Ioannis Barclaij Icon animorum

발행: 1626년

분량: 427페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

371쪽

tium.Ηi anxios animos, curis que diuulsos, laeti vultus im gine obducunt ; visi quoq; sibi felices, si hoc alijs videantur . ita. ad sua ruin miseriarufilentium obstinati, Verecundis poenas luunt ; de publica . soliciti fama; nec de domesti- Corum voce securi , quibus h priuata vulnera magis patent,& interdum fereda sunt. Qui ex illis inopibus in vicia n. Ope vident, oc certa quod interdu ad obsessarum urbia Pertinaciam sat est auxilia, ubi aliouandiu paupertatem ficta hilaritate contexerint 3 non modo non insimulandi superbiae, sed ingentis virtutis conscij, dignique sunt in quorum auxilium felicitas festinet. Hi vero qui initia pax Pertate , perpetui stupplicij imaginem Quidem vident,vix aliqua expectatione fortunae spe in

372쪽

spem saltem subvehente; POL sunt tamen in hunc modum suas opes dispensare, ut inter domestica mala seper ad hanc, publicam diuitiarum larum sussiciant, miseratione prorsus digni, illum ambitum que

tot angustiis emtit, certe, abseque inuidia habent. Sunt dentin que quos tanquam in extemporaneis torrentibus aquae , ita opes per hanc inanem si is rebus imparem magnifi- .centiam tandem in totum defecturae praetereunt . Ingens

illorum animis suppliciti subest: & amentia ilia dignum,

neque est alius maioris piaculi furor, quam nolle de cem to exitio declinare maxura consessione tuarum fortuna-aum: quas dum sumptu non

diu suffecturo vis a populo summas credi, in perpetuum

sic affligis , ne vel possint in

373쪽

mediocribus deinde consistere. H ic magnatum, iuvenumq; praecipue error est , in paternas succedentium opes, acer-

his adhuc ingeniis, & nescientibus trugalitatem: vel sit prarem fortunam'; maiorum ex profusis diuitiis quaerentium

famam.

Ijs animus longa tabe inquietus, &. saepe ab ea quam praefert magnitudine excides, quippe vix vl la humilitas , ac nonnunquam fraudis genus, in quod non se secreto dimiserint, si inde intercipi nummi Possint, quos postea publice per turbinem inconsultae temeritatis profundant. Neque quidquam periculosius. quam aliquid 'publicum illis angeniis credere , omni precio redimentibus inopiae moram, quam anxia, sed poenitentiam abnuente, sui erroris notitia

374쪽

ICON ANIM. 37

semper expectant. Nec pauciora sunt in opulentorum forte quam egeno rum discrimina. Quidam scilicet in cumulatas a maiori-hus opes nascuntur . Sensim alios diuitiae attollunt, docentque paulatim esse felices Horum utrique nec se mirari solent, nec immodice exultare, scilicet peripiam consuetudinem pene fracto quotianael a

litiae sensu ; que & nunquam nimia est, ubi per gradus expirat& assurgit. Sunt denique, qui repente prodigentis felicitatis munere inundantur, Uno curriculo viam in coelum a terra emetiti. Et hi inas ueta dulcedine iiii quoque obliqui, deducuntur in si perhum sortis illius de qua exiere con

Nuper se id ut eiusmodi animum adhuc recentibus bonis

Q ο ebrium

375쪽

ebrium liceret contueri , &visa res quae referatur digna; quoniam ex unius pictura plu rimorum imagines possunt ef fingi. Adolescentes duos earun- l dem scholarum commercium non vu lgari necessitudine coniunxerat . Nomen huic Meulae , illi vero Coepioni , in

cuius patria hac scholae, ammrisque exordium Exactis temporibus quae in eiusmodi artate litteris dantur , recessit

in patriam Mclla , arctis primum foederibus in aetem

nitatem amicitiae cum Coepione compositis . Nec Virblia deinde studia hunc adolescentiae animum muta rant. Crebris literis , inuicemque arcana prodentibus veteris micitiae consuetudinem alebant. Interim Coepionem in- opinata haereditas in altim

