Sebastiani Corradi Egnatius, siue Quaestura, cuius praecipua capita haec sunt M.T. Ciceronis uita undique collecta, & defensa. Multa è Plutarcho, caeterisque Graecis conuersa. Multa comprobata. Multa confutata. Oratio Sallustij in Ciceronem confutata

발행: 1556년

분량: 569페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

161쪽

Iss s EB. COR RADI qui faceronis aequales fuerunt, oe eius mores O stitiam multo melius, quam natu minores, est posteri,n sepoterat,praeter novitatem tamen nihil, in quo inueherentur, inuenerunt quid tu declamator inepte,post tam multos annos ausis es comminis, ciceronem eloquentia apud M. Pistonem

pudicitiae iactura per idicisse t oc quidem loco si quis mihi dicat, in declamationibus, quae gi lent, comministi licere labenter auiam,quod

mihisam, quod cupio maxim ci concedat, basese declamationes sin mordicus teneat, ueras ora tiones esse defendat, ego contendam,non esse uer,

si mile, Sallustium quiprudens riptor sabetur, sic imprudenter, quod nemo unquam clieroni obiecisset, ac ne uspicatus quid fuisset uel in 'natu dixisse, ut ca burnios homines nobili mos potentissimosgrauiter o finderet quum tam labere non ciceronem magis, quam M. Sisinem, qui uirfuit innocetissimus, accuseret. Derum clamator i te, ut appellamus, quu ortasse aliquid eloquentiae tali mercede ui sit assecutus, i alios ex ingenioseo iudicaret, id imum commentin est, propterea quod in Bruto legerat illa uerba: Gommentabar declamitans pe cum Dyone. et a

162쪽

quibus Oscera sed tanto aetate maior, ut adolescentulum Ciceronem pater ad eum deduceret, quod in eoo antiquae uitae ilitudo, m multae erant literae. ex quibus quide uerbis discere poterat iste, huiuscemodi susticionem in eum ciaere nonpotuisse. Sed qua non audeat iste, quin Terentia Tullia, inissancti mis atque optimis, O quae uelino cicerone tesse deosca me coluisse

dicatur,ita turpiter obloquatvrs cierum, ut opis

nordiendor comesticus tibi animos tollit uxor sacrilega, ac perturqs delibuta fila matris pellex,tis L iucundior ars obsequentior, quam parenti par est. Haec Sallunturi ut arbitror, sequam Axisset: quodueritus e sine Terentiam gentem, unde Terentia nata uidetur, uel Abiam Mnde orta potius nata est, quasso Fabia ror eius ab inponisi, O Abiu Tretia a Plutarcho dicitu offingeret: quod omnes exinimat,ipse quos turpe pM Usti, inas maledictis instecturi nec aliquid dicere uoluisset, quod nihil ad inimici uelcerte parupertineret. Gur enim, bjeccet canis, Θ, ut aiunt, puniatur: si uxor acrilega sit, et periura, cur uir accusetures Ego certe no uideo, cur magnopere δε- beat

163쪽

iso S EA . COR RADIbeat accusari, nisi quod est inprouerbis, omnibus dormisse, uel uxori etiam lino fuisse dicatur quoIDion etiam de Cicerone scribens, suo more menti

tur. et si uidetur ille hoc, illud ite de Tullia ilice, ne filo quo modo hinc influu librum tia lusisse.

Nutas enim praeterea siriptor antiquus hac ere, quod ego La, uerbuiecit,praeter Donatu Vr esse nes sputat criaere,

credit apoeta carme illud de ciceroneyriptu sui sise: Hic thalamu inuasiit natae, vetitosi menaeos. Sed huius rei culpam declamator ille sustinet:

qui, quod ciceroni ne inimicissimi quidem ho

mines uuluam, quod legamus, obiecerunt, ιμm- uidetur esse commentus: quidem uerata, quae quam utrase dicta sint, oe collocata, ubri victi iudicabunt. Ego certe non meminime legere striptorem, qui dixerit, hominem periuri sdelibutum: aut ita uerba collocarit, ut ubi oratio

maxime cressere debet, ibi maxime quasi ecr flat, nec aInumerumsatis apte cadat. Nam filia patri iucundior m obsequentior, quam paremti par est: rem de qua loq it ιr iste, minis multo quam sta matri pellex,uidetur augere: m numeriι talem, qualu bicen, Pares, in quo Verbu

