Laonici Chalcocondylae Atheniensis, Historiarum libri decem

발행: 1843년

분량: 628페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

481쪽

ONICI CHALCO CONDYIAE

V. 148σεσθαι amn), αυτὰς δε ἐντὀ τος Πελοποννήσου γενόμενος δι Φλιουντος noρεοετο ἐς δε την ὀρινθον οι Ἐλληνες Ουτε ἐσεκομίσαντο τον σῖτον τι μ' ὀλιγον μυκώνος γαρῆν αρμοστὴς ὁ Αακεδαιμόνιος πόντος το υσάνεω oura, ἐς την φολακὴν της ὀλεως διέθεντο κανῶς, στε ἀντέχειν ἐπι χρόνον του βασιλέως στρατω Ἀσάνος μεν ἐν nouuωστερον, ς ἐπυνθάνετο την πόλιν πολιορκεῖσθαι - του Ἀσιανο στρατοπεδον, χων περ αὐτον ανδρας ικανούς, ὁρμώμενος απὸ μυπλιο της Ουοετῶν όλεως, και δια --: Dλάσσης εα τον Κεγχρεων λιμένα φικὀμενος νυκτός, λαθώντον στρατὸν του βασιλέως σολθεν ἐς την ὀλι αντες τε και ὀ ἀμφ αυτόν , και τινα βραχύν onis εἰσεκομίσαντο. βασιλεῶς ἐν δν ἐς λιουντα φικὀμενος Ταρσόν τε τον noλιχνην ἐπολιόρκει Λοξιος δε ὁ τος ωλιουντος των Ἀλβἄ-d

τος ανδρας εἰσενεγκάμενος ες τι ἐρομνῖν ἐς τὰ μάλιστα -οιον, παρεσκευάζετο ς ἀμυνουμενος το γαρ τοι αρσον ὁ βασιλεῖς παρεστήσατο ὁμολογία, και παῖδας λαβών ας τριακοσιους και αρχοντα ἐπιστήσας τοῖς ἐν τῆ ὀλε προsειπP. 237 δια της μεσογαίου πορευόμενος ει τρέπεται ἐπι την πόλιν, κεῖται ἐπι ρους φολου τε και ἐρυμνού , ἐς ν nouo τε i. adrout dis

peret e loea ruinis patentia et quidem e loe bombarda rundem

omisit verum iussit ut exercitus Orientalia omni a parto urbem eloeumsederet, ainquo tariclem fame expugnaret. nam urbs ea oeco parasperabat se maximum belli eum machinarum seu hombardarum a paratum aequisiturum ipse cum intra Peloponnesum necessi e --cta e Phliuntem te faciebat Graec autem no tantillum quidem frumenti Corinthum congesserant nam Lucanes, praesectus Spartanus, absento sane eam regebat praeterea nee urbem satis praesidiis elimpugnaculis munierant, ut vel brevi tempore resister po sentis gio exercitui Asane quidem haud multo post cum accepisisturbem obsidione premi ab Asiano exercitu, ducens secum vim Plurimos, prosectus Naupli Venetorum urbe, et mari tu cenchreensem Portum advectus, noetu ingressus est urbem , apportato commeatu aue exiguo inscio exercitu regia rex eum venisset Phliuntem . Tarsum v bem oppugnabat. Doxies autem, aut iussu Albanorum Phli tintis erat Praefectus, eos quos imperio regebat, necnon Phliuntia ivrs in i eum quendam linitissimum contraxit, et statuebat regi resistere. Tarsum rex in dicionem acceperat; et sumens inde pueros circiter trecentos, et civibus praefectum constituens, reeta per mediterraueam Dissilia ' Cooste

