장음표시 사용
231쪽
166 A v L I oKὴL LI r. et,qui duxerit. Qui conuertit autemnon ab eo se de fendit incommodo , quod actu: sed carere se altero dici quod non adest. Satis est autem tuendae senten-τi quam Bias dixit,qu)d eum, qui dixit uxorem,pati necesse est ex duobus incommodis alterum, ut aut 'Miniν habea aut molitis. Sed Phavorinus noster, cufacta essetforu metio 1 yllogismi istius quo Bias usus
χραν on ratum iis, neq; iustum disiunectum esse ait: quoniaU non nece um est alterum ex duobus, qrea disiunguntur uerum esse,quod in prologio disiunctivo necessarium M. I inentia enim quadam significari formarum turpes, pulchrae uidentur. Is autem, inquit,tertium quoque inter duo ista, quae disiunguntur: cuius rationem problectumque Bias non bauit. Inter enim pulcherrimam foeminam,ct deformi , man vela quaedam forma est: quae a nimiae pulchritudinis periculo, a summo deformitatis odio ua- sit a Li' b G Q- Eηmo in Menalippa per qiam eles .ma. ganti uocabulo Stata dicitur,quia neque κρινη futura si neque πρινή. quam formam modicam, m desam Phavorinus non mehercle inscitὰ appella sat uxori . Ennius autem in ista quis dixi tra
vio si odia,ea ferὸ foeminas ait incolumi pudicitia esse,
forma. Bata forma forent. Me nominibus deorum populi Romani Dijouis , &
'sioni,. qui' i spectationibus nomina haec Deorum veloui,. iηVR animaduertimus, ouis en Veiovis. Es
232쪽
x I E E R V. I 67 autern etiam aedes Veiovis Romae inter arcem, O capitolium. Eorum nominum rationem esse hanc comperi: Iouem Latini veteres a iuuando appellauere eeundemq; alio vocabulo iuncto, Patreni dixerunt .
Nam quod es in elises,aut immutatis quibusdam i
teris Iupiter: id plenum atque integrtim est Iovis D Iupiter. ter. Sic O p, eptunus pater coniuncte dictus-o Saturnνs pater, lanys pater,ct Mars pater: hoe enim es mari iter. Itemq; Iouis Diespiter appella- Μ rkpi tus,id est diei lucis pater. idcircoq; simili ncmi Di.spiane Diiovis dicths cst, ct Lucetius: quod nos die ct tu ter. ce quasi uita ipsa Ubiceret, iuuaret. Lucetium au Lucetius. tem Iouem Cn. Naeuius in libris besti Punici appellataeum Iouem igitur o Di ouem a iuuando nomi- 'nasyent,eum quoque contra deum qui non iuuandi po testatem, sed uim nocendi haberet Dam deos quose . . . dum ut prodessent, celebrabant : quosdam ut ne obesient, ac tanto Velouem appellauerunt: dempta, atque detracta iuuandi facultate . Vae enim parricula,quae in ali s atq; aliis uocabulis uariatim per has duas lueras cum a litera media immissa dicitur, d plicem significatum,eundemq; inter se diuersum ea-pit. Nam oe aletendae rei,O minuenda ualet : sicuri aliae particuis plurima e propter quod accidit, ut qyaedam uocatala,quibus parricula ista praeponitur,
ambigua sint, utroque uersum dicantur: Uascum. vaestum. ob mens, o fragrande,de quibus alio in loco libe- V hemenriore tractatu facto admonuimus. Vesanos autem et Vecordes ex una tant m parte dici, qua primatina Veeor
233쪽
-8 . V A v v I It I Borum igitur dei Veiovis quod est iu a te,de qμa su pra dixissagittas tenet,quae sunt uidelicet paratae ad nocendum. Quapropter eum deum plerique Apod nem ese dixerunt.Immolaturq; illi ritu humano capra: eiusq; animalis figmentum iuxta simulachrum lat. Propterea Vergilium quoque aiunt, multae au-tiquitatis hominem, me ostentationis odio,peritum: numina laua in Georgicis deprecari ,significantem, quandam tum esse huiuscemodi deorum in latindo magis quam in iuuando potentem.
