장음표시 사용
31쪽
185 λυγρῶν πονων ἱκετηρες πιστενάχουσιν.
παλισσυτον δράμημα νωτίσαι πατρας απουρον, εἴτ' ἐς μέγαν
32쪽
ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ Ἀρτέμiδος αἴγλας, ξυν αἷς
Λύκι ορη διάσσει τὸν χρυσομίτραν τε κικλησκω,
Μαινάδων ὁμόστολον, πελασθοπι φλέγοντ
215 πευκρι ι τὸν ἀπότιμον ἐν θεοῖς θεόν.
αἰτεῖς P αἰτεῖς, ταμ αν θέλ 1 ἔπη κλύων δέχεσθαι hi νος θ' υπηρετεῖν, αλκοῦ, λάβοις οι κἀνακούφισιν κακων is ξένος sis του λόγου του δ' ἐξεφω,
ego ξενος δε του πραχθέντος si γαρ α μακραν ἴχνευον αυτό, μη ου ἔχων τι σύμβολον. νυν δ στερος γαρ αστὸς is ἀστους τε , υμῖν προφων πασι Καδμείοις ταδε οστις ποΨ μων Λάῖον τον Λαβδάκου gas κάτο, δε ανδρὸς ἐκ τίνος διώλετο, τουτον κελεύω πάντα σημαίνειν μορκει με φοβεῖται, τουπίκλημ πεξελὼν αυτος καθ' αὐτοῖ πείσεται γαρ αλλο μεν ἀστυγὲς ουδέν γῆς δ' ἄπεισιν ἀσφαλές.23 ε δ α τις αγλον οιδεν ἐς α ιλης χθονος
V. II. μονόστολον eum γρ. ὁμόσroλον ab S. V. 2I4. Laennam indieavit Dindoreus V. II. Pro vocabulis corruptis ιῆ ν Ocit fortasse reponendum τῶ ΘEdZI; teque inopium foret τῆν δίκη. V. 22 l. stto In apographis plerisque legitur veός, quod recepit Schneide inus deleto ιι 1. V 222. υ r. prodotoc ex duobus apographis underus. V. 227. πεξέλοι pro πεξεχω edidit in Teubneriana indorfius. Aut lacunosa hae Verba sunt Rut graviter corrupta. V. 229. σφαλὴς ν D. Mitim: redi, quae eoniectura me iudice non necessaria
33쪽
ΟΙΔΙΠΟΥΣ ΥΡΑΝΝΟΣ. 5τὸν ἀτόχειρα, μη σιωπάτω τὸ γαρ κέρδο τελω ,, ἡ χάρις προσκείσεται. εἰ ν α σιωπήσεσθε, και τις ἡ φίλου
δείσας ἀπωσε τουπος ἡ χαυτο τόδε, 235 - τωνδε δράσω, ταυτα χρ κλύειν μου. τον ἄνδρ' ἀπαυδω τουτον, στις ἐστι, γῆς τῆσδ ης γ κράτη τε καί θρόνους νέμω, μήτ ἐσδέχεσθαι μήτε προσφωνεῖν τινά, μητ' ἐν θεων ευχαῖσι μήτε θύμασiν 24 κοινον ποιεῖσθαι, μήτε χέρνιβας νέμεiν. ωθήῖν γ ἀπ οἴκων πάντας, ως μιάσματος
ανδρός γ' μίστου βασιλέως τ ολωλοτος, αλλ' ξερευναν νυν δ ἐπεὶ κυρω γ' γω ἔχων με αρχάς , ας κεῖνος εἰχε πρίν, ει ἔχω 'ν λέκτρα καὶ γυναῖχ ὁμόσπορον, κοινων τε παίδων κοίν αν, ε κείν γένος
νυν ost ες το κείνου κρα ἐνήλαθ' ἡ τύχη iανθ' ἔν , A stri σπερεὶ τουμου πατρός,265 περμαχουμαι κἀπὶ παν ἀφίξομαι, των τὸ αὐτοχειρα του φόνου λαβεῖν,