482쪽

των πιληνων μα κα Ἀλβανῶν συλλεγόμενοι παρεσκευάζοντο ως-ολιορκησόμενοι και δατι μεν ο ὐρητο ἀφθήνω nὀλις υτι μὴ ἐκτος τος πόλεως, ἀφ' ολωδρευεσθαι Ψοντο και

regionem needebat. lneedens alitem elim agmine belli molem avertit in urbem , quae sita est a monto excelao et munito, in quam Graeci Pariter et Albani plurimi convenerant, obsidionem regia ibi

toleraturi maxima urbis livius erat aqua penuria nam extra tam Lem fons erat, quo aquatum ire solebant ne quandi lacultatein adimeret hostis, eum locum admodum ommunierant rex accederas ad ianc urbem eum peregrinis anilitihus aqua potitur, et urbem obsidione cingit serunt oppidanos, euvi aqua deliceret, intersecisse H menta, et iumentoriim sanguine subegissa sarinam, et hinc coxisse Panes. Cum alitem saevissilia premerentur siti, dubii quid agerent, ad deditionem coeperunt animi inclinare miserunt itaque legatos ad regem , qui orarent tit in deditionem aeciperentur hic euin negligentius oppidani propter missos legatos uitiones solitas obirent, peregrini advenientes irruerunt in urbem, eamque obtinuere et diripueru ut postea venientes ad urbem Acribam , eum oppidani eam sortiter tutarentur nec eam deserere vellent, Peregrini conscenderunt murum eatuque occuparunt; quae initi tu tu Praedae cessit hinc ducens exercitui venit Bupetam Phliasiae urbetu. in hae servabantu Albani et Graeci qui eo confugerant eum AOribus hanc rex biduo oppugnavit; et eum ea potiri non Os

set, quamvis pauci de suo exercitu ceeidissent, caeterum Plurimi Dissilia m. 'ooste

483쪽

446 LAONICI CHALCO CONDYLAE

ἐνταυθα προσέφερον λόγον et βασιλεῖ, ξυμβῆναι τε ἐθέλον

τες και παραδιδοναι την πόλιν. ὁ δε ς παρέλαβε την πολίχνην, ουτε ἀνδραποδισάμενος ουτ υλλο ἀεικὲς ἐργασάμενος, συν γυναιξι τε αμα και αισιν ἐς Βυζάντιον κατέπεμφεκατοικήσοντας. των τε 'Aλβανῶν ων ἐν τῶ αρσω πυοα

σφῆς ἀχθεσθονα τε συνέβη τον βασιλέα, και προ ν πιμναι τι τάχιστα ἐκ του στρατοnέδου ἐξολασεν. , δε Mο-

vulnerat essent, abduxit exercitum quas abiturus eum amiseel eius esset ad iter , supera eniunt legati petentes pacem dicentes a. Paratos esse ipsi tradere urbem rex urbem in deditionem, quem-ndinodum petebatur, suseepit ne eam diripuit vel quicqtiam damni ei iussi xit. aeterum eos eum uxoribus et liberis Byzantium ut ibi habitarent, transmisit. Albani vero qui semetipsos Tarsi dedici erant

et denuo aufugerant, usi sunt sortuna n in ad inodum secunda: nam rex eos cepit, manus edosque rorum erudeliter fregit lini turpissimae et erudelissimae morti Albanos ei reiter viginti adiudicavit hine lim sectus per Mantineae regionem venit ad raebet Parenteam in ianc misit cantacvgenum quem quondam ducem reantes Albanihello lacessiverunt Graecos is ea tempestato aderat in castris, ae- eersitus ab rege, ut tua opera uteretur adversus Albanos qui in Peloponneso erant volebat enim ut eos adiret et ad proditionem quosdani clandestinis sermonibus permoveret. lii eum missus ore ad eos qui urbeui istam tenebant, iussus est dicere ut se urbemque regi dederent apud hunc aderant etiam quidam regii, qui eriminabantur eum apud regeni, quasi illi onsilio et nutu avtaeusteui urbem non tradidissent. hine ira pereitus rex eum continuo ex castris excedere Dissilia ' Cooste