In tenui labor, at tenuis non gloriar si quem Numina laeua munt,auditque uocatus Apollo. In glis autem Diis,quos placari oportet,vti mala a nobis uel a frugibus natis amouean r, Auerruncus quoque habetur, O bigus.
De ossiciorum gradu atque ordine,moribus populi Romani obseruato. Cap. 13.
SEniorum hominum, OI 'mae nobilium, atque in morum disciplinarumque ueterum domina memoriaque praestantium disceptatio quaedam fuit,prg, sente, audiente me, de gradu atq; ordine osciosum. Cumque quaereretur, quibus nos ea prioribus . potioribusquefacere oporteret,si necesse esset in opera danda, iaciundoque oscio alios ali' anteferre: G constabat. Conueniebat autem facila, constabatque ex moribus Populi ''mani, primum iuxta parentes locum tenere pupillas debere,fidei tutelaeque nosse creditos: secundum eos,proximum locis clientes ha
234쪽
here, qui sese itidem in fidem patrocisiumque t nori et nostru
Lirorum dederunt: tum in tertio loco esse bo bites- posea esse cognatos onesque. Huius moris obeseruationisq/ιe multa Ilint re limonia:atque documenta in entiqicitatibus perscripta ex qηibuS unum hoc bite' rim de clientibus cognatisque,quodprae manibκs est, . iE i ponemus. M. Cato in oratione , quam dixiς apus .. - . C E N s s. in Lentulum, ita scripsit: Quod maiore sanctius baue uere defendi pupillos, quam Hietem noufallere: aduersius cognatos,pro cliente tectature te; simonium aduersum clientem nemo dicit. Tigrens primu)n,postea patronum proximum nomen habere Trassurius autem Sabinus in lib. iuris ciuilis. II I .
antiquiorem locum hostili tribuit quam clienitis eriba ex eo libro haec sunt: in vicist ud maiores ita obseruatum ect,primum tutela, me hospiti,deinde , clienti,tura cognato,posted ablini: de qua causa Dei ninae uiris potiores sunt habitae, pupillarisque tutela mulieri praelata: etiam aduersus quem affuissent eius fili tutores relicti in eadem causa pupillo aderant. Firmi, atq; clarum icti tectimonium rei perhibet au toritas C. Caesaris Pot. Maximi,qui in orationc qua
pro Bitunis dixit, hoc principio usus est i Vel pro hostilio regis Nicomedis, uel pro borum necessitate,
quorum res agitur, refugere hoc munus Mumi non potui. IV a nes hominum morte memoria deleri de- bet,quin a proximis retineatur: neq; clientes, sine
summa infamia, seri possunt,quibus etia a propiti' quis nostris opem ferre instituimus.
235쪽
tus est, uidisse se Rome scripsit recognitionem inter sese mutuam, ex uetere notitia hominis,& le nis. Cap. XIII.
Appion η 'ion, qui Polyhistor appellatus est, literis bo-zlh η ' α multis praeditus, rerumque Graecarum plurima, atque uaria scientia fuit. Eius libri non incelebres feruntur,quibus omnibus fermAqua mirifica in Aegypto uisuntur, audiunturque, historia comprρο-
hendit. Sed in ijs quae audisse uel legi sie sese dicit, Drtasse a uitio studioque ostentationis fit loquacior. Esenim sanὸ quim in praedicandis doctrinis suis uendiatator. Hoc autem, quod in lib. Aegyptiacorum ν.
