Georgii Frantzkii Jc. Commentarius in difficilem & intricatam L. Gallus Aquilius, 29. D. de liber. & postum. heredibus instituend. & c. Quinque disputationibus publicis olim in Academia Ienensi exhibitus

발행: 1653년

분량: 426페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

41쪽

ao DispuTAT. I M E M B R. Iros. C. de S S. Eccles. & in auth. nisi rogata, ubi Bald. num 9.C. ad Trebest. per Norest. Ir . cap. 7.&c. in praesentia. 8. extr. de probat. O dehisc

rumpere restamentum. d Nov. 3. cap. 3 8. asi qua mulier. C. de S S. Eccles.

8 t monasterium diserte nominat posthumum Bau. ct Imola in d. l. filius 9. 1. de lib.& ς' posth n. 9 Sed hocfalsum est cum monaste-

rium non f ijsed Patris potius, cum abbatem repraesentet arg. ciscire debes. 7. q. I .cujus potestati subjicitur Monachus Noi . s. cap. s. rationem habet, ideoque hoc casu irritum potius iis bientum persona testatoris mutata, quam ruptum eqseso dicetur. t Quo ct Bartol. obsiervavit ind. auth. si qua in ulter. C. de S S. Eccles. num. & ind. aulli. nisi C. ad Trebest. ubi ait, jure hoc

sa su autem se quatenim testamentum irritetur vide plene abbatem in d. cap. in praesentia. nu. s a. Felin. num. s . Corarr. in E. ext r. detestam. l. ad pr. Instit. quib. mod. testam. infirm. nu. 3. Gil em d. I. pari. r. illustr.

M ' VI. Olitia uxor quae in manum viri conveniebat, quod fiebat in matrimonio per coemtionem celebrato, qa- do

42쪽

do per certas formulas stipulationum mutuarum, quas refert Boetius in top. Ciceron. adhibitis aqua re igni uxor Viro conjungebatur, & veniebat in locum Tires a milias, maritus autem ipsi in locum patris. ct agnasci dicitur ab Irip. in fragm. s4tit. 24. 3. r. ct iura fuitatis tit. 22. f. I a. 2 fami lia habere,a Gellio lib. 1 2. p. c. in fin. Sed s shic conventionis ritus in desuetudinem abiit oram tempore Iustin ini nullius auctoritatis fui se videtur, quod eius nulla fere in iure civili praeterquam in praecitatis ct aliis fragmentis mentio reperitur. t Sane initem ritum in Gustia iuss

suo id est folide ad vol. a. Tr. disp. g.th. s .litia. Sic fuerunt posthumi pera agnatione tales, qui dici possunt Vessetani ex Capite I.Sequitur quasi agna

tioseusuccesso. Successione posthumus est , qui ante s

testamentum jam natus, & in potestate testatoris existens, postea casu aliquo in prioris de-

43쪽

lib. &posthum. θ dicitur Vesteianus exsecundo legis Velleia, e quo infra plu ribus. Tantum de de Litione nominis , se

Definitione Res.

Difficile esse definitionem generalem posthum*rum ponere ri. i. quod demonstratur inductione unius alteriusve definitionis n. a. & 3. Additur ea is a dissicultatis a num. . usque ad finem,

Quandoquidem , uti praecedenti in sectione dictuna , tam multiplex fit posthuiui signifi

catio, discite admodum erit eiusdem naturam, generali aliqua de nitione complecti : aut talem descriptionem, qtra omnibus istis, qui passio; in iure nomine posthumi veniunt, ex aequo conve-zniat, confingere, ' Si enim pshumum def-nias, qui cum tempore mortis testatoris esset . in utero , post ipsius mortem natus est communis esset quidem haec descriptio alienis quoque sed Velleianos omnes, qui in testatoris vita nascun-3 tursui,excludet, i Si verbeum dicas , qui post testamentum , quandocunque natus heres suus agnascitur, Velleianum quidem comtrebendes , sed alienum, cuius tam celebris p im in jure fit mentio, eo ipso excludes. ' Existimo a tem discultatem hanc inde natam esse, quod aliquo

quidem hinc inde posthumi in Iure nostro

44쪽

SEC Tio III. fur , prater nomen vero cum caten, posthumis nihil

commune habeant.

