장음표시 사용
491쪽
πολλω στερον λαβών τον παῖδα ἀφικετο παρὰ βασιλέα. γάρ τοι Φράγγος ωρίου δελφιδους, νεφιὰς δ το παεδῶς, διατριβων ἐν ταῖς βασιλέως θυραις ἐπέμενε καιρον αὐτω παρὰ βασιλέως ἀφιζεσθαι ἐς το των Ἀθηνῶν λ
της πὀλεως την μέντοι γυναικα συλλαβῶν καθεῖρξεν ἐν νε- P. Da γάροις κα ου πολλῶ στερον διὰ τον γάμον του νεανίοτη διιφθειρεν, or μὲν τρόπω ουδεις ἡσθετο δι' α δ ερο
λουντος εν ταῖς του βασιλέως θυραις του νεανίου, δεινόν τε ἐποιεῖτο τον βριν του ράπου ὁ βασιλευς, και πέμπων ἀρη τον Πυραχάνεω παῖδα συν στρατευματι το ς ωτταλίας ἐκέλευε. . . . παραλαβών δε τι της Θετταλιας στραrtati
aublata, Athenas rediit Neriique uxorem duxit cum autem evasisset ad urbis regimen, delatiis est ab Atheniensibus apud ianua regis. tandem eum invidia Atheniensium premeretur, ut eam aliquo, in leniret, dicebat se pueri tutorem esse. n e multo post assumeris Pu rum, una cum eo ad regem venit nam Franeus erit patruelis, eo sobrinus vero pueri, morabatur in lannis regis, sperans temptas fore quo ipse Atheniensium principatu potiretur rex autem ubi comperit amentiam mulieris, Franeo Antonii filio urbem commisiti, eique Parere et benigne eum suscipere iussit Athenienses hi quidem nignis animis, quemadmodum imperatum erat, virum exeepere qui ubi urbis praefeeturam nactus est, mulierem illam cepit et Megaris in careerem condidit nee multo post eandem inter ei propter se Iestas illas nuptias, quae eum iuvene Veneto contraxerat quomodo autem istam mulierem necaverit, non constat. napropter cum ρο- stea iuvenis Francum eius uiuriae in ianuis regis accusaret, rex rei indignitate commotus misit Omarem Turachanis fitium eum Thessaliae exercitu, quem iussit . . . . . mares Turaelianis filius, accepto Titessaliae exereitu, t ad urbem aecedens, eam eontinia subegit. arcem tamen tempore longo ohsedit, sperans se eam apturum opera virorum qui in aree erant, quibus tebatur familiariter cum autem Nilii eorum quae animo oneeperat auecederet , Francum in hune
modum alloeutus est si Antonii, haud dubie nosti familiamo
492쪽
oti τον βασιλέως οἰκον, ως τήνδε την πόλιν ἐπέτρεψεν επι
Δ οὐ παρέχει σωυ-ιλεὐ μάλιστα διηλλαγμένω ο χώραν τε
μενος ἐν θαύματι ποιεῖro, και την Ἀττικηγ-εριιών ἐσκόπει τε του λιμένας, ως εἰργαι τους μέντοι ορκους πεμnεανδρα ων θυρῶν αὐτο παραληφόμενον των τῆς Πελοποννησον γεμήνων, αιτούμενος δὲ και την θυγατέρα του της
