Rheinisches Museum für Philologie

431쪽

4i2 Soho e in Platonis Phaedriam. ter laeere sique alii, ut ad misericordiam vestram iudicum

movendam in rem vocem domesticos et amicos; sed lino neque ne neque vos dicere arbitror. an veram esse opposui vim neque illud I ἀνθρώπων aliud quidquam velle, quam ut se quoque lamentaliones adhibere posse doceat,

oiiii is decursus Oricli senis praesta l. Videmus trilii rursus

notionem illam simplici latis singulari modo te eratinui a que igitur omnino tribus Pthionis exemplis imaginis eiusdem

totidem inesse temperamenta.

Sed intelligenter sane Prom melius in annotaus ad scholia Aristidis p. i8 sq. exemplis. quae quercum et rupem habent altera velut explicationi adiecit, quibus idem Plato lignum et lapidem plane eadem ratione copulasse videtur. Haec enim pluribus locis ponitamquam genera materiae rudis ei inconditae, quaeque omnino nulladum mola insignita ac discreta sit. Ita iis Hipp. mai. 292 D pulchri, Gorg. 468 boni vel mali, Theaet ob albi nola addenda informatur. Alcib. l. 11 B lignum et lapis exempla ponuntur rerum, quas sermo hominum suis vocabulis insigniat. Aliis l. iisdem copulatis pilus materiae cuiuslibet commune genus declaratur Phaedon. 74 A Parmen i 29 D. Denique Olbud. 300 B per illam cavillationem qua vocabula voce expressa et res

vocales confunduntur, quaeritur, uirum, si quis ligna et lapides dicat, an silentia dicat an sonantia. Recursus hic quum documeni sit, quam obvirum tractatumquo uerti l loni, materiam primigeniam rudem indistinctam istorum potissimum vocabulorum pari denotare eo philosophi usu pr verbii intellectum quem Platonis supra demonstravimus, illustrari et confirmari per iustam consecutionem dicemus. Namqgereus et rupes a ligno et lapide non disserunt nisi colore

sermonis, qui simul pop*laris simul poesicus quidam aetati poeticae ei proverbiis, simplex ei exactus philosophanuum disputationi conveniti Si quid recte disputavi, Plato in Pliaedri exemplo, uilio proprium , quod quercu vere vocali propter proverbii

432쪽

Scholae in lalo irasci haedrunt. 413sormam constantem alteram aggregavit natura in simplicem non inepte, in hoc simplicitatem hominum i. e. animomini describit, qui vocem verum prodentem animadverterini etiam quum ex simplicissimo quoque instrument ac dideret in duobus alleris locis easdem naturas simplices et indistinctas commiliter quidem in utroque ui inanimatas eoque immobilesu Surpat, Sed ea cum illarentia , ui immobilibus in Civitate externa magis ratione utatur tamquam iisdem et ubivis et

omni tempore, his*ie oppona civitates de morum varietate varias et variantes quo eodem opposito utitur Cicero Acad. li 3l 100 . sed in pologia interpretetur immobiles ad sensus internos rigidas, Omni assectu carentes, earumque rigore effera hominum natui am contrariam rigore inquam non

Verum enim Plato quod in Apologia Homerum auctorem ipsaque huius verba citat, ultro ducimur ad examinanda ΗΟ- meri exempla duo. Ex his Hai in Apol penelopae verborum memor ita loquentem saei Socratem. Sed antequam singulorrem locorum conditionem sententiamque excutiamis illud animadvertendum videtur, quod Halonis duo loci aeque atque sitieri negantium sunt non alenti uin, ile inque Or umo quercu vel rupe ne an cuncta. Quod in liadis quoque lacum cadere, sane quidem ego adhuc umis prositeor, sed

etiamsi de hocinitari nondum convenerit, liceat pri inuin eam

denotare probabilitatem ut hunc ipsum usui ab origine primum exstitisse coniicianius, hanc primam dici proverbialis enuntiatique iusti formam sumamus suisse, qua orius ex quercu vel rupe negaretur. Quae coniectura quoniam interpretationem ad Originem proverbi refert, admone sententiae eius quum tum veteres quidam tum recentiores enarratores et nuper maxime reli erus opiniolles sabulasque subesse vult, quae genus humanum vel homines aevi antiquissimi alia ex saxis Deucalionis alia ex arboribus natos serebant D; nam de arbo-

433쪽

ribus quoque quas da in si bulas suisse Goelilii aium negantem admonuit Sohoe in annus a qui quidem in alia commerit. p. l2.

