장음표시 사용
231쪽
De Contraria tutelae S utili actione.
OBst. l. ro. g. de N. G. ubi hoc dubium 2Iutum.
TI T. R. I De eo, qui pro tutore, prove Curatore
negotia gessit. ι - - αι l. 2.
exe. Resp. Dicend. putamus utrumque textum loqui de singulari casu, quo dolus adest prolutoris; & istos textus it se non pugnare, & rem venditam posse petere pupillum sive iussicapta juxta l. a. sive usucapta sit secundum textum ops Atque ita neutro cassi exceptionem, quod protulor vendide nocere pupillo. Neque enim d. l. a. restrictive inquitur, nece eludit per particulam aliquam taxati vana casum, quo res est us capta. Add. Merc. 3.ή1απ. I.
ic heredibus tutorum re curatorum. Ad l. 4. I. I.
OPp. l. 4. in stit.seq. item I. I. C. de hered. tui. veIcurat. Re Per vocem NEC LIGENT IAE absolute positam intel-
232쪽
ligitorculpa ista, quae latae culpae dolo proximae contra distingui
tur, addatur Exerc. 19. tf. 26.
Obst. Quod stipulatio non praesumatur intervenisse. Resp. Hic utique sussicit tacitam interventionem subesse, addatut thes 73.
Qui testimenta facere possunt, dc
Legibus XII. TAB. &formulam GALLI AQUILII, ut& LEG. VELLEI. poterat posthumus ita ut in isto I. affertur, institui: sed opus erat extensione IULIANI, quoad illum I.
addatur Exerc. 23. M. a. ct Merc. 3a. tw. 23. 29.er 3o. Praeterea obstat, f. et . Instit. delegat. Distinguendo inter eum, qui non habet testamenti factionem acti vam culpa sua, & qui absque sua culpa,regulariter ὐβ. procedit de eo, qui culpa sua non habet.
233쪽
De Liberis ec posthumis heredibus
instituendis vel exheredandis. Ad L 3. princip.
OBst. i L. p. l. s. de hereae instit. Resp. Ibi agitur de in stitutione, non de exheredatione ; & praeterea, ut ibi dicetur , etiam institutio certo casu.valet,licet contumeliosa, l. 3. g. r. de hereri inst. Obst. χὶ L. I. g. idem ait, de Carb. G. Resp. Exheredatio cum convitio sive ejusmodi elogio valet, dummodo illud verum sit, secus est, si probetur patrem circa causam CX- heredationis errasse, L I4. g. ult. 16. de posth. hereae inst. Inquirendum igitur est in casu text. opp. utrum sit defuncti filius: an ex adulterio conceptus, dcc. Quare cum de impuberis statu& hereditate controversia sit, recte ibi dicitur, esse locus Carboniano Edicto,uti dilata quaestione ista etiam sit filius in tempus pubertatis, interim m ittatur in bonorum paternorum possessionem.
Verb. Rumpitur testamentum. Obst. Liat.
C. de posthum. hered. insit. Resp. Pomponius in hac L Io. non decidit propositum casum specialem, sed tradit regulam genera, lem, in qua specialem casum Iustinianus in textu oppos excipit; Si nimirum testator nasciturum post mortem instituat,&eo vivo posthumus nascatur, non videtur praeteritus, sed institutus, sideo testamentum non rumpit; Si vero testator eum instituat, qui se vivo nascatur, secundum antiquam regulam natus post in ortem tanquam praeteritus testamentum rumpit.
Obst. l. io.princi de injusto rupi. ct irrit. 6II. testamento. Resp. In textu opposito nihil aliud dicitur, quam quod unius re-- . pudiatio
234쪽
pudiatio in casum ruptionis totum testamentum deducat, quod non pugnat cum hoc ea su l. I . in prisc. ins ubi substitutus ideo non admittitur, quod pars illa testamenti, qua siubstitutio est fa- eti, sit nulla propter praeteritionem posthumi. Vide latiusCU I A C. tr. IV. ad Astic. ad hane l. I . itidem in peculiari Commis fune tit. de libero O ih. ad hanc legem.
