장음표시 사용
201쪽
dos ad patrem reversiuraest, nisi pater adjecta filiae persona experiatur , qui sibi imputare debet, quod non suo nomine simpliciter instituerit actionem, h. l. 7. Intelligendum vero hoc est de actione, quam pater habet communem cum filia, non de actione ex stipulatu, si dotem sibi reddi fuerit stipulatus, quam pater omniano sibi habet propriam. Nec in ea aliquod jus filiae competit, adeoque haec dotis actio remanebit integra patri, d. textu oppos in I. a. g. I. vers SED UTRUM silui. matrim.
Obst. LII. g. I. derit. leg. Resp. Ex ipso textu opposito apparet, quod plane alius & singularis casus ibi tractetur.
Obst. I. M. in f derit. ρrHeg. Resp. Nihil contrarii habetur, sed potius quod in Δί dicitur, ibidem confirmatur. Et super dotem aliquid ibi legavit mulier marito.
OBst. I. 6. g. i. de jure dot. ubi hoc dubium solutum.
Obst. l. i. C. de privit dotis. Resp. Agitur ibi de privilegio praelationis, quod non transit ad heredes alios, quam descendentes, Vide Exerc. 44. th. :'ver TRANSMI R. Textus vero hic in L I3. agit de actione, qua landus illicite alienatus a marito revocatur tam a muliere, quam ab ejus herede. et e A LIB.
202쪽
OBst. l. 3i F. . h. t. Resp. Videndum hisce casibus est,
an permittente marito mulier ab extraneo acquirat, an ab ipso marito. Priori casu donatio valet: quia mariti bona non deminuuntur, quae, VeIuti, cum maritus hereditatem vel legatum repudiat, ut ad uxorem perveniat, quae vel erat substituta vel legitima heres, Et cuna legaturus vel hereditatis nomine relicturus marito , ab co rogatus relinquit uxori d. t. opp. l. 3I. g. 7. tunc enim maritus nihil confert in mulierem, sed tantum patitur eam acquirere, cum acquisitionem istam posset impedire; nec mulier amarito aliquid accipit; sed testa tore. Posteriori casu donatio non valet, quia etsi mulier ab extraneo accipit, tamen reVera a marito acquirit, h. l. 3. g. ult. ct .seq. 4. Nam in aeg. ust. maritus non jussit donari uxori , sed tradi ex jussu mariti, cui donare volebat, donator mulieri non donavit ; sed saltem tradidit. Perinde igitur habetur, ac si maritus accepisset, & mulieri tradidissct d. g. I a. Similiter in A. maritus non jussit mulieri donari, sed tradi, quare donator rem mulieri tradidit, non eo animo, ut mulieri donaret, sed ut marito, & secundum ejus voluntatem rem transfert in
Obst. Quod alias per capacem & per consequentiam li- heretur & incapax, I. as. delibaeg. Resp. Ibi plane alius pro
203쪽
ponitur casus, agitur enim de ultima voluntate & de inhabilitate alicujus personae ; hic autem agitur de titulo aliquo legibus prohibito, nimirum de donatione inter virum & uxorem; quae nequidem tali casu cffectum habere potest.
Obst. l. s. h. t. Resp. In textu opposito explicatur oratio divi HADRIANI, cujus fit mentio in I. . & accipitur de casu, quo locupletior facta est uxor, quae consumsit, &tunc compensatio locum habet. Praeterea distinguit texitu prios Anconjuges adhuc vivant, dc tunc compensationi etiam locus: an vero alteruter decesserit, & tunc compensationi non est locus; si vero divortio solutum fuerit matrimonium, compensatio locum habet, etsii alteruter conJux, scilicet, qui consumpsit, non sit factus locupletior.
Οbst. I. 6. de hereae insit. Resp. In casu fugus legis ro. intelligendum est servum ita donatum fuisse mortis causa, ut statim fieret uxoris, sed viro, si convalesceret, restitueretur: Interim hunc servum, dum vir aegrotat, stipulatum esse mulieri, hinc igitur non potest acquiri viro, quia non est ei stipulatus: nec mulieri, nisi confirmata donatione servus ejus esse comperiatur, ergo est in pendenti, an alteri acquiratur, nam soli mulieri acquiri potest; sed utrum valeat stipulatio, nec ne; In his enim causis inspicimiis potius sequens tempus, quam initium contractus,arg. l. H. g. 2.9 seqq. h. t. Quocirca stipulatio a servo inita valebit, & mulieri acquiretur, si vir decesserit; evanescet vero, si convaluerit. Aliuo vero casus in Opposito textu.
