장음표시 사용
91쪽
itidom mille, si id obtinerent; Quod apertissimὸ eκ eiusdem Matityris atteitatione, ac epistolis constat apud To: Baptistam Colum
lib. 2. vitae ejusdem caρ. i 29 l. claret vero maximὰ ex Codiee Vaticano lib, 2. Epiit. 61.& 78. ac lib. 3. Epist. 66. tum ex Ioanne Sarisberiense,& aliis multis gestorum ipsius Praesulis fidis enarrato. ribus. Quam tamen oblationem sanctimoniae Archiepiscopi conasciae rejecerunt urbes praefatae. Unde videtur Cremona tunc ma. xima fuisse in existimatione tum authoritate, tum viribus.
Ioannes de Caccia frontis, sed vero cognomento de Surdis, Beati titulo ob initum pro Christi fide martyrium jure merito in lignatus, Divi Benedicti Monachus,& Abbas ad Mantuanum, eκ inde ad Vicentinum Episcopatum elatus, literis, & Sanctimonia clarissiamus illuxit, de quo referenda sunt verba Abb. in besti in Ital. Sacri Tom. 3. de Episcopis Vicentinis. B. Joannes successit Aribertos BCre.
monae ex nob geaere, matre Breta natus ex Privigni me cognovitae C
tinfrontes aerius, cu us deinceps posteri de Caeci rontibus nuneupatissent. A matre bonis moribus imbutus , ad sinum Monastica meimi ras confugit: Fassias Divi Benia A. lino obvii, metute Ecclesio camdiseipΓuam ι oluit, ad que in operibus sanctis profecit, ut primo Prior Ecclesiae X. Victoris, mox Abbas T. Laurentit anno Ii 33. creatus sit. Concionator insignis fuit , θ eteo sicae libertatis indefesus propue --tor , quippe qui in illo teterrimo sobis nate contra in xaudrum III. is me do Pontife Octaviano, fautore F, iderico primo Imperatore , excitato, partes Alexandri amplexus pro Sanciae mmunae S clesiae libertate , se ,
contra sibismaticam Frido cum , ejusque fautores, quasi inesρMoabilem murum opposuit. Indefesso studio, fra labore, cum pubωὸ in fuge supraedicant, tum si dendo deυios Concιυes , fortιmasque populos ud uni. tatem reduxit Ecclesiae : quamobrem, ab eodem Pontifice , exauiborata
Grassiodoro Mantuano Difrom sciasmatici Octauia ui a secta, defvuctoque Gidoue, Mantuanus Episcopus renuntiatus est. Eam Ecclesiam
annis aliquot administriatat, quo tempore cum Vicentinum mpulum ad partes Alexandri fovendis adduxiset, decedente Vicentino Praesule ejus Urbis acclamatus Episcopus ianno i i 76. Caeterum cum inter Alexandrum , o Friderisum Im pax erisset, O Grasiodorus censu is exsilititur ad summum Mantuanum Facerdotium redis et gnua ii 79 Poanues Vicentinus remansit Episcopus, quam Ecclesi .m cum sanctissim) rexisset, ranaem pro Mertate Etriesiae, suique jure O f Uatus tueuis, di quodamptismo suae Ecclesiae V susio, quem seudo malo juste orbaverat, in Campo juxta Catissalem Ecclesiam gladio confosus, Maror evolavit ad superos ann. t i 83 die i6. Murtii, cum prius in ipso Mar rii agone non semel pro interfectoribus exoraset, ac figuo crucis, in pacis sigilum ilhs
benedixisset. Eo ipso in loco, ubi prius Praesul passus ebi, M. enti ui adfuturam rei memoriam columnam erexerunt, qua adtac extat, Corpus Diqitiroo by Corale
92쪽
6Q summo maerore, summaque veneratione in Sacello Beatae Vir. ginis Cathedralis sepelierunt, tumuloque marmoreo haec addide
His sitas ess versi Pastor et infronti Ioannes Sebis mate, qui quondam partem defendit Husam Patris Alexandri Papae eum sinctior Abbas, ii