Obst. Quod ita videatur filius inter caeteros exheredatus, quod non licetprine. Inst. de Exher. kb.uResp. Sussicit, quod sub appellatione filii, filiorum filius contineatur; nec enim opus est nomen proprium exprimere, sed sussicit voce filii uti. Id vero demum est inter caeteros exheredare, si nec nomen est expressum, nec vox filii usiurpata, ae prisc. vers D. NOMINATUM, ia. exhereae lib.
De injusto, rupto; S irrito facto '
OBst. Quod alias conditionis eventus sit expectandus , l. 22.manae opusta. Resp. Id ita se habet, quando actus firmitas seu effectus dependet a conditione. In ea su vero Myus legis s. testamentum rumpitur per agnitionem post humi sui heredis, si- , ve conditio, sub qua heres quis est institutus extiterit, sive non.
Obst. I34. C. deinσ. testamento. ubi JUSTINIANUs videtur abrogare sane legem e. succurrens nePOti, qui praeteritus est, vivo adhuc patre suo ab avo in testamento. Resp. JUSTINIANUS in d. l. 3 . Nihil juris tribuit nepoti ex ipsius persona: firma enim subsistit ratio U L PIA NI in h. l. o. q uod
235쪽
non fuit opus exheredari ab avo hunc, quem filius praeccdebat, cum non esset suus heres ; Concedit vero et Imperator querelaminossiciosi testamenti ex persona patris ; perinde ac si praeparata a patre fuisset. Manet igitur, quod hic ait ULPIANUS, testamentum a nepote posthumo non rumpi, aliud enim cst rumpi testamentum agnatione posthumi ; aliud restindi per querelam inofficiosi.
Veg Idcirco. Obst. I. si. de Legat. 2. Resp. In casu
opposito legis oppositae est successio ab intestato, in I. 12. testamento quod jure Praetorio convaluit. Proinde sunt casus diversi. Sed videtur huic responsioni obstare vers. IDEM hujus legis Q. ubi JCtus alti idem dicendum circa injustum vel irritum testamentum, si bonorum possessio data fuerit ei, qui vocatur ad in testati successionem. Resp. Intelligenda est bonorum possessio secundum Tabb. quoniam is in irrito vel injusto testamento heres striptus fuerat, qui ad legitimam successionem vocabatur: At iste maluit petere honor u possessionem secundum tabulas quam Praetor ci ex bono & aequo accommodat, scit. favore testamenti, quod ita sine cujusquam injuria sustinetur. Cum igitur ex testamento succedatur, merito praestanda sunt legata & fideicommjssa. l. Noubi solutio est addita. Di --d by
236쪽
tur de arrogatione facta post mortem patris. Tertus vero in h. l. 3. de arrogatione vivo patre impuberis.
Obst. Ap. C. de substit. ct instit. Resp. In casu GV
I. s. testator volebat ex continenti conditionem adscribere, quod cum non fecerit , scriptura imperfecta est, cons. Las. detesament. In casu vero I. 8 ineu penult. testator judicavit, se velle postea conditiones adscribere, quas tamen non ad scripsit, ergo non est imperfecta; sed hanc interpretationem recipit, quasi duplex sit institutio; altera conditionalis, si conditio adscripta fuerit, altera pura, si conditio nulla adscripta sit, arg. t. a. desereri instit.
