장음표시 사용
241쪽
De vulgari S pupillari substitutione.
est inter filium impuberem institutum & exheredatum. Si instituto substituatur, ordo scripturae negligitur, l. 8. g.siquid sit, cte. de inof. testamento. Si exheredato substituatur, quia talis substitutio cst odiosa, La . C. de legat. omnino facienda est post tinstitutionem, qua heres intraneus patri scriptus; adeoque tur-xebato scripturae ordine non Valet. Cui solutioni iterum Obstat 1 Quod verba d. a. s. .cts.ssint generalia, adeoque non possint restringi ad casum coexheredati impuberis. Resp. Etsi vel ha d. f. . sint generalia, tamen limitatio, quae subjicitur in g. s. salis indicat praecedentem g. restringendum esse ad impuberem exheredatum. Quod vero attinet d. l. 2. g. ult. vers. Vinnalia non respiciunt scripturam; sed successionem, h. e. vertillis non significatur substitutionem pupillarem praecise scriben- mdam esse post institutionem, sed tabulas pupillares ideo facere: substitutionem & secundum gradum; quia non prius excissi ceditur, quam ex testamento paterno successio sit facta. Sedo obstare videtur, quod exheredatio, quae est odiosa, fieri iantehcredis institutionem, L iapris defere.. inst. Resp. Nidebet substitutio pupillaris exheredationi comparari; Eexheredatio pertinet ad essentiam testamenti, t. a. de rict irrit. DEI. testamento: princ. Inst. de exher. Lib. Sitem pupillaris est accidens, appendix, sequela paterni ig. liseris , Inst. de pup.subi. l. s. g.sed nec impuleris, demento. Melius autem ab essentialibus quam acc
stamentum inchoatur. Diuitiaco by Cooule
242쪽
Obst. Lar g. Dis Adopta Resp. Textus oppositus intelligendus cst de eo casu, cum nihil pervenit ad pupillum praeter propria bona ,&quartum debitum ex Constitutione DIVI PII, adeo, ut quod dicitur, arrogatorem posse substituere in sola quarta, sic accipiatur, ut Verbum SOLA excludat bona propria arrogati: in quibus arrogator substituere non potest; non excludat autem alia bona, quae arrogator reliquit pupillo: quia in his quoque bonis constat, substituere eum posse.
post reversi Resp. Verba IULIANI in hac l. 28. non commode dicit interrogative accipi debent; & interrogatio habet vim a Lfirmationis: ut exemplum est in g. inprims Inst. de eo , cui lib. causa
Si duobus institutis testator tertium ei, qui novissimus morietur, substituat, quaeritur, utrum portio primi morientis ad alterum pertineat ex testamento, an ab intestato. In hac l. 37. id tribuitur ab intestato. Obst. I. 87. s. r. de legat. 2. Resp. Inca. su textus oppositi testator fundum duobus libertis legavit, &eum, qui novissime morietur , rogavit, ut totum eum fundum certis personis restitueret. Vult igitur portionem primi morientis pervenire ad conlibertum superstitem, alioquin hic non posset totum fundum restituere; non potest autem ad eum pervenire . nisi vi fideicommissi. Ast in casu hujus legis 37. duo crant filii impuberes, quorum alter alteri sine substitutione succedit ab intestato: ac testator non jussit universiam suam hereditatem ad substitutum pervenire; sed simpliciter substituit ei, qui novissimus in aetate pupillari decesserit, add. Exerc. 33. tis. 36.
243쪽
De Conditionibus institutionum.
OBst. t. 30. de jurejur. l. 6. C. comm. utrimque jud. Resp. Distinguendum est inter contractus & ultimas voluntates: nam conditio juris jurandi reprobatur, & pro non scripta habetur, si adjecta sit ultimae voluntati; impleri autem debet, si fuerit apposita contractui; Differentiae ratio: quia excusatur, is, cui testator onus juris jurandi injunxit, quam excusationem non meretur is, qui sponte sua contraxit, & ipse onus jurisjurandi praestandi Add. haec Exerc. 3 3. th. I a
TIT. VIII. De Iure deliberandi.
OBst. l. ult. g. 13. in fin. ct haec quidem. C. de jure delig. Resp.
Regulariter non potest saepius peti; d. text. opp. justa vero causis, si siuadeat, iterum concedi potest. I. 3 ct . h. t. Praeterea textus loquitur de anno a principe impetrato, post quem amplius terminum quis petere nequit.
Dd. th. φ. Ubi dubium circa h. t. occurrens solutum.