nobium Sancti Laurentii, ovante Cremona Ingreditur Patriam, tanto mox Praesule faeliae Mantua Letatur, quo nunc Vincentia gaudes
Orpbanus, o Vidua, atque mistr, spoliatas, egenus
Pontificis manibus alitur, vestitur, amatur,
Euhsae dum jura sua tutatur iniquo Vasalli gladio Gmbri secure necatur. Post obitum claris monstrat miracula segnis Conspicuum virtute Poli, mentisque Beatum s Aridus , o Caecus , raus, febrifrue, dolorque Exultat, o abit sospes qui venerat aeger,
His est translatus Ioannes Cavxa Beatus. Anno vero x 44 I. translato ejus saero Cadavere in Sacellum B. V. M. Assumptae,& in arca marmorea reposito, hac inscriptione ornarunt. γoannes Cassinfronti plerare, jussitia, miroque Dei etela plenus, Friderico
Imperatori Apogolicam libertatem tacescenti primum Cremona restisit
drinia hujus Urbis Episcopus Ecclesiae suae, campo confossus gladio, mar-t ii triumpia, immortalitatis gloriam, aeternaq, laborum praemia felici cruore mercatur est. Pia vero ejus osa hue devote translata sunt anno Domini MccccxLi. Kal. Maii.
Gabriel Bucellinus in Menologio Benedictiso, sub die I 6. Martii, Sanctum eundem appellat, pluraq; scribit, ac plures de eo scribentes
Uepb Bressianus ex professo exaravit ejus vitam anno I 649. Μediolani excusam, & cognom ine de Surdis vocat. In Constitutionibus Synodicis Mantuae Ven. F. Francisci Gon Zagae 16 io. impressis, ubi Catalogum Episcoporum illius Ecclesiae recolit , sub anno ii 77. ponit Iohannem, qui Guidoni successit, verum nec cognomen, nec Patriam memorat, & Guidoni anteponit Gar- sidonium, non Grassidorum, ut ibi Ugbellus. Ejusdem Martyris mentionem facit Gregor. IX. Decret.de panis tit. 37. cap. X. ad Uicentinum scribens Episcopum. Quare cognomine de Cacciafrontis fuerit appellatus, audiatur Fram cscus Barbaranus de Mironis Capacinus in initio vitae ejusdem B Io.hannis,quam ex italico latinam fecit P. Bolandus in Achis S S. mente Nartio Tom 2. f. 49 o. ex quo etiam tollitur alius obex. B. Iohanni Patria Cremonensi Placentinam adscripsit Io: Petrus Crescentinus melius Crescentius lib. II. cap. 3. de Niobilitate Italica, eo fortasse deceptus, quoci alius ejusdem nominis, & familiae Epis.copus etiam ipse Vicentinus circa annum Μc Lxxxvi. Placentiae Poma I. L a natus
93쪽
natus fuerit. Pater ei Evangelista de Surdis suit eκ familia nobilis sima, unaq; carum, quae anno ab Urbe condita DXXX l. hue in Colonia missae sunt Consulibus M. Claudio Marcello,& G Cornelio Seipione Calvo. Matri ex illustri familia Persicorum Beriae, si vὀAlbertae nomen fuit, quae post Iohannis nativitatem ad secundas transiens nuptias conjuncta est Adamo colafrontio, & ipsi ejus. dem Civitatis Nobili indigenae. Undo factum, ut cognomine Uitrici potitis , quam Patris caeperit insantulus privignus appellari &e. In Consilio X. Fustoseu Ioannes de Surdis Cremonensis Ep. Vicentinus
MCLXIX. SIgismundus Ponaonus doctissimus Iurispmdens, publice leges Pacrisiis interpretatus eii tempore Ludovici VII Galliarum Regis. Permulta scripsit in jure elato calamo: Fatis cessit in Patria, ac tinmutatus in Templo Divi Martini, sequens reportavit Epitaphium. Dc jacet seis udus P, onus P. C. Lector Parisinus Prudens, o Pulfus , ac admirandus . ωνιι XI. Mai. Nouembris M. LXIX. seph B. 6su ius in Coll. I. C. Franciscus Bressianus in opusculo Via Lactea Fumilia inscripto.
