Perpetua ecclesiæ doctrina de infallibilitate papæ in decidendis ex cathedra fidei quæstionibus extra Concilium Œcumenicum, & ante fidelium acceptationem. ..

발행: 1720년

분량: 220페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

191쪽

Ephesina generali Synodo ad Leonem M

gnum Papam appellaverunt: a Papa vero ex Cathecta docente ad Synodum Oecumenicam appellare non licet. Ergo Papa est Generali Synodo auctoritatς superior. Nam in appellationis causa appellans, a potestate, & jurisdictione ejus, a quo appellat, eximitur . Sed nemo unquam potest a jurisdictione, ac potestate Romani Pontificis eximi: alioquin non amplius cjus ovis foret, atque adeo neque Christianus; cum Christus Dominus in quoDcumque Christianos Petro dederit auctoritatem his verbis, pasice mes meas, non has, vel illas, non hujus, vel illius regionis, sed univeriss r oves

vre I, Omnes videlicet, qui Christum venerantur, & colunt, ut Vere, eleganterque 3. con

sideratione ad Eugenium docet Bernardus. S cundo per appeIlationem appellans abiicit obedientiam, communionemque ejus, a quo appellat. Sed nulli Christiano, in quamcumque dignitatem evectus sit , ab obedientia Summi Pontificis, & communione cum Apostolica ejus Sede licet recedere. ,, uisquis enim extra hanc Domum agnum comederit, profanus est. Si sequis in Arca Noe non suorit ι peribir regnan-ἡto Diluvio , ut Hieronymus maximus Ecclo.

1iae. Doctor S. Damasum Papam alloquitur.

T Udex, a cujus judicio provocatur, Judicem . - ad quem appellatur , Personae condemnatae dare, aut desgnaro non det bet: sic enim agm et

192쪽

C A P U T VII. I7 Iret in se ipsum, abiretque in rem iudicatam ,

contra communem Regulam juris. Atqui Soluti Romani Pontificis est Concilia Oecumenica indicere, congregare , & confirmare, atque eorum decretis robur, ut omne& veI Tyrones norunt Theologi, tribuere. Quamobrem si ab ejus judicio ad Concilii Generalis tribunal provocatur, debebit Pontifex ipse contra semetipsum arma , quibus emendetur, & corrigatur suppeditare; & quod amplius est, omnia isthec contra se, suumque judicium , definita, novo suopte calculo confirmare et quae quidem res universum justitiae ordinem, clarissima inque . Perverteret Hierarchiam.

CAPUT VIII.

Adorsarioxum Sopis ara diluuntur. olent quidam Sophistae, quibus veritas molesta est, ad Romani Pontificis Supremam, aqMonarchicam potestatem labefactandam, proferre Synodi Constantiensis decretuu , cujus haec cst sententia: AIpsa Synodus in Spidi ritu Sancto legitime congregata, disponit, sta' ,tuit, decernix, declarat, ut sequituri & prim

esquod quilibet cujuscumque status , Q vel di

193쪽

a76 . LIBER II., nitatis, etiamsi Papalis existat . obedire te. ,,netur in his, quae pertinent ad fidem, & ex sitirpationem dicti Schismatis , & reformatio- senem generalem Ecclesiae Dei in capite , di timembris. Eadem Sessione V. repetuntur.

RESPONSIO.

HUjuscemodi decreta minimum apud E

clesiam valent; quippe quae ab una tantum obedientia, a Prelatis nempe Ioanni XXIII. obedientibus lata fuerint. Quam quidem retritum Eugenius IV., tum etiam Cardinalis Turrecremata testatur: qui veritatis gnarus, gestorumque istorum Concilii oculatus testis, ac pro suo merito fido dignus haec refert: -No. tandum quod Congregatio illa Constantiae secelebrata tria tempora habuit. Primum fuit, si in quo sola obedientia Q praefati Joannis Baiasithasar Constantiae convenerat. Secundum se tempus fuit, in quo Angelus Coriarius voca- Ius in obedientia sua Gregorius X l I. juri suo iscedens praefatae Congregationi se sub certis;,modo, & formis conjunxit. Tertium tempus seest , in quo Reges , & Principes, ac Praelati,,Obedientes Petro de Luna, Benedicto XII L,,Vocato in obedientia sua per suos oratorcssenova facta convocatione Concilii se unierunt praefatae Congregationi ad Pacem dandam ὐUniversali Ecclesiae. Et fuimus nos tunc praeessentes in minoribus constituti, pro qua solo

