Luciani Muelleri de Phaedri et Aviani fabulis libellus

발행: 1875년

분량: 48페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

- 24 dedicula, oui uin mihi fuit, ne nimis saepe raditam laeti, num mutarem. Praeterea cum omnino nunquam quisquani opinor doctorum librum graecum vel latinum ediderit a s lienato ingenii usus, ut nihil omnino relinqueret emendandum

posterioribus aetate criticis, quid mirum mihi idem accidisso in Phaedro, cuius armina, ut supra memoravi, et interpolata satis et admodum corrupta seruntur antiquitus. Itaque et alii post me quaedam attulerunt Phaedro haud inutilia, et nos iuri id illi notavimus nonnulla studiosis eiusdem fortasso non spemenda. Cuius rei in fine huius disputationis exempla aliquot liceat proponere.

I, 9 6, 7:

dum loquitur, ipsum admitte ne pinunimini questum vano claruitantem interficit.

Valdo mihi videtis probabilo pro moempi I scribendum ess a cupitis lambula Romuli III, 5, quae qui ex

Phaedro expressa sit mihi videtur vix dubium, eodex optimus Wisse urgensis semper eandem formam huius nominis ex hibeat, ubi in deterioribus libris est eripitis. Vndo enim vocem rarissimam, quae apud solum oecurrit Luenium lim. ine. M sumeret auctor anonymus nisi ab ipso Phaedro γNec vero credibile est eundem scriptore modo eripitrem dixisso, modo acco sine causa. I, 2, 7 9:

venantum subito vocibus conterritus per campum sugere coepit e cura luviennes initi t.

In paraphrasi Wissem mensi haec sunt:

Venatorum subii voces audina et canes repunt latrarucoeperunt. Cervus currens evasit mes s .

Consideranti mihi paraphrasten, quisquis uti, eum sareo poeticas dictiones mutet pedestribus, haud laesis solum ped sues invertere poeticis, alienum videtur a probabilites ipsius ex ingeni provenisse illud evasu molossos, sed totius olim apud Phaedrum pro canes usu fuisse uiui amolassos ... sit, ut in sabula de tauro et culleo lusi lumbum, Molossos canes propter insignem sollertiam saepe memorari a veteribus pro innibus quibuslibet venaticis notum vulgo. 8, militer infra V, 0, 7 ex praeclara Beniles emendationu cui sene emis LMon .

32쪽

1ioli sereri at illo sacerem muli Erculis, nisi esse scirem carni te cupiduni Pap.

Statuitur uligo Pliaedrum nodo meh rcul l lixisse, In Oil Omchcrcules. Notandum tameI veteres poetas laud facile diversis eius leni voeabuli usos esse forniis nisi ubi inetri nocessitius cogeret. Iam apud Phaedrunt uni codex Perottinus ubique praeter hanc fabulani, quae non legitur in eo, praebeat illud mehentius, quod II, 7, 8 ipse versus exigit nam mehfrcule e linale corripit), cumque alias Semper inveniatur interiectio ista in litu versiis iambici collocata, sui aniat longa syllaba terminari, ered oninino in iis fabulis reponendum meherculi' quod quidem pronuntiandum est Mimem S.

plerumque stulti risum dum captant levem, gravi lestrin pint alios contumelia et sibi nocivum concitant perieulum.

Occurrens in his adiectivum i cinus quod xiguae est admodum auctoritatis, non ita magni facerem, cum Xem litorum similium analogia sit munituni, Si modo sensum praeberet idoneum. Id tamen secus se habere apparet, eum Praesertim ipso Phaedrus narret, non nocuisse asino impudentiani

suam. Sensit id entleius, qui pro nocivit coniecit scribendum vicissim, quod tamen vocabulum a scriptura tradita longue8 remotum, neque quidquam vigoris addit sententiae Equidem diu est cum xistimarim scribendum esse neesuum, quod ut proxime accedit ad traditam lectionem ita egregie cum sine sabulae eoneor dat Nec tamen dissimulabo apud nullum me invenisse auctorem Latinum illud ne in pro intemerinus Itaque haec coniectura quibus non arriseris videbitur fortasso magis probabile norinum ortum esse haustis quibusdam vel obscuratis in Melietvpo Phaedri litteris et scribendum nourpureum, quod certe ad sententiam est aptissimum. Ceterum videtur sane antiquum hi fuisso in codicibus Phaedri mendum. Nam quod inscriptum est sabulae l. IV, is serpens misericordiu notara, ex ipso illo loco videntur petisse librarii vocabulum no res Nempe et Phaedri et plerorumque auctorum veterum carminum titulos constat non ab ipsis profectos scriptoribus, sed a librariis antiqui temporie Disitia ' Corale

33쪽

sivi imuli novi niblitos qui saepe satis inelite rum egurtini, cum ad uitia potissinii in lioematum inScriptiones accommotiarent; cf. praef. Horat pag. X Catuli VII; VIII. Et harum fabularu in titulorum insulsam barbarieni primis medii aevi

saeculis dimissimam, apte iam perstrinxit 'Menharduus Praei. g. 4.

acuatque ses diligens industria.