OFsredus de offredis summa pietate,& virtute praeditus, ab ΑΙ
xandro III. Pont. Max. ad Patriae munus Episcopale evehitur interfuit Concilio Lateranensi Rome. Ecclesiam rexit annos qui mdecim. Obiit anno ii 83. confirmavit, & edidit Statuta Canonicorum, & Capituli Ecclesiae Cremonensis. Memoratur ab Ugbens in Ita Sacri Tom. I.
Blasius Rubras in dyptiea Episeop. scribit, eundem post Ubertum, sed non modice hallucinatur, nam fuit successor S. Emanuelis Monachi Cisterciensis, ab eodem omissi, verum relati ab Ughello, de quo etiam extat sermo in Menologio Cisserciense Chrysostomi Henriqueg sub die Σ . Februarii, ut sequitur. Hujus S. Emanuelis mentionem facit Guido Clarauasnsis in Historia VArorum Illustrium ordinis Cisteretensis, quem etiam Joannes Abbas talogo sanctorum inferit ,& in Mifali Ordinis circa finem inter caeteros
Beatos numeratur. Vade Montalbanum liba.. cap. i. Aagelum Maurique Lam. Evara lib. 3. δ c. 7. Miraeum Orig. Monas lib. I. cap. 1 I.
Philippum seruinum in Traelatu de Episcopis Ord Cister. Sa itate, o
Miraculis Haris. Iis frequenter clam si citatur Teguinias in bunc modum testatur: Emanuel
ex Monacho s. Bernardi Frisiae, Cremonensis Episcopus, Vir uoctus, Deo dilectus, qui tanta fuit Sanctitatis , ut infinitis egulserit miraculis ita
94쪽
Bam; Duees, o Nobiles a quibus originem duxit eum Invitum ad hujuscemodi Episcopale fastigium obtruserim. Quo in munere ad bonos
conciliandos tamanitatem , I ad malos coercendos sinueritatem adbibens,ilos charus, bis formidabilis fuit. Iangellinus vero in notitia Abbatiarum Cisteretensium in Regno Ita. liae, ubi de Urbe Cremae dicit hunc Sanctum Episcopum Alum. num Monasterii S. Bernardi Cremae, non verum Frisiae, at nemo ex istis Authoribus indicat tempus, quo vixit.
ANonymus Ecclesiae Cathedralis Cremonae Canonicus, tem. poribus ostredi Episcopi deseripsit.
Misacti a S umerii Epis Amerini Cremanensis Compatroni, Cremonam 1 Luit prando Episcopo eκ oppido Sabinorum Flaviano translati, quo anno ad ejus Aram maximus populi concursus fuit ob plurima prodigia , quae Deus edidit. Abbas inbellus in fiat. Sae. Tom. 4. ubi de Luit prando Epis Crem.
ex quo alterum incertum Authorem videtur innuere, qui eodem
tempore scripsit opusculum inscriptum, Translatio S. Himerii Episeopi Amerini in Cremonensi Ecelelia; Verum hi duo Anonymi unus, & idem Author dicendi sunt, quanquam Ughellus eos geminet . Conscripta pariter extat Vita S. Himerii ab Antonio Maria Gratiano Epit copo Amerino, qui floruit in illa Ecclesia
A Potiti Regis in Vitis S S. Neapolitani Regni. A Desiisso Tom. pr. de Sanctis Umbria . A PUεμο de Brescianis is edita Cremotae anno 64r. Gabriel Bucellinus in Menologio Benedicti no Auguitae Vindeli. corum 1636. sub dio 18- Iunii de eodem scribit. Cremonae T. His,neVii Dis 2 Confessoris , de quo nos uberius aer i q. Octobris , quo tanquam Tutelaris Urbis a Cremonensibus cositur. Uerum sub dicta die is . nihil penitus scribit.
