V. VII. I. Pro vulg. vicis gravis rea Miarum seripeo fidenterurecepi eo niecturam Luc Marius, quam tabiIire studui in Comment a L. Vario Poria f. . . . . E. Clarissimus enim illa poeta tragicus cum ruerit e Caesariani et ideo apud Augustum gratiosus, non e
43쪽
lom, dicentemqu , Non hieri eansa dari hoc mihi rogo, sod ut iudicio tuo minus videar inwetrasse, et it inicium deposuisse, hoc dicto repercussit Tu
te accepisse apud omnes sternici; et ego aedi33 me non ne ibo.
. . rhauitas eiusdem innotiui circa Herennium deditum vitiis iiivonome quom eum castris excedero iussisset, et illo supplex hac deprecation ureretur roseu modo ad patrias sedec rovertar quid patri meo dicam p respondit me, me twi displicuisse.
quod dubitemus de fidemacrobii reserentis, Augustum ab eo interrogatum esse de jacetrygoedia Eamdem rem, omisso Varii nomine, memorat Suetonius . S. Responsi acumen et lepor inest in ambiguitate v. ne uisse. Sicut verus j a in gladium incubuerat et exstinctus est, ita Ajam tragoedia ab Augusto cripta, in spongiam incubuit i. e. deleta est. Fr. A Wolfius ad Sueton l. c. sigidiorem dicitatio esso acum, quamquam suo ferendum loco. Recte autem II eos deridet, qui in moviam Acumbere in universum de scriptis pro
deseri Latine dici posse opinentur. Intellige spongiam diaetigem, de cujus usu vid. R. de Prado admartialis Lib . IV. p. 10. P. 306.
2. Idem narrat Suetonius c. 53. Promiscuis salutationibus admittebat et Iebem tanta comitate adeuntium desideria excipiens, ut quendam oco 'corripuerit, quod si sibi libellum porrigere dubitaret, quasi elephanto stipem. Quintilianus I. r. Libr. VI. 3. 6. 59.:,, Adhibetur, similitudo interim paIam, interim inseri solet parabolae cujus est generis id Augosti, qui militi libellum timide porrigenti, Noli, inquit, dubitare tanquam assem Iephanto des. Quo in Ioco cum plur. Codices V dubstare omittant, Spaldingius suspicatur, id ex Suetonio obtrusum esse Quintiliano, cum subaudiri debeat timere et velut δεικτικῶς intelligi. Mihi genuina Augusti verba videtur,acrobius dedisse, utpote ipsa brevitate Imperatori aliquem. joco corripienti magis convenientia a Suetonio res narratur ideoque se se pro assa posuit. Eadem variavit Quintilianus, ex quo discimus, illum fuisse militem, qui Augusto timide porrigeret Iibelium h. e. supplicem, petendi aliquid caussa scriptum quo significatu iam Cicero pro Arch. o. 1O. 6. 25. Putatur usurpasse ei. Plinii Libr. I. p. o. . . ibiq. Gierig. De re, unde fluxit Augusti jocus, Casaubonus Iaudat Aelianum de Animal Libr. I. c. 10.3. metirius Taurus, qui hic congiarium i. e. Pecuniae donum petiisse traditur, ex probabili Glandorpii in nomast. p. 654. conjectura est abiectissimae iste adulationis homo, eamus Pacisvius Taurus, qui auctor Dione Cass. Libr. LIII. c. 20. in Senatu Augusto se devovit idemque ut facerent, aliis suasor exstitit, et qui aliquando in coracione professos est, se Augustum ex aequo cum filio suo nuncupaturum esse heredem, ' τι τι χεν, λr ori cuneo ciβειν ηθέλω σεν ο και ἐγένετο mi ait Dio Fabricius ad h. I. N. 138 et 144. Vol VLP.:8o. St. hoc apsum factum inmacrobio referri Putat. Idemne sit Sextus Pacuvius, o. ixibuno plebem rogante plebiscitum factum est, ut mensis Sextilis appelIaretur Augustiis, testemacrobio Lib. I. c. 12. decernere non uiam. 5. Illo Here-- fuerat praefectus, quem Augustus cum ignominia mittebat, auctore Quintiliano L Or Libr. VI. 3. q. 64. idem urbane dictum asserente, omissis verbis quomodo adrastis aede reverea p
44쪽
8 Cum inviti Severo Cassio accusant absolverentur et architobtus fori Augusti xspectationem operis diu traheret, ita iocatus est minem, Carata et
s. Vettius eum monumentum patris exarasset, ait Augustunt me sal ere
Io. Cum audisset, inter pueros, quo in Syriam odos rex Iudasorum intra Matum iussit interfici, filium quoquo ejus occisum, ait Melius est, Herodia porcum esse, quam silium.
