장음표시 사용
11쪽
en hujusce lucis usura, quin de sua detractum aliquid sita libenter, si possit, in Tuam com
serat. Sed, quoniam hac lege huc omnes imgredimur, ut aliquando discedamus: nec licet nobis in Te uno singularem conditionem pro
na singulari beneficentia ponulare: saltem, ut quam diutissime Te praesente perfruamur,ta petimus a Deo supplices, ta futurum pro
summa ejus erga nos clementia confidimus.
13쪽
Annalium P. Lucae Uaddingi Tomum Quartum: in quo
tis, grgvissimisque negotiis districti eramuS, omnes tamen ingenii nervos intemdimus, utque cito prodiret, assidua cura,& labore assecuti sumus. Studium hoc nostrum gratificandi iis, qui sua nomina in
societatem dederunt, sestinationem profecto attulit, perfecitque, ut aestivis caloribus minime fracti quam Celerrime inCeptum persequeremur. Itaque hoc Volvimine edendo non modo, quod aequum fuit,
nostram fidem liberavimus, sed, quod vulgatis conditionibus societatis pollicitieramuS, ante diem repraesentavimus. Id
uod a nobis, quanta maxima diligentia eri poterit, reliquorum voluminum editione subinde praestabitur. Tantum enim in dies singulos praelo subjicietur, quantum summa celeritate paratum erit. Vale.
14쪽
Si videbitur Reverendissimo Patri sacri Ρalatii Apostolici Μagistro.
N. Baccarius Episcopus Bosenensis
Fr. Io. Benedictus Zuanelli Ordinis Pra, dicatorum sacri Ρalatii Apostolici Magister.
15쪽
ornubiae Comes . Depouente Orrinis Praefecturam Nanne Parmense , eluitur Generalis Miniser Bonaventura Balneorgiosis , qui contra Praedecessorem , in quibusdam aecusatum, procedit. Commendatur B-cobui re Musa a Diritu prophetiae, cla Bonaventura aprudenti regimine . Magna At unio Gemitarum Augusinensium, guibus iterum excerior vestis praescribitur . Contremersae Par senser variae viri tudinea: atque altera Fabrianenses referuntur. A Graecis missis erisarii ad Pontificem de sterficienda umone, de qua Iannes Parmensi eum eisdem tractaverat. Haria: i unguntur Minoribus cm Praedicatoribus pro Ecclesia functiones. Mul a conferuntur Minoritis domicilia e privilegia. N superiori libro monui esse, qui stribant , Post M. ins s. n. M. mortem millielmi Imperatoris interregnum sequutum ultra duos annos. At praeterquan quod graves la istorici id negent, mihi satis superque compertum minus verum esse , quippe ex ipsis actis productis , juribusque allegatis ab ipsis Caesari biri in sthismate electis, quae penes me habeo MSS. in judicio coram Urbano IU. prolata, constat hoc anno processsse Electores ad substituendum alium Willielmo detumsto. Uerum est, aliquot menses intereessisse, & variis Electorum studiis contentionem in longum petatote duo. protractam, non consentientibus omnium su ffragiis; eligentibus Richardum Cornubiae Comitem, Henriei Angliae Regis fratrem, v m. Idus Januarii, Archiepiscopo Coloniensi suo & Moguntini nomine , ab eo
dem recepta commissione , dc Comite Palatino; conclamantibus ex adversio Archiepiscopo Treverensi,& Saxoniae Duee electionem vitio fiam,
atque Alphonsunt Castellae Regem eollatis suffragiis Richardo praeserentibus , pridie Kalendas Aprilis proxime sequentis. Missi a fautoribus ad utrumque legati, uterque se legibus creatum dicere, aemulum Vitio : eo meliori Richardi conditione, quod continuo rebus expeditus
16쪽
in Germaniam accurrit, & de manu Coloniae Praemiis, cujus eae partes sunt , Aquiserant primam Imperii coronam suscepit sexto Nonas Maii. Alphonsus intestinis motibus implicitus , & de suorum voluntate dissi-sus , filiorum aetate nondum matura, ire distulit, tametsi Constantiae ,&Spira Presules ea de cati a legati venerant: & novis subinde legationibus , ut Imperium capelleret, sellicitabatur. Ea mora suae factionis aris dorem restinxit, adversiae studia causamque confrmavit. Favebatur Alphoni, praeter virtutis opinionem, quod genus maternum ad Germaniae Imperatores referret , Beatricis filius, atque ex ea Philippi quondam Augusti nepos . Richardum linguae haud omnino dissimilis commercium, veteres &magnae inter utramque gentem vicissitudines, morum similitudo , sanguinis propinquitas sublevavit, ut idoneus Imperio judicaretur . Ius controversia in