' Quando entia posthumi aliqui sui esse dicun- s

tur,aliqui alieni: Et illi omnes re viro re mom tuo testatore nati qui testamentum rumpunt: hi, qui incolume relinquunt; alieni post mortem nari hoc habebunt cum suis commune , quod utriquo post humatum demum patrem testatorem edan-

' i' vim νζη. eius nati alieni cum suis nihil ;

quatenus nec hi proprie pro posthum, habentur, nisi quantum ad osectum rumpendi testamen-rum,quem cum verem diectis habent eundem, qui cum non sit in alienis, manifestum es pshumos illos hoc restectu non appellari. hoc cum csuis commune quidem habent , quod ambo in vitare toris nati sunt e d nativit is ista similit*dinem nullam desie praebet, in qua cum posthumis veris conveniant , nisi per meram remotionem,ut quemadmorum isti propter effectum sitatis Q- nationis agit lentur natis post mortem suis, ita hi propter eum descientem alienis. Post mortem alienus natus repera dicit posthumus ex eo, quod ita ut suus natus est. Invita vero editus ideo non dicitur , quod uisuis

vivo testatore progenitus st. Unde necisa proprie hic, ut prior isto respectu dici potest. Ex quibus patet , cum posteriores posthumi galieni, a modum abusive tales dicantur,i n pos- se' accurate sub generas desini ione comprehen-

l accedamus itaque ipsas posthumomn specie

45쪽

Dis ruet AT. I. MEMBR. I. O ex iis latitudinem is ambiguitatem generis clariuspercipianim

Posthumorum duplicem esse divisionem primam &secundam n. i. prima Eubviditur,cuius prius membrum explicatur n. 2. inque eo duo notanda esse a seritur, tempus conceptionis n. g.&seq.tempus nativitatis nu. i . d: seqq. membrum posterius poni-

1 ' Posthumorum duplex est divisio, alia prima,alia secunda. a Prima divisio est , quod posthumi vel sint proprie sic dicti, vel improprie. Proprie sic dicti sunt: q'iante mortem e us, de cuius successione agitur, concepti, post mortem ejus nascuntur.

Suntque vel primi ver ulterioris gra-

' Primi gradus sunt filius & filia. Ulterioris, nepos & neptis,pronepos proneptis &c.

a ' in diν One hac duo sunt notanda I. tempus csinceptionis posthumorum. II. tempuι nativitatis. Tempus conceptionis debet praecedere mortem testatoru, quod in posthumis primi gradus est manifestam , neo minus patet in xIterioris

46쪽

fg c Tro IV. astradus,qui in suori numero reputantur. t Du- sbiu in e st, an si asserendum de alienis ' ' Pin cfe alieηum es, qui tempore mortis avi in utero est,

toties constat, quoties omnis ex emancipato conceptus nepos inter aliςnos pagim refertur.' Necessarium hoc noni esse inanifesti textus

e videntur, qui ex eo post humum alienum probare a j ccessione tam civili quam praetoria removent, quo morίem avi demum conceptus eundem

nullo uinculo agnationis cognationis contigisset. V. l. c. in fin. pr. dein uss .aupt.irr. test. l. I. g. 8ibi: quid nou fuit proximres a natui ei. Unde Cognati. l. 8.de siti is & legit. . 8. in 1. de hered.quae ab intest. ' rerum licet bac ita ηt, non existi. 8mo post humos alienos ita indistincte omnes dicipe potes p utpote c. qui post mortem testatoris concepti ct nati fiunt: quippe quor passim post rorum appellatione potius videas denominatos.' Sed cum hi non nisi juridi co qua am αυ- 2deratione post humi testatoris dicaseur,reoectu seu cessionum deferendarumeos duntaxat hoc nomine puto vemis qui tempore mortis eius, de cuius seu cegione agitur in utero reperiuntur,quod quidem in succe Sione ab intestato manifestum est, lege ibidem statim a martis tempore operante o immedia

te suo heredi vel proximo agnato Hreditatem deat tesuo fri

at s t aliquis post mort in avi concipia iotur; nepos iste,utute posteris i insutum fit,pom humus tamen alij jam delata θ acquisia hereditate esse non potest.

47쪽

que contingit, ut ex silio exheredato post api morte 'interim,dum testamenti vires in dubio sunt, nepos concipiatur, quod fi natus fuerit , ct nem,

ex testamento heres extiterit, avo heres , tanquam

posthumus alienus , e se negatur ab Elp. in d. l. c. in sta. pr.de injust. rupi. itait. testam . t Hoc ve- rh exemplum vel rarum eIt, non itaque mirum supra dictam regulam non impugnet; vel potius, quia ct hic aliqua pro huiusmodi nepote nitu rare poterat dubitandi ratio, quod adsuccessonem ari eo tempore,quo nondum acquistafuerat alii hereditas, ct sic quodammodo ante mortem conceptra admittendus i. ' Haec de tempstre con-λ ceptionis. t Tempus nativitatis quod attinet, istud gener liter in de nitione posuimus, quod sit,quod Js mortem testatoris equatur. ' Nunc eo specialitu determinandum erit. Nimirum , si de pol humo primi gradus quaeratur,eum 2 post mortem patri

ct intra io . proximos menses, si de ulterioris gradis, intra fauciores quoque natum esse debere.

a s Ratio diverstatis est, quod issic duae solum ni

personae immediata,hic aliqua insuper intermedia, qua posthumum progenuit,etsi eundem morte praeventa heredem haberestium non potuit. Vndes sicere positi, quod a patre ιο is pq humus nepos intra '. mens is ab avo intra pauciores edatur. 7 t Decem autem menses regulariter equiri ut quis

lius pshumn sit legitimus, septatione sequenti ex professo dicemus.

y Improprie posthumi nepotes sunt,

48쪽

qui Vivo patre vel avo nascuntur, sed tamen propter aliquem effectum juris posthumorum appellatione Vςniunt, de quibus supra diximus latius.

