장음표시 사용
361쪽
Lib. III. Cap. VIII. 352 Hie illud non omittendum Siculos cives censeri, quoniam ex eodem regno sunt: Beneventanos non censeri: nam Beneventum , quamvis in regno Neapolitano sit; tamen eX regno non est, quod Neapolitano regi
Μinor civitas , seu uhiuscuiusque patria , ius ei tribuit ad bona universitatis , ut supra dictum est, item ad munera, honores, bc privilegia , quae civibus competunt . De hac civitate adquirenda ita Diocletianus , bc Μaximianus statuere : cives quidem origo , manumisso , adlectio , vel adoptio : incolas vero , fretit D. Hadrianus edicto iso manifesissma deelaravit, domicilium facit 93. Quare principio civitas origine , seu nativit te adquiritur : nam qui Salerni v. g. natus . civis Salernitanus est : deinde manumissione , atque adoptione: quoniam , qui a Salernit no cive manumissis , vel adoptatus est , c, vis quoque Salernitanus essicitur: uti etiam qui in numerum Salernitanorum civium ab universitate adlegitur, civem fieri non ambigitur : denique civitas incolatu quaeritur :incolatus vero ex domicilio existimatur. Domicilium autem in eo loco quis habere censetur , ubi larem , rerumque , ac Dotunarum
362쪽
sset Insitust juri eἰνὶI. Neapol. Itiaram summam eonsiluit, unde rursus non sediseesurus , si nihil avocet : unde quum Prose citus es, peregrinari videtur : quo si rediit ,
peregrinari jam defitit io) . Idcirco qui aliquo in loco decem annos, adhuc studiorum caussa commoratus est, civis factus censetur, quum per id tempus 1ludia explevisse credendum sit, neque ex eo loco esse discessurum . ii) . Immo moris est, ut mercatores qui aliquo in loco triennium commorati sunt,
ut cives tractentur , modo cautionem praestent de continuando domicilio in eodem
Verum hoc interest inter eos , qui origine manumissione, adoptione , vel adlectione civitatem nacti sunt, & eos , qui incolatu , quod illi non facile civitatem amittunt; quam re cives originales, Zc simpliciter cives nuncupantur : hi mutato domicilio cives esse delinunt ; idcirco incolae potius, quam cives appellantur. Atque hoc nostris quoque legibus confirmatum est sis). Civitas autem Neapolitana pleraque tribuit privilegia ; quorum praecipua sunt Immunitas a vectigali in emtione , bc venditione equorum s ivi Dich. L. cives 7. C. de incol. ir) L. 2. C. de incol. ia) Moles in decis. R. C. q. 8. quaest. I. num. I. is) Forma Censualis, vulgo infrurioni catas
363쪽
Lib. III. Cap. VIII. 35 Arum , & iumentorum : a vectigali sestertii unius in singulos medimnos farinae , tritici bc frumenti, quae Urbem importantur : item in regni provinciis immunitas a vectigalibus
pro mercibus , quae comparantur : & a tributo pro annuis reditibus , non vero pro bonis immobilibus : praeterea privilegium , ne civium bona publicentur , nisi ob crimen haeresis , perduellionis , & maiestatis in ipsum principem admissum , quod crimen
Iaefae majestatis in primo capita vulgo dicunt:& denique , ut cives sive agant, sive conUeniantur , urbica tribunalia sint adeunda . si 4 At novissimis regiis litteris IV. Kalendas Apriles huius anni 17 34. cautum est cives
Neapolitanos pro rebus, quae mercimonii causa comparant, a Vectigalibus, quae a regni universitatibus , vel baronibus exiguntur, quae vectigalia baronalia vulgo dicuntur , immunes esse : quae vero ad principis aerarium pertinent, ea pendi oportere .
Haec quoque civitas paene iisdem modis adquiritur , scilicet primo origine: nam , qui Neapoli nascuntur, cives Neapolitani sunt :immo qui ex patre Neapolitano orti sunt, cives quoque Neapolitani habentur . i5 Zi Dei io Moles in decis. R. C. f. 7. M. & Iz.