sis, qui orbem hane tempora longo tibi regendam coneessit quois uiam autem rex nunc imperat ut eam restituas, nescio quo iure aminvito ego teneas ne dubites haud diu, si sic facere perrexeris. Peincipatus istius urbis penes ta manebit nune tibi, si vice in sol gratiam redire , Boeotiam et Thebas pollicetur , ut hinc decedas ferens divitias arcis tuasque saltem arcem regi relinque.' haec cum audisset iuvenis, petebat sibi fidem dari, qua data eraderet Boeotia in si hi a rega tradi innare rem ad ianuas rettulit et ut fidem fac.-rent iuveni promissa rata fore, facile impet t. fido igitur accepta egressus est iuveuia asce libenter, cum ab rege aeeiparet Thebas eum peliqua Boeotia in hune modum Allienae ductu et auspiciis maris in potestate regia concessere. Tunc quidem rex Athanas peragrans, et arcem contemPlans, mirabatur urbis arcisque magnifestitiam hine obambulaus er Atticaruspeetabat portus, siaut supra annotavimus misit deinde rex virum de sitis ianuis, qui iusiurandum exigeret a Peloponnesi principibus. eundem etiam petere iussi sibi in uxorem principis Spartani filiam. Priucipes, quemadmoduin praeceperat rex, in resin erba iurarunt, at- qua iureiurando fide aecepta eat verum halid multo post iurisiurandi Dj0iligo b c si oste
493쪽
επεμπεν ἐς τὰς βασιλέως θυρας Παιτων .... relin q4λο i/αι συνέβη ἐν Πάτραις κα ἐς την ἀκρόπολιν, ην κατέχουσιν οἱ του βασιλέως νεηλυδες κα αλλοι περιφανεις τῶι
μενος προδοσιαν τοῖς ἐν Κορίνθω χειν ελπίδα παθαστησε- P. 243 σθαί τε αυτω την πόλιν κα ταλλα διαπρά ζεσθαι ς βόλταστα ουτος την λοιπὴν χώοαν ἐπε δὲ ἀπέστητε ἐκ του φανερου κα ἐπολέμει ταις βασιλέως κροΠόλεσι, πειρωμενος l ελεῖν κατὰ κραπος, προεχώρει μεν ουδεν αυτίλων ἐπενόει, συναφιστη μέντοι καὶ τους λοιπούς αι τῶν Πελοποννησίους,υλβανῶν τε μα κα Ἐλληνων, κα ἐπολέμει τε μ τωυδελφυῆ παθακαλῶν ni τον πόλεμον, κα ἐπολιόρκεε μεν καιτιν των του δελτου πολισμάτων. ταυτην μεν ο την cin i στασιν ιάρεω φασί τινες διαπραζασθαι. ἐπεί τε τάχιστα ἐπιθετο βασιλευς, πέμψας ἐς Τελοπόννησον αρχοoci naρ-
dati poenituit Thomam atrem iuniorem, et consilio quomodo deficereta rege tractare haud essabat praeterea legatum ire iussit in ianuas regis, petens et latuis quidem capi contigit Patris, et duci in a cem, quam tenebant peregrini regis et alii Turci iusignes, qui et ipsi tandem obsidebantur ab Thomae miliιibus i sectionis autem consilia agitabat magis impulsu Lucanis Lacedaemonii qui dicebat se proditionem subornasse cum his qui situ Corinthi in maxima se esse spe capiundae urbis; quod si eveniat, et reliquam regionem se exinde optime disposituros iam aperto desciverat ab rege , et arces regias oppugnabat, easque vi capere nitebatur uilii Lamen eorum quae mente agitabat, prospero succedebat ad desectionem igitur a licita reliquos Peloponnesi, Albanos pari in et Graecos etiam iam fratre bellio gerebat, aemia eum laceasens praeterea oppidula quamdam fratris oppugnabat defectionem hujus quidam marem auctorem fuisse perhibenti quod ubi comperit rex, rami praefectitur illico . qui cogeret Marem se abdicare principatu ipse vero tu eius dignitatem succederet hanc eandem ob causan etiam Thessaliae principatum mari ademit.