Homeri et Platonis exempla plane eo lem intellectu complectitur,

in lin rellerus nobis omnino acquiescendum censuit. Ego quominus acquiescamus obstare arbitror ipsam formam prover-deimio aetatum diseriminaiio contra sarit. Quod enim ineunclis exemplis quercus ei rupes copulata serentur, id aliter evenisso singi non potest, nisi cognatione eoruin, qui principes s mullani usurparunt et primunt, opinor, in Memii emiseditionem discernendam adhibuerunt. Ergo si seorsum usiqiae

ortae fuerunt sabulae duae, cogitantes cognitas habere puris

tui utramque fabulam. Ut vero aetalem euiusque non aestimemus caelate aestium , nobis nune suppetunt sive de Deucalionis iactu lapidum Pindarus et Epicharmus , sive de nymphis elus et si quae fabulas aliae de arboribus sunt; a Deucalioneas labula ista certe forma non sui neque primigenia neque admodum antiqua lilium omnino varians ad universum genus vina num sero pertinuit - Meliae vero 'mphae et si quas amadryadas schoemannus interpretatur, nulla aesai in communem memoriam aevi antiqui celebratae

sunt. Itaque te Platonem ttidem, tiam is ulminaque sabulam nosse potuerit, illum intellectum seculum esse existimanimul merum vero scientia quamvis locuples sabularum anilia quiorum tamen proprias singulamini regionum omnium ne poluisse quidoui complecti, inter doctos convertit. Qui Gigantas eri non, neque ex saxis neque ex arboribus creatos eredidit, sed ex terra ipsa deinde inmanitale sua adeo quasdani vulgi opiniones repudiasse videtur dum enim coelum aeneum et ferreum appellai, longe tamen abest ab ea pianione, qua priscos tinniines ne coelum aliquando e ruat

metuisse Thectonis 869 Ructor est translate scilicet utitur

Homerus illis adiectivis: Voelekeri Geogr. Hom. p. 5. Deni-

434쪽

se holae in Platonis Phaedrum. 4l5que expeditius est adisuspicandum duo illa quercum arborem silaestrem ei repetii ex is sitis iraturae pereeptione repe-lila et iuncta esse, ii existat par fere tale, qualia usus linguarum plurimarum refert, quum voeabula bina partim etiam albimilione partim suusiura congrua in unam imaginetii coaleseentia lotum quiddam conficiunt. Et arbor sit, esuis et

rupes, quamquam indolis anui similitudine conspirant, commode tamen repraesentant genus eorum, quae a natura atque, sicuti sine peculiari audiore ubivis eadem nascuntur, indistineta sunt. Nostralium sermone gemelne unchara teri sirte alursiosse dixeris. Ex quibus si quid germinat vel solvitur particula eiusdem est generis. Neque sane homine aetatis etiani tum simplicioris, neque ipse uomerus hae , Noque enim mera naturae gignentis vi genitus es facile aliis verbis exhibere potuerunt Terrae autem filius, quem Romani appellani Graecis rursus cerium ei aliud quid

sonuisset.

En interpretationem , quam in locum Homeri utrumque quaarare ego quidem arbitror. t Odysseae exemplum Do dorlinus Gloss. l. 47 prope hoc ipso modo interpretatur. P0nulopor, 62 et 63 λλα και ς μοι in τέον γένος onnόθεν tuo γαρ M ρυός ἐσσι παλοιφατον tu ἀπ n τρης versus prior vi prorsus aequat tritissimum illud se πόθεν εις αν ὁρῶν nόθι τοι ὀλις δε τοκηες habere autem e quos appellet parentes e unde natus veneri dicere altero vorsi se credentem prositetur per eam oppositionem, quaelios pilem certe non naturae filium esse esseri, sed certctrum.

I ega idem simplicius Alcinous Od. 552. Verbo adiicimus propter oeulingiuin, suspicion a quasi hospes silere mali parentes et patriam, plane alienam esse ei ab animo

te in quod quaerimus para lini tristerii plerumque duritia nota copularuiit, Graeci natura rudis aequabilitate. De structurae copulatione

M ia v. 4 d. , 27. Ruris imagines amoeniorem arbor rupe' non reddunt, sed ut rusticum, rude, asperum repra'seniani vel potius

materiam fruni rutam ex ineunam.

435쪽

4im soliolae in Platonis Phaedrum 'rogantis et a condicioli eius qui rogatur. Scilicet ista interrogatione hospites in ipsunt hospitium adsciscuntiar ad 0d. , 7M. Sequitur locus Il. t 2 qui multis scenam iuris vitaeque pastoriliae habere visus est, eamque ipsis uectoris qui loquitur verbis diseris,dumbratam Quos Doederiinus Gloss. l. 147 ila sedulus est, ui imaginem etiam praesentiorem e citaret finxit enim dici virginem ut adolescentem inter se confabulantes idque de duabus sedibus, altera ad quercum altera ad rupem sumia. Lepida sane imago, eleganterque