H) Forma censualis , vulgo iuruatoni earasali
364쪽
sg4 Institui. Jur. civit. Neapol. Deinde, ut mittam manumissionem , atque adoptionem , adlectione Neapolitana civitas quaeritur . Adlectio ex Friderici Aragonii privilegio VIIviris rei Neapolitanae procur/ndaς delectis competit, quibus permis Mest ςtiam sives ex justa caussa civitate privare i modo de ea re ad regem referatur , ab eoque irrogata poona comprobetur . Immo quamvis pςrmissum sit administratoribus rei Neapolitanaς civitatem exteris dare i tamen pecesse est regis quoque adsensus ac edat, ut a
Ferdi nando Catholico constitutum fuit. 16 Ad haec , quoniam patricii cives Ne poliistani habentur, hinc fit, ut qui inter pgtricios alicuius Neapolitanae curiae adlegitur , civis Ne politanus fiat , seu in Urbe habitet , seu non habitet: quoniam civitas adlςctionetquaosita mutato domicilio non amittitur . Atque ita Sacrum Consilium definivit, quamvis de ea re olim fuerit dubitatum t 7 . Denique incolatu civitas Neapolitaqa quaeri p0teit. Verum , ut quis omnium civium privi lygia nanciscatur , oportet , ut uXorem eapolitanam ducat, ic domum sibi Neapoli comparet, ut Ferdinandus I. Aragonius
conitituit fi b) . Immo bc eum , qui emphyte-seos jure domum Neapoli adquirit, civem
365쪽
, . Lib. III. Cap. VIII. assNeapolitanum fieri non sine ratione nostri scri- ptores tradunt si V). Quod si quis Neapoli domicilium constituerit, aut deceantum , adhuc studiorum causa, ibi suerit commoratus , Neapolitanam civitatem in eo duntaxat nanciscitur, ut sive agat , sive conveniatur, eius caussae in urbicis tribunalibus tractandae
Caeterum qui incolatu civitatem Neapolitanam quaesiere , seu ducta Neapolitana uxore , seu non ducta , tandiu cives habentur , quandiu Neapoli habitant: domicilio mutato civitatem, atque Omnia privilegia ami
366쪽
De usucapionibus , O praeseriptionibus .
REs sngulorum sunt, quae ad singuIos
pertinent , quarum dominium , vel iure naturali, & gentium , vel iure civili adquiritur . De modis, quibus iure naturali d minium quaeritur , nihil est, quod hoceloco dicamus, quum nihil nostris legibus de ea re sit constitutum . Inter civiles adquirendi d minii modos praecipuus est usucapio, de q ia aliqua ex legibus nostri regni dicenda 1 unt. Et quidem iure Romano, ne dominia rerum sint in incerto , atque ut aliquis sit litium finis, constitutum est, ut mobilia triennio possestori adquirantur. immobilia decen-rio inter praesentes : vicennio inter absentes; quae usucapio dicta est . Praeterea cautum , ut triginta annis actiones omnes finiantur , pisi quod quaedam quadraginta durant: qui postea egerit , exceptione repellatur , quae Praescriptio nuncupata est si). At Langobardi, qui diu apud nos regnarunt, solam triginta annorum praescriptionem agnovere , eamque in rebus seu mobilibus , seu immobilibus probavere , modo essent con
367쪽
trem adversus fratrem ad idaequalem divisionem corrigendam agentem quadraginta an
norum pasessio repelleret sa) . Id verisimile est apud nos obtinuisse ad
Friderici II. aetatem . Is ius Romanum , quo maxime delectabatur , restituit tril usde usucapionibus , dc praescriptionibus editis constitutionibus . Earum prima principio abolevit praescriptionem , quae in aliquibus nostri regni locis obtinebat, anni, menses, diei, O horae , per quam aliquis de dominio suae rei eadebat , O Franeus de difffasbia queri
non poterat . Deinde usucapionem , praescriptionem iuris communis , hoc est Romani confirmavit , scilicet triennii in rebus mobilibus , decennii in rebus immobilibus inter praesentes , dc vicennii inter absentes, praecedente scilicet titulo , O bona fide ex
utraque Parte undique concurrente; quibus ver
bis videtur bonam fidem non in solo initio, sed continentem , donec impleatur usucapio , exigere . Confirmavit pariter inter privato triginta annorum praescriptionem, qua omne ius , omnisque asstio extinguatur , eXcepta hypothecaria , quae adversus debitorem quadraginta annos durat. Denique praescriptionem iuris Langobardi quadraginta annorum probavit, qua frater adversus fratrem comis