Divisione Secunda.

nos essenti. I eandcm a Dd. communiter approbari, a solo Basio impugnari num. a. quae prolixheonfirmatur & a Basii paradoxo allatratu defenditur.

Sic fuit divisio prima. ' Sequitur isecunda,quod alii posthumi sint sui, alii

alieni. Dipso haec celebrat ima est in toto ure se ab omni antiquitate retenta. Neque cons mationem tillam requireret, ni prodiis et superioribus annis para Vox imas quidam Iob. F. tu, qui in paradoxis fui, distulationibus, quas emisti, hanc negasset, Dociores omnes utiliaque psius verba

sunt lib. dilut.paradox.I. pag. 227. in eo fundameto errasse quod, cum suum posthumum confiteantur, quicunque natus inter suos futurus sit heres, contra eum tantum esse alienum postli 'inium,qui inter suos non est futurusheres, latuerunt, assi masset.

t fluius autem ineptia et splerums ita comp asta sint ut refutatione usta digna non rideantur, quia tamen in hanc dirisonem ex professo bicincidimu

49쪽

dimus,eam ab initio confirmabimus,ct a paradoxo allatratu Basii defendemus. 3 ' Patet autem haec assertio ex tot Iocis, quot posthumos aliquos alienos se extraneos esse dicitur. Ergo ut oppositio constet, crunt aliqui sui; Si enim alienus posthun est ille, qui vatus inter suos heredes testatori futurus non est. 9. 26. Instit. de legat. Sequitur q i talis nascitur itum esse. t Vn- de tu lin. inde hered. quae ab intesit. post humi,iu i queri si vivo parente nati essent in potestate ejus suturi forent , sui heredes sunt, idem ait totidem fere verbis I p. in fragm.tit a 2.3. I .& I Ca sli . a. Instit. tit. 8. i. Sed contendit Basius posthumque illos non ut

sui heredes ese posimi , ta . faos posthumos appellari debere; sed i les dici reste I, ι posthumori

meorum. Vt enim meus est posthumus,qui ex me o uxore mea Ha citur, ita alienum esse, qui non ex me uxore nas fur,qMIqitis us ter t.

6 Verum hanc ineptum collectio emsc arguo. Quic&ns non ex me ct uxore mea nascitur, is est postsium ualle s. di non sultent qui ex filio e-

mancipato, sed ct in potestate retento conceptus, natus rus heres erit, nstr ex me ct uxore mea

nascitur; Ιrgὸ is secundum deseriptionem hanc erit alienus. ' concluso est absurda ct contra d. 9.a8.ubi alienietas, liceat sic loqui,a futura fuitate sumitu alienum scilicet esse, qui natus intersitos heredes futurus non est. Cu in igitur disserentia opposita arguat 9 determinet jeciem oppes tam : uti non suum nascisa tui in allata una: ira

talem

50쪽

talem nasci , sivit in constituit. t suod tanto g fortius procedit, si lium testatoris jam anteu

mentum relicta praegnante uxore decessi se suppο-namus, quem posthumum o tempore testamenti nasciturum sium fore o Dd. asserunt , qui alias ex lia testamentosupcrstiti conceptum, quantumvis suum nascituraim, alienum indigitant,ct ante Gallum institui potui se, unanimiter ferenturumunt. i Ex linius tamen Boi sententia , quia 9 non immediare a testatore prodi,t , alienus dicen-

l Deinde contra hanc assertionem fortiterD- iocit rollectio Iustis iani in d. 3. 26. qui non inde emanciparo filo conceptam ct natum alienum dicit avo, quod ex ipsius uxore immediate non prodierit, sed quod natus non sit futurus sum Leret, at pote extra potestatem o familiam suam consti tutus. Aut ii ah neget fasia, illic a Iustiniano de posthuino alieno tractari: auis tractatur, omnem euntiqui sit non alienus, ex oppositu disserentiis o consideratione juridica, non qualicunque appellatione grammatica, dijudicandum es e concedat. .' Sed insurgit Basius θ' Multis contendit d. II lib. 4. disp. paradox. cap. i. pag. 222. l. Iustinianum in d. g. a G. non de nil se omnem posthumum a lenum,se peciem saltem, uKam eorum,qui insilui nou poterant. Proinde male Doctores argumenta generalia exinde desumere o ad sua usque tempora ex hac ignorantia in tantos erroresses coniicere.

IL Capacitatem so ba morum

SEARCH

MENU NAVIGATION