AMbrosius Abbas, cujus cognomen haud quaquam memoriae proditum , haud inutilem posteritati vitam traduxit. Latindsi quidem scripsit. De Vita S. Himerii Episcopi Amerini lib. i.
Extat M. S. in veteri Codice , quem Constantinus Cajetanus Abbas communicavit Ughello, qui hoc operis initium citat in Luit prando Crem. Epis Sancti Corporis inuentore . Cum autem se Cremon. quond. Canonicum his innuat Ambrosius, suspicor hunc eundem esse cum Anonymo Cremonensis Eccleilae Canonico, quem Ughellus loco citato refert, tanquam tamen ab Ambrosio Diuitiam by Corale
95쪽
so diversum offredi Episcopi, temporibus, nimirum circa repa
ratae salutis annum ii 74. ut supra. diximus.
MCLXXVII. THeotaldus de Vernatiis Utriusque Iuris peritissimus, iudieio
eruditorum magnopere excelluit, & inter Canonicos Sanctae Majoris Ecclesiae Cremonensis moribus, & religione emoruit. opera, quae scripsit, desiderantur. Quanta vero sui temporis esset in exillimatione, scatet ex sententia Arbitraria ab eodem inita inter Episcopum offredum,& Abbatem S. Laurentii, cujus exemplar pro eruditis subdatur. De lite,& controversia, quae vertebatur inter D. OTredum Cremo.nensem Episcopum nomine Episcopii sui, & D. Burgon dinum Abbatem Monasterii S. Laurentii ejus Civitatis nomine ejus Μonasterii. Idem D. Episcopus , & Abbas compromiserunt in D. Theu taldum de Uernatiis Canonicum S. Majoris Eccletiae Cremonensis, cujus arbitrio stare promiserunt, scilicet de Ecclesia S. Blasii sit. in Burgo ejusdem Civitatis; Qui Magi iter Teutaldus inter eos amicabiliter,&de concordia iacit, & statuit,& iudicavit, quod Abbas S. Laurentii per tempora inveniat Sacerdotem, seli Sacerdotes,& Clericum, sei, Clericos, qui non sint Monachi, qui debeant stare, di permanere in ipsa Ecclesia S Blasii, & praesentare cos D. Episcopo Cremonae,antequam vadant ad dictam Ecclesiam, S Epii copus in hoc praeliet assensum,& approbet, nisi rationaliter eos recusare pollit sine fraude,& committat D. Episcopus ipsi Sacerdoti, seu Sacerdotibus populum ipsius Viciniae,& Sace iacis, vel Sacerdotes, Clericus, vel Clerici respondeant D. Episcopo,&o diant in Spiritualibus, sicut in decimis, quas collegerint depopulo ipsius Ecclesiae Uiciniae, & interdictis, & si fuerint vocat i, veniant ad Capitula, & si Episeopus non fuerit Majori Eeclesiae in praedictis,& Sacerdotes, qui per tempora in ipsa Ecclesia fuerint, debeant venire ad Majorem Ecclesiam ad Missas Majores , & in die Iovis Sancto,& in Sabbato Sancto, & in Paschate,&Nativitatis D. N. I. C.,& in die Assumptionis S. Mariae Virginis, & in Festo S. Himerii,& in ejus Vigilia, & ad Vesperas, ct in caeteris Solemnitati-tibus, in quibus consueverunt Capellani,&Ρarochi venire,& annualiter persolvant D. Episcopo Cremonae, nomine census, libras tres cerae tertia die ante Purificationem S. Mariae, & si collectam secerit Episcopus in Capellis Civitatis,& in Burgo Cremonae,&ruod iturus sit ad Apostolicam, vel dentio se reciperet ubicunque ebeat medietatem solvere dictus Sacerdos, aliam dictus Abbas, &hoc factum consentientibus Canonicis Ecclesae Majoris . Actum in Palatio Civitatis Cremonae hoc anno MCLXXVII. die Iovis Iridie Kal. Aprilis felicitor &e. praesentibus Ottobaldo Ripario,oanne de Renga, Leonardo Divitiolo, Lanfra nco Ses calcho Epi.
scopi, Vicecomite de Maleo, os ni bene de Plac.R &c.
