Sebastiani Corradi Egnatius, siue Quaestura, cuius praecipua capita haec sunt M.T. Ciceronis uita undique collecta, & defensa. Multa è Plutarcho, caeterisque Graecis conuersa. Multa comprobata. Multa confutata. Oratio Sallustij in Ciceronem confutata

191쪽

cLV AE s TVRA. 18 9stures longas uigeant, num, quem leonem putarunt, et Uutebuntur. Coa Etsi tu me iubes, quisit adhuc leo,tondere stero tamen me nihil in eo relicturum,unde quis eum post amplius leone iudicare. En igitur, qui leo, hoc H Gicero uoluis deri,illusic, ut audietis, expressit. Ea demum, inquit, magna tibi uoluptas est criste Sallusti, aequalem ac parem uerbis uitam agere: nec qui quam tam obsignum dicere cui non ab initio pueritiae omni generescinoris aetas tua resto eat, ut omnis oratio moribus co ei. Aut ego fallor,aut cicero nunquam nec ita re ondisset, nec ita sicuitas fiet sed illa potius, qualis uita, talis oratio,

quod res esepostulabat altu et id que uerbis si

non pluribus, at ornatioribus, O magis etiam propriys expresisset . iam unquam Gicero dixi fiet:

aequalem a arem uerbis uitam agere aut illud, neque quicquam obsenum disere cui non ab ini tio pueritiae omni generescinoris aetas tua reston aut .ut illuditem,ut omnis oratio moribus con/

finet'non dixi ei profecto: ut quiuis, qui sit in D

iu riptis uersitus acile poterit iudicare. Nec illa ratio quoquitur,mihi digna Ciceronis prudentia uidetur: Neque enim, qui ita uiuit, ut tu, aliter

192쪽

Iso sEB. CORRA Dialiter ac tu loquipotes: neque eius qui tam illo id sermone utitur, uita honestior est. Imo qui ita ui mi ut tu, aliter ac tu loqui potest qui illuto sermone utitur, interdum uita in honestor. Nam quopacto clament poetae, c tua est nobis pagina,mtaproba nisi uis, ut bene loqui, et male uiueresic beneuiuere,et male loquip it acu ti certe perfuerunt,m hodie μιnt,ut quumaxime, qui quamuis honesi eminus loquantur,honenissime tamen uiuunt: contra multi, quilimulat Ourios, oe Bacchanalia uiuunt. An uero sermo uellotus horum, uelillotus illorum recte di

catur,tu i et eruditi. Nos certe non credimus, GL

ceronem , qui docuit traψlationem uerecundam esse debere ea quae uerecunda non uideatur,uμ-rumfuisse, nec principiiι tale facturum: Quo me uertampatres confiripti' unde initium sumam Faucis ego tibi dica si Deos alutas, te uertas dextrouersum ut ait Plautus,cem etsi re acram

facis,ab ipse care, quod aiunt, incipias. Deri sine ista siSallusim, ut diximus, ita nunquam

fisset exorsus: id multo minus circero, qui nun qualecit, oe' contrariti aciendu praecepit fecisset,

nisi uρ spetiauersario par pro pari,quod Miι ,

193쪽

sre id est quod credi non debet mulcu eo peccare. sed declamator issecupresum,quod unustiebat, uoluit simulare. Haec jsa quae punt artis,ut in

eo aut qua in arte se tuc exercebat, eiuspraecepta uel inprimis tenere debebat, uaue simi reprehendenda ita quae ad elocutione pertinent um ei frtasse condonanda. dilatus enim uidetur, quo tempore male latine loquebatur. Quae res ut homini uitio uerti non debeat,plurimu tame ualet adprobandu quod uolumus, huius orationis, in qua tamulta no inculte seos, sed etia inquinate ilicuturi aut ore non uisse Cicerone, qui omniu elegatis estemper in locutus uetsi quiuis, a tritas aures habeat notandis ciceronis locutioni . intellere potest : quia tame a huc nemo uidetur intellexisse, nemo certe,psciamus,indicauit nos inbui ciceroΠis,ut 3 maxime uminstudiosi, tu nuc indicabim 6 nes tame omnia quae di possent, ne logi faciamus e quae dicen uidebutur, ut iuvemu

hocsermone coplectemur . nec volemus praestare ea quae nos indicabimus,lta p, ut nos dicemus,

se equentius a scerone dictabuisse, a nobis qui Ciceronem imitari uolumus, esse dicenda ut si dica, Oicerone oleresactu, non actum, q-m deuio