discussum fuit longo tempore, neque quidquam conclusium, producente utroque varia suae cauta munimenta ; neque lis Alexandro Pontifice, neque Urbano successore arbitris & diste piatoribus, ut opus erat, & ut seniores judicabant, componi potuit. Utraque pars sui juris tenax , ne causam minime dubiam ad cujusquam arbitrium revocando , ancipitem reddere videretur , sibique dissidere judietum subire recusebat: armis potius disceptare parati erant, tum propriis, tum Principum Germaniae , quorum studiis utrique sublevabantur: imminebatque ex ea re magnum Reipublicae Christianae malum, nisi utrumque Principem res domesticae retinuissent. Convenit etiam in hune elee ionis annum Bergo mensis, sed valde errat circa utriusque Caeseris
nomen, Ioannem Castellae Regem, S Rodulphum Cornubiae Comitem appellan S. II. Joannes Parmensis Minister Generalis nihil per hoc tempus post
situm e Graecia regressum, magis curabat, quam tepentem in multis primaevi ordinis servorem crebrae exhortationis flabello iterum in flamma gexcitare , & pristinum nitorem modis omnibus restituere . Vidit, se in remotis Orientis partibus agente, quaedam irreps se observantiae regu lari non adeo consona , quae dum tollere volu It, conatus omnes adjecit;
modo verbis , modo factis institit, nulli parcens culpabili, secundum
culpae mensuram addens & plagarum modum. Viris regularibus, quibus cordi erat ordinis bonum, valde placebat restaurandae observantiae zelus; aliis vero, qui laxiorem apprehenderant vitae rationem, durum erat contristare carnem suam, molliuscula dimittere, & rigidiora sectari. Ex his erant non pauci potentiores &d cultores, qui auctoritate abutentes , optimi Rectoris monita negligebant. Voluit ille omnino obedientiam extorquere, errantes castigare , mala impunita non relinquere, atque ita efficere, ut quorumdam malum exemplum non fieret aliis in laqueum & in scandalum . Hi ne secret uni murmur, frequentia conciliabula , deinde constans in hominem conspiratio , quae eo uique aprorupit, ut de multis accusarent virum probum apud Pontificem . Capita a ceu sationis notavit Bernardus a Bessia Bonaventurae socius. Primo,
inquit, de nunciarunt, quod obloqui solebat Regulae interpretibus, Rconfundebat eos , varie molestando , qui declarationes jam saetas vel a Pontificibus, vel a Doctoribus laudabant, vel alias petebant, praeter uni- eum sancti Patris Francisci testamentum;dicens praeter hoc nulla alia opus esse deela ratione ad percipiendam ipsam regulam si imme intelligibilem . Secundo, quod inducebat Fratres ad testimenti observantiam, asserens unam eamdemque esse rem, test amentum & regulam, &propterea in sum
17쪽
ma illud habendum reverentia , praese tina eum illud dictaverit sanctus
Francistus, plagis Christi jam decoratus , neque spiritus Dei quidquam
hic aspiraverit regulae contrarium . Contemptores , addebat, testamenti
magnam irrogare injuriam testatori , atque ejus se reddere indignos haereditate. Tertio, quod, veluti si inesset spiritus prophetiae , Fratribus praedixerit in duo hominum genera ordinem divisum iri, in puros r gulae observatores , atque in eos qui privilegia & declarationes proe rarent; sed praecessurum divisionem hane duplex certamen verborum. Postea vero orturam pauperum congregationem , rore coeli & Dei benedictione impinguandam, quae persecte regularis tereret semitas observantiae. Quarto , quod gravius erit, dixerunt, in quibusdam non adeo recte sensisse ei rea Christianam doctrinam , nimium tribuentem Ioachimo Abbati, quem defendebat, etiam in iis quae seripsit contra Petrum Lombardum . Quinto . confirmabant malum hune in dogmatibus sensium ex seriptis sociorum ejusdem, quorum primus Leonardus, in uno vel altero sermone a se conseripto, ultra modum & insulse laudabat & ipsum Ioachimum, & universam ejus doctrinam e secundus vero Gerardus , de quo alias diximus, in altero sermone induxit omnia Ioachimi verba, quae ad sancti Francisti ejusve instituti eommendationem facere , universia etiam , quae mutationem , corruptionem, restaurationem ejusdem
sodalitii indicare videbantur, suggillans in muItis praecipuos ordinis