. Giabacili est Imperatoris Pater, qui cum testo Suetonio in GaIb. c. a. brevi esset eo ore atque elim gibber et licet modicae in dicendo facultatis caussas tamen industrioaetit ret, ludificandi ansam dedit etiam aliis uim Lolli et orbitio, referentemaerohibSat Libr. II. c. 6. - Ludit Augustus . corrigerae i. e. Tectum facere quod curvum est et h. I. eorpus gibba informe erigere. Plinius N. H. Libr. VII. c. o. s. 3. C. Μuonem athletam, eum constitisset, nemo vestigio dueebat, malum teneuti nemo digitum eorrigebat, i. e. erigebat. Sic ap. Sueton. Iul. Caes. c. T. , servitia Maec isma Politioraque fi sunt servi aut
procerique corporis, in quorum forma et habitu nihi reprehendendum D vid. Inipp. ad h. 8. Hunc ocum explicavi an Comment da Cassi Parmens g. 4. p. 195. -- accipe daeo, quod Augustus ad teinplum Martis Ultoris condidit v. achsi Graia M. Beae . . D. Rom. om. II. P. 2. q.
s. Metitas iste, homo incognitus nobis, arando eruerat Patris monumentum, h. e. cippum terra obrutum et absconditum. Cf. Inipp. admorat Libr. I. at. 8. v. 2. Ludit et . . Augustus ambiguitate . Otire. Ager colitur, quum stratur, et colitur is, quem veneramur. Acumen oci per se frigidi prorsus perit conjectura Erasmi fio ea vere mamoriam satria coda, Neque Mer h. l. est ornare, eKcolere, ut euoius Vult Inest tecta exprobratio negligentiae. cum filius monumentum Patris corrui et terra obrui passus esset.
Io.memorabilis hic Iocus acrobii, utqui unus e scriptoribus profanis infanticidium Bethlehemiticum contestetur. Sedmacrobius ἀνιστορησία lapsus caedem filii Antipatri adole-acentis commiscet cum interitu puerorum, quos Herodes, ut atthaeua c. 2. v. l. acripsit, ανι διετοῖς και κατωτέρω interfici iussit V. Huinoelii Comment in . . Vol. I. p. 62. q. miratur Scaliger ad usebium p. 163. haec Verba ericidere potuisse Augusto, cum ipse senistentiam capiti in tres Herodis filios, Antipatrum, Aristobulum et Alexandrum judicio suo probatam confirmarit Atria capitia sententiam Probatam confirmatamque fuisse ab Augirato, poterat tamen ab eo his verbis notari saeos Herodia patria in filium Antipatrum animus.
