장음표시 사용
401쪽
Α84 Novi ACTIRUI MENS JUNII A. MDCCLIII. p. II.
Commentariar, sitoreClaudio Boissinio, mnti Commurus Flamrentia Cancellario qui σκCodice autographo prima vice in 'ublio eum profertur Exeerpta ex Volo Horemini Aurei Legati I. U. C. Francisci Fabrini suprem Magistratus Cancellarii, ne nori ex annuae rastationis Horrnorum Aureorum Disceptatione ju. ridiea I. C. Antonii Grassioni Clarus liri, Bernardi Dava atat Florentini Lectio Academica de Monetis. alias editionernune primum ex Codice, manu Usus Autoris conscripso auctior memendatior in He me mittuur, una tum ejusdem Davanetati s Antonii Mariae Salvini, an rari-ibur, nasuam visis; Ἀλη3μνφως, seu Aliti non phu S, aspari carum, Rhegiensis. opus ad rem monerariam perutile denuo recinum, a mendiesxpurgatum, una eum Bernardini erati lii, item Megiens. in eundem litinoubum Considerationibus, Notis, nune ab stas avtoirapti correctio eris lui juris facta; ntiqua Monuments ad rem monerariam Bononiensem spectantia ex seiu i m ejusdem urbis Archivo depromta nune primum iri lucem prolata nempe i Privilegium, Bononiensibus -- res in per Henricum vi, Romanorum I eratfrem, stra cuden- δε monera, datum Bononia I Mur Februarii meti Dyr; α Formula Juramenti, per Conductores officinae monetariae B noniensi tradendi, pro an Maro 3 Provisio Communis Bon niensis de anno', pro recudenda monetas 4 Provisio eum C pitvtis Locationis Regiminum Bononiae super facto cichae mon tarum Bononiensium A. t 1 die in Aprilis tempore Domini ii Papae secunH; Documenta varia circa Monetarum valorem, T cursum, ex ruribu Actis depromta, quorum coronide Decreri tum celtimini tardinalis Palaeoti datum AE USI. pro auauistitate pecuni pio Μεβ celobrandis solvenda exhibetur syDic eursus ad Moneta, usa in Ceeha Bononiensi s do modo solvendi debita antipis cum moneti novis majori valoris pro ipsarum augmentatione. Claudit hoc Olumen Inde generali rerum.
Mense Aprili Nov. Actorum hujus Anni pag. Iin. a pro Periet tem exscriptum est vergetem quem errorem eis
402쪽
lenis a Anno DCCL LILDACTYLIOTHECA, SEU GEMMAE ANTLsUAE ANTOΝII MARIAS A NEPTI, HIS RONYMI F. ANT RANCISCUS ORIUS
Notis Latinis i stravit. halice eas Notos redaidis
HIERONYMUS FRANCISCUS ZANETTIUS, ALOXANDRI F.
Venetiis, sumtibus Autoris, Ipso fol. Alph. a plag. ar, cum Tabb. eten, SO. Augusta Suecorum Reginae hunc thesaurem Illustris Zame. ius sacrum esse voluit, praemissa ei epillos, quae tum laudes Reginae extollit, tum gemmariti spud prilcos Romanos f ta paucis enarrat. In Praefatione possessor consilium exponit suum, nosque docet, se ipsum illas, quae hic conspieiuntur, gemmas diligentissime delineasse, delineatas a peritissimis chalcographis ad archetyporum fidem aeri incidendas curasse,inei fas autem perquam diligenter non semel contulisse, nonnunquam etiam emendasse. Nota A. F. Gorii doctusnaas ab Hieron 'ira ariettio consobrino sito, vernaculo sermone reddi liancinue verilonditi textu Latino e regione opponi jussit. Omnein se dedisse operam confirmat, ut ne quaedam irreperent gemmae, quae inon essent selectissimae optimorum artifi- cui 3, tum antiquorum, tum etiam recentiorum Seculi v.