194쪽

I 2 SEB. COR RADIde uita, istum, non hunc , quum de aduersario liquitur, dicere non negabo tame ipsum prorsus a-

liter unquam locum uise sed quod illefrequen iis fecit, assimabo. Solet igitur Gicero, Meu -

ctum ton meum actu, istum Clodium, non hunc clo Ecdicere i leuero declamator Axit, De mea uita atque actibus huic conuiciatori reston ero:

nec ciuit, quoil etiam Vrammaticisciunt, hunc ad eum qui loquitur, ρο istu ad eum δε quo quis cum altera loquitur,simoa sit illsi uicinior, intemtam etiam per contemptionem referri. Sed excω

sar orta posset, quoi uel excussi et, uelitas se

set a librals descriptum, nisi in tota orationet ne per ita ut et locutus. Nihil co de uerbo-

rum tali copositione, Mea uita atque actibus,tu qua uni uocalium concusiones: quae, ut Rheto- res acent, γ Uparet, uagam ais hiantem reidunt orationem. habet tamen, ut GPero scribit, ille tanquam hiatus concursu uocaliῆ molle quid- dam, oe quod indicet non ingratam negligetiam: are, ut hoc yli neghentiam condonem,nunquam certe condonabo, recte hoc loco dictum esse: idiam gloria consequatur. Our enim Oicero,

quod optare ribet, uereatur, ne si de rebusfluis A-

cat,

195쪽

AESTUR A. D eat,inuidiam toria co quatur' Ego ueriosis rem flore,ut,si e me Acam, inuidiamgloria consequatur, non cessem quotidie A me prae icare: sed contra uerear,ne, quo erisolet, inuidiagbriam consequatur quo O , ut ait sicero, mixtae oliat inuideri stas nunc, ut istu hac inparte defingamus , libros ueteres libetersequimur, in quibus itasiriptum uidimus: Auid agloriam consequatur. Scimus quidem non deesse, qui, consequatur,al statur, O acquirat, interpreten tur se non uident illi ut dicimus res bonas conso

quam lius apuJ bonos scriptores inueniri . Nos item credimus, homines illius aetatis, uel poetas potis quam ueteres oratores,ita locutoscisse hu

rm facta, mores, omnem aetatem nudavero. nec

videmus ueteres imosepe dixi e, in uitiumprocacitatis incidere uel, initium procacitatis incide re vel, mitium introducere: nisi horte cuius rei id et initium, emostrassent. Haec is cicerst,quae fuit hominis in dicendo distentia, nec, ut opinor,

Axibstet nec, quae uis eiusdem prudentia, illia in principis posuisset, Pro me minimo fassidio reston

196쪽

ston ebis quod quam utendum sit js qui uolue

dicere, Rhetores, dum tragunt praecepta Aciliandi auditoris. endunt nemo certe libenter audit

eum, qui cu fassidio loquatur: nec eum,qui mentiatur, quod aprincipiost facturum si ossicitus. ut sepropemodum facit, dum uerba Iecit illa: Ahunc minime mentitus esse uidear. perinde ac si dicat, mentiar quidesed ita, ut in hunc minime metitus esse uidear uel, in alios quidem mentiar, 1ed in hunc minime mentitus ut ebori quacluam, mentiriis aliquem, non sepe dictum utilemus. Nunc uideamus, quam turpiter in limine, quod aiunt, iste declamator o findat Scis,inquit, mepatres constriptiis resto nis non habere magnam expectationem.primum quides, babere expediationem opinor, idem quod expectare uel ut dem, qμ' ortasse possim negare vectari. At iste bonus orator neutrum uoluit significare. nihil enim erat, quod ille expectaret: nec erat, cur jst, qui praesens erat,expectaretur./ed uolebat olendere, tertium quiddam expectari olere,quo ciret a se non magnopere tuc expectari. quod quam latine quam 1 prudenter etiam sit ictum, victiores im icabunt, qui iunt, nec ueteres ita loquisibios

197쪽

sisse: γ artis esse aeceptu, ut in principi ex

pectatio non minoatur iaconcitetur. Videbuntriem,o,quum γε ncyς,in restondendo dixerit rationem, quae statim sequitur,ad Sallunium re- cte retulisse uideatur. Tiscerem etiam non ualde mih*robari, crimen in Sallunium audituros nD

sic me Sallustir audituros,in libris manuscriptister siem. Se emper,ut uerum Fctear,ego dubita

ui, an illud, criminibin aures calet,recte dicatur: contra uero nunquam dubitaui, 'um,tonere rudimentum se exfiguris quas affirmat Quintilianu uo tempore mutata fuisse. tar mi criptores quipost Augustum uerunt,it epe videmus dixisti e sic ex ueteribus,qui se ita locutus, non ita facite prosterreri mus. Irim de uerbo praeteriare, o perare βω,dica nisi inea Garronem, qui fluit omni uric imin, it VsVisse. quaquam circero locutione taarrons, qui genu Hegesiae LM Lbat, no uidetur probisse. Sed hoc bene dixerit: ratione certe, quae paulo p. Uequitur, nemo, nisi fallor ego bene collectam esse defindet: P en enim sycacitate linguae, ut sordes eluuturi Ais declamator ita ratiocinaris, quasi ixeris ante Sallustium i fit sese ei eluere 3 quod ais, nihil aliud nun a deat,

