장음표시 사용
21쪽
Concilio juste condemnatam fuisse doctrinam: neque id meo judicio inaniter, sed nervosse ex ipsis probat Auctoris operibus, in quibus non obscure praedixit, omnem circa praedictam quaestionem suturum in Concilio tumultum. Atque hune timuisse , vel praesensisse visus est, quando solemnem illam protestationem de suae integritate fidei omnibus fidelibus reliquit anno MCC. quo annorum calculo comprobatur, quod de ejus dem coexistentia natis jam Dominio, & Francisco alias diximus) praemisso suo opere de concordia utriusque testamenti quod cum aliis ad praeeepta Lucii, & Urbani III. composuit) ad Sedem Apostolicam , ut corrigeretur. Ibi porro dicit. Rogo ex parte Dei omni Ientis Coabbates meos, ct Priores, ceteros Fratres metuentes Deum, or ea fuastus zid ἔar , auctori Me praecipio, quatenus ρr enlycriptum, aut exemplar babenter secum , aesprotesamento , opusula , quae hactenus confecisse videor; clas quid me de novo usque ad Lem obitus mes contigerit scriptitare, quam citius poterint, collecta omnia , relictis in salsa eustidia exemplaribus, Aristolico examini repraesentem: recipientes ab eadem Sede vice mea correctionem , ct exponentes et , meam circa Ipsam devotionem, oesdem; erquod ea semper paratus sm , quin ipsa flatuit, vel statuerit, observare: nullamque meam o uionem eontra ejus defenderejunctam Mem: credens ad integrum, quae iba credit; ρο tam in moribus , quam in doctrinas cipiens correctionem: absitiens quod ipse afuit, suseipiens , quo suseipis i a ;ereden rmiter non Rosse portas Inferi prae tere adversus eam , Os asis ram turbari, or praeeuis agitarI conlingat, non deferesidem ejus urigae ad usummationem secati. Ηοeseri'tuisses ero Ioachim Abbas, ci' propria
manu roboravI anno DomInicae Incarnationis Ni CC. se me teuere confiteor, sicut in eo continetur .
X. Quod si hi Ioaehimum ipsum defenderint, nihil fuit culpae : si ve
ro doctrinam , in eo sui terror, quod obstinatius suo sensui adhaeserint. Neque enim se contra Concilium Oecumenicum credere, imo verius quae- eumque sacra Catholica Concilia statuerunt, tenere sepius protestati sunt. Fortassis ineiderunt in puriores codices , in quos spuriae illae , quas contendit Bivarius, non adhuc irrepserant additiones; quorum legitimam doctrinam stanctis Patribus x Conciliis consormem , de qua optime Gerardus , vir aliunde doctus, potuit judieare . Debuit tamen se apertius explicare, & suavius ad graviorum Patrum judicium , suum dum licuit, reducere , nee in contentionem vel vincendi studium deducere. At illa est nostrae scientiolae miseria, 3c propriae opinionis affectus , ut quidquam potius facere aut pati, quam adversariis cedere, aut incongressibus hujusinodi vinei velimus. Virum hunc Gerardum Sc socium alias summopere commendant alii, & Beatum vocat Clarenus , ex quo facta quaedam ab eo mirabilia superius enarravimus; deinde de utroque sub
bat , ut exemplo Janctae eonversationis eorum , ad bonum Fratres, guor ,
si abat, posset attrahere. XI. De ipso vero Parmen si , propter sinistram quam passus est sa-mam , &ex hac natum apud exteros errorem statim explicandum , neee G sarium duxi praeter ea, quae nos alias de eodem diximus , bonorum au ctorum hic subiungere censuras. Angelus Clarenus virum scientia& sanctitate praeeipuum vocat; sancti Francisci socios Adigidium , Massaeum, Angelum, Leonem, aliosque tune superstites laetatos refert in ejus assumptione ad Generalatum , atque ultra illa verba Agidii, alias a nobis
22쪽
relata, d ixisse : sanctum Franei eum in homine isto resurrexisse, missumque sibi virum luminis & virtutis ad rectificandum & illuminandum eo dem in semitis mandatorum Dei. Tunica una seu habitu rudis sagi ad terminum usque vitae contentum scribit , numquam ullo generis equitatu usum ; adeo despectum , humilemque incessisse, ut nec a praetereuntibus suspiceretur, nec a Fratribus in multis Monasteriis tanti fieret, ut Minister Generalis posse esse putaretur. Horas, inquit, canonicas adeo devote persolvebat, ut nullatenus sederet, recumberet, parieti haere ret, vel caput cooperiret, dum pensum solveret. Primum sibi appositum se reulum admittebat, cetera veI delibata aliis mittebat, vel omnino reiecta auferri curabat. Linguam ita frenavit, ut in loquendo potius defecerit , quam