Ad historiam hexametri latini symbola

11쪽

in v. 262 et in v. 10 si vera haec lecti est: Virginis nam sibi quisque domi Romanus habet fas Excu8abilior v. 565, incertus v. 405. id quam bene etiam haec

caesura rixae inserviat accentuum.

Alterum hoc collocatio enim verborum si in penta- metris talibus non casui debetur Pressaque veloci candida musta edo Garrulus in dominae ludere verna sinu Iactat odoratos vota per Armeniosi)similisque res est in hexametro bipartito Cynthia prima suis miserum me cepit ocellis de quo plura vide infra g. 50 h0c est si clausulae ante caesuras primarias conformari amant derigique ad totius metri clausulam e qu0 quae per rem grammaticam una sunt in haec loca distribuuntur officiunturque haud raro membra hom0i0teleuta num h0 magis in hanc speciem adit Impuleratri ferro Argolicas i laedare latebras quam in hasce Insandum regina iubes t renovare d0lorem Inde toro pater Aeneas i sic orsus ab alto pEtiam talia occurrunt

Hunc laetum Tyriisque diem l Troiaque prosectis Esse velis vrgi. . I, 7323Membra quati l gelidusquo coit Drmidine sanguis;

stiam talia per duos versus distributa: Miserere laborum Tantorum, miserere animi, i non digna serentis

Sod premit inventas non inventura latentis Illa seras, i quas Petroniis bene gloria constat Grativ. 205 Sq.). App0namus ne numeros desideres in Properti libro terti et quinto computatis triginta quidem sere trimembres versus exstare in quibus n0 nisi sensus aliquo interstitio

1 Haec primus pensitavit Lachmannus ad Propertium Pg. 23. Diuitia i Corale

12쪽

duplex caesura sulciatur, 33 vero in quibus hac quam illustravimus coll0cati0ne verb0rum interque hos 33 viciens cum trithemimeri artificium hoc participatur, viciens octiens cum hephthemimeri, cum ter ad similitudinem versuum medii aevi

trininorum utraquo concinit cum pede ultimo III, 32, 33. V, 1, 3 l. 7, 3ὶ ). Iam apud Ennium artem curari eandem docent exempla 52 110. 277. 233. 495; prope accedunt 280. 248; non displicent nisi v 250 et 424 - ita ut sere in altero qu0que exemplo apud Ennium valeat hac in re etiam

Eidem semiternariae mam enim venia verbo erit - munus aliquod esse videtur iis in versibus ubi graecam diximus regnare incisionem post tertium trochaeum. Ad hanc enim sicut p0test acceder semi- septenaria hunc in modum

Diripere excuss0sque i iubet i laxare rudentis IV atque talia non aliena esse ab elegantissimis monstravit

Muellerus quamquam perverso in iis autumat praevalere masculam caesuram haud secus tamen illa deficiente accedit Semiternaria hunc in m0dum

Hinc Drepani , portu et inlaetabilis ora V).Atquc hoc legis vice haberi facile pervidero est. Namque iam Ennius cum deciens trochaicam sine hephthemimeri exhibeat, bis tantum 207. 476 trithemimero n0 supponit. Itaque

huiusmodi hexameter

Et graviora repiadi l iniquis pensa quasillis VI

odiosus spernitur a nobilioribus nisi singulare quid sono

1 Undecim autem v minus acuto distinxit Proportius quorum quattuor ad graecanicam formam inclinant. 2 Neque enim video in hoc Vergili versu: Addam coro a pruna honos ori huic quoquo pomo quoniam accentu inter sono litigant quomodo nisi per caesuram primariam graecanicam explicari possit hiatus. Quod vero logitur in Catullo Qua rox tempestato novo i auctus Phymo naso, quinta ara probatur etiam in quarta violentiam valere ictus metrici; s. g. 9 adnot. 2. Diuitia i Corale

13쪽

depicturis ceterum in eo, si quid omnino semipedem octavum aequ0 iure ac quartum culpabis ab antocedente n0n diremptum. Ne ver exempla abscondam mittendi sunt infimaon0tae p0eta Lucilius Cicero apud hunc septiens larma

