장음표시 사용
251쪽
Conjec t. XVII. et queat a Marullo pro cluet positum apud Lucretium IV. 53 id est praeeluit cs. Burm. Anth. Lat. II. 144, 12 p. 327 hi Mantiss. p. 707. Eopp. Marcian. Cap. I. 4 p. 34. J it Vuler. Gest. Alex.
Ventum est ad vereum 16, quem si e scriptum Largis gratuitum cadit rapinis non modo pro ineorrupto post Barthium Adv. XVI. I p. 82b aliosque plurimos hubuit ipse Iulliosius Ecloia ad Ux. 104 p. 27. Emendd. Stat p. b, sed Luc. Muellerus firmissimam quasi sedem et sundamentum πο- Iuit esse constituendi hujus praecepti de Re Metr. IV. p. 258: is fortuitus quamquam haud dubio longa i ponitur a Plauto et Horatio et Phaedro, tamen eodem jure quo grκ tui tua Stat . Silv. I. 6, 16ὶ eandem corripiet. Neque aliter stabit versus Manilii I. 182: nam neque fortuitos ortus surgentibus astris, cum abstineat ille omni ambae rest. Quare versu ut puta hoe Juvenalis: ,non quasi sortuitus nec ventorum rubie sed non dicemus illvit quod est fortuitus per syni Zesin eXplere molossum, sed potius integris sylistbis choriambum . Milicet sortissime affirmare solet homo doctissimus, qui no minimum quidem Statii studio eontulit stipondium. Equidem hie longiore nolo exordio disserere . quanto cantius et iis, quos supra nominavimus, et Peertham pio Hor. Carm. II. 1b p. 213 in hac re disceptanda versati sint Lennepius Add. in Terentinia. Maur. p. 430 et Schrade ruti Praes. Emendd. p. XXVII. sq.: hoc enim agendnm est, ut plano percipiatur illud quidem vocabulum a Statio non fuisse consignatum. Nee vero eum Schradero facio, qui fidelendum, inquit, versum Videri dico. Hoc docent confusa tempora ea dit sequento ea debant: hoc violata lex carminis: hoe aliae rationes, quibus motus Marhlandus eundem vel
spurium vel depravatum esse censebat: nequo enim vir summus - insigne vitium in modo syllabae vidit. Longissime enim abhorreo a MarkIandi, Peerlhampii, aliorum, quos notandi copiam hic libellus secit, ratione, qui audentius ipsa ea de medio tollenda censeant, de quorum origine ipsi non habeant quod probabiliter proserant. In promptuantem sunt duo, quibus medium versum VitiiA Obrutum esse evineam. Namque mala fraude geri hi coeptum esse ea dii declararit et versus
11. 20: Fecundis ea dit aut jugis Idum cs. - Praegnantes caryotide ea debant et libri Rehdigeranus ei Parmensis, quorum ille tenet ea det, hic calet ''ὶ Deinde quia est quin hoc vel leviter monitus con-' Qui Isidori glossam: is Appia aestiva cadens temperata ' sieporrigendam esse vidit: calens, Cangius Gloss. I. p. 266 non vidit Appia convertendum esse in aprica es. Gloss. Amplon. 300 p. 270: a Priea, Restiva, calens. Hildebr. Gloss. Paris. 120 p. 14. Verum recte idem Cangius do Glossa Labb. p. 1b: Appia elοος σκευους, ως bis praecepit: hvidetur legendum Applar f. Salm. Treb. Poll. Claud. II p. 401. Ogann. Glogs. Lat. Specim. V. Appia. In-eomportum eam rem habet Ribbethius Com. Lat. Reliqq. p. XX. A quo
252쪽
cedat voeem gratuitnm illiberalem et sutilem atque adeo absurdam Videri comparatam eum sententia versus 24: se Plebem grandino concutit 'serenam , eonjunctam cum verbis largis rapinis 3 Itaque primum hoc apparet sero idem apud Statium peccatum esse atque apud Lucanum IX. 406, ubi inter se de loco contendere paventes, e Rientes,