194쪽

tempore eonvenientibus omnibus simul tri ,,hus obedientiis fuit certum dicere, quod - , niversalis Ecclesia repraesentarive congregat Aesset Constantiae. Nullus autem dubitat , quin Masserere quod sola obedientia Joannis faceret Concilium Universale, Universalem Ecele- , ,siam repraesentans, esset temerarium, &scana Adalosum aliis duabus obedientiis. Tertio ea, quae inducuntur de decretis Concilii Convi stantiensis non militant, quoniam auctoritatiis illius aliae duae obedientiae scilicet Gregorii, A& Benedicti apertissima contradictione in pi sena Congregatione se opposuerunt, & eorumiscontradictio fuit accepta &c. In illorum deletamininatione non modo non intervenit Univer.

,,salis Ecclesia , sed obedientia una tantum , scilicetJoannis XXIII. ut dichim est , sed etiamsinon integra tota illa obedientia, quoniam: plures Patres doctissimi illius obedientiae illis

,,non Praestiterunt consensum , aut assensum , , suum. Item nec ipsa in sua obedientia voca- .istus Joannes XXIII., quoniam eum post recesis, , sum suum a Constantia, Scaphusae constitui tus audiret praesa tam declarationem conel .

,, sam, Dominis oratoribus Christianissimi Resegis Franeiae visitantibus eum, videlicet Do- ωmino Duce Bavariae, Domino Nicolao dG.,Colavilla , aliisque eorum Collegis,'amaro

Manimo conquestus est falsa quaedam ,&erro- . nea adversus amisoritatem Summi Pontificis Romani, decreta per aemulos suos post reces-,fum ejus esse conclusa&c.

Quae quidem omnia tum δb aliis Scriptori. M bus,

195쪽

bus , tum vero etiam ab ipsis Consili Con. . stantiensis actis confirmantur. Haec autem Seiasionis quartae, de quintae decreta , quae a solis Praelatis obedientiae Joannis XXIII., ut nuper ostendimus, nec etiam ab illis omnibus ComCILIARITER edita fuerant, Martinus V. Papa noluit confirmare, dum ita Session. s. & ulti ma ejusdem Constantiensis Concilii , pronunciavit: -Quod omnia , & singula determinata Aconclusa, & decreta in materiis fidei per pret--sens Concilium CONCILIARITER , tene- Are,& observare inviolabiliter volebat, δι nun Aquam eontraire quoquo modo : IPSAQUL

SIC CONCILIARITER facta approbat , Aratificat, & NON ALITER, NEG ALIO

Quid autem voces illae r Conciliariter facta, Scii , non aliter, nee alio modo , sibi volunt χ nisi ut ostendant decreta quartae quintae Sessionis Constantiensis vehementer Sedi Apostol me injuriosa , quae non fuerant Conciliariter δε- m, non fuisse a Martino V. Pontifice probatae Ii certe quidem, ut exactis ia Constantien- .sii Synodo videmus, confirmavit damnationem errorum UUiesessi , de Hussi a Patribus Synodaliter factam .: Inqest enim Sessione 4s. ,,Se,

sequar in puncto fidei contra V vietessu in , &MΗussum a Patribus essent CONCILIARITER ,, DECRETA ς sancti observaturum,.& rata ,,confirmata habere , non vero quae ad fidem inon pertinerent, aut QUE NON CONCI--LIARITER : hoe est cum debuo examino, dis assione, initisque suffragiis essent desqua .