De hoc enim hic cogitandum esse, inde patet, quod de Aristobulo et AIexandro una eademque sententia apitia dicta est. id Iosephus A. I. Libr. XVI. c. II. q. T. et Leo in MoH--r ita. MMiseia Sosia. p. 259. Antipater Herodia iussu iugulatu est quinque dies ante patris mortem a. U. C. II. v. Iosephus Antiquiti. Iud Libr. XVII. . . et . et Norisii Cenot. Pisan. II. P. 46. q. Iae. Gronovius cum hoc Augusti dicto comparat, quae de Diogona Sinopensi narrat Aelianus V. H. Libr. XII. c. 56. Aιογένης ὁ Σουνωπεως ἔλεγε πολ λα, τὸ Ἀμαθέαν κώ τὴν
45쪽
,s . . . I. Ea nemusis in P -- satis aer, si quasi quotidinia nam immo nulliae Invitanti negaba Post epulum igitur inops ac sine ullo apparatu discedens, vias dicenti hoc tantum insusurravit Non putat in me essi lam 2 cum de Tyria purpuras, quam emi iusserat, obscuritate quereretur,
dicent vendito e is Erigo altius, et suspi his usus est salibus Qvid ego, in m popuIua R--- asint bene Meum G Otrario iam laturus auiny- . o Ia. Nomenclatori suo, de euius oblivione querebatur, dicenti, Numquid ad larum mandas peri inquit, commae aestias, qui ilii neminem nostri I4. Vatinio in prima sua astato eleganter inmittavit. 4ntusus sit podagra, volebat tamen videri discussisse iam vitium, et mille passus ambesare Re glori batur eui caesar, , o misor L inmiti, odia aliquanto uni ongiores. D. Bolata adiso magnitudine aeris alieni, quam iudam eques Romanus dum vixit excedontem ducenties celaverat, culcitam mi cubicularem in ejus auctions sibi iussit et praeceptum mirantibus, hanc rationem reddidit Haberi est ad somnum culcita, in qu isse, cum tantum deberet, dormire polusia
, I6. MI intermittendus sermo ejus, quem Catonis honori dediti onusorio in imisum, ii qua Cato habitaverat dein Strabono in adulationem a
Gπαιδευσίαν τῶν Μεγαρεων διαβάλλων, καὶ ἐβουλετο Μεγαρεως ἀνδρος κριὸς ιναι μαλλον, λυιος
κ. . 1., eaque a se invicem mutuata esse credit. At mihi videtur potius Augusto haec dicenti obversatus esse Comicorun Graecorum Iusus in similitudine verborum υἱέσιν et ois, quo tra
ducebatur familia Uippocratis, Iurconis cujusdam Atheniensis, teste Athenaeo Libr. III. c. I T. p. 96 ihiq. Schweigh. Animadvers. Tom. II. p. 15 I sqq. quibus adde doctam adnotationem G. Hermanni ad Aristophanis Nub. v. 1001. p. 136. d. 2. Num Augustus mentione pomos simu Iudaeorum religionem voluerit irridere, ut Iostius in v. Gesta. d. tim L Uones Tom. II. P. 60. censet, magnopere dubito. 2. Purpurae Tyriae genus, quod brevi ante Augusti aetatem Romae in pretio esse coepit, fuit omnium optimum videsis quos Iaudat Rubhoprius ad Senecae . . Libr. I. cap. 3. I. 13. Cum hocmacrobii Ioco jam Muretus et Pontanus contuIerunt ex Senecae . . Libr. I.
c. 5. g. 2.2 ,xurpuram Tyriam, quo meIior saturiorque est, eo oportet altius teneas, ut fuI-go em suum Mendat; et Plinii N. II. Lib. IX. c. 38. ,,Laus ei purpurae Tyriae summa in color sanguini concreti, nigricans adspectu idemque suspectu refulgens. Hinc iII venditor Augustum emptorem jubet ad explorandam purpurae bonitatem altius erigere et sum aere, quod est r. ρος αυρος ἀνασκοπειν, ut copiose docuit Hemsterhusius p. Ruhnhenium ad Tim.