Vorsus irimus multis doctorum suspitio Ililius exagitatus, Sed ut mihi luiden videtur, immerito. enali cum legarent plerique stetriis similliciter posse dici pro genere litterarum volstudiorum, Benhleius coniecit scribendum: zemplis continetur humana misenus, ut continetur esset doni quod coercetur sive regitur. Ita dici posse salva latinitate eum sit manifestum, nec minus ad sensum egregie esse aptum id quod proposuit ille, tamen facito con sedetur omnia prius esse temptanda, suam tam audaci utendum commento. Quas nin tanta luituit osso librariorum vel maxime neglegentium socordia, hoc ut loco pro humanum ponerent Aesopi Aliquanto deteriores Maurici Haulatii l)rofessoris Berotinensis recens defuncti, coniectura, qui cum sibi persuasisset Aesopi nomen ex glossemate Super versum posito irrepsisse in verba Phaedri statuit seribendum exemplis onti)retur apolossi i m s id est fabulae genus. Nemite ut mittam talium interpolationum exempla in codicibus Phaedri quantumvis depravati vix inveniri, primum peccavit vir clarissimus contra dicendi usum Phaedri, qui etsi alias satis est frequens graeci voeabulis, nunquam tamen poemata sua appellavit nisi latino nomino fibularum sive fabellarum, deinde contra metricam artem

eiusdem, quia nunquam admisit quinto pede vocabulum in iambum exiens, qua in re ei convenit cum aliis quibusdam

poetis latinis es praef. Phaed. pag. VIII, XJ. quidem

aliquando conieceram una litera mutata esse scribendum perius, sicuti dixit Phaodrus initio oporis Aesopus auctor quam ni

terium Q perit. Obstat tamen huic coniecturae, quod renua

34쪽

- 27 vocabulum, quantunivis diversis sigilificationibus inope adhibitum, tamen nunquam invenitur dictum do materia litteraria. Tandem, denuo considerat hoc loco Phaedrique ipsius taliorum scriptorum libris pervestigatis, intellexi nihil omnino in tradita lectione osse culpandum. Pro qua primum stat exemplum ex ipsis Phaedri sabulis petitum, quod miror admodum fugisse Bentleium, ceteros fugisse minus miror. Nam IV prol. 10 14 leguntur haec:

quare, Particulo, quoniam aperis fabulis quas Aesopias, non Aesopi nomino, quia uiueas ille ostendit, ego plures sero, usus vetusto renere, sed rebus novis quartum libellum, cum Marit, per es.

Apparet simillime hoc loco die genus pro genero liuer i , quod Aesopus invenit nee enim facile quisquam ex praecedentibus supplebit fabulam m. Atque adeo idem auctor paulo ante v. 8 eolarem dixit pro eolore seribendti Praeterea poeta aequalis Phaedro Ovidius Ibidis uv. 57, 58 dixit ita:

utque illo, historiis involvam earmina caeris, non soleam quamvis hoc genus ipse aequi

Etiam hic certum est senus poni pro genere studii litterarii.

Denique saeculo IV in opistuli Constantini imperatoris ad Porphyrium poetam . 8 hae leguntur liber adsidue

cursus oratoribus fuit eos oro, qui versabus dicerent, certis finibus eae metris statuta continuit quare non inmerito illuduSus invenit, ut hoc genere dicturis II elieonis aut Parnasi Sacra peterentur, cum mort dis ingenii Dilai ni substantia necessaria riderentur auXilia divina in quibus etiam genus Odem, quo apud Phaedrum et Ovidium, sensu est positum.

adliue Falerna saece se testa nobili odorem quae iocundum late spargeret. equum et quadrigam minis 1,almis nobilem.

