장음표시 사용
151쪽
men ipsi sibi isscripsit animitasse, metu νtibus Reip. liberum. nam, siliber animus ab his
rebusfuisset, historiae lege eruasset, quae sit, 'Ne quid lyidicere audeat: deinde,ne quid uerinon audeat, ne quassisticis gratiasse in scribendo, ne- qnsimultatis. at Sallustius nihil ut furtast fulsidicere sit auses,austus est certe multa quae uera erant,tacere atque idi .m propter multatem, quam cum Cicerone dicitur babui e. cob b uesiculex cum elephanto, uel rana cum boue contendis: quanquam cicero queritur in Philippicis, nemine uiginti anms ante Reip. hoste ut e, qui non bellum eodem tempore sibi quoque induerit: ut nemini mirum uideri debeat, Sallustium, qui sic improbus fuit, ut cenaeus Vrammaticus eum ti laurum, oe' lurconem, oes nebulonem, popino-nemi, uita 'iptus monnrosum uocarit, plus senser, ut refert Dion,sinatu moverit, Giceroni, qui nactus locum resecandae libidinis, o coercendae iuuentutis, uehemenso fuit, O omnes animi uires atque ingen, sed profudit, in micumfulse. PI E. Tu loquens ita, quasisse re, quaesit omnium notistima, dubites. co 'Nota mibi quidem,quaten π ia conius affirmat, Sallustium
152쪽
lustium Tribunum plebis cumsuis collegu inimicissimas conciones de Milone, inuidiosis etiam δε Cicerone quod Milonem tanto studio defenderet, habuisse sedignota, quatenus idem scribit,eudem Sallustium in pu cione fle, ingratia cum αἰ- sine ac Cicerone redi se . Quod si quis dicat non esse uerisimile, Sallustium, qui,quo2ex Varronis scriptis sellius, Servius, O Horati interpretes referunt in adulterio deprehesus a Milone, bru bene caesius, et quu pecunias dedisset dimissu fuisset,
cu eo itasecisse potuisse reconciliari credatsaltem, ciceroni, qui uir talis oe tantin erat, oe nihil ecquo sciatur,nocuerat facili uelper Gn. Sullaniupropinquum, quem Oicerosemper magni fecit, reconcibatu uisse. EGN. credat reconciliatum, quem uideat in eum tamgrauiter inuectus cos
Ubi' EGN. in oratione, quam Sallunius inste natu contra siceronem dixit, cuti Cicero ipse refodit. cox. Egone ut Sallusti Giceronis orationes esse pute,quas mihi declamator nesso quis,
nee admodum doctus scripsisse uideatur ' EsN. Tu sagax it uisti, ut quod antea nemo potuit indagare , id tu nunc po i tam multos annos sis ΟΛ- ratus f co'. Quin ita uel iapumpersecutus, ut 3 mihi
153쪽
mihi uidear iam nunc ad ipsum cubileperuenisse. Sed mihi tamen ipse tantum non tribuo, ut arbitrer, me primu uisse,quisiim conatus hoc qui quid si inuestigare quum δε natu maroribus audiam multos annissuperioribus in hecflua uenatos SP te certo ficta, qui facile potes, hoc, ut omnia, quamhgaci me feri potest, odorat uisse. E Esitu locaris, uoles: ego tamen, ut uerum a-tear, de orationibus illis et a per, quod tu nunc, exi mauised quum uiderem Quintilianu, Tisuum Hieronymum, Laurentium Uullensem, Todu bum ricolam, Cyrammaticos, o uetereseu, recentes, ac alios homines erustos nunquam
dubitasse affirmare nihil audebam. co)n nimis cademicorum situlosus ut listJego, nu
sius, ut nuc est, addictus iurare in uerba magi bri, quod tu nonfecinii nunc affirmo, illas oratIones ab aquilio m cicerone nuquam' laifuse nec me nuc autoritas Quintiliani, quem caeteri 1 os tu nominass,et quos ego possem nominare, Zostea scuti, mouet . quod apuά me pariι, ne dicam nihil, sine ratione ualeat auctoritaset: Quintilianus mihi uel geceptus, uelalicui declamatoriami.
