장음표시 사용
121쪽
Cartilaginis quoque xlphoidis depressio stoniachum male asscere
se ut solet. Alii morbi ratione nervorum obtingunt. Dentillae iii ca- cap. r. ali intestinorum chylus detriment una capit. idque fit saepius via. 3. cito glandularum intestinalium , Mi liquoris, iis separati. Aliquando etiam a prava indole bilis & lucci pancreatici deterior redditur. Non raro in motu intestinorum perist altico culpas, residet. Deniquein multa chylo oh venii solent vitio vasti-rum lacteorum, uictus thoraci ci per quae ad sanguinem ve- . hitur. Vitia hae cinive in parti hiis fluidis, sive solidis, observentur, Cl. Autor accurate satis distinxit, atque enumeravit, eorumque effectus pariter ac medicationem, cum remediorum
formulis, docteis candide expositit. Nostrum vero non est , omnia ea sigillatim, quaslibet cujusvis capitis particulas, percensere. Ex hi, quae diximus, satis Lector intelliget, de quibus argumentis hoc in libello agatur. multa o currere videt, quae in tractatione de bono chylo minus alias quaerenda videbantur. Sed nobis non reprehendendus videtur
liber talis, qui plura sistit, quam in fronte pollicetur. Illud vero candide asseveramiis, permulta in hoc opusculo explicari mo horum genera, quae hi amplissimis tape systematibus silentio Praeterimituntur. Et, quamvis, hypotheses atque sententias, nullas Autoris non cuivis prolutum iri, sicile credanius, obses
variones, tamen practicae, seu mor nam enarrationes, quas
idem ex adversitiis suis copiosissimas attulit, docti ruis iniim eis haud dubie se commendatanti quoniam non eo, dum xat gratia, qui artem medicam exercent, sed in quorumlibet usus, qui sanivitem sitam sartam tectamque cupiuiit, a -- lvi suum de is edidit; idcirco plain etiam, ter ima, intellectistos, dictione illius linionem omnibus pronitam, exmitamque reddere laboravit. Ceterum ordinis aliqua tum negligentior, nec in libri ipsus, a tangulorum opitum, anseriptionibus concinnandis, quod tamen alii ad res millius momenti referent, sitis accuratus fuisse videt
G. F. S GRAVESANDE INTRODUCTIO AD
122쪽
Oleberrimus Autor, rem parum utilem esse, iudicares, im uini rei Philo phiae explicationes in istore minopiam de hocce libello conisibeiido costasse si non ip min
ii eo Montinentur, aliis explicanda suissent. Cum vero nihil magis naturale sit, quom unicuique sua placere, propriam Gqui, quam alius methodo se adstringere, maluit. Methodus autem Viri olim doctissimi ita sese habet Antequam artem dirigendi mentem in cognoscendis rebus explicare suscipit, cum rerum cognitionem is ara pro obiecto habeat, operae pretium esse arbitratur, qua dant praemittere de rebus generalissime eo sideratis; quia agitur de dirigenda mente, huius etiam aD
sectiones perpendere,utile censet Primum igitur de rebus Gneralissime consideratis postea de mente de tandem de haeipa dirigenda in acquirenda rerum cognitione , agit. Duo priora admetaphysicam, ultimum ad Logicam, pertinent. Itaque primus Liber, qui Metanhysicam complectitur, in duas
divisus est partes quam Prior de ente, posterior de meme, agit hi illo disquiritur cum de ente in genere,in de rerum essentiis, tum sigillatim de sebstantiis, modis, de relationiabus, non entein nihilo, de possibili4 impossibili, de necessario & contingente, de rerum durationeis tempore, deside litate, de causa & ess ctu in hoc do intelligentia generatim, de libertate de fato, de immaterialitate mentis, de eo, quod
naens non sit ipsa cogitatio, de quaestione, an mens semper cogitet, de conjunctione mentis cum corpore, & de origine idearum. Substantiae ipsi sunt aut cogitantes, aut non cogitantes. Cogitantes duas inmaerat nobis notas, Deum mentem no . stram; non cogitantesimiliter duas, spatium corpus p
ter quas & alias esse posse, in dubium non revocandum celseset. me identitate personae haec habet Personam, inquit AI ea physici vocant determinatam intelligentem substantiam sed intelligentiam concipiunt, in qua praeter praesentes, quae inter se conseruntur, ideas, dam recordatio talis praeteritarum perceptionum, ut cum conscientia praesenti existentiae conjunga-