403쪽
qui illos non raro aequarunt. Plerique Achati insculpserunt. Illorum, qui noti sunt, quique huc pertinent, artificum haec evntur nomina Aspasius, Me avantius, Atix Cafarius, Mosem iis Dbodus, Horus, amitta, Onesar, diremur,
Scopas, euerus, Vaserius Vicentinius de Belli. Multae harum gemmarum dono datae fuerunt anettio praecipue abant. Bertolio, is Temesia de Lubtenstein filias hine inde coemit ab haeredibus Zach. Sagredi, Prineipis Eugenii, aliis Immista gemmis alia quaedam antiquitatis monumenta reperiuntur, ut postea videbimus Gorius talem se probat, qualem ex Mus Florentino cognitiun habemus. Id praecipue efficere studet, ut Autorum verbis suae gemmarum interpretationi fidem faciat. Nee tamen ipsas gemmas vidit Gorius alias plura forsan accuratius annotasset Auxandrum illum Magnum prima exhibet gemma temporum enim Ordinem in hac collectione servatum videmus. Huic alia ungitur, opus egregium Nic. Manlii Monstrat haec gemma non Μinervam, ut plerique sentiunt nee Hereulem, ut alii putant; sed Achillem armatum ad quem maternum genus xander referebat. Idem de aliis quoque, tum gemmis, tum etiam numis, judicium ferto, Lector, ubi caput galeatum, Asexandrum alias referens, conspicitur Phocionem in Tabula
IV exeipit illustre illud Horatii Coclitis facinus. Hoc uno peccat gemmarius, quod pontem sublicium fingit lapideum,
non, ut debebat ligneum. Sequuntur in serie gemmarum Julius Cafar, Herculas juvenis, M. Agrippa, Luc. Caesar, di Agrippina Germanici, ut fertur. Hanc excipiunt Tit. Claudius Caesar, & Agrippina ejus uxor Sequuntur Nero cla dius Galba, Titur Caesar. Hie ubi oecurrit. Noster occasionem inde arripit, Imperatoris Francisci, quem Deus servet, laudes praedirandi, eumque cum Tito comparandi. Post δε-liam Titi,in Domitianum, Domitiae Domitiani uxoris, caput e marmore Pario flictum opparet. Post aridiam, mu-diae Augustae filiam, oculis se nostris conspicienda praebent Hadriani Caesaris c Sabinae Augustae, jugata capita, inui-deir, quod pretium auget, exstanti opere Tabula XXI M.
404쪽
,ime, ut videtur bustum, e marmore Pario emctum, conspiciis mus Antinous hercis, famosiim Hadriani delietum, Λehati nigro colore inieantissimo est insculptus, sed ita, ut omnem fidemin descriptionis laborem superet, re inter omnes imagines quae artis portentu censentur, principem lorum meremtur Sequuntur Faustinae Augusta, L. AElius Verus Caesar Comis modus, pelle leonina indutus, Caracalla, Amorim Geta, P. lacinius Valeriauus Magnae Deum Matris pompa. abula XXX exhibet Iovem peruliari capitis ornamento insignem, quod nempe ansatum breve vasculum silicatum refert. Putat Gortas, antiqtrum artificem ut a consueta alathorum forma recederet, hunc pressorem brevioremque calathum excogitasse, ut innueret benefleum donorumque suorum liberale Numen esse Sequitur Jovis aliud caput eum quatuor in fronte characteribus, seu literas, quas initia nominum ejus referre putat Noster. Iupiter Serapis ab XXXII notatu est dignissimus. Modioluin capiti impositum felicitatis symbolum, gerit nuda superiore eorporis parte, velata inferiore pallio, quod sinistro humero retro recidit. Laeva sceptro. sive hastae, innixus, dextra pateram, sacrificantium ritu tenet. Sedet in pulcherrimo throno. Pone ejus pedes di, quod notandum crepidatos, adstat ipsi consecrata aquila Throno non cernitur subjectum σαππε , scia scabellum, sed pulvillus. Hujus talem usum multo esse antiquiorem, quam Phil. Buonarrotius censuit, ex hoc insigni monumento ori adstruit. Tabti a XXXIII unum ex gigantibus ostendit, utra. que manu scuto armatum, hasta etiam, belluae immanis sp eo terribilein Tabula XXXIV Fur a raptus exhibetur.