cadentes Burmannus testatur p. 629, ne quid jam adjiciam de permutatis litteris e et p Vnig. p. 503 sq et verbis cadere ct jacere adnot. Eclog. v. 699, jacere et patere Ηein s. Ovid. Fnst. IV. 478 p. 27 I. Burm. Lucan. IX. 6 p. 608. Drah. Liv XXXIII. 17, 8. Burm Prop. I. 11, 2 p. 1133 es. Silv. II. 7, 9l: -Cur plus, ardua. casibus pateti880 Duk Flor. III. 10, 12 p. 523. Woph. Pacat. 2I P. 441. Quo posito ae stabilito ipsa rapinarum largarum Cori. Lucan. I. 614 p. 161. Burm. Val. Flaee. IV. 5b1 p. 38 I. Claudian. IV. Cona Hon. 500. Oud. Apul. Flor. I. 3 p. 11 commemoratione
ducimur ad litteras illκs gratuitum in eum digerendas ordinem, unde eris Isint nomen minus pervulgntum: Murtigenum, cui nomen com-' parationis gratia appositum: Grajugenum Virg. Aen. VIII. 127 nocuisse videri queat :Largis Martigenum p a et rapinis, ut apud Silium est XVI. 532: ἡ spectacula digna Martigona vulgo es. Ovid. Am. III. 4, 39. Fκst. I. 199. Sidon. Λ pollin. V. 25. Ael. Nebrisa Prudent. Cath. III. 2 p. 28 . Cujus orationis acumen quis tam e Niguo poetarum usu cs. Cerd. Virg. Aen. IX. 613 p. 375. B. 566 p. 365. I . Daus i. Sil. III. 390 p. 13b imbutus est ut non pergentiscat ΤEtiam majore librariornm flagitio deformatum esso ejusdem cur. minis versum 64: Mirantur pumilos ferocioresne ImhOfius quidem, vir acturatissimae doctrinae, Perspexit Emendd.
Stat. p. 11. Qui jnm mallem Molibas Ptolem. IV. 8. Boeliari. Phal. II. 23 p. 141. E inferri juberet vel mutilos voss. Obss. Mel. III. 8 p. 290) vel famulos Martis et Virtutis es. Val. Flacc. III. 20. Burm. IU. 520 p. 378ὶ, quam retineri istam vocem, quam ipse dicit , unam
resin re, cui recedens a vulgari usu suum metrum impertivisse μ videatur Stat in s. Namque incredibilia narrat, qui heandem sylinham brevi veri borum intervallo oorripi et extendi a Papinio' Barth. p. 156 amimat
i quamvis cum Omnes luiu Savatonem Sidon Apollin. Epist. VII. 9. p. 447 atque ipsum Ouden orpium Suet. Aug. 83 p. 304. 305 ita sensisse videam Quanto enim probabilius hoc prosertur: vocem pumilos dxplicandi insolentioris erinsdam nominis gratin super adscriptam posthule ipsi fragmento LXI. suhjungi oportuit id, quod manet apud l . Veterem Scholinatam Stat. Theb. IV. 737 p. 1230 Degerin Deseri titudines. Ut Plae ubi us Pacuvius Barthini Antiopae fabula at antem id referri, quod positum est in incert. Iabul. D. II. p. 102 vid. t Theb. Parad. p. 374.
253쪽
ipsi versus ordini insertam fuisse illam ne ipsis litteris quidem omnino dissimilem spumilos: puti mos, spit hamos Cliifflet. Tolet. Plin. N. II. l. infra d. es. Electi. Crit. p. 3 sq. 7 Sed quid latent, . pate-sacturo praemunienda sunt aliqua, Postqunm Iinhosius fitorum Ioeum male assectum in editionibus sanisse ex eodd. sibi visus est in hune modum Soribendo: Edunt vulnera conseruntque dextragΕt mortem si hi - quaml - manu minantur. Ridet Mars pater et cruenta Virtus Casuraeque vagis grues rapinis Ilirantur pumilos serocit res. Neque enim aut sententiae perspieuitas aut orationi eonstat integritas, nisi si hie ordo instituatur: ..Edunt Vulnera conseruntque dextra . En Mars et Virtus eos cum ipso vitae discrimine inter se eonfligere rident Theb. X. 648. IV. 293. V. 357. Plaut. Capt. III. 1, 20 :Εdunt vulnera conseruntque dextras. En mortem, sibi quam manu minantur
Rident Mars pater et cruenta Virtus. Nihil autem illo errore voculas et et en permutantium frequentius esse copiosius demonstrabimus Erueiidd. Prop. VIII. 3 es. Conjeet. XVIII. Theb. IV. 404: Et salius dux alter habet. Burm. Vectig. Rom. IV. p. 40 Ε n. Jam consentaneum est hanc subjungi sententiam: Quid, quod Iuturum est, ut grues jam experiantur Pygmaeos se serociores Norint Tris pit hamos serociores.
