Acta eruditorum. lat. Lipsiae, Christ. Günther 16821779

발행: 1753년

분량: 774페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

422쪽

opereulo gulis quibusdam relictis, ree didit, eaque ratione

obtinuit, ut in ejusmodi aream, a pedes longam, latam, xaltam, i in pedes rubici trumenti recondi potuerint, in eeontrari tan uia frumenti spatium 68o pedunt quadratorum serendum methodum vulgarem requirat. Quamvis vero haeratione spatio insigniter parcatur; lamen, dum ex tanta frumen ii altitudine eo citiis fermentatio immineret, huic ope sing laris machinae ventilatoriae praecavit quae ut operari possit. frumeatum non in inferiori fundo deponitur, ted huic cratumia lignea tela rassiori cannabina obducta, superstruitur. super qua demum frumentum deponitur, quo facto, aer per maehinam in partem areae inferiorem pressus, telam, cons quenter frumentum, perstringit, humiditatemque xcalorem. causa fermentationis seeum aufert Structuram machinae modo di tae, quam Autor, uti ingenue fitetur ab Halem mutua tu est, breviter deleribere, ob late patentem diis utiliis

ratem, a re alienum haud videtur. ΑΕ in BD sunt duae AB. Ivareae ligneae, octo gulis mctis instructae, quarum illae ad in tirem in aream intrare permittunt, hae vero illum eructant a tubos, hunc in finem applicandos, d in granarium dueendos.

In medio utriusque arcae est planum igneum tenue LM in Fig. g. in alligatum circa O vero mobile, quod diaphragma appellare Autori placuit. Mute diaphragmati applicatur opefibulatum A Fig. 3 pertim e Fig. er foramen in si

transiens, cujus ope di aphragma, modo surtum tractum, mois

do depressum, aerem, per gulas in ingressum, per gulas G ex area mittit in tubos gulis G dicto modo applieandos, qui demum eum eructant in granarium. Haecce machiisna, qua eerte simplicior nulla cogitari potest, vel ab homine, vel asino, vel etiam ope molae pneumaticae, praesertia si horreum magnum sit, moveri potest, qualis uola etiam adhibenda erit, si plures machinae ventilatoriae simul moveri de bent. Quamvis autem liae ratione calorin humiditas maxumam partem auseratur, tamen, hanc methodum ad evitandam sermentationem non omnino tussicere experientia utorem edocuit quamobrem frumentum, praesertim recensis hu- Ee a D

423쪽

midum, antequam in supra descriptum granarium reconda. tur, ope cribri. cujus tres species susus in ipso Tractatu deseribuntur a pulvere, granis adhaerente, dolio purgari trina vice, poma vero in singulari conclavi, ope fornaeis calefacti, exsiccari debet quod ut eo facilius procedat, conclave ita onstructum est ut fruiuentum, desuper injectum, nemine vipem ferente, ita sese componat, ut super tabellis, intus conistentis 3 vel , digitis altius non jaceat, quo eatori nacis fa- ei lius illud penetrare possit. Ex liceatum vero hoc modo fru- .mentum, in vulgari granario done defrixerit depositum, denuo per cribrui mittitur, re tunc demum in granarium, supra descriptum, reeonditur. Nee hac ratione frumeu-.tun a calore corrumpi objicere quis debet, siquidem experientia docuit, grana, hoc modo ex liceata, nihilo minu enasci, praeeipue si adhuc reeentia snt. a raditerquam vero, quod seu-inentum, quippe a talos fornaci in aere exsecatum, orygaeque ad similitudinem redactum, ab inni fermentatione adeo tutum di immune sit, ut potius frumentum jam corru-

, plum hoc modo corrigatur, illud neque rapinae avium, vel glirium, quippe qui in arcam undique elausum intrare nequeunt, neque terediuum injuriis. est expositum, siquidem testanterautore frumentum, ita reconditum, ne minimam quidem inde iniuriam sensit aliis e contrario granariis secundum methodum vulgarem instructis, eodem tempore ejusmodi insectis solentibus. Quida quod, quamvis Autor ejusmodi ovillorum opiam in granarium suum inlecerit, esteredinuin quo que Opia sequenti anno inde enata fuerit, tamen, elapso mensis spatio intra quod area clausa fuerat, omnes perieruut, reljcta crusta, qualem hete animalcula contexere eonsueverunt, unica linea non crassiore. Ad eurculiones vero quod attinet, nullus eoruin, qui in granarium, supra descriptum, eoojecti fuerant, elapso anno comparuit, postquam nullum adhue cognitorum remediorum ad eos exstirpa1ndos sustiem rat, nee utor illos in conclavi ealefacto, cujus ope frumentum exsiccatur, necare potuerat. Ceterum Autor, naeuis putet sumtus, hac ratione impendendos, commodum, ex