Seripsera homines docti e testa, e quadriga sed debebat poni ec: tui praepositionis forma, plerumque a librariis in et corrupta, etiam restituenda est IV, 5, 47. IV, 24. Ne nunc quidem poenitet quod sunsgarsium aliosquo secutus doctos versuum uius fabulae talem institui ordinem, Disitia ' Corale

35쪽

ubi immolatur, exta praeginuet duum; moror inter aras, templa perlustro omnia,

ita digniores sint Pliaedro:

moror inter aras, templa tertiistro deum; tibi immolatur, exta Praegi in Omnia.

His aptissime iam respondero hi ii a nemo aestu negabit. Praeterea versum primum, ut temere o III, 7, 3 in hoc locum translatum, utique uncis includi portuit. Ib. 25, 22 sqq.:

repente duo cum iuvenis, sparsi Pulvere ουudor multo diffluentes, O Oro

humanam supra formam cuidam servolo mandant, ut ad in tu ou et Simoiudem: illius interesse, ne sociat moram.

Apparet pro illius melius legi ipsius.

Ex libro quinto multa fabulas perisSe uni Supri IIIUD Oravi. Et videor mihi posse dent Onstrare Statii post uologum aliquid intercidisse. Cuius ultima verba cum sint haec: adeo sucatae plus vetustatimvehinvidia mordax quam bonis praesentibus. sed iam ad fabellam talis exempli feror;

sequentem fabulam de Demetrio rege et Menandro Oola, ut recte videantur docti verba in Porottino codico huic subulaui eripia ommodo saepe fallatur homisit in iudicium opimythii loco reposuisse in hunc trimetrum mutata:

humanum saepe si iudicium allitur, tumen minime possum mihi persuadere pertinere ad id, quod proposuerat sibi Phaedrus dentonstranthun. Nec enim do iudicii humani, quod invitum saepe peccaret, imbecillitatu questus erat haedrus, sed de malignitate critaeorum, qui, quamVis edocti meliora, quovis modo aestuali uni scripta ele- Varent, antiquorum sextollerent. Eandem sui temporis hominum perversitatem ΙΙ oratiunt in epistula ad Augustunt laee-tisSi me perstringere notiani est. Itaque ad versus ultinios

36쪽

minus ipsa fabula, qua potius eandoris, et adeo nimii, quam invidia ullius proponilur exemplum. Quod cum ii sit, post

prologum unam ceris sabulam excidisse suspicor. Celerum satis Onstat verba promythi Perottini, quae supra opposui, per interpolationem adilita esse huic subula' potita illa ex inscriptione fici app. Peroii ' qua agitur de eo qui eum videretur esse cinaedus esset vir sortis ei strenuus. Et huic quidem armini egregie eonvenit promyinimi tale: quam difficile sit hominem nosse contra plane invium si ut alienum ab Omni probabilitate Phaedrum existimasse ro- vera decuisso Menandrum, adeo ut nihil magis habitum inaedicum et delicatum, et iniuste egisse Demetrium, eum cum reprehenderet. Videtur potius etiam hac fabula peristrinxisse sui temporis eritim poeta, comparando cum malignitate horum, quibus nunquam praesuntia bona probarentur, praeieriti eandorem saeculi, quod vol apoia vilia in seripioribus magnis facile tulisset.

ho argumento veniam dari Oees, qui eam pH a quam qui consili est noestus. inum esse quam dignum pomi iudico.

Ex his primum expungendus est . ultimus nunquam enim Phaedrus quas asserit promyiniis sive pia thiis sermientias communes sua ipsius auctoritate, sed sive iamla -- feris sive auctoris eius Aesopi firmat testimonio, semel II 4 ut se aliter iudieare addat. i ipsa eodicum ieetio declarat ultima verba per interpolationem adiecta Phaedro. Nam cum v i antiquitus seratur quum, Min apparet pro vitiosi illo duri, quod in archetypo sabularum scriba nessoquis ad desectum sensus ac metri uteumque tegendum reposuisse est existimandus, comparativo potius aliquo esse opus, ut haec sero dedisse Phaedrum fiat probabile:

ho argumentum veniae magis aptum doeet qui eas peccat quam qui consillas noeens:

8ive potius placuerit tale: venia masse dissnisi docet. Iai imasse forma cur haedrum minus usum esse dicam quam

rum 223. 50 non habeo. Append. 4, 23, 24:

simulatii interduin vitia prosuit lao ni nil, is, sed tempore ipso tamen BPPar verisas.

