장음표시 사용
411쪽
valet, qnia resipiciunt ad quantitatem ante expressam. Confci 3 . g. I. f. t.
Obst. 1 i. in D. Winut. stipui. Resp. Textus illa Ioquitur de pupillo&tutores hic agitur de minore. Obst. si
l. 3. C. de in integri restit. min. ubi venditio a minore curatorem habente facta, sine autoritate curatoris non valet. Ergo, nec stipulatio hic valere debet. Res I Distinguendo inter obligationem , qua de rebus suis disponunt, & qua ad factum aliquod faltem se obstringunt. Illa est nulla , si curator, quem habet in iis nor constitutum, non consensierit,ae textuo posi. Haec vero e iam absque curatore subsistit, 6. I. io I. Adae Merc. 6.Mσ- o.
Resp. i) Cum ALCI ATO & CUI AC Io, dictum textum
oppositum de alienatione accipiendum esse, non vero de nuda obligatione. Add. l. 3. de O. ct A. Lult. g. i. de M. O. Neque obstat, quod in ista l. 3. fiat mentio venditionis&contractus,&non alienationis, quia saepe venditionis nomine aIienatio, utpote consequens venditionis continetur. Neque etiam obstat, quod in ead. l. 3. minor curatorem habens dicatur non absimilis prodigo, at prodigus non obligatur, l. 6. de V. O. Nam similis quidem est ex parte seu quoad alienationem, de qua ibi agitur, non vero quoad omni
Lleg. I. I. 2O. eoaetis. c H. β. i. Hleg. z. Ubi debitor, nempe heres rei legatae sub disjunctione,cum semel elegerit,dixit, utram dare velit, mutare sententiam non potest. Resp. In legato is circo id receptum est, quia statim electione heredis & simul acce- ptione sive agnitione acquiritur ipsi Iegata fio legatum,& proin de semel acquisitum legatario, non potest heres suae sententiae
412쪽
-- mutatione adimere rurs. s. Ubλ λ l 9. θί s . ,e; D Ubi promistor habens electionem tantum usque ad litis comestauonem, & non diutim eam uiurpare potest, sed hic etiam post litem contestatam usque ad sblutionem. Resi, ibi non est talis ele ctio, qualis in hac lege; Hic enim res, cujus istelictio, promissa est,&est in obligatione; sed ibi non ust mobligatione,& proinde litis contestatio hic non mutat ob igarionem. Nam qui ex obligatione disjunctiva rem petit, cogitur Cam petere, uti debetur, nempe sub disjunctione. Addatur etiam Gothostedus in nolis hia.
Textus oppositus loquitur de aequitate, hic agitur de ipso jure, quod nimirum statim debeatur. Licet aequius iit quoad solutionem temperamentum aliquod temporis concedi. Obst. Σ)g.ult. de inutii stipui. Resp. Intelligendus est iste g. de re aliqua, quae non est in isto loco, ubi contractus fit, quo casu promictbri dandum cst tempus, quo rem tradere possit. Addatur etiam Cothostedus hic.
Obst. I. s. f. L Res p. Titius solutionis causa tantum adjicitur, non vero Obligationis, i 1 3. h. t L Io. de solui. Solvere autem est facti, p. g. ult. de Curfumos nota autem fiunt incerta.
Obst. I. 1os. g. io. deleg. I. Resp. Distinguendiam: vel actum est inter contrahentes, ut hic sermo sit conditionalis, de tum sequimur id, qtiod actum est, secundum textum oppositum. Vel id non est actum, & sequimur usum juris, & solitam interpreatationem, ut scilicet hic sermo non contineat conditionem, quia est praesentis temporis, h. l. NO. .
