장음표시 사용
251쪽
instit. l. 26. g. tio. de eis. liberi. Itaque delatum repudari pot acquilitum autem non potest, i. i. g. decretalis, risiicces. Ed Z. Obst. I. io 3. de V O. quam ipse Gothose. solvit.
Obst. I. 16 . V. de V. S. l. 6. in f de tes'. tutel. g. ult. Insi. qtiites .fas. pog Reip. Textus in h. l. 17. respicit exheredationem foeminarum, quam non opus erat nominatim facere, sed inter caete ros foeminae exheredari poterant, dummodo eis aliquid legaretur, ne videantur praeteritae per Oblii Vionem. g.posthumi. Inst. de exher. lib. Cum ergo posthumae damnosum esset, si sub legato filiabus relicta intelligeretur, cum pro exheredata haberetur ; ideo tali casu non videtur sensiisse de posthuma, nisi mentionem aliqua parte testamenti posthumae fecisset: quod si non secerit mentio nem, praeterita cit , ejusque agnatione rumpitur testamentum. Alia subest ratio in aliis casibus, quo spectant textus Opp. v. g. tu-
toris datio semper utilis est posthumae, adeoque sub filia comprehenditur posthuma.
obst. I. s. g. r. quib. moin usu fr. amitt. Resip. Alia est ratio usu sfruinis aedium, qui solum in superilate consistit, non in Add. not. Apr. ad d. l. 3.
Obst. l. i S. LV. S. Resp. Ibi latius sumitur vox pecuniae.
Obst. L de leg. 2. Res p. In casu textus opp. testator sim plicitcr diem legatorum protulerat, proinde Onam iam legatorum, atque adeo etiam eorum, quibus dies apposita fuit: sed in casu hujus 6. 2. duntaxat eorum diem protulit, quibus dies apposita non fuit: uti constat ex pr. o S. I. Uudd. I. .
252쪽
Obst. l. 3. g. i. dit. Resp. Ibi habetur limitatio, quod ista, quae sine damno aedium auscrri postiunt, detrahere liceat: add. Dis . nostra de aedis priv.
Ad ejus l. i. g. 2. Vers Sed si sub cond. Obst. l. i. g. ult. de . Cist.
. Resp. In hoc g. r. agitur de legato puro; in textu veroopp. delegato conditionali, seu de fundo tuo tibi relicto sub hac conditio ne, si vivo testatore eum alienaveris.
Obst. I. ue a. de condit demonstr. Resip. Verba ista: Si Titius voluerit: aliquando habent vim conditionis, aliquando vero vim conferendi in voluntatem Titii. Cum faciunt conditionem, valet legatum. d. l. opp. cum in voluntatem Titii conferunt, inutile est legatum, L. f. a. Dependet autem ex testatoris voluntate, quomodo ejusmodi verba addita velit.
ιβ. Resp. Alia est ratio ususfructus, qui consistit insupersicie ipsus corporis, quo extincto, necesse est extinguatur usu sfrui ous.
Ad ejusd. l. Verb. Vestimentum ex eo fiat,& c. Obst. l.
i 88. prisc. de leg. s. Resp. Oppositus textus loquitur de vestimento ante legatum facto, de quo non videtur testator cogitasse, dum lanam legavit: at in h. l. .f. 2. agitur de vestimento post
253쪽
' legatam lanam facto, & sententiam JULIANi non omnino probat ULPIANUS; sed cum limitatione : si scilicet non
constet de mutata testatoris voluntate.
Obst. I. I . de naefurt. ad quam itidem ipse Gothos redus respondet.
Dubium, quod circa hunc textum occurrit, itidem ex- iplanat ipse Gothoi redus.
