Symbolæ litterariæ opuscula varia philologica scientifica antiquaria signa. lapides. numismata. gemmas et monumenta Medii Aevi nunc primum edita complectentes volumen primum decimum

발행: 1754년

분량: 259페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

241쪽

aa a Io. CRE COTII EXPLICATIO pareat, verbis Plutarchi opus est paullulum expensis', atque adeo primum relatis . Quod faciam , positis ante consimilibus Taciti. Sed tum e libertis Onoma sum futuro sceleri praefecit, a quo Barbium Pro- .ulum Tesserarium Speculatorum , ct Veturium optionem eorumdem, perductos, Cum iis quae sequntur, deque Galbae sunt exitu . Plutarchi vero haec : D δἐ ἀύσοις

τες. Quae verba ut id redderent, quod Criacius ponit, primum oporteret, non, uti nunc, divisim, utque ipse Cujacius videtur legere. Π μνέρων,& ἐπ άγγελων;

sed conjunctim, sicuti dixi Lipsium iacere , δνοπηρων , etiamque διαγγελων .Tunc enim ea verba sic verterentur . In his Itu

rius, ct Barbius . ille quidem optio , hic autem Tesserarius : appellantur vero sc ii , qui miniseria obeunt internunctorum , ct speculatorum, sive inspectorum . Omnino pro mente Cujacii. sed ubi sic verba & legerimus , di fuerimus interpretati, videndum est, ne impingamus in Tacitum . hoc modo. Ex ea enim lectione oportebit Plutarchum, si optionem vertit διοπτηρα, at que

242쪽

que διοπτήρ est speculator . primum cum unam eandemque rem esse secisset optionem , ac Tesserarium, deinde ubi ossicium eX ponere vult, etiam speculatorem feci Lse superiorum θηο mon , ac si diceret: optio atque Tesserarius ossicio funguntur speculandi, quapropter sunt iidem specu-

Iatores . Verumtamen Tacitus aliter. Nam speculatorem extulit casu secundo, Tesse- rarium autem & optionem , schemate quidem orationis, quarto , re autem ipsa recte dixit. Cum ergo diversis alterum ab altero casibus ea nomina efferantur , necessario inter se referuntur , suntqueo πρός τι. Quae autem invicem reseruntur, unum esse non possunt . Diversus ergo ab optione , specula tor , secundum Tacitum . Atque Plutarchus eundem esse alterum alteri secit. Repugnat igitur Plutarchus Tacito, quod si non repugnat, neque enim par est , tum fieri nequit, ut , optio quasi διοπτηρ a speculando veniat.

Porro autem haudquaquam repugnaverit , ubi Graeca Plutarchi, prout in optimis leguntureditionibus, ita vertantur :Exponent enim sese invicem Tacitus atque Plutarchus, nedum contraria tum dicant : In his Iturius o Barbius, ille quidem optio

243쪽

a 24 Jo. CHE COTII ExpLI ATIO' Optio, his autem Tesserarius. Appella ut autem hisce nominibus eos , q&i per nuncios ct speculatores obeunt sua ipsorum minisse ita. in his vides, primum ita diversos esse δυο nem ac Tesserarium , a nuncio ct speculatore , ut is per quem aliquid fit , divellus ab eo est qui per eum facit . Releruntur haec igi-' tur invicem , ut in Tacito , sic in Plutar cho . Deinde quasi studio vellet Plutar chus explicare quomodo in Tacito ista reserantur , quaque ratione potissimum Tacitus extulerit alterum recte , alterum

oblique, infert: Tesserarios tiones esse.

qui p r sibi subjectos nuntios ct speculatores ob

eunt ministria pia. Ergo Tacitus, ex Plutarcho , Tesserarium & optionem recte dictos. speculatores oblique probatos retulit, ut Praesides ad miniis ros. Quapropter non idem est cum optione , οπτηρ Plutarchi,

sicuti neque speculator Taciti. Relinquitur, ut ex his optio non sit ab μνευα, inspicio, sed ab alio sonte. Nam, quod Reinesius

idem voluisse videtur confirmare, velut indicioLegis ultimae de jure immunit. in Codice Juilinianeo; non video quid inde possit arguere. Cum nihil habeat ea Lex hujusmodi; nisi quod ibν legitur : Optio valetudinarii . Ei; optio fabrica, ct qui agris proto

