Sebastiani Corradi Egnatius, siue Quaestura, cuius praecipua capita haec sunt M.T. Ciceronis uita undique collecta, & defensa. Multa è Plutarcho, caeterisque Graecis conuersa. Multa comprobata. Multa confutata. Oratio Sallustij in Ciceronem confutata

발행: 1556년

분량: 569페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

171쪽

Lm de Rep. consuluisse siilicet is erat Cicero, qui consiti mulieris in geret' ac constuluisse,quid

tum an tu reprehendis hominem, qui ne mulie

ris quidem consiliu emat, quod Zeip. prodesse positim sine qui lem Terentia mulier eouit, curus omnino cosiliu perni non debuit .quum cicero ine maritus eius uirtutem, fidem, probitatem, humanitatemet tantopere comendet eam seriorem quam quemuta uirum esse testetur. quini dixit, ut Plutarchus restri se cum Neretia curas Rep. aepius, quam Ner etiam priuatas secum communicasse. Nemo tamen unquam, quod ego legerim, nequerierentiae consilium,neque iudicia, quae tu dicis, obiecit: ac ne illa quidem recordor

quenquam dixisse, quae tu de uillis aedificatis, γempta domo xi . ni forte Diio, qui uoluit imitari Calenu, de ciceronu diuit,s induxit aliquid

mentientem. Nunc etiam tibi abo, ut recte dixeris, is erat calumniae proximus et illud ubi legeris quaeram As domum tuam o Z Uatum uenerat. Nullus enim tunc Giceronis domum uenit o pugnatum: nec id unquam Gisero dixit, quoInunquam actu uit. C quidem Gornelius, oe Garguuteius connituerant, ut ait Sallustius, sicut μlutatum

172쪽

AESTUR A. I lutatum introire ad Giceronem, ac de improvise

domisuae imparatum confodere: fluisse quum Amum suam maioribus praesidi s muni et, eos exclusit, ut ipsi cripsit in orationibus . ubi si legi esina, oe illud indiciu toti statiae diuisumfuisse, nonis uises aperte metitus. Sed iam ueniamin illuc: redde rationem quantum patrimon, acceper , quid tibi litibus accreuerit, qua expecunia domu paraueris, Tusculanum oe Pompeianum in Diopumptu aelficaueris. sta quaeris, quasi ero cise ceroni difficile fuerit,eam rediare, qua nosetia tot

post annis supra riadidimus: ex qua facili potest parere, Orceronem patrimon, multum ne de litibur, quassapientisimur qui Mesemperfugit, to-qMar accepit': γ ex pecunia, quam diximus a

P. Sulla mutuatum,domumpar se ac uillas ex fluctibus,quos uel e Nerentiae dote, uelex haereditatibus capiebat,aed casse. ne te putes argumento

quod restri nonposit, usum uille, ut ita coclude

res circero neque patrimonium accepit, neque ii

titas acquisiuit, neque pecuniam habuit: ergo Auitias exsanguine γ misinys ciuiuparauit quasi uero no posis aliquis etiam ditissimus feri iste

mercatura, haerealtatibus, muneribus uel amico

173쪽

seruandustri nilis orationibus ignorauit. Rerritamefiri eposset, β uel hictorias,quae noti imasent 7se ninis et Maudite nuc, quam mate qua de M. Grassoscriptasknt, noui e uideatur. Homo nouin,inquit, inpinas ex dic Irafii milia, eius uirtutem imitatur,cotemnit simultatem hominum nobiliu, Remp. charam habet, neque te rore neque gratia comm ouetur. Vicsi quaeratur,

cur t. cir um potius,quam Q catus, Q. Hortensium uelatos etiam consulares, quibuscu Ocero rectimsmulto poterat consterrito ueris: restode

tias ex mi eri ciuiu parauit. uerum tu primum,

quam bene colunxem hoc ipsism, uideris. deinde quam retae,uirtutem eius qui talia fecit, dixeris. mihi certe nemo persuaserit caetera, quae de ac

cir se hinceps uel dicis, uelsignificia, eu nobili hominu simultarie conte isee, Erip. chara habuis

se,Nes ter re Vel gratia solitu comoueri . qui nullino hominu generagratificabatur, ut Apeispar

esseρ fiet:qui cu 'Pompeio oe Caesare Remplem

turbauit, uelpotius euertit . qui nullum uerta contra gratiab ciebat: qui comotus etiam terrore in

deripotest aliquando,quum Caesar e urnu Atr

ocis

174쪽

i72 sEB. COR RADIxisse dicatur. quae contra nos omnia, quamuis ea .

