Ad historiam hexametri latini symbola

21쪽

20 apud singulos requentiam inquirendum erit cur

enim haec sonet ingratum, non male legitur explanatum apud Muellorum, in tertia autem perplacet proporti0, qua per Versum distribuitur rixa accentuum metrici atque grammatici. Cum enim in schemato hoc

obtinin rixa moras prim0res sex, absit ab ultimis decem, media pars inter utramque ita intercedit, ut primum quidem 5 pacem accentuum finalem ipso dimidio numero morarum incipiat praeparetque, tum vero 3 rixam primorem resuscitet finiatqus dimidio itidem morarum numero. Ut vero ipsos p0etas adeamus, ad numeros colligendos iis notis utemur, utra. r. hexametrum tripartitum FGIsormam secundam II formam drtiam significet, PS et PQ primum pedem et quartum pedem ante incisi0nem spondiacum, denique P et Q item dactylicum. Itaque Ennius in Annalibus et uellius in fragmentis apud uellerum per libro IV-VIII. X. XI dispositis x-hibsint semel

Ennius in uv. 6V,. 81 3 8 li. 59 6 h. 7' 13 V, 40 48 11 I:να Lucilius), is 'lii 22ὶ 20 6'l. 32h syl, 20 17'. rmi Γ:i Frequenti0 igitur apud Lucilium duplex caesura simul tamen ab eodem liberae reipublicae poetarum vitium coepta quo secundae quam tertiae structurae plus spatii conceditur. Namque Lucretius cedro primus ab antiquitate dignus habitus cum versum quemque undecimum tripartito dividat

1 Numeri uncis inclusi qui apponuntur plenam summam memplorum iudicant. 2 Non ast igitur fragmentum IV I amuelloro signatum cur non uno Versu comprehendamus Legem vitemus io ini. Diuilias by Orale

22쪽

21 l. I vel 2 V vel 4 VI invenitur. Ciceronem etiam

turpi0rem esse n0 miraberis, cuius quidem Η. r. in 1m tantum vv. unus est, at Drmaeo exempla 28, FGII ;itaque illa triplo spissior. At Varro in Menippeis non novit nisi F II quam bis vidi per 35 eius hexametr0s. ademunica est et quidem singulis exemplis et inter Acci novem qui supersunt et in Q. Catuli epigrammato Gelli N. A. 19, 9 et in uno illo Laevi fragmento heroico, si recte huic tribuitur quod sub Livi nomino citatur a Macrobio VI, 5, 10: tu qui permensus ponti maria alta Velivola. Verus

tamen poeta Velivoli scribere debebat quandoquidem nunc pontus eo caret ornamento quo maria luxuriant Vergilio librarius plus iusto verba adsimilavit. Ablativum velivola Muellerus reddidit. Superesimos ti fragmentum turpissimum Fest. p. 56 M. et cuius ars si est codici fidem hab, remus Ennio m0lius antecederet quam subsequeretur; sed enim reliqua ut dubia sint, certe voce violabis versus prior finiendus erit; neque enim volabis traditur. Facilius versibus succurres apud Macrob. gat. VI, 5 servatis, ita: Dia inersa simul, simia in autem invictus Apollo Arreat arquitenens Latonius. Precationem cumulata Ap0llinis epitheta indicant. Iam hac in re vide quam praestent neoterici Catullus

enim praeter 108, 1 et 116, 1 solam III toleravit' nisi quod in pyllio eius c. 64 sexiens II exstat semel in 66 v.), at undeviciens ibidem III itaqus VIII triplo

saepius quam II. Item abstinuerunt a II Suetus per 10 V., Q. Cicer0, Varro Atacinus, Eurius Bibaculus'); apud

1 simul ut ad manum si, ita imauptium coniecisse lego et proposuit Burghius in Philologi tom. XVI g. 63 adnot.2 Nam 90 l penthemimere post ex statuo, quia genitivi

sequuntur, non ablativus.

3 Egnatius apud Macrob. VI, 5, 2 incertum os quid

scripserit.