484쪽

λε ερυμ αυτου ταυτην, τι ἐγγυτάτω ον κατέλαβόν τε και διεσώζοντο συσκευασάμενος tans ει ἐντεῖθεν κα τῆ στεραια ἐτέλεσεν ἐς τον ενεάτην χῶρον κα επηυλίσατο. ενται θωωεβουλεύετο an αμφότερα, εἰτε ες Σπάρτην ελαινοι και ει ι -δαυρον- δεινος γὰρ υ τὰ ισξει πυθος, δειν τε ni δαυρον καὶ παραστηοασθαι ὀλι ερυμνον ασῶν φ πόλεων νὴιιεῖς ἴσμεν, ἐς ταυτην καταφυγῶν ὁ τερος των γεμόνων, Β του τερου ἐς το Mαντίνειαν της Θακωνικος προς τῆ θα- ωλάστη οὐ σαν καταφυγόντος συν τῆ γυναικί. και υνθανομε- νος το χώραν τραχεῖάν τε Ουσαν και χαλεπον διαπορεύεσθαι, ἐπισχε μὶν ταυτην πορεύεσθαι, συστραφεις δε ετράπετο

iussit, et ipse eontra urbem perrexi eum autem frustra aggrederetur vallum nam reliet urbe vallum occuparant munitissimum urbl- qiae Proximum , et eo se tenebant satis tuti), impedimentis omnibus collectis discedebat et secundo ab eo die Tegeatarum regionem ingressus est, ibidemque castra firmavit maxima proposita erat consultatio ductandi in Laconiam et Epidaurum magna uim cupido eum lueesserat videndae Epidauri et capiendae urbis, quam scimus esse munitissimam omnium qua novimus urbium in hanc leoufugerat alter e ducibus, et alter se cum uxore receperat Mantineam Laeoniae, mari finitimam rex cum intelligeret eam regionem esse asperam et transitu dissicilem, abstinuit latius progredi verum reversus exercitum movebat contra Muelitam Tegeas urbem huic praeerat sane Demetrius castra igitur hieposuit in ioco aspero et invio. urbs autem pronainet, ita in monte

485쪽

ληνες, βασιλεῶς τάδε ἐμων μῶς λέγει, ώς- ἐς τοὐς H-ὐληνας κεις ἐς τὰ πρῶτα συνέσεως, και Ἐλλήνων μάλιστα δηεμπειρος ει τῶν βασιλέως θυρῶν oti da και ἡ ἄλλον

μόνω προς βασιλέα την τε πόλιν τηνδε παραδιδόναι, καὐχ ραν νυν ἡμεῖς λοισθε λαβεῖν παρὰ βασιλέως αλλαξαμένοxς. και ν τούτο ποιήσης, ἐπιτηδειόν τε δ νομιεῖ βασιλεώς, ui

firmo et munito ne mora expediunt scalas et machinas enim. urbemque oppugnant etiam aquam, quae erat extra urbem in lino munito, obtinuit, ut oppidani non possent amplius eo aquatum

accedere.

Cum autem advenisset rex ad urbem et castrametatus esset eoa- festim legationem ad sanem misit nam ire iussit ad Asanem Iosuam luerenezi filium, virum prudentem ex omni suorum numero, Cum terprete eique praecepit ut ageret eum sane, qui urbem tradereti Iosue igitur ubi venit ad sanem, huiuscemodi orationam exorauseat. Asane et Graeci omnes, quotquot Praesto estis, rex misso e-gato haec vobis expromi iubet tu, qui prudentissi inus e Gra corurn otiam in iis quae ad Graecos pertinent, expertus ianua milites scis. et magis quam reliqui, qualis quantusque sit rex ille tornanidaraim. quocunque tenipestatem belli verterit, haud prius bellum ponit quam urbes expugnarit et victoria potitiis suerit cui iasmodi antem condiaeionem vobis proponat, audite si pacem seceritis uni rege, eidemque irbem vestram permiseritis , regionem aliam, quamcunque et geritis, a rege accipiesis si in ioc morem gesseris regi, inico et hospite te admodum tantiliariter utetur, gratiamque tibi et vobis omnibus reseret uinulatissitnam si autem Parere regi recusaris, nec urbem tradideris, scito, animam regis tibi iuro, eam brevi et capiet et Dissilia ' Cooste