244쪽
Vers Quod si . Obst. f. i. h. t. Resp. Privilegiu:
ailitare non debet vergere in praejudicium & fraudem credito-m. Add. ipse Gothoist. ad h. I.
Obst. aias. s. de eo, quo mei. causa. Resp. Textus in L. . ruit. loquitur de eo, qui fallens adit hereditatem , h. e. simulans, se velle adire, clim omnino nollet, quod probabit protestatio seor sim facta & declarata. Vid. Aug. Myn sing. ad Insi. g. S.s quo nonam. . legas.
Dubium ad h. t. occurrens solvit ipse Gothose.
Obst. videtur l. I . C. de repuri et Habstin. fereae Resp. Textus in g. .loquitur de eo, qui in possessione hereditatis est, textus vero oppos. deco, qui non possidet. Vid. Goth. animadv. c. 17.
Verc. Quid tamen. Obst. l. a. in fol. 2 de condit. θdemon. Resp. Textus in h. .ult. loquitur de eo, qui pro parte est
245쪽
institutus heres pure,& pro parte substitutus sub cotidis one; hoc casti licet ignoraverit conditioneat extitis te, recte adit hcredit
Obst. l. 3. s. q. de minor. Responsio habetur hic apud Gothoss.
Verb. Edictalem. Obstit, quod idem sit in decret
bonorum possessione. Resp. Decretalis hic non excluditur, vi
Ad dubium occurrens respondet ipse Gothostedus in notaVid. Halin. de Loqui not. in . m. n. s. ver ignom. cc s. p. q.:
Obst. l. 4. de autor. tui. Resp. Diverse est traditio & venditio ab aditione hereditatis. Aditio enim animi potiris est, quam facti, leu administrationis. l. 2C. de acquir. velomiti. hereri & happletur facile animus quolibet tutore autore, L piris de R. I. At venditio & traditio facti est potius, quam animi. o .ult. ee ut uris & idco autoritatem ejus tutoris desiderat, qui negotia gerit, nec sum cit honorarii autoritas. Neque huic rei ponsioni obstat, audii solutio sit facti,& tamen possi t fieri honorario tutori. L quῖ si forte. g. i. de solution. Resp. Dicitur ibi si luin, quod solutio fiat honorario tutori, sed non eo aut ore, ab eo vela pupillo recte sit, silcut nec venditio aut traditio recte.
246쪽
ἱ i . g. i. de Menae R p. Ipse Gothose. hic: dc praeterea. in e opp. agitur de alio genere editionis.
Si quis omista causa testamenti, M.
Obst. I .s i. in h. t. Resp. Distinguendi sunt duo casus: aut enim scriptus heres accepta a sublii tuto vel a legitimo hurede pecunia, hereditatem omisit, & ipse legatariis & fidei- Commissariis tenetur: aut vel b nihil accepit, & datur utilis actio cin contra possessorem, d. l. opp. ad . L. Io. 6 D. h. t. l. a. ri fideli. Ebert.
Obst. I. ult. f. t. Resp. In ista luit. idem est . qui omisit causam testamenti, &qui possidet pro donato; seu exl donatione, quae nullo modo ex testamento pendet; sed antiquiorem causam habet, quia scilicet ponestor contendit sibi donatum fuisse vel a testatore, vel ab alio, ad quem res pertinebant, puta a parente tostatoris. Ast in l. a. f. i. Heres scriptus in fraudem legata omisit hereditatem ex testamento sibi delatam, unde fa
247쪽
ctum est, ut alius eam possideat ex cause lucrativa. Videtur autem iterum obstare, quod in L 2. h. t. aga turde herede, qui pretio accepto omisit hereditatem: non ergo dici potest, eum habere ex causa lucrativa, qui prctium dedit. Resp. Textus in casu istius i. r. heres scriptus non accepit pretium a posscstbre, sed ob alio, qui vcl odio legatariorum, vel in gratiam substituti aut legitimi heredis, cui donatum volcbat, pecuniam dedit, ut heres scriptus in primo gradu omitteret hereditatem.
Verb. Habere enim. Obst. l. I. f. a. ad L. Fas Resp. Habetur in ipso textu opposito quod scilicet potestas legis Falcidiae etiam huc accommodetur sive extendatur.
Obst. I. I. g. 8. f. t- Resp. In textu opposito saltem id .icitur, quod etiam is teneatur hoc edicto, qui omisiit conditionem implere; inde autem non sequitur, quod etiam is, qui instar legatarii non est, de quo in h. l. s. agetur, possit ex hoc Edicto
Obst. f. s. h. t. Re p. Conditio emancipat: onis tum dcinum in mea potestate est, si illa conditio mihi imponatur: at cum filio meo imponitur his verbis si pater emancipaverit te, casualis est conditio, non potestativa; neque enim patri invito filius extorquere emancipationem potest.