ultimum

164쪽

c AESTUR A. Isrultimum sit unius Illabae,eollaba longa longam siquatur probus et Fortunatianus rei ciendum esse iudicarunt. Haec ipsa maiores nostri quum logerent, si considerassent,illi profecto, quaesiuit illorum pruLetia, uidissent in hac oratione nihil esse, quod a Sallunt criptum uideripossit. Ouamuis enim Seneca dicat, eius orationes m honorem his noriarum legi, qu significet eas non admodum probari . qui tamen eas accurate legunt, nec ignorant quid distent aera lupinis, praeterquam quod illud oedi genus ab hoc diuersum es cognscut, facili quoque intelligunt, Sallustium, qui caetera prudenter oeperite scripsit, haec ipsi nunquam, si cum Gicerone quiprinceps erat eloquentiae, contendere uoluisset,iam temere imperit ripturum fuisse. Ille nunquam facta ac dicta, dicta assum,ut oratio cresceret, in oratione collocasset. nec ea quaepaulo ponsiquuntur, ita dixisset: τοmum ipsam tuam ui rapinisfunestam tibiae tuis comparam, uidelicet ut nos commoneyacias, quam conuersa sit Xest. quum in ea domo habitares bom agitiosissime,quae P. Gra i uiri constularis fluit. Hic enim quot uerba otidempenesimi errores. quoruprimus ille numeretur: domu tuam

165쪽

tibi comparasti quis mi ua sibi comparat' atri

quis ita loquitur, Domum meam mIm comparaui nisi rie libeat interpretari: Lmu, quae nunc est mea, mihi comparaui uel, comparam meam, comparando meam esseci is quo dicedi modo nos in Bruto quaedam diximus. quo quidem modopoteris illud etiam interpretari rapinis in Liam tibi coparant. Seda te declamator ego qumram, cui unestam domu, uelis interpretari pa-bys,diceres, ut nos quos quifuerint Hii, iremus: finiungas fune nam tibi m tuis,in cares, quan- δε domus illa Glieroni, domesticis eius funesta ferit. nisi orte tempus exit, significare uoluisti: quod ego ut cretam,uix adduci possum .quum domus ipsa nihil in ea re siceroninocuisse uitiatur. Nec ego uideo, quo pacto domus ut m rapini Mnesia Uiceroni tripossit, si, quodi e significas, in

eam multa, quib. ditior esset,i congerebat. Nec ille ta ultussisset, ut domu nestam sibi compararet. Ille certe nec ut nec rapinis, ut ais i e sed missib, numum triginta quinque, ut 'ipsit ipse, si mogostri it, uel Hs.uicies, ut loquitur Vellius, ipsam domum de Grasso comparauit: γ, quod in epistolis ad Atticum rori, mi se bene iudicatus

166쪽

be'. quamuis multi calumniatisint, eum δε premni ,quas a P. S=lla mutua um P,esse mentitur μ,ut ait Vellius, quum postea emisset, et hoc menilacium in enatu ei ab inimicis obiyceretur, risit brusci'4 ettet istam iam . ctariaeri D'n et . Mmines sis, quum ignoratis,prudenti cautipaerassemitas esse, quo demere uelit, empturum esse negareropter copetitores emptionis. Te qua paterculus ita refert uum Drusus aes Paret tem

um inpalatio in eo loco, i est,quae quondam Ciceronis nox senstrinifluit, nunc Statil, Sisennae est, inquit: quamuis alias etiam domos cicero uia latur habuisse. Si igitur citcero tali domum

emit,eam nec ut nec rapinis, nec ut homines com

monefaceret, quam conuersa est et Rest. compara-- ia,quod etia stupra diximus, ut, qui uolebant, eumpossent commodius couenire. Derium, ut hoc tibi, quodpossem negare , concedam,ειρων iis defendi, ω hoc item latine dici, Gommonefacias , quum habitares: quod ego dixissem, Gommon facias, quῆ habites. illuά quo pacto defindes, te ratione satis idonea, cur cicero comoneficiat, quam conuersa bis Res . red id in an idonea satis illa tiali uidetur, suo lina ibus P. Ora se uiri cosularis l a hab,

167쪽

habitet homo, ut ipsi uocas etiam agitiosissimul Illud ego quidem tum di possescio: O domus antiqua,heu quam distaridomino dominaris. non uideo tamen cur maguum conues Reipsi indicium,quod homo agitiosius in aedibus um con aris habitet, quum epius aedes i propter rerum

commercia commutentur oesepe consitares improbissim uerunt, ne rite tibi consularis uerbum num pondus habere uideatur. quod si tamen uidetur, Firas uiro coselar . Cicero uir conseiaris opponetur: nec quenquam fore credo, qui pluris illum, quam Oicerone aciendum putet, si res genae cum rebusgenis dignitas cum dignistate si uir cuuiro coferatur. Ut enim P. Crassus, crassi pater, uir clari Aus, ut hic in a s liabris etia legitur, fuerit, ut qui de Hyanis triumphase Ο Gessisse dicatur: siimus tamen ea quae Gicero proslute patriaegessit, orbis terrae iudicio ac tessimonio, quod ad Pompeium' sit ipse fuisse comprobata. Nec alium P. Groum Hgnificariposse credimus, quum cicero si rimum de M. Oraso, qui P. Grassi tu uit, emis aleatur. Quin Mosepe miratus Dm, cur patre potiusquam rum, qui patre nec minin clarus, certellior

