장음표시 사용
361쪽
Si mihi mundi usia dictus paratim totius, G tibi intersit
reiictus; concurssu partes labemus: quod G in proprietate comtingeret . Ex Cessi lib. 3 3 . Digestorum, cujus sententia adhuc redipetita est in L 3 tr. α eod. tu. Toties jus acerescendi esse, quoties in duobias, qui infuidum habuerunt, eoneursu die bus es .dcin .conjunctim 8o. D. de Iegat. 3. Praeterea quia Iustinianus ait in .uz.I. I I.V. Dero. C. de cari es M. Sermo usatoris omnibus
prima facie suidum assignare videtur, atiis supervenientibus pamrem a priore ab rahentibus e ut ex ariorum quidem concursu, prioris legatum minuatur . Id tantum obtinebat in legato per vindicationem ; sed ibi Iustinianus ad caetera genera legatorum trahere voluit. Ergo illi, quibus disjunctim eadem res per vindicationem relicta erat, solidum habuerunt. in qua specie est ID AufamUias II 4. in S.ult. nde Iegat. I. concursu autem partes s cisse non obscure indicat L eo/aeredi4I.Lquo haeres C d.de Dula.
SpopuI. subiit. I. hujusmodi 84. I. uibus Ia. D. de Iegat. I. Et
hoc de Iegato per vindicationem separatim relicto. Sed s coniunctim duobus per vinclicationem eadem res legata erat, veluti, TITIO ET MAEVIO FuNDuΜ CORNELIANuΜ - , LEGO . Et ab initio solidum habueriint, jLeoni&σHim 8o. D. de legat. 3. Et si militer concursu partes fiebant, Ulpian. d. sic α4. Quin etiam in legato per vindicationem conIunctim relicto, si testator Viriles partes dari voluisset; vel etiam id expressisset: inter colligat rios fuit ius accrescendi, quasi solidum ab initio relictum esset, .s duobus I 6. I.He. D.de Iegat. I.
C A P. IX. De conjunctis, G Hsjunctis in Iegato per damnarionem SI duobus eadem res disiunctim per damnationem relicta erat,
362쪽
ipantia est , ut s disjunctim id effingos quaecunque res per
Iegatum damnationis relicta fuerit, singuΔs integra debeatur: id es ue unus rem usis accipiat, alii aestimationem rei ipsius in pretio ab isaerede percipiant. ubi Gali simul & Aniani verba
licet deprehendere . Et de hoc genere legati Justinian. in L I. uuis f.ubi autem I I. rear eouenae Pompon.in I. qui duos I 3. D. de Legat. PauIus sic distinxerat legatum per vindicationem , a logato per damnationem , in L pluribus 3 3.D. de Iegat. I. sed eam I ribonianus interpoIavit & concinnavit cum ZLun.Cde cad. toLLenae Et hoc de legato per damnationem disjunictim relicto. In eo disseita Iegato per vindicationem disjunctim relicto, quod licet in utroque selidum debeatur, in hoc concursia Parim faciant ; in illo non concurrant legatarii: sed alii res tota , alii rei aestimatio debeatur. Sed simia unctim per damnationem eadem
habebant, Ulpian. ctit.a . idem in Illane cori uctim 9.D.de Iegat. I. Non fi ustra quaeritur utrum conjuncti ab initio s,lidum vel partes habeant; quia si partes habent ab initio, inter eos non est jus accrescendi. secundum regulam Celsi in I. 3. D.de Ur.sccrsenae8c in I. Proculo ao. D.de Iegat.a. unde si conrumetus per damnationem partem mam repudiaret, pars illius inhaereditate remanebat, conjuncto non accrescebat, Ulpian. d. sit.aq.S.I3.Non capientis pars iure clavii in haereditate reman
δae . .are constituenda est species Luit. s. Sejo a. D. de Iegat. a. in legato per damnationem conjunctim relicto Sejo G Marce Melibras I s. dari volo. Quibus verbis relinquebatur legatum per damnationem , ut est apud Ulpian. itit.et q. alioqui desedio conditione Sela ; non dimidiam legati portionem, sed totum iure accrescendi MarcelIa habuisset. Praeterea advertendum est, eos quibus eadem res disjuntam per vindicationem legata erat, re conjunctos suisse: Eos quibus eadem res confunctim per Vindicationem relicta erat, re & verbis conjunctos fuisse; etiam si testator viriles partes expressisset, eos quibus eadem res per damnationem conjunctim relicta erat, verbis non re conjunctos fuisse; quia partes habebant initio, licet nihil testator de partibus erapressisset: Eos quibus disjuntam res eadem per vindicationem relicta
363쪽
ΕMuNDus M ERILI Ius relucta erat, neque re, neque verbis conjundios fuisse; quod alii res tota , alii rei deberetur aestimatio. Et ita sane Paulus diastinxerat, lib. 3. ad ii. Iuliam & Papiam, sta Τribonianus su tiniit. Et hinc tenebrae, quas in plurimis locis iuris nostri pe obscuras, hac distinctione legatorum ex iure antiquo adhibita, facile distuderis.