scripsit,neque audisse, neque leg 'sed ipsum sese in
urbe Roma hidisse oculis suis confirmat. In circo maximo, inqui venationis ampli sima pugna populo dabatur. Eius rei,Romae cum toriὸ essem,sspectator,in- . quit,fui. Multae ibi saeuientes ferae,magnitudine besiarum excellentes,omniumque inusitata aut forma erat,aut ferocia. Sed praeter alia omnia leonum,inquit,immanitas admirationi fuit . praeterque omnes cateros,unius. Is unus leo corporis impetu oe uas tudinciterrificoque fremitu, ct sonoro,toris,comissceruicum fluctuantibus, animos oculosque omnium in sese conuerterat. Introductus erat inter compi reis caeteros ad pugnam bestiarum Dacusseruus uiri consularis Ei seruo Androdus nomen fuit. Hunc ille leo ubi uidit procul,repentriinquit,quali admirans serit: ac dein Iensim atque placira tanquam nosii tabundus ad bomiuem accedit. Tum caudam, more atque
236쪽
atque ritu adulantium canum, clementer, , blanddi move hominis φ, sese corpori adiungit:cruraque eius, manus prope iam exanimati metu, lingua leniter δε- mulcet. Homo Androtas inter illa tam atrocis ferae blandimenta a issum animum recuperate paulatimque oculos ad contuendum leonem refert. Tum quasi mutua recognitione facta,utos, inquit,σgratula- bundos uideres, hominem, leonem. Ea reprorsus tam admirabili, maximos populi clamores excitatos dicit: arcessitumque a Caesare candrodum: quaesitam icausa cum ille atrocissimus leonu uniparsesset. Leonis,didrodus rem mirificam narrat, atque admirandam a in
Cum yrouinciam, inquit,Africam proconsulari imperio meus dominus obtineret, ego ibi iniquis eius, es. μ' - μ' quotidianis uerberibus,ad fugam sum coactuso ut . mihi a domino terrae illius praeside tutiores latebra forent,in camporum, O arenarum solitudines concessi: at si desisset cibus,consilium fuit mortem aliquo pacto quaerere: Tum sole,inquit,medio rapido,oesta 'granti ,specum quandam nactus remotam latebrosamque,tu eam mepenetro, recondo: neque multo pG ad eandem specum uenit hic leo debili uno,oe
cruento pede gemitus edens, O murmura, dolo rem cruciatu Ve uulneris commiserantia. Atq; illic primo quidem conspectu aduenientis leonis territum subi, pauefactum animum dixit: sed postquὰm introgressus,inqui leo cuti re ipsa apparuit in tabi ac tam illud suum,uidet me procul delitescentem,mitis, O mansuetus accessit, siublatum pedem ostendere
237쪽
est. Ibi , inquit, ego stirpem ingentem uestigio pedis
eius haerentem reuus,conceptamque saniem uulnere intimo expressi: accuratiusque ,sine magina iam formidine,siccaui penitus,atque deces cruorem. le tunc mea opera,Omedela leuatus, pede in mani bus meis posito recubuit, ct requievit: atque ex eo die trienni m totum ego, ct leo in eadem specu, eodemque uictuseximus. 2 tam quas uenabatur feras,
membra opimiora ad specum mihi funereγ: quae ego ignis copiam non habens,sole ridiano torrens, edeba . Sed ubi me,inqui uitae illius ferinae iam pertaesum est, leone in uenatu profecto,reliqui specum ac uiam fermὰ tridui permensus, a militibus uisus apprehen jusque sum, ct ad dominum ex Abrica Ret
mam deductus. Is me statim rei capitalis danandum dandumque ad benias rauit. Intelligo autem, iu-quit, hunc quoque leonem me tunc separato captum, gratiam nuc mihi beneficii, in medicine referre. Hec nion dixisse Androtam tradit. Eaque omnia scripta,circumlataque tabella populo declarat. Atque ideo,cunctis petentibus,dimissum Androdum, paena solatu leonem=ue ei se Fagi s populi donatu Postea,is quit, uictoamus Andro dum, O leonem lo- rq renui reuinctum, urbe tota circum tabernas ire, donari aere Androsi oloribus spargi leonem,omnesquefere ubique obuios dicere: Hic e t leo,hospes hominis: bis es homo, medicus leonis.
Corpus ne sit vox, an ἀσωμ ατον , varias esse philosophorum sententias. Eap. xv. . . . . ' Vetus
238쪽
rvus atque perpetua quaestio inter nobilissimos
V philosophorum agitata esse corpus' ne sit uox,ais 'incorporeum. Hoc enim uocabulum quidam finxe-- . runt proinde,quod Grecὰ dicitur ασωλατον Corpus Corpui. est,quod aut ociens est,aut patiens: id Graecὰ dicitur τό i οριενον, ii πασχον σι buc .i desinitionem segnificare uolens Lucretius,ita scripsit: Tangere enim aut tangi nisi corpus,nulla poten resis, εlio quoque modo corpus esse GVci dicunt: το 0i yiαπατώ. Sed uRcem Stoici corpus esse conten-cunt,eam; esse dicunt ictum aera. Plato autem non esse voce corpus putat. Non enim percusius nquit, aer, sed plaga ipsa atque percustis, uox en. ουχ ρ
'i 'λκγψ, Μ σφοytα, - τόσηως τῆ αλου ν γ-ὸὸαι. Democlitus,acdeinde Epicinus ex indiuiduis corporibus uocem conflare,dicunt: eamq; ut ipsis eoruuerbis utar tw- λογον appellant . Hos aliosque tales arguis desectabuisq; desidiat aculeos cum audiremus,uel lectitaremus: neque in his scrupulis, aut . em lamentum aliquod solidum, ad rationem uitae pertinens,aut su Vnusium quaerendi uideremus: Ennianis id leoptolemum probabamus, qui profectὰ ita ait: Philosophandum en paucis : nam ommno haud
placet. ιDe vi oculorum, seque Videndi rationibus. Cap. xvI.