montium Tris pit hami Pygmnoiquo nurrantur ternas spithamas longitudine hoc est ternos dodrantis non excedentes ': hae enim jam ejus loci species praevaluit ei, quam accepit Clericus Quaest. VII. p. 354: Spithumaei Pygmaei Norint autem, ut pud Martialem Speci. XXVIII. 12: Fucinus et diri taceantur stagna Neronis: Hanc norint Thuan. norunt) unam εaecula naumachium. Ovidium Trist. IV. 9, 2b: Nec tua te sontem tantummodo saecula norint Pal. pr. Put. norunt). Luennum VIII. 774: , Inveniat trunci cineres et norit arenas, Ad quas, Magne, tuum reserat esput. Drah. Liv. VI. 18, 10
p. 168 sq. Quod verbum sic positum: norunt ri spithamos) saeile intelligitur quomodo ab imperitioribus librariis deductum sit ad hane .sormam: mirant nr cI. Liv. l. d. noritis. Leid. 1 moritis. Claudian.
254쪽
Sed nondum perpurgatus is locus esti Nequo enim audiendi sunt. qui illam rapinam, cujus infra saetam mentionem videmus v. 75, hie in talligi arbitrantur, Barthius et Geuartius ae Quechius P. XI.: , quemadmodum Mars et Virtus ridet i. e. risisset, si adesset, ita grues ea-Surne i. o. quae cadere possunt in pugnam) horum Domitiani pumilorum ferociam mirantur. Apparet enim hic idem dici atque ab Homero D. III. 3 Aristid. Or. XLV. p. 134. 7: Ουυ ' μηρος τους IIo7μια ους πασχε υ υπυ et Juv τεγαυωυ), Virgilio Aen. VI. 3I , ClRudiano B. Gild. 474: . Pendula cum parvis moturae bella colonis μ, Manuel e Phile de Anim. Propr. I l. 4: τηυ αρατid, τῶ, Tep tDv - Πτου νυχους φευτουσα, eo λυως aliis, quos nominat Bochartus II. HierOE. I. l 1 p. 70 sq. cs. Clerie. l. d. Dempst. Coripp. Just. III. b2 P. 4IO: Cessuraeque vagis grues pruinis Norint Trispithamos semeiores. De qua mutatione sic habeto: litteras ra, ru quas parum differre supra docuimus), quum superscribi coeptae essent, suo loco reponi desitas eu levitate esse, cujus pliquot exempla proseremus Emendit. Prop. VIII. I pruinis: rapinis idque eo facilius aecidisse, quod deseri-hentium animum subiret recordatio versus 16: . Largis gratuitum cadit rapinis' et 75: HInter quae subito cadunt volatu Immensae volucrum per nstra nubes. η Accedit, quod ruinis ut apud Claudianum R. Gel. 326 in Jun. pr. saepius pro pruinis e Naratum permutari Solitum est eum rapinis Burm. Rus. I. 193 p. 46 es. Aldhelm . de Laud. Virg. p. 484: hvelut lames pruina vel saevo mado tactus. Meui s. ΜHntis. I p. 93 vere: hur vina vel sevo. Et vocis pruinae quidem usum et Cannegie terus Avian 29, I p. 164 sq. Arnizentiisque Sedul. I. 72 p. 49 es. I ula. Flor. IV. 12, 20 p. 797 uliquot exemplis illustramini et confirmare licet his locis: Theb. VIII. 359: , Nilus et Eoas tranΩno bibit ore pruinas. ' Vet. Sehol. p. 869r se nivibu lique saetis alveo suo surceptis, cui loco versum IV. 393 is aeternis potius Ino, Bacche, pruinis -- siste subjungere libet insigniter diserepantem in Frisingensi: sternis superscr. Vel et ne i s. vid. Claudian. R. Pros. I. 16bὶ potius me bacche furorem es. v. 396. Sil. III. 533 pruinae Canentis. IV. 746: -Condiderat nix alta trabes et vertiee
celso CRnus apex Structa surgebat ud Rstra pruina. Val. Flaec. II. 287. EnnOd. Carm. I. p. 309. B: - a ius superare pruinas. Claudian. Nupt. Hon. 52 Hanc neque eanentes audent vestire pruinae. 265: non labra rosae, non colla pruinae nequant. Fese. 51: rubeant pruinae. R. Pros. III. 90: non cessura pruinis Membra. ' VI. Cons. IIon. 476: , Imperiis excessit Zephyros eando
que pruinas cs. 126: superatque nivos ae lilia candori es. Heing. Nupt. l. d. P. 177. Epist. III. Ibi isCandes et Geticis Meroe conversa pruinis. Avian. 34, 7: hubi candentes suscepit terra pruinas. Sidon. Apollin. Carm. II. II 0: -Hibernae rubuere rosae
255쪽
sprotoque rigore Lilia permixtis ingultavere pruinis. Coripp. Just. II. 82b: Aequiparans candore nives hiemisque pruinam. Jo. II. 18:-infusae tellus contecta pruinae Nubo latet campique et montes arboret omnis Λlbet. Ennod. Paneg p. 173. A: sehiems et jugi pruinarum Candoro velata caesaries. cs. Guillerm. Apul. U. 204: Temporis hiberni dux incumbento pruina. 211. IV. 442. Vagae pruinae autem, ut vagi imhros Lucret. VI. 611. nivos rotatae Ovid. Met.