excesserit, & sub morte ipse dixerit ;se potius sormidare de iis quae tacuerat, quam de illis quae fuerat loquutus. Quam prudenter egerit de unione Graecae cum Latina Ecclesia , praeterea , quae iam diximus, probavit eventus in Concilio Lugdunens, qui potissimo jure ei etiam tribuendus erat, tamquam emcaci pacis actori. Tanta utriusique ordinis ecclesiastici &secularis erga eum inter Graecos reverentia, tanta sanctitatis & di vina sapientiae existimatio , ut non se putarent hominem quempiam prudentem & eruditum videre , sed ex antiquis Patribus seu Doctoribus unum, sive aliquem ex Christi discipulis. Sanctus Antoninus virum vocat scientia & religiositate praediarum , maximum paupertatis & humilitatis amicum. Idem est testimonium vetusti auctoris thronic. 2 . Generalium . Marianus : EMIIII, inquit, Ursingularis mentiae , ac religiositate praeclarus, pira fui praedicator, vitae Iancti mae ac sublimis tantemplationis. Bartholomaeus Pisanus: Ioannes , ait, de Pamma , vir doctrina ct sanctitate praetimui, eunctis Patribus annuentibus, spiritu Sancto operante, in Generalem defignatur , argue elarus miraculis,
Diritum Altissimo reddidit. Marcus Ulyssi ponensis. Magnuffuit Dei sesevus, incomparabilis, Misiser generalis , diligentismus observator suae regulae , amator benefactor Fratrum Zelantium suam professionem. Petrus Rodulphus virum celebrat omni laude linum, paupertatis amicum , humilitatis sudiosum, maximae puritatis, laris earitatis in Fratres suos; nam marsor consolabatur M. Dum semel Romae praedicaret , videbatur fluvius igneus egredi de ore ejus , refertque, Angelum in juvenis specie sacra facienti inservisse. Is, inquit, ob galarem sapientiam orrerum gerendarum strudentiam, aliquibus legationibus laudabilite functus es, praesertim OHuntinopolim missus M. Paueis interpostis. MuπσDIDia γ voluptateperfusus es summul Pontifex eum tota Curia , ut seirium eapere non posset , dixitque multis raram asiantibus: Dilatatum est eor nostrum prae saudio vehementi, audito quo rudens Graecia novo superioririrradiata Dderis ustore, gratanser accepityratrem Iannem. XII. Guillelmus Eysengrenius . Sanctas, inquit. Ioannes de Parma, Italus, ex Bononiae sinibus oriundus, ordiris Minorum Miniser generalis , G mnasii Parsensis quondam professor, sacrae paginae Doctor , vir non tam
ob generis nobilitatem, quam eruditionem , s vitae sanctitatem toto orbe clarus, Philosophus, Theologus, sacrarum legum exercitatissimus, quatuor libros sententiarum Lombardi evo uit, de eonvergatione preterea Religio horum duo volumina conseri t. Antonius Posse vinus : Ioannes Parmensirin Bononiens tram natus, ordinis Minorum professor, olim Parisiis vocatus ex Galua ab Innocentio IV. Potisse Max. aueratus ad Ioannem Impe ratorem Graecorum Manuelem PatrIarctam Consantinopolitanum , ab
23쪽
eisdem Angelus pacis meatui cte. Scripsi in libros Mansiri sentent. de conversatione Religios lib. a. O cium Pausionis Christi, cujus initium es, Regem crucifixum &c. Tractatum , quem inseri I: Sacrum commercium B. Francisci eum domina paupertate. Henricus miliot: Ioannes de Parma ex Bononiae finibus oriundus, omni laude vir dignus , in scripturis versat fimur, micae Mnestiss- , ac plane pius Hannae paupertatis amator ardentissimus. Paulus Langius Monachus Citirensis, Trithemii discipulus. Iannes de Parma Theologus valentissmus: Iacobus Philippus Bergomensis :,, Iacobus de Parma Ordinis Minorumprofessus , ct Sacrae Theologiae Ma- giser , per hoc idem tempus Aminae vitae sanuitate ornatismusfuit, ,, qu straeter miracula plurima a se edita , etiam super sententias , aes per Bibliam multa composuit, atque alia confecit opuscula; scilicet Regem ,, Chrsum cruci um, . de beneficiis Dei tractatum eidit. Leonardus,, de inino Dominicanus. In Prosincia Marebiae Deret M sanctissmi viri se sita sirtutibus clari. Iu Camerino Frater Ioannes de Parma orc. se Ubertinus de Casaia eum vocat Angelum iaciei Iesu , Sc virum vere a , , elissimum. Praeter haec, plura dabimus locis opportunis de hominis pietate, assidua contemplatione, solitudinis desiderio, tertia imposita ad Graecos legatione , commendabili transitu , & digna reliquiarum veneratione .XIII. Per tantorum hominum gravia testimonia . eredibilia Achaia sunt nimis pia quaeque gesta hujus hominis sancti. Neque mihi persuadere positim , hunc illum esse Ioannem Parmensem , monachum Italum , cui Nicolaus Eymericus in directorio, R ex eo Abrahamus AZovius, ad seribit viginti septem putidos errores , & insulas haereses , collectas ex