inventa. Neque verbolui structuram comprehen Sion Emque

plane repugnare dixerim. Certe a me sunt de virgine et adulescente recie cum versu qui proverbium habet in unum comprehenderentur, liceret et no eum αριζέμεναι tu gere et Od ἀn πέτρης pro καi . . usurpalum iis exemplis excusare, quibus sed tutius est. At videre tamen videor rationes, quae potiores aliam ineundam structuram esse evincant, ea inque essiciant interpretationem, ut proverbii sententia evadat eadem, quam in priore loco Homeri agnosce dam esse demonstravimus. Ac primum ut quae adversantur ostendam, od negantis particulae excusati parum probabilis ubi propria vis quae distinguendi est leneri potest, duo vero illa quercus et rupes mera fingendi licentia a sedem lino dispensantur; neque ipsa amoenitalem et pastoritiae vitae significationem habent cuius scenam αλσεα ac similia poeta potius facturus suisse videtur denique parum considerale proprie intelliguntur ea, quae alias et exemplis certis per traiislationen in proverbialem formulam redacta liguntur. Quare cautius saltem illi qui una rusticae simplicitalis iis euritalis interpretatione exempla lanium non omnia comple labantur Mus. h. a. 3 p. 44 i , . luellerus et Elaus-

senius.

verum enim vero, praeterquam quod quercus ei rupes non videri possunt neque ruris amoenas, neque ex prisco aevo obsoletas narrationes referre, sed ipsa pro ea empus

436쪽

scholae in Platonis Phaedrum. 4l7

sunt naturalium tamquam agrestium asperorum inculiorum in omnibus istis interpretationibus negligitur rationis quae Hectoris est progressus, singiturque is heros ea, quae VerSibus proximis superioribus ipse deliberaverat linis subiton te per iustam progressionem ad confabulationes velut vi ginis amasiique abiicere legentitas, si argumentationis ali*iid interpositum legeretitus, rectius salissiceret. Hoc ipsum is esseri Versus, quod controversia es Procedit Hectoris sermo sicci Paullo ante dubitaverat, an depositis armis nudus obviam iret Achilli eumque ille data de reddendis quae Graeci repelitum venerani omnibus placaret ac foedere bellum componeret Mox tamen revocalo animo atque instaurata Achillis implaeabilis imagine intellexit, illum so inermem extemplo potius trucidaturum quasi mulierculanti lain subiungit isti contemtus significationi, quae mulierculae voci inest , haec, statim ex meo intellectu meaque structura consurmala reddam: Haud sane ullo paci nunc tempus est quasi cum homine de vulgari materia ac genere cum hoc consabulari s agere secure ei familiariter hinc progrediens confabulandi notionem ex Achillis sensu urgens vanitatemque eius amplificans subiicit velut quum virgo nubilis et inusius, virgo et ad aSius, inquam, seruiones conserunt invicem. Praestat dimicatione confligere age, quam citissime experiamur, uiri Olympius victoriam tribuat. concinnitatis aptique progressus alio mihi igitur persuadet, verba controversa cum του non cum αριζ. esse

iungenda, nequo in f ibis no ρ. . . n. X hiberi Sive

confabulationis argumentum sive unde repetita singatur. Quodsi nos sumimus eam inesse breviloquentiam, qua ei ς ιοι/r Onii SSum cogitetur, eam audaciam necessariam quandam esse existimamus in loco ac ferinone animi adeo conrinoli,

quandoquidem illud omnino tenendum censemus, πὰ δροῖς ά. n. nunquam, ab antiquioribus certe, usurpari solitum esse nisi de ortu. Deinde quum ipsa collocatio ac serius verborum tum Hectoris et assecius et sermo progrediens eam, . s. p i. R g. xii. 27

437쪽

4is se Nolae L Pla totius Phaedrum. quam reddidimus, interpretationem aut stagitat aut commem dat prae celeris. Postrem laeo iis Hesiodi exemplo statuendum est.

duo neque Oraolla sacrumque silentium, neque ruris si ili-plicitatem securitalemquo disere, ut O. uellem et lilyusenio visum est, si quid mei disserui, nunc is emisisti os quam autem exempla deinceps cuncta ad unum sere revocavi intellectum hunc, ut quercus i. s. arbor silvestris omnis virupes, duo goner operum nauarae gignentis primigenia ad nidia reserani, idem intellectus, uti in aliis varie temuratus temperat illisque reperiebatur, elia iii ad lesio deum locum appositus videtiiri Ratio quaedam oppositi in exemplis eunetis versatur, varia illa prout pera naturae ultro nata ilia nunc simplicissima vel ludia, nunc nihil intus,ntia vel inaniniata, nunc ubivis ea dein eoq'ex vulgaria et vilia informabantiir. Simili utitur Hesiodus quina in g. 35 ipso se Glerpellat ac revocat his verbis ἀλλα τί μοι τα δε περiisv η περι ἐτρην περ quodamulodo . . ad proverbio autem ipsum vulgus designat. Neque recis reserus Philol. vii Hesiodum se ipsum caniorem de plebe appellare intem. prelatur p. 20. Primuin eniti poeta Se Mus Mum favore indignum certe non pr0silutur qui suis usis piro insignicani im donatum et divitio spiritu ausimn n navit, ein in exitu ipse se corripit, quod ea arcana peris et muneris poetici promulgando profanaverit. Dixit auten non nora, quod arbor et rupes ipso v0cabulonini sono locorum magis naturali uin et inculiorum admonent quam hominum, ποτε non convenit nisi sentientibus ipsis. Lipsiae. Gr. ηι Nitzseh.