Obst. I. g. LI. f. t. Resip. Aut sola contumeliosa vel odiosa demonstratio facta est, veluti, qui de me pessime meritus est, heres esto, aut adjecta est alii demonstrationi seu heredis nomini, v. g. Filius meus impiillimus heres, esto, priori casu institutio non valet, posteriori casu valet, quia tunc adjecta contumeliosa demonstratio pro non scripta habetur, perinde ut alias conditiones impossibiles pro non adjectis habentur. Porro dubium oritur exl. 9.prosicio, ubi hereditas deberi dicitur ,quod repugnat illi institutioni, filius meus de me male meritus, heres est
237쪽
Resp. Textus, d. l. p. loquitur de hereditate, quae defertur extraneo. Casus vero supra propositus agit de filio, cui non tam ob
meritum, quam ob debitum ObVenit hereditas, L IO. eoaetis.
Obst. l. 23. C. de Leg. Resp. Si testator indivisione duodecim uncias excesserit, pro rata singulis decrescet, veluti si me heredem ex duodecim unciis scripserit, te ex sex, ego hereditatis assem habebo, alter trientem, h. g. . adae tos. 7. f. Exe c. 3 L. Quod quidem procedit, quando duodecim unciis primo relictis, mox semis secundo simpliciter relictis, at si nominatim dimidia ejusdem rei aut totius, quod relictum est, exprimatur, dimidia totius singulis debetur secund. text. oppos in L 23. C. de Leg. Cui solutioni obstare videtur, quddind. l. 23. versi cuin enim id, quoddictiam erat de toto exparte dimidia producatur ad duodecim ct sex uncio. Resp. Illa verba non sunt testatoris; sed JUSTI NIANI, ostendentis, eum, qui reliquit primo totum, secundo partem dimidiam secundum solennem assis divisionem relinquere duodecim uncias, huic sex uncias ; sed hae sex unciae continentur in illis duodecim.
Obst. I. I . f. t. Resp. Ibralius casus proponitur, quando scit. ex ipso ordine verborum testatoris colligitur , ordinem scripturae, non quantitatem partium significari.
Ad l. II.'f. I. Verb. Non sunt conjuncti. Obst. Quod in prae
cedentibus dicitur, omnibus accrescere. F. sunt conjuncti. ConfLgue. de legat. 3. Resp. Sensus illorum verborum est, quod non videantur simpliciter conjuncti, adeoque iste sine partescriptus superstes sive qui adiit hereditatem, non habet praerogativam prae
238쪽
Ad eand. i. g. 3. Uerb. Ex nulla parte. Obst. l. 33. h. t. Resp. Ibi
dupondium non est completum; sed aliquid superest sive reliquum cst, adeoque illud reliquum capit iste heres, qui ex residua parte scriptus est. Ad LObst. l. I. in fissu, cra pro nonscript. hab. adHEM 33. ιέ. g. n. 3. Resp. Textus in s. l. 29. loquitur de herede jam scripto; Texatus vero oppositus de herede scribendo , sive quando quis aliquem instituit heredem, ut hoc ipso inducat illum, ut ipse vicissimheredem instituat.
Obst. l. 3. g. a. de Leg. i. Resip. Legatum Valet, quod in voluntate tertii ponitur, non quidem, ut ab eo pendeat vis legati , ut is sit quasi arbiter & dator legati, quomodo in alienam voluntatem legatum posse conferri negatur, L sa. in f de eond. ct demonstr. sed conferri debet in arbitrium extranei tanquam conditionem l. I. de legat. r. si aliquando eum vel- Ie & voluntatem suam declarare contingat. arg. l. II. g. 3 . delegat. 3. adae l. 6. g. a. des lib. neque in heredis voluntate legatum poni potest. d 9.pen. Quod iterum accipiendum est de pleno arbitrio & mera heredis voluntate, nam valet legatum sive fideicommillam, si ita sit relictum, si aestimavit heres, si comprobavit, si justum putavit, quoniam hoc ci quasi viro bono commisissum est, I 73. deleg. i. l. II. g. 7. de legat. 3. Legatarii autem arbi trio ficilius legatum committitur. l. 6 s. si t. de te . I. l. 69. de condiso demonst. Adae Exerc. M.th. 8. n. I .ct Exerc. 3I..th. 9. S.