V. 237. - praesulari V. 240. χιρνιβος pr. sed emori manti V. 244-254 alieno loco lagebantur. Logieum seniminarum ordinem sierestituero innat is sum, ut primuin o Ribbecti eonieetura, quam sequitur quoquo I in tornus V. 246-25 transponerem post 272, deinde reliquos quinque versus e coniectura mea insererem post v. 268. V. 257 τ' addidit, ant. V. 258. ἐπει κυρω pro ἐπικνρω debetur Burinno, ' pro τ' Meinehio. V. 26 l. καὶ ων τὰ Pro κοινων τε acuta et nescio an visi Sehiuidui mi icio. V. 26λαλντ' aio m. pr. L. Correxit Naucri . Digitiae by Coos e
34쪽
τω Λαβδακεί παίδὶ Πολυδ ου τε καὶ go του πρόσθε Κάδμου του πάλαι τ' Ἀγήνορος ει ἐγὼ iri οἶν τοιόσδε φ τε δαίμονιρι τ τ ανυ τλθανόντι σύμμαχος πέλω ειε 4μῖν δὲ ταῖσα πάντ' ἐπισκηπτω τελεῖν,
254 γῆς δ' ἀκάρπως κἀθέως ἐφθ μίνης
εἷς ων λέληθεν εἴτε r . ει νων μέτα, καφὰν κακῶς νιν αμορον ἐκτρῖψαι Hίον
επεύχομαι et . οἴκοισιν εἰ ξυνέστιορ ει ἐν τοῖς ἐμοῖς γένοι ἐμου ξυνειδότος, ρ5 παθεῖν απερ τοῖσγυῖτίως ἡρασαμ .
τάδ' ἔστ ἀρέσκονθγῆ τε σύμμαχος Δίκη g75 αο πάντες ε ξυνεῖεν εἰσαεὶ θεοι.
ωσπερ μ' ἀρ- ἔλαβες, ι δ', ἄναξ, ἐραού ἔκτανον γαρ με τὸν κτανον Idis δεῖξαι τὸ δ ζήτημα του πεμψαντος ην Φοίβου τότ ειπεῖν, οστις εῖργασταί ποτε.
35쪽
τα δευτερ' ἐκ τῶνδ4 λέγοιμ' ἁμοὶ δοκεῖ
ει καὶ τρί ἐστί, μὴ παρῆς το μη οὐ φράσαι
ἄνακτ ανακτι τα f ρωντ' ἐπίσταμαι 285 μαλιστα Φοί φ ειρεσίαν, παρ' ου τις σκοπων ταδ Ἀναξ, ἐκμάθοι σαφέστατα
αλλ' υκ ἐν ἀργοῖς ουδῖ τουτ' ἐπράξαμεν. ἔπεμψα γαρ Κρέοντος εἰπόντος διπλούς πομπούς παλαι δε η παρὼν θαυμάζεται.
2s καὶ ο α γ' ἄλλα κούφα καὶ παλαί' ἔπη.
τα ποῖα ταύτα πάντα γαρ σκοπῶ λόγον
θανεῖν ἐλέχθη προς τινων δοιπόρων.
αλκ ουξελέγξων αὐτὸν ἔστιν οἶδε,
36쪽
aho Q πάντα νωμων εὐεσία, δίδακτά τε ἄφρητά τ' ουράνιά τε καὶ 'ογοστιβη, πολιν μέν, εἰ καὶ μὴ βλέπεις, φρονεῖς ομως
σωτηρά αξ μοῖνο ἐξευρίσκομεν. ah Φοῖβος γάς, ὸ τι ἡ κλύεις ω αγγέλων, πέμψασιν ἡμῖν ἀντέπεμψεν, ἔκλυσιν μόνη ἄν ἐλθεῖν το δε του νοσήματος, εἰ τους κτανοντας Λάῖον μαθοντες ' κτείναιμεν , ἡ γης φυγάδας εκπεμψαίμεθα si σῖ γ οὐ φθονήσας ἡ ἀπ' οιωγων φάτιν
μή εἴ τι αλλη μαντικης χεις δῶ γ, ρυσαι σεα τον καὶ πόλιν, ρυσαι ἐμή, ρῖσαι δε παν μίασμα του τεθνηκότος.
si ἔχοι τε καὶ δύναιτο κάλλιστος πόνων.
