장음표시 사용
21쪽
Incipit igitur epodus a trimetr iambico, qui n0 habet, cui re890ndeat, ut saepius et in initi et in ne sit. Reliqui versus perspicuam habent resp0nsionem: enhoplius et brevis ver8us anapaesticus bis positi sunt, dimetrus iambicus ter iteratus. In ipsis tamen metris iambicis aesturati0rem deSideramus resp0 8i0nem, cum ad arbitrium syllabae longae videantur S0lutae 88e. Sentimus, quantum addidicerit40eta, cum ex hac compositione pr0grediamur ad Supplicum iambos artifici0se c0nlaetos. Priusquam cantista Soluta, quae sunt Sub finem, pertractemus, duos velim respieiamus chori cantus, qui non minus bene Stendant, quanta elegantia poeta illis temporibus usus sit in comp0nendis carminibu8. Suppl. l. mprimis tertia parodi Ionicae str0pha iambica curae mihi est, cum tota tr0pha adhuc n0ndum sanata in diem fere ab edit0ribus magis etiam mutiletur atque 0rrumpatur, qui etsi quale sit metrum ipsi ignorent, tamen ad id metrum perturbatum etiam alteram str0pham redigant. Sic in versu altero ipsius strophae metrum optime decurrit: antistr0phi metrum qu0 sit, nemo intellegit: λ Articulum cli Brunckius recte delevit.
22쪽
Hermannus autem emendandi quidem viam iamdudum indicavit. Nam qui est metr0rum peritus, quin intellegat eorruptelam inesse in v0cabul0 Dβατου γ Hermanni coniectura aλιβροχου quamvis n0 certa numer08 bene restituit. Iterum mendum n0ndum sublatum est in v. 76 sq. Inepte enim dieit eh0rus: Per genam unguem album cruentate et cutem sanguineam. Sensu flagitatur O χι λευκον, cum illud cyoνιo praedicative debeat 0gitum e88e: Cruentate ungue cutem albam, ut sanguine manetl Sigoptime particula' deleta sensus restituitur. Sed metrum cum nondum recte uat, iret homus interiecti0nemo in antistr0ph08uppletam 88 ab h0mine metrie0μ bene cognovit. De eiu8m0di supplementis es imprimi Alc. 213 226 Quare p08t φόνιον et rasto lacunae latuendae Sunt Subtili elegantia carmen c0mp08itum 88 echo numerorum curSu apparet:
Numeris allicimur, ut etiam versum paenultimum dividamus:
ut diseindere s0lent edit0re hos Versus Tamen eo m0d meris iambis trochae0rum species constitiatur, qu0 in carmine ambigo, nisi causis gravissimis fieri Vix 0teSt. Suppl. 16. Alterum, de quo breviter agam, carmen StSuppl. V. 6l68qq. quod optime traditum est. Nihil fere mutandum, iam de lectionibu non certatur. Tamen miram quandam congruentiam, quae efficitur metrorum numeris, nemo, ni fallor, adhuc observavit. Incipit enim alterum hemichorium a ex metris iambicis quartum per anaelasin inflexum), finem autem
23쪽
saei alterum eodem metr0rum numero, media Sunt n0Vem metra. Subtilis est aequitas, tamen sine dubio n0 Drtuita, modis magis etiam expressa. Alia On80na, quippe quae suaviter accedant ad aures, eum qui attente legat Versu8, non effugiunt, ut primae ultimaeque periodi fines: Seu v. 622 sq.θεας δωρ λιπουσαι
ant. V. 630 q. re etiam 80lutae primae theses in v. 23 sq.
Finem 0rruptum tam facile non ut ae8titui posse quam Her-y Vocabulum raciei oui ut supervacaneum deleVi, cum Semii ambus nullus sit. Ied dubito, an maior insit corruptela.