439쪽

420 Megentius.

burdi sana mer ange deuiete erganόung 'hanc rationem et in Observabis; sive enim in eam vocalis desinat, sive excipiatur, quoniam duplex est, tam positione longam. Et sane in hac est aliquid obscuru in . uud in Latinis latina iiiij, latino tinhemann a si inem talener ora un her Ascensiana non est, quia illae hie lavini en onsonante an Toppesconsona iis, illa s. unb . diducunt sonum ita, ut dubitari non possit, euid syllabae inhaereat, haec autem ita duplicem etficii sonum, ut cui accommodata si ignoretur, ut Mezenti ducis exuvias. Ergo illi errare nos uniur qui hanc dupliciter scribunt'. Eine Iangere Iusseinander et ung mihmet her Maiar hed

excludunt quida in literam x ea scilicet ratione, qua antiqui nostri repu liaverunt id quod apud Graecos est, Nam a lingua

Latina non agnoscit, ideoque nec mentio illius 3 5Iunquam fuit, nisi primo postquani postquam primo' peregrina n

mina hunc sonum induxerunt quod si cui nomen videtur Megenti, scia solitum esse seribi per duas s et sic enuntiari atque has ire literas semivocales pleriq; radiis runt. Verrio Flacco placet mulas esse, B. 10 quoniam a nulls incipiant, uno a , altera quod si aliquos movet, quod in semivocalem desinant, sciant, inquit, Ilier sic scribi ab his qui putant illam ex o ira constare, ui sine mulasiniatur. Mihi videtur nec aliena serm0ni suisse, B. 15 cum inveniatur in carmine Saliari, et esse aliud et aliud sigma, . nec eandem polesialem, nec eundem sonum esse sicundum diversas dialectos, id est, linguas enuntietur Dores n. dicere μελισὸμ ν alios πιλι ιν. Alii κεφαλον H. 20 alii ομ- ματα, alii θάλαττα dicunt, ii idem dicat na ei ipsum παιων apud alios, dicitur παιbδειν, nam idem est ζ et . sic quomodo non idem est σιγμα et . Denique si quis secundum

440쪽

egentius

naturam vult excutere hanc literam, id est , , inveniet lu-ta. 25J-plicem non esse, si modo illam aure sinceriore Qxploraverit nam et simpliciter scripta aliter sonare potest, et aliter geluinata quod omni ii duplici literae non accidit, ne gemitietur. Scribe enim per unum et consul aurem,

non erit 3 30 ἄζυας quomodo αδ ας sed geminaiae ea dem ζζυὴς quosnod ασσηχὴς Et plane si quid supervenerit me dicente sonum huius ilerae, inveniet eundem tenorem quo coeperinii. Si quin φ avi novissimum audietis ex prioribus A. 35 literis, unde hae duplices incipitini, somm

Iulluli ex inuus evelluni'.

Briseis in item finivur hie 1avptuale te it, anilij quod si cui Latinum notnen videtur Mezenti gener merben bis Doris in Burius chie irim B. 9 an ire iverben haesimohs io geheiue habent x es, et cmulae viat, quoniani amulis incipiunt, una a , altera a p. quod Si aliquos novet, quod in seniivoeabui desinaui, sciant a literaui sic adnisi*ds, in vario istorio 2453 . anninimi non scribi abiit , ii pulatu illam ex s et is conflare , ut so ober a s incipiat, muta siniatur'. Da 'terii a d ma mei. bee E. 379 inire alium a ' ei ni asten misi, tuan manenthehren allι lan 'limaber iit te in Boridilai ὲ eonpruiren inbIesen 'sic scribi . . . . ut sane nuta linia lur', ivo ad a.

speregrinae utilgen propter Graeea quaedam assumptae sunt, ut Hylas zephyrus, quae si Graeca non Ssent, inelus et deph D 33herii τ ος Sit more 377 iis uini ind.lee aest. 185 E. vlt diceremus quamnio inter vocales habetur, inter inulas a duplex, quae loco duarum conmnan-