424쪽

hac methodo sperandum, superare, comparationem institute inter sumtus in horreum secundum hanec methodum &aliud, seeundum methodum vulgarem exstructum, impensos quomin illi ab his cocio libris superantur, quamvis horreum Autoris 376o pedes cubicos frumenti plus quam alteis rum illud, capiat. Nihil tamen minus optandum fuisset, Autorem calculum paulo distinctiorem omnium sinatuum, in utroque casu per aliquot annos necessariorum, adjectile, quo facilius quilibet perspicere potuisset, utra methodus alteram eum pendio superet; alioquin enim maximopere verendum est ne cetonomi defieiente ejusmodi alculo tuta incedere via. granaria sua, semel exstructa, retinere, quam spe lueriineerti nova horrea novis sumtibus exaedificare, malint praesertim cum homines ejusmodi plerumque praejudicatis optinnionibus oecupati sint,in hine nova omnia iis suspecta essessileant.

Prodromus, cum Praefatione de orine animalium in generei acces hi oria muris Alpini, O vetus voc balarium animalium desum.

quamvis sit rerum creatarum natura, ut ob insignemia suam varietatem, α artificiosam, quae sensibus patet, partium structuram actionemque homi uum animos veheis

me uter oblectent, sui saepius contemplatores in admiraωtionem rapiant; tanti tamen laboris plena est, debito modo instituta, naturae indagasio, ut scrutatoris mentem delasset, compositis demum Physicorum viribus perficiatur. Ex his industrii Meinii in pervestiganda rerum natura hue usque adhibitam operam aestimantibus, haud vulgares ipsi lanades, pro indefessis in physicis argumentis lini dici, decernendas esse, apparebit. Praeter id enim quod plures adhue annosia abscondita Pisthim historia perficienda consumserit Celeis Ee 3 be

425쪽

- NOVA ACTA ERUDITORUM

herri ius Autor ad aves quoque, ut aeris ineolas oeuli aciem, mentisque alacritatem, eum ad hi hu isse, nune e sectum de hoc argumento librum edidisse, gradentes via demus. Ita vero Clarissimus Dintio ordinavit materiarn, ut primo omnium de principiis atque origine avium agat, alitum deinde genera in convenientem historiae naturali o dinem redigat, circuitus tandem, & stationes is hibernaea- rivis a earum commemoret originem avitam ex rerum olimium primordiis, ct creationis histoeia derivandam esse censet, in 'primis cum prisci jam Hebraeorum, de lioe argumento solliciti, volucrum ortum partim e terra, partim ex aqua, deduxe rint, et alii recentiorum in diversas de hoc arguinemo iverint sententias, reliqui vero illud tanquam innitum di quisitionis materiam, prorsus reiecerint. In his vero inv nigandis omnium optime se progressurum, eonfidit Celeb. Risinius, si ad ipsam creationis, in sacris literis traditam, historiam respiciat. Postea igitur, quam Moysen ut historicunaside dignum, ne ex traditione majorum, sed ex ipso Dei inuin hii scribentem Autorem, proposuisset, contra Bochartum inprimis, , qui hujus sententiam amplexi sunt, Retuleritum. Usienthalium,in ZOrnium ave die creationis quinta non ex terra, sed ex undis creatoris jussu, originem sum sue dese dit. Praeter id enim ouod pisces, ut aquarum incolae, haud levem eum avibus quoad structuram usumque artium, locumque quem inhabitat utraque animalium elassis, alant convenientiam ex murata textus Gen. I ad II. N. quam Autor in hae tractatione suscipit consideratione, haud absque omni veritatis speete, aves, easque die creationis quinta, ex aquis ortum traxisie, argumentari quis poterit. Cum vero in definitione rei disquirendae fundamentum quas disputationis positum sit, de ordine avium constituendo sollicitusi, Celeb. utor, ita easdem describit, quod sint animalia bipedia, aligera plumosa, unde illa a reliquis animalibus vo .lantibus insectis, vespertilionibus, aliisque discerni possunt. Cuncta porro, quotquot sunt, avium exemplari familias, g

