Rheinisches Museum für Philologie

411쪽

caecilia vocata est, in emplo Sanci durasse, prodente soauctor est M. Varro Macrob. Sal. I, 2, 27. Haec apud Graecos ' εἰς γυναικεία dicitur, quam Varro Fauni siliam tradii adeo pudicam, ut extra γυναικωνῖτιν nunquam suogressa nec ii omen in publico fuerit auditum nec viruit unquam viderit vel a viro visa sit, propter quod nec vir letn- plui eius ingreditur. Tertuli sti nati it, Si Fauni filia pudicilia praecelleba si ei Saneius propier hospitali-ialei a rege Plotio sanuni consecutus cs. Laelant l, 22, 10.

Thilo De Varrone Plutarchi ita est. Rom. auctore praecipuo.

412쪽

Menippeae an Logistorioi. an qui sellicet idem est deus. Somegse N. S. I. 364 unbfrint Neoduin stentis mi her inribi verehien Pudicitia. Fest. p. 242b pudicitiae signum in foro boario est, ubi Aemiliana

aedis est Herculis, alii quidam Fortunae esse exi Sitinant item via Latina ad millianum illi Fortunae Mulielii is nefases aiungi, nisi ab ea quae semel nupsit res p. 238 praebis rursus Verrius vocari ait ea remedia, qua Gai Caecilia uxor Tyrquini Prisci invenisse existimatur et inamiscuisse zonae suae, qua praecincta statua in est in cede sanci, qui deus ius Fiditas vocatur un p. 95. Gai Caecilia appellata est, ut Romam venit, quae antea Tanaquil vocitata erat, uxor Tarquini Prisci regis Romanorum, quae laniae probi inti mii, ut id nomen minis boni causa laequetilentis bentes , quam Summam esse verant anili eam fuisse en il

414쪽

ilber eine abii Φ verrat Ii Lael. i. Genus autem hoc sermonum, positum in hominum veteriit auctori late et eorum

illustrium, plus nescio quo paci vid- habere gravitatis.

415쪽

ca lora. Omnem autem sermonem tribuunus non Tithono ut Aristo Ceus, no partim esset auctoritatis in fabula, sed M. Catoni seni, quo maiorem auctoritatem haberet Or uo. Den nun te Tris Logistorici nothmenbu avi en

steis; 0bservat crit in Catonis et Varronis de r. r. libros.

Halis 1849, p. 62 'liani in Logistorico laudare valetudinent poterat Varro ei exemplis apposuis do summo eius pretio explicare ei ui diligenter servaretur monero praecepta autem de singulis morbis, qualia in Catonis de re rustica libro legimus, tradere non poterat. Ea autem Varronem seripsisse ex ipsis quae posuimus verbis verisimile est' nati Π, 0,

10 quae ad valetudinem pertinent hominum ac pecoris ut si nomedio curari possint, magistrum scripta habere oporteat.

416쪽

Menippeae in Logistoridi.

Heaut 3, , l. Relevi omnia dolia, onines serias Liv. 24, 10, 8 sontem sub ierra iani vi aquarum uxisse ui serias doliaque, quae in eo loco erant, provoluta velut impetus torrentis tulerit. Colum. Xll, 0 Dolia autem et seriae p. 526 Bip. - cum semel nova dolia vel serias p. 527). Dig. l. 50. l. de verb sign. 206. dolia autem et serias ani diu in ea euus esse, quamdiu vinum haberent. siti, sin mirnid e

genae Nasturcium, indigena, non vides ei mu eine gela gene genanni verben. 46 eige must Maher aut hahin, en Pap-pus aut Indigena vnter bie Satire tu essen. si i mi nam

418쪽

Praeeu ad Lo.Quamquam huic commentationi non sere plus pr0positum est, quam ut sinet'lis quibusdam locis Phaedri Platonis ex enarratione santius ac vera lux quaeratur temperare tamen an ini nequeo, quin gratulationem quandati expromam de felicitate, quae nuper literis Platonicis virorum lectissimorum virtute quum innino obtigit, ium illius dialogi cum arti- fies sententiam et vietam vim illustravit. Esse tum autem hoc est inaxime eo, quod orali partis prioris tertia, quae latius actionis ardinem habet landem aliquando eo, quo pridem ei ex primordiis debuerat, loco haberi coepta est. Nam posteaquain magis magisque intellectuin est, dialogum orationis humanae inlimas complecti atque aperiro causas, orationis, inquam, quae meniis animique interpres usque ex conrinen latione nascitur, eoque lanium et late exhibet, quantum et quale mens animusque suggesserit ut poeta histrioni, non potui amplius latere, quantum vertatur in ea oratione. Haec enim est illa, in qua Socrates simul amorei ardorem divinum interpretatur simul animo humano naturam immo talem, vim moveniem atque cam vindicat, quae iamquam