IX. 22I os. Sint. Theb. V. 494 vaga litora Uet Sehtil. Barth. p. 241: ampla, spatiosa. Jae. Quaest. Epio. p. 67 . Deinde quid proclivius
pnrmutatione vocum casurae et cessurae 3 De qua satis est attulisse Lucanum II 449: primo terrore ruentis Cessurae belli. Gustis. 4ce Suriae. LipR. pr. ea sursio es. Heins. ap. Burm. III. 92l p. 2ig. De Veritate autem vocis sic positae persuaderi videtur his exemplis: Carm. Rd Pis. 151: i,aestRtum terga lacessit - auctumnus nivi hus e sinsurus. Claudian. See. Cons. Stil 2b2: Meursa Zephyris numquam cessura Lycaste Guntli. Ligur. VI. 190: regum Maximus et toto nulli cessurus in orbe . R. I ros. III. 89: senon cessura pruinis Membra colorantur picei caligine regni es. II 108: tumulos tectura cupressus ' ac Stat. Theb. VI. 102: is Procumbunt - Taxus et insandos belli potura cruores FraXinus. Nec de Silv. V. 2, 54 tu disee patrem quantusque nigrantem Fluctibus occiduis sessoque Hyperione Thulen
reeto Imhosius pronuntiavit judicio. Statius, inquit Emend. Stat. p. 3, scripsit, ut in omnibus bonis libris est, negantem. Negare R I leui enim in eam sero sententiam ab Ovidio inde dicunt Poetae, qua Graeci ἀπατορε et, 'h. o. ossicia detrectare ivid. adnot. Eclog. 3b p. 57J.
Eam vim et structuram qui ignorarunt, cum natantem vel nigrantem correxerunt tum ablativum casum intellexerunt, ubi dativus requiritur. Manifestum est enim a Statio prosecta esse verba haecce:
quantusque negantem Finetibus Geciduis sessoque Hyperioni Thylen Intrarit. Negat Thyle fluctibus occiduis et lasgo Hyperioni, quia inexsuperabilis est et torpentibus maris Septemtrionalis undis et exhaustis
solis viribus. Nam et eos, qui ut Palladi, Minoidi, Doridi, Tethyi, ita Jasoni Theb. III. 52 l. Lucian. Mucii. do Re Metr. II. p. 392ὶ et Hyperioni potuisso poni credant, graviter errare subtiliore, quae de Prop. III. 7, 37. IIOr. Carm. I. G, 2 instituetur, disputatione edocebimus i Emend. Prop. IX. 3, et hoc liquet: reeitus diei Thulen se ratibus Claudian. III. Cons. Hon. ba) negare ipsa ea re, quod et in oeciduis fluctibus et sub sesso Hyperione jacet, quam se ipsis iis fluetibus negare, in quibus sita est, solique ad illus partes perlabenti. Nimirum hoc incompei tum adhuc omnes habuerunt viri docti ab eo, qui dicat: negantem Thulen intravit, hoc dici: intravit Thulen intrari negantem Heins. Claudian. R. Pros. IL 180 p. 58b. corti
256쪽
Conjecti XVII. 247Luean. VI. 59 p. 10. Barth. Silv. III. I, 124 p. 284 eL Theb. IV.