96쪽
Cremona Literata. 87MCLXXXII. GUatus de Guaxonibus Albrigonis Filius, α
Gerardus de Dovaria ex Patriae summatibus virtute, & auctoritate pollentes, hoc anno Praetoris ossicium absolverunt Reipub. acceptissimi. Eodem anno i i 81. Cremonenses Cremam justia ex causis concremarunt, quae subinde a Friderico Imp. recondita fuit Iacobus Gadius in Hist. M. S. Campus in Hist. lib. 2. , qui narrat Dovariam occisum ab Imper. Frideriei Pincerna. Anno sequenti idem Guaetus fuit Patriae Consul electus una cum Alberto Fodrio Pasano Medulato, & Othone Armarico.
SIecardus Casellanus, seu Casalensis, seti etiam, liceat dicere, de Casillana in patria Episcopus, praedefuncto offredo, a Sum. Pont.
Lucio III. anno aε83. & in tota Insubria Apostolicus Legatus constituitur, anno vero ii 87. Concilio Veronensi interfuit, Sacrarum
Literarum, Historiariamque dod illimus, Religionis, ac pietatiS au
gendae it udio incredibili excelluit. Ex ejusdem operibus memo
Acta, obitus S. Homoboni Cremonensis, qui tempore ejuS Pr sulatus ad Superos evolavit. Chronicorum libri diversi, quoru M.S. modo extant in Bibliotheca Caesarea Vindobonensi, ut patet ex catalogo librorum in edi. torum ejusdem Bibliothecae typis excuso, quem ea, qua solet humanitate Lud. Ant. Μuratorius Amicus meus eruditissimus indigitavit, & ibi pag. r7. legitur. Siccardi, seis potius Sigharao Episcopi Cremonensis Chronicon inci. piens a Creatione Mundi, pertingit usq; ad A C. i 22 i. Idem innuit Lam eius Coment. de Bibl. Caes. l. 2. cap. 8. pag. 87i .& dicit prostare inter M. S. Theologicos Latinos nu. l27. Scripsi item Tria latum de Humilitate , ut habetur ex Fanum Campano de Illustr. Italiae Familiis hb. 3. , & ex Bibliotheca Mundi Hemriei Barcellii de Agrigento: ulterius JHistoriam Roman. Pontis si is riparum. Mitrale, laeumma de O iis, ut volunt alii , a quo Durandum plura
exscripsisse,&in suo laudatis s. volumine inscripto, Rationale divi norum ossiciorum, redegisse testatur Antonius Campus M'. ubi de eodem sub anno i 2I3. Hujusce libri exemplar M. S. servatur adhuc in Bibliotheca Vaticana. Simile opus aggressus fuit Iohannes Be, letus Theologus Parisiensis, Venetiis cuiam cum Durando II 68., sed ante omnes Pii minus Rom. Imperator Carolus Magnus, ut qui sacrorum rituum amator, quam plures Episcopos ad explananda
97쪽
saerarum vestium mysteria adhortus est, cui precaeteris Flavius Αl- cuinus, aliis Albinus annuens, de divinis ossiciis volumina pedi
tractantia compegit. Ad Innoeentium ΙΙΙ. Pont. Max. ut in Sanctorum numerum cooptetur gloriosissimus Homo bonus, consensu omnium Concivium
ablegatur. Obtento ad votum rescripto ex Bulla in publico Pa triae Archivio servata , sub die postrema Decembris a I98. Ecclesiam Cremonensem eximia vigilantia , & probitate rexit annos triginta: Desiit in humanis esse anno i Ei 3. die 26. Ianuarii, de eodem Blastis Rubetis in optica Episcop in monae. M uerendimus Uida in Orationibus adsersus Papienses M. 2. Civiteli. Annal. sub anno ii 91. eundem appellat de Casalenghis, &alibi anno i i 96. de Casalensibus. Idem Antonius Campus initio Historia de origine Cremona refert.