123쪽
tu memoria instentiae praeteritae. Haec memoria sic pergit proprie constituit identitatem personae posita illa, perib naeaclemem si tollatur memoria, mutatur persona, luamvis e Eadem subit alitia agatur. EXeniplo rem illustrat hoc modo: Morbo, aut casu quocutaque, Semprovius praeteritorum mendo: riam amisiit quas uti habet ideas, non majorem cum illi , quae ipse olim cogitavit, relationen habent, quam cum iis, quae cogitavit Levium, quare ali praesenti Semproni Intelligentia, nullam cum praeterita deliti talent detegimus substantia tamen mut: la non suit, expcribna Velle Nostro nihil aliud est, quam actus intelligentiae, quo certus quidam existendi status alteri anteponitur. Volo, rem extra me certo modia esse; inanifestum putat, ioc ita posse exprimi me statum illum exissendi, ut quo habebo ideam rem istam ita esse habere, at reponere huic stat , in qu idem habeo, rem aliter esse. In explicanda libernate iure ab iis di Jeunt, qui eligere mentem aliquid sine stiliciente causa posse arbitrantur. Quansdiu mens deliberat, nulla dates determinatio ubi unum eligio, Mali
rus' reiicit, non sum Ausa illine praesert nam, quod e
apparet, non eodem tempore apparere potest non electila Si quis respondeat, hoc Hebile apparere, tantum quia mens hoc
vult redimus ad primam qua neni, quare vult id est quare ita me determinat. ωhon alitera Nihil non est causisiecta . At, inquit, sunt, qui concedunt, in abso momento determinationis hanc ni cessario dirigi ad illud, mi eligitur, hi est, ad illud, quod ipse h. momensi optimum apparet;
sed in hoc selo libertatem sitam esse addunt, mentem, se in suspens havere, deliberationem continiare alit determina-Hone huic finem imponere. Sed, on eo tollunt, quam si incunt, dissicultatem; nam, continuare deliberationeni, ' hane abrumpere, Messant idem si contin tui continuati
mis causa desideratur; in teramnetur, non sumes ita hoc sti,tandem eo coniugiunt, ut dicant, saltem in casu persecti aequise ulmi detorminationem causam nullam habere, praeter Jpiam mentem. Sed neque hoc placet Grais dis. Dum durat
quilonii' inquit, deterivitiatio dari non potest in ipso
124쪽
momento, quo haec datur, unum alteri anteponitur, &e auoquκritur, quare hoc, & non aliust, anteponaturi sine tala causa aequilibrium in perpetuunt duraret id vix per tempus exiguum durare persectum potest aequilibrium minimum qui hoc turbat attentione aucta aut turbata, facillime tollitur. Mens ipsa dicunt, tollit aequilibrium hoc pe rsuasum habeo; sed quare potius hoc modo, quam alit Z Inter incerta relin quit Noster, utrum mens semper cogitet, nec ne item ca, quae de origine idearum disputari sblcnt alec liten Philosophorum
de coniunctione inentis cum corpore, quam alii per inlluxum physiciam, alii per caulas occasionales, alii per harmoniam praestabilitana, explicant, decidere audet. Tatetur, sententiam LNbmtia1ram, recte propositana, aeque contingentiam isti num humanarum, neque libertatem, tollere; sed negat, impossibilitatem inlluxus phylla satis clare adhuc denion stratam videri postremo etiam ad ea respondet, quae defensoribuacaularum occationalium Objiciuntur. Progredimur ad alterum Libraim, in quo Logices praecepta traduntur. Iunc Librum Cel. Autor divisit in artes tres s quarum uita decideis & iudiciis, de cimus prrorum,omia de methodo, agit. Adiecit appendicem de arte argumentandi. Iudicia dividit Viedoctissimus in simplicia & compotita composita ipsi sunt btiocinia. Praeclara sunt, quae de evidentia morali de probabilitate, eiusque gradit, recte Elimandis, de usu hypothesium, eaque occasione de occuliis Merarum noris enodandis, disserit. sed di multa alia docte o succincte in hoc libello traduntur, quae hoc locis commemoram longum esset In Appendic gulas syllogismorunt,eorundemque modo, figuras, Autorae monacit. Cui si per fatum imbiatunam etiam reliquas Philes phiae partes pari rasione pertractare licuisiet, dubium non