413쪽
Obst. l. 77. g. delegat. a. t. ss. I. decondit. edi demonstr. Lit. A dedon. inter vir. ct uxor. Lap. g.s in D. deliber. Erpasib. 1 is. quando Hes legat. Resp. Pro ratione diversarum materiarum haec sunt distinguenda, in aliis enim deportatio comparatur morti naturali, in aliis nou.
o Obst. l. 17. de Uur. Ubi quidam promiserat se praestitu-xum usuras quincunces, & simul promiserat, si aliquo anno non bivisset usuras, tum sie ex primo tempore soluturum semisses usi ras: & postea solutis per aliquot annos usuris quincuncibus postea non solvit, atque ita commissa fuit stipulatio de semigibus, quaeritur , an promissor teneatur ad semisses, non tantum in suturum, sed etiam in praeteritum, & ait teneri tantum in futurum. Resp. Id inde fieri, quia praeteritis annis promissor jam solverat usuras, nempe quincunces, quibus iisdem annis, si jam cogeretur &cemisses solvere, modus usurarum esset illegitimus, essent enim usurae deunces, seu undecim pro centum, qui modus est il- legitimus, Leos C. de usum, & hoc est, quod ait/cI7. haec constitutio ad finitum modum seu lege definitum excedit, sic enim ita legunt Pandectae Florentinae. Vide Strauch. Diff. s. thes 29.
414쪽
Allegat hic Gothostedus tanquam obstantem 1 . infrileg. I. ubi tamen idem habetur, quod in hoc textu dicitur.
et I T. I L. , . De duobus reiS, M.
VErb. Et parvi refert. Obst. princip. Insul. ε . versi
Num si prius. Resp. Hic versus non ita praecise accipiendus est, quasi duo rei stipulandi, ita nunquam constitui intelli gantur, cum singulis separatim interrogantibus promissor etiam separatim respondet; nam utique si hoc actum appareat, ut rei stipulandi fiant, quo minus fiant, non obstabit haec respondenti differentia: sicut ex converisnon obstat, quo minus duo rei pro- . mittendi fiant, si hoc actum sit, quod singuli separatim rogati sunt α spopondeIunt.
versa subest una Sc non una obligatio, uti exponitur th. 27.
Obst. I. a. f. t. Resp. Specialis casus in faelege g. proponitur; Nimirum hic: In instrumento quodam scriptum erat, Titium & Sejum promisisse Maevio ioo. daret Constabat vero Titium non fuisse praesentem in stipulatione, adeoque respectu ejus stipulationem esse nullius momenti, quaeritur, utrum Sejus in solidum teneatur: Distinguitur aut actum est, ut essent duo ret promittendi, & tunc solus Sejus , qui praesens suit, Obligatur in solidum: Sin autem hoc non sit actum; sed ut diverta
415쪽
stibi D t promissioncs, voluerint: tunc Sejus obligabitur tantum pro sua part .
M. I. Resp. Pro conciliatione tria sunt notanda i) duas separatas quaestiones esse: alteram, utrum legatario tota res legata debeatur, an ejus pars; alteram, pro qua parte singuli heredes teneantur. Prior quaestio tractatur in h. LI7. ut & in I. Io Irincide leg. I. ac in L unis. I. usi autem, ver is autem disjunctim C. de ea
ducis lugendes. Posterior a MODESTINO in I. 33. de ter a. a NER AC in aetono . ia . deleg. I. O POMPONIO in L 36. g. nit. eoaetis. a) nominatim legatum dici, non cum heredes propriis nominibus indicantur, sed cum intelligitur, a quo legatum sit, licet nomen pronuntiatum non sit, i. so. δε leg. 3. ιὶ nota, subesse in ε. l. 17. mendum aliquod ostendit manifesta contradi-
inio: delenda igitur sunt verba: pro hereditanis partibus:
his praemissis dicimus, cum omnes heredes eodem legato Onerantur, eos teneri pro partibus hereditariis, quia ratione hered, talis ocierantur; Cum autem aliqui non omnes graVantur, eos 'debere partes viriles; & enumeratiCnem quorundam heredum hoc facere, d. l. Ia . quia certa est testatoris voluntas, totum IN satum valere, d. l. Io .princide leg. I. Nec totum valeret, si tantum pro hereditariis quorundam partibus deberetur, quando- έ quidem pro partibus aliorum heredum esset inutile. Modesti. nus igitur in L 33. princ. de leg. a. non loquitur de legato a quibusdam heredibus relicto, sed simpliciter heredes gravatos proponit. Neratius vero irid. I. oppos, dum ait, heredes debere partes viriles, non loquitur simpliciter de heredibus, ut dicere possimus, orationem indefinitam accipi possie pro virili; sed coangustat onus legati ad heredes nominatim seu specialiter de expreste enumeratos a testatore. Cum igitur testator non vult omnes here-