opusculo quodam communiter nuncupato Evangelium neruum , cujus auctor suit inquit Eymericus) ut sertur communiter, quidam Frater Ioannes de Parma, Italicus monachus . Sane hujus nomen . patria, &tempus, quod recenset commentator Penna, conveniunt etiam in hunc nostrum Joannem, non tamen cohaerent cum probat i sssimis tot gravium Auctorum, quae praeini sinaus, testimoniis, perniciosissimi, quos transcripserunt citati Auctores, errores. Eo tendit harum haeresum vis Scmajor earumdem pars, ut evacuetur Christi Evangelium , & quarta in ordine ea est , quod duraret usque ad annum ΜCcLx. dumtaxat. Quis
quaeso hoc scripsisse vel somniasse putabit hominem, qui totam suam vitam annorum octuaginta strictissime ad Christi Evangelium composuit , dc seeundum Christi doctrinam usque ad annum McCLxxxix. sanctissime vixit ξ Alia pars haeresum illud inculcat, quod Graeci magis ambulant secundum spiritum, quam Latini , & quod bonus & Iaadabilis suit eorumdem recessus ab Ecelesa Latina. Itane docuisse judicandus homo, quietot terr ae marisique emensus est spatia, semel ante prae secturam abiens in Orientem, secundo illuc profecturus, nisi mors impediret, ut quos perire extra Ecclesiam summe dolebat, ad eamdem revocaret Deinde quando potuit haec tum pro concionibus , dc disputationibus , uti habet BZovius, tum seripto praedicto libro evulgare Si ante generalem ordi Nis praefecturam, non est credibile, ad eamdem assumendum stolidissimum haereticum, neque Universitatem Parisiensem , in qua tunc docebat, eumdem toleraturam. Si ante legationes Constantinopolitanas, non mitteretur ad illos , qui pro rostris , & conscriptis libris, Graecorum approbabat ab Ecclesia separationem. Si eo anno MCcLUila. quo scribit Brovius, ab Alexandro liber ejus ex consilio S. R. E. Cardinalium flam- Tom.IV. B mis
24쪽
mis addictus, quomodo tot succedent ibus annis ab eodem Pontifice toleratus quomodo in veneratione habitust quomodo ei Angelus cel branti inservit Z quomodo ei imponitur seeunda tamdem legatio ad Grae-eps reducendos 3 cujus primae peractae legationi praecipue tribuitur selix exitus unionis stat illius in Concilio Lugdunensi. Demum nullus. qui striptores recenseat ecclesiasticos, tale huic Joanni opus adscribit, neque Trithemius , neque Gemerus , etsi alias hujusmodi errorum diligens obiervatori, neque Eysengrenius , Potavinus, Rodulphus , Gonetaga, illotus, neque alius quispiam , praeter Eymericum, & BZovium, Vel eorumdem sectatores . Neque ipse Eymericus constanter illud scelestum opus Ioannis Parmensis esse assirmat, sed communiter alios ita reserrestribit: quod tamen Betovius , absque ulla haesitatione , nullo alio auctore, quam Lymerico, ei audet attribuere , erroresque & haereses tum in concionibus & disputationibus, tum in illo libro assigere. Tale opus ab aliquo impio aliquando scriptum mihi constat ex excerptis praecipuorum articulorum Parisiensium, in quibus quaedam propositio libri Evanelii
aeterni commemoratur damnata. Et quidem auctor coaevus Matthaeus
Paris hujusmodi librum a Praedieatoribus , eum Universitate Parisiensi
contendentibus compositum afferit. Qua tamen fide , lector viderit. Neque enim hoc relatum velim in odium aut injuriam Praedicatorum, quos
summe diligo, sed ut constet, etiam ipsis Praedicatoribus attribui , quod duo illi ex Praedicatoribus Parmensi assigunt. Sub eodem titulo sanctus Bernardinus Senensis probatissimum sane & laudabile opus composuit, in quo longe aliam doctrinam solidissime prosequitur , ostenditque utrum