37쪽

Recte instituerunt rem docti, quod hos versus qui apud Peroitum proprii sunt instar arminis praecedenti sabulae, aqua poematis eo luribus sunt separati, eptarini instar iunxerant Seribendum lamen cum Boihi ritio, i. e. noxam in cum μ' quod pertineat ad simul ita quanquam Minoa rectius reponatur initio cui respondet quod proximo versu legitur empore ipso. Ibid. 9, 1 sqq.:

eum astitatem Min laudaret mun, iucunditatis causam non sprevit Venus, nullamque ut affirmar Desso illi parem, interrogasse sic gallinam dicitur.

Perii omnis lepos huius sabellae, nisi semiseris ipsi πι- romovi. Nempe id volui probare Venus, nullam minam, ne Iunonem quidem, magis esse asiam semet ipsa, quae propter morum levitatem male audiret. Sisin timet areni seribi Voluit orellius.

Ibid. 13, 1, 2:

per aliquot annos quaedam dilectum vimina est et sarcophago eorpus condidit. Illud 13er ali quot annos, quod iungendum est cum tialection trurn mihi quidem miri 1ice displicet cum et omnino

satis inepte dicatur, cumqtie laeta ad scelus millieris, de tuo deinde agitur, potius excusandum Hiam aggravandum. Itaqui Bothius coniecit scribendum esse ante ligunt annos, satis quidem audacter. Sed aliquanto similius veri serit scripsisSepoetam poti aliquot annos Notum est in eodicibus latinis et 1ier et post scribi plerumque per compendium, ut 13er reddatur 1 litera, cuius pars in serior lineola sit transfixa, poSt eadem cum addita supra postro lilio. Qua re est esse tum, ut saepe lute iraepositiones confunderentur a librariis. Verba post aliquot annos iungenda sunt cum amisit dilectum trum dicitur ut III, 10 9 maritus quidam cum diligeret coniivem

postquam osurire coepit sera societas. Labant metro ut sue urrerent, eritisserunt homines docti

38쪽

- 3 forost. Tamen eum ferre ad sensum sit aptisvinum, neseis an potius scribendum sit disiectione laeta verbi unius:

postquam esurire societas oepit sera.

Saepe enim vocabulis traiciendis restituendum esse metrum in saebulis Perottinis supra monui Ceterum societas fer plane ex more Phaedri dictum pro sorii femi Ibid. 18, 3 qq.:

quid tu confusus' dicam tibi clare, pater, hoc namque es digma appellari nomine, tuto querela quia apud te deponitur.

Manifestum est ultima rectius referri ad vennin 3 quam ad ea quae proxime praecedunt. Itaque v. 4 parensissis

instar est habendus. Restant alia, quae in fabulis Phaedri aut emendatione videantur egere aut explicatione de quibus tamen, ne in nimiam excrescat molem huius opusculi spatium, dicere nunc

non est animus.

Addam loco mantissae quaedam do Aviano sabularum auctore altero Latino, sed breviter, ut qui acturus sim descriptore mediocri admodum, ne dicam futili. Huic praenomen a plerisque indi video Livii, quia Gerardus Iohannes ossius et aspar Barthius id in codicibus

suis invunerint. Et credo ossium, hominem integerrimunt nam de sarthi sustieetas saepe fidei auctore Iii in iis Perinres est invenisse hoc no inen, quod ultimis imperii Romani

tenipsirilius adnioduni usitatum fuisse norunt omnes. anienneque nrahi neque tuae limann aut FrOoliner aut alii cui tuam mortalium unquam deni repertum in membranis, in quibus dicitur Arianus vel interdum, sed raro admodum, vim 1 S.

Itaque in libris istis ossi a Barthi qualibuscumque credo dictum poetam aut Fl. Avianum, adhibita nota, qua solet sere scribi Flavius Orioque error sex compendi vocabuli fatularum male intellecto, quod perperam eius nomini sit praepositum eius rei simit oxomplum habetur in codico WiAsemburgeia si cuius in inscriptione libri secundi legitur Aesopi fabri pro Aesop fabularum aut potius Flavianum ex mala secordatione nammatici Flaviani, cuius Saepe meminerunt medii aevi scriptores. Disitire by Corale