368쪽
ss8 Institui. Jur. est ii. Neapol. inuni dividundo expertus repellebatur , si ponsessor iuraret rem , de qua quaereretur, non eX communi hereditate, sed aliunde possidereo j In hac conititutione nullam Fridericus mentionem facit de quadraginta annorum prae scriptione , qua ecclesiae , religiosa loca, atque universitates utuntur : sed eam probasia se non est ambigendum , quum quia. Omnes
iuris Romani usucapiones , bc praescriptiones probavit, tum etiam quia ea praescriptio iure Langobardo quoque fuerat recepta ) . Qualis vero fuerit praescriptio anni, men sis , diei , bc horae, quae olim alicubi apud nos obtinebat, quam Fridericus abolevit, i certum est . Μarinus a Caramanico putat eam locum habuisse , ubi fe udatarius per id temporis investituram non petierat . Sed ipse coniicio eam praescriptionem obtinuisse, veΙ ubi quis iudicis auctoritate fuerat de possessione iniuria deiectus : nam apud plerolque Germaniae populos similis mos olim servabatur, ut qui auctoribus , ic cognitoribus scabinis rem comparaverat, post annum , mentem bediem fieret securus , bc dominus rei suae dominio caderet : 5) vel potius , ubi subseu a
xa, quam Fridericus II. meminit 6) ; quam
s) Const. duram, & diram , de praescript.
369쪽
Lib. III. cap. IX. 359 nemo hactenus, quid esset, intellexit . Licuit enim seudatario certis ex caussis, potissimum obpetita ab eo, nec praestita servitia ubfeudaturἰum per equardum diisa sire, hoc est sine ulla caussae cognitione , nec eo audito post tertiam monitionem seudo privare , modo id de parium sententia saceret , si pares essent , ut tradit
euuardum puto Francum sublaudatarium in an
no, mense, die , bc hora proxima queri potuisse : postea dominio rei suae cecidisse. Altera constitutione pridericus improba vit consuetudinem, qua in seudis nullius vel longissimi temporis praescriptio admitteretur: iussit enim, ubi quis seudum, vel partem eius triginta annis praesente in regno adversario possederit, securum fieri , modo servitium domino praestiterit . Quod si seu dum , vel rem , quae ad seudum pertinet, nullo praestito servitio possederit , nullius temporis praescriptione juvari , ea reddita ratione , quum his de fetido subtractis de iraeesitate per eonsequens ipsa in servitiuuet minoretur 8) . Quod ita accipientum existimo, nisi centenaria Obstet praescriptio . . Tertia denique constitutione, abolita qua dia inta annorum iuris Romani , M sexagin-
370쪽
s 6o Infisur. Jur. eisil. Neap. ta iuris Langobardi , fisco praescriptionem obesse noluit, nisi centenariam 9) . Verum quadriennii praescriptionem , qua posse librbonorum vacantium nondum fisco nuntiatorum defenditur , confirmavit: uti etiam triennii praescriptionem , ne ad verius fiscum latae sententiae retractentur si o) .
- Haec omnia a Ferdinando I. Aragonio anno 1477. confirmata sunt, qui illud quoque addidit praescriptionem occasione belli , aut pestis excludi non posse; nisi doceatur
petitorem ea re abesse oportuisse : neque adversus praescriptionem in integrum restitutionem ob instrumenta noviter reperta tria buendam esse, nisi audito adversario demo Bratum fuerit instrumenta noviter esse reperta , quae antea petitorem latebant ) . Praescriptionis vero nomine videtur Ferdinandus usucapionem quoque comprehendere voluisse. Pariter, quae de centenaria praescriptione a Friderico II. fuerant statuta , a Carolo VI.
anno IZGO. fuere confirmata. Is enim cavit praescriptionem immemorabilem , sive centenariam ψ) Constit. quadragenalem , de Prorogati prae scripta
io) L. I. C. de quadriennii praescrip. 9 L. I.
C. de sentent. adversus fiscum &c. ii) Pragm. I.&2. de praescripta Consulite tractat. de restita in int. lib. I. cap. 6. & lib. a. cap.