416쪽
des onerare legato, specialiter eos indigitat, a quibus vult lagatum: tunc igitur debent partes viriles: quamvis si nominati non essent, partes hereditarias deberent, ut & caeteri heredes. Ast Paulus in h. l. II. non docet, quantum singuli heredes debeant,
sed quantum legatari debeatur, ut jam supra dictum. l. 8. obst. l. 32. g. . de usur. Resp. Iam est addita ad dictam
Wrb. Non aequaliter. Obst. L 37. h. t. Resp. Semvus communis dominis suis stipulari multis modis potest, aut enim stipulatur propriis eorum appellationibus expressis, hoc modo Titio & Sejo dare spondes: aut sub dominorum appellatione a dominis meis darespondens, aut conjuncta utraque appellatione, & hoc iterum bifariam: quia vel propria nomina praecedunt, velati Titio & Sejo, dominis meis dare spondes: vel Postponuntur , hoc modo dominis meis, Titio & Sejo dare spondes ; Cuiussita nomina exprimuntur, pro virilibus partibus acinquiritur : cum tantum domini appellantur, pro partibus dominicis debetur: cum utraque appellatio est expressa, magis habetur ratio ejus, quae priori loco posita est, nam haec principalem causam obtinet; quae vero sequitur, tantum distractionis gratia aut prioris partis explicandae causa adjecta censetur. Ad Exerc. no-Qstras. Gem x Huic vero conciliationi videtur obstare, quod in hac lege 7.prine. ponatur, servum dominis suis nominatimsti pulatum esse; unde videtur propria dominorum nomina expressa fuisse. Resp. Nominatim oratio concipi dicitur, non saltem si nomen
417쪽
i s nomen aut praenomen, aut cognomen alicujus exprimatur, sed etiam, sit nomine appellativo, vel quacunque alia distractione significetur. Confl. I. g. a. ct 3.prisc. de lib. ctristia Sic in s. I. . nominatim facta stipulatio dicitur, non quia servus dominos suos propriis nominibus signi Marit, sed quia nec sibi, nee aliis, nec impersonaliter, sed specialiter illis dominis suis stipulatus fuerat.
obst. I. 4, de divers ct tempor.prascr. Resp. In h. l. 1 f. agitur de tempore, quod actioni a jure tributum est, ut cum diciis mus , actionem esse annalem, Vel biennii; textus vero oppositus loquitur ds die latisdationis seu de tempore, ad quod fidejus rse obligavit, puta ad annum: huic enim fidejutari tempus statim currit, adeo, ut anno elapso liberetur, ultra quem fidejubere noluit: Illi autem creditori tempus actionis non currit, priusquam agere possit.
Vers Ususfructus sine personae. Obst. l. s. C.
denat. lib. vers. etiam adi sor.personas pertinentibus. Resp. Utique personam ibi subesse patet ex ipso casu illius legis.
reditas repraesentet vicem personae, I. i. de A. R. D. Resp. In usu fructu factum personae requiritur, adeoque illa repraesentatio non habet locum. Vides. Excrc. 47. thes. Φ.
Verb. Suspendi non potest. Obst. I. iat. in
commvn.pradior. Resp. Diversitas casuum diversas decisiones requirit: aut enim persona est, quae facere aliquid potest, putastipulari; & quaeritur an possit ejus stipulatio in pendenti esse, ita ut extrinsecus id accipiat: aut est persona ad id faciendum non
418쪽
idonea ; Priori casu actus purus in suspenso esse potest, ut climunus ex multis fundi domini cedit servitutem, cessio pendet, do nec alii socii vel similiter cedant, vel cedere recusent, his enim cedentibus prima accessio confirmatur, quasi primus quoque eodem tempore cesserit 3 cedere autem nolentibus, prima cessio redditur inutilis, d. textu on . Posteriori casu statim actus ipis iure nullus est,adebui non possit ex postfacto confirmari, quia non subest persona capax & idonea: veluti si servus hereditarius usum fructum stipuletur , h. l. 26.