cst, μι cripsisset orationes illas, assentatus esse uv
154쪽
Q VAESTUR A. Vt latur. Nes enim nos, cicerone ecuti, proba
mus illud, o ἀλ- cimus, homine uintis Eanu,qui decipipotuit, ut ostendemus, fui se ac lo
gimus uelapud Senecam, multos illis temporibus declamatore uisse, qui pro Gicerone, et contra faceronem taleis orationes scripserunt. , ac Mie sciant homInes,auenltabant uelut maius lucrum acerent
ne ut insinu, quod aiunt, gauderet istu cripta probari uiderent ita, ut uel a Gicerone, alio magno uiroscripta crederentur. Quod tuis ab- quis eruditus qua ite limonium dixisset, tum v ro nemo Abitabat. tale testimonium de duabus hisce orationibus ego puto Quintilianum Ut alicui gratificaretur, dixisse.nibi malumus eum credere, uelis criptione, uelaboru opinione deceptu fluisse, ut ego superiorib. annis eode modo sumpene deceptin. Erasmus enim Burgus, ciuis meus, uir inpramis honesus ibellu mihi manuscriptu donarat,in quo Aunt orationes inter alias duae,sic inscretae, Icriptae ut nemo, nisi Aligenter eas admoau legat,no putet, altera Gicerone cotra Catilina Axyis, in altera catilina Giceroni refodiae. Ego certe sic a
Irincipis putaba sed quu postea re paulo diligetius
155쪽
examinassem, riarchus hac in parte fusi
sim intellexi, quod omnes inteistere possunt, eas ab aliquo declamatore, ut 'Porcio Latrone, rias insuesse: m eo magis, quod inter illas ipsius Forci' Latronis illa declamatio nobilis erat collocata. ccedebat ilicendi genus ita simile, ut nemo non posset eas ab eodem ex eadem quasi urina uel ces pactas iudicare. II propemo ΓΛ orationis bus his, e quibus quaeramus, inposse uigeo. O
enim mihi uidetur alicuius declamatoris, et unius
m eius fortasse Latronis dictionem, ita nihil minin quam Sallusti uel Iceronis genus dicen Aroerre, uel etiam realere. II et si quiu sperstes
cite uiderepotest, nos tamen ut errore, in quo tam
multos annos homines etiam docti uersati penitus tollamus, hac ipsa de re quaeda pauca Acramus. Tales igitur cause non solebat insenatu dici,nibi ropter rami cepi uissent ut paruρω- denterpens e uideatur is, qui quo illefluit, qui crinit orationes illas qui quum is Rep. nihilpene loqμeretur equeter tamen patres constriptos a fetum: quu Galenus apta Sionem Acat,haec in iudici' elefacienta. Nec uidit striptor ille, quam lmeduami turpe sit, ex eo em ore calidum fguum,
156쪽
Q.VAESTUR A. Is3 frigidum, quod dicitur, efflare eum que emper ibi oria laudaris insinatugrauiter accusa- re. Nunquam Sallustin is ut fiet impiaens, ut,
quod tomus in oratore non 'ebat,histo- .
, rictu ipsie, uel in orbis terrae sancti fimo, grauissimo , Gosilio secum pugnare non dubitaret: nec senatus ipsi fortasse, quae Sut ordinisgras itas, eum r' tulisse id apertementiretem. Scriptor ille Terentia acrilegzuocat, quam tamen ipsi Sallustius uxore dux se dicatur quo , opinor, ille nuquam seci et talem uille cognouisset nec cicero nil et eam Deos piis γ catae coluisse. Derum
uero, ne coniecturas omnes hocpotissimum locopersequamur, orationis i - quae Sallusi, sicitur esse, uerba,non omnia quidem, quia nimis esset ovum Maliqua tamen ipsiperpendamus. , ψ maledicta tua,inqui paterer.hoci um,maledi cta pati,nos in poetis,atque etiam in Sallustio qui nouator uerboru dicitur a Vellio, forta e pater .
mur sedilbiluixpatipossemus, Restondebo tibi. ' 'Nam quopacto re ossibit,sinuncinet uocat, ut res Esebi crisiisa loquitur, m ora iosequens o stedit,in quastat illauerba s, si forte os enis- misi, iusti s huic quam mihisuccensire debetis,
157쪽
I 4 S E B . COR RADIqvi initium introduxit at res haec ipsa leuis, quod aliquid antea Gicero fortasse de Sallustio detraxerat, cui Sallustius hoc modo restoniux. Sit leuis, iast illagrauu ubi querar quos implorem 'Feexordium, quod connexum debet esse, disiumpit: sic loquitur, Ppatres conscriptos, apudquos loquitur, ostendit, ut nihil eorum qu unt in arte cedi traita, legisse uideatur. Haec ipsa diceret in peroratione, ubi misericordia melius Flet comoueri. Qis Ille poeta ummum uoluit imitari, qui Sinonem sic loquente induxit Heu, quae nunc teli, , quae me aequora possent ccipere' aut quidiam mastro mihi denii renat Sed memini e debebat, oratores 'tiud quam poetas, inscribendis orationibus imitandos esse nec in diuersisperfinis rebus ιγ locis, cantilenam per eandem, quod inunt, Canendam. Ubi querar inquit quos implarem'Ego tibi dicam in senatu queraris,ubi licet. quis enim prohibet imploresnatu, qui non mo/dio rei tuae,sedtotius etiam Reip. custos, praeses propugnator Upellatur. ge, vivi ut te congrediar, diripi Remp. atque audacissimo cunes' perfidiae quis unquam, quod ciis, ita locutus est' mo, quod ego sitam nec te defendipose uideo,
158쪽
deantur qlia Agentas hoc orationis ut Incitatum, sis ab omni uuio remotum debet uideri . clud.