24쪽
mannus seeit. Qui certe ex similibus constabat iambis v. 835:dcolloτα λιπουG' γλθ' Ερι- νυ - - Praeter illum exitum omp0sitionis lex, si dimetrum iambicum littera , trimetrum littera b significamus, haec est:
Accuratius etiam re8p0ndent primus versu et quartus, Syllabatim ceteri, qui c0niuncti sunt:
V. 832: Qui mnes similes Sunt. Eam metrorum resp0nSionem consili0, non casu tribuendam e8Se non Solum ex hac ep0d0, sed ex toto cantie apparet. Nam si plenum metrum littera a id, in quo pri0 Suppre88a Si Syllaba brevis, littera , in quo altera, littera e Significamu8, priorum stropharum forma haec est:
25쪽
Suppl. 18. Breve chori canticum solutum, qu0 incipit a V. 18, 0 audeo ut exemplum asperre; nam gravissimi lab0rat corruptelis. Forma, quae libri traditur, metro n0 toleratur. Wilamowiigius in C0mm meti . p. 12 restituisse sibi visus Stpristinum metrum, Sed numeros effecit, quales in str0phis fortasse reperiuntur neque ver in Suppl. quorum cantica quam eleganter comp08ita sint, m0d demonstravi), non in armine On0Stropho
Neque enim in ulla tabula tam neomp0sita inveneris. Quare graviora sunt menda, quae e difficiliu8 8anantur, quo minu Sententiarum ordine adiuVamur. Hipp. 1142. Neque in Hipp. ep0d0, quae incipit inde a v. 11 42, metra sine ullis salebri suere videntur, quae tamen ab e0 de Wilamowitgi hoc quidem loco omnes fere Sublatae Sunt, ita ut omp0siti perspieua sit. Respondent enim inter e primus et ultimus versus, qui tetrametri sunt iambici, deinde tres dimetri, qui primum Sequuntur, p0stremo duae tripodiae dactylicae, quae paenultim loco positae sunt Quare figura haec est
' Syllaba hoc loco producta abhorret ab Euripidis arte metrica. CL alteram huius dissertationis partem De trimetri iambicis).
26쪽
Edit0re permulta mutarunt, cum iamb0rum nacta8in ign0rarent, Weckieinius, salsissime eum diremisset versu8, et metra et numeroSperturbavit nullus Si verSu8
et alius generis esse videntur hi IroTμον ποτμον Taiata a, et vaνία θεοωιν, quamquam Omnes optime ad amborum rati0nem redigi 0sse vidimus. Quand viri docti eam syllabarum metrorumque c0lluviem arbitrari desistent dignam Sse p0eta Graeco Unu quiSque protinus c0ncedat illam quam supra itam0Wiigium Secutus pro-p0sui componendi rationem simplicissimam optimamque SSe. Quom0d haec ep0dus e0niuncta sit cum Strophis, quomodo metra per ea perdueantur, Wil recte cognovit et Hipp. p. 29). Quibus rebus comm0tus hanc ep0dum hic demum inseruerim, et ex eis, qu08 tractavimus, oci et ex eiS, de quibus infra agemus, intellegitur. Nam numeri tam artificiosi sunt, ut vix credam eos iam ante Medeam c0nsect08 8Se. Veteres simplices leges seeutus est Euripides in ep0do Troad 551. Neque enim quae it congruentia diligenter quaerendum St, Sed per Se cognoscitur, cum VerSu consoni aliis non dirimantur, sed statim iterentur. Quare etiam lecti ut raro in
Euripidis tabulis Sana est. Unum verbum 'Ἀρτεμιν, quod inepte additur et metra perturbat, eidlerus iamdudum delevit. 3 Numeri hi sunt: 555.
y Idem nomen ab interpolatore additum in Phoen. 192, ubi res similis St.
27쪽
Quo modo singula cola dirimenda sint, in iambis tam meris difficile est diiudicatu Cum e0nstet ips08 poetas carmina ut O in Singulos vel Siculos non divisisse, libr0rum auctoritas nihil valet. Certa igitur ratione nisi hiatu aut syllaba ancipiti brevi versus
non ecernuntur. Sententiarum instiSi momentum quidem assert, tamen n0 certum. Quam rem Saepe n0 fallere ex Suppl.