cum Cupidim per aera volitante, miter veluti monstrante, item ad coelum tendente palmas marino quodam Deo, raptamque puellam veluti miserante. Sequuntur Leaenam reliis gatam tenentes quatuor Cupidines, Minerva salutifera, tum . . Egyptia, sol o cytharoedus cum tripode re comina Parnas. sus eum Apollineis Musis, Baechιι nanq, idem cum hederaeea corona ct nebricle Alenui peplo pectu is humeros vestitus. larva Sileni cum noluiue caelatoris Hori, antea incogniti,
405쪽
letes ebrii imag3, nisi nudi tres, accla, Baechavr gradiens, IIercidis caput succi plenum, Hercularius et ea, cytharaaalcmperans. Tabula LII Herculis caput antiquum algenteum refert, exstanti caelatura, quod ejusdemici argentati. ornavissu scyphum, Noster suspicatur . Caput hoc exeiphin Hemetiter cum Iole pudibunda OmphaD Galateae pompa, Triton, vehens nympliam, inermapbroditur. Haee ultima gemma pretio vincit reliquas omnes, in auditia iactvlioth ea reconditas. Α Dissoriae amethysio insculptus Herma- ρόroditur conspicitur, ambiguam faciein, ct corpus utroque
sexu praedituin praeserens, ex Mercuriora Venere compositum uinen. Dcet prope arboris umbram. Cum capitis concinne comi cst. Dextrum brachium armilla ornatur,
quod, veluti nimia lassitudine pressiura, aliger puellus aliquantullina a levare conatur, dum interim agitato flabello venium faeiens, refrigerare blando sudet ministerio. Quo citius in oeulos descendat dulcis somnus, alii duo Cupidines aures ei is demulcent, alter fidibus canens, alter fistula. Nunc sequuntur Medus, Gorgonis caput Perseur, pileoli Phrygio ornatus, binae Hora cum papilionta alis, Ibiria, eadem iram
regens. Tabula LXIV mulier stans conspicitur, sinistro pede globum calcans, dextra scuticam attollens dum anguem super aram ignitam tenet, quae aliis explicanda eliditer os et relinquit. Hingia saerum referre putantur. Adest nunc tigriti in hoc genere, inqlii Auror, toto orbe unicum opus anagyphum. tal sex nativis lapiis s Mnes maculis tam bene usus est, ut maculas ipsas tigris exprimens, aliorum opificum conatus longe superaverit. Ser em gemmarum claudunt leo, taurum prosternens, Delphinum par monstrum chimaericum, persoria scenica, gladiator, rudem ostentanti Indus R. biops servus, Rahiops erva, ct binae foemina inco. gnitae. Tab ιla LXXVI, ct tres sequentes, lucernae antiquae marmoreae quatuor facies mon nrant ultima vero Tabula aucreum exhibet numisina, quod virtutis praemium esse voluit, vettio, mullisis magnis muner bus dignissimo douo dedit Christianus, Danorum Rex nunquam satis laudandus. Λdditi sunt Indi eis Gemmarum, &inutorum.
406쪽
niensium series, Philodphorum, aliorumoue ita Dium Virorum, atas, atque praecipua Altisue Hiso iae capisa, penOI Niso annos di posita, describuntur, novisque obstr- Nationibus in raniur, Auiore EDUARD CURSINO, Cur Reg. deholarum piarum, in Pisana ca
demia Philosiophiae Projessere.
eget iterata ominendatione studiuim, quod in illustrand s rebus antiquis Atticis industria Clariss cir scolloeat; non eget novis laudibus Tomus hujus operis tertius, post illas,quae geminis ejus fratribus abunde lacinerito his in Novis Actis A. ita Mense Aprili pag. ω seq. tributae fuerunt, x
quae quartum quoque, hoc est, postremuin, manent, haud dubia reliquis futurum simillimum orditur autem hoc demunclomo ipsum asorum opus eui recte pereipiendo praemissi fuerunt duo superiores o=ni,velut introdiustio. In illis multa traduntur de ritibus Atheniensium, de eorum magistratibus, tribubus, gymnasiiti numis, ceteraque civili institutione. In hoc auiatem ipsos Archontes Atticos Eponymos, quotquot sngulis annis S reipublica praefuerun ,- anno quisque suo nomen de se dederunt, ad ductum Olympiadum, a prima inde usque ad centesimam recenset. De reliquis, quae ad indicem hunc elironologicum majoris, utilitatis, Qvenustatis, gratia aceedunt, paulo post amplius dicetur. Ne quid antem inteara expositioni de maristratibu quotquot Athenas a principio inde rexe iit, deersu, exhibet sanis Protegomenorum, a quibus iii TO:Mus auspicatur, seriem Regum primo Atticorum, deinde Milonium quoque perpetuorum re tandem deuennalium Absolvuntur ea, quae diximus, Prolagomena quimque Capitibus d usi:m necessitatemque fassorum Atticoruin, si modum, demonstrantibus, quo usus it illis concinnandis Uec 3 Autor
407쪽
Autor fuit in rationes diversarum epoeharum, periodi Iulia
nae puta. annorum, ab Urbe tondit duistorum, quos cum