est; quin laborem utilem, minis pergrat a ruisset sit
125쪽
Romae, typis Antonii de Rubeis, 17 34 4. Alph. I plag. T. Commentarios in Vitruvium, amplissimasque in universam
Architecturam Disertationes, complures ediderunt vise docti. Autori nostro Clarissimo vocabula ad disciplinam istam spectantia, recensere, iisque digerendis, Maccurate explicandis, Iaborem impendere, suasit nobiliis mae artis cultoribus inservienis di allimus. Et, quoniam onmia complecti, quae in immensum abeunt, non suit otium, praetermissis hydraulicis, polemicis, pneumaticis, sciothoricis molitionibus, multoque magis parer rgis & diverticulis anxie qua sitis, intra aedificatoriae cancellos subsistendum statuit ut intelligatur, cum caementis duntaXat, marmore 6 metallis, quatenus structura serviunt, hi esse negotium Munitiones bellicas consulto summatim tetigit, propterea quod ample illas operoseque exposuit in peculiari Lexico militari. Quod ad instrumenta de machinas attinet, eas tantum decerpsit, quibus praeteritis, percipi tradique aedifica toria Architectura non potest. Italica rerum, qua tractat, O-cabula passim adiecit alias linguas non attigit. Brevitatis denique studio Scriptorum testimonia, ubi satis nota voces ocis Currunt, mittere, indicatis tamen plerumque locis, satius
duxit; quae minus comperta se obiecerunt, ut eas locis adductis sustentaret, operae non pepercit Minime dubitamus, quin sin imo luculento atque erudito magnam ab iis gratiam ini
in Vir egregius, qui scientiae Mic artique pulcherrimae ope
VARIAE CELEBERRIMORUM MEDICORUM observationes, quibos mina Aea rasumenti docte illustrantur cingitis G AGIUS, ITIUS,
Medisinae Practicas paseiculus primus. Aliorsi, apud Laurent Schupselium, ITAQ, 8.
Non facile artem aliqum esse, aut scienti uri mide pruden ut cum savii a laterpres non aliquid in iusii suium
126쪽
SUPPLEMENTA. Tomi V Sectio III. I a T
depromere inno comminiis sere Theologorum vocem enunus verum illud putatur, larum disciplinarum antistites, si 'terea iusti linguarum notiti, sint instructi, ex penu suo haud
sis a suppeditare posse, quae oraculis sa is lucem stenerentur. spiritus Sanebas locutiones subinde a rebus naturalibus mutu tur viri morbi, eorundemque curationes, miraculosae mara nne, in secra Scriptura commemorantur habent igitur scientiae naturalis ac artis salutaris lociores, quo sua sagacitat s acrarium divinum exornenti Nec hic Medicos suo defuisse incis, ipsorum scripta loquuntire. Hortim in Novum Testamentum l. cubrationes, praeive res naturales spectant, sive morbos respiciunt. arsas passim, in fasces aliquot revocatas, secundum seriem librorum ac segmentorum Novi Testamenti digestis, cum eri clito orbe communicare constituit Expertissimus Gairim. 'servationes, quae in prirno hoc Fasciculo comparent, non equiadem sunt novae, utpote quarum pars in Commentationibus Ba tholim , medelli, mirer, Medicorum celeberrimorum, gitur, pars seorsim prodiit; Xistimandum tamen non est, brui doctissimum. illas iterum prelo submittendo, operam perdidisse. Gratiae potius ipsi Theologiae exegeticae cui tori trus debentur maximae, quod eas uno volumine conclusa, in eruditorum conspectum reducere voluerit, quae ex diversis
scriptis, nec illis quidem cuivis semper obviis, repeti debent. Illarum indicem tantum cum brevi argumenti conspectu hic da
observatio prima est Geo g. modig. M ii de Aventibus generatim speciatim Graecorum, quos, quia siciant ad soniis derationem, concipi debere vel scriptos Q vel muscriptos, docet, quorum hos nunquam abesse potuisse, illorum aliquot pri . scis iamdum temporibus adfuisse, nonnunquam vero omitas esse, lemonstrat. Secunda est eiusdem de Numis Novi Tesamenti, myropinqua - materia numorum diserit, horum pretium determinat, ac species varias, in Nov. Test nominatas, secundum ordinem literarum recenset. Tertia Domae Bartholini est,is Puerperio Mariae,--46. ad Matra. I, in qua demonstratur, conceptionem quidem Christi miraculosam, nauuitatem autem ejus, aperto ἐπ' natura . Diuitia ' Corale