Obst. l. 61. in s. de leg. r. Resip. Non dicitur legatum inutile respectu legatarii, sed respectu heredis legatario succedentis, ad quem servus non pertinebit, cum mortuo Titio consequatur libertatem, interim tamen Titii legatarius, quamdiu vivet , cum servum post debit , quod autem hoc g . loquatur de herede legatarii, non de ip legatario, constat ex*I.praeced. Cum enim ing. D. dicatur: si servus Titio legatus sit, & idem post mortem Titii liber esse jussus fuerit: & mox subjiciatur: inutile est Iegatum, repetendum est, post mortem scilicet Titii. Ut ita vivo Titio legatum utile dicatur, eo mortuo inutile; Alias dicendum esset in d. g. D. sententiam JULIANI tantum referri,
254쪽
Obst. l. 38. g. I p. de O. Resp. Sensus h. l. 70.est, quod icta verba non recipiant ambiguum sensum, quasi dena dixisse vi deatur, qui decem dixit; sed quod decem sint simul assignata. Titio&Sejo, adeoque inter eos dividcnda; Praeterea si hic intes lectus h. l. 79. non esset admittendus; responderi posset distin. guendo inter legata & stipulationes. Nam in stipulationibus interpretatio sumitur in dubio contra stipulantem, qui sibi debet imputare, cur non apertilis locutus: Et promissior non prassitimi. tur consentire, nisi in minimam summata re. l. 34. de Ra. Alia est ratio legatorum, quae pendent ex benigna sola testatoris vo .luntate, & pleniorcio recipiunt interpretationem, L ir. g. e meteris de Uuct halit.
Obst. I. ad itim Trebest. Resp. Heres institutus, ibi dicitur Scrogatus hereditatem restituere Titio, recusat eam adire, sed coactus adiit, postulante fideicommissiario, merito ergo amittit Falcidiam, ut & legatum & fideicommissum, cum possit absque periculo suo adire, & voluntatem defuncti supremam implere, offerente fideicommissario cautionem indemnitatis. I. . eod. In H L 87. agitur de eo, qui recusavit adire, cum non posset adire sine suo periculo, nemine offerente cautionem indemnitatis, hunc enim non est aequum repelli a petitione legati aut fideicommissi. e
Vide Gesiis. Exerc. ia. isique not. in D. l. iO8. j. IO. Obst. l. Iro. de M. O. Resp. Aut est actum inter contra- hentes, ut hic strino sit conditionalis.&tunc equimur id, quod actum est. Aut id non est actum, & sequimur usum juris & so
255쪽
lidam interpretationem, ut scilicet hic sermo non contineat con-. ditionem, add. L. Icio. de H O.
q. 6. Obst. I. pr. de condit. ct demonstr. Res p. Non cogitur pater recto & ordinario jure; sed extra ordinem , d. l. opp., d l. I 2 . Obst. l. 17. de duo in rea. Resp. Quando NERUS in h. L ia . ait, heredes debere partes viriles; non loqui simpliciter de heredibus, ut dicere possimus, orationem indnitam accipi debere pro universali, sed coangustat onus legati a heredes nominatim, seu simpliciter & expresse enumeratos a testatore. Cum enim testator non vult omnes heredes onerare legato, specialiter eos nominat vel demonstrat, a quibus legatum praestari putat: tunc ergo debent partes viriles, quamvis si nominati non essent, partes hereditarias haberent, ut& caeteri heredes. In oppo verbi. PAULUS non docet, quantum singuli heredes debeant ; sed quantum legatario dcbcatur.
256쪽
Vers Quid enim interest Θ Obst. 168. de ered.