Olympiadibus hi Fasti magno eum Lectorum commodo Dhi. 4ue comparant. Primus quidem non est Corsinus hoema. tum ingressus. Duces enim habuit in paucis praecipuos, Sem Egerum, mur m dc Dodiedum: Sed illi quidem contigit. quod usu venire solet his, qui primi seientiae alicujus aditum reserant, re viam sternunt Doripessi opus egreste Nostro pro- fiat intra terminos tamen belli Peloponneliaci continetur, narrationes Thucydiai atque e pMnti aequat atque per sequitur minutum currieulum, ad amplissima Olympiadum spatia. Est praeterea ex Nostri sententia, ubi acerrimi vir iudicitis morosae accurationis pravis, quae animum ejus ins derant, opinionibus in illis suis quantavis laude dignis Arin Iibus indulget, quo rerum veritas violatur. lux offuscatur. In Metis idem Noster ouod omnes, reprehendit. Iniseomparabilem futurum fuisse illum vicum is vix relicturum alii, quod addat quod emendet, si a limato judiei maluis
ratis foetibus suis, quam a foecundo ingenio, inclarescere, luisset, parem clue diligentiam curam, Iagacitatem, cum ad reliqua doctrinae suae monumenta, tum adibrum de Λrchontibus Atticis praecipue, attulisset. Verum negata sunt uni bona omnia, , perfici ullam aliquam rem uno primo impetu te. rum sors vix Datitur. Proncimus & sapimus damnis atque erroribus vetustiorum iuniores ipsi forte absque illorum ductu vix eo, quo illi adscenderunt emersuri. Denique prodi runt post eus aetatem e terrae visceribus monumeratastae.
clara bene multa, absque quibus in oe genere persectum quid quisquis aut sperat aut flagitat, frustra est. Est in his insigne marinor Oxoniense dictum, sunt ea, quae ponius χThalerus quae hi bullus, quae ins Corsinur, in lueem produ-κerunt, ct cupidi antiquae supellectilis peregrinatores asserere literia in dies pergunt. Praestabant igitur hae monumenta Nostro, praestabant ipsi veteres Meursio tractati Autores, sed
diligentius inspecti re expens, quod ad ejus de Arehontibus libros adderet, quod demeret, quod reformarat. Usum hujus
408쪽
operae necessitatemque quamvis recte Corfinius existimaverit brevissimis exponendam Lectori esse nolumus aismen, ut in re luculenta, o in dubium nunquam vocata, idem facere. Quid porro promittat in his assis uiator, o quem in illis texendis morem tenuerit, in eo en Cainput secundum Protegomenorum, ut doceat. bunde ipsum promissis a tisfecisse, re ipsa operia inspectio, re nota viri sedulitas atque eruditio, persuadent. Primo igitur loco ponit Olympiadem, quo se quaeque Ordine exeipiunt apponit
an Cum cuique congruum Periodi Iulianae, tum ab U. C.
porro qui stadio identidem vicerit, quod testimonii grauiorum in medium allatis evineit, qui deineeps quovis eujusque
Olympiadis anno Minoninthenis Romae aut Rex aut Conosti, aut Dictator aut Decemvir prout tempora serebant, suerit. Hae Romana, ut aliena, levi brachio attingit in diis eandae tantum connexioni rerum Graecarum eum Romanis.
temporum paritati. Victores Olympici cujusque stadii equibus didicit utoribus, illorum excitat testimonia addit eos quoque, qui palmam alio certaminis genere meruisse quaisque Olympiade perbibentur. Quoties nova certaminum genera in usum admissa fuerint, significati Res etiam a reliquis Graecis gessas, easque illustriores commemorat, Atticis maxime imtentu' quas vel ipsas magis chronologiee. quam historice, tr Ma . I historia Graecorum literaria, id est, in definiendis aetatiabui Pliilosbphorum, oratorum, Poetarum,quos Graecia prineeteris claros tulit aliquantum sibi Nosse indulsit, quod eam partem neglectam nonnihil crederet, aut deprehendistat. Exeurrere ipsum passim jussit res praesens in virorum illustium memorias, etiamsi a Graecis alienorum, ut ori crassi, Darii. Xerxis, io si Syracusan, Auxandri M. Quare tandem in aera Romana nomem sequi, quam alios Autores, ab illo diversos, maluerit, υλιι tertio Aruarto Protegmen
Ipsos ani Fastos strictim lustratum imus Erinibus si ratio. ne temporum intritatiores re quibus copiosor expositione opus est, repetere avemus, scatet enim illis hoc opus, ut par
409쪽
erat, eredant, velimus, lectores, in eo nos ct ipserum 2 inis sit uti nostri, quod brevitatem exigit. rationem habere. Animus non est, nisi usum operis dare, e quo totum
asinietur Unum adhile mouere Lectorein fas est quod vel ultro patet Corsivum oblatam occasionem, Autores veteres aut emendandi corrtiptos, aut male perceptos vindicandi, non
praeterii ittere. Culus exemplum praeclarum ho ipsum est. quod primo loeo affiremus. Pag s refert ad annumo. mp. XXXV prunum Thatiti Mileti ortum, eaque occasione locum Diogenis Laertii, ab interpretibus iminerito ex tum vindicat Thalitem, ait laudatus Autor, patria Phoenice
lo Nile cogitarent, cimi filio, qui annis N ante ituram Olympiadem ex itie coloniam in Asiam traduxit, in id consenserunt Omnes, ut loeum Laertii vitii sulpectum haberent, variisque modis tentarenti in autonui quidem.