168쪽

Sed attendam s,quaepequuturi atque i um haec ita si ni, tamen ste Oicero dicit in concilio Deorum

immortaliumfuisse: in e missum huic urbi.

bina cinodem,absque carnificis nomine, qui ciuitatu incomotam ingloria amponit. Haec j a quaesul sunt, ut sed M, etiamsiue fuissent,

non erant tam si talia,ut 4eterrere Oicerone debue

rint, quo minu hoc sum,quodobi cis, diceret si modo unqua dixit, ut uere dicere potuit illud a

tem,si urbi ciuibu a custodem sessi, qui quρὸ sir

tasse nos etiam dicemus, si dicere, atque adeo iurare non dubitauit: Zemp. atque urbessa unius opera saluam fuisse. Nam de cocilio Deoru quod dicis, ita uidetur asertam, ut uix dignu putem de quo loquar quia tamen obi cis,uidetur acien/άum ut tibi rei se eam, siceronem non fulse tam infitentem,qui quum ires hominem este, diceres in concilio deorufuit'. hoc ille, si a Sallustis fisa obiectum,confutasset . ut illud Ae Ioue,quod l 3, olim

169쪽

olim Clodius obiecit, facile confutauit. Sia, praeter te,quod ego fiam . nullus obiecit quod ille nunquam dixit nisi tusic interpretaris , hoc illum Α-xsse, quum, quod poetas pefaciunt, 'si quoque tunc poeta finxit inflecundo Gonstulatu Uranium musam sicum locutam fuisse. ut mittam, quod ei Calliope quoque in tertis libro multa praescripsit: quae situ digna putas, in quibus istu tamgrauiter accusis, ostenil prosteriso, te quid sit es poetam,

prorsu gnorare. Quintilianuι certe, quae Cicero

hac ipsa de re de Atinerua dixit, simo δε Axit, in carminibus eum sicutum quaedam Vraecorum exempla ibipermisisse tonatus est. Sed illud quidest absque carnificis nomine.a firmaου tu CL ceronem Axisset urbi custodem, absque carnificis nomine, fuisse qui per iudices rem capitalium,

qui certe carnifice utebantur, uiros minimu quinque confodienis curauit' Illud itur tu beneflcriptum, hoc latine dictum destiaes: Huitatis incommodum ingloria uamponit quo equitur cerse nunquam uerum e se defendes: quouerinx, o illius colurationis causea fuerit constulatus tuus, O iccirco Xest. disiecta eo tempore quo te cuIsson babebat. lmo, quunt a de catilinae coluratione

170쪽

Q V AESTUR A. 1 quae, O quo modo audierat, compluribus narraius et, ea res in primis Eudia hominum accendit, ad Gonsidatum mundandum T Ciceroni,

ait Sallustius qui postea nunquam dixisset, Wius uerbis, re ipsa nullo negotio posset consu-' cetra. Quis enim nesiit, alias coniurationis causis ab hi noritis referristillam colurationem mul-ro ante, quam Cicero Gonsiui designaretur actam

fuisse nec Rel' disiectas it eo tempore, quo Ciceronem custodem habuit sed disiectasisset, nisi ciceronem custodem habuisset. is hic quidem tibinon magis constas, quam ubi somnias, Giceronem post consulatum cum Terentia uxore nestio quae de Rep. constuluisse, legis Flauciae iudicia δε- misiecisse, ex coluratis alios pecunia condemnasse. uu enim non uideat, hoc loco te omnium, quod aiunt, narrase, quum quae feri nullo modo potorant, dixissi'. poterat Ciceropriuatus, hoc est, ut tu dicis, poni Gonsiulatu domi iudicia legis Flauciae, uel alterius exercere, ais ciues etiam condemnare Hoc ne Reges quiaefecisset, nedu ciceropriuatus que tu tame, ut Torquatu , Rege no uocas,

quavis eo resticere uidearis. Na quod nec fortasse satis titine girini, cicerone cu Teretia uxore tuae

SEARCH

MENU NAVIGATION