que testamentum perpetuae effe veritatis & firmitatis. XIV. Molestiam vero, quam sanctus hic Pater per aemulos sustinuit, eius cessionem ab ossicio , &Bonaventurae subrogationem , mirabiliter vidit , Deo revelante , in ipso limine Genera latus beatus Iacobus de Ma . se , cujus sanctitatem mox aperiemus . Ostensa ei arbor pulcherrima &opaea, cujus radix aurea , rami multi, & fructus erant Fratres Minores. Numerus ramorum principalium distinguebatur secundum numerum provinciarum, & quilibet ramus totidem habebat fructus, quot er2nt fratres in Provincia per ramum designata . Adeo elare& distincte haec ei proposita sunt, ut omnes viderit & cognoverit totius ordinis Fratres , patefactis eidem illorum statu , aetate , meritis , R desectibus: Parmensem , tunc recenter electum in Ministrum Generalem , conspexit in summitate rami supremi, ex ipsb trunco exurgentis , in culminibus vero ra morum, medium circumdantium, singularum Provinciarum Ministros. Missus deinde a Christo in alto splendentique throno sedente , Franci-stus duobus Angelis associatus, ut potaret Fratres suos calice aureo spiritus Vitae, quem manu tenebat: ex quo dum hausit abunde Parmensis cum aliis pleri sique , restilenduerunt tamquam radii solares; alii qui non biberunt, denigrati sunt super earbones; quidam partem biberunt , partem effuderunt, reeipientes secundum mensuram spiritus, claritatis intensionem. Altior omnibus Parmensis , velut e sublimi specula contemplans , magnum vidit e longinquo turbinem ia arborem irruiturum et quem ut praecaveret, descendit humiliter in stipitem in tuto sessurus. Translatus porro consestim in verticem , ex quo Joannes destenderat, Frater Bonaventura, datique sunt ei ungues ferret , veluti acies novae larum radentium pilos; qui movens se de loco suo , irruere volebat in Fratrem Joannem . Illo autem clamante ad Dominum, missus est , qui Ioan-
25쪽
Ioannem disterpturo ungues abstinderet. Deinde arborem turbo con- euist, corrueruntque ex eadem , qui sp ritum vitae neglexerunt haurire, translatis reliquis in re3ionem lucis aeternae.
XV. Veritatem visionis hujus probat praemissa narratio : in illa vero ' haesisse per triduum Iacobum hune, sensu& motu destitutum, ita ut mo tuum Fratres putarent, scribit Hugolinus citatus : qui dum a Fratre Matthaeo, tune Marchiae seu Piceni Ministro , viro pio, mansueto , &prudenti, qui per obedientiae vim secretam visionem explicari obtinait, Leeepit univeris rei seriem, ad ipsum videntem accessit, ut plenius informaretur de omnibus , Sc laturo statu Sodalitii. Plene haec se importu ne rogantem excepisse ait a sancto Uiro , eique iactas mirabiles visiones circa praecipuas Ecclesiae sanctae res,3c orbis Christiani vieissitudines. Fidem etiam his conciliant sancta hominis vita, pietas, immaculata religio ab optimis Auctoribus commendata . ortus Massa, non ex illa Luca- IMobi L Maganiae Civitate, sed oppido maritimae Hetruriae inter Corsilianum 3c Car rariam , in sortem humilem laicorum assumptus, in ea per omnem vitam summa cum sinceritate permansit. Tanta fulsit sanctitate , ut beati viri
.E3idius, Iuniperus, Lucidus, & Matthaeus de Montone sancti Franciscidi et puli auderent dicere, se nullum tune sanctiorem ire mundo cognOvisse. Hugolinus testatur, se voluisse apud Datrem AEstidium , vel socium ejus Ioannem , magnae persectionis virum , de quibusam rebus spiritu libus erudiri, responsumque sibi a Joanne: Si vis doceri in Dei rebus , accede ad fratrem Iacobum de Massa , singularem in hoc genere magi strum e nam & hunc etiam saepius frater aegidius.noster vellet alloqui,
quem prae omnibus veneratur, de cupit videre, cujus verbis neque addi,
neque detrahi debere putat; quippe ejus mentem Dei penetralia lustras se , dc verba ejus per Spiritum sanctum effundi , certius existimat. Sa ctam Clarant & optimos quosque sancti Francisci disti pulos invisit. Fr quens in raptibus, in quibus qualiter se gereret, dum aliquando scire vellet ab aegidio, responsum aceepit; me addas , nee diminuas, HTHMmultuarinem ; perinde ac si dixisset: cum mens introducitur ad glorio δε illa lumina divinae bonitatis, nec debet aliquid addere per conatum praesumptionis, nec minuere per negligentiam teporis: debet quoque diligere litudinem , si vult gratiam custodire . Mirum in modum data est ei cum seientia intelligentia ieripturarum, Sc praescientia futtarorum αXUI. Quod vero in Parmensem , hominem adeo pium dc sanctum , trista et
Bonaventura invectus fuerit, & durius eum eo egerit, id exigebant ac- eo taPat e
cusatores , officii ratio , serius commendata a Francisto ultimis tabulis ii η fidei puritas, illis verbis: suod si aliqui Fratres insemi essent, qui non es 4 F rifidat Iem Catholici , omnes Fratres ubicumque sunt , per obessientium teneantur, quod istiumque invenerint at uem ipsorum, proximiori Custodi illius loci, ubi ipsum inuenerint, debeant praesentare. Et Custis teneariar ster oberie