780: ponatque negantem Floribus aggestis*, ubi Lact.: negantem id est invitum et recusantem. μ es VII. 766: noe insisti madidus dat lemo μ III, 550: coelo mentsem insertasse vetanti. VI. 323: No. lentesque teri zonas. Ovid. Her. XIV. 2g: , Dantur in invitos impia tura so eos. Cort. Lucan. v. 084 p. 675 et, ne contrarium genus praeteream, Sil. XI. 445: ..in muros posuisse volentia saxa.μHeins. Ovid. Mel. II. 128 p. IO3 et Prudent. Praef. Cathem. 22 i . b , Thulen nautae intrare negantem Sil. I. b20: corpusque superbo Viet tiri spoliare negant j. Hic vero alia quaedam dubitatio inji. itur Oa re, cujus nullam Im-hofius habuit rationem. Namque optimorum librorum Relid. Parm. haec est discrepitntia: sessusque Hyperione Undo videtur non dubie
intelligi nigram Thulen sic enim vocat ipse Statius Silv. IV. 4, 62.. III. 5. 20. Barth. p. 337 significari hac ratione: illi istudiis suit horrendos recessus penetrare Claudian. See. Cons. Stil. 150 es. B. Get. 203 et intrare Thulen quamvis intrari negantem, negantem autem ipso situ ae culigine inde perpetua et propria, quod oecid nos fluetus sessus demum attingit Hyperion es Bochari. Chan. I. 40 p. 727. C.): sequantusque negnntem Fluctibus occiduis sesso usque Hyperione Thulen Intrarit. Verborum quidem hunc ordinem ris Fluctibus occiduis sesso usque Hyperione 3 reprehensione carere exempla docent congesta a Burmanno Ovid. Me t. XIII. 216 p. 873 et
Calpurn. Eeso g. I. 56 p. 553 et Virg. Λen. VIII. 426 p. 320 et Lucan. IX. 927 p. 680 atque Wophensio Justin. IX 7, 12 p. 99 cf. Gron. Liv. XXXI. I, 6. Cort. Lucan. III. 410 p. 377. Mnith. Cic. Muren. 40, 87 p. 226. Sen. Med. 641: Tabe consumtus gemini cruoris Munere nuptae. Lucan. I. 104: miserando su nere Crassus Ass3ria
Latio maculavit sanguine Carras. Claudi nn. Eutr. I 11T: qnalis gelidis pluma labento pruinis Arboris immoritur trunco brumalis hirundo. II. 312: sinuatis stamine pennis. Coripp. Jo. III. I 58:-Cacus et Herculeis cariturus luce lacertis et quae Emendd. Prop. IV. 3 proseremus. Nec vero hoc ad ipsam poetae elegantiam satis ae- commodate excogitatum judico. Quanto plures veritatis numeroghabet haec sententia: disce, quantus fluctibus oeciduis usque Risessum Hyperiona sive ad Hesperium Solis cubile Hor. Carm. IV. 15, IG. cs. Stat. Theb V. 477 mandata gerens negantem Thulen intrarit:
Fluctibus oeciduis sesεum usque Hyperiona Thulen
Quam sententiam consequuti sumus parvo . molimine: infinitae ensis Operae foret, si vel vocum lanera et funere, pectora et pectore cf. adnot. EMog. v. 53 permixtarum exempla vellemus pereen ere. Recte autem dici sessum usque Hyperiona docet Thebaidis locus ΣΙ. 88:
257쪽
imodo nempe horrendus ab astris Descendit vos usque fragor. Val. Flaec. II. 27. Avien. D. o. 970: Usque Arahas ot longa Syrae eonfinia terrae. Rittersit. Gunth. Ligur. I. 388 p. 31. Gron. Obss. Εecl. XXIV. p. 203. Arnig. Aurel. Viet. V. Ill. 34, 7 p. 161 cs. Burna. Petron. 26 p. 193, quibus nolo adjieere Ermo: dum Nigollum IV. 266: - Ut Romana manus crevit et usque polum eodem, ut Pgo arbitror, vitio affectum, quo Sedulii verbii Hymn. II. 2: is A solis ortus eardine Ad usque terrae limitem apud Bedam de Motr. p. 2378 leguntur sic detorta: -Εt usque terrae limitem. 'J Non latet igitur, quae res lilyrariis fraudi fuerit. Sed nescio an ad intercipiendum verum etiam magis valuerit parum pereepta ratio verborum inter se in hune modum implieatorum: quantus negantem, Fluctibus occiduissessum usque IIyperi Ons. Thulen intrarit, mandata gerens. Quae insolentia et in aliis niuitis locis cernitur, de quibus diotum est in Sinido IX. 3 p. 203 not. 95, et in Thebaide IX. 135: vidit. quamquam undique crebrae, Hippomedon, n a te ora ni in no III.