I. ii. f. a. l. sa L er demonstr. I. M. f. 7. de leg. Resp. Distinguendo: Aut principalis origo & constitutio legati ponitur in mera voluntate alterius, ut is sit aut dandi legati: &hoc silensit is, qui mihi sic legavit: Si Cajus voluerit, is si totum posivit in voluntatem Caji, inutile est legatum , d. l. sa. de condo demonstr. quia cum testamentum sit voluntatis nostrae testatio, quae in eo. scripta sunt, non aliter rata testamentove scripta videntur, quam si ex nostra voluntate Originem capiant. Aut his verbis: Si Cajus voluerit, injicere testator conditionem voluit legato, & hoc casti valebit legatum; legatum enim non tantum eam conditionem , recipit, quae in casum consertur ; sed & eam, quae confertur in factum alterius; veluti: Si Cajus Capitolium ascenderit: vel quae in voluntatem alterius ponitur; Si Cajus voluerit, & conditionem facit voluntas defuncti sola, non figura verborum. l. I9. pr.' θ g. rude condit. ct demonstr. Non enim ad verba, sed ad ea, quae ex verbis testator intelligi voluit, testatori obtemperandum est. Atque ita fit, ut haec verba: Si Cajus voluerit; modo faciunt, conditionem, modo non faciunt, ex mente scit . defuncti. Porro si his verbis: Si Cajus voluerit: testator in conditione legatum onere vδluit, non in mera voluntate alterius valebit legatum,
quia ex arbitrio & mera voluntate testatoris proficiscitur. Haec autem conditio, si voluerit: hanc vim habet, ut voluntate testatoris, non voluntate Caji accedente legatum conserat; non vero accedente voluntate Caji, legatum non debeatur ; Et hoc est, quod dicitur, conserri posse legatum velut conditionem seu in vim conditionis seu conditionalis, ad . l. 46. ii. des ei
257쪽
bst. l. 7. de aur. O arg. leg. Resp. Aut legato testator haec verba scri psit: qui meus erit: aut adscripsit haec verba: qui meus cst: aut ejusmodi verba non adjecit, sed simpliciter ita fundum nona inatim legavit; fundum Titianum dato, Primo casu li Verba: qui meus erit, quoniam futuri temporis significationen habent, augmentum & diminutioncm recipiunt. l. 3 g. ult. deaur. o arg. leg. Secundo casu haec verba: Si meus est: vel haec demonstratio: Meum ; augmentum & diminutionem non recipiunt, quia praesens tempus lignificatur, & id tantum debetur te gatario, quod fuit testamenti tempore, non quod access t. d. opp. 7. 4 ertio denique casu itidem locus est augmento & decre
Obst. Lis. g. 13. de condict. in e . Resp. Aliud est in con. . tractibus, aliud ob favorem earum in ultimis voluntatibus. Sic. licet alias in alternativis promissoris seu debitoris electio sit. I. io. s. in. deIure dot. Tamen in ultimis voluntatibus illi, qui creditoris locum obtinet, clectio concedi potest. Add. Cludius Tr. de Cond. in icb. c. 3. n. 27 seqq.
Obst. Quod alias repudiante altero, alter totum inibeat. I. Ig. i. deus rua. accres. Resp. Distinguitur inter proprietati& usum fructium. l. opp. loquitur de usi fructu: haec lex, de pro
prietate : Deinde distinguendum est inter habere totum S ac crescere: cum enim proprietas servo communi legata est, uno modo ad eum pertinet, sed manet penes heredem; cum autem
cx dominis repudiante, portio ejus nec alteri accrescit, nec ullo modo ad eum pertinet, sed manet penes heredem; cum an legatus est usu si ructus, & alter dominus repudiat partem suam; P haec quidem alteri non accrescit, quia jus accrescendi induobi ,ectatur: hic autem inspicitur perlona servi, qui unus est, iam
258쪽
dominorum, qui duo sunt, sed jure dominii, quod in servum ha -
det, totum Occupat, quod enim servus communis alteri domino non acquirit, id alteri acquirit in solidum ; ideo autem magis soc-
ctatur persona servi, cum ei legatus est ususfructus, quantum le-
i. gata proprietas, quia iis asstuctus est jus personale, quod per- sonae cohaeret. l. 3. g. ult. moae usus r. et I usus amitt
Verb. Amissum non esse. Obsta. 26. xi.insim sit.
Resp. Ibi subscriptione expresse consensit in obligationem, hic autem laltem ut testis adsuit; subscribere enim est nomen sitium ii, ad pingere, & praeterea literis significare, cui rei, cuique negotio: subiccibat. Subscriptor ergo pro consentiente habetur.
Verb. Quod ne repudiari. Obst. l. 7. deleg. i. Ubi
dicitur legatum delatum servo dominum repudiare posse. Resp Textus opp. loquitur de legato delato, non de agnito & acquisi- a to; in hoc veros. a. agitur non de delato; sed de jam acquisito is fideicommistb : cum ergo sit acquisitum, repudiari non potest: P test tamen per consensiam amitti.