emendatur in I. Ia. D. de legat. I. se us speratur.
V Itiosa interpunctio negationem induxerat, & longe alium sensiim quam fuerat Papinian. in Mi mihi Ia. D. Ie acta species non nisi in legato per Vindicationem constitui potest . finge mihi & Titio coniunctim eadem res relicta suerat ; deinde
eum dies legati cessisset apertis tabulis , ante aditam haereditatem decessit Titius: cum nullo existente haerede legatum no dum vindicare potuisset, & Titio haeres sui. Labeo dicebat lis herum mihi esse, an ex meo legato, an ex eo , quod Τitio haeres fiam, legatum acquirerem. quod & ita exponit, Si vota ro , eam rem ex meo legato ad me pertinere. ut tota mea se, ex haereditario Iegato petere eam me posse. Ita enim ex meo legato ad me pertinebit, s velim repudiare Partem Τitii quam utique non agnoverat; alioqui pars acquisita & postea amissa mihi non accresceret, LIG. interrum 3. D. de us r. acerescenae sita tamen cum dies legati cessisset apertis tabulis, jus petendi legati transmiserati etiam s non constituisset ad se pertinere. Paulus lib. 3.
Sent.tit.64.7. Pervinduarionem legatum, G snondum eonfiaruerit legatarius ad se pertinere ς atque ita post apertas tabulas ante aditam Mereditatem decesserit, ad haeredem fuam
Iecratum transmitti . , ut & legatum Per praeceptionem transinist , L miles pr. D. de Iegae. a. me igitur repudiante partem meam, S non concurrente; Iaae res Τilii Elidum legatum peteret , quasi stlidum ab initio relictum . atque ita in specie proposita , ego qui sui haeres I itio si nolim ex meo legato concurrere, Τotima illi ex legato haereditario acquir tur. alio omni sensu Verba illa Pariniam capiebant, quas diceret
364쪽
ceret me adhuc rem petere posse ex legato haereditario, postia quam voluissem ex meo legato ad me pertinere. & cum eo tensu viderent duas causas lucrativas simul concurrere, quidam n gationem induxerant; quam agnovit Accursus, sed tamen abest Pandect. Florent.
C A P. XI. Non es idem jus seerescendi in Iegato Uufructus, quod es in legato proprietatis.