486쪽

DE REBUS TURCICIS L. IX. 449

ίσμεν που γενναιοτάτην ουσαν πάντων ταν πρότερον γενομέ-bνων αn των Drουμάνων βασιλεων, και την τε δύναμιν με

δότων τὰ βασιλέως πράγματα κατάδηλο- ,αι ταυτα μεν

ξυνομολογουμέν τε αυτο τω βασιλεῖ, es μέγιστα τε ιναρ. και ταύτην μεν ον την πόλιν ορῶ τε ὁ που ἐν πυρω si0 που οἰκεῖται πασῶν δη μέλεστα πόλεων ων μεις σμεν. και civ τοι o cin του τουμένου βασιλεις, και αυτὸς δε βασιλεύς, I ro γε ες την βασιλείαν κατέστη, οιάνδε ὀλιγου τε πολιορκῶν ἐξεῖλε κατὰ κράτος, αλλ υτ ἐξεγένετο

το εἴσοδον, τετειχισμένην τρισί τε αμα τειχεσιν χυρωτάτοις και τρισι ύλαις. 4 μεν ουν τον μιαν ἐξέλητε τηλεβόλοις την τε ετέραν πῶς αν περβάλλοισθε ην δὲ και ταύτην περβάλλησθε, πολείπεται αὐ θις η σχυροτέρα τούτων. 0ώς - ταύτη διανοουμένων και παρασκεναζομένων, ε δέοι aἀπολεισθαι, στε ἀμύνεσθαι, υτ απαγγειλατε l βασιλεῖ,

ἁ μάτην αὐείημεν αδε ἐλθόντες ες φυλακην ης πὀλεως, G μηδ' ὁτι οὐ χαλεπὸν ἐπιδόντες την nὀλιν παραδοίημεν

foede diripihi, eos ni te assistunt crudelissimae ' morti subiiciet.'

haec quidem locutus est per interpretem Asanes autem respondens in hune modum Erba fecit fili Breneris, renuntia regi haud no- his occultum esse, antinim eliis generositate excellere omnes reges, quoiqno ab Otomanidis originem traxere potentiam eius esse in orbe maximam norunt omnes, quotquot rerum eius periti sunt etiam nos et agnoscimus et confitemur potentiam eius esse maximam. Verum enimvero cernitis urbis huius situm, quam natura et arte sit munitus, ut non facile invenire sit urbem aeque munitam reges olomanidae, nec etiam ipse rex, ex quo in regnum hoc processit,

talem urbem neque oppugnarunt neque ceperunt nec ballo petiverunt videtis enim urbem in liquo quam maxime munitam adiatum hic unum habet: aetervm einctum muris tribus firmissimis tribusque portis si igitur unam dirueritis bombardis, alteram quomodo superabitis et si alteram occupaveritis, relinquetur tertia cae- . teris multo validior quapropter haec eogitantes, et scientes nos aielnstructos, sortiter bellum quod ab rego insertur sustinebimus, etiamsi moriendum sit nuntiate itaque regi vestro, frustra ad urbem hane uelandendam accessissemus, si pericula reverit urbem tradere

luissemus.