23쪽

22 Calvum et Cinnam utraque abest Cornificius in Glauco Macrob. Sat. VI 5, 13 admisit II. De spondiacis verbis quaerenti in quarto pede inde a Lucretio mirabilis omnino inertia apparebit. Is enim sere in tertio quoque hexametro PQ praebet: l. Iunum in Al o. 30 ex.)d), I in I, 297), V in V, 401) V in 'li.'), in quas Varronis Menippearum exempla quadrant quorum unum in 'l. v. '). Atque his Catullus vel inertior in cuius carmine 64 QS semel est inter 2 I vv. 185 ex.) Quam tantam et quasi exanimantem leporis omnis varietatisque in0piam aequiparavit M. fleero apud quem in versionibus Homericis adiunctis illis versibus qui sunt Tusc. I, 115 117 de Div. II, 15 133 PQS semel in 'la via in Arateis Ρhaenomenis i 2 l, in reliquis in V. Item apud Quintum fratrem sed Buecheler. g. 683 in Λ. Ceterum hi numeri adponendi semel exstat

38 Catulli . 64 28

Sicuti igitur levem sorsitan progressum agnoveris in

I Accii quid casu tribuas, inter 500 primos V. unum Sse adpono in 'l. 13 exempla).2 Sexti libri non nisi 400 primos v. in calcul POsui. 3 Nam do vorsu 127, 2 uechetero credidi. 4 Aliquid causa in eo est, quod a domum stolato venia desecit abiciendae s. finalis. 5 Inter 500 primos v. in 17 30 ex.).6 Ad PD libri I 400 tantum primores hexametro contuli. Diuitia i Corale

24쪽

Lucretio PS rarescente, increbrescente PD, ita Cicero Phaenomena antea vertit quam consulatum suum cecinit temptavitve Homerum.

Nam etiam singulis poetis augeri artem et expoliri luculentum statim addi potest documentum, quod qui Diras scripsit anno Tl3 PQ posuit semel in 'li, PS in 12βlή, idom tamen in Lydia PQS semel in 6,AEPS in 13 V, quocum conspirat quod per Dirarum 103 v. H. r. non occurrit nisi semel et quidem ΙΙ , at per Lydia 80 quater III, II

semel. Denique sormae V et V non nisi in Diris. Itaqu0Naerium in Valerio Catone g. 144 cs. g. 25 sq. errare Lydiam ratum ante Diras compositam esse iure adseveravit Ribbeckius Append. Vergil. g. 603. Idem qu0 pro interea in v. 7 aperte corrupto proposuit inter vos magis hoc placebit, si verba vos nunc ad ridet ocellis versui 4 reddideris, vobis mea Lydia ludit versui . Adsero Varronis Reatini in hexametris quos prosae orationi immiscuit ΡPS frequentiae ascendisse fastigium quippe cuius novem exempla sint aut in m v. unum Conserro etiam libeat epigramma Plauti quod in librotas poetis Varro exhibuerat, apud Gellium Ι, 24, 3. Qu0dsi comp0nis quaecunque de hoc Varrone notavimus, Ritschelio non concedes divitem eum esse hexametris optimis rivus Rhen ram. Ιpg. 491J. Sed his omnibus dignior fatullus est cuius singulari cura metra rimemur, quippe hic artis Vergilium praelarmantis solus sere et unus testis quamvis inter sodales suos

fortasse pessimus. Constituitur autem calculus hic semel exstat

1 IIuius v. 92-96 excipio, quia bis idem dixisso poetam Diuitia i Corale

25쪽

Abicienda sunt epigrammatum corp0ra leviu8cula quippe quae neque unius sint temporis neque singillatim pr0mpta quidquam vincere p0ssint. Etiam in ceteris cavendum ne iura casui imminuamus in parvis adprime numeris valenti. Si tamen de incerti temp0ris carminibus tabellam supra scriptam consulere licet, certe . 62 provectioris artis videbitur esse can0ra enim et cantantibus aptior exuberat caesura duplex semper insuper recurrens in Hymenaei inv0eatione; convenit quod in hoc uno inter mai0ra carmina hexametri formae I et V et V aeque spernuntur Carmina 68 et , 65, 66 ann0rum sere sunt 692-694 a. u. δ); eis antecessisse credo c. 64 in h0c enim uno F ΙΙ' creberrimusque hic item