Obst. Quod alias primo loco scriptus liber & heres fiat ex Ff a lege
239쪽
lege AELI A SENTIA, L qui seis. h. t. de hered. inst. I.si quis feres. qtii cta quibus manum. Resp. Hoc verum est, si constat, quis pri mo sit scriptus sive institutus, in casu autem hujus legis 4r. de eo
non constat, quia ambo unum nomen habuere.
Verb. Patri inutilem, &c. Allegat Gotho Dedus tamquam obstantem L 7o. de V O. Uerum nihil ibi contrarii habetur. Obstat autem i l. sin. desiip. sexv. Resp. I in Ibi agitur de contractu, ubi tempus contractus inspicitur, aliud obtinet in limreditate, legato vel fideicommisso. h l. 46. Adael. Siux. C. de con- dict. incert. Resp. 2 Ibi dolo protrahebat tempus filiusfamilias, usque dum sui juris esset, hic vero non. Obst. a Ls mamdavero. g.fugitiv. mandat. Resp. Ibi pecun domini empta erat
De dubiis dictum est in L p. f. s. l. L ια
Obst. Quod apud PAULUM 3 sint. . inveniatur, quod
licet libertas supervacue data videatur ; institutio tamen non tru fumetur. Resp. Hoc obtinet, si in eadem causa manserit servus.
Obst. I. I. g. i. de Reguia Caton. Resp. Ex ipso textu hujus legis so. Qu*d institutio non censeatur ad tempus relata, sed sub conditione facta ; si nimirum intra annum o. decesserit testator, valet institutio, sin autem post annum 7ois decesserit, evanescia institutio,
in. Leto. de don. inter vir. ct uxor. Resp. In L. opp. intel- Iigendum est , servum ita donatum esse mortis causa, ut statim fieret uxoris, sed viro, si convalesceret, restitueretur ρ Interim
240쪽
hunc servum, dum vir aegrotat, stipulatum esse mulieri, hinc igitur non potest acquiri viro, quia non est ei stipulatus, nec mulieri, nisi confirmata donatione struus ejus esse comperiatur, ergo est in pendenti, non utri acquiratur, nam soli mulieri acquiri potest, sed utrum valeat stipulatio. Uel clarius: Maritus uxori donare mortis causa potest, vel i)ita, ut rem ad mulierem statim transferre velit, vel a ita, ut ejus rem faciat tunc, cum ipse donator mortuus erit. l. II. pr. dedon. inter vir. ct uxor. Utroque casu do natio confirma tur morte donantis, d. g. I. sed priori casu haec confirmatio retro trahitur, ut videatur etiam vivo marito fuisse mulieris. f. abo. de mori. causa donat. Posteriori casu non retro trahi - tur, sed ex die mortis valere incipit, unde etiam hoc casu acquiri . tur marito, at priori casu acquisitio est in pendenti. d. l. H. f. 2.9 s. p. de donat. inter vir. ct uxor
ε . Obst. I. 3. C. de necess. hered. Resp. Patet ex ipsa L. 33. Quod stilicet lex quidem AELIA SENTI A non impediat servum fieri necessarium heredem, sed alia lax.
Obst. Quod alias qui implevit conditionem nihilomi nus hereditatem amittere possit, i. I. I. de condiri . eausa data eausa non se. I. 63. g. 3. de condict. indes. Resp. Impleta conditione institutionis perinde est, ac si heres pure institutus fuisset, L 26. derandit. instit. Proinde suus heres statim est heres necessarius ra- tione suitatis, I. 3. de cond. o demonstr. nec potest amplius abstinere, sed denegatur ei beneficium Praetoris, quoniam sponte sua in eam necessitatem se conjecit, fit. 86. Extraneus Vero non propterea heres fit, quod impleat conditionem, sub qua institutus de condit. instit. nisi id tanquam heres secerit, L 62.prine. de A. velo. H.