487쪽

τά r γινομένη προ αυτήν τε ποιεῖται τὴν εἰσοδον, κα τειχητρι αλλήλων υ ολ διεστηκότα ἐς την εἴσοδον ταυτη - ρέχεται και το μὲν τελευταιον τεῖχος ἀσθενες ν κα οὐ πάνυ ἐχυρὰν κατέσχεν Ἀσάνος, ἄστε τρίβειν τε τον της πο-Dλιορκίας χρενον κα του τηλεβόλου ηδε μέντοι iac τέλεον ενταῶθα υχ πομενε τὰ τειχη n των τηλεβόλων. αλλὰ πεσεῖται et τίκα μάλα. ἐποίει δὲ ς τρίβειν τον ἀλε- μον ἐπε δε παίοντε οι τηλεβόλοι κατέβαλλον seri me ac

τινὰς τὸ κτὰς τεῖχος , εν αἷς εξιόντες ι Ἐλληνες ἐμάχοντο

τοι Πύρκοις καί τινας αὐτο ταυτη διέφθειραν, πολε πό-τ δευτερον τεῖχος κατέχοντες, ἐχυρόν τε ν λίθοις μεγάλοις, ἐκράτουν το τεῖχος ἐπι μερα ἱκανῶς ἀμυνόμενοι. Ποι μέντοι τηλεβόλοι και τουτο τὰ τεῖχος in ημέρας κατας επαιον , κα κατέβαλλον μέρος ονκ λίγον. - δὴ nor

P. 240χων του τείχους ὁ λίθος φερομενος πεσεν ς' ἀρτοκοπεDν

και συνέτριφε μεταπεσῶν δὲ ὁ λίθος ἐντελλεν, - εωράμενος ανθρωπον τινὰ ἀπενέγκοτο μετεωρίσας το ν σάρκα τεροκα τῶ στῶ, συνέτριφή τε εις λάχιστα μέρη μυρία κα oti πτεροῖς ἔρνιθος εικάσαι, οδ αντὴν ἐπιγνῶναι την σάρκα--Asanes haee loci illis ost Iosue reversus ad regem quid responsi Mein perit exponit rex igitur bombarda continuo portis opposuit; et qua aditus urbis orat angustissimus, ingredi parabat in eo urbis aditu mari sim tres non longo a se invicem intervallo dissiti murum primum, quio eat infirmus nec admodum communitus, oecupavit Asanes, quasi bellum mora extractiaeus o bombardarum ictus lusurus haud enim ignorabat muros non posse sustiuere bombardarum impetum, verum selehat eos tandem collapsuros. at in saciebat hae spe quasi e posset oppugnationem ad tempus aliquod tolerare boni haedae tibi ferire coeperunt intra paucos die exterio murus prorutus est Graeei intorea egredientes pugnabant cum Tureis, et aliquot etiam otiiseerunt res leto igitur muro primo abiere ad secundum qui renua orat ν saxis magnis communitus hunc ubi insedere regis impetum di biis aliqno sortiter propulsarunt murum istum arietabant hortibardae regiae diebus plurimis, partemque eius diruerunt non modi m. interea eum hombardis murus quassaretur, globus una aberravit et in pistrinum delati s est quod et comminuit penitus hine in alium sublatus peidit foeto in hominem quendam, cuius earnes et ossa in mill partienias ninritissimas contrivit, adeo ut alia aviculae eomp raretur tantus ei lieet est globi impetus, ubi semel emissetis su α

488쪽

ρείχετο τοι αὐr γὰρ ξ φορῶ του λίθου καὐδαιμονια τις

μετεωρισθεις κα διεξιών την πόλιν ς τὀ ἐπίνειον τη Ko-ρίνθου ἐνεχθεις πεσε, σταδίους μάλιστα που ἐς τεσσαρεσκαί-5δεκα παραμειψάμενος εἷλκε δὲ ὁ λιθος εnra τάλαντα. υτω μὲν ουν τον ὀλιγώτυπτεν εni συχνὰς μέρας. καλοι ἐν τῆ Bπόλει ἐπιλείποντος του σίτου χαλεπῶς φερον, και λόγους