Rex prosectus est in copiorum iubem, et ibi moratus 5 t. Q
494쪽
μετλτον Μαχονμίτεω διατριβον συλλεχθέντες και to Ἀστρον διαβαιπες λασαν ἐπι την του πιαχουμίτεω φυλακήν, και συμβαλόντες ἐτρέφυντο, και φθειραν ου πολλους, άλωσαν
δέ τινες αυτῶν κα ἀποχθησαν αρ βασιλία βασιλεὐ c5 μέντοι ς ἐπιθετο Θωμῶν τον νεώτερον δελτον παραβάντα
τους ορκους πολιορκεῖν ἐπιόντα τους - τυῖς ἀκροπόλεσι βα-C
γαμβρὰ γενὀμενόν ο ἐπι τη νγατρι τούτους λαβών σέβαλεν ἐς et ην Πελοποννησον, και ἐς Πάτρας μέντοι το Ἀχαίας
αφίκετο, και την ἀκρόnολιν λευθέρωσεν οι γαρ Ἐλληνες ώς ροθοντο του βασιλέως στρατὰν ἐπιόντα, πανέστησάν τε ἐκ της πολιορκιας, και ἐς την Μεγαλὀπολιν, τὰ νυν λεγὀμενον εοντάριον, συνελέγοντο ἐπι τον γεμίνα ς το μάχην Ποιησίμενοι. Q μεν ου στρατὸς δι ει ι τος Ἐλιδος χά Dραν την παραλίαν, κα ἐπι τηνδεθώμην άφικομενος αν ει ἐς
-οντάριον ἐνταυθα Θωμῶς συναθροίσας τους τε Ἀλβα-: νους κα Ἐλληνας τους συναφεστῶτας παρετάσσετο ς εις ιιάχον ενθα δὴ οι Τουρκοι ἐπελαυνοντες, ἁ ειδον, των 'Eλλήνων στράτευμα παρατασσόμενον ἐπι τοις ἐφοι ς της no
audire si quid novarum rerum instituerent Pannones uam Pann Des, ubi accepere Mechumetem paratum esse ut regis regionem defenderet, ii quid muli ab ipsis acciperet, in uniu collecti trausmisso Istro coutendere ad eum loeum ubi Mechumetes eum regio praesidio inauehat eommisso autem praelio tu fugam versi sunt, paucis eo Praelio amissis quidam capti ad regem abducti sunt rex, ubi allatum e t Thomam fratrem iuuiorem abrupta irisiurandi religione ob videre suos peregrinos, quos veluti praesidium arcibus imposuerat, exercitum Thessaliae et Aetoliae contra Pelopomiesum ire iubet ducem belli declarat Chamuram cognomiae Iieracopliorum hic captis Achmate Peloponnesi praefecto et mare Turachania illio, uena generum asciverat, iugressus est Peloponnesuin et Patras in Achaia ve-viens arcem obsidion solvit Graeci uim elim cognovissent regis. xercitum accedere, omissa obsidione Megalopolin, quae nunc Leon- rarium, ad principem colligebantur, quasi congressuri acie cum regia exercitu exercitus quidem iter faciebat per regionen, .lidis maritimam, et Ithomam perveniens ascendebat Leontarium ibi congregansrhomas Albanos et Graeco qui simul defeceraut aciem iust ruebat, Dissilia ' Cooste
495쪽
βασιλέα ἐπιόνr σφίσιν πηντων δετ , τὰς κλεῖς φέsοννις κατὰ τον ὁδόν. βασιλεις μεν δ' τους Toιβαλλους Θεράπευσε χώραις δωρησάμενος αἰ χρημασι τους πολλους καιτον του Ἐλεαζάρου γυναῖκα nὀσπονδον φῆκεν ἀποφερεσθατον πλοῖτο αυτῆς οιχομένην, κα νον τε φρουρὰν συν υ D. παρέλαβε.