tu mularis, de sicerone uere di posciquum

tempus erit, o lendemus necfisisse causem, cur tu sic inferres illud uero amicitiae latum, ac uirtutis iaest animi uel, ut in libris manuscriptu etiam tegi lmus: Quia uero amicitiae tantu, ac uirtus est ant-

mi tanta eiu esse ex icares: imo uero homo i uissimus,suplex inimicis, amicis contumelioses,mogo harum, modo illarum partium, neminis ΔΥ, leui simu6enator quum tu,nibi robans, fici eposeu refutari nam si uir aliquis magnus ita dicat: cacero ui uti conflantissimuη,non segplex

inimicis, non amicis contumeliosus, non modo harum, mogo illarum partium , Omnibus f s. rti sinator, omnes issi quam tibi libentias assentiatur. Nunc, quῆprobare quiuis p .c, ut nos et iapuo loco probabimus, eum tale uisse, qualem modis δεμ simus quis declamatori cre uat,quicquidis buccam uenit,es uti et i Tu, inos tibi credere uolebas ea quae dicebas, argument quae in arte traiatur,probares quum irepsisset, quam turpe sit ea dicere, quaeuel uno uerbo, quod est Nego, ' int confutari tu declamatorio ge- inere electatus, ea quae nunquastit mi, ita te'

mere

175쪽

Q AESTUR A. 773,nere dixi li, ue otius esse isti ut sicerone,'uem nos sedimus ex patrocinio nihil unqua mercedis accepise,patronumercenariῶ no dubitaris appellare. hi miliasunt illa, quae ueta te nestio quis, cui de Rep. ordina astripsit ad Caesare uel ab ii, tu mutuatus es: ue otius iste hic, o ibiscripsisti:

Nullapars corporis a turpitudine vacat: lingua uana,manus rapacis aegula immensa pedespugaces,quae honeste nominari no possent,inhonestiffima similis defensis: Omnispars corporis turnelie nominari nopo sent, bonensema.uel tu Itaceres, qui turpitudintam eius corpore fuerit, quiduani linguald locuta,quumaninrapueris quid guta deuorarit quo edes fugerint,cur minin honesi uerint ea quae honeste nominari nopossunt. Nos enim credimus,uellam,quu dicat Quintilian 1, πῖagimus, ais ali ortasse loco probabimus, eumvirum bonum uisse. Quiporro uir est bonus,

is turpitudinem uitat . non uana loquitur,non ra

pit,non helluatur, non fugit,no habet partes quae honeste nominari non postun minus honest M. sane Uicero turpitudines omnia flemper, ut 1 i

176쪽

t ST B. COR RADI- maxime, uitauit . nec anasiduera locutus estita ut obm sic exclamare Uo dubitaris: O meastustra semper ueris a auguria remfuturam. V quod

Cornelius etiam nepos Uirmat. latum uero abest, ut manus illi rapaces habuerit, ut M. Cato, iam

fit instar omnium nigritatis ei testimoniu de esrit. . r ei gut uit immensa. uoluinsertisse dicere, quod nos ex Bruto supra retulimus,nprocerum tenue collumfluisse namguia oe genio, ouod aiunt, indusiisse quμ eu credat quipraecepi tantum cibi γ potionis adhibendum, ut reficianturuIres, non o primantur: quiuoluptates huius. mos semper est insectatus qui Verrinandia mcarnas obiecit: quiscripsit luxurie omni aetati esse turpem qui corpore no admodum mosuit: qui

semper est in artium studi', Ammisi uestus:

quo 1 sci ut, ην luxuriositosint umere, quia uis paten iudicare. at i scribens aάPapiriuFdetumst uocat edacem uocat ille quidem, stilioca- tur, itemst in Epicuri aduersari sui ca ira coniecisse. Iam Giceronis pedes cur fugaces appellasii an quod ille maluit urbe cedere, quam cu P. Clodio pugnare an i e neflciebas illud, Dis fugies ite

177쪽

rier telic amentem fuisse,ut Uilb uitio dares,quo flet ille frequenter etiam gloriari. sed quum tu

nihilpene dixeris in bacpraeclara oratione, in quo non ualde uidearis ossendisse, uereor, ne quum de

pedibus fugacibus loquereris,pedes itas aces ipsi non habueris, ut es gere os ensionem otuera . nisi orte no illum ab urbe discessum , aliud suid significare uolui quod tamen ipsi ilicere deburarac ut setao a spes si quid haberes bui cemodi,in quo posses illum grauiter accusiarested quum tu nihil haberes, quod probare posses,haecflusti is stincriminose declamatoris more dicebas pro

quibus te nunc etiam grauissimas poenas apud m- seros dare cressimus, qui uirosncti mo nostium turpissime maledixeris ipse od etiam causa fueras, ut aliν maledicerentut Sion quisic ista maledicta collegit, o, tesse imitatin est, ut simia qμ dam fime uideatur. itaque, nunc ut caetera mi

tam , Vraeculis ille pedes hic fugaces quo leg siet, ausis et cribere, Gicerone fugitiuu, uel transfuga, id est ι ἡμιολορ appellat uisse. De partib. a rem, quae hones e nominari non possunt,nihil tibi, qui nihil Acas,sted his aliquid, qui dicutaliqui a basstri e res sedebo: γ tibi nuc illud dicam, te,