neras Di ilia πιν Corale

426쪽

nera, ct tribus, dividit,in in familiis Ordinandis ad pedum eo, structionem, in generibus determinandis ad rostri variam conditionem, in tribubus denique collocandis ad ea pilis iud tim, vel aliam nonnunquam corporis partem, respiciendum esse, monet. Secundum has leges examinatae aves, in octo familias abeunt, quarum singulae, eum subnexis iisdem gen ribus tribubusque, breviter in praesenti pro characterum dis- ferentia perlustrandae a nobis erunt. Avium itaque famis Pag. is.

prima pedes habet didactylos, digito nullo oonico praeditos.&νωι his primu ain solus est, qui huc usque ad hane se Iiam

referri potuit. Hic ob proceritatem pedesque instar eameli ungulatos, sine divisos, Struthio iamelus ab aliis dictus, rois ruin habet plageoptateum, mollisasculum, eaput speciem anaseris referens, colluin incurvatum alasque pro volumine eo poris parvas Familia secunda pedes habet tridas, Ios, tribus fimplieibus, sive nudis ne inter se nexis, digitis instructos. possit vero tarentes. Sex sunt genera, quae hanc familiam constituunt. Primum eorum est Stristio nothus, qui digitis tribus anterius versus, unguibus nigris, crassis, haud acutis, praeditus, loco postici digiti, orpus sub rotundum gros m,

durumque, plantae pedum connatum,rostrum Struthionis aemuα

Ium, eaudam sere nullam corpusque habet ovatum. Casem rius porro, qui genus secundum ingreditur rostrum habet carinatum, quinque uncias superans, mediocriter crassum, in extrem parumper ad eum, rictumque amplum, erissamque. vel excrescentiam capitis, crassam, corneam, laevem, non a gularem, exhibet, cauda insuper caret alasciue habet brevissimas Tarda deinde, ut tertium hujus familiae genus, est avis. qnae, satis nota, gallinaceo plerumque generi annumeratur,

quamvis di rostro ex pedibus digitisque ab eo differat, id quod ex variis,ab Autore recensitis, speciebres perspici potest.

Quartum genus Garias sub se comprehendit, ita, ut Pardalia , et Mormellus, aves, quae ex speciein sorina sibi similisci pertae, di ab Autoribus sub Gaviarum genere eomprehensae fuerint, ad idem hoc genus a Celab Dimo relatae inve

niantur, licet quaedam earum praeter tres digitos anteriores.

427쪽

46 NOVA ACTA ERUDITORUM

ealeaneo spurio parvo longius a planta pedis remoto, instruis

'ae sint, quae tamen anomalia characte isticai generis no tam nulla ratiqne inveriit. Mimant opus, qui minus recte Haemat opus seu pica marina, cogni ininatur, quintuu genus .eonstituit. Id ut peculiare in huius generis avibus notamus. eas tam longu tenuia, sexilia, sanguine γque colore tincta, adinatura accepisse crura ut ex viginti unciarum longitudine, quae, si a sunmo capite ad medii digiti extremum usque num meres, totius Mimalis est altitudo sola crura duodecim usis .cias aequent. Rostrum praeterea rectum uncias duas cum dimidia longum, nigricans, ex utraque parte interiore sulca,

tuin hujus generis avibus proprium est figmen hujus famisi; γ raua elaudit, quae, ad sextum re ultri uni genus relata,

rostrum habet rubrum. ciconiae simile, ad radicem dematum.