196쪽

, Imover5 etiam ipsemet Papae Maietinus V ut nihil loci Sophistarum cavillis relinqueret, palam eadem Constantiensi. Synodo .nemini

reclamante, ac proinde consentientibus omnibus cum pateat silentium pro consensu esse ;cum loqui oporteat hoc decretum edidietis Tam jure divino, quam etiam humano, qui sebus Sacrorum Canonum auctoritas innititur, is nulli fas est a SupremoJudice, videlicet Apo4ἡstolica Sede, seu Romano Pontifice Iesu Chriosisti Vicario in terris appellare, aut illius iudi

sicium in causis fidei, quae ' tanquam majores

Mad ipsum , & Sedem Apostolicam deferendae

,,sunt, declinare.

Praeterea infamet sola pars Concilii Constantiensis, quae Sessione 4. & r. decreta illa in Pa-Pam mon conciliariter tulerat, elarissime velli' illis repetitis: pro extirpatione praesiemis Selasmatis,& illis: ad extirpauonem dicti Scbimatis , limitapad casum schismatis; quale tunc erat propter tres dubios, incertosque Pontifices , quorum quisque sese verum, ac legitimum esse Papam acriter contendebat. Quidam tamen Galli ad certum quoque, exploratumque Pontificem ea decreta detorquent: quos hoc dilemmate com vincendos puto et Vel ea decreta , quae supr2. memoravimus , ad casum Schismatis , inceratumque dumtaxat Papam reserenda sunt r de sic, per te ipsam haec veritas rata, firmaque habeo; tur, Ilicet a nulla unquam Synodo promulga netur,vel ad certos quoque Pontifices reti renda sunt: de sic pluribus rationibus refellum tur: & primo quidem ,.quia non fuerant conqM a ciliais

197쪽

3'. i

. go Lia a R II.

Gliariter a tota Synodo, sed a solis Praelatis obedientiae Joannis XXIII., nec etiam ab illis Omnibus promulgata. IL, quia illa utpote non eonciliariter edita Martinus V. non confirmavit. III., quia idem Martinus oppositum non reclamante Constantiensi Synodo declaravit. IV. quia eadem Synodus gestorum suorum confirmationem a Martino V. petiit: quam non nisi a superiore Concilia petere solent. V., qai supremam potestatem, quam a Christo esse Pe- . ero, ac Petri Successoribus traditam Ecclesia profitetur ι nec Papa, nec Generalis Synodus diminuere unquam potest.

OppoSITIO SECUNDA .

OPponunt nobis adversarii Basileense Conocilium, quod sessione a. definit Concilium Generale supra Papam esse.

EO tempore, quo Concilium in Pontificem

sententiam pronunciare ausum est, non .

erat in Concilio legatus Pontificis , omnesque praecipui Episcopi discesserant, & quidem Ca clinatis Arelatensis munus praesidendi sibi arrogaverat, & quia Episcopi paucissimi erant , introduxerunt in Synodum ingentem multitudianem Presbyterorum , ita ut contra omnem forininam Conciliorum ; non Episcoporum, sed Presbyterorum Synodus esset. Deinde eodem empore agebatur Florentiae Concilium aIte

198쪽

rum, in quo praesidebat verus, legitimus, cervitus, eXploi atusque Papa Eugenius IV. Christ Vicarius, & cum eo sedebant Episcopi Latini,& Graeci sine controversia plures, quam essent Basileenses, & una eum Episcopis aderat Imperator Graecorum, & Legatus Imperatoris Latinorum , ut nullo modo dubitari possit utrum ex duobus sit verum Concilium Ecclesiae Ge

