Aug. Sebastiani Nouzeni, De literarum, vocum, et accentuum Haebraicorum natura, siue de prima sermonis Hebraici lectione libellus, ex optimis quibusque rabinorum commentarijs, studiose collectus, ac iam primum in lucem aeditus. Accessit praeterea, De

발행: 1532년

분량: 195페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

AVG. SEBAST

ensactam.i.rem note censent,qd ad constituens das inchoandas m voces, ex aequo Oia donuneritur. n em vel hiscere quidem labiis, aut ullueum m minimii vocis strepitu aedere queas, nisi vocales exitu dederit,atet oris claustra reseratiociar. λnates ergo Iras,q conamia tna M nisus Ritida sunt,imperio suo, ut supra dictu e,βubermnt,tametsi inesese temporu spatiis atm distri , mine variet.Plusem morae Minterii allit voces logae requirut,u breueS 'Quaprope togas p duplicatas,sive geminas vocales,cotractas tia, periundi gra principio,dora nec legendi coparaueris usum non inc6mode pstres.Breues aut v simplices ina,quibus semp affergo proxima cosonas adhaerebit: bareestatim,baa,raa, in principio creatiit, Iithiazzabii malche ares. Astiteriint reges terrae Scc. Ca. IIII.

De Salia puncto seruili, Sc quo cop0nae. Raeter de pucta vocalia, adhuc unum iis et Iudaei,hac quide figurra , sed nos mine, alia. equide haud aliter QProteus, aut vertunus sspia in omne

sese serma, habitu in uanormat, imis init em oes aliasvoces si qn em perpem tuo sonao placide. Adeo variu at instabile pactu est,utempusa esse possit. Siquide nuc a, nuc. e interdu a,ndnua O,alibi vero ii qm pro diis

uersis liaru adfectibus, in quibus nectit, repraesenta

32쪽

DELITE

. sertat G itam certi sere nihil stituat, ne , in diaetione monosyllaba ponet viau,ne 3 accentu serre,nem di onis principio cogentinari poterita Alienu planea reliquarii Vocu natura, si cu in syllabis costitii dis regali quada maiestate praeemineat,istud aut pcurrendo,aut comitado,illis sese ministru praenet QuaObre veteru gramati acorii prudentissimi iuxta ac doetissimi, vocalis pudii note halidqua' sunt dignati, sed oes uno ore masai theth.i.ministradi notam, .i.angustiae filiit, nimiruOptis calamitate M seruit iris miserias,quibus obnota xiii est satia, appellauem Doetiores certe rabini veteres eii recetioribus stre P a,vno cosensu esseaendii esse statuut,viri manasse Samii A Canahhan, qtia eade leditione M septuagita in inipiros iri ius seruasse vident. trietsi inedii obscuri' roluditisue,intdu vero dis eti' at repressus,Vx hic ad e, illic ad o,inarigis declinet, Onuciauςrit, habent nacti duo haec vocalia elemeta Victorino reste cognationem quada:ita lacile fieri Potuit ut alterii i alterium virtute spe affinitate traiiret, epta sui Σιλο-ti solomo Rachablinam Puc Roboam solomonis filius Phanina, Graeci Phemana veneriit,haec fuit altera Estanά Or,iamuelis pino. Porro qua rati Onuciam do variet seu L Ite qn legendu sit,qn notius a cotusa inulis commonstrabimus.

33쪽

AUG. SEBAST1 obseruabis M illud,saua simplex quod

men aliis proferri solet) cum propter accelera di naturam, tum propter instabilitatem suam, sub literis gutturalibus non poni. Siquidem ab his ceu capitalibus hostib' sempHabet emist, praecaeteris,nestio quid dissiculo latis,atet in efferendo cum ventosae ac spirit Ies sintd tardioris morae. Difficilius enim cum nullis reliquorum proferendi instrumetorum adminiculis auuentur,exeunt. Cum ita4 saua motu rapidissimum sit,celerrime i proferatur, in unam syllabam cum praedictis literis coire haud qua* poterit.Est itaq; decenti quadam to Peratura at grauitate miscendum. Qitaprope

dilatandae pronunciationis suae gratia. New raramen eo temporis aut Φtitatis assurgit ut vel l vel breuibus conferri possit vocibus, nunt Genim siue simplex siue compositum si solo Gictionem constituit, vel accentum toleras, stavmnino breuissima si quae docendi gratia desti gnari possint)vocalia constituit. Quoties igiε

gutturalis litera occurri quae Propter grammaticam asse monem satia requiret ex his compositis commistisve pundiis, unum simplicis quida loco substituimus,ut vicariam operam praestet pro cuius Q literae natura,vt eo melius atappla sinus pressius m percipiatur id quod syllaba ex duobus coistriviis elemenus compacta facere nequis