III. Commotos videns animos Alexander, Ac praeeipuos ordinis vi- Cedit ossitio εros in hominem conspirasse , neque eos flecti aut sedari posse, ad generalem conventum convocandos voluit omnes, quorum suffragiis res essent peragendae, & de creando successore consultantum . Praemonuit enim Ioannem, ut omnino cederet ossieto , neque si illi vellent, permitteret se ab electoribus in gradu eonfirmari. Congregatis Fratribus iudie Purificationis Virgineae ad Monasterium Aracoeli, praesente & prae dicante ipso Pontifice, allegata sua impotentia, taedio , aetate, abdicaVit Ioannes dignitatem, reclamantibus multis non debere renunciationem admitti. Ille porro institit,' ut absolveretur ab onere, rogans ut de reeligendo non pensitarent. Nihilominus dum lateret, quod Pontifex antea cum homine tractavit, per inte eos duos dies haeserunt circa eumdem reassumendum, donee Pontisex decrevit, ut ad electionem alterius procederetur. Ita narrat Peregrinus Bononiensis , qui Comitiis inter P Inci ... suit, mediator etiam fuit, ipso narrante , inter Ministros & Joannem , excepitque omnia ex ore ejus. Alia tamen est sancti Antonini in hae verba narratio. Idem Ioannes Generalis eum omnIm a importunitatis infantia, allegata impotentia, a Misi serio Generali se absint obtinuit, O de reossumendo si is , nec Capitulo generali vehementer infanti, Nec ullis, vel Sammi Ponti it , vel Cardinalium Masonibus aequissere voLent, nou contemptu , sed impotentia ad ineium exequendum caulam a nant, Bumuome rasit: ad tractatum G tuo nihilominus admissus reverenter. Eadem habent Angelus Clarenus, Mareus Utygi ponensis, & Petrus R dulphus . Dum itaque agendum erat de altero Rectore , viri timorati, Mam& praeeipui electores, ut primum ille ferret suffragium, diceretque, hin, quem putaret idoneum, potioremve suecessorem , unanimiter rogave runt . Non fuit ei diu cogitandum , qui exploratas habebat Bonaventurae Balneoregiens s virtutes , quare hunc unteum in medium proposuit, IAT :.
Facile omnes in eumdem convenientes, elegerunt.in Generalem Mi ra. Tom. IV. Λ a ni-
18쪽
nistrum tunc Parisiis legentem anno xxx lv. suae aetatis, & κ m. mo
ronta sex Patres IV. Dissolutis Comitiis, abituros Patres gratiis multis Pontifex anseeit: tribuit praesentibus A absentibus consiueto modo peccatorum re missionem; desectus quoscumque auctoritatis in ministrato per eosdem Poenitentiae Sacramento , de plenitudine potestatis novam concedendo supplevit; ut sanistae Clarae a se recenter canonietatis sestum siub ritu du-3 sua. iaci . plici solemniter celebraretur , indulsi; atque ut Cardinales multi, teste oeulato Bernardo a Bessa , se benevolos & beneficos in Fratres exhiberent, consilio fuit & exemplo. Demum vigesima die Februarii, ad instantiam quorumdam ex Parmensis aemulis , necessitatem , & utilitatem hine prodituram , fingentibus, Innocentii IV. expositionem suis litteris insertam, confirmavit; quod non solum aegre tulit Parmensis , verum& pii quique ordinis zelatores, qui puritati regulae dissonam nequaquam acceptarunt, neque qui post eos orti sunt, aliquando approbarunt. Altera etiam cura fuit Parmensis adversariis, ut antiquata illa Legenda Thomae a Celano, quam de verbis & intentionibus sanisti Francisci ei rex regulae observantiam , fideliter tamquam auritus & oculatus testis, hortantibus Crescentio dc Parmensi Generalibus, adjunxerat primae a se editae, nova historia gestorum ejusdem sancti patris componeretur; de
quo postea egerunt cum novo Generali, nec destiterunt, donee ipse hanc in se curam assum pist. U. Evocatum Parisiis Bonaventuram , statim etiam monuerunt, in-- P.M. L&s.. quirendum esse in Parmensem, &socios, quos male in fide sensisse u eloi. gebant. Difficilius haec admisit, aut credidit pius Uir; sed tamdem importunis instantiis vicerunt, ut procederetur contra socios , quos praecia ... i. Dia stilo juramento, ut refert Angelus Clarenus, illius temporis auctor . -- Α' adstrinxerunt, ut ad interrogata quaeque fideliter Se sncere responderent. Producti suere multi articuli, ex tracta tulis quibusdam eorum
collecti, sed prudenter discussis , in nihilo fidem laesisse compertum est .