Lem. p. 264. q. acrobii Iocum allegat etiam . . ossiua ad Virgilii Georg. Libr. II. V. OG. P. 44T. q. 14. De P. Vatinio dixi in Comment ri C. LImnia Catio poema. T. N. 21. tibi etiam Gr novi emendationem e lusus ala, ama Pro vulg. confissus defendi. 15. Aldin. et Iiae priscae Editi habent diaeentias L . ut solent notari sestertiit vid. Ram1- horn. r. L. q. 156. Noti . p. 515. d. 2. Qui a Pontano profertur Io amartialia Libr. V. EP. o. . . vereor ut quid ad tuendam vulgatam probet. 6. Qui h. I. memorator Seri . videtur asso Bent1ejo admorat Libr. I. Od. 2. v. s.conjectura verisimili Se in Strabo, que et cohortium praetoriarum sub Augusto praefectu
et L. Aelii Sejani pater v Tacitus Ann Libr L . . et 24. et Libro IV. . . ibiq. Lir
46쪽
mo em Lucius Vinicius, quo nemo civis Romanus in agendis haussis Maia, sontius habuit ingenium quidquid langa cogitati illi Prasstitura orat, prima
intontio animi dabat ex tempore caussas aginat, sed non desideres,at hane commendationem, ut x temporis ager Videretur. De hoo laganter dixi
Declamabat aterius admisso populo ex tempore solus omnia iam manorum, quos Bo tempore cognovi, in Latinam inguam transtulit Graonam
facilitatom. Tanta illi erat velocitas orationis, ut vitium fieret. Itaque divus
aius. - Augusti responsum, quo Strabonis adulationem repressit, Beneseius quidem mirineo acumine in suae sententiae favorem detorquet, ut bene docet h. Bullinaclutis inmytholog. Tom. I. p. o. q. sed vere admonet, istud dictum eπcidisse Augusto securo jam imperii, cum posset prae a ferro consentientem cum Cicerone aliis quo animum de aude . Catonis, cujus virtus effecerat, ut, quisquis sanctum et egregium civem vellet, sub nomine Catonis deis finiret, ut ait Valer. Μanim Libr. II. c. O. T. PerSPicuum etiam est, praesentem Malum, τακαθεστῶτα , intellectum Voluisse Augustum de suo imperio, quod usque timeret ne Fortuna injurioso pede prorueret. Igitur sibi potissimum consulturus repulit tribonem de Catonemati existimantem . . male dicentem: V. supra in N. X. Sic Seneca de Ira Libr. III. o. 22. g. 2. a rege suo mati exist Manradi ibiq. Grono v. XXVIII. Augusti aetate plures vixere V cia, de quibus accurate agar Cap. V. M EUM Iarum Fragm. N. m. - Lucius Alcius, qui . Ioco memoratur, ex verisimillimam. Fabrieonjeotura fuit frater Publii Vinicii, de quo Seneca pist XL. . . , ,Recte ergo facies, si non videris istos, qui quantum dicant, non quemadmodum, quaerunt et ipse malueris aliquando si necesse est, velut P. Vinicius dicere. Qui quum quaereretur, quomodo diceret, Mellius ait, Tractim. Dispar igitur fratri suo tractim dioebat, et tamquam dictaret, non diceret. Idem L. Vinicius intelligendus est apud Μ. Senecam Excerpi Coutro v. LiΗr. VII. Declam. 5. p. 458. Bip., ubi illo appellatur vir exactissimLingam nee dicem Messias nee ferre soler . - Loquendi formulam a in in nu--m Lia res mutuatam esse ab argento, quod quis praesens paratumque habeat, notum est eam . Augusto primo translate usurpatam esse, veteribus notatu dignum visum est. Nam Quintilianus I. r. Libr. I. 3 6 111. Illa potius, inquit, Mana esse dirierim, quae sunt generis ejusdem, quo ridicida dicuntur et tamen ridi-etita non sunt ut de odione Asinio . et de actore facile dicente e tempore, Ingenium eum is numermo habere: quo Augusti dictum respici, inpertum est.
XXIX. Tacitus Ann Libr. IV. c. 61., Cn. Lentulo GaetuIico et C. Calvisio Coss. a. U. C. 779. fine anni, inquit, ericessere insignes Viri Asinius Agrippa, et Q. Hateritis, famili senatoria, eloquentiae quoad ViXit celebratae monimenta ingenii ejus haud perinde retinentur. Sci- Iicet impetu magis quam cura Vigebat utque aliorum meditatio et labor in posterum valescit, si Haterii canorum illud et pronuens cum ipso simul exstinctum est. Qui quidem Q. Haterius quin idem ait, quem M. Seneca laudat, non est dubium. Idem occurrit ap. L. Senecam
47쪽
Aupinus optimo dixit meerru rios fer et is rendus eat. Adeo non currere, sed decurror videbatur nec verborum tantum illi copia, sed etiam rerum orat: quotiens Velles, eandem rem, es quamdiu esses, diceret.