Sieeardo Casalense Vescovo di essa Citta , e Beatio Alessan- drino Autori gravissimi, e degni di sede, vogitono, che net
tempo, che Delbora era Giudice dei Popolo Hebreo, ilehe su secondo at cuni t 329. anni inaneti la nascita di Cristo ellas sesse edificata da Brimonio Trojano , e dat suo nome det ta
Ita & F. Pacobus Philippus Bergomensis in supplemento Cisonicon , qui
pluries commendat Historiam Siccardi. Abbas Ferae inbellus in hac sacra Tom. 4. I Tom. 7. cf. t 26. late de Siccardo agit. GaIDanus Flamma in manip. Flor. M S testatur, quam plura a libro Hist. Siceardi hausisse , & ad annum ii 84. scribit de Siccardor Federicus Imperator cum Carrocero saliis Carroccio Medi lanensi Cremonam invasit, Songinum igne, serroque vastavit, Castrum Mansredum fundit lis evertit, & finaliter ad preces Si adidi Epis. Cremonensis ipsos Cremonenses in suam gratiam rece
Gesuerus in Bibliotheca Instit. Vostis de Hist. lat. lib. 2. cap. 3 3. Rapbaei Volaterranus, ubi de Cremona in Geograpbia lib. 4. I in Anthropologia lib. χχ. in principio de Script. Rom. Pontis. Rodulphus de Colamna in libro de translatione 1mperii, sed eum vocando Ric cardum , ut notat Verderius in supplemento Bibli
Odoardus Gandacius de Gubern. antiqv. Ianuens pag. 23. nostrum Aminorem Siccandrum appellat. Luae Iacob. ὰ T. Carolo in Bibliotb. Pontisi. omas Garetonius in Platea universali dis 38.
Iacobus de Voragine in Hist. Si ubi de exalt. S. Crucis lanais oscium
Mitrale. Antonius Disitigod by Corale
98쪽
Antonius Posse uus in Apparatu Sacro Tom. 3. inquit: Siceardus Crea monen Episcopus, ad quem Scolia reliquit Laurentius Lauretus Carmelita, scripsit Summam de Officiis lib. 8. ut scribit Iohannes Lebandus. In Arca, ubi honorificentissime posuit Sacra S. Himerii apud Brutios
nati ossa, leguntur haec carmina, ut arguo ab eodem composita. Quatuor exemptis annis de milie ducentis Fabricat hane Aream Praesul Merardus,qAram Qui triduo tandem perfecto sacrat eandem Anno dotatus undem Pontificatus. Siccardus etiam extruxit Carnobium Sacrarum Virginum S. Μariae
Vallis Viridis, olim S. Laurentii Iovi saltae. Eundem Auctorem habuerunt Ecclesia S. Mariae Bone meriti, & Monasterium S. Α-hrahae Costae. Locus est juxta Μurbascum. Porro coivit in unum eum eo S. Thomae de Lerno. Majorem Ecclesiam consecravit, ut ex inscriptione in Monum. Buschetii. D O. M. D. Siceardus Cremonae Ep. ad preces serenise. Constantiae Templum Me ad bonorem B. V. M. in Caelum risumptae cum solemni ritu consecravit. Praesentibus DD. Tisobaldo D. Placentiae, o Tigi. fredo D. Mantuano, ad praesentiam etiam Terentis. Henrici Regis Italia, o Constantiae eius Uxoris, ac multis personis, Anno ab Ream. Domini MCLXXXX. die Oreb XL mens Maii, Indiet. V. Gemente III. cI Federico I. IN. Huie Episcopo rescripsit Innocentius III. Pont. Max. quod omisso Baptismi non nocet credenti probabiliter esse baptizatum, ut in