s. . Iem

376쪽

rem extulit sortem. Et Mella in Coepionis patriam quibusdam negociis reuocatus est; quem ut Coepio aduentasse audiuit, non tam amicitiae memor , sed testem seli, citatis habiturus, haud mora visere properauit . Mellae syncerus amor erat, nec paribus machinis expugnatus a fortuna. Fit igitur bona fide obuiam Coepioni , amplexumque saluere multum iubet in caetera, quae politomgi ten3poris absentiam primo

impetu amici meminerunt. At Coepio tardos oculos grauiter ad gubernans Darguta quoque voce , tanquam diducere timeret compositi oris formam, pene occa

pit modulari . Inuitatus in triclininm succedere , ad quod, ut in modicae fortunae domibus solet,utcunque angu

377쪽

374 IO. BARCLAIIsti gradus ducebant 3 quid

tu,inquit, Mella, in carcerem me an thalamum rapis offenderat Mellam tam contumax

maiestas Coepionis, sed ne exaduerso quoque peccaret, se in condutio habitare respondit: Limen,gradus, triclinia, aduenis tam toleranda locari , quam utenda. In cubiculum peruenerant, cum Cepio in lectum negligenter procubuit , frontemque permulcens, iterum incommodos aedium gradus rustica urbanitate derisit: et icuitque indignationem Mellae, quam tamen veluti Coepioni annueret alio risu texit. At ille ubi cubiculi cultu m circumactis oculis,eanquam perfunctoria grauitate, Iustrauit, conuertita dipsium Mellam vultus, visisque ocreis ,equu vero, inquit, Mabes, an potius equos Z Iis qui

378쪽

quidem eli precium, qui a vobis aduehuntur; nec aliis pernicius fugam ceruorum In nemoribus meis premo. Abnuente Mella sibi patrios equos e L se; Quippe aduectos quidem a se, sed nescio qua tabe sub in- assueto coelo interiisse. Cur igitur, refert, ocreas geris p Mella contemptim, has sibi in hyemem esse quaesitas . Hic Coepio, Abeda autem quam

sub primo liminis tecto vidi , scis cuius fit λ Cum suam Mella assereret ; At tibi ait

Coepi o)negabas equos esse: Patrios negaui mihi esse, im quit Mella; sed me puta tantae urbis compita peditem posse obire Germanis ad rhedam equis utor. Bigarne, subiicit Coepio, an quadrigae rhedam hanc trahunt ρ Iam fastidium indignationi accesserat ; sed

voluit Mella in totum bulesce nae

379쪽

cenae sussicere; itaque placide, 1e bigis veni dixit, nam qua- . drigas illis beatis, qualis erat Coepio relinquere. Dic aute, inquis, Coepio,Regi tuo saepe ades quis agri tibi modus ;num habes tui iuris oppida- nos Ad haec Mella pene pro

fesso risu, nihil aliud quam se

maiorum Fortunas ita rege-

re, ne aut illis dedecori, aut . exitio posteris vivat. Iterum qui annui censius essent impor tuna sedulitate rogatus, dixit hos sibi, & interdum amiciset sussicere. Hiuc se diuitias potissimum metiri. Sed csi obrui tot quaestionibus isdcret, tamdem onus respondendi in cupidi stimum Coepionem rete Cit;coepitque rogare quot domesticis ad familiaria obse Rauteretur;tum de equorum numero, &quam lesset in aula gratiosiis. Nec ille dese mo

380쪽

ICON ANIΜ- 377deratior, quam in alios pri dens. Sed praecipue de studiis

aulae egit. Procerum multos inepti ai mn m genti esse : Hosse non multum operos a calliditate tenere ; alios suae λει titudinis gloria capi ;.1 ambis enim descendiue m arenam , alios gratia qua apud Principem valerent kadd hos , quicquid in eis est mamicitiae precium polliceri . Stupebat attonitus Mella , tantae dementiae. Verba , n si a furiossi, posse effundi. Τedio igitur in admiratIω nem & uoluptatem , versos istare acrius coe it , & sponte ruentem , per insanas quaestiones praecipitare . Forte modica quies erat, utroque post tot deliramenta in silentium composit O , cum C - .Pio , tanquam acri iubeuntems moria,exclamat , at quam

SEARCH

MENU NAVIGATION