203 conjeet. XIV γ, apud Silium XV. 438: , Eeco inter medios hostilia
nuntius arma Quadruped nnio invectus equo adventare serebat et Valerium Flaccum III. 645 Conjeci. XVIII. not.): ducitque faventes Magnanimus cstlydono sintus potioribus ipse Deteriora
sequens Claudianum quo B. Get. 633: hunoque die Romana rependit, Quidquid ter denis, acies, amisimus annis. Jam paueis licet convin ore errorem cum omnium tum Hein sit Sil.
IV. 223 p. 202. Lachmanni Lucret. I. 360 p. 36. 37. Handii Silv. p. 459. Imhofit Eel. ad Ux. 104 p. 27, qui ab ipso Stutio Silv. I. 3, 100 likec quae levius attigit Obertinus Vib. Se q. p. 309 etiam Pausania VI. 19, 3: Παπιροκλέα elucit Κα et λλου ΚροτωvictetΥ veto, elρIazis vov omisso, praeteriit Luc. Muellerus de Re Metr. VI. p. 352 sq. : Alciden dictumque lyra majore Catillum prosecta osse erediderunt Quid enim 3 quum dictum lyra majore intelligi virum isab Virgilio epico carmine celebratum in coesessum'; Ipsa sessi Hyperionis mentio Gualth. Alex. X. 329: proni eurru jam deside Phoebi. IV. 301: jam fessus emenso Cynthius orbo VII. 375: Oeciduis inferre fretis add Arnig. Sedul. III. 219 p. 164ὶ copiam sucit id reddendi, quod in adnot. Eclog. v. 24 p. 33
nescio quo pacto omissum me pungit. Iis enim locis Statii, in quibus legi docui lucem paratam ses. Theb. V. 180: perfecto sole tenebrae x dignus est qui adjungatur Seneca Thyest. 822: Sol auroram videt occiduus Tenebrasque jubet surgere nondum Noe te pn rata. At alterum illud, quod falsum est, fluxit ex Ovidii Amoribus I. 2, 3: Et Vacuus Somno noctem, quam longa, peregi. Rem m. Palaem. de Pond. 27: Horis quot mundus peragit noctemque diemque. Anth. Lat. V. Seholnst. de Solo XIV. p. 306: nox quo per aetasuit. Val. Flneo. I. 788: Vos, quibus - non adgno peractum Lucis iter. CL Virg. Aen X. 257: Matura jam luce.
258쪽
venerit per Domitium, B. rthium, Stephensium, V. D. Mise. Obis. II. 2 p. 219 Dorv. Misc. l. d. Uand. p. 460 . nonne evidens est tantum abfuissΡ, ut Catillus proprio suo nomine, cujus modulos ab hujus versus ratione abhorrero ipsius Vi lii Aen. VII. 672. XI. 040 is Sil. IV. 225. VIII. 300ὶ exemplo compertum esset, n Statio appellaretur, ut Argivus ille advena virg. VII. 672ὶ significatione monstraretur haece: dictumque IFra majore tyrannum. Praestat enim hoc sumi ipsius Statii usu commendabile Barth. Theb.