πολις κρανεῖ κτλ. πιμυνε ματρι πολις ιι Ῥε Παλλαδος ν0lμους βροτουν ιχ μιαίνειν. o TOι6εβεις δίκαν mTλ., ubi versus post alia finiebatur, etsi nullum omnino est metrum tolerabile, dum ilamoWilgius es. Comm metr. I, p. 11 Sq. rectam rati0nem invenit. Weckieinius postea etiam salsa retinuit. Quamquam in ea, quam pertractamus, ep0do non assentior editoribus, qui sententiam ducant p08 concinnitatem, cum ter medio in verbo ver8u dirimant. Praeterea, si dividimus, ut ego feci enuntiat0rum finibus comm0tus, prohibemus, ne ver8u Sempery Forma est observanda Qua refellitur ilamowitzii opinio,
quam protulit in Hero II, 26 catalecticum metrum non tolerare solutas longas Versum sic recitandum Sse non et X numeris et ex incisione apparet. Concedo alia exempla me non invenisse. Sed cf. p. 43. y Versus minime est dactylicus, sed dimetrus horiambicus, cum aequabiles modi ho uno loco nullo modo p0ssint interrumpi Quem incisionem secutus hoc m0do velim recitare:
28쪽
eodem modo e0nsormati lentius aequabiliusque ad aures accedant quod Euripides ea aetate qua ultima docuit tabulas, certe n0niam voluit. Troad 576 Appono figuram cantici alterni, quod sequitur et bene comparatur cum ep0d 551 sqq.:
Duo inserta Sunt membra, quae dactylica videntur esse. Metrum certum est: Idem versus qui 566. Incisi impedit, quominus eodem modo recitetur. Una longa syllaba etiam in meris horiambis sive I0nicis, qui cognati sunt Saepe adeo producitur, ut duas aeque trita longas.
29쪽
Emendare conati sunt librorum lecti0nem Nauchius et Sehentilius, quorum altero lsar', alter Victa ScripSit, quod utrumque tolerari
Singula e0la non plane eadem sunt, sed imillima. Hel 229. Multo artifidiosius par0di epodus in Hel. a. v. 229 composita est, quae salsissima distineti0ne ab editoribus 80let perturbari et mutilari, etsi de seriptura paveae restant dubitati0nes. Numeri ut recti sint, apparet interiectionem 'ευ φευ, quae initio poSita est, ab ipso metr secludendam esse etsi raro illud φευsic posuit poeta). Ali modo nem versum p0te8 recitare; nam quid sibi velit 0elimius plenus . - de h0 VerS U. infra in initio, qui per e stare n0 p0test, sed ei tantum locis adhibetur, quibus traducat sermonem a d0chmiis ad aliud
metr0rum genu8, maxime ad ambos, equidem n0 intelleg0. Numeri igitur incipiunt a tetrametro ambigo, cuius primum et ultimum metrum integrum est, media SuppreSSa brevi ornata, ut figura sit abba. Altera huiu8ce versus pars Statim iteratur et 8p0nde terminatur. In syllabi autem 80luti per t0tum canticum certa non St congruentia, in qua re, eum Saeptu inveniatur, offendere n0 p088umus. Si id tenemu8, tertium cogn0Scimus VerSum e primo deductum S8e mi880 denuo uno metro, ultimo iterato. Versu igitur optime ex sententiarum incisione dividuntur VerbiS χθονος, πευκaν, υνa 'flosag et 8que ad Senarium numeri hi sunt: interi.
30쪽
P0st timetrum, qui in se ipso responsionem liabet, denuo eaedem Drmae occurrunt. Initium Dei iterum altera primi Versu pars, quae quasi totius carminis elementum St. Versus, qui equitur, a Nirehh0ssi iuro damnatus est ut inepte XScriptum e V 27
imitatus St. Versus Sq. cum du08 contineat reticos, i. e. illius elementi iambici, quod modo nominavi, priu metrum iteratum, in se ipso respondet. V. Sequentis prima pars eadem est ac V. 235, quae un metro augetur, ut 08 ver8u Si Seribam: 235. Ver8HS qui equitur, corruptus est; vocabulum Ioiaμέδαις Nauellius recte, ut interp0latum, delevit, tamen astutiam utique statuere debemus Wilam0Witgium Seguli, vix maiorem Sed unum metrum, quod deest, ut idem essetatur versu8, qui prior explevisse put Verba, quae exciderunt. Responsio autem etiam ex verbis traditis manise Sta est. Tamen quae sequuntur, multo etiam pulchri0ra Sunt i. e. idem elementum, qu0d 0nsestim iteratur: a d χρυυεοι θρονο ς . . . Sequitur quater idem versus, qui tertius primus catalex variatur; insertu est SenariuS:
245. Talia nem in armine strophie ponere au8u8 SSet, Sed X Una Solutorum arminum ompositionis lege intellegi pos8unt, eum eis cantici non etiam antistrophii resp0ndeat, qua aequabilita8 augeatur Sque ad atietatem. In colis Sqq. 0eta ex elementi iambico dimetrum tr0ehaicum commodum in modum fingit, ut aliquo modo variet Quem