XXX. m. Sonoca Controv. Libr. V. Praef. p. 23. Bi p. Bono doclamavit Gavius Silo cui CaeSar Augustus, cum Dequenter caussas agentem in Terracinensi colonia vidisset, Plenum testimonium reddidit; dixit
enim: Nuisquam mιdisi pretr flaminas disertiorem. Erat cum patremfamilias Praeserret, oratorem subduceret Partem enim eloquentiae Putabat, eloquentiam
Equos Roma ius, ad quem iu spectaculis bibentem cum misisset Augustus,
Epist. XL. q. 1ο. - Νam Q. Haterii cursum suis temporibus oratoris celeberrimi longe abesse ab homine sano volo Nunquam dubitavit, nun uuam intermisit semel incipiebat, semel desinebat. Sic h. l. pro vulg. Namque curia feliciter emendavit ipsius. Idem ad hunc Haterium retulit verba Chronici Eusebiani ad I CC. . , ,Q. Haterius promptus et popularis
orato usque ad nonagesimum prope annum in summo honore consenescit: ' ubi Scaliger p. 185. ed. 2. monet, Hieronymum, teste Tacito biennii an a Chronismum committere. N. Faber et A.
Scholius praeterea allegant Hieronymi Epist. I. ad Pammachium, ubi haec: Q. Haterius, qui
ingenium in numerato habebat, ut sine monitore tacere non posset, de quo egregie Caesar
Augustus, , Q. , inquit, noster sufflaminandus est. Non puto cum Spaldingio ad Quintiliani I. r. Libr. VI. 3. g. 111. Hieronymum per errorem confudisse Q. Haterium cum L. Vinicio, sed tantum Augusti dicto usum esse ad designandam extemporalem Haterii facultatem dicendi. - anianare proprie est uentem currum sistere seu cohibere su mine, quod non arat lignum, ut Vulgo eriplicatur, quo rotae nimio impetu ruentes cohibentur, sed vinculum ferreum seu catena, τροχοπεδη, non Memmsia , sed Heminem. G. I. Vossius in tymol. p. 501. deducit a v. lamen, ut sinaminare proprie sit, rem cum impetu ruentem in contrarium famia sistere quod . . Achaintre amplexus est ad Iuvenalis at VIII v. 148. Ipse oram amseringi miatio summo Consul: ut sit . . muti su amine l. q. multo et vehementi anhelitu, conferens ali. o re. Quod liquet quam ridiculum siti thi cognatum videtur cum . flamen Seholiastes ad Iuvenal. I. c. p. 22T. d. ram. amen vinculum ferreum, quod inter radios mittitur, dum clivum descendere coeperit heda, ne celeres rotae aequantur et animalia vexent. Seneca de morte Claudii Caesaris c. 14. . . , aliquando Ixionis miseri rotam sufflaminandam. Augustus hoc quoque nonae primus videtur translate usurpasse. Post illum dici coeptum est de quocumque retinacuIo, impedimento, retardatione, ut P. Iuvenal. Sat. XVI. V. O. ,, c res aueritur Ion - - iatis.
XXX. N. Faber bene correxit Gaiatis pro Usus Sira, cumm seneca rhetoras nunquam ex praenomine, sed ex nomine e cognomine Oleat denominare. Gais autem jam Ciceronis aetate exstitere multi, ut praeter GIandorpium in nomast. p. 379. ostendit Perigonius Animadv. Hist, . . p. 30. Nomini patrisfamiatas adhaesit p. Romanos notio hominis loquacis, simplicis atque illitterati, ἰδιωτου, ut CrassuR. p. Ciceronem de orat Libr. I. c. s. 6 132. gia Hetie, inquit, mus paterfamilias his a rebus Inuor.' et c. 34. g. 59. ,, ud Nobis omnia, qua sentiebam, quas fortasse, quemcusque a trem mi as a ripiassetis ex Miguo circuti, eadem obissem meantibus respondissem. ua V. Erre cum, subduceret, dedi e emendatione ronovit h. a. aliquando in orando personam patrisfamilia praeferebat, personam et artem Oratoria dissimulabat. XXXI. Augustus, qui, ut Suetonius o. T. ait, morum Iegumque regimen Perpetuum reis
48쪽
qui si dioeret M M prandere M , -- aumum, inquit, non times,
Finition usus est Augus614 de pantomimis duobus, qui vomis gestibus
contendebant, cum eorum Iterum scilicitorem dirit, Iterum seuerpinatorem.