244쪽

proti sunt. Haec ergo cum ita se habeant, , ex eo quod Plutarchus optionem describit nobis & explicat, qui ministris prout

vellet uteretur, proutque aptiores ad o-Pus crederet, mea sententia est, hac etiam altera significatione, quae secundam ejusdem nominis ambiguitatem , pro mea distributione , pariter optionem ab optando dictum . Ambiguum autem hoc modo solvi, quod nunc optio non ea rationOprisca veterum adhuc dicitur . ut qui Optaretur , seu eligeretur, is esset optio, ve-Tum , e Converso , ut cui facultas esset ο-ptandi e cohorte sua , eligendive quem aptissimum , propter facultatem optandi,

si optio dictus. Atque per metonymiam quidem isthuc . Etenim velim animadvertas, haec si ad Philosophiae rationem exigamus, cum optio natura sua sequioris sit generis, ubi transit in virile, daturque non rei, sed homini, semper adhi- heri metonymiam . Et quidem illam adjuncti. Sed cum optionem dicimus eum qui opta tur, tum species est metonymiae, Proprio nomine, adjuncti occupati. Cum . autem eum, cui potestas inest optandi, metonymia fit adjuncti adhaerentis, quasi Φcas, eum cujus optio es; reditque in eam, Ciaeotii duarum Gemim P . Sumu

245쪽

quam fieri ait Fabius, octavo libro, cum pol serem appellamus nomine ejus quod possidetur ; sicuti sacrilegium deprehensum , pro sacrilego. Exemplum utriunque addam e meo censu . nimirum ex

Apostoli I. Cor. Ia. Nam ibi numerans Ecclesiae dona, ut homo Latinis optis, sic ille quosdam homines appellat, opitulationes , videlicet qui aliis auxilio adsunt. Metonymia est adjuncti occupati , & ab alio assumpti. Sed alios ubi dicit ἰαμάτων , .met ymiam adjuncti esse adhaerentis ipse paullo post indicat, rem eandem sic efferens e gratias habentes sanitatum. Igitur hujusmodi agnosco, si Optis intelligatur qui

habet optandi pro suo arbitratu facultatem ; arguens e Plutarcho. dum Opti nem, ac Tesserarium explicat eos qui aliis utuntur. Nec obest, quod hac ratione, .Tesserarius . nihilominus optio videretur

appellandus. Nam & Opim, re rasser

rius idem 'genere sunt, ut qui pariter μptare queant. Sed Tesserarius praeterea. resserat dat. Eoque fit species. Mavult autem species ab sem et nominari, quam a genere. Haec faciunt, ut ad expedie dum Optimis hoc altero sensu nomen,

246쪽

hujusmodi magis amplectar metonyminam, quam illam a Criacio rationem alla tam , ad librum decimum Codicis . cum explicaret optionem annonae, Sunt ejus verba: ' minis ratio haec , quod Duces eos

Hi ment quasi adjutores, quo facilius cetera

munia militaria obeant. aeua ratione auxilia foederatorum optiones etiam dicuntur , supra I .vis. de Ioeat. μυeu. I 16. III. Sed praeterea , nequeo enim esse longior. haec ratio Gujacii peculiaris est , minusque patet late; cum ea altera, quae ducitur ab diverso metonymiae usu , amplissime diffundatur . Inde enim , velut una certaque clavi , aperiuntur quos toties in lapidibus , toties in libris, inque jure civili reperimus: optiones Fabrica . Optiones Va-Ierudinarii . Optiones earceris. Foederatos sub diversis optionibus , de quibus ultima lexin titulo Codicis, Te locato ι er conducto. De quibus etiam Augustinus in Ioha nem : alii traduntur optionibus. Denique ut quisque attributos habet ministros, equibus optare quemlibet ei iacultas administerium , ita optio dici jure metonymiae potest. Vides , quemadmodum eX eligendi optandive una origine, sciderit nomen sese duos primum in rivulos, fa-

P a eloque

247쪽

a 28 . Io. CAICOTII EXPLICATIO .ctoque mox divergio, redierit obliquo cornu ad ipsam originem . Haec de ambiguitate secunda , quae se proripuit etiam praeter castra . Tertia initat, ea nimirum

optionis significatio, quam adtribuebam Imperio jam l abenti ; definiendamque censeo Vegetii verbis, libro secundo , capite septimo : Optiones ab optando appellati,

quod antecedentibus aegritudine praepeditis , hi tamquam adjutores eorum atque vicarii, solent iιniversa curare. Sed arbitror fore

plerosque , hoc loco, qui me reprehendant , propterea quod ista vegetii reseram ad extrema Imperii, cum summi Viri eadem adhibuerint ad illustrandum Optionem ultima antiquitatis . Equidem hoc scio . Neque alio puto nisi ad vegetium respexisse virum insignem Andream Aleiatum , in Commentariis librorum trium, posteriorum Codicis , ad i. super, ubi volens optionem explicare , sic ait dici eum