decretat Gregor. M. 3. tit. 43. cap. 2. verum non est hic locus iis im
AZo Portius, seu de Porcis alii de Porchis vocant natus in Oppido Casalis Majoris, Colonia ditissima Cremonensium , ab
antiquis Historicis vocato, maximus Legum Doctor,& eximius I. V. Monarcha, suique temporis Iurisconsultorum, nec non omisnium posteriorum vera, & ardens lucerna, vas electionis, Fons Legum, & Tuba veritatis nuncupatus. Adolescens Bononiam
se contulit, ubi liberalem praeseserens indolem, ab Iohanne Bosiano pariter Cremonense Ius Civile, tunc ibi magna cum gloria profitente in familiaritatem receptus est ue Quin & ejus etiam factus Auditor admodum sub ipsius disciplina profecit ἱ Bononiensis proinde Gymnasii primarius legum interpres renunciatus anno circiter ii 8 6. antequam factam AZonis mentionem, non est reperire, tam fervide munus obivit, ut maxima quaeq; Theatra vix caperent ejus Auditores, quorum, vel dena millia nonnunquam enu- Tomo I. Μ merata Diqitiam by Corale
99쪽
merata perhibent Baldus, & odostedus. Ad tanti quippe Do. 2oris famam ex omni Europa constuebant discipuli, ex quibus quoque libris editis notissimi sunt Accursius Florentinus, & Sini-baldus Fliseus Ligur ille, qui ob doctrinae praestantiam ad Petri
Solium assumptus, Innocentius Papa IV. adoratus est, Iacobus Balduini, Alexander de S. Egidio,& Vivianus Tuscus Bononienses odosredus, qui ct Roffredus, Denarius Beneventanus, Gabriel osset letus Mutinentis, Iacobus Ardigonus Veronensis, Ioannes de Deci Hispanus, Iohannes de Blanasco Burgundus, Bernardus Dorna Narbonentis, & Albertus Galeotus Parmensis, ac alii, quorum opera typos fatigarunt, omnesque Agonis di lcipulos testatur Alidolius in Indice Doctorum, qui Bononiae professi sunt. Sed prope exitialem tanta celebritas concitavit invidiam; etenim, vel fide majores in ipsum calumnias comminisci ausi sunt ejus aemuli, quibus propterea cedendum aliquandiu ratus, in Galliam Narbonensem se contulit, ubi Montis pessulani factus Lycaei Prosessor, Bononiensem sero exhausit Scholaribus Academiam ad antiquum Magistrum, vel illuc concurrentibus: Quamobrem ipsum vel pejori conditione revocare praestitit, ut videbimus infra. Superata itaq ; invidia, Bononiam reversus, reliquum vitae spatium gloriosius
in novam traduxit aetatem. Variis quoque Rei p. negotiis adhibitus est. Legitur enim anno irat . mense Majo cum Uberto de
Romana I. C.& aliis Mutinam legatis missus certiorem facturus
Pontificis Nuntium, ne Bononiam concederet ad hoc, ut animi Civium Othoni 1 U. Imp. faventium, seviori tumultu non concit rentur. 2Ere insuper perenni ora polleris transmisit monumenta; notissima enim est eque, ac pernecessaria omnibus jura profitentibus &sii gillatim ex suorum statutorum dispositione illis, qui nobilissima luris peritorum Collegia tum Mediolani, tum Veronae, tum aliarum urbium ingredi cupientibus.