Augustus nuntiantibus Tarraconensibus, Palmam in ara ejus enatam, Apparet, inquit, utam cive ccendalia.
XXXIV. Quintilianus Inst. Or Libr. n. c. . l. s. Eluditur et ridicaeum ridiculo ut divus Augustus, cum ei Galli torquem
ceperat, nonnunquam severiorem se gessit. Post ejus tempora cibi potusque in speetaeolis sumi poterant, adeoque, ut SpaIdingius ad h. I. monuit, cum Per integro dies retinerentur homines in theatro, concessa est a Principibus certa summa inguli ordinibus, unde vinum emerent in theatro bibendum. Vide Inipp. ad artialis Libr. I. p. 12. Perperam Burmannus putat, Meiam hic designari summum in republica et jaci hoc dictum in tyrannidem Augusti. Sed hunc iocum non novio et amaruleutum esse, recte admonuit SpaIdiugius. XXXIL omine aismoria ipsum Pantomimum significari, tu aprico est v Grysarius in Μus Rhenan. 1833 p. 30 sqq. Ite cur dictus sit inrementis ejus rei ratio me fugit, nec plaeet Spaldingit interpretatio dicentis, inter in torem esse h. I. saltationis Corruptorem et eversoram. XXXIII. Augustus, dum vivebat honores divinos respuebat, sed Romae tantum, minimo in provinciis, eosque, ut Suetonius c. 2. refert, ne in his quidem recipiebat, nisi comnivni suo Romaeque nomine. Post ejus mortem demum in ipsa Urbe nihil deorum honoribus rolictum est, cum se templis et effigie numinum per flamines et sacerdote coIi vellet, ut ait Tacitus Anti Libr. I. c. o. ibique v. IntPP. Neque tamen Augustus illa modestia, quam ipse d. Gibbonus in Gesta. d. Vere M. Untem d. R. Reicia Cap. II Tom. I. p. 43. eum Iaude agnoscit, impedire poterat quominus iuua adhuc θεοις σωτηρm adnumeratus, aris ei. vatim positis, ritu divino coleretur. inc oratius Libr. II. Epist. l. v. I. MP---ἐsibi Muia os Dν -- Αonores, Iur indas -- per Nomen ponimus ains, Ni Orisuriam ilia' - --mia fament 4 ubi perquam erudite ac sobrio ea de re scripsis h. Sohmidius Tom. II. p. x8. H. Adde L. Butimantium in Mythol. Tom. I. P. 1 sqq. et C. Passovium in Vit Q. Horatia Flacei p. XV. N. 250. - templis arisquo Augusto per provincias exstructi nonnulla disseruit Casa ubonus admonumenta Ancyr. Tom. I. p. 379 q. d. moram inmania Lugdunensem, ad quam sexaginta populos con Venire solitos refert Strabo, imagine expreasam repraesentavit . . illi in Satiris Myιλοδ. ab CLXXVIII. n. 664. - Tarraconenses, quibus a. U. C. 68. etiam datum est, ut Augusto livo templum struerent, teste a cito Ann. Libr. I. c. 78. enatam in ara Principis Palmam tanquam faustum ostentum nunciabant sed Augustus hunc eventum aliorsum trahendo elevat et Tarracone tum in sacrificando negligentiam carpit Id quod inurbanum fuisse censeo. Burmannus monet, hujus ipsius eventus testem numum produci ab Antona Augustino in Antiquiti. ni Uerp. 1653. F. P. 13. ejusdemque num effigiem inveniri P. Valentem Numism aerea imPP. Paris. 1698. F. p. 45.,
adnotat Spaldingius. XXXIV. Militari vocabulo Ne morem appellabat, a quo vult om- donari Habella,
49쪽
atim mi centum p mdo aedissenu et D dabella por Iocum, sentans amo ioci sui eventum, d isset, Imperator, larius me dona Milo, inquit, e ciυ ntire. XXXV. Quintilianus Inst. r. Libr. VI. . . . 5.