Obst. I. 18. Haur. o Resp. In textu Opp. nomina i L tim uxori testator annulos & vestem reddi jussit: unde cuna specialiter appareat, eum de his rebus cogitasse: non mirum est, si le-- . gasse videtur 3 cum falsa demonstratio non vitiet legatum. l. r . t . I. 3 is coni o demonstri In hoc vero G 3. testator generalibus verbis vetuit uxorem ab haeredibus inquietari, quasi nullam marie . ti pecuniam penes se mulier haberet: ex quibus verbis non appa-o ret, res, de domo mariti in praetorium uxoris translatas, testatorem velle uaori legare.
259쪽
Verb. Testamento. Obst. Quod etiam codicil
lis possint relinqui legata. Resp. Codicillis testamento confirmatis legata relinquuntur, quoniam hi codicilli pars testamenti sunt, L i .princ. de jur. Cossic.
Obst. Quod inter eos jus accrescendi non sit, inter quos non est coniunctio, usu rue'. accre . Resp. Uti que etiam in h. l. i. coniunctio est inter Mevium, Sejuni & Titium, quia vocantur ad candem rem, adeoque uno deficiente reli
quis simul accrescit portio deficientis. Neque Maevius & Sejus aecipuum jus accrescendi inter se habent, quia non praecipuoiquo genere conjunctionis sunt juncti; separatim enim, ut dicit textus, partes fundi sunt legata seu sine copulatione verborum partes diversas legavit testator; ad quas partes etiam vocatur sive jungitur tertius ille Titius cui totus fundus legatus.
Verb. Dos sine ratione de l. &c. Obst. l. s.
de rit o G .dst.praleg. Resp. Legatum dotis continet actionem de dote, in actione de dote fierct compensatio&deductio ipso jure ob impensas necessarias, fiet & eadem deductio in actione praelegatae dotis: sed hoc amplius est in hac actione legati sci licet quam in illa: Quoniam in hac actione ab herede non retinebantur aliae impcni k; in illa retinebuntur arbitrio judicis rei uxoriae. Et haec ira Obtinent, cum vir uxori suae legavit dotem, si vero extraneus ab herede instituto uxori heredis sui legavit. quidquid ad heredem dotis nomine perveni siet, tunc omne debet maritus praestare uxori, quod ad eum pervenit dotis causa nullo deducto. nullo compentato. Ergo hoc casu ne impensas qui
260쪽
Obst. I. 23. h. t. Resp. Quando testator dicit in testamentot vindicato Vel percipito, rem istam videtur legatario dedisse iii electionem, plane g.D. delegat. I. Sed si dicat HERES DATO, heredi videtur tribuisse electionem, si l. 3. s. ult. Si denique dicat: LEGO, in dubio interpretatio benitor pro legatario suscipitur, ibi tributa censetur et ectio , d . opp. amvis enim distinctio inter legatum per damnationem &leti'tum per vindicationem a JUSTINIANO sit sublata, in LI. C. communis de Mari tamen haec differentia, qua modo electio datur heredi, modo legatario, non est omnino sublata; quodammodo tamen istam sublatam esse existimat PACIUS; quatenus scilicet legatarius cum semper possit eligere actionem. quam sequitur rei electio; seu rei vindicationem, recte dici potan semper habere electionem ; si maluerit agere in personam, es dicto casu eliget.
obst. I. as. δε iure rit. Ubi legatario onus probandi itur. Resp. Ibi planε alius casus proponitur: Non enim j a diversis heredibus eadem quantitas est i egata, addatur C vjac.
Obst. I. p. g. I. de R. H. Resip. Haec lex s. loquitur: legato nondum agnito &ita non acquisito, L. Iu de eod. instistem superest ex re nobIs debita, nobis non debetur, quia delator interitu speciei liberatur, La3. LV. O. quod autem ex re
jam nostra sive nobis jam acquisita superest, id vindicari potest per CLIus Oppositos. O