tiam 'sum fortiter eusMire, Aut hominem in sinculis die nonuque, ita quo non sis eripi de manibus suis. donee propria persona ibam reprosemet in manibus sui Mini I. Et MAIser teneatur firmiter ster obedientiam mittere tuum per tales Fratres , ρω die noctuque eustidiant eum , scuthominem in vimulis, donee repraesestent Usum eoram Domino Osiense, qui est Dominus ρλ Geffor O cirrenor istius fraternitotis . Neque adeo id mi rum Ac insolitum ut dissideant, de invicem se appetant viri , quantumvis sanctissimi. Restitit in saetem Petro, Apostolorum vertiei, Paulus, Sc
26쪽
Hieronymus, Theodoretus eum suae sententiae Viris Cyrillum sanctissimum Patria rebam in carcerem dederunt: neque idem Cyrillus sancti Ioanni Chrysostomo' pepercit, donec mirabiliter monitus defunctura traducere omisit Pugnae sunt intellectus , & unusquisque Dei causam agere semet existimat. XVII. Joannes porro, iuxta iactam sibi lieentiam , uti diximus , babitaeulum eligendi, abiit in devotissimum Graeeii locum, de quo nos plura diximus superius . Per triginta duos annos delituit in illo tuguriolo ,seeurum amplexus solitudinis recessum, & humilitatis optimum refugium , vitam ducens potius angelicam , quam humanam; divinis meditationibus assidue totus intentus usque ad finem vitae suae, quam selieissime elausisse suo tempore narrabimus. Ceterum Bonaventuram magnum in modum commendat imposita praefectura in illa aetate, in numeroso ordine sanctorum Patrum, quibus Sodalitium tune vigebat, in turbato rerum statu absens electus . Vel hinc colligere licet praeclaras ejus virtutes , doctri me splendore illustres , quae ad supremam ordinis dignitatem nihil tale cogitantem ultro extulerunt. Ordinis status erat eo tempore in aliquod sere discrimen adductus , cum ex secta, dissidioque Fratrum Picenae Provinciae, tum ex perturbatione dissensionum, quae in euncta Italia de puritate regulae, quodammodo rescissa , extiterunt. Itaque cum disciplina, sanctissimi is institutis astricta, sensim dissolui coepisset: tunc primum
Bonaventura , universi ordinis curae Praefectus , in eo maximopere elaboravit , ut non auctoritate solum, sed exemplo, sapientia , moderatione , doctrina , constitutionibusque rem omnem tueretur . Fuit autem is in illius muneris adnainistratione mitis admodum , ac benignus : mansuetudine enim potius . cohortationibus , & admonitionibus , quam minis . aut poenarum acerbitate , in viam bene agendi revocavit aberrantes . Pa- terna vero caritate, & clementia admodum singulari erga illos, qui ab
Oedinis diseiplina destivissent, aut militiam Seraphicam deseruissent, usique eo usus est , ut non desuerint, qui in Capitulis tam Generalibus quam Provincialibus id vitio plane ipsi objectarint. Et vero quos obstinate operam dare cognovit, ut palam in hominum luce offenderent, exemploque peccarent: int eos pro culparum ratione non destitit graviter animadvertere . ut ad antiquorum morum usium , re tamque vivendi normam, quam Seraphicus Pater ordini praesicripserat, atque ad salutem omnes omni ratione reduceret, quae ad eam rem recte & religio gerendam potior esse videretur. Sed cum miserorum & aberrantium parentem , perfugiumque se esse maxime vellet, ne illi de se desperarent: saepenumero verbis gravissimis coarguit eos , qui sibi crimini dabant misericordiam , ac patientiam, qua benigne utiliterque utebatur ad omnium salutem; atque ita secisse commendataque objiciebat ipsum Iastitutorem Francistum, qui aberrantibus numquam voluit claudi viseerapietatis. XVIII. Deducta ad exitum hoc anno magna illa unio variarum con gregationum Eremitarum sub Instituto sancti Augustini . praesidente Ri-ehardo sartisti Angeli Diacono Cardinati. Inchoata suit sub Innocentio , sed conelusa sub Alexandro, cum apparuisset ei sanctus Augustinus, grandis quidem capite , sed membris exilis. Porro quantumvis in unum e ierint Sodalitium , non unum eumdemque gerebant habitum , incedentibus adhuc plerisque in Minoritico , vel huic consimili. in derogationem multiplicem nostrorum consedalium, ut ait Ponti sex , eisdem propter
27쪽
1 a s6. ANNO I. Ocel D. ANNO L. RUM ANNO M.