239쪽
r74 A v L I G E L L I I. tauta M, 'visendi ratione,deque cernendi natura dia. 6.1 ., μ si esse opiniones philosophorum animaduereap. i . timustatoici caulas esse uidendi dicunt,radiorum ex oculis,tu N qiss uideri queant emisone aeris mutintentionem. Epicurus effluere semper ex omnibus eorporibus simulachra quaedam corporum ipsorum, eaq; sese in oculos inferre, atq; ita fieri sensum videndi putat. Plato existimat genus quoddam ignis, lucus, de oculis exire: idq; coniunctum continuatumq; uel cum luce solis, uel cum alterius ignis lu- mine, sua ui ct externa nixum,efficere,ut quacunq; ossenderit illustraueritq; , cernamus. Sed O bic qua
disser us imaginandum: eiusdems illius Enniani. 2 eoptolem:,de quo supra scripsimus,con silio utendum est: qui degustandum ex philosopbia censet,nouis eam ingurgitandum. ni ob eausam dies primi host calendas, nonas,
adus, atri habeantur :& cur diem quoque quartum ante calendas,uel nonas, uel idus quali religiosum plerique uitant. Cap. xv II.
Atti dies xy Εrrius Flaccus in quarto de uerborum significa V tione, dies qui sunt postridie calendas, nonas, idus,quos uulgus imperit8 nefastos dici propter hac causam dictos habitosq: atros esse scribit : Vrbe,inquit,a Gallis Senonibus recuperata, L. Attilius in Senatu uerba fecit, si Sulpitium Trib. militum ad Alliam aduersius Gallas pugnaturum, rem diuinam dimicandi gratia postrice idus fecisse. Tum eacr-citum pop. Roma. occidione occijum, post diem
240쪽
tertium eius diei urbem praeter Capitolium captam esse. Complures alij senatores recordari sese dis runt,quoties belli gerendi gratia,res diuina postridie Calendas, Mnas, Idus a magictratu populi facta esset,eius belli proximo deinceps prae illo reip. male gestam esse. Tum Senatus eam rem ad pontifices reiecit: ut ipsi quod uideretur, statuerent.Pontifices decreuerunt,nullum 3s diebus sacrificium re- 'futurum. Ante diem quoq; quartum Calendas , uel 'dnas,uel Idus, tanquam inominalem diem plerique uitant. Eius obseruationis an religio ulla sit tradita,quaeri solet. bil super ea rescriptum inuenimus: nisi quod i Claudius annalium quinto, cla- eriaudem illam pugnae Cannenses uasti mam, factam dia dius.cit ante diem quartum Ponas Sextileis.
In quo, & quantum disserat Historia ab sinalibus: supersi; ea re uerba posita, ex libro rerum gestarum, Sempronii Asellionis, primo. Cap. xv ι II.
Moriam Annalibus quidam disserre eo προ Historia. tant,quῖd cum utrunque sit rerumgestaru narratio, rum tamen propriὰ rerum sit Historia, quibus rebus gerendis interfuerit is,qui narret: eamq; opinionem quorundam Verrius Flaccus refert,in libro de significatu uerborum quarto: ac se quidem dubitare super ea re dicit. Poste autem uideri putat nonnihil se rationis, in ea opinione,quod Hictoria Graecὰsignificat rerum cognitionem praesentium.Sed nos audire soliti sumus, Annales omnino id esse, Annales quod HMorie sint: Hictorias non omino esse, id