34쪽

quibat. Commutat etiam Sc h Iocs vetes nomenclaturam. Nam hic non amplius saliέ, si die nominatur, ut chath*h hamis chaatheph pcchada chath h silaolnamim quod raptus seu festina acceleratio sit trium punctorahameet,pathach id enim si ficat M Magoi,hameae autem hic puncti Eul accessione novocem illam longam,sed breuem potius quae I alias hameae chathiiph cognominatur,signimia. Huius enim vocalem expressione mitimi potissimcim , atheph hameet imitatur pronunctistione,vi Oholό tentorium eius , non alo, ut a hameae rachάb sit chadaeph hamo sed a lomes chathuphsiue mal oum Chath ph pathach a breuissimu,ut istinamόd stabit consistet Hai theph et ol e rapidissimumessiciet,ut iniiazom colliget auseret.In os innibus ipsa chatha in vides ac perspicis inter

duos accentus elongandi,esse omnium voculi acceleratissima. Persaepe vero in alienam hare πιακοφωνηur linguam nanslusa: in unam syllaba

hiulcam asperam Φ pronunciationem Vitemus 'in pro isthakύb Iacob et Iacobus eiis

De literarum figuris, α quomodo si h gulae depingendae sint,ex vete

rum traditione. ... tra

C pur quintum.

35쪽

earlim T virtutes accingar,de inuaris eamdem,M quibus unaquae'

aut linea, aut corpore, constituat,

Prius Viniinq; praelibare, M comodissimu Mutilissimu esse existimavi.Nam si non probe litaterae figuram perspe, iam habeas,omnino seu astra sic vim ipsius, bc quid valeat, cui mentis xespondeat pervestigabis. Siquidem ante omia

elementi nota , character, non cognoscendus inodosed etiam in animum infigcdu s est. Quavem,dum quida interpretum non satis diligenister animaduerterue,factu est, Vt vel in rebus mixtimis grauiter hallucinarentur. Exiguus sane

hic est lapsus,utria ἀή pro chanc, item Raguel pro quis legat: quandoquidem non adeo multi refert sertassis, quo asnomine seu appellatione censeatur. Tametsi ne ad istum quidem modum satis,quod a talptua sacra adlertur,vnu eludi possit.Nam ea,quae a numine vel dicta vel scripta comperiuntur,firma atq: immutabilia esse oportet, vs adeo ut ne apicem, aut tota quidem minimii negligas, multo minus institia transmoveas.Quod si l cus sit,in quo vel una,ea mimina, vel mur ta,vel transposivi, vel e muncta litera, spiritus sancti voluntas non consistat. Nonne ad eum modum,qui oscitanter explanabit sarius aut

proditor Posius, habidus interPres ..

36쪽

DE LITE.

Proinde ut non postremum est, Unam* Istea ram discriminatim agnouisse, Ita quoque ut

istucticere commode 'Osiis,non minimum Perae,in eam rem tibi a me collocabitur.

Principio iram quod equidem ad Orthogra i iam spoliat,alphabetum Hebraeis duplex esin depromenditur. Alterum,quod Vt est, hae,ibetur quoi,altero multo Prius alcb antiquius ita etiam multo Φ alterum, minus corruptum st,ac minus deprauatum.Quod uti Sc miraculi vice ςsse possit. Nam cum nulla natio sit nullus populus,qui tam Variis, ramo p iniquis prauibus V Drtunae bus Obiectus sit, atque Hebraeorum ecclesia: mirum est in tantis cas mitatibus,tantas se ijs,exiliis,proscripti oniae hiis, inter barbaros quot, vel Vnam saluam mansisse literam,aut Vllum vocabulum genuinam illam primam linguam potuisse resertare.Quamobrem quid aliud dicemus,st diuina honitate,& in perpetuam nominis de hac genate memoria,quicquid id est monumeti suAsse. Proinde cum hoc sit, M antiquissimum,Mnus deprauatum,non minuSGraecis,Barbaris

Hispanis, hiis,Syris,Ponticis,a reliquis' quo n* genuum terrarum sint dispersi, Gnostris quot ludaeis commune est, oriuno modica literarum apicum: p qui literarum partes constituunt varietate disianehim. Eadem ab Ois innabus venerauom ac Prum, auu religionec ter a

37쪽

seritatum,qiiod hoc etiam patres illi prises e fidei, omis virtutis vitia quaedam mer pla Abraham,tisthac aacob Sc qui longoniq; post tempore fraeli dux Mliberator a diro

datus est Mose,caeterii*, in transcribendis legi thiis sacris,M diuinis illis ad posteritatem trans, . mittendis praeceptis, sunt Vsi.Quamobrem Ye, .reres qiudam Rabini,nimirum ut rudiores, .spsa nominis appellati , ad exosculandit, atavconseruandu a patribus transmissum,accepti donum pertraherent: hoc Arudarium scripturam assyriacam appellauerim. . Nempe quod a maioribus illis, qui ab Assur primum ad CananaeOS,hospites Venerant ac peregrini ista scribendi ratio,pingendi ,sit usura Pata. ad posteros transmissa. Cuius rei inter recentiores quom mi