204쪽
Obst. Quod annui promissio confirmetur morte mariti promissoris, L 33. h. t. Resp. Hoc speciale est in annuo, menis struove promisso, vel quia talis donatio non est omnino prohibita, Lis h. t. vel quia cessat illa ratio tacitae poenitentiae, quod enim ad annos post mortem mariti futuros attinet, videtur maritus potius, quia dies tunc non venerat, qua propter poenitentiam non tradidisse. Caeterum jure Novellarum aliud statutum uti monetur, ιέ. 3 o. vers. ET DATUR.
Obst. I. 13. quod met. causa, ubi etiam solutio est addita. Cons. th. 27.
R. I Resp. Iste textus generalis ad hunc singularem casum non Pertinet, cons. Exerc. 33. th. 83.
Ad eund text. Vers Sed cum neuterum veIbum relinquit.
Opp. Gothostedus, quod heredes non relinquantur locuple-eiores ex hujusmodi donatione, quia neutrius conjugis heres re- Petit, i. 26. de mori. causa donat. Resp. In dicta l. 26. nihil contrarii habetur, & ideo fiunt locupletiores heredes, quia non repetitur donatum, sed retinent.
Verb. Si ea conditione. Obst. I. I s. l. I 3 . de VO. Resp. habetur in not. Gothost.
205쪽
Verb. In pecuniam concreditam. Obst. l.
3 .man . Resp. Patet ex Exerc. 16. th. ita est M. quod scilicet haec res dependeata voluntate contrahentium, & juxta eam convertaturalius contractus vel pactum in pecuniam creditam, vel non convertatur. In casu hujus legis n. ex conditione adjecta apparet, quod ea existente pecunia, alias donata , tanquam credita sit restituenda.
obst. l. I. ins de eoneus. Resp. Loquitur textus Oppositus deliberta concubina patroni; textus vero in I. II. de liberta uxore patroni.
Soluto matrimonio dos quemadmo
dum petatur. Ad L a. g. r. circa M.
206쪽
Obst. t. un. g. 3 . C. de Rei ux. act. Resp. Retentio duplex est: alia in perpetuum, quae sit per compensationem, &loco solutionis est. l. 4. C. de compens alia ad tempus jure pignoris, donec retinςnti satisfiat. l. I8. de pignorat. a P. In textu oppositio prohibetur retentio jure pignoris, non compensatio. Add. Exerc. 3 C.
tet ex ipso textu, quod sicit. hactenus caedere liceat ad usum fundi, ut inde fundus non fiat deterior: In ipsam enim vineam rursius impendit.
Responsio patet ex ipso textu, quod stil. liceat ex arboribus dejectis tantum sumere, quantum opus est ad usium vineae.
Obst. I)L ult.pri defunae dotali. Resp. Ibi saltem IAVO LENUS ostendere voluit per aliquam instantiam LABEONl Ssententiam non dine omnino &indistincte veram, scit. si lapis renascatur: adeoque nihil contrarii ibi habetur. Opp. a l. 32. de jurerit. Quod scit. marmor non sit in fructu, adeoque ad mulierem pertinet. Resp. In opp. l. 31. voluntate mulieris maritus marmor exemit: in g. autem I 3. suo periculo & inlc a muliere ex eis mit, adeoque mariti quidem est, sed tenc bitur uxori, si fundus sit
inde deterior factus. Opp. s) d. I. ult. de fundo dotali, ubi LABEO videtur statuere mulierem non teneri ad impensam ; quam tamen sententiam reprehendit IA VOLENUS ibi. Resp. IAUO LENUS non ait, impensam a muliere praestandam cum lapis B b a crescit,
207쪽
crescit, quae etiam est sententia ULPIANI in f i3.ver NISI. Sed adhuc obstat ratio, qua utitur J A VOLEN US in aec sui. quod scit. impensa utilis sit restituenda viro a muliere; ast haec est utilis impensa, qua marmor inVentum, non tamen facto deteriore fundo, licet forte marmor non renascatur. Resp. Non omnis impensa utilis est restituenda a muliere, sud quae per se est utilis, & in eum finem facta, ut fundus Inelior redderetur,arg. cult. de impens in res rit fact. In casu vero hujus f. I 3. cum maritus marmore egeret, invenit in fundo dotali lapidicinas: Haec impensa quia per accidens fundum fructuosiorem reddidit, nec in eum finem iacta est, mulierem non obligat, cum maritus non fundi; sed sui commodi causa lapidem exemerit. Caeterum latius hanc I. 7. e
plicantem legas IOH. de CASTILLO tr. de usust.