as hostiliter pergere rogam, obviam ex urbe proceditui, rogique Luitiuere claves tradunt at rex munera naagna tu licia Triballos contulit, quosdam opibus, quosdatu vero regionibus donaus uxorem Elaetari inmedus receptam passus est abire auferentem opes suas impune. praesidium autem una cum urbe cepit. Occupata ista urbs, Dimo voisebat exercitum contra Peloponnesum racere veniens autem ygantium , et hinc solvens in Asiam exercitibiis circumsellit Amastrui urbena Iautieusium , sitam in mari Erixino nam Ianuense miserant legatos ad regetu, petitum urbem Galatiam quae et ora , quae ipsorum esset, quam Possideret quamvis foedera intervenissent, ne aliqua iniuria eum sisti eut foed rum religionei abrumpontes quamvis autem eius artes Byzantio capto sit secuta, tamen sat sibi restitui orabant eo legatis respondit so nullum fraudem Galatiae fecisso, iter exerci Lus Outra eam in visse, nec etiam ea ε vi expugnasse verum rhis praesecti advEnientes semetipsos et rhom mihi tradid6re , ut quid boni potius quarurnali a m puterentur tu hunc modum urbe ista potitus sum nec cuiquam iniuriam intrati. Ianuε usos alitem cum regi propis istam urbem bellum indicerent, ipse proiectus est contra urbum Amasuum. ad mar Euxinum sitam in hanc expeditionem plurimum aeris v-bebat camelia et viventis utra suun urbem etiam Asianuria Diyitia ' Cooste
496쪽
'Anίας στρατόν. ς δ ἀφικόμενος nολιόρκει την πόλιν, nono εχώρησεν ὀλις αυτ καθ ομολογίαν παραλαβών δετον πόλιν, τῶ με τρίτον μέρος αντο καταλιnάν ἐν τῆ nόλει, τἀ δυο μοιρας αγαγών ne πόλεως ς Βυζάντιον κατωκισε, 5 καί τινας των παιων αυτ οὐ της πόλεως ξελίμενος αυτ p
ἐκομίζετο ἐπ' οἶκου ἔνθα δὴ αιτ ηγγέλλετο τα ασάνεω VἈ9i πράγματα χωρεῖν - μέγα δυνάμεως - φυγάνην τὰ Ἀρ-c
Ἀλλὰ ταυτα μὲν στερον τω με τούr ἐγένετο 10σιλει μέντοι ζελαυνοντι πῖ Πελοποννήσου ἐς τὰς θυρας
ἀφίκετο ὁ βασιλέως δελφὰς ραπεζουντος Λαβίδ. τε τε φερον πάγων και τὰς σπονδῶς εμπεδῶν οι γάρ Κολχίδος
βασιλεις λέγονται μεν γενέσθαι πρότερον Βυζαντίου βασιλεῖς,τος Κομνονῶν οικίας, τουτους F ς ἐκπεσεῖν της βασιλείας, CIσαάκιον τον παιδα του βασιλέως διαφυγόντα, τελευτήσαντος ωn δομου του πατρῖς αιτο δια et εχθος τὰ προς-ατόν, οἴχεσθαι ni την Κολχίδα χώραν καὶ επ την Παπεζουντα.
ti φικομένου ὁ ἐνταυθα καταστῆναι n των ἐπιχωρίων επι
την της Κολχίδος γεμονίαν, και την βασι1είαν μετενεγκεῖν D20 επλτον Παπεζουντ της Κολχίδος. και n του δε βασι- λεπιειν ἐνταυθα εστε ἐφ' μῶς διαγενομένους, Ἐλληνας, ον- τας et γένος, και τὰ θ' τε μ κα την φωνὴν προῖεμένους 'Eλληνικήν. και επιγαμίας ι ἐν ποιεῖσθαι πρῶς τε τοι ὁμορους
12. ἐπάγων , ἐπέχων Poreitii duetavit tibi ad urbem advenit eamque expugnare institit, eonfestim deditionem fecit condicionibus quibusdam rex urbem istam in deditionem suscipiens, partem hominum tertiam in ea reliquit reliquas duas partes Byzantium , ut ibi liabitarent, transportavit deinde eligens quosdam ivitatis huius pueros, cum iis domum
pro laetim est. Interea nuntiatur Chasauis res maxima sumere incre-rnenta, eumque pergere rZiganam, Armenorum regni sedem.