198쪽

I s6 SEB. COR RADIdeat, nisi ut lutulentus se, cum quouis uolutarἱ at qui iudent hoc modo uolutari, nec laborantu riles eluantur: nec minus id lat, opinione

fruntur ni frie qui ludent ita uolutari, id ount, ut alios oblinant, ipsi quasi purgentur.

quod Vlacet, ratio quidem siquetur: sed quod

antepositum est,male cocludet itaque nihil aliud studet. quod ita propemodum concludit Sallustiis ipsi uult esse feleratus ita, ut neque ab alio uinci possit neque ipsi si omnisopraeterire. Itaque nihil aliud iudet, nisi ut lutulentussu ,cu quouis uolutari. Haec tamen ipse, quoquo modo dicta sint. telligunturisiduerborum quaesiequuntur, inanis mihi itus, nullasubiecta sentetia uidetur, qualis in libris oratori s appellatur: Seden quaedam

calumnia, quam unuquisque nostrum testante Mn astu fert, de eo quislsium crimen bonis obismi. Ut enim mittam, quaeriposse, an hoc modo, frre calumnia, latine dicatur . nequestententiam, quam probes, habet: neque cum Verioribus,aut sequentibus, bene coniuguntur. Sic enim collocantur, ut neque cum his, neque cum illis copulari

posse uideantur ut si haec orati ucturi di tuta non it,ego plane non uideam,qua oratio'-ctuans

199쪽

Euans dissoluta debeat appellari. Quam ma-ί feriora cohaerestant, intelliget, quiscit quibus

uerbis oratis conectatur. nosquentia consideromine Quodsi uita istius memoriam uicerit, illam patres constriplinon ex oratione, livis ex moribuulectare debebitis. haec is quum asuperior,bus, ut diximus, nullo moa penderepsint, ego multo ante collocassem. etsi, ubicunque ponantur, haud sine multu silendoris a serrepsy nt:

quum parum, uel nihil potius habeant ornatus quem tamen habere potuissent ,si declamator ea uel classit,ue uduiset ornare. nam si, memoriam meam, ,ex oratione mea , lxisset, multum lucis attulisset. Sed haec contemplis, ita nulla sibi memoris,ut mirum no sit, timuit, ne Sallusi, uita illa uinceret fimori uita cuiustiam alterius memoriam uincere dicatur. Ipse quidem1uu dixit,istius non est recordatus, si prius huic, huius, hunc dixi e n Orte putauit nihil interesst,utro modo iliceretur. ut nihil item putauit interesse uesuis ex moribus, siue, eius ex moriabus voc loco diceretur. Quam quidem locutionem nee Laurentius Gallensis emendare, nec Vulieb

nunc i

200쪽

nunc ipsiserimur,illi quoque, suum possent, πο-

tussent etiam odorari, m tandem tu care, circeronemn in huiusmodi nunquascripsi e quρά ille qui in sicribendo tantum industria ponebat,

nonputri et es um,committere,ut in rabendo negligens Ue uideretur. iam Cicero tam ne

gligenisesset oe immemor, ut ad ea quae ne aduersariin quidem dixisti, si restonaeret, ut iste

declamator restondet: quod aduersaram non fecit ,-firmat eum omnium maiores asi unum exemplum m regulam quaesiuisse: ac Aletellos, quos ne nominauit quidem, protulisse ' Sed quid istisacias homini, qui non 'lum dicendipraecepta

neglexit, latine loquendisic etiamfuit imperitin,ut mihi uitiatur etia quae tradutur a si rammaticis ignorasse quum dicere sit ausus , dicietellisuerunt aut opinionis, aut gloriae. quod etsi caurentius ulli sposse dici conten it,mibrtamen ille nunquam, ni robet exemplis lesuadebit, ex ueteribus aliquem ita locutum μ λ non m

gis, quam siuebi affirmare illud recte ictum uideri, Gur non aeque de nobis existimetur, cuius resgenae illustres,et uita integerrime actu luauisquilpoetas, nobisprae te, nos eques , eoie pene