장음표시 사용
31쪽
videlieet bis ioni lem miratur qui qu0modin canticum Om-p0Situm Git. perspexerit. Finem daei, elementum . quod totum per carmen ObServavimus, bis positum infert irimetr trochaico, qui i0niungendus aest it cum trochaeis, qui is0do antecedunt, et cum trimetro, quem in initio invenimus Cuius nimirum partes non ultra egent membris paribus. Finis igitur hic est: 250.
Carmina tam ingeniosa arte composita pr0pria sunt ultimae p0etae periodi, qua sententiarum opia deminuitur, di880lvuntur chori eantie ab ipsa tabula ita ut 0mparari po88int eum gemmi8, quae inSertae monili, quamvis pulcrae non cohaereant cum eo. Poeta autem ipsius Drmae amoenitate, numerorum Sonitu delectatur atque delectat admirati enim nos capit, quam ingentis0rmarum copia ut Velit utatur, qu0m0do en8im, gradatim, numquam sero saltuatim alium versum ex ali deducat, ut satietatem vitet, harmoniam autem SerVet.
Hel 330. Quant0pere poeta ipse his comp0sitionibus dithyrambigi delectatus sit, ex eo intellegitur, quod paul p0st in eadem sabula canticum quinquaginta versuum strophi caret, et iambis c0mp08itum est Simillimis eis, quo m0do pertractavimu8. Tum longae parte solutae in vetustioribus tabulis numquam inveniuntur, et apparet eminetque in iis senis poetae ingenium. Neque enim quisquam eiusmodi partes, Si de qua re disputemus, cognoVerit, facilius aut neglegentius dixerit comp08ita8. Helenae antistum alterum alternis dicunt Helena et horus Seu potius e0ryphaeus. Numeri tam aperti unt, ut prima quidem par omni fere sana reservata sit. Bene mihi videtur Nauchius in v. 332 vocabulum OIκων Seu dolico P eo. m. dele-viSSe, ut trimetrus essetatur dira 342):
32쪽
Altera peri0dus ab alieno versu, a dochmi interiectione antep08ita exorditur. Cuius modi versus extra numeros p08itie0ncedendi sunt neque in sormulam redigi 0ssunt. Fieri etiam poteSt, ut versum eodem modo recitemus, quo Tr0ad. v. 562 cf. p. 5); quamquam ne Si quidem ultra pr0gredimur, eum etiam hic versus non habeat, cui respondeat. - Deinde VerSUS a b equuntur, qui a coryphae vice Ver8 c0ntinuantur, ut figura extet abba. Tertia periodus iterum variatur interposit trimetro 342 3, quem iure non ut dividere editores in duo hemistichia, praesertim cum optime resp0ndeat ei Sui 332. Caesura autem ad-m0dum dura medio in versu, quamvis alliciat, momentum afferre
nequeamus. De Scriptura mihi n0 videtur dubitari p0sse. Tota igitur periodus hac est forma:340. a birim.
347. Iam multo disseiliora ceurrunt. Initium adiunt dii dimetri trochaici deditet e versu , ut iam supra vidimus. 0ngae 8que 80lutae animum anxium turbulentumque depingunt. Quae equuntur, nonnullis viri doetis De senSum quidem praebere visa sunt. Qui totum 10eum excitatissimum 88 neglexisse mihi Videntur. Te inv000, te teSt0r, Eurotam avum arundine aquatica si ista ama mortui mariti vera est h: Quae StaobScura vel etiam dementia M. Duae cau8ae chorum Ommovere p0tuerunt ut ea insereret Helenae enim verba etiam Sic quispiam 90te8 interpretari: Te inv0e0, ex te quaero, num Sta fama Vera Sit. Quae re vera ibscura, inepta sunt Deinde etiam
33쪽
seri p0test, ut coryplineus optime intellexerit, quid IIelena dietura sit: Si ea vera sunt, mortem milii consciscam quodumque modo. Quae si ita sunt, ab impietate eam arcere v0luit coryphaeus verbis i ad ' ουνετα - Finem huius enuntiati admodum c0ntortum esse concedo Qui aliquo modo comm0dior fit, si n0n secundum edit0re post ossylia, Sed 08t g ara di 8tinguimu8, ut 05 olla cum utroque membr0 0niungatur. Etsi sensus in universum sine dubio retinendus est, n0nnullas exigua corruptelas inesse numeri aperte dem0nStratur. E quibus unam lmsleyus satis recte observavit, qui χωρον in v. 349 duplistaret: χλωροὶ χλωροὶ , ita ut trimetrus troeliateus efficiatur, qui in parte trochaica bene respondeat trimetr iambico inter iamb08 v. 342.