mihi non possum pore adero. Ad repetitionem invitavit verborum ah stulit o attulit similitudo, vorsusque 3 ab interpolahor ex verbis simillimis o misero frator adempte mihi fictus est. Scilicotne quid dicam do sententia ultra ipsius Catulli modum vagante, molestissima est frator vox ter posita, intolerabile a pulta inter- codens inter v 89 et v. 97 nempe v. 97 sq. quasi argumentans arguto sepulchrum cineremque repetit ex . 89 sq. sepeliendique ideo monti eum non poterat nisi sequi. Praetore in v. 1 nunc

desideratur Helenae temporibus quod oppositum sit id certe ipso versu T adportatur. Denique strophica carminis dispositio quam Useneriis detexit demptis illis vorsibus ni fallor firmabitur tenduntsnim bis septena disticha et a v. 73 ad 8 et ab T ad 104. I Eadem abest sera a Parcarum carmine 64, 323 sqq. fortasse austeritatis gratia. 2 Nisi sorte cum Haasio laci do vv. 65, - u. 3 Duo quae restan in epigr exempla non minus adolescentia videntur; nam c. 08 Schwabius Cat. I p. 318 sq. splendido anni esse coniecit 689. In 116 autem praeter m in v. 1 priscam habeaapocopen literae , in v. 7 hexametris V spondiaco verbo incipientem id quod castigavimus supra , denique vorsum totum pessime repletum spondeis haec parum secum reputavit Schwabius pg. 101 sq. Diuilias by Orale

26쪽

PQ quamquam ei viciens quinquiens obstabat duplex incisio. Fortasse etiam c. 7 Veronae lusit poeta Denique si in eo tandis quod inter 59 versus carmen 2 PS quater exhibet, et v. 17 quare sortasse eximendum erit tanquam duplex vocabulum et Hymen . 5 veniam paratam habet ex imitatione Graec0rum.

Haec de Catullo quem vinci a sua aetatis poetis suique generis C. Helvi Cinna certe 14 hexamotri testari videntur quo aliquanto inferior Calvos apud illum enim PQS semel leges apud hunc ter hoc est semel inter ou.; PS in Calvo semel inter 13 exempla. Verba hoc loco aciam necesse est de Dagmento Calvi apud robum g 1394 . tradito quod edi solet Frigida iam celeri peragrata Borysthenis ora. Sed enim haec lectio Parrhasi si cuius nulla omnino auctoritas tribui putest editioni η); haec vero in Vind0bonensi Frigida iam celeris vergatar uistinis ora. Atque peciosa lartasse, non tamen vera excogitas80 arrhasium cum eo arguo, quod Borysthenis pro genitivo unusquisque accipere debebat, etiamsi non urbem Borysthenida vel insulam, sed regionem aliquam audiisse novissemus neque igitur adferri possunt Illyris ora, Sarmatis ora qualia habet Ovidius); sed nominativum gen ris seminini brevique is syllaba nitum exemplo firmare voluerat grammaticus; tum vero leviter agere cense apud huius temp0ris p0etam qui post quartum trochaeum novum incipere perc0niecturam iubeat 0cabulum. Atque ut tandem in con- Spectum c0ngregentur illud qui oderint, sicut vix casu reliquias omnes integras habemus Cinnae Calvi Bibaculi Cornifici Varronisque imprimis Atacini cuius 48 hexametri supersunt), ita Menippearum scriptor nominandus, ita Furius Antias, ita cum Quinto fratre M. Cicero uno h0 versu lapsus Hu-1 C. 4 quod ex scriptorum praecipue lectione ortum si, Vorona Valerio magna scriptorum copia erat vid 68, 33ὶ Ro

mam una ex multis capsula eum sequebatur.