obst. I. ai. de rejudicat. it. lex penult. de Dre iat. L a die. Resp. NERATIUS ind. l. ai de rejudie. dixit, soceruid, quod facere potest, damnandum esse, si stante matriae dos ab eo petatur, sed alici jure nos uti stil. socerum damnati insolidum, si soluto matrimonio conveniatur, l. 22. . d. t. irata quam haec lex II. accipienda. Aliquando vero diremto - monio beneficium hoc cero tribuitur. d. l. pen. dejure iat. εμ . o. th. s . circa D.
obae Ly6. g. r. deserui. D. I. insin. ut legat. nomine. Resp. In casu textus oppositi mulier non novavit obligationem dotis, nec fuit decepta, pacta vero fuit de dote non petenda. In casu vero huj- I. 2 a. mulier decepta obligationem novavit 3 Ergo rescissa propter dolum novatione, actio de dote mulieri talva
208쪽
Obst. l. ult. C. de dot. promissi Resp. Planε alius casus est, quaestio quae ibi proponitur.
Verb. Si deportata. Obst. l. et C. de donat. inter virum se uxorem. Resp. Quoad repetitionem dotis hic casus deportationis comprehenditur , quia quoad effectum juris civilis solvitur deportatione matrimonium hac lege s6. juncta Li . de Amat. l. 63. gsin.prosocio. g. I. suis. moLjus pat.pot. sis. At natura sive gentium jure subsistit matrimonium, cum deportato, ά. l. opposia 4 duncta l. s. de repud. Nov. 22. c. I 3. l. I . g. I. de R. N. I. 1 g i. de paen. Adeoque in pendenti est donatio, d. l. a . Add. AIC. A NT F. de jure exu . t. a. e. 8. n. 7. ct c. s.
Allegat hic tanquam obst. I. 1 .ct a s. de Religios. In quibus tamen uti legenti apparebit, plane nihil contrarii habetur.
Ad l. 66. f. 3 Uerb. Manebit partus tuus. Obst. l. i. C.
matrim. Resp. In textu opposito maritus ita demum tenetur . soluto matrimonio res dotales reddere, si extent; unde non subit in periculum ancillarum dotalium, adeoque nec debet partum lu- crari, quia partus ancillae non est in fructu, l. 68.prine. de usust. I. 23. s. I. de usur. Ast in hac l. 66. item L i8. de jure dot. maritus tenebatur Eluto matrimonio mancipia seu aestimationem definitam reddere; ideoque periculum ancillarum ad eum pertinebat ,& pro hoc periculo, quod subit, partum lucratur.
Obst. Lai. de HO. ad quem textum respondet Gothostedus in notis.
209쪽
TIT. I. De Impensis in res dotales factis.
VErb. Si pistrinum. Obst. l. s. g. r. in μυῶν cri
item 5. h. t. Resp. Patet ex ipso g. 3. quod scilicet pistrini vel horrei aedificatio annumeranda sit necessariis impensis, si piastrinum vel horreum sit factum necessario; alias vero ad utilimpensas pertinet, dictis textibus oppositis.
VErb. Quae uxor fuit. Obst. l. 3. g. 2. Resp. mia
tet ex ipso textu opposito, quod casus ibi tractentur singu- Iares.
Obst. Laia g. i. fiat. Resp. Siservus furtum fecit ,actor cum domina actione furti utitur, si vero jussit dominae divortii causa res amoverint, actio rerum amotarum locum habet, d. t. opposito. Nec videtur servus furtum facere tali casu, quippe qui non habuit animum lucrandi seu iurandi, sed ut dominae pareret.
210쪽
Obst. Videtur, quod sit bonae fidei nec contraria. Resp. Τ extus hic accipiendus de iuramento in litem veritatis, quod etiam in stricii juris judiciis locum habet, adri Exerc. II.
Ad l. ar. I. M'. Verb. Cum mulier. Obst. I. 36. l. s. l. 29.
Resp. Quamvis revera furtum subsit, L 29. f. t. tamen quoad effectum agendi non habetur pro furto, II. l. a. f. t.
Verb. Licet cesset. Obst. ult. in D. C. de furt. Resp. In textu opposito IUSTINI ANUS docet, quae actio
detur, non quando detur, quod ex aliis textibus supplendum, ad twes . O .
De agno endis S alendis liberis.
V l. asent. tit. 24. Resp. Nullum sit praejudicium marito hactenus, quod nihilominus adhuc possit contrarium probare; fit autem praejudicium, quod nisi aliud agnoscere debeat filium natum, adae M. Tia
obst. I. 6. de sis, qui sui vel ac iur. Ant. Resipi Habetur in Exerc. 3. thes. 4.