pter hoc minorem apud fideles sentientibus in suis opportunitatibus caritatem . Agendum itaque suit Patribus ordinis eum Pontifice , ut simi- Iitudinem h1ne, seu potius confusionem tolleret habituum ; suas preces interposuit Parmensis , dum clavum teneret, deinde suas admovit Bonaventura e quibus permotus L imperavit pluribus diplomatibus hoc ipso anno datis, & a nobis alias Lectori subministratis , ut quod ipso Legationem obeunte in Lombardia, Gregorius IX. ei rea habituum diserimen statuerat, omnino observaretur. Largius de hac re egimus in Apologetico de Monachatu Augustiniano sancti Franei sti , ad calcem tomi cundi .XlX. Guillelmus Episcopus Aretinus suam erga montem Alvernum in sua dioecesi situm devotionem ostendit, datis hoe anno ad universos suos dioeceianos piissimis his litteris , in quibus locum & Fratres eisdem
GUILLELMUS miseratione Disina Episcopus Aretinus , heu Indi ut,
XX. Hiam Deum montis ABerni, eun Zis profecto montibus orbis in terrae sublimitate supendi miraeuo cessiorem, in nos a situm
Proviseia , divina munissentia plus vernantibus miraculis, quam floribur senusiarum: toto mentis a regu ampletat proponimus, tamquam uberrimis laudibus affluentis reverentω prosequendum , ct ex intimis praecordiis cupimur ferventi conamine venerari. Luem enim Dominus tanto privilegio , tam sublimiter extulit, talique prae rogari praecipua excellentius prae aliis terrarum verticibus sublimavit, quum arbitramur di justam , mr illum locum totos reverentiae stadio eo re, ae aliorum nostrae diareest eorda fide iam ad debitae venerationis cultum indulgentiis , edi quibus posumur benes eris exestare. Illia nempe tamanaesalutisprovisor Deus, re cunm creaturae strucentissimus gubemator,saeratissimorum Chrisiis matum jam abolitas a Delium tardibus cieatrues in eorumdem , non solum tardibur, seder fectibus in fineseeutorum novo ct inaudito miraeulo renosavit, dum sol in
sella splenduit, or in eo re benui mi militis beatissimi Franeisci triumphatoris pariter , O triumphi victori DI peruat insignia passimis.
uem orisus, ut suem jam terga dantem Christianae militiae ameret in praeliam contra hostes, ct quasi sensio sanguine, leonum moresortius animaret , suis in Pisus aeuos, sibique vulneribus similibus , sed dis r bur , pariavit. Talis in straedicto Deo gemma luridissina elaruit, talis auro pretiosor emtuit margarita , ubi praecordia intima viserum secretorum Janctissimi Viri uberioribus gratiarum gurgitibus maduerunt: or aethere sine uotionibus, angelieissique frequentationibus sublimata, specialiter σμ- parente Serapis in Crucis patibulo diris vulneribus laniato , una eum membris corporeis incalescentis assectionis incendis eonfixerunt; ubi densa fagur tripartius eundas ctu, sanctis ae Trinitatis secreto inserio, sanctum Dei Trum suavi harmoniae caries is carmine , ct Angelorum agmine obum- rabat : ubi saxorum duritier, or durior a peritas copulorum delectabilem mentis in Christo mollutum M ponebat. Ubi arentem humum faecundissimi Lacumarum saginabant rivuli, ct pro antrorum angustiis , O obseuris conmeavitatibus cavernarum in abili uigor ea sis latitudinis radiabat. δε- Ba munera non solum mortalibus, verum etiam angelicita ritibur admiran-
28쪽
da, omnes cum gaudio suscimant, or mirentur ; ornos, in quorum Provincia baee Apina largitas noscitur eontulisse , sudeamus peculiari quodam tripudio Baec masteria venerari, frequenti memoria illa eanoribusproseque tei. Cum igitur in saepe dicto loco dilecti IIII Fratres Minores in eminentis' aut o proposito paupertatis, Gripo pauperi elegerint perpetu amulari ,
longius ab humanis habitaculis separati; universtatem vesram monema , di asse sus exhortamur, in remisonem vobis vrsrorum peccaminum injungentes, guatenus eisdem Fratri σ, vel eorum nun iis gruta eleemoseruaris gratanter benescia conferatis , pro amplis beneficiis, ampliora , ct pro amplioribus ampli a benescia recepturi. Nos autem de omnipotentia Dei elementia , ct beatorum Marorum Donati ct Hilarioni meritis eon dentes, omnibuι , qui Fratribus memoratis mas suduerint eleemosynas elargiri , vel mittendo ad dictum Deum , vel idue corporaliter accedendo, V. dies eriminalium, O quartam partem verialium misericoriter rei xamus . Vos vero omnel totius no ue dioeces1 tam subitos, guam praelator propensius in Domino deprecamur, quatenus I s Fratribus , cum ad vos secessierint, eleemosynar petituri, tam in dandis eleemosvir, quam in exhibendis δού tiis miν ericordes c favorabiles exsatis, sollicite ad benefaciendum elidem vesros populos inducentes . Sane nos de venerabilis Patris, beat