τί D ἔστι , ως θυμος εἰσελήλυθας.
κἀγω διοίσω τοὐμίν, ἡ εμοὶ πίθη
37쪽
μη προς θεων φρονῶν γ' ἀποστραφῆς, πεὶ πάντες σε προσκυνουμεν οἶδ κτήριοι.
πάντες γὰρ υ φρονεῖτ ἐγω γ ου μή ποτε τεμ ως αν εἴπω, ἡ ταο ἐκφήνω κακά.
aso te ξυνειδως οὐ φράσεις, αλχ εννοεῖς ἡμῆς μοδουναι καὶ καταφθεῖραι πόλιν;
αλλως ἐλέγχεις; οὐ γαρ α πυθιώ μου.
sa φύσιν σύ γ' ὀργάνειας, ξερεi ποτέ, αλλ' ar ἄτεγκτος κατελευτητος φανεῖ;
γην μέμψω τὴν ἐμήν, την σοὶ δ' ὁμοῖ-A-αν ου κατεῖδες, ἀλλ' - ψέγεις
38쪽
και τουργο α σου του ἔφην Dαι μόνου.
ουτως ἀνα Πως ἐξεκίνησας τοδε355 τὸ ρῆμα κα που τούτο φευξεσθαι δοκεῖς;
ος του δίδαχDις' - γα ἔκ γε της τέχνης
ὸς σου , γαλή ἄκοντα προυτρέψω λεγειν.
ποῖον λόγον λέγ' αὐθις, ως μαλλον μάθω
39쪽
φονέα σε φημὶ τἀνδρὸς ου ζητεῖς κυρήει.
εἴπω τι δῆτα καλλ ιν οργίζη πλέον;
λεληθέναι σε φημὶ συν τοῖς φιλτάτοις αἴσχισθ' ὁμιλουντ δευδ ομεν ν εἶ κακου.
καὶ γεγηθως ταυτ ἀεὶ λέξειν δοκεῖς
εἴπω τί γ' ἐστὶ τῆς ἀληθειας σθένος.
ουδεὶ ii οὐχὶ τῶνδ' ονείδιε τάχα
ου γάρ σε μου πῖος γ' ἐμου πεσεῖν, ἐπεὶ ἱκανὸς Ἀπολλων - τάδ' ἐκπρεξα μέλει.
40쪽
Κφέοντος, ἡ σου ταυτα τἀξευρήματα;
'φεων φε σοι πη ουδεν, αλλ αυτος συ σοι. 380 πλουτε καὶ τυραννὶ καὶ τέχνη τέχνης σος παρ' μῖν ὁ φθονος φυγιασσεται,
εἰ τῆσδέ γ' υχῆς ουνεχ ρ ἐμοὶ πολις
δωρητόν, ου αἰτητόν, εἰσεχείρισεν,
385 ταύτης Κρέων ὁ πιστός, ου ἀμχῆς φίλος,
λαθρα, πελθὸ ν ἐκβαλεῖν με εται, υς εἰς μάγον τοιονδε μηχανορράφον, δολιον ἀγύρτην, στις ἐν τοῖς κέρδεσιν
ηυσας τι τοῖσδ' ἀστοῖσιν κλυτηριο ,
καίτοι το Biγή ουχὶ τουπιοντος ἀνδῖος ειπεῖν, ἀλλα μαντείας 3s ουτ' ἀπ' οἰούνων συ ουφάνης ἔχων ού ἐκ θεων του γνωτον Ἀλλ' ἐγὼ μολών, μηδὸν ιδως ἰδίπους, ἔλυσα Πν, γνώμη κυήσας ουδ' ἀπ' οιωνων μαθει' εν δὴ - πειμῆς ἐκβαλεῖν, δοκων θρόνοις οὐ παραστατήσειν τοῖς Κρεοντείοις πέλοις. κλάων κεις μοι καὶ συ χὼ συνθεὶς ταδε