127쪽
a Q. 46 lem ornraino fuisse. Quarta, o. ac Bostri, de Donis Magorum, oriso oblatis, ad Νήπρο Π, Π, disputat, in qua id agit Autor, ut doceat, rom thus, ac Ῥrrham, ex Arabia allata, praestantissimi 3 6. fuisse generis. Sisita eius leni est, de Vesitis alimento S. Drynnis Baptistae, ad Maelib. III, a in Marc. I, si, cuius scopus est, ostendere, vestitiam & cibum Iamiis conditidni apprime convenire. In solitudine is vitam agebat; vestis igitur spissi ac dense,
ex camelorum pilis confecta, contra injurias aeris hi viarum serviebant. Per ακρίδες litelligit cistas, qualibus in terris illis tenuioris sortunae homines vesci solebant,dc,quoniam aqua Ior-s6-6 a. alii utebatur, mel sim si e de locustarum crussitatena, ac ad putrescendum proclivitatem, & aquae frigiditatem, temperasse ac correxiste. In sexta, eludent kieri Mobum ' fime D. N. jy. C., ad Matth. IV, , c.Luc. IV, a, ieiunium hoc praeternatura Iesae miraculosum suisse evincitur, cum naturalibus viribus morialium nemo per tantuni temporis spatium omni cibo absti- nere possit, ut tamen vitam tueatur, quod exemplo usavi a
63-66 Bernbare firmatur. Septima ejusdem est, de Therapia Christi in
genere, ad Matib. IV, 23, Vm, Iri Marc. I ia, Luc. IX, I, II, in qua non omnes morbos, quos Christus sanavit, medicam ma-67-69. num refugisse, contendit, illos autem omnes ipsum infinita vir . tute sua prostigata. Octava est ex Andr. I tom Goelio iiii oria Medie univ. Period. I s. a pag. 7 sq. decerpta, cujus breve
argumentum hoc est, Christum, sinando morbos, etiam medi- οπι-75 cum corporis appellari posse. Una Cour Iobrenti, de Christo medico, per modum Disputationis Academicae habita est Fran-- colarii ad Viadrum A. Iros, in qua naturalem vim per essu via, ex coriUre Christi sanctissimo exhalalitia, quae tamen a vi tute ipsius divina exaltata, sussulta fuerint, sanandis morbis nonnullis serviisse, statuitur, atque itide, asscitus paralyticos, epi-3 75-137 lamicos, cincitatem, surditatemque contactu ac filio curatos
. susse, iudicatur meis a est medelli, de Sal insulse, ad matre V, 9, Marc. IX. , Luc. XIV, 3 , in qua ratio redditur, quare j38-148- christus discimios suos cum salo comparet,in quo modo illeius Husin insulsus fieri possit. Idem argumentum in Observa- ino undecimaproseqvitur Baterus, in Q
128쪽
in terra Palaestina, qui e rupium cavernis prope litora naris moi tui adhuc hodie ab Aravibus colligitur vel quatenus sa-POresti suun depotiit, repetita per quana blutione, rursu ira eX-sccatione d calcitiatione. I9t ιιDι'i1 I. est eiusdem, H Impi Diniu Pag. 49 mutat ove coloris capillarinu, ad Mutib. V., , ii qua ostenditur, 15 L. veteres quidem diverso colore clipillos imbuisse, scit id non esse ποιῆσαι, facere albos, Vel nigros , sed illinere tantum pigmento fugaci, nil mutata nativi coloris iii tot in pilorum ori ginibus Tertia rictura el x delii, ad Matth. VII, 1 .Lvc.XI, a, in Ps a Iso
Deerna corporis, imina de oculo Dulici ' nequamsed ait Laa, Line. XI. y , Memam corporis divi oculum, notatur,quia,abs illo
esset, corpus intum seret ebricosum, Amplicem, sanum, Cia ternis humoribus, visam perturbesitibus, non mixtum, ideoque purunivi arum. Decima uisita est Mini Met E agri, ad 16 - 167,Mstb. I, s. si XII; ar, qui argumentum a lilii flore ad limininum de prim is divina dissidentiam reptin anum esse, is at quia Ilium in num tanquan symbolum alta quod spei occurrati Per illud ita lilium hinense, sod me , ninnamam rei heristriae consiliis dictam, intelligendum esse e vinci; dicture' lippe, init Christus sermonem suum in 'rro, in monte, habui: Si eisenti loco res potest proxime sequens sexta decimo, Buten, de Lillita, ubi doc vir, posse itam unumqu*dque lilium mereri illam cum orna