ἐκπεσών ut refingeretur, suadebat; aDrerius autem & Mena-g us, ut τῆ 'Λέικῆς, sertim demonstrat Noste ex temporum rationibus, Laertium de alio Nitio cogitasse, Phoenice quodam de illo Attico non potulisse,quippe qui Thaletis emigratione quatuor Seculis dr ultra fuerit antiquior. V. a sollici elocum Platonis exantinat,' aestus componere studet, quos ille in viros doctos dedit Perlubet nempe Stiidar, Epimeniadem Olympiade XLIV Creta Λthenas venisse, urbem a piaculo Cylonio expiatum. Alii aliis attribuunt illum casum annis, omnes tamen intra XLIlI et XLVII consis iant, praeter unum Platonem, qui omnium ant:quislsinus, ipsisque ciem poribus, ct rei, ut in patria gestae, maxime, ustinis, theologum
illurn Athenas venisse, asseverat, decimo ante Persicas clades acino. Eλει, προ των Περσικων δεκα τεσι προτεροὶ παρήααζ, verba ejus lunt interpretes cum dietionis, των IIερ κω ambiguo, tum immani temporum di crimine, perplexi, tutercedunt enim a anui ct ultra varias lai mem
410쪽
mm aliis eoneiliandi rationes excogitarunt. Fuerunt, qui τοῦ Περσικά de pugna Salaminia interpretarentur alii, qui de Maiathonia, quibuseum Noster Dei erunt porro, qui. locum emendatione, crederent, egere, alii, qui geminos se menides, tandein, qui geminum eju3dem Epimenidi Atheis nas adventum. Et in his Noster est, existimans, recte α Ddam ceterosque, o Platonem quoque, tradidissse, sed illos quidem de priuia Dimenidi lustratione loqui, qua Cyl nium piaculum Athenis averruncavit; hune autem de alia eL se aecipiendum, qua jussu Apollini Delphici urbem, saeva periste attritam, purgaverit decem annis ante pugnam Marath niam. Neque os lacere temporum vastam intercapedinem,
quando quidem, Epimenidem ad sesquiseeulum produxisse
aetatem multi tradant, aliqui etiam ad tria integra Secula. Culia rei argumentum id quoque non contemnendum esse, quod, annos dormiendo consumsisse dicat Pag. o sub
pancratio victor . . . . . interiit, mortuurarie coronatus est,
eum iam prae dolore adversarius ejus defeeisset, eui ab ius ρὸ Hs actu fuerat. Negotium in his facit verbum νιλι Θμe, aut ψιλισθοις, ut Eusebiu habet, quod caliger creduderat significare, evulsam ab adversario comam omnem Miaehioni faille, unde natus immanis dolor, cui ferendo non parille animam reddiderit. Sed, incommodam ct improbabileni hane esse interpretationem, liquet, haud improbabilem Com i emendationem ι Θμe, fuscatur. Sane ιμῖν est oraeompresso meatum spiritus coneludere. sussi agatur in ebius, qui Φιμῶ, σμωει, sapματ, α Ym, is πιιώθ. Qiiid si vero aut λισ9μe, aut ψαλιδω9Me restitutum e mus, dicamusque, ψάλιίειν, ant λιδἄν, ius verbum p laest, proprium, quo significaverint gymnastae corporis artis setosum illum mouim quo alter utrumque brachiua ceris
Vieibus pari iussa ψαλιδω forsicum, aut capreolorum, Dd vites