populu Romanu uel in υπουβατον , ut Crammatici uocant, quamuis absurdesectum uel male uerba tu utur, Ubi querar' quos implorem' apudpopulum Romanum' en enim neco iacas: csu populum Romanu querar quum tamen i interposuerta, quos implorem 'Sed hoc mittamus, . O illud camus: Quum tu sis instenatu, quaeris, an apudpopulumqueraris: quem tamen largitioγnibus corruptu dicis ita, ut elu apud eum queri,iam beneuolum nonposita babere . quanquam tu haec ipsa ilicendi praecepta contemnu, qui norapsipulum morso, qui abest ,se patres etiam conscriptos, qui certe praesentes sunt, offendis, quorum dicas autoritatem turpi mo cuique, ce
leratissimo ludibrio esse . quas uerὸ sint itasecor
des m ignaui, ut automatesuam celeratissimis hominib. esse ludibrio patiantur, qui reru Jomini non tam uocari, quam esse uoluerui. apud eos ta- e, ut au, M. Tullius leges iudicia populi Romam dessenit, at in hoc ordine itu
159쪽
SEB. COR RADI-- reliquus ex familia uiri claris i Scipionis stica . quae tu nuquam, simodo tres ea quae tractur in arte,dixisses. Obrias enim, quae bbeuter a erμ- aulati quippe qui gloriari uere post oesoleat ast non leges mon m iudicia,sed totam etiam Remp. esse defensam nec gubitet aliquanis dicere e in pVM se,clauus tem se. Tu uero quum uelaua ps,uel etiam legisses illud in arte, raduersarios in inuidiam trahi posse,si
tentiam illorum prosteramus: putasti te magnumquid 'facturum diceres, in sinatu ciceronem moderari meare bis i peccas. nam ualdesi tum, quem minime uolebas, o senas, que .gnifices itasignem esse, ut alique dominari pati
tur: γ nihil caceronem, quem maxime cupiebas, Usenis, quem dicas mohrari, hoc est, ut omnes interpretabuntur, modum, qui rebus in omnibM laudar olet, adhibere. iam uero quis non rideat, illa tua uerba legens repetitius, accitus, oepa bante insitus huic uerbi ciuis: uel, ut in ali s etia libris legitur, Reputius ac inquilinus, m paulo ante insitus huic urbiciis quaenec usitata sunt,nec merosi ca vi. quanquam dicere potest aliquis, Sallustium oratorium numerum non magni fe
160쪽
disse, o uerboru nouatore emper qVidem ,sed in primis tamen esse uoluisse,quu de Giceronis nouitate loqueretur. Sane uero simile uero uidetur, CiceroniSallustiu nouitatem generis exprobrasse, aut obiecisse, quipost Ciceronem decem et octo minimu annis QAmiterni natus esse dicatur. Nam si locum cum loco conferri, non uideo cur misternu debeat Arpino, hac in repraesertim ,prinferri si tempus cum tempore, multo prius Cicero, quam Sallusius, Romaefuit, ut ille novus, si cum Cicerone conteratur, debeat appellari: si ordinem
cum ordine, eques uterque uit,ut nos de cicerone
supra diximus, coe de Sallinis . Acro m Porphyrio testantur ue otiin cicero fuit eques, Sallustim ine, quem nonnulli patricium uisse dicunt, etiam plebeius: quem Tribunum plebis Pompeio tertium consul uiscuel ponius assirmet. Sallustius igitur, cuius maiores erant ignobiles, ut in
altera oratione cognossetur, Ciceroninouitategoneras ob cere iure nonpoterat, ut C. Antoniuri
L. Catilina qui,quod'ibit . Onias,orationi quae dicta uis in toga candida, contumelis r stρηάerunt,quod olumpoterant, in nouitarem γω inuecti. Quodsi C. . tonis , m c. catilina,