VIJ, neque diligentior Lucretius qui licet in quinto libro

quater tantum exhibeat s. VI, at s. V viciens cliens, tamen alibi peius egit in libro VI 0rma ρxta undeciens, in libro septiens nequo in hac sola re Lucretium ab Ennio vinci posthac satis c0mparebit). Bonus hic Acci hexameter Calonsis famulique metallique caculaeque Catullus bis leg0m migravit in quintae autem sormae adscripserim versum 10 carminisi qui in Veronensi ita exstat: rona cadit latequρ tu mi eius obvia frangens Male haec secundum Lachmannum legi solent adornata pinus enim si dicitur prona cader late quas impetus obvia frangens, nimium in hi artificiosi vixque quod possit intellegi; que autem qu0niam traditur ut copulet frangens et prona p0stulo. ae ser erant Catulli: Illa procul radicitus exturbata rona cadit lateque uineis obvia frangens'. Ruinas enim attribui cadenti qui noverit poetarum

1 In o. 64, 2I8. 232. 395. 68, 9 nimirum duplex caesura

statuenda est.

2 Turbavit librarium diphthon iis ei quod idom accidi c. 66v. 59. Hic enim unico veram Haupti coniecturam Arduei pro Hidi ius codicum lorisque displicuisso dolso. Certo H rore sa-cillimo oc maiuscula nascitur hastis obliquis in capite parum confixis sic nuper in Lactanti qui sertur de avo Phoenice carminis v. 133 Ritschelius ingenios ex Harum elicuit Alarum, ubi in hac lectione acquiesco Alarum pennas insigne est desuper Iris, modo post Iris intorpungatur de Irid cf. o. g. Auson. Μos. 111. Claudian Epigr. 10); idem mendum in v. 28 eiusdem carminis, quem qui nuper tractavit Goetrius ignorabat exprimi tritissimum locum

Vorgili A. VI 27 sqq. rspetitum iam a Silio XIII 579 sqq.).

Comparato autem Vergilio vincitur sub metus non posso subesse nomena enim vero quoniam et in praecedenti disticho et in subso-quenti verbum adit, abest Oxstat, ita scribo: eo scelus in-Diuitia i Corale

14쪽

usum n0n mirabitur sensum indicaverat rosthlichius ita: prona cadit ramis lato quaeque obvia frangens. Quaecun vis vero m0nstrum illud verbi de quo nuper ossi Baehrensius credidit credenti relinqu0. Ρarum curiose rem gessit Propertius apud quem tersorma VI, quater larma V. Iam vero Horati in primo libro Saturarum viciens quater haec occurrit, illa ter item in altero libro illa semel, in Epistolis I, 1 - 13 et 17 20 ter, in pistola ad Pisones ter, at trithemimeres additur ibidem sive deciens bis sivo deciens sexiens sive undeviciens. Simul attendas quantopero c0mm0dus lassusque in Arte Poetica Horatius lassius hoc atque commodius heroici versus genus praeamaverit in Vergilius cum in clogis aberraverit bis V 52. X 60), ubi septies post secundam arsin Verba separantur, omnia sine macula habes in Georgicis viginti exempla ); in Aeneide c0nsulto essectam esse m0llitiem hanc non infitiaberis Spargens humida mella so-p0riferumque papa Ver, neque minus pulchre paneti versus libri quinti 591 et 856 ); ceterum ad schema quintum 30 ibidem metra composita invenies, apud Ovidium 25 δ), at unum tantum ad sextum A. A. I, 293). Neque enim eximendus versus est Heroid. VII, 17 quem parum eliciter in

sandum nec opum vesana cupido IIue meat aut ardona caedis amor suror. Ut vero admauptianam coniecturam re

vertar, ni fallor succurrit aliud. Nimirum vario in lumino porso humilo vel absurdum os iuxta verbum sigondi potest enim quid in caelo figi velut in cruce, in postibus, velut mucro in homine, non potest in lumine figi corona. Nuaro praesero haec Ardvi ibi vario ne solum in ulmine caeli Fixa coronasor et ita ut o coma et corona a culmine hominis in culmen caeli dicantur transponi. Ad varium cs Ovid. Met II, 193 ad culmen