Interim do se dicero ridiculum est et, quod in alium si absento dic retur, rhanum non erat, quoniam iPSi Palam exprobratur, movet risum quia Augusti est, oum ab eo mum nescio quid in Probe Peteret, veniret contra Marcia anus, quem suspicabatur et ipsum aliquid iniuste rogaturiun Non inregis, inquit,f---, num into, ques petis, turm 2 ιο Marciam ct me petitum est.
XXXVI. Tacitus Anna I. Libr. IV. e. 34. T. Livius, eloquentia ac fide Praeclarus in primis, Cn. Pompeium tantis laudibus tulit, ut Prempeianum eum Augiistus inpΡellaret: neque id amicitias
XXXVII. Polya onus Strateg. Libr. m. o. 24. p. 34. 31aas v.
1. Σεβαστὸς τους εν τοις μαχαις καθυφιεμενους υκ αν ρει παντας, πιλλ εδεκατευεν.
quippe noto fortitudinis praemio ab imperatoribus tribui solito post proelium, ut monet SpaIdiugius Iocus autem, cujus Ventum tentabat Dolabella, ineS in eo, quod torquem univerae nominat, cum Velit intelligi hunc torquem, quem modo Galli attulerant Coronaesiaca, caeteris honore praecellens et dari solita ei, qui ciVem in proeIio servasset, exigui fuit pretii, quippe facta e frondibus quernis ilignisve V. Paschalius de Coronis Libr. VII. . . et 11. Iam comparatis eis, quae a Suetonio in Aug. c. 25. relata legimus, mihi quidem videtur Augusti responsum huc Tedire: alo tibi tribuere id, quod, si materiam spectas, viis Iissimum est, si honorem et hahitum, gloriosiss mum. Si aut fallor, aut plus acuminis accedit illi responso, quo simul perstringitur Dolabellae istius ignavia et arrogantia. XXXV. Burmannus ad h. l. , Memoratur Granius Martianus Senator sub Tiberio apud Taeit Anna Libr. I. e. 38. Sed iIlum senem fuisse oportuit, quia hic Augustus mi1item ---Boias titulo ornat, quod eum fecisse Post bella civilia negat Suetonius c. s. nisi hie in communi sermone praeter OIitum blandum Augustum dicamus, cum Suetonius abstinuisse ho vocabulo in concionibu et edicti acribat. Equidem hoc dictum tribuerim Augusto Triumviro, quippe quod minime prodat animum civilem et, ut Burmannus ait, praeter solitum blandum Neque potest hic intelligi Senator ille, ramus Marcianus, ut hoc nomen recte typia ex eripsit Behherus. Eam acripturam confirmant Codices QuintiI. et Suetonii in GaIb. e. 14. Rig. v. udendorpius. Locutionem conera enis explicaritiandiu in urseitin. om. II.