tu regio comparratiotimo eri tamen simillime intelligendam esse plantam,quae corona imperiasis vulgo dicitur, linam praeripiens omnibus , sed cujus laetor sit extra terti in comparationis, a Christo institutae Decima septima eiusdem est, de S msurria
Mis, ad Matth GI ,1 Luc. Eidem debetur diam 8 3 octoa, de Lepra, ad Marth. III, a Lino XVII, ra A. in qua signa diagnostica leprae tradit, cum lamis elephantias Graecorum Arabum Judaeor im lepram nil commune habere, ae 'cedere autem quam proxime ad vitiliginem assam, docet D
129쪽
ALIX, Is Astris, in in posterilium paralysem - om explanasset, inquari potulimum,
absti observat igitur,adtasse simul motus convulsivos. .adet i ori mimis in observatione vigesima, ostendens, qua ratione, nisi a disserat a renetractura unius aut plurium membrorum, itemque arthritide,tam vaga, quam Miniciatum coniunctum 'mito vel maxime a convulsionibus resertendum esse. Eiusdem est μι - σω fima, de Elarum ridore dentium ad Mati Amt,ia. VI, AM XXII U, V,3'locinionem haricii ii 3 tormentis, coniunctis cum desperationein morte accipiendam esse, evincens. In rige a seMunda, Medesii, defitari magmu ad tur, qua socrus Petri dicitur se ομενη in cuius locum noustificienda vox inon , quia uerit συν si , tantinua, quae hac ipsa de causa appellatur magna, eo periculosor in
ARS LEGENDI PROMTITUDINEM BENE docendi , fundata usu e principiis sapientissimorum
Parisis, a Monium, filium bibliopolam , 173η, mri
Plag. s. - Quantum prosit, accurate legere posse,experientia potius aedamno, quam vulgi opinione, locemur sane intelligentia vocum, accuratio scriptionis, ac plurimae aliae utilitates,ex legendi facilitate percipiuntur. Cum itaque non spernenda sint parva, sine quibus magna subsistere commode haud possunt; non contemtum, sed laudem potius,meretur Autor noster, dum firmiora hic artis lesendi undamenta ponere laborat. Est is remet Ino ero , Di tiro b Coral
130쪽
retus, ludi moderator Parisiense, atque adeo vir, qui minime audis, sed ipse usu praeter Grammaticorum auxilia, firmatus, hoc ipsem ad argumentum accessit. Neque adeo nuda sunt verba Caneraverit, Chavvelini, Demaraisii, metierit, angeri, a que aliorum celeberrimorum hominum, testimonia sed ipse statim libri adspeetu confirmantur Patebit etiam, quas quantasque iste liber praerogativas habeat, si comparaveris cum eo, qui A. ira ibidem prodiit sub titulo Alphabet ingeniosi, sive rationis singularis, qua paucis diebus legere possimus addiscere. Agit autem Capite primo de vocalibus. Vocalis quae per se sonum essicit. Ex conjune ione vocalium fiunt diphthongi. Hae sunt vel verae, vel falsae. Diphthongus vera est conjuncti duarum, trium, aut quatuor, vocalium, quae duos disserente Ibnos eadem in syllaba constituunt falsa est coniunctio pluriuin vocalium, quae non nisi simplicem sonum sormant. Capito secundo de separatione consenantium,ac de vitiis,hac in re
committi solitis, disquirit. Mansonant eodem occurrentes invocabulo, vel separimitu in colligeius syllabis, ves manent coit . iunctae. Inde regulae notantur: Con iam duas inter vocala pertinet ordinarie ad vocalem posteriorem; cons ansaden d
p. dividitur; cons antes, Qve sub initium vocatali iungi ii meum siparentur, quae pinum, maneant conivnctae. Has posteriores regulas, simi Oeni, qui obiicere volverunt pronuntiationi lapius esse contrarias; at --, qua quaesiimus, certior est Iula, numquam Autor noster posuit, an verin quamn
vatores isti ses praescribunt Et quid, si ' mam Latinae nominatim linguae promimiationem ignoramus Quid si diversidatur diveribrum pronuntiatio sed redeamus ad Autorem n strum, multo fui certioribus argumentis nixum. Copis sertis Criti cum agit, Alphabeti inprimis, cuius mentionemri rimus, ingeniosi, ad separationem vocalium quod attinet, mendas acrius taxans inulam parum Grammatic nim certaminibus delectamur, quippe nunquam finiendis,ne que admodum iucundis; Dd autem nodis intelligere videmur, venim si rite confirmetur, ipsi quid sit oppostum, facile possie