, Praeterea Basileensis Coneilii Patres, eos, qui missi erant, ut Concilio praefiderent juxta morem Conciliorum Universalium, recipere noluerunt. Insuper nulla decreta Concilii unanimi consenissu conclusa fuerunt; tum quia multi Praelati, & Doctores utriusque juris ejusmodi decretis restiterunt, tum etiam quia in fraudem Lega- Eorum, quos a Castellae, & Angliae Regibus iii missos, atque Synodo jam appropinquare cognoverant; sessione I 8. sestinabant definire iu ud, cui dictos Legatos nolle assentiri sciebant.' Jam vero quid de hac Synodo senserit Ecelesia Gallicana, quae tum florebat, referre

eonsilium cepi. Galli siquidem ipsi. qui aliquandiu contra Eugenium Concilio Basileensi adhaeserant , ubi tamen veritatem edocti fuerunt , videruntque, dum ambitioni, privatisque studiis Basileenses student; perie litari Eceleis fiam ι non solum Eugenium IV. propugnaverunt I sed etiam professi sunt Concilium Gen rate supremae Romani Pontificis potestati subicctum esse. Testis est Episeopus Meldenss Lega-Μ 3 tio

199쪽

a82. LI a I R II. tionis princeps a Carolo VII. Christianissimo

Francorum Rege ad Eugenium missae, qui qui dem sui Regis, Gallorumque nomine palamis Generali Florentina Synodo inter caetera sic fatus est: ANimio servore resistendi ad hanc ve- aniam Basileenses devenerunt, quod suis ,, premam potestatem in uno supposito consiste- ,,re denegant, sed eam in multitudine, quae ciis, to in diversa a scinditur, collocant, & sic Apulcherrimam Monarchiam Ecclesiae, quae . .,Christianos huc usque tenuit in unitate fidei, ,,in una prosessione Religionis Christianae, i

,,uno ritu Sacramentorum, in una observantia ,,mandatorum, in eisdem caeremoniis divini cultus , atque pacem , & tranquillitatem an ,, seruit, nunc abolere , & supprimere contenis

uni, nobilissimam politiam, quae beatitudia ,,nem Caelestem habet pro fine, ad Democr otiam , vel Aristocratiam redigentes, & ult ,,rius in malis procedendo, unum sbi in capite se assumpserunt, qui non ei praefertur: & sie,,Schisma factum est nedum in obeduntia e

pitis, sed&in doctrina Evangelii, quod omissinibus Christicolis est abominandum. Et hoc ,,animadvertens praefatus Christianissimus Rex. Franciae vehementi dolore inrim scit, &conisi solens Ecclesiae , remedia ubique perquirit.,,ae denique Consulto Praelatorum . & aliorum ,,multorum Sapientium Regni sui. videtui sibi; quod nullum est aprius remedium ad hoc Schisma extirpandum, quam evellere , auttidis

200쪽

sidisperdere duas praedieris extremItates et adsequod faciendum, necessarium ast Senerale kConcilium . Porro Concilium Basileense unam siextremitatem nimis exacuit, quando Verita- em de suprema potestate in uno extinguere pertentavit. Concilium autem Florentinum ,,hanc veritatem bene quidem lucidavit, ut pa-

istet in decreto Grscorum, sed pro regulando,,usum hujus potestatis nihil edidit, nihilque Io-a,cutum est.

Accedunt etiam aliorum gravissimorum Scruptorum ineluctabilia testimonia r Beatus enim Nicolaus Albergatus Bononiae clarissimum de. cus . & ornamentum sic sentit de Basileensi concilio . Carolus igitur Sigonius cap. I de Beato Nicolao Albergato haec tradit: ἡCum Aaudisset Albergatus in quae in contemptum kApostolicae Sed is decrevissent, Basileenses vehementius homo antiquae probitatis exa esst, atque graviter eorum facta increpuit, &ό,ut in auctoritate υ Summi Pontificis ipsius,,Christi Vicarii permanerent, admonuit. . Sanctus Antoninus Archiepiscopus Florentusinus rem sic testatur: Eugenius IV. Concilium, asileae congregatum auctoritate Apostolica sedissolvebat : Illi tamen obturaverunt aures issuas, & c perunt Eugenium citare , solicitati, ad hoc a Duce Mediolani aegrε ejus Pontifie ,,tum serente. Sigismundus vero Imperator, &ώVeneti dissuadebant iis, qui Basle erant con- ,,gregati, ne pergerent. At illi deposito Eugo .

SEARCH

MENU NAVIGATION