15쪽

Muge Rhenani tomora ita c0nstitui video alter amor tibi erit captandus et altera Dido. Optime se habet quae lacillime ex traditis literis extricata olim si lectio: alter amor tibi restat habendus et altera Dido

modo senseris interr0gationem hanc esse, non affirmationem; neque habendus sensu caret, mod usum memineris latinum

quo habere seminam dicitur eius qui utitur amore vide interpretes ad Terentionis. I, 1, 58); itaque indignantis erat descendere ad ea quae adiacent 0lgari. Qu0niam Vero molestissimum est amphibrach verbum habendus vereor ne etiam hic Guelserbitanus liber sequendus sit ita scribentibus: Alter amor tibi restat habenda est altera Dido pQuamque iterum fallas altera danda fides pAddo Manilium et r0nium Homerum Latinum Calpurnium abstinuisse a sexta structura, item scriptores Ciris sit Culicis et Mors ti, Gratium vide 40J, er-sium, Valerium Flaccum vide III, 91), Silium poraliquot quos examinavi libros, Nemesianum, Ausonium in Mosella atque etiam in Aetna carminis . 53 Hauptio fere adstipulandum erit. eccatum est singulis versibus apud Dirarum scriptorem, Columellam, Martialem, apud-que Germanicum in Phaenomen0 Arateorum . 262, ubi expectabam Electra Merope que Celaenoque Alcyoneque sed enim animadvertendum est in genere potissimum V et V novi aliquid et violenti inferro amavisse nonnullos poetas in dipodiam finalem, quales sunt versus Vergili Ecl. 2, 24 10, 12. Georg. Ι, 437. I 84. III 55. IV 463. Aen. ΙΙΙ 12 - VII 679 . V 316. X 574. 767. X 749 Germanici sere omnes 23. 262. 312 442 508 cf. Ovidi Mel. IV 535. XV 450. Apparet in graecanico hexametro post tertium

trochaeum dirempto Romanos ne desiderarent latinae indolis caesuram quasi sulturam substruxisse aut semiternariam aut semis eptenariam, errantque

qui schema qu0d quartum ignavimus quinto magis legitimum

16쪽

arbitrantur. Licet enim quartum apud aetatis argenteae imprimis scriptores praevaluerit tam0 Martiali non placuit nisi quintum atque iam in carminum c0llectione Tibulliana excluserit aemulum, tamen Ovidius artis iudex subtilissimus eam omnino respuit hexametri speciem, in quinta quem satis vidimus esse frequentem. Nam dematistuticon versibus 11s 104 suo loco disputabitur; d Metam. XV 504 credendum est Heinsi codicibus plerisque quibuscum Havniensis lacit apud Riesium haec praebens Damnavit meritumque nihil pater eicit urbe. Vix enim ab urbe sicere latinae linguae aptum est damnavit exquisite pro accusavit usurpatur denique nihil fritus componendum est cum iis quas dicit Aeneas in Heroidis VII v. 69 Quid plantios pTotum merui. Concedit elota enim hunc locum c0nstituerim. Ceterum vide Riesium ad Translarmati0num versum ). Restat ut commemorem etiam in forma V sicut in IIIotes non omnino dees ubi. primus es neglegenter uno V0cabulo compleatur dactylico, hunc in modum Aspiciti hos ut sorte pependerat aethere mater. Spondiacum vero summopere iniucundum praeter inexercitatissimos Catullum 11 v. 7 et Ciceronem Iliadem retentem de Divin. II463 v. 24 non inveni nisi apud Petronium cp. 11 v. 24). Iam tandem ut revertamur ad formas ΙΙI 0 II his omnibus de trithemimeri perpensis tripartitas eas esse affirmabis sedulo. Quae tres particulae non indignum est quod moneatur quam suaviter inter se conveniant adaugentur enim ambitu ita ut a triplici semipede ad quadruplum indeque aequo gradu ad quinquiplicatum pr0vehantur ascenditurque hanc per progressionem apud elegiacos ad id ipsum quantitatis quo pentametri constat pars utraqkie, ita

1 Libri V Metam. v. 201 orkel certe lectionem hanc probabit nomo Ito satisque suporqueri sacri lci laurumque capillis Ponite. Libri Ite satis propere a acris eqs. Exspecto: Infectis properate sacris, laurumque capillis Ponite. Pergitur nim Deponunt infectaque acra relinquunt.