Ad eund. LVest. Ex praesenti vires accipit. Obst. I. M
ver . unde eleganter ad L. Falciae Resp. Nulla hic subest pugna, quamvis sub conditione pendeat stipulatio, dc tum demum de beatur, cum conditio extitit,adebque tunc stipulatio vires accipere videatur: quia tamen conditio retro trahitur ad tempus contractus ; & perinde habetur, ac si statim fuisset impleta, I. u. qui pol. in pign. 7SIrinc. de κ. O. adeo, ut nisi ab initio contractus valere possit, conditio non exspectetur: quia quandocunque existat, fingitur hoc ipso contractus tempore extitisse, idcirco ex praesenti tempors, ad quod conditio impleta trahitur stipu- Iatio dicitur vires accipere. Hac ratione itaque stipu latio dicitur ex tempore praesenti vires accipere': quia non accipit ex tempore , quo conditio revera existit, sed ex ipso initio, ad quod fictione juris conditio trahitur. Add. C U I A C. in ael. 8.princi de HO.
Obst. l. asg. 6. de usust. Quod dubium hic solvit Go.
Obst. I. Io. 6. t. Resp. Textus oppositus loquitur de duobus bonae fidei possessoribus; non igitur potest ad alterum bonae fidei posse rem spectare id, quod stivus ex te unius bonae
419쪽
fidei possessoris acquisviti cum neque res ista, ex qua quaesitum est, nec servus ad istum f. l. 27. in sin. f. t junct. 9 s. Ins7.per quas per . cuique acquis. Textus vero in L 28. s. I. agit deservo, qui habet revera duos dominos- δε .
ob I I6. I s. g. a. h. t. Resp. Multum interest, utrum quis stipuletur futuro heredi, quatenus est hetes, disi appellatione heredis, veluti ei, qui hereditatem adibit dari: aut futuro heredi dari i an ejus nomine expressis, veluti Seio dari. Priori casu stipvi tio valet , perinde ac si tempore stipusationis heres esset, quoniam aditio retrotrahitur, si 28. Cult. Posteriori casu non valet, quia servus stipulatus est extraneo; est stipu- Iatio, quae ab initio non valet, expostfacto confirmatur, c I6. h. t. Obst.. a l. r. 6. de N. G. Resp. Distinguendum est inter veritatem & fictionem juris. Veritate inspecta heres nondum adiit , idcirco si hoc temporc negotia geruntur, non possunt dici negotia heredis, qui fortasse non adibit, quanquam si postea adierit, aditio illa retrotraheretur, & per fictionem iuris continuabitur eum morte defuncti. Sic enim licet passim hereditas dicatur personam domini repraesentare, quod sit fictione quadam juris, nihilominus tamen verum est, hereditate jacente hereditarias res esse nullius, ZI.prisc. de R. D. Neque enim sunt defuncti, qui obiit, nec heredis, qui no ndum adiici
Verb. Acquisitum erit. Obst. l. 46. de hereae
inst. insin. Resp. Ex verbis ultimis hujus legis ultimae: si ta men dolo malo id fuerit: quod non fecit in casu textus oppositi, tum ex mente testatoris hereditatem per interpositam personam post emancipationem sibi restitui mandavit.
420쪽
Allegat hic tanquam obstant: sinsf. Lubi tamen nihil contrarii habetur. . . . in
Obst. l. s s. g.pen. de setat. Resp. Textus Oppositus loquitur de reo & mandatore. At hic f. iast. loquitur de duobus fideiussoribus. Non est autem iniquum exigi ab altero decem quamvis ei actio emcax cedi non possit adversus fidejussorem: Nam satis est, sit cedatur adversus debitorem.
Obst. l. v. mnae Resp. In casu textus oppos ti reus liberatus , non quidem eo , quod fidejussor creditori heres extiterit, sed quod jam ante creditori condemnatus fuerit, accepto sa -