27쪽

midus inde loci collucet Aquarius orbi nimirum Aquarius vocabulum praeter genitivum non nisi violato metro adhibebis), ita Horatius in pod0 75 versibus inque carminum libro primo nam in quarti demum carmine legem migravit), 0rro Lygdamus carminisque scriptor in Vergiliano Catalept0 XI. Quid quod idem de Priapsis valet praeter c. 3 quod Ovidio datur a Seneca et c. 68 v. l), quod ideo a reliquis separabimus ) Neque dissentit Catullus; quae enim officiunt carmina 84 v. ), 101 v. 1), 76 v. 1

in partem eius vita posteriorem cadunt carminisque 68 v. 49 graeci vocabuli habebit veniam. Iam vero his observatis novum versu Calviano remedium indagandum erit tamen varia mea c0mmendare non aude conamina hoc unum uasisse volo, ex litteris istinis ut nominativum vel vocativum efficias nominis Inachis '). Deniqu0 Atacini Varronis eximiam agnoscamus ele

in 11 V, F ΙΙΙ in praebeat, sui temporis Ovidius nuncupandus est. In Ephemeridis enim apud Riesium Dagmento Isine dubio aut ut aut ceu ante vellera excidit. Itaque non Catullo sed Catulli sodalibus arte successerunt orgilius Tibullus si quidem sicut ille Cinnae Calvoque ita hic legiaco fortasse Varroni) Catullo fors Propertius. Inter Augustea aetatis poetas antepono Propertium; de h0 enim m0nenda plura sunt. Et aliquid certe ad huius artis cognitionem per singulos libros emendatioris iam observatio secit quae est de pentamstri clausula p0lysyllaba deque hexametri dispondiaca in libro I magis crebra quibus

1 Addi possunt vetustiores otiam elegi illi apud Gellium XIX, 9, 13; nam in Porci Licini, primo constituendo Uauplius in indice

lect Berol. 1866-67 bene propaginis pro ionico a maiore accepit ita Custodes ovium, mandrae propaginis gnum. 2 Fortasso do Ius transformation sermo erat quia fluminia memorariora parum propabile vidcbitur tum etiam plura orrupta. Diuitia i Corale

28쪽

27 novam subnectere lubet priusquam res agatur prop0sita, nec vero metricam. Vocum enim non ullus, non unquam similium pro nullus, nunquam usus n0 quidem inelegans

interdum si negati ab indefinito pr0nomine alio vocabulo separatur neque ideo apud Ovidium n0 0bvius rigidus. tamen est hominisque inhabili0ris si arte illa copulantur. Cuius copulationis apud Propertium quae mihi en0tavi exempla iam ita vide rarescentia: In libro I: 1, 17 30 2, 7 4, 25. 6, 23. 8, 21. 19, 20. 14, 23. 16, 37. 18, 18. II 5, 27. ΙΙΙ ):12 8 22, 22 26 41. 29, 35. IV 5, 13. 7, 35. 15, 1. V:9, 22. Melius habent I 6, 21. 11 21. 18, 2. 19, 26. III:20, 25. 22, 14. 29, 25. V 2, 17. V 11, 50 tamen rarescunt etiam haec). D synaloepharum usu cautiore in libro Ischenburgius egit in Observ. crit in Prop. '); eundem illustravit uet-iohannes δ), dactylorum simul numerum in IV libro et V comparans Hic licet iure imilitudinem press0rit inter utrumque εὶ satis tamen eluce exmul reni Observ. mdtr. Pars Ι)tabula XIII quinti libri in pede certe primo trisyllabo Dr- mando praestantia. Sed etiam libros II III IV non inlati- citer ad calculos vocari hi probant numeri. Semel exstat