Tamdem ventum est ad accusationum omnium caput praecipuum , & in- , t 111. terrogatum, quid sentirent de Ioachimo Abbate, ejusve dc trina Hie 2 ἡ- 4. sis,' tenaciores perstiterunt, Ioachimum laudantes, neque quidquam circa chimo. unitatem Essentiae, aut trinitatem personarum , de quo praesertim accusabatur , contra sanctorum Patrum aut Conciliorum decreta seripsisse ;atque id ipsum quod Lateranense , & anteriora Concilia statuisse , neque nova indiguisse determinatione defendebant. Durior in his rebus Gerardus , & promptior ad obiiciendum adverseriis, vel ad resellenda, quae proponebant, quippe doctior, qui per aliquot annos Theologiam pro- sessus est, quem dum Patres hinc inde dilabentem , & quaqua versum doctrinam Ioachimi in omnibus defendentem, & interrogantem quid ipsi crederent, aut dici vellent in hae quaestione Z animadvertissent, obieeerunt ei verba illa Concilii: Nos eo temur eum Petro Lombardo videlieet oe damnamui libellum Ioachimi ; sed Gerardus statim subjuno xit. Et ego constere eum Ecelsa ct Petro solo, omnia quae de 'π- fata quaesione , atque omnibur aliis saeri Doctores , O sancta de tanti Concilia. Denique cum obstinatos vidissent Iudiees in defendendo Ioa-ehimo, 8c refellendo potius Lombardo, licet in hoe subobseurius se
semper detexerint, condemnarunt eos ad carceres perpetuos , tamquam
de eorrupta vel laesia fide suspectos . Ibant illi gaudentes , & in careeris dealeetei. limine, inquit Gerardus: In loco pascuae, ibi me collocavit. In eo autemper
19쪽
per xv m. annos haesit patienter absque querela , donee siub sui regiminis fine eum liberavit Bona ventura . Leonardus vero in illa custodia decessit. Ita haec reserunt tres oculati, vel saltim coaevi testes, Bonaventurae socius Bernardus a Bessa , Peregrinus Bononiensis, & Angelus Cl1renus . Mirum unde longe diversiam acceperit narrationem Rodul-phus, qui duos hos socios inter se contendisse, atque in magistrum suum Parmensem insurrexisse, minus recte commemorat. Id etiam obiter admonuerim Petrum Galesinium , dum de hoc generalatu Bonaventuraeseribit in eo errasse, quod dixerit Bonaventuram hunc Balne regium, a Crescentio Generali Uicarium missum ad Comitia Avinionensia , cum non hic, qui tunc paucis annis initiatus, studebat Parisiis , sed Bonaventura aesinus , uti alias diximus, ad illam Synodum coram Innocentio Ponti fiee celebrandam destinatus sit. UI. Conjectis foetis in vincula , ultro perrexerunt hominem inopem& mendicum , A compunctum corde mortificare ; nec destiterunt, donec Generalis Minister Bonaventura destinaret judices, qui Parmensis' acta disquirerent. Designavit ille judicii locum , Monasterium Castri- plebis in Provincia Tusciae , quo convenire jussit homines prudentes , discretos,& graves, qui rem omnem examinarent. Datus est etiam x Pontifice
praeses judicii Ioannes Caetanus Ursinus Diaconus Cardinalis sancti Ni-eolai in Carcere Tulliano , Matthaei Rubei Romani de quo nos alias plura filius , qui postea creatus est Ordinis Protector, & Summus Pontifex Nicolaus III. Examine iacto non est inventa in eo iniquitas , nisi quod nimium propenderit in doctrinam , & tutelam Ioachimi, atque haec
ipsa humiliter coram Cardinale , & Patribus retractavit, uti scribunt Belsanus Bon venturae socius , Iacobus de Tun do,& sanctus Antoninus . Addit vero Hugolinus Picenus , increpantibus , & aspere agentibus hominem pauca & lenia verba respondisse , quae commotas mentes , uti fit, magis irritarunt. Fuit, qui tamquam haereticum perpetuo carceri mancipandum judiearet . Rigrius ille serens quidquid haereticum sibi impingi, in pedes erectus , & vultu in coelum elato , altiori voce coepit dicere, Credo in unum Deum Patrem omnipotentem, & quae ultra continentur in symbolo Apostolieo. Hoe male habuit assessores; quare post multas interrogationes , seriasque disceptationes , statuebant , consentiente Cardinale praeside , virum diuturnae tradere custodiae, & revera secissent, nisi supervenissent opportune litterae seriae otionis Boni Genuensis , Innocentii IU. ex fratre nepotis , Cardinalis sancti Adriani, postea Adriani V. sim me erga Parmensem, sibi valde familiarem, propensi. Binas dedit ad Cardinalem, & Generalem, atque in Miriusque ultra alia, haec verba exaravit. Dolenter auisiprocessum contra Ioannem de Parma Orianis Generalem , eumque aemulatorie de haeres accusari. Ego ejus fidem pariter eum sonitate jam dudum experius sum, etiam ameguam visumerer ad Cari latum, neque sanctiorem aut Meliorem cognovi alium, quare non dubitaverim dicere; quo des ejusfides mea es. Rogaverim ergo seu ori me, ne temere , aut ex partium di ostroredatur contra hominem joctam . Iuidquid in eum decreseritis fieri, in me faciuis: injuria ejus in me redundabii , persona ejus, mea es ; in quibuscumque eum condemnavera iis , me etiam condemnabitis, or eum re esse solo . Movit epistola Cardinalem : atque ita actum est, ut sub verbis placidis 8c communibus e coelureum dimitterent, & optionem ei saceret Generalis, ubicumque Vellet,
20쪽
In qndi errat Int VII. Illud ego hic judicaverim ; multum praevaluisse factiosorum PM- '-- animorum studium, neque vero illos Parmensis si ios ab omni suisse culpa liberos. Namque vel illud in vitio fuit , quod a semel eonrepta de Ioachimi doctrina opinione nequaquam retrahi potuerint; neque quid elare senserint absque anfractibus aperuerint , permittentes se potius earcerinus mancipari, quam in apertum judicium , 3c Concilii ceeumeniet 34,4ΚΑ- Λ sensu deduci. An contra illum senserint, vel contrarium imbiberint quaqua damna- dogma, nescierim; in illo vero, quod Ioachimum ipsium defenderint conς ' nullum hic piaculum; quippe non ipsium Abbatem , sed peeuliarem illam eontra Petrum Lombardum circa Trinitatis mysterium doctrinam eon-RQ. Visiis. οἰ- demnasse Concilium , non unius , sed Plurium Pontificum , imo & ipsius .ia Lateranensis Concilii est declaratio . Ego vel unius Honorii III. de haeia .rudis. i. re offero ex Regesto Vaticano diplomai quod etiam Franciseus Penna , μοι. r. atque alii exscripserunt.
pta ex eo, quod Bbeuus, fuem Abbas Ioachim contra bonae meisoriae inu 'um Petrum Lombardum edidit, Ingeπerati fuit cincilio condemustus , eontra eos nonnullos tam Herisor, quam laicor, Praelator , ubitos emeI- ε, lavit: ρω ut 'ser ab otio emtemplationis avertant, or is nes extendentes
in laqueum , pedibus eorumdem ponant ris sandalum juxta iter , i roficiunt exprobrodo , guod idem Abisar, gui pater, institutor fuit Ordinis eorumdem, haeretitur ab Ecclesia Dei babetur. Propter quod non solam. plues, lanis 'rticipes, a consortio ejusdem O DIr avertuntur , sed etiam fortes, qui uti tabo solido didicerum, O ad diserNIonem boni oemali exercitatos pro eoUue dine habent sensus, ei rea insitura ejusdem Ordinis Incipiant fluctuare. Licet igitur stredictus libellas Me tractatus emindemnatui fuerit is Contilio memorato; quia tamen idem Pactim omnia seripta sua Romano mandavit Pontilici a gnari, Apsoluae MDi Die o probanda , seu etiam eorrigenda, dictam eri tam , cui propria manu
subseri ι, in qua firmiter es confessus, se tuam fidem tenere quam Romana
tenet Ecclesia , quae, disponente Domino , cunctarum delium mater es, oemati a , fraternitati vesse per A solus scripta mandamus, quatenus per totam Calabria aetatis pubiare nuntiari, quod eum virum Catholicum reputamur, ct regularem observantiam, quam insiluit, salutarem . Eorgui ordini memorato ex hoc detrahere, vel infultare maesumpserint, modo praemisso sub Apsolus obedientia anima versione eondigna , veritate eo i ta , eastigantes. Datum Lateram XIII. Kal. Ianuarii anno v. IX. Plures hujus Abbatis defensiones, & magnas affert eommenda--, . Ah t. tiones amicus intimus , vir probus & doctus Franeistus Bivarius, Cister- ..Λι nunc Mn. ciensis, oliui sui ordinis in hac Curia generalis Procurator, dum L. FL. Dextri Chronicon ab impurnatoribus defendit, atque eo usique inquirendo perrexit, ut detexerit, non tam Ioachimi, quam ab adversiariis 3c
aemulis, Parmensis hostibus similibus, intrusim , illam a saerosancto