Summa super quattior libros Institutionum ad omves Titulos Codicia saepissimo rectis a etiam cum dioersorum Iuris onsultorum additioni bus nunιupata Deu es Ciυilis Puris Tissaurus, cui accessere
eiusdem Quaestiones Broccarieae, seu Tabbatinae appellatr. Commentaria, & magnus Apparatus ad singulas leges Librorum Codicis Iustinianari Quae primus in lucem asseruit Antonius Contius in Academ a Bituri. gum Iuris Prosessor eximius. Ipse namque deperditum in stabulo H acinis Codicem M. S. in Urbe Aurelianentium sortuito nactus an no i 336 postliminii jure uti dedit. Siquidem ex ejus Bibliotheca iubinde editus est Parisiis 1377. di i 38 i. apud Sebastianum Nivel lium ,& Lugduni apud Franciscum Fabrum i 3qs.& ibidem apud
Iac. Stoen i 396. utrobique una cum Antonii Fontanoni Arverni
in Supremo Parisiensi Senatu Ad uocati copiosissimis Summariis in singulos Titulos, atque in leges ejudem commentarii S.
Alia itidem opera, sed ad iam enarrata reseruntur recenset Com. August.
100쪽
August. Fontana in suo eruditiss. Amphitheatro Legati p. p. verum circa nomen Dominici, quo Azonem baptizat, eidem non adstipulor: cum Alidosius,& Bumaldus, seu melius Montalbanus in Bib. Bononiensi scribant Agonem nomine, & Ρortium cognomine appellatum fuisse, memoratos quippe Scriptores, & alios mehercidaberrasse credo,cum eundem Agonem Patria tantum Bononiensem
obfirment. Fuisse, inquam, Azonem Ρublicum Bononiae Lectorem, fuisse Civem Bononiensem ex privilegiis essectum, id concedendum facillime arbitror, I favet mihi ipse Alidosius lib. allega. to in fine Epistolae ad Lectorem, ut de Bulgaro ; In ultimo sanio, ebe M 1nes ta si Bologus aliunt Dottorifamosi Foroieri condotii is Digere qua, perche furonomi fatii l. ittaium , e te famulis loro si sono fomdate in questa Cittis Ex hac enim familia Portia poli Agonem at i, ut dicemus, asseruntur ; ita S exemplo At idosii egit Monta banus
inter Bononientes adnumerando Ioannem Bossianum, quem omnes sentiunt Cremonensem, Iacobum de Aream, licet Parmen sem, Alexandrum Tartagnum, etsi Imolensem,&alios: Uer ntamen quamvis nihil graculo cum fidibus veritati tamen sit locus, ipsemet Asto in Summario. inter alia sic assatur. Nunc autem ego A. Residens Bononiae in Turi peritoria ordine. Ex quibus scatet verba illa nunc. & A Mens inferre aliquid aliud sane a verbo Civis, quod
subdidisset, si verὰ Civis Bononiensis origine fuisset, cum exinde si nominat se Civem Bononiensem in Ptoaemio ad summam Institutionum, subdendum est id fuisse, postquam declaratus fuerat Civis ex privilegio ob merita, vel ob diuturnam habitationem, dum
Summam istam poli Summas Codicis, ac Digestorum composuit . Sed ubina n evidentius id poterit ostendi, quam ex propria oris confessione eiusdem Agonis, origine Bononiensem non extitisse Scri. bit namque in Proaemio Summae Trium Posteriorum Librorum Codie is ibi poli nonnulla : Ad Me loco tertio apud Mootem Pessulanum mi ba venit in animum larembias Legum introductiones ad libros ris mayores componere, institutionumssummam conficere, istasque, Deo propitio, subtili, o moderato compenaeo compluυι. His autem peractis,A μ postea in Patriam reversus sum, tuique posit aliquot dies, ante duos mitiiset Menses ab illis Bonomensibus, qua de Castello vicantur, accitus Bononiam veni, ibique in Castello oc. ex quibus, & aliis, quae sequum tur arguere debet Lector in aere me non piscari, nec esse insistendum huic Epitaphio, relato ab eodem Alidosio, & a Franei seo Suuertio in libro, cui tit Selectar Christiani orbis delitiae in Inseripi. Bonon. in facie Turris S. Geruas, quod tamen, ut sequitur,estre.
TrinitasAtoni Iurisconsultorum .