ἐδίδοσαν ἀλλήλοις, ἀφικόμενοι ἐς το πόλεως αρχιερεω Ἀσάνης μὲν ουν κατειχε το πληθος στε ἀνέχεσθαμ ρχιερεῶς δε της 10 πόλεως ἄνδρα των της πὀλεως, nοστεῖλας ς βασιλέα σημαινέ

αντέχειν ταυτα πυθόμενος ὁ βασιλεῖς λόγους αυθις προσέφερε, V. 187 λέγων τοιάδε. ἐμοι παρὰ των ἐν τῆ πόλει εὐνοούντων παγγέλλεται λίγων πάνυ μερῶν απολείπεσθὰ ἡμῖν τὰ stria. τί 15χυν κακοδαιμονῶτε καὶ ου παραδίδοτε την πόλιν;V ενται , cia πυνθανομένου Ἀσάνεω ελεγον οι του βασιλέως τα καθήκοντα, ἐβουλεύοντο κοινῆ εἴτε παραδώσοιεν την πόλιν εἴτε νεχόμενοι ἀμυνοῖντο. , δε ἀπεστραμμένους εώρα τους ἐν τῆ πόλει καλχαλεπῶς φέροντας, πὀσπονδο τε ζηλθον αυτός 20 τε Ἀσάνης και ὁ Αακεδαιμόνιος Ουκάνης ἀφικομένων δε ἐς λόγους τω βασιλεr, σπονδάς τε ἐφ' v αιτουμένων, λεγεν

αὐτοῖς τάδε. ἀπαγγείλατε του μετήρω γεμίνι ς σπονδὰς

o mirabilia multa operae eonsuevit. nam eum non attigisset murum, in altum vectus urbemque transvolans, ecidit tu navale Corinthiorum, eum peregisset cursum quattuordecim stadiorum globi pondus erat septem talentorum in hunc modum feriebat urbem diebus plurimis oppidani deficientibus alimentis indignabantur, et inte aneolloquia serebant, euntes ad urbis episcopum. Asane quidem pi Bem sustinuit, ut praesentia sortiter tolerarent episeopus autem urtiis civem ad regem misit, qui alimentorum inopiam, quae gravissIma erat, indicaret, eumque hortaretur ne coeptam oppugnationem Omitteret, verum fortiter pergeret haec ubi comperit rex, misit ad Opnidanos qui sic loquerentur nuntiatum est mihi ab amicis et benevolis, quos in urbe habeo, paucorum dierum admodum vobis superesse alimenta quid igitur insani et miseri urbem non traditiat

eum nuntii regis quae mandata essent coram sane exponerent, hlieo deliberabant dederentne urbem, an extrema potius perpetientes vesisterent regi eum autem cernerent oppidanos graviter praesentem necessitatem ferre et mali quaerere liberationam, fide publiea into Posita egressi sunt ad regem Asane et Spartanus Lucanes vanie te autem super laedere pangendo in colloquium eum rege ale alloeu- Dissilia ' Cooste

489쪽

ρἐξηει μῆν τε εἶναι, καὶ ὀρον πάγειν δια την λοιπὴν χά-

Dραν πεντακοσιους στατηρας, Ψ δε γεμενι, ἐφ ω τό τε ALγειον καὶ Πάτρας καὶ τον περιοικον παραδιδόναι Πῖν. ειδε n. vriis αμα ni ὀντα με γινωσκόντων V ταυτα ς ἐνετέλλετο αυτοις, και ες τους γεμόνας ἀφίκοντο περὶ τοδ αυγετον της ακωνικης διατρίβοντας, ἀπῆγγελλόν τε τά παρὰ βασιλέως. και imi κα ἐδόκει, στε, στέρεσθαι δηξυμπάσης της χώρας πρέσβεις τε πέμπειν κα εμπε δουν σφίσι τὰ σπονδὰς εφ' οἷς προετεινετο βασιλευς πέμψαντες δε . πρέσβεις τάς τε σπονδὰς ἐποιὴσαντο, και την χώραν πεδωκε