V. 16 p. 323 et Asthii l. II. 152 p. 17 20 cs. Sitem Rutil. I. 8b p. 33,
quem Barthio adjecit Arnitentus Sodul. III. 335 p. 176 omisso Martiale IX. 43, 7: ἡUoe habuit numen Pellaei mensa tyranni et Horatio Carm. III. 17, 9: Formiarum princeps - Lnte tyrannus ), quam ab Horatio Carm. II. 6. b et Martiale IU. 57, 3: Argei regnum - coloni quos compoεuit Surita Antonin. I t. p. 308 sq. eolonum repeti cui Laeon om inferri inde, quod ab ipso Statio, Amyclarum et Eurotao itura manus Amphiaraum comitata esse
feribatur ΙU. 223 sq. Anal. Prop. VI. p. 40 vel Pelasgum quod
nomen non in ea, qua plerique opinantur, sententia positum arbitror ab
Ovidio Trist. II. 403, sed in hac, ut primus Pelasgorum Protesilaus Trojanum agrum tetigisso dicatur: ..quidve, Pelasgum Iliaeam tetigit qui rate primus humum Et hoc quidem modo quum Tiburis eonditor definite distincteque designari videatur, lactum tamen est, ut Catilli nomen ab interpretibus in margine nppositum in ipsum eum locum transferretur, in quo repertum usurpare non dubitavit Guntherus Ligur. IV. 3b4: Coras cum fratre Catillo, Argolicae stirpis juvenes 'reprehensione cariturus, si hoc posuisset: Coras cum fratre gemello,
ut Virg. l. d. gemini fratres cs. Burm. Luean. III 603 p. 214. Itaque dupliciter erravit Lachmannus i. d. haec, quae probavit Dillen burge rus Ephem. Re r. ad Gymnas. Pertin. XXII. p. 330, scribens: isStatius ad Horatianum illud: moenia Catili alludens: die tum- quo lyra majore Catillum Cum quo eodem pie judietum nostrum dis repare, ut Horatio Carm. III. 4. I 0 hoc malimus reddi: Nutri eis extra limina Lupiae Hamacher. Suhed. Crit t. p. II. Progr. Trevir. 1858: limina Apollinis , 24, 4 autem hoc: Tyrrhenum et Mareoticum , diximus Anal. Prop. p. 98. 99. Neque assentior eidem Imhofio de Silv. II. l. 229:
ades huc emissus ab atro Limite, cui soli euneta impetrare saeuitas, Glaucia ; nam insontes animas nec portitor arcet Nee dirae eomes ille serae.
Reddendus, inquit l. d. p. 7, Statio est hiatus Graeenni eus: Glauciat Insontes, quamvis id genus hinins ab ovidit aetate adhiberi plane desitum esse dicat Luc. Muellor. de Re Meir. p. 208 filio quidem hujus
Silvaium loci oblitus p. 342l. - Itaque metrum comi pit Domitius cum
259쪽
Conjec t. XVII. inseruit voeem nam cI. Conjeet. XVIII. not. . Quam tantam inso.
Ientiam non tam amolior, quam frustra animo informatam arguere videor revocata oratione Ed hunc sententiam: tu solus omnium is es, qui
cuneta impetrare possis Burm. Luean. I. 171 p. 20 os. Thob. V. 20 quae eunque es ait, cui gloria tanta :udes huc emissus ab atro Limite. Cui soli cuncta impetrare potestas, Glaucia, es: insontes anima8 nec portitor arcet. In Parmensi libro enim invenitur Glaucias. Quod qui probavit siepositum: ades huc emissus ab atro Limine, cui soli cuncta impetrare potestas, Glaucias; insontes animas nec portitor areet Heinsius Sil.
XIII. 84b p. 686 ille quidem ne versus quidem T78: Elysio tendentem
limite cernens memorin alium admigit errorem, quam quem' liis reprehendit Marklandus p. 22bt ri Glaucias scripturum Heinsius probare vi detur; male: quippe vox ades vocandi casum omnino postulat Glaucia, nou Glaucias ipse ejus rei ignarus, quam certissimis exemplis pοεt Burmannum aliosqne confirmavimus Anal. Prop. VIII. p. 53. Quod superest: latratum Cerberi ide quo praeter alios Statius Silv. V. 3, 279. Theb. VII. 783. Seneca Here. Fur. 792: latratu gravi Loca muta terret. Claudian. Rus. II. 457: Intraritemque etiam latratu Cerberus urget. Barth. Stat. IV. 486 p. 1128. Peerth. Hor. Carm. II. 13 p. 206, hic significari ea voce, qua naus est ipse Statius Silv. U. 3, 279: nullo sonet asper janitor ore ' et Seneca Herc. Fur. 784: -Qui trina vasto capita concutiens sono Regilum tuetur cI. Ovid. Mel. II. 666: equae sonus. Phaedr. III. 18, 9: vincar pavo; sono. Avian. 