Verum hae quidem sequenti anno contigere eum rex ab et ponneso in illam expeditionem iret, ad ianuas venit regis rater Traperiratis David, tributum ferens et foedera faciens. nam Colchidis reges seruntur reges olim Byganti sutass, nati e samilia Comnenorum. hi autem cum exciderunt regno Constantinopolitano, Isaacium regis filium, fugientem patre interempto a populo propter odium quo in ipsum ferebantur, abiisse in Colchida et Trapezuntem hunc advenientem Colcitidis incolao ducem pronuntiariint, et exinde regnum Coia ellidis Trapezuntem contraxit ex eo inde temporo hic regnantes ad iostra usque Ompora durarunt, existentes Graeci, mores linguamquo Graecorum retinentes assinitatem iunxerunt cum barbaris sinitimis, Dissilia ' Cooste
497쪽
βαρβάροος τοτ λευκοὐ '-προβατῶντας καλουμένους και η και προς εμήρεω ιιδοος ovescin Ποκίης καὶ Καραμο φεω παῖδας, στε μη πράγματα χειν δη-μένης της χωρος έn τούτων καὶ πρός τε τους Ἐλληνας Βυζαντίου ἐπιγαμία P. 246 ποιεῖσθαι, τά τε αλλα, καὶ την θυγατέρα ἐκδεδωκoro In I
ξίου βασιλέως Κομνηνου μάννη et βασιλε Βυζαντίου.
τὰ δὲ ταυτα γεγονέναι τι και τοι rον. ς γαρ A
ως του πρωτοβεστιαρίου συγγενομένου τη μητρι αντου IEαντακοος γῆ και πάσχοντι κατὰ θυμὸν τουτου ἔνεκα, ἀπει- ντεινέ τε τον πρωτοβεστιάριον. και τον πατέρα αυτου και
μητέρα ἀπέκλεισεν ἄμφω ἐν αὐτ κοιτωνι, βουλομμνος ἀνελεῖν και την πέρα οἱ δὲ ἐν τῆ πὀλε αρχοντες, ικετεύοντες - μάννη ῖνα, τούτο γένηται, πέπεμφαν--τον εἰς τὰ μέρη της πορίας, δνσωπῆσαντες αυτόν τῆ --ΓBκία δὲ του γωάννου πεποί κεν ο βασιλεις Ἀλεξιο τον ιλαυτου ον δεύτερον βασιλέα , τον κανrάριον λεγόμενον, καψπάνδρευσε αιτὼν μετὰ την θογατέρα Μυτιλήνης Γατ-ι-- ζου, ν ἀπέπεμψεν αντον ἐν τη Μυτιλήνη. ὁ δὲ βασιλ- ς ἀννης ἀπεχθων ἐν Πηρία σχε γυναικα την του βασrum δἈλεξάνδρου θογατέρα μετὰ da ταυτα ἀπῆλθεν εν ῆKα .ciναζητων ἐκεῖσέ τινα τον χοντα καράβιον, και ἐλθεῖν ἐν τΨ
paulo infra: δε κοινῶς ἐρρέθη τουτι τό χωρίον καὶ od κατεσκει. - σθη ἐς την ὁμοια φράσιν.
vos Albos Probatantes nominanti etiam eum emiris Ppotibus. qui nati erant ab Taokiis et Caraisuphis liberis, innitas interemati. no regio illorum ab his evastaretur feeere et assinitatem eum in eis, qui Byzantii morabantiae, inter aetera cum etiam filiam suam eloeasset Alexius rex Comnenus Ioanni Byzantio regi. Huiusmodi autem quid postea aecidit suspeetus laetus est regi Ioanni propter matrem, quae Canta rurena erat quas protobestiarius eum ea concumbere ira igitur accensus protobestiarium necavat, trem matremque in cubiculo eonclusit, ut eos interficeret verram eives suppliees sebant Ioanni ne hoc saeeret et eum ompescentra dimiserunt in partes Iberiae verum propter Inlusiniam Ioannis rex Alexiva litam suum nomine Scantarim regem iterum declaravit eidem uxorem dedit filiam Galluetis, qui Nitylenis erat, o missus ab rege. Ioannes abiens in Iberiam uxorem habuit regis Alexandri filiam postea hine pro laetus abiit Capham, quaerem aliquem, cui Metnavis, qua veheretur Trapezuntem, gesturiis hellum eum Patre suo Dissilia ' Cooste