Tamen mnia haec non plane certa sunt. Etiam reliquorum VerSuum metrum claudicat
Dochmius vix rectus est, primu quartuSque Vel SUS Sani sunt. Sequitur hexametrus her0ieus. Versus, qui finem aciunt, quamvis c0rrupti, qui fuerint, numeri ostendunt. Fistula hoc loe comme-m0rari, quibus canere Solet Paris ut omne pastores, mihi,ptimum videtur, etsi intelleg0, quae cau8ae adhamium ommoverint, ut mutaret. Tamen omne coniecturae tam grave Sunt, ut potius Hermannii sequar, qui SeripSit P0irro a dot daν εβί ντι. Fieri potest, ut 0nnulla exciderint. in minus, numeri hi videntur SSe: Terminatur e0ryphaeus periodum versibus iambicis, qui ex earminis initi n0ti sunt:
34쪽
In versibi is, quibat Helena sola catille finem facit, numeri rursus plimi Sunt, cum ipsa verba multo melius tradita sint:
Prooemium est, euius membra inter Se aliquo m0d respondent. In v. sqq. 0thius recte verba κρυα δάκρυ st ut e v. ant. huc illata delevit. Itaque tota pars ex illis dimetris tr0ehateis conStat, de quibus supra diximus, et unus uis redit iterum ad iamb08:365.
Incredibili 0eordiae tribuendum est, quod echi et alii versump0st thoua distinguunt; nam is versus omnino nullus St. Cum ego dirim coi - Gai 0 totum versum hic finiri die0, qui numquam medio in verbo niatur, Sed Solum verSu membrum, ut omne parte8, qua n08, ut IeSpondentes, Vel SUS appellamu8, nihil sunt nisi eiusm0di cola Seu membra. Peri0dus, quae equitur, valde corrupta St. SenSu apertuSeSt, metra numerique nullo m0d0. Neque equidem quicquam dicere aude de prim versu seri p0test, ut si regitetur: Vv. qq. tr00haiei sunt, ut Pale recte cognovit Libr0rum Scripturam nem legere p0test):
Subit deinde ad dactylos transit poeta. Omnis periodus uno tenore nulla catalexi admissa usque ad finem perducta est. Im eiusmodi versibus megares debemus ultra nos posse VerSH8
35쪽
dirimere, nisi catulexi aut aliis manifestis causis e adducimur. Editores ad arbitrium solent Seiungere versus, nulla Vetere regula,nuli certo argument c0mmoti. Habent sane ii versus, praesertim cum ne ulla quidem catalexi interrumpantur, cum quadraginta quinque continua decurrant metra, per Se aequabilem suxum, per Se reSpon Sionem. - 0niungitur haec periodus cum eis, quae antecedunt, ultimo Vel Su, quo clau8ula paenultimae iteratur. Phoen sin Poetam his temporibus praeter milia illis carminibus iambicis studuisse Phoenissis affirmatur. Primum tractemus velim totius sabulae finem, qui c0118tat ex quinquaginta sere ex versibus solutis. Etiam hoc loe librarios ut in parte lyriea tam recta servasse lectiones ex ea una re intellegitur, quod quamvis numerorum inscii tamen sentiebant e0s Versus aliquo modo inter Se reSpondere. In prima peri0do, quae Squea v. 171 pertinere videtur, unus v. 715 metro n0 t0leratur.
Iam qua ratione libri inter se disserant, asser iure dubitati0nes. Habent enim haec: D deinde uoi A llo si reliqui mittunt)rrodaro aθλία 'DON A Zενου. Primum apparet lo Sive
imi interpolatum 8Se, deinde metr0 0stulatur, ut etiam si deleatur, qua ratione optime restituitur Oedip0dis brevis et abrupta 10cuti0.3 Metrum sic rectum est. Praeterea sacere non OSSum, quin cod. A eripturam ct lota multo ptimam habeam. Oedipum se ip8um, non Antig0nam h0 l0e miSerum V0care en8umihi agitari videtur. Numeri eius peri0di hi sunt:
36쪽
Ver8u8, qui equitur, e0rruptus est. Idem videtur fuisse quialter, ortasse etiam recte indorsu maiorem latuit laeunam. Deinde acillimi sunt numeri :1720. 1715.