qui agros antecedat. Etenim in vegetio Teperit , optiones dari antecedentibus aegritudine praepeditis . Verum antecedentes Vegetio dicuntur majores . Tum subjicit vegetio , consertim appellatos nomine tantum , Plautum, Varronem , Nonium , quasi

sacerent eo aliquid . Nec minus ab Lipsio

vidi

248쪽

Dv RuM GEMMARUM. aas ividi compositum Festo , Nonio, ac Va roni Vegetium , plane ac si omnes uno lo querentur ore . Denique Reinesius mani-

seste; nam fere ipsis Vegetii verbis optionem describit, uti fuit optimis antiquissismisque temporibus . At si considerave rint ii, a quibus ego fortasse reprehendar, quomodo sit Vegetius loquutus, priusquam inter alios militiae gradus, ipso principia dixit, optiones explicaret singillatim , fient , credo , mihi magis placabiles . Nec existimabunt a me factum male, quod optionem Vegetii ad aevum labens Imperii contuli . 1ic autem ' Vegetius

praefatur: Antiqua ordinatione legionis exposita principalium militum , edi ut propristu ar vocabulo in principiorum nomina ct dignitates, secundum praesentes matriculas . indicuo . Ergo secundum eas, quae praesentet dicebantur aetate Vegetii, matriculas ilia est optionis facta per eum expositio. Non igitur secundum veteres . viam vis ori ginem vocis ab antiquitate sumserit, prout Vegetio mos componere dissita. Vixit autem Vegetius Valentiniano , ut scimus , imperante, atque suum ei Principi opus inscripsit. Ergo Vegetii, non antiquus, at Imperii labentis, Optio. Ita-

249쪽

a3a Io. CNECOTII ExpLICATIO que sic egq solverem tertiam in hoc nois mine ambiguitatem , eo peculiariter tem pore dictum optionem existimans, qui daretur ut Vicarius antecedentibus valetudine praepeditis. Nec scio satis , an optime Lipsius, si hoc Vegetii loco fuit fretus cum illa scriberet, Senecae verba ex annalium Taciti quartodecimo: Q amodo in militia, aut via fessus adminiculum orarem, de optione , ut erat aetate Senecae , acceperit.

Quod enim adjutor,s adminiser optio dicitur ita Varrone, ac Festo Centurionis, alio arbitror pertinere, explicandumque ex Polybio, sub inlisium libri sexti. Sed quo seror 3 Ego vero sperans paucarum linearum fore hanc rem , capessivi me in pelagus, ut video, altius aequo, & immitius . Interim & paene desessus ego scribendo sum, de tibi creo taedium. Nisi quod tamen veniam mereri possit obscuritas rei. De qua Reinesius . postquam erat diu loquutus , ita conclusit: Hae

de optione , o ad inibuspaullo fusus, quod

hanc antiquitatis partem turbide tantum traditam viderem. Nunc thsexposita, quam

Latini σινitum dicunt, sequitur ut via deamus de caussa, sive ea est bpothesis. Videlicet, si de optione ita sit, uti multis hacte-

250쪽

, DuxstvM GEMMARUM. 23rhactenus disseruimus, ad quam potissimum earum significationum . quae sunt ipsi attributae, reseramus optionem Labieni Curionem p Ego vero nil dubitans, ubi optio Labieni Curio fuerit, genere quidem , ad Varronis antiquum illud reseram ; ubi: qui subirent in cohortes , rest. reuin=us Centurionibus, eos optiones dicit . Genere , inquam ; etenim specie hoc tantum puto differre, ut, modo quis optaretur , sive a Centurione , sive ab alio cui legitima esset facultas, ille Optio, ex Romanorum consuetudine, dici possit. Etiam

cum optaretur a Summo Imperatore . Ut,

si libet , hanc addere quinctam possis ad quatuor superiores homonymiam . Utar exemplo ejusdem aevi, quo Labienus viveis bat . Caesar in primo de B. C. narrat in praelio ad Ilerdam occubuisse quemdam

in Fulginium sic : In his Fulginius ex

primo hasato legionis x Iv. qui propter eximiam. virititem , ex inferioribus orianibus in eum Ilicvm perveηerat. Hunc ergo Fulgi. nium eo ipso quod esset inductus in istum locum ex ordinibus inferioribus , auctoritate atque optione Caesaris' , etsi clarum est ex verbis, confirmabo tamen Caesarem conserens cum duobus Livii l

SEARCH

MENU NAVIGATION