17쪽

ut hic qui trimoto dactylicus catalecticus est n0n esse videatur nisi choricus anapaesticus qui praece8Serat transformatus. Tibullo igitur si nemo crebrius per quinque membra stropham disticham disposuit iam percipitur quid ei causa subsuerit. Pulcher enim Ovidius sit, dulcis aestimatur Tibullus. Ennius vero unde tripartita haec assumere p0tuerit nisi graeco exemplo n0 video Gravi0 de semi quinariae lege quaestio naseitur ). Sed enim Saturnium versum quo is utebatur qui n0 dicti studi0sus erat ' arte sua expulit Ennius Saturnius basi praecisa par hexametro est sinistraque parte rixam accentuum ostender 80let nulla autem in rometrica tam strenue observatur lex quam hae dua quibus Saturnii caput tr0chaeo, caput 0xametri bipartiti anapaesto terminatur. Illius igitur duplicem clausulam trochaicam exosus Ennius ante thesin tertiam metrum divellit accentuumque ideo legem stabilivit. Denique intimam naturam expressuri caesurarum latini h0xametri ad imagines refugiamus necesse est et translationes. Neque enim non oculis audiro sibi videbantur qui fundere carmen poetam dicebant fluitareque carmen ludenti versu versumque esse liquidum. 0bis quoque si versu aliquid tribuere licet torrentis qui primum in sestis se0pulis coercitus lab0rios undas volvat et impetu arduo, mox tamen subito Dactus dosiliat placidusque exinde laeta prata perambulet, sonsisse Drtasse videbimur cur laboriose semper etiam sermo pugnasse debeat antequam frangatur incisi0ne. Sequitur ut in sormis I et II vis crescat caesurarum cum

2 Sompor recordomur electionis libertatem intorminatam Ennio misso. Cui si specios hsxRmotri magis placuisset haec quam non semel expressit Post recumbit vostra quo octora pellite tonsis, carmina qualia medium aevum xorcebat Roma accepisset velut in carmine Omne Punctum saeculi XIV cumulantur huius

exempli similia: Non pote grandia largavo prandia lito

re pletu.

18쪽

ambitu metrico quo praeparantur. Eadem imagine ad stropham elegiacorum adplicata pro epico versu aeternum studiit aqua cernitur undique intercepta ripis quippe cum in fine iterum semper quasi surgat oratio Dangente caesura. Sed inania captare videor. Tamst ad rem historicam neque procedere antea quam in observatione alia simus morati. Atque ut ab exemplo singulari pr0ficiscamur, scriptor Culicis postquam se Gigantas Lapithas Xerxen canturum esse negavit quaeque magni oris essent, in v. 35 ita

apud auptium pergit:

Molli sed tenuis decurrens carmine versus Viribus apta suis hoebo duce luder gaudet. Itaque poeta a rebus ponderosis ad levem gracilemque transiens versum sormavit quo nihil cogitari potest ponderosius

tristiusque Quid vero in codicibus meri leguntur dactyli

iucundissime uentes hi Mollia sed tenui pede currere carmina Ver8u eqs. Haec tolli nolo per coniecturam quamvis sagacem. Sed enim Ηauptius cum verissime versus pro ablativo restituit quod voce gaudet probatur subestque sortasse lectioni excerptorum Gronovianorum non satis possum mirari quod Heinsium secutus edo ablativum tangere ausus est per se ptimum. Neque enim tantum valet similitudo versus Calpurni IV, 152. Oratio autem flustiis si currere dicebatur, cur non licuit carmini Modo Martialis versum conseras XI, 90, 1. Porro qu0niam tenuitas maius etiam in p0eta quam in orat0re opprobrium est, tenuis versus dici non poterat; cavendum enim, ne d metrico pede c0gitemus si currere bucolicus versus dicitur tenui pede et gracili λὶ Itaque praeter versus nihil quidem mutandum est atque sic interpretandus locus versus gaudet duce Phoebo luder carmina apta suis viribus satisque mollia in quibus currat tenui pede 3 pendetque