Nonnullis disserentiis colligitur , non idem esse ius accrescendi in legato coniunctim umfructu; quod est in legato
proprietatis. Primum enim in legato ususfructus pars usiissm-Etiis accrestit illi qui partem non habet, I. Titio 33. in n. D. de rus.G quemadm. IInterdum Io. D. de Uufris. accrescenae. LIq.5. I. D.de except.reijudicat.in legato Proprietatis nihil illi m-test accrescere qui rem non habet, I ῖ totam eam 83.D.de acquirive omittenaehaereae Ratio disserentiae est, quod ustissmctius m senae accrescit, LIF Titio 33. D. de Uufruct. ει quemadmod. in legato vero proprietatis portio portioni accrescit: Τum quia usus Elias in iure magis quam in parte consistat , I. Maevius 66. Ionis 6.D.de Iegaria. Alia disterentia est , quod in i
pato ususfiuinis pars acquisita, & postea amissa accrescit coniumeto ; non in legato proprietatis, LI.s .inter---D. de Uufr. a crescend. unde si moriatur unus ex fruetuariis, quibus coniumctim usiisseuctus relictus est, pars illius ad con unctum redit. Paulus Iib. 3. Sent. tit.6. 26. Ad alterum in siondum οβ fructus pertinet , & ratio disterentiae est ciuod usiissminis, sive jus utendi fruendi quotidie legatur & constituitur: legatum proprietatis semel constituitur. Ulpian.in L I. interdum 3. a fructus quotidie eonsiluitur G Iegatur ἱ non ut proprietas eo si Is tempore quo vindieatur . Et si igitur acquisitus iam fueritustis fructus, tamen inter conjunctos erit quotidie jus accrescendi ; quia legari quotidie ususmictus, & constitui intelligitur. Tertia disserentia est, quod si alter ex dominis partem Iegati
communi servo ususseumas repudiaverit, Ecio accrescit, . . I. I.
365쪽
Titio 3 3. D eu fruct. se quemadm. secus est in legato propri
tatis , quia non sic proprietas Personae intelligitur accrescere.
Retinenda videtur steries I. mulieri 4. D. de condit. &demonstrat. iti Iegato usu ructus , profertur verus inteluctuι. X LmuIieri τι.D.de condit. ει demonstrat. colligunt non esiu ius accrescendi inter re , a verbis coniunctos , quia licet ibi conjuncti sint mulier & Titius ς nihilominus repudiante partem sitam Τitio, ea res nihil prosit mulieri. Et hoc mala colligunt e cum ibi I itius partem non alio iure habeat, quam iure accrescendi. Species est, Maeviae & Titio usuffitanus per vi dicationem relictus est; sub ea conditione, si Maevia non nub ret e Maevia nupsit, & ita ambo conditione desecti sunt. Verum quia conditio illa lege Papia mulieri remittitur; tantum habere debet, quantum haberet si conditioni paruisset. partem igitur habebit Maevia, & Partem aliam Ttiust nam di si non nulli rit Maevia, atque ita conditioni paruerit; non nis partem habere debeat. Hic autem Titius partem habet jure conjunctionis, etenim coniunctim usuffimetas illi di Maeviae per vindicationem relictus es , ut necessat in constituendum est. Et quia non nisi partem Maevia habere potest, illi pars alia accrescit; licet conditione desectus sit. In Iegato usiissimctus , pars accrescit illi qui partem non habet, L si Titio 33.ode ui fruct.ω quemadmIinterdum Io. D. deus ruta. accrescend. Hic igitur partem habet Titius, non ' propter mulierem ; quasi conditio illi simul ut m lieri remittatur, sed iure accrescendi. ut conturrere poterat Titius in legato conjunctim usustuctu, si Maevia conditioni paruisset: Ita & in specie proposita concurrit cum ea , quae non nisi partem beneficio legis habere potest . Solidum ab initiis r linquitur conjunctis per vindicationem, concursu partes faciunt. sol,
366쪽