τω βασιλέως πάρχω μάρη της Θετταλίας παρχος ν), P. 24 τό τε Αἴγειον Καλαβρίτης Πάτρας καὶ την περιοικον ταυτητος χαῖα χώρας. Ἐς δε παρέλαβε τὰς πολεις και νεξλυδας καθιστη ἐν ταῖς μ

σθαι, αιτὸς δετραπόμενος προτος Ἀττικος και επλτης - νων πόλεως περι ει σκοπῶν τόν τε Πειραιῶ καὐτον λιμένας, απεδεβατ τε η υμάρεω ἀνδραγαθιαν την τε πόλιν τατ- την και ἀκροπολιν πυνθάνομαι βασιλεῖ μάλιστα τῶν rs Nχώρα αυτου πόλεων εὐγνώμη γενέσθαι, κα την τε αλαιαντ ζ πὀλεως μεγαλοπρέπειαν κα κατασκευὴν αγασθῆναι, Φει-

16 νομίζεσθαι Plus est vestro principi dicite me paratum esse foedus percutere et pacem dare sed lac condicione, ut ea regio quam exemitus meus p ragravit mea sit ab reliqua regione tributi nomine peto quingentos stateres duci autem, qui illiu tenet Aogeum Patras et finitimam regionem diei te ut ea nobis tradat si minus, eon tim re dam et armis subiiciam. haec rabi cognovissent, ut praeceptum erat. proficiscuntur ad principes qui ea tempestate circa Taygetam Lae ni a se tenebant, iisque quae data erant ab r g mandata explieant. quihia auditis isti m est, ne et universa spoliarentii regione lega- os ad res in mittere et foedus conglutinare iis condieionibus quas rex pra scripsisset missis itaque, quemadmodum decretum erati l salis pn eomposita est regio, quam postulaverat rex, restituta est regio praesecto. mares Thessaliae Praesectus Aegeum Calabri te Patras et nitimam regionem Achaiae recepit. nox ubi ines suscepit praesidiis Peregrinorum eos firmavit et peregrinos iis praefecit in hunc modiam consecto bello opias omnes domos dimisit ip s antem eonversiis est ontra Atticam et urbem Ath nas obambula Fat contemplans Piraeeum et portuum commoditatem aris virtute eivitatem istam una cum aree in dicionem accepit fuit Dissilia ' Cooste

490쪽

autem haec urbs semper regi, ut audio benevola, et munificentiam eius antiquam et apparatum urbium emper plurimum amplexus est dixit igitur quanta gratia debetur lage nostra mari Turachanis silio pV qua pacto mares urbem istam una cum arce occuparit, iam dicetur Inor- tuo Nerio uxor eius Athenarum tyrannidem obtinuit, habens ex marito silium superstitem adhue puerulum mittens igitur legatos ad ianuarum milites quos largitionibus sibi conciliarat, facile principatum retinuit Atheuarum. nee tamen multo Post amore exarsit iuadolescentem Venetum, senatoris litim, ut mercium gratia Atlienax appulerat. amore ita ius ametis in ovoqilium cum adolescentu venit. cum plerum suo autem plurimis lauilitiis animum adolescentis pelliceret et magna cum voluptate eum illo eonversaretur, Promisitso velle ipsi nubero et Athenarum priueipatuin simul tradere haec autem tum lare, si prius inlatu uxoren quocunque inodo repudiasse et ea repudiata deinde ediret Athenaa adolescens ille lius erat Priami cui a Venetis Nauplium urbs commissa erata adolecens igi-vii reversus Veuetias et alnoro ardens speransque se Athenarum Principatum ceu pati rum . uxorem suam necavit quas et ipse senatoris et Patricii erat sitia. Me quemadmodum dixi, o umero mortalium Dissilia ' Cooste

SEARCH

MENU NAVIGATION