1 Et in librorum si in carminum enumeratione Lachmannis quo editionem alteram. 2 Profectus miro modo est a versus, 1 33, quem elicissimo Lachmannum ita emendasso ait: Quippe suburbana parva eminus urbe Bovillas, postea, quoniam sic et synaloepho orta sit durior et sententia ex ipsius Ritsuheli iudicio plano ridicula ing. 26 sq.), subditicium versum accusaturus Reliqua eius argumenta lovia sunt versus autem excitatus certo sine synaloephe cum Passeratio codicibusquo nonnullis ita legendus erit: Quippe suburbanae parva minus urbe Bovillae hoc est Bovillae, nunc suburbanae, ipsa urbe tunc minus parvae erant. 3 Commontationcs Propertianae ilia 1869. g. 10 sqq. 4 Et quidem in Hoimroichio rosulando tam bene rem gessit ut non sit nos quod in adomi moremur. Vide qua quam temere

29쪽

denique ex V mnino h0 vitium sit eliminatum breviusculum autem librum I casu excellere dicendum est. Novum addo. Sicut enim p0etis n0 paucis iucundum visum est post quartum tr0chaeum incidere Serm0nem, ita etiam volubilius versus s0nabit et aquae alientis haud absimile simul si post quintum trochaeum idem ac-

Flagrantes aras vestemque i nemusque t acerd08; quod artificium Ovidius nobili0 repudiavit in Amor libro I:

enumerare l0ngum est Vergilius tamen ad eandem accedit frequentiam quam primus t0leravit Ennius apud hunc enim unum exemplum est intra 66Φl metra, in Buc0licis Maronis intra a V, Plura etiam di subnascentur qui abstinebit attentione sicut H0ratius in Epist0larum primo libro tricesimum tertium quemque versum talem reddidit, in Arte Poetica etiam decimum septimum quemque Persius unum inter 54 v.

at Lucanus unum inter 546 libri X aut 36 libri ΙΙ): Valerius Flaccus inter 142 libri ). Deniquo ne desit ex

n0stratibus aliquis grammaticis, librum velim ev0lvas in quo scripsit an Heusde Specimen in lat0nem ubi duae exstant eldgiae et Hieronymi de Bose et II Colloti d'Deury;h0rum igitur ea socordia erat, ut alter in 18 0xametris

1 In vors V, 7, 2 agnosconda penthemimeres. 2 In tertio enim I 4, 39 quod amare iunctim legenda sunt. Diuilias by Corale

30쪽

29 quattuor, alter ii 28 tria exempla praeberet, hoc est unum ambo in inis item altharius, p0ema decimi saeculi, unum i 28MI, v. Ne vero Properti obliviscamur, cum in Iduo p0nere satis habuerit exempla, postea pr0cedit ad 1 ΙIὶ et M III atqu0 7 IV et 7 iterum V, hoc est unum in

in capite hexametri rem non secus gessit scilicet ut post primum simul ac secundum trochaeum dirimeret sermonem sicuti incipit cantor Aeneidis Armari virumque i cano id quod imitatus est Propertius V, 1, 69 sacra diesque canam); 0 igitur singulari cura pauc0 fugisse video, quippe quod ipse Ovidius in Artis A m. l. II adplicare

non dubitaverit interra non minus versus semel, in Metam. V infer 56V, i ceterum fluctuant numeri semel in 130,

Denique Enni praecesserat unum exemplum in 3. Itaque ut rigidioris artis veteres fuerint parciores, imprimis Catullus cuius duos versus adscribo 76 5 et 66 6l, in universum tamen hanc speciem poetae odio non persecuti p0nebant ubi habebant efficacem. Atque posita est a Propertio, ut tandem coepta resumamus, i l. I semel, nusquam in Ι, in III ter,

quater in IV in V septiens hoc est semel in 353 I), 168 III), 124 IV), 68 V hexametris.

In versu IV, 22, 3 statim adn0t praetulisso me lectioni Vossi sacrae fabricata iuvenca Cybebas Hauptianam sacra sabr. e vite Cybebe De III, 29, 1 iudicia discedunt; qui ex Heinsi coniectura ita adornatur: Sic ego tam sancti custodi excludor amoris. At quoniam liber Oroninganus aperte interp0latus est sensu carentia qui

1 Pergere possum Germanicus unum i 89 l, Plomerus Latinis in 134, Silius VI in 119; sed chartae parcendum est. Diuitia i Corale