Confesseris Chrisi, Frorisci suffragili praesumentes , sanctum strae ιι
montis Deum in specialem tutelam assumimus, eunms mseris viribus protegendum . Datum Aretii anno Domini Μ CCL vi. X. Kalend. Iunia. in. s. XXI. Litem Parisiensem Incoeptam inter Academieos ,& Rectores Civitatis dixi, superioribus annis, male assecisse Praedicatores, dum ενθεε. noluerunt subscriberest tutis inconsiderate sectis ab eadem Universitate. Eousque processum est , ut extra scholas fierent Domkieani. Sed cum ad unum Sc alterum praeceptum Innocentii , St Alexandri Pontificum restituerentur , Bonus-homo , & Elias Regentes Praedicatorum , ea factum est lege, ut una tantum schola , unicoque contenti essent Regente. Deteriorem hinc factam suam conditionem videntes,& sutura praemeditantes incommoda , atque hoc ipsum quod offerebatur non sine dolo fieri, statuerunt non esse causit cedendum, sed prosequendum eoram
Pontifice . suos dum fecerunt, Domino Pa inquit Paris , vel ejus
seli isa b M continuator devoti, O propter eorum multimoda obsequia 's euriae gra-- tiosi , in hoc certamine meliorem ericulum reponarunt. Data es enim seu tentia a Domino Papa pro Fratribui Medicatoribus, ct omnibus Religioser,
ut legerent deinceps licenter in raeologia , non consederato numero legentium , qui antiquitat tenebatur reno numero limita ι. XXII. Antequam ad hunc terminum res deveniret, actum est deineoneordia inter ipsos coram Alberto Legato Apostolieo , nec quidquam conelusium est, detecto dolo, quo schola unica offerebatur Dominicanis. Oeeulatum vel saltim auritum illius temporis , & loci , testem produco Thomam Cantipratanum, Dominicanum licet, tamen eandidum, & sincerum auctorem. Illo is tempore auidiimus, inquit, ab Alberto φο occ. ,... Sedis Legaco, tunc in Galliis consituto, quod dim Mutini ex parte Unia b. e. o. a. 11. Perstant, or Fratrer Praesicatores qui tun ut innocenti me sexaba Lis. - L - tur datirs per hoc luteris, in 'fum aliter convenerunt, ut omnes quetus e aint illum relas inter i os stroprio arbitrio terminaret. Luaerens ergo Le Ius a M
29쪽
in Theologia regenter, optime autem pacem sieri , una schola vellent esse contenti, Universutis mandata servarent. Legatus igitur quae it σFratribus ini Me vellent ὶ Responderunt Fratres: una libenter schola se esse
contentos, ct universutis mandata velis observare . dum tamen illa eis praeesse darentur expressa inscripto. Et in hoe Iapientissime providerunt. Nais sicut 'aper eos, qui in eobuio fueram Mari orum , Fratribus dictum es, impliciter e expressone promisissent Fratres, miserstatis servare
mandata , in mandatis Asmodum ab Universtate daretur, ut Fratres omnimode a regimine Theologiae, O' Lemonibus cessarent. Legatus ergo , nihil
talium suspicatus, gavisus es, nemque speram eontentionis hujus haberi, mandavis Magi is, o obtulit exparte Fratrum , quod una schola etellent esse eontenti, cr Universsatis mandara , in scripsis redacta , servare. Tunc Martini, malitiae suae prominum non habentes , turbulentissimereseonderunt. Pui nobis, inquiunt, prodesset unaschola eos esse eomentos, dum rupto pariete inter duat scholas ot cui ante haberent unius capacitate amisitas auditores t Legatur igitur mox ad Indignationem graviter commotus, Ut video , inquit, vestri pro ossi, aut voluntatis non ese, ut quis Fratrum Rector I, 2' una svolasaltem gaudeant, aut duabus, super hoe quid Fra- ' res faciant, viderint. Nec credo quod Romana Curia , obtento per multor annos jam duarum scholarum magi rio, privare eos debeat jure suo. Sicut audiuimur, ita vidimus . Nam Dominus Papa videlicet Innocentius) ν 47, o quamquam rosissimur fuerit Fratribui causam & tempus jam nos supra RFq
retulimus tamen in hoc ut justus judex, raseitiam Fratribus denegare non potuit, sed pro eis juris sententiam tulit, nee Mesemel di iterum, imo O
tertio , inani semper ster nuntios Universsatis a euatione compulsus. XXIII. Serius in causia egit Alexander,qui dum percoepit recruduis' pMiis testis, se vulnus, nee finem poni controversiae, sed majores quotidie irrogari git de eoneoidia. Fratrihus injurias, & impediri ne eisdem fideles eleemosynas largirentur, neque quantumvis ab Episcopo loci approbatis peccata confiterentur, neque ad eorum scholas auditores accederent e scripsit epistolam ad Episcopum Parisiensem, quam cum sequentibus, totius rei seriem declarantibus ,& Pontificis erga Fratres Zelum manifestantibus , offero ex vetusto de hac controversia codice, quarum praecipuas habent etiam vetera rostri ordinis monumenta , atque alter codex inscriptus, Firmamentum trium ordiuum.