1 Do his adiectivis os versus 1 et 2.2 Nam etiam mollia carmina aequo a versus huius On-

19쪽

infinitivus currer ab adiectivo mollia, cuius rei similia ut non sunt ignota ita Gratium placet adserre semper exquisita loquentem cuius versus 522 ita legendus est Sterilis quodcunque remisit erra siti tenuesqus sitim producere rivi ); 0 est terra sterilis quodcunque remisit siti remisit it0mque rivi satis tenus quibus sitis producatur de quodcunque s. Properti III 1, M. Artificium est igitur in Culicis v. 35 ut dactylis pingatur

carmen tenui currens pede. Idem in propatulo est appetiisse poetam cum v. 17 scriberet sic Castaliaeque sonans liquido pede labitur unda. taque vix iure huic quasi rudiori rudiora adscribere voluit Ribbeckius. Iam vero cum dactylis his iterum comparato versu Haupliano lare spero ut sentiatur invenustum stare atque inor in pede primo verbum spondiacum quod cum sin podis sinitur consentientibus accentibus. audsecus displicebit pes quartus spondiacus si antecedit caesurae cui nomen bucolicae. Nimirum pingniora spondiaca sunt fluuntque lente atque tum demum snrythmi 0dolebunt aliquid si in lirbinem trahuntur proelii accentuum. Qua de causa semiseptenaria eo usque placuit poetis elegantioribus ut saepius quam in altero quoque metroeam usurparent Ovidi in Metam. l. II 502 exempla, ro-psrti in I. 233. ΙΙ 108 ΠΙ 323. IV 293. V 286 plerumque comitante semiquinaria. Atque a in larma Ilium t omnis humori fumat ineptunia Troia

iterum ratio habenda est responsionis arithmeticae; si quidem per quinque semipedos orditur metrum clauditurque per quinque, uno inter aequas partes anapaesto intercalato η). Atque huiustentia subiectum ess conssiluendumquo asyndeton nimia durum ea maxime de causa non commendavi, quia mollia carmina sua uno demum osso dicit poeta, ita ut necessario non subiecti, sed praedicati locum mollia obtinere debeat.1 Cod. Vindob. Terra sui tenuesque altis. 2 In huiusmodi versibus quod interpungere sententiam post Diuilias by Orale

20쪽

quarti pedis condicionis gnari iam olim fuerunt librarii qui transponendo plenus cum languet amator scribebant procum plenus languet amator similia in quam rem eum post Benileium ad Hor. . . 260 et Cuningamium nimis temere gerentem Hor animadv. g. 34 sqq. Meinehius attenderit ed. Horati alterius praef. g. XXIIIJ, singula tamen non aequo Jove videtur iudicare ). De primo pede aliquid certe sensit mellerus spg. 209); Lehrsius autem quae in Quaestionibus picis pg. 305 de caesura post primum dactylum cum maiore pausa facta subtiliter monuit, non ita magno cum fructu latius extendi video. Iam me qui sequitur exspectabit et ps totam litterarum latinarum historiam molestias illa sormarum spondia carum ab inelegantioribus magis admissa esse, magis vitata ab optimis poetis, ita ut inter nobiliores certe fuerit etiam aliqua progressionis per saecula continuatio, et poetarum unum quemque hac in re certam suam secutum esse c0n-Suetudinem, qua suum ingenium expresserit acileque ab aliis internoscatur, nisi forte ipsum per certos gradus emendasse artem suam comprobetur.

Quocum optime quaestio coniungetur de usu hexa- motri tripartiti in quo non potest videlicet incidi post quartum pedem, non solet post primumὶ hic enim quia vividiorem animum spirat minusque simplicem, versum semel incisum si comparas, ab alio rarius, ab alio frequentius carminibus in texatur necesse est. Denique ipsius tripartiti hexametri quoniam species III speciemes lacile superat elegantia, etiam in secundae

septem semipodes in doliciis orat cf. Elappiom. liber dis Hophthem.

Pg. ), vim secundaria caesurae cum primaria aequare voluerunt poetae.

1 Nam in Horati Sat. I, I v. 28 litigantes potius Oeentus duritisin produnt et labores contra Sat. I, 4, 20 mollia, non ardua illustrari ipsa poeta verba confirmant. Diuilias by Corale