XXXVI. . Hujus quoque dicti Vis et natura aestimanda est ex temporum ratione et erum publicanum conversisne, ut fecit. S. Ber ard in sinundrias, .mm Lis erati p. s. N. 75. ii. - XXXVII. I. φ. 2 illustrant ea, quae de disciplina militari, quam seVerissime rexerit, : inemoriaei P distiis intonius c. 24. ' nomina Aragustum PrapcIaxa meritum esse negMi nequit. 3. Verissime assuboum ptin uIg. προ - στρατηγο correxi πρ του 'α πεί- h. e. inus mutila3-M. Gustonin o. 24. ro eaetero deIictorum genere Variis ignominiis affecit,
50쪽
5. Σεβαστος τοῖς ἄνδραγαθουσιν αργυριου καὶ χρυσιο μεγαλας ἐδίδου δωρεάς.6. Σεβαστὸς τοῖς νευ λυσιτελείας ιφοκινδυνον εχεγε μηδἐν διωφέρειν τῶν χρυσοις
T. Σεβαστὸς ἐν ρ προς Κάσιον καὶ φουτον χέμο περαιουσοαι τὸ ξ δρών ἐβουλετο. Μουρκος ναυαρχος των πολυιέων ἐφοσων ἐν τῆ νησίδι τῆ κατὰ Βρεντεσιον κωλυσων δῆλος ἰλ O Σεβαστος ἐξαπατῆ τον Μουρκον ιυς ιιέλλων πρὸς αντον ναυμαχεν καὶ τα μεν τριήρεις ἐν δεξιῆ του Ἀδρίου παρα την Ιταλίαν ταξε πλειν ως τῆ νοσίδι ἐπιπλευσσμένας αυτὴς δεφορτίδας πυργων ἐπλήρου καὶ μναανομάτων. -sρκος δε ἐξαπατηθεὶς τὴν παρασκευθε της ναυμαχίας, ἐς τὸ πέλαγος ἀνεχωροσεν ως ἐν εορυτέρω μἄλλον ῆ στεω ναυμαχήσων ' δἐ Σεβαστὸς οὐ συνοφευιάχην, ἀλλὰ ἐν τῆ νζσίδι καθωρμίσατο Μουρκου δε ἄλλο ορμον ουκεχοντος, ἀλλὰ βιασθέντος υπὸ των πνευμάτων ἐς νὶ Θεσπρωτίδα περαιουσθαι. ὁ Σεβαστὸς τὸν γδρίαν ἀκινδυνως διαπλευσας, τῆ Μακεδονί προσέσχεν.XXX macrobius Saturn Libr. m. c. A. Solo in Augusto magis mirari quos Pertulit iocos, quam ips quos e tulit, quia maior est alientiae, gitam facundia Iaus maximo, cum aequanimitor aliqua etiam iocis mordaciora portulerit.
ut stare per totum diem iuberet ante Praetorium, interdum tunicatos discinctosque, nonnun quam cum decempedis, e etiam cesPitem Portantes: ad PQ singula copiose illustrarunt Casaubonus et Crustus. 4. Conferantur ea, qua scripsi supra ad N XVI. Apud Polyaenum pro στρατηλατης olim Ieg. στρατιε ιτης, quod Vitium jam Casaubonus emaculavit. Caeterum ἀσφαλὴς h. I. significat cautiam, cui opponitur audens Apte contulit Casa ubonus de Iulio Caesare p. Suoton. c. 58. HIn obeundis Npeditionibus dubium, cautior an audentior. M Tacitus de Suetonio Paulino Hist Libr. II. c. 25. et Cunctator natura et u cauta potius consilia cum ratione quam prospera e casu Iacerent, satis cito incipi victoriam ratus, ibi iroriatim foret,
ne vineerentur. Ammianusmarcell Libr. XVI. . . . II de Iuliano qui ,rrat providus et unctator quod praecipuum bonum in magnis ductoribus opem ferre solet exercitibus et salutem. Adde de , ασφαλὴς Heina orni Adnot. ad Platonis Sophist. s. Is p 323. Siexatini nonnunquam rutus pro eam dicunt V. Bentlἐj admorat Libr. II: Sat. 1. v. 5. Ul5. Suetonius c. 25. MDona militaria, aliquanta Deilius phale sis, et torques, et quερ quid
aura argentoque consi ret, quam Vallares Rc muratus Coronas, quae honore PraeceIIerent, da bat s. Eadem eguntur apud Suetonium C. s. quae attuli vpr N. XVI.
T. Nomen vulg. Μουκιος, quod hic quater legitur, fidenter correxi ex certisslina emeridatione P. essetino in Obsovati Var Libr. f. c. 12. p. 2. Intolligen4ns es t L. Statius
avunculi magni v. Sueton. c. A. mentem erectis eπselsamque, quoad B T. au e es, Praex ferebat, primus tamen, ut Tacitus Ann Libr. I. c. 72 ait, cognitioneinde .famosis. liberi ,