Ds Iu RE Ac CRESCENDI. 139 Iidum hic habere non potest Maevia ,& non nisi in parte cor currit; in parte alia igitur debet Τitius concurrere. Et quam habere non potest partem Maevia , ea Titio debet accrescere; mastis quam ad proprietatem redire . Etenim potius est jus ac se crescendi inter conjunctos, quam ius consolidationis cum propri tate r & facilius pars cessans in terato ususfructus conjunctis a crescit, quam ad proprietatem redit. Seds Titius partem suam repudiet, ait Ρapinian. in υ.mufieri 74. ea res nihiI mulieri proderit, non quia inter mulierem & Titium non sit ius accrescendi, qui re & verbis coniunc' i sunt: immo Titio est ius accrescendi cum Maevia, non nisi partem capiente. Maeviae nihil accrescit repudiante Titio, quia sive concurrat, sive non concurrat Τ, tius , Maevia non solidum habere tanquam ex testamento, sed tantum partem ex beneficio legis habere potest . at vero ubi usuasnactus iam per concursum divisiis , & Maeviae & Τitio a quisitus fuerit: amittente partem Maevia, dicerem Τitio non accrescere, sed ad proprietatem redire e cum diverse iure concurrerint ; Maevia ex lege, Τitius ex testamentoe ex diverso ruis re non competit jus accrescendi, I. sed eum patrono s. D. de bomposses. ut neque ex diversis testamentis, L fab eonitione 16. D. quib.moLunus .amittit. Porro speciem L muneri 7 . D. de eond. G demonserat. in legato usiasDuctus retinendam putaverim non etiam ad legatum proprietatis extendendam jus accrescendi &conjunctionis potius est in legato ususti uetus, quam in legato proprietatis: quod jam antea probatum est:
367쪽
Coniuncti haeredes 2 legatarii post Ius arerestendi in 'legitimis haeredibus
leom Papiam exeliinetrantur: C constitutum fuit ex anterpretatione i jacii Variatio . i I Ris : in seriptis vero h teredibus ex inis Oniunctio inter haeredes legatarios terpretatione voluntatis Testatoris. iis eriplex est , re & verbis , re tantum , Ius accrescendi reale est, atque ideo trans 12 verbis tantum . Effectus . 318.iro mittitur: ius substitutionis est personaeo iunctis in legato per vindicationem ιe , ae ea de causa extincta persona ex. soliduni ab initio debebatur , & per tinguitur et aliae differentiae inter hareeoncursum partes fiebant, idem in dis- duo iura . ii .ri iunctis in eodem legato. ἔδαιιι Ius acerescendi & eoniunctionis metu Coniunctis in legato per damnationem in legato ususfructus , quam in letato partes ab initio non solidum oebeban- proprietatis. I 36.i stur ue ideoque rus acerescendi inter ip- Linatorum distinctione intelligitur , an sos non erat . Disiuncti vero in eo le- conjuncti ab initio solidum, vel partes nato solidum habebant, alter quidem hahuerint . mrem habebat , alter rei aestimatim Lex Papia non omni ex parte sustulit ius Anem. accrescendi inter haeredes seriptos ἔ sed Coniunctis praeseruntur magis coniun- tantummodo antequam dies haeredit cti . - . . Ust eis celsisset . rae. a6. v rix Cujami sententia M. u. OG x II, de Sul, Nulla jure haeres seriptus ius luFuitutio lato per. legem Papiam anter haeredes Dis transmittit ad haeredes, quod secus scriptos iure accrescendi, reprehensa est in iure aecrescendi. I 1τ& repudiata. Lis Nullus est coniunctus verhis solum , quin mendatur atque explicatur , Lia. D. re re quoque coniunctus intelligatur. DOM. . rete Potius est ius a rescendi inter coniunis Ex diverso iure concurrentibus non com- ctos , quam jus cons blidationis eum petit ius aecrescendit pura si alteri le- propr etate . isse , alteri testamento pars obvene- Portio deficiens non omnihus haeredibus rit , vel etiam si ex diversis testamen. scriptis , sed eoniunctis solis arer seitriis . Us atque inter eoniunctos praeseruntur Exponitur L. minas 4r. miriseis. D ta manis eoniuncti. lao Suhstitutio in multis dissert a iure acer Explicatur species L. Mialaris M. B.vi eam scendi . ct in multis convenit. rataiι. 1δ7 verbis conjunctus praesertur coniunct. In legato uiusfructus pars Merescit iuri re tantum, ct conjuncto re, Δ: ver- qui partem non hahet. H6.Nτ his. Ixs
Ius accrescendi constitutum suit jure civi- ususDuctus , sue jus utendi liuendi. Ii, seu interpretatione Prudentum ad quotidie legatur , & eonstituitur. HOL ALII.Tab.