498쪽
οπλα παντοῖα φέρον, το λεγόμενον . . . . o καὶ ἐχειροτονῆ- σατο πρωτοστράτορα ὁρματώσαντες ιν το καράβιον καλῶς B
τη τοποθεσία του γίου Φωκα, καλ- τη μονῆ αττου ἐσκηνώσαντο αυτόθι σχόντες διὰ μέσου και βοηθους κρυφίως
πως τον Καβασιτάνας, οἴ τινες αυτον προδεδώκασιν εχον-i0τες γαρ υτοι την φυλακον του βασιλέως ἐς του Ἀχαντου προαστείου του βασιλέως Ἀλεξιου ἐκεῖσε και αυτου κονώ- σαντος ετ αρμάrων τε και πολεμικῶν, κατὰ του Ιωάννου πυνεκατέθεντο, παραχωρησαντες την κατὰ 'πιεξιο ελευσιν,ον και ευ ρεντε οι του Ιωάννου ρχοντες ἐν τῆ σκην 3 νου- i5πόπτως, και μετ βίας ἀπέκτειναν αντον ἐν ρ μεσονυκτίον Dο α βασιλευς'ωάννης ου ειπεν ολως πιεῖναι τον πατέρα, tiλλὰ μόνον ζωγρησαι και ει αττον ἀγαγεῖν ἐκεῖνοι ταντο μοτυλάξαντες, ἀλλ' ἁποκτείναντες μἄλλον τε βασιλε Iωάννη τα V. in προς χάριν πεποιήκασι δοκουντες ἰσως. -υς ὁ βασιλευς - 20άννης στερον τοὐμὸν τυφλωσε τον δε χειροκό-s, μηθέλων--τ ουτω ποιῆσαι. λλἀ προ αυτον ὀνον ἀγαγεῖν. γωάννης τοίνυν και ανεδέξατο τον βασιλείαν, τιμησας τον
Alexio invenit autem isthie iram Ianuensem eui navi la salla magna erat quae arma omnis generis serebat hune primum holu lucem eonstituit apparata igitur navi, quemadmodum neeessitas a nouere videbatur profecti sunt Trapeziintem, bellumque ipse patri suo intuli egressos in terram templum S. Phoeae excepit, et inritis sacello tentoria fixerunt eum iam ante occulte sibi parassent auxiliatores cibaritanes, qui regem prodiderunti hi enim agentes stodiam regis in Achante subnebio quo ipse tentoria sua contulerat, eum curribus et helli machinis oppositi erant Ioantu, qui concedentes hosti tutum ad Alexium iter effecore ut Ioannis principes
olim circa noetia medium, nihil tale suspicant m vi interficerent. eaeterum Ioannos sitis mandaratis patrem necarent, verum operam darent ut captum ad se adducerent viviam hi regis mandata a neurantes existimabant se rem multo gratiorem ipsi facturos a patrem interimerent proinde eum peremerunt verum deinceps Ioannes quosdam ex illorum numero oculi privavit, quorundam etiam manus praecidit, ut testaretur se nolle patrem esse interfectum, verum magis asseetasse tit vivus in suam potestatem venisset Ioannes clim in
hune modum patemum adeptus esset regnum, patri magnifieo iusta Dissilia ' Cooste
499쪽
πατέρα veto ταῖς προσηκούσαις τιμαις, τῆ ταφη, ον κα - τίθετο ν τῆ της θεοσκεπάστου μονῆ, ει α ιστερον ἔφερε τουτον εν τῆ μοτροπολει Μετὰ δέ τινας χρόνους εστράτευσε και τις ζώκης P. 24n ματι Ἀρταβιλης κατά ραπεζουντος, συνάξας αnανταχου ni τε νατολης κα μεσημβριας στρατόν, cin τε Σαμίου και ζαλλων τινων πόλεων και η λθε κατ' αυτης βουλόμενος λειν και ορ σαι ταττον. d βασιλεῶ γωάννης συναζας καιαι τὸ στρατὸν διά τε ξηρῶς και διὰ θαλάσσης μα του παν-
τε διους και του βασιλέως, διορχετο μα τη του στρατον βουλόμενος θαλάσση εισβαλεr κατὰ του ζυχη, ποι αν ευ ρη
ται τουτο γἀ ζύχης Ἀρταβιλης κατέσχε την του - Βλιάρη λεγομένην τοποθεσίαν, προλαβόμενος την κλεισουραν.