34, 12: querulo ruperat urva sono - cicada. Euv. Ann. II. 122 p. 20: respondit suavis sonus Egeriai. Luceri. Epitapli. II Wernsd. III. p. 207: verus juveni color et sonus : insontes animas nec portitor arcet Nec durae sonus ille serae nequo Heinsius vidit, cui Orthum canem dici dirae serae comitem interpretato plerique erediderunt, nec Barthius, cujus commentum Maalandus consutavit, aut Wesselingius, quem hujus incepti auctorem suasoremque invenio Obss. II. 20 p. 232: -Vide an hoo mollius git laturum: Nee dirao comes ille viae accipique possit de Mercurio, qui
manium vector animarumque evocator - dictus est. Facillimam Rutem eSse Vocum comes et sonus permutationem intelligitur
vel ex iis, quae attulimus adnot. Eclog. 46. 74 cs. H. 1, 131 sinens. Relid. Sinus. Postremo non omittam Thebaidis locum hune IV. 487: nee lucis egentes Cerberus occursu capitum detorqueat umbras , iuquo qui retorqueaι scripsit, Queckius emendandi conatum paravit et re et verbo alienum salsumque; qui Taurinensis codicis memoriam: de terreat comprobavit Santenius Prop. IV. II, 24 p. 90I id Statii esse credidit, quod a grammatieis prolaetum arguit Vetus Scholiasta Harih. p. 1120: De torqueat id es L de erreat.
260쪽
Perdimellis qii uestio est de versu Theb. II. 55I: Quos ubi plures,
unam ratus, innumeris videt oXcurgare latebris,
Hos pro diro .iugis, illos o vallibus imis
Discrepat Laetantius: Hos de ire jugis Anastropher hos de jugis
ire Do quo hoc est judicium Bnrthii: ., de ire citat et proponit Lutatius idque Omnibus suis exemplaribus, ut monitum 'Lindelabrogio. Nostri eodices nihil mutant; itaque nos illam ridiculam Glossographortim negligentiam non attendimus. Atqui non solum in Puteaneo Thebaidis eodiee de ire legi testis ost Queekius. verum etiam in Laetantii codico
A invenior Prodire jugis. Anastrophe hos de jugis ire. Quo certissimo indicio et argumento patefit apud Statium olim hoc lectum fuisse: Flos, prol, de ire jugis. quod ipse Laetantius infra v. 552 maluit si e reddere: de jugis prodisse V . Vocem pro quidem, cujus usus paulo insolentior librariis fraudi fuit, commode reparatam esse probare videor locis Livii XXII. 14, 6: Tantum prol degeneratis a parentibus nostris. Claudian. Rus. II. 230: Visa loqui: prol surge toro , cujus non magis mentionem fecitHandius Turseil. IU. p. 573, quam Senecae Here. Oct. 1304: In ipsa me jactate, pro, comites, freta cui eidem Octav. 927: Per quao casus volvit varios semper nobis metuenda dies ' hoc restituendum videtur: Prol quam cresus volvit varios ). Itaque Grono vio absentiendum est, quatenus probat de ire severbum singulare Statii omitto enim versumst Ficoronio proditum ap. Forcellin. II. p. 22: Quot meat iu stellis. deit bine quot Pegasus alis, Tot mea natales sata dedere mihi ), sed quod ei videtur ,,consuetudo poetae praepositionem illam non pati coalescere cum vocali sequenti , id parum recte dictum esse dudum in. consessum venit. Lactantii autem loco nec Lennepius Add. in Terentian. p. 428 intendit nee Lachmannus Lueret. U. 1061 p. 134 sq. aut Corssenius do Appellat. Litt. Lat. II. p. 181 sq. aut Luc. Muellerus. Nec recto Gronorius i. d. p. 358 hoe praecepit: is De est disyllabonet priore longa ponit. Lib. Io: Noe deest coeptis. II De est seria vitio plebes. Quae frustra viri docti habuero suspecta. Restituendum immo et 8, 236: nullis do est sua sabulu mensis. Sic enim meliores plurimi: alii jam, alii que perperam interponunt. Sic et lib. si vacuus domino praeiret Arion.' Comprobavit haee omnino dueekius, magnam partem Duebnerus VIII. 230 p. 321 es. X. 236 p. 332 . Ego vero vel hoc, quod legitur VIII. 386: Cuncta phalanx sibi d e ea se putat.' X. 43T: Summumve hoc cladibus, inquit, De erat, ut