178쪽

qui nihil horumprobasses, ita dicere no debui .

atque u,quum eiusmodi sit, tamen audet dicere: O fortunata natam me Gonsule Romam. num Pego conuertam: quum uir sit bonus, ut iliximus, hoc audet ilicere. quanquam siue sit bonus, ut nos credimus, siue sit improbus, ut i e putas, cur, quod uerum sit, uel eposse, non audeat ilicere non enim sequitur, ut Roma fortunata esse non possit, quia Cicero sit improbin: ut hac in parte iis A co cedam, quod emper negabo. Sed non fuciam, ut, quodpatet,pluribud urgea nec conabor, quod omnes historici rabuterobare, Romam tunc u re fortunatam, per tantum abest ut uerum sit, quod isse mentitus est, crudelissimam prosicriptionem fuisse, γ ciceronem turbata Rep. metu pera culpos omneu bonos parere crudelitatifluae coegisse. Nullus enim,quo Iego legerimerscriptus est o Ciceronem crudelem nec patria, nec natura esse uoluit, ut Apostea iure Cato clementiae testimoniurigerit. Nec boni Ciceronis crudelitati, quae nulla fuit ,sed Gicero bonorum prudentiae, quaesiimma uit,paruit: quum Gonsuli e nihil co tituit, nihil gessit, nisi exstenatus cosilio, autoritate sententia. Quare Ciceronis Gonsulatum,praeter sibilium et

179쪽

li ita, Uirmat. quod ille nunquam pro no δ- etsi prim etiam Sallustius illum uituperasset. nam post illud te pus an uituperare potuerit, ipsi

uerius uidero. Nunc ita quaero an Go latum Ciceronis omnes homines, praeter duos, coprobasi

sent,si, quodi dixissi, tunc omnia iudicia, omnes leges in rivi libidine se fient si illi Ablata lege

Porcia, erepta libertate, omnium uitae netas ιρο- temtem ad unum reuocasset' omnes illum potius ut prannidem quandam uituperassent. Sed illi quum certo rent, quod postea Sallusius Oalis riptores Hismarut,eum totam Ze .conseruasse, non minimauerunt, illum pretem alta quam. ut leges aliquas, iudici atque etiam libertate , sine qua nulla ten me Te sequi e Tu uero sic imprudens, uelpotius impudens fuit, ut, quu Sallustiui ipse 'ipsi et, a cicerone Re exstruitute erepta fuisse: tu quasi Salluvius amaeres dicere, ab eo libertatem e ciuitate Ablatam sume ilicet Sallussius ita temerariussu siet, mos ita perficisset, ut quod antea fui luce crinerat, i postea tenebras appellaret. Ne non tamen aliquid tibi concedam, uideris quod ad legem m Forciam

180쪽

Porciampertinet, retae lisse, a cicerone tune eampropemodumμblata uisse, quum indicta

causa in ciues Romanos animaduertit quumForeia lex, ut ait Liuiin, graui poena , si quis uerborasset, nec et ue ciuem Romanum senaret e Idus quid Sallus ου ipsi dicat:Senam decretum sit cui Cato censerat censiserat autem, δε co I sicuti de mani estis rerum capitaliam,morematorumsup bcrumsumendum. quod sicero is executin G, ut eum quiuesit accusare neces essent senatuprius accusit. Grum ut aliquid etiam de uerbis interdum dicamus,futa ex ueteribus ita locutus est: λάι en, quod impuneste cisti, uerum etiam commemoranssi exprobras' Cui eleganter

'ipserunt, se, opinor,dixissent: Farum est quod

impunestasi nisi commemorado exprobres. nec Laurentiau Gallensis,quo equitur,ita dixisset: a licet obtasti seruitutissuae. Donatu uero nec ita, nec ut m a s libris legitur, Nea licet obliuistiservitutis tuae. nisi eruitutemno Aminatu positam ut apud Neretium facit, interpretaretur: quo eruitus adstruum, non ad dominu refer tur.nec ego probe,si quis, ut etia criptu uidimus,

legat: Nerue licet obliuisci uirtutis SM. sic enim

pecca

SEARCH

MENU NAVIGATION