iacit, seneliens eum in venerabili templo quamvis eum postea in metropolim transtulerit. Nec multo tempore interposito, gyches nomine Artabiles hellum contra Trapeauntem movit, conscribens udique exercitus ab oriente, ab meridie et a Samo, necuo ab aliis quibus latu oppidis his copiis instructus accessit rapezuntem, volens eam urbem capere et destruere etiam rex Ioannes comparato exemeitu terra marique venit usque atra Phocae templum, quod Cordyla nuncupatur, una eum imperatore Graeco et suis. Congregam igitur imperator Graecos suos et regis milites, pergebat simul eum exercitu suo per mare, copiam praelii acturus, ubicunque ychem indeptus foret. nam etyches Artabiles insederat locum qui Meliaee dicitur, praeoccupatis Meliaris saucibus quae Capanium nominantur venientes itaque imperatoris Graeci milites et ipse invenerunt xychem praeoccupasso angustias sive sauces Capanii properanter igitur contra illum pro et sperat,aut navalis praelii hostem copiam facturum, siquidei classis ibi parata erat, ut impetum daret in vehit exercitum. verum tempus liaud satis praelio opportu nutu pugnam ira Dissilias by Ooste
500쪽
οἈριάκοντα κα οι τεροι πεφευγετες χθον προς το βασιλέα μάννην, ο φυγὼς και αυτὰς γενόμενος μετὰ πλοίου ἐλθεν PTραπεζουντι συναμα και τας τέροις οι ἐν δια ξηρας ι εοια θαλυσσης πεφευγοτες, κατασκηνώσαντος του ζυχ' ἐν ταὶ μονῆτου γίου Φωκῶ ει ην η κατεσκηνωμένος ὁ βασιλευς γυγ-0άννος. ἐζώγρησε, και πολλους ο υχος, οἴστινας φοι ευ- σας ναυτῶν, χων κα τον Μαυροκόμαν λεγόμενον ζῶira D
πανσεβάστου τουτο ποντος συνέβη δε τι κα τοι otro ἐν
hibuit nam cum venti proces la retinacitis mari incumberet, nava ths copiae non gressae sunt, ni subsidium μrreni classi vel in etini hi et alibi hinc inde ancoris ematae haererent, impeditae sunt naves quo minus cum navalibus copiis pergerent in hostem, ad quem miri comparatae erant. Zychis milites hanc occasionem non Oniattentes irrueriint in imperatorem et eius exercitum confeceruntque et Ipsum et filium eius et alios quo lite circite triginta caeteri in su-sam essus vetierunt ad regem Ioannem, qui et ipse navi fugit et una cui aliis Trapezuntem pervenit; quorrim alii mari , alii vero terra Digientes exitium evasere. Zyches castra sua loeavit in monasterio Phocae, ubi castra sua antea Ioann s habuerat plurimos quoque cepit vivos, quorum de numero ali suos occidit nactus est virumptim erit nomen erat Naxirocastas, qui clito rutri regioruὶn curator seu domitor et veredarius regis eat hi ne in nrbis conspectu leto odit Zyches post a cum triduum ibi mansisset, abiit quasi dimicaturus in Mesochaidio reti id terreret ra eis imperator accidit autem Zyehi hoc ea nocte qua prini ui in monasteritim Cordyla venerat mu lier quaedam Arniena, itineris ne sorte Zyches exterius castrum caperet, cum lanificio suo . ex quo se alebat, prosecta est in magnum castrum rapeaiinti quasi ibi tutius aetura ha e aecipiens ea iit B iis qhiotidianum victum furini tolerabat , nocti portavit in castrum