Verb. Pro emtore. Obst. l. pr. de acquiri vetiam cfere . Resp. Hic textus in L uit. loquitur de herede extraneo scripto,& de actione ex hoc edicto. Opp. Vero Lyr. tractat
248쪽
Verb. Pro donata Obst. I. r. h. t. ubi hoc dubi-
Pp. Quod alius quis dicatur dominus ususfiumis. Resp. Ibi late dominium sumitur pro jure in re in genere ; hic autem agitur de domino servi: Dominus autem servi utique non est ustui ructuarius , neque etiam stricte loquendo bonae fidei possessor.
Obst. l. io. g. r. de quaest. Resip. Incus . dicitur, quod servus sillifamilias non possit torqueri contra patrem domini eous, nec scrvus patris contra filium domini.
I. Erb. Per omnia, &c. Obst. l. r. de procurat. ubi hoc dubium solutum.
Obst. l. pen. in f de condit. instit. Resp. Imo nihil contrarii ibi habetur: dicitur enim & in Acopp. quod adiectio conditionis non valeat, quia hereditas ad meretur, deficiente conditione.
249쪽
Verb. Totum deberi, &c. Obst. Quod pars
videatur saltem debita per L i9. h. t. Resp. In textu l. I . hic casus proponitur: duo sunt instituti heredes,& cuilibet eorum est datus substitutus, unus illorum institutorum decedit, antequam testator faceret codicillos, in quibus relinquit lcgata, de alter institutorum remanlii vivus post mortem testatoris: utilia ertant dicta legata, relicta in Codicillis, post mortem dicti here- idis; sed cohaeres, qui remansiit vivus, debct integra legata praestare, quia cohaeres adjunctus fuit ei in praestandis legatis, qui non aerat in rebus humanis eo tempore, quo in codicillis adjungebatur. Alius vero casus in d. l. l9. habetur.
Obst. I. r. C. de Deicomm. Resp. Non negatur in h. f. per epistolam fideicommissum relinqui possie, sed solum dicitur, quod hujusmodi literae, quibus hereditas nude promittitur vel amor erga aliquem exprimitur, vim codicillorum non obti
Resp. Heres legatariis partem duntaxat praestat,nisi partem hereditatis sibi ademptam rogatus a testatore fuerat alteri restituere quo casu non videtur oneratus, quasi futurus heres ex asse: quandoquidem in parte rostituta non est cum effectu heres ; sed fideicommissarius est loco heredis. Quoniam ergo hoc in M. o. contingit, deciditur solidum praestare. Ait in L au. h. t. ut o l. 77. et g. cum existimaret. 29. quia testator putabat futurum, ut cum pleno effectu heres esset ex asse, recte dicitur, eum, qui ex parte praeter spem lcstatoris successit, partem tamen legatariis debere .
250쪽
' Bll. I. 3 . in f n. de condit. ct demonstr. Resp. Optime textum
corrigit CUJAC. a. OU. 39. & legit: Ut haec scriptura habeat in se& deminutionem legati, & augmentum. Intendit e MimJCtus ostendere differentiam inter praesens, praeteritum & futurum tempus: cum ergo dixerit in β penult. istitis l. 3 . verba: aurum, quod uxoris causa paratum est: habere demonstrationem,& id deberi quod aderat jam tempore testamenti, nec deminulegatum alienatione, nisi testator minuere voluerit. Hinc jam in f .ult. verba: quod paratum erit, dicit habere dc dcminutionem& augmentum, quia spectandum est tempus mortis: alias namque si & legatum in g. ult. diceretur habere demonstrationem, nulla constitueretur inter casum, g. ult. erpen. differentia. Praeterea vox: demonstrationem 3 possit ing. Dit. retineri, quia haec inter casium f. l. 6. ct d. g. ult. intercedit differentia : quod Stichus consistat in uno corpore, adeoque istis verbis subest conditio, si meus erat; aurum vero consistit in aliqua universitate, adeoque haec verba: quod paratum erit uxoris causa: demonstrationem continent, quod scilicet tempore mortis ex universitate aim extiterit.
Obst. l. 3 . g. a. dei g. r. Resip. Lex opp. loquitur delegato vel fideicommissio acquisito: h. I. . de legato delato quidem, sed nondum acquisito. Defertur ipsis jure, cima agnosci potest, ni l. mirum adita hereditate; acquiritur dum agnoicitur,l. 23. ιυ it.