animal imili Ortale at Blur, vineat, et quasi succrescentibus

pennis ex inseri0re loco usque sursum ad divina seratur, ad

419쪽

400 se holae in Platonis Phaedrum. pulchrum, sapiens, bonum, quaque idem Socrates deinceps

antini immortalis omnei sive omnino intelligendi ac verum assequendi indolem sive peculiarei facultatem ac vitae seciam ex vita ante terrestrem acta repelit. Degisse autem eam singit in loco sublinii, ubi rerum vera species et esse sentia ipsa versabatur et spectabatur per circuitum de Orviri; et prout quisque animus hoc vel illo de duce spectaverat ei sustinuerat spectare, varia utitur in vita terre stricium sectatum lacultate. Haec vita prioris ac speciali uni imago illustris es sicia est illa quidem sane p0etae more nodoque iam- quam rei adiae, atque ipsum istud, quod viris istis rerum speciebus s. id eis locum et spectabilein naturam addidit, Platonem non lillosophum sed poetam secisse recte dicemus. At suberat imitationi poeticae placilium certum et sumti necessaria; nam quum iam Socrates sensisse interrogando non tam indi notiones quam citari, pSunique di Scere SSe recordari s reminiscendo recognoscere Xen. Dec. 19, 15. lat. Menon 8 A Plato adscito perculioque dearum placit in reco Idalione omne in docendi discendique vim et facultatem positam censuit, eaque quod essertur a Socrate in ratione

tersia 249 Deum cardinem quendam es e iusius orationis

recie praedicamus Sed recordatio eadem quum causas habeat et studii cuique insiti ei coiit munionis studiorum, et denique orationis scriptionisque omnis, quae propositae an mis veritati studet, eius imperium quoddam per totum opus pertinere haud innierito dicimus. uae sententia ita post laa lallbauinii, quam ed. ii praef. p. LXXXVlll--XC complexus est , verbis magis quam re disseri illud modo liceat magris efferre quod Platoni, et dearui assertori et vitae philosophicae regundae auctori, dialectices vocabulum ac nolio omnem disciplinae, quas animum subigit et emendat, vim habere videtur.' MM-M, dis genM. Mimie L M, sat Phil . . M.

420쪽

scholae in Platonis in eis, um. 40i Finita illa ratione sequitur colloquiui s. ueli inter Socratem et Phaedrum adolescentem, quae altera dialogi universi pars rursus tres habet actus s. sanioris disciplinae

sente lilias. Ac primum hoc demonstratur, orationem Omnem,

quae animis audientium salissaciat a scientia et intelligentia eius quod vere si duci oportere aliter enim neque deae

subiici, neque tolum conficere, neque artis erae lenSuram explere.

Hanc sententiam, quae de rerum intelligentia earumque iusta tractatione praecipit, excipi altera, quae hominum , ad quos oratio pertinet, cognitionem requirit. Vii arte inque dicendi ait Socrates in raurinis quadam cerni 26 A coli. 27 CDJ, neque eam solum, quae in foro iudiciisque ver

fetur , sed nu in ollinem. Ducere autem anilii os vel ninnino

quidquam in audientium animis dicendo efficere neminem posse, nisi qui quum communem animorum naturam explor

tarn liabeat, tum eos per noverit, qui bit S gluti maxilii e gat.

Qui locus D prae celeris aditionet 0runt, quas inniatore de animi natura, de instaurationis desideri et ardore, eiusque ardoris communicatione a Socrate disputata sunt et fere conclusa: 253 A C. Sequitur denique ierii sententia, quae est de tradendi et docendi modo. Non scriptis quemquam recte docere aut doceri quae semel exhibita neque eligere possint, quibuscum maxime loquantur, neque ulniantibus vel ultra qua rentibus respondero 275 D. σεμνως πάνυ σιγῆ). Verum

docendi vim an tantummodo habere rationem , quae cum

scientia in discentis animo scribat, et tum succurrere sibi porro parumque intellecta aut probata sustinere possit, lumeos, qui doctrinae capaces sint, bene dignoscere. Ita colloquio et iis qui coram habentur sermonibus ad veram lac sinae ultitialem partes deseruntur primae. His igitur partibus dialogi summa conficitur tui quum nuper potissimurn enarra lore nactus Sit, ut supra dixi, locupletissimos ho felicissimos tamen etiam nunc sunt loci, s . . in. R. 8. - 26