39쪽

- 32 Eum poetam quod Cannegieteriis et Lachmantius secundo p. Chri saeculo adscribunt, longissime utrumque a ver -- are existimo. Et Cannegieteri quidem dissertatio notissima se aetate e stilo lanii Amani ita enim inscripsit ut militi doctrinae non spernendae ita vix pauciora iudieii deficienti ortorumque ex hoc vitio sive errorum vix credibilium sivo inutilium argutiarum continet documenta. Ceterum et huius et Lachmanni opinio eo potissimum nititur argumento, ut dicant in scholis medii aevi, quibus sane mulium lectitatus ost vianus, eius poemata omnia ea traxisse, quae aliena sint ab aetate Antoninorum. Et sane libros scholarum usuper medium aevum tritos gretivioribus quam ceteros eorrupteliso interpolationibus assici solitos pridem intellexere erities. In Aviano, ut leviora nune mittam, ab antiquo inde tempore maxime, nec immerito, promnlii vel eptantii hoininum doctorum moverunt suspitiones, cum praesertim a nonnullis

indicibus eorum pleraque exulent s. Caunen dias ire mi, M. - Verum enim vero in ipsis mulis iam multa quarti quini re p. Chri saeculi dictionis metricaeve propria inveniuntur, i, nisi novum prorsus in pericula fingere sustinueris Avianum, tolli ea conlaetando non possint. Et ipso diei sonullo ante libro dii fabulas has rudi latinitate compositas elegis explicare esse eo ium ubi reuineum idem est quod proponere sive perscribere. Plura de hae ro monuimus libri nostri de re metriis poetarum Latta in py 55. Quae cum ita sint, haud improbabili coniectura uti eos existimo, qui Theodosium illum ad quem dedit sabulas Avianus redunt suisV libros rum Theodosii m Maerobium notissimum alui natiorum scriptorem, qui Arcadio et Honorio imperatoribus sui aequalis. Seripsit latino semione mulas ut ipse testatur numero 42, abrium, cuius magnum sui nomen ultimis antiquitatis saeculis, si non semper es. tam praes. abr. ς' , ut ceri plurimum secutus ut quae non extant Aviani exempla apud hune ea sere sicut haud paveae eiusdem sabula deperisse

sint existimanda

. Eius in sabulis etsi id illi inveniuntur resaia non infesto, multum tamen suavitate vincitur a ab M atque adeo Phaedro, quanquam is minime aequat huius virtutes, longe

40쪽

Sermone haud infrequenter utitur seu bro ac saepius in

stelli, insita temporibus eius pravitate, qui ne simplicissimas quidem res sine iridis verborum possent enuntiare.

Nec vero metri delectus satis aptus, quem praeisse eii1otum est Socratem, cuius initium logi Aesope disticho expressum Servavit Diogenes Laertius.

Multum tamen es lectitatus in scholis medii aevi AVbanus, quibus et alii ultimorum imp. Miu saecularum se inplores haud ram tractabantur. Sed eius in laeum pridem successit Phaedrus, quamquam ille secutus rubrium ab omni

obscaenites abstinet. Dolendum autem, quod scriptor quantumvis medioeris nondum ita tractatus est a eriticis, ut novae eius arminum oditionis desiderio nullo teneantur. Certo Lachmannum in recensione harum fabularum, quam publieavit Berotini a. 184b, solita destituit felicitas, atque adeo nullum auctorem Latinum minore cum successu temptatum ab eo existimo quam vi num. Saepe ilippe metricae huius auctoris, interdum etiam sermonis Latini leges violavit aut sensus corrupit carminum notavi has potissimum eius coniecturas, quas Ribbeckii esso quam Lachmanni citius persuadebis animo tuo: 6, 17 22,

l2I atque adeo bis terve, non saepius, nativae ac totiens alibi probata sollertiae documentum edidit. Froelineri editione quae prodiit ipsiae ante duodecim annos praeter codicum bonorum lectiones eum diligentia collectas nihil bonas frugis continetur. Fuerat pridem mihi animus etiam edendi armina Aviani, nisi graviorum negotiorum obstitisset multitudo. Inlios usus, cum versare Lugduni Batavorum, exu si odicem

Vossianum ex libris qui vocantur in quarto M. M saecula non scriptum, sed exiguo eum metu. Etenim libri ex Coo-nobio S. Germani, quem P littera signat mel erus, iam similis est, ut aut Parisinum ex Lugdunensi aut potius utrumque ex eodem Mehesis descriptum ess existimem. Etiam in eod. Voss. Orm. et i sam XIII seripio, eodem, qui praeter alia multa Nilantianas paraphrases exhibet, prosimit subula Aviani. Ex hoe notavi bis lectionem meliorem ei rorem librorum testimoniis. Nam 6 l maturis Neveleti

SEARCH

MENU NAVIGATION