Beve versus exitum, pedibus satis altis rubentibus atquσRuamatis incedit. Tertia familia exinde a reliqvis separari

.debuit,quod omnes,ad eam pertinentes, aves pedes habeant eis

tradactylos, duos nempe digitos in parte anteriore, dc totidem, posteriori plantae faciei aceretos, ct eos quidem omnes simpli. ees. Ex his nonnullae adscendunt in altum descenduntquero pitulante rostro adunco, aliae adscendunt cauda suffultae r sit praeditae eunei formi, quaedam tandem, per amorum a. anos saltantes, insecta fructusque venantur. Totidem ut v praecedenti genera hanc familiam ingrediuntur, ex qui a Psittam primus omnium considerandus venit. Is ex Autoris definitione, rostrum habet erassum hamatum, cuius mandibula inferior multo revior est ruperiore pedes digitosque carnosos. Permulta hujus generis sum species, quae, magnitudine, rostro cororibus, aliisque orporis proprietatibus, inter se dii Terentes, sat copiose a Celeberrimoinutore enuis merantur. Genus secundum Icum nit, qui rostro rectoe quadantem angulo is cunei formi lingua praelonga, in emitu aeuleo osse dentato munita, instruetiis pedes habet breves, in firmos mustulosos digitos anticos duos, otiademque posticos,eorumque duos exteriores pone d retroclo giores, aduncos praeterea acutosque ungues. sequitur hunc

tertio

428쪽

tertio oeo Mutis, quiem risebius varias ct rationes sed minus recte ut Autor noster optime dinonstrat, ad te steti. retulit. In quarto genere constituendo, tuestionem in re Celeb. Autor, num spida, quod nomen ipsi genericum est cum Alcmne veterum, seu te ne pro una ea moue sahabenda. Negat hoc, a quitasdam recentiorum ventilatuini

amertum exinde quod spida duos dioitos antleos, ct totidem possicos, habeat, 'lcyon contra, seu spida peregrina tres digitos in anteriori, unum vero in posteriori pedis parte ostenuat Tauraco, qui quintum genus ingreditur, regiae avisis mine ab aliis insignitus, rostro brevissimo instructus, an eapita plumis conderoratus, conspicitur. Sextum genus Nasitu seu piperivorum, habet, cujus rostrum duos palmos sene longum. unum latuin inferios Dare, ubi crassior est, videlicti prope oculos, duplo minor est superiore dc prope finem ubici curvum est, etiam triplo substantiae tenuiss- Cum quod ad pedes eorumque digitos, adeo varient Physic rum deletaptiones, rostri tantum disquisitione aequiescenduna esse, monet Autor, ex qua, cum plerorumque Λutorum fi ria comparato, illud ut indubitatum apparet, hanc avem non ad Te genus, ut nonnulli arbitrati sunt, referendam, sed inim Iiari genere pertractandam, M. Familia avium quarta. quae U- numerosisma mobilissima est eas recipit aves, quae pedes habent tetradactylos, digitis tribus antidis, Munie postico omnibus tamen simplicibus, praeditos Primum earum genus ei tres habet, qui exinde, quod alia animalia venentur, aeum impetu in ea ruant, nomen traxerunt. In quatuor

x hoe genus a Celeberrimo Meinis dispescitur tribus, quarum prima aquilas, altera usturer, tertia Faleones ultima de- alique Ululat, complectitur, si per suas sngulae speetes diluci. dantur. Genus hujus familiae secundum Corvi atque Corni v eibus dicatum est, qui pedes habent squamatos, plerumque niagros, vel nigricantes, rostrum cultratum in exitu uneatum,c

hujus quidem mandibulam superiorem l gitudinaliter foris nicatam. Ad Pica iit tertium gen . accedunus, quae proxi-ia a corvos alimgunt, x in eo tantum ab iis diservant, quod

FG ipsae

429쪽

io NOVA ACTA ERUDITORUM

ipsae caudam habeant longam in brachy pleraerant, eorvorum 64. contra plerique maeropteri. Quartum genus Sturnos conti-

net. Hi linguam habent bifidam, picis congeneres fiant, nec multum pedibus disserunt, eo excepto quod posterior digitus plerumque longior sit, rostum vero depressum urisdus ut quintum genus elato est pectore, rostrum fert medio. eriter firmum, cujus acies hebent, mandibula inferior recta, superior in medio deerestens levi unco inferiorem parumper II superat. In genere sexto Agauda colloeatae inveniuntur, qu rum rostrum tenuius est turdorum rostris, aeiebus obtusis

praeditum. Praecipua hujus generis avium nota est digitus posticus, ungui praelongo, in acutum producto, ab aucupibus