Venerabili Fratri ομινο Parisens o e. DE ρωbusdam Magi ii, i, Scholaribus , ae Auditorum Parisen. evidenter cognoscitur , quod i non pacissi, sed auctores scandali ;non Dei, sed Sathanae voeari filii delectantur; caritatis ordinem adeo ste renenter, quod non solum a seipsis, sed etiam is aliis excludunt damnamu- 4I-otum. ter pietatis studium , de stabilem nobis super omnia, salutem im iura mimarum. Sane 'rvenit a notitiam no ram , quod praeim Magi i , Scholares, O' Auditores nequiter impedire maestimant, ne aliqui dilectustis Priori , ct Fratribus Oriris Praeteriorum Parisien. eleemosynas largiantur , vel ab eis, aut in domo ipsorum sermones ,sedi temones osve difflutationer audiant, vel eonfiteantur ius fleeens propria; etiamsi a te Dei Diarcesm, vel a proprio sacerdote svre hoe babeant facultatem . Praeteres 'dicti Magi Ischolares Fratrum ipsorum , o. Fratres eosdem suas intrare scholas , lectionis, dis rationis tempore non permiuunt, unde se vis r , fas
30쪽
quod in mentibus Devotorum , ae Deum timentium, O potissime laicorum gravescandalum generatur. Nobis etiam exinde materia vehementis admirationis producitur Osuporis, 'aesertim cum straedicti Magi i , aeseM-larer, auditores deberent in virtutum Domino consequi affluentiam gaudiorum , quod mem Fratres, viri utique Januae confersationis, vitae; per quorreis miriserium satur potissmeproficit animaram , tam laudabit ter in Theologicastro ieiunoMultate , quod oe digni magi'ali reputantur honore. Nec mirum , quia ipsorumsub extrema pavertate viventium, stia semper ad hoc desudat intentio, ut perpetui seoris augmentum Religio
Chrisiana suscipiat, ct eorum Aurinis sancta Dei EMesa jugiter III Detur. Et buin ossi quidem meritorum Haritate ρrocedit, quod nor tam enor mem edi atrocem Fratrum ipsorum pati molestam nequeuntes, immo nu latenus fasinere valentes uom temeritatis vitium, quod pergit in perie lum animarum e Fraternitati tuae per Apostilica stripta disriae praecipiendo mandamus, quatenus in omnes, qui satiati vel ordinationis, aut cujuscum e alterius cause praetextu, impetunt, vel de cetero impedireprae sumpserint, ne praedictis Fratribus prefoteris fiat a solesus bus f hera confessio peccatorum , s nostra , seu Legati Seis A salica , aut tua, vel propria sacerdotis super hoc habeaturaunoritas. Ast ne sero Ira , o Ierctiones ae diaputationes audiantur eorum, vel quod fra arcs M V orum ipsorum Fratrum, edi ridem FraIres Iemoris O CPurali nis res ore in Icholis aliorum minime admittantur, moniti ne 'innissa, excommunicasI nissententiam, sublato eujuslibet appellationis ob cuti, non diferas ρυ- mustare , quam msmodum bolemniter publices , ae publuari facias , ornouo a satis A iovem eouignam inviolabiliter ab omnibus objervari: nouobstante quacumque indulgentia , per quam praerepti nosn executio in hae parte impediri valeat, vel differri. Nos etiam nihilominus irritum decernimus , sinane, Ir a MagiWris, e scholaribus, ae auditoribus memora Ireontra Mandati nosyri tenorem , super iis ali Idfuerit attentatum . D tam Laterani v. Nonas Martia Pontificasas nostri anno I i. XXIV. Detexit Pontifex tumultus auctores , & Academicorum seductores, quorum praecipuus Guillelmus de sancto Amore ; quare dum adhue Apostolicis reniterentur mandatis , dedit ad eosdem acres, sed paternas litteras , exhortans ab obedientiam & res piscentiam , neque amplius seduci se permitterent a malis eonsiliariis, & speciatim a praedicto Guillelmo. Magybis , Sebesaribus, ct Auditoribus Parisen. ore. SI fuatit obedientiae moueritudo nobis parit eumulum gaudiorum: profecto inobedientium rebellis audacia cor nos is sauciat ct assigit. Ecce, . scin accepimus, vos ordinationem nosram super conservatione studii Pari- sensi editam, solemni eum Fratribus nostris deliberatione praemissa : ET alias litteras nostras propter quasidam appellationes, ct exceptiones frivol rinterjectas a vobis, obstinato animo non servantes , nostrae intentionis osc-ctum circa ordinationem tuam calumniosi adinventionIbus praefumuir impe dira , damnabile inobed entiae vitium, o DdIesum sententiarum, quae δενς contra voram rebellionem auuoritate Apostities promulgatae, minime for midando . Et certe nis motum mentis nostrae, quem transgressonii vesμ simulus coueitavit, asarna vinictae suis merito insigendae, Me potissim