Rab. Elias Levita post Abia

Dama medit,comeminit Pingedi character inquit que germani nostri breuitatis sa, no sitie culpa tame simpliciter nominat character assyriacus,aut scriptura asyriaca, dicendus

Atm id equidem,quod eum ipsi ex

άssyria secum exportauerint. Porro cum huic Rabbinorii iudicio,diuus Hieronymus alicubi suorii veru,refragari vix

deatur,cuius sentenua quae apud cor tos

38쪽

.' LIT B

rimanos scies plurinatim

ris et ali thoritatis habere meret. Vt hic no ἡesella ita nec prorsum sis aplexurus, sed huic coli a mulidiosis hoibus,Picum illum no modo mi id uά 1se suae, veru metiam torius Italiae decus, quam liti maniter atq: modeste Hieronymi sententiam interpretetur adseram qui in epistola ad ignotii quenda amicum,ita scalptum reliquit. 'i Et ut ad ea venia inquit)q de Chaldaeorsi hehraeoru liis desyderas: percuctatus sum e rosaepe mithridate, bc multos Hebraeos: de his quae apud Hieronymii in galeato Mlogo legi tur,ubi ille scribit, eosde olim fuisse Samaritia norit Z Hebraeoru characteres Ezdram aut post instauratione templi iub Zorobabel alias adin Denisse ii as,quae nuc sunt in usti,nescios se,hui mutatitas oes praedicat,& qd maius est a G perto habet,iisde, quibus nuc utimur in hJresca liatur',apicibus,vsum , Mosen 8 patriar. Qchas antiqs Ocs,cui sentetiae,ut nuciiiihi subiita nit,fide maxima facit,scietia Cabaloe,cuius scri artores,a cu ipo Esdra in synodo fuerat,siib ipis iram characteribus 8c figuris,ubus nuc leg de scripta habemus,dissimulasse mosen diuina mi

set,si aliis moses ab his,sbus nuc utimur chara, Heribus, iis fuisset,quo intutari curiit Hieroe inimi possi,hoc Vnu lico qd nim legi in conacta a libri,quePat aliquus Abrahamde creariise 1 - . Cij ea

39쪽

edidit. Dum enim duas illas M Mintaporetas, quarum meminit, autores interpretantur, Dicunt enim numerii illum ex decem numerationibus duabus ac viginti literis conflari. Reliquas autem literas, quae sunt cam, Mun,pe,rzade,quae duplices dicuntur, quarum characteres sunCIT nn P an ab episco epis,sive praeseditis additos fuisse. Hoc serte meaeronymuS,antellexi cuius resimoniit M haberi apud oes,oibus in rebus,debet Sc habetur profecto apud me sanctissimum, Hactenus Picus.

Quo sane scripto, quid obsecro pro nostra

sententia,Potuit adferri accommodatius, quid etiam clarius dici potuit Cum ita rationem istam scribendi verum illum hebraicae linguae charaeterem constituere, eum cs veterem illum esse,quo M patres quo sunt usi: compertumst.Non inutiliter operam suam Iocauerunt,Ius daei quidam,qui tanti muneris etiam conisu cii gratia,deliterarum constitutione libellos varios coxscripserunt,inter quos Rabi Alaba,

Rab abraham medicus, k alij ploeri connua inerandi sunt,quorum nos M vestima at 3 a

storitatem sequimur. Alterum vero alma tum ex superiori maienauit,sedcum magis ductum, soὲ cuiusvProuinciae,in qua Iudaei exilii sui poenas luunummum sapiat,longius a si periori sc figurisMiinuunmus deuiauit. Videi nu siquidosi alit Paliis

40쪽

DE LITE.

.pauso quasdam literarum sermas hispanos silier sere Arabes, multo omnium diuersissimo modo,germanos nost os exprimere. Et in s mel dicam,quot sunt hominum manus depinae gentium literas,tot sere scribendi rationes diuersae reperiuntur: Ex quibus omnibus haec una tamen M 1,robatissima M optima censebitur, quae,aur proxime ad assyriacam illam accodat,aut saltem S minimii ab illa disserat. Hanc autem quod ungularum prouinciarum aut

singulorum holm potius sit) dia' a

Abrahamo teste hoe estprouincialem aut patriam, aut Vernaculam, liripturam, appellam licebit . Praeterea eum pro euiun sere describentis ingenio ficile mutetur,nihil cum ea sacrum sed comentarios tantum, epistolas, M alia quaedam, quae hyblica non sunt, scripta depraehendes. Ad haesicu m M stadioris dii Rus sit, Sc misnori opera constet, vulgo inest ad imitanda ficilior,ita quo Pstequentius usurpatur. Alterro vero hunc in usum sere selum destina o incidario cum dissicilius sortepingeretur, ut eo tantum quicquid aut sacrum, aut sacri loci esset, mrimirum quicquid e sacris illis voluminibus desumptum, ceu sacra res sanctioribus etiam Garacteribus depinyretur. Ex his itaq; cum racile euiuis constare possit,

tum inconmodi ex non bene amo, aut nem

C in glecta

SEARCH

MENU NAVIGATION