73. calear dicto, nitructus. Genus septimum Ficeduli dicatum est, quae quoad rostrum tenue acie hebeti instructum, cum alauuis conveniunt, sed ungues digitorum quatuor breves, α fere inter se aequales, sine ea leari, habent. In tres illae tribuadiseedunt, Lusciniam nimirum, Trochooten, QSFIviam. Octavum hujus familiae genus Hiruisiue eontiner quae ri Brum habent pro quanthate capitis breve, tenue, quas membranaceum ad radicem latum, compressuin, mox in apicem decrescens, pedibus brevissimis, unguibus tamen acutis, --gisque alis, instructae ob solam caudae disserentiam in tribus duas abeunt hirundines, ita ut alteri genti cauda aequabilis sit. id est, non divisa, alterius gentis mediae pennae in cauda bre. 1 vissimae sint, ut cauda divira appareat. In genere nono Pa rus invenitur, cujus rostrum breve, secans, quadantenus angulosum, mandibulae aequales aeut deprehenduntur. Decimo loco Passeres commemorantur qui rostra trochisorn D, aciebus exquisite secantibus, ct sortiter acutis, instructa, oste dunt. Ipsa eortim rostra cito ex ampla radice decreseunt in ac tum vertex elatus est prae reliquis aviculis. Hoc genus gentem suam distinguit tribubus quinque, quae sunt Passi vulgaris, Meriza, tinaria, Coe thrauster,in Fringilla. Undecimum genus colopax constituli, quae rostro recto e lindrieo producto basi ossea ex cranio procedente, praedita est,

ex qua oriuntur mandibulae, corneae substantiae acie obtusa,

430쪽

flexiles, valsellam formantes; pedum digiti praelongi t

nues Giareoti, a glarea dictae, duodecimum genus ingrediuntur. mae vulgo eum Seolopaeibus confunduntur, a quibus non solum bonitate carnis, sed des rostro, tenui quidem e neo, in multum breviore re conieci vel pyramidali. angusto, in exitu obtuso, superiori mandibula angulosa diis stinguuntur. Pedes praeterea habent elevatos, cruraque innuga, digitos fortiores anticos, quam scolopaees, posticus vero brevis est, altius a planta positus, ut mucrone unguis lai tela humum attingat, ave erecta. Decimum tertium genus Rallum P g. roe habet, cujus rostrum, ad latera quasi eompressum, forte vel an .eiam longum est; ipse possim digito eum medio antieri in linea recta ad plantam posito produeto, omnibus longis, unguibus breu bus,cruribus longis instructus est. Decimum qua O tum locum Messisuga occupat, quo nomine utori veniunt aviculae omnes, quae pro volumine corpustulorum, satis longa quidem, ast recta, non ineuma, rostriola mandibulis aequali. bus praedita ferunt. In decimo quinto genere Fastator est, a rosum falciformi cognominatus. Duas is tribus constituit, quarum prima Fastinesium complectitur, altera vero inquata appellatur, ex quarum ultima umerius, Merops, re pupa, descendunt Gallinaceum genus decimum sextum est in ordi. itine, quod inde a reliquis dignoscitur quod omnes, ad illud

pertinentes, aves rostrum habeant pro corporis ratione breve, validum, in utraque mandibula nonnihil incurvum, aciebus ob.

tusis instruistum, vel calearibus cuspidatis, vel illorum oeo brevibus humilibusve tuberculis sve osseis, sive exinte duris, dona lae Praeter varietates septem hujus generis ab Autore eo stituuntur ordia hisce quidem nominibus insigniti Alector. Pavo, alea erit, Phasianus, Perdix, citurnix D pur qui singuli fusius ab eodem declarat hic apparent. Decimum se ris. ptimum genus cohumbintim est. Λves, ad hoc genus pertinentes, pedes habent rubros, breves, alasque longas, vocem gemebunudam etiamsi inra inter se disserunt, tenuiora, crassiora, breviora, longiora, comparata tamen sunt in utraque mandi. bula prout rostra avium, in praecedenti genere recensitarum. Gru deelinum octavum locum occupat. i ab Maa, s

SEARCH

MENU NAVIGATION