1730. Quos versu8 videmus minutatim dere aespondere, iterumque proXimi, 0nnumquam ii, qui aliis iterum similibus divisi sunt. tr0chaeis indipit Antigona longiorem partem. Quater idem Ver Sti iteratur, Semel pondeo graviter nitus, finem autem Deitithyphallieus. Deinde dii iambiet trimetri sequuntur, quorum alter catale elicus egi. Versus, qui optime terminatur, facile in duas partes dividitur: a raρθενευ Ἀλωμένa.
3 5χobi det Hermannus. F0rtasse quispiam coniunxerit interiectionem cum numeris Secundum Tro. 62, ut ter idem efficiatur versus:
37쪽
Quae sequuntur, simplieissima sunt et ptima Oedipus semper plenos habet dimetr08, in Antigonae contra parte prima syllaba Suppressa est, ut haec metatur perspicua figura: 1747. a ba b
Antig0n his versibus t0tius carminis finem facit: 1755.
Vel Siculum, quem hae aetate Seseenties videmus a p0eta adhibitum semper ut dimetrum iambicum recitavi,
etsi saepe vidimus dipodiam trochaicam his versibus inseri et his solis sulciri Optime enim itam0Witgius in Here. II p. 28
38쪽
demonstravit, quantum dissera et ab ipsi troeliaeis, quales Aeschylus c0nsecisset, id metrorum genus, qu0d40stquam irrepsit in fabulas, brevi tempore omnia alia opprimit, imprimis in Ph0enissis principalem habet locum adeo, ut grammatici metrum impliciter nominarent Euripideum. Atque quis est, quin commoda permulta id metrum intellegat praebere Tamen quae in canticis solutis pulchra, neceSSaria sunt, in Strophicis fastile fiunt ieiuna, aequabili0rem efficiunt lentioremque fluxum, imm satietatem. Quod periculum poeta in unis ni fallor Phoenissis n0n modo non fugit, sed n0nnumquam paene in eo periit. Quam rem, ut illuStrem, parodi alteram tr0pham, quae exemplum est in8igne eius metri, brevi perscribam 240. 245. Qu08 Versus vix quisquam artificiosios dieat. )y Hae aetate etiam in canticis strophicis artificiosas extare formas hoc earumdem Phoen exemplo demonstratur:
39쪽
Pli 0en 675. Ep0dus Phoen. 75 sqq. quam hic inseri pus est eum Sit astr0phica non aeque e viti lab0rat. Ex ei8, quae m0d dixi, non mirum est etiam hoc loco idem metrum praevalere, quod in carmine anteu. Cf. v. 638. 39. 42-44. 46 48. l. 2.56. Leeti sana sere est. Versum 6S IIermannus emendavit, iam Scriberet alii a ' pro alii a M. V. 686 autem nondum tolerabili m0do correctu est. Aliqua interpolata ide0que delenda 880 apertum est, cum versu videatur suisse dimetrus Augentur autem dis fistultates, qu0d etiam . q. durus est, nisi prima syllaba8 metrum ambieum ducis utraque brevi uppressa, ut reliqua par8ipSum metrum Euripideum sit Quae t recta sunt, versus anted hi mihi videtur suisse Ir 3'τέων έ PON Oc,
i. e. idem metrum Eur duabus syllabis Suppre8Si8. - Deinde non ut echleinius dimeti 0 eiusdem generi dirimere possumus, cum sic versus 679 unus restet: 1030.
40쪽
ut hi pleni iambi sint praeter medium): Deinde:680. 685.
Or. 982. Ab his Ph0enissarum carminibus cum ad Orestem transeamus, liberi0res seri rursus numer0 videmus, etsi ipsa res eadem manet. tiam tum in poeta studium et amor comp0sitionum solutarum suit. Conspiciamus enim Electrae cantissum a V. 960, in qu pro paucis Versibus tr0phiei epodus triginta verguum ingens videtur e88e Stropharum versu neque steriis reguliSc0mp0Siti neque ullo m0do egregii sunt. - podus, cum difficiliores sint numeri, nonnull0s praebet librariorum errores, qui omnes fere sublati sunt. Interpolatum autem nihil est, ut
Burgestus, Nauehius, echleinius putarunt. Primi versus Euripidei Sunt, Si quis alius. Atque quis est, qui exemplis probet interpolat0res usquam verba ut aἰωρήιωύι πετραν αἰωρὶ μαύι 0ns0lum id quod uspensum est, sed etiam ipsum statum signifieare
p088 nemo audeat negare uno Anth0l. 1000 commotus. s. αἰωρησι )au φερομεναν dii ato inserui88e, praesertim cum ad metrum0ptime quadrent. Quod auehius et eqkieinius neglexisse videntur; nam ea una cauSa puto eo mutavisse. Tamen qui numeri meliores 88 p08sunt quam hi: