Fragmenta vaticana mosaicarum et romanarum legum collatio

1쪽

RECOGNOVIT

3쪽

Praefatio 3Εx empto et uendito c. 1 40 20 De usu fructu c. 41-93 31 De re uxoria ac dotibus c. 94 122 48 De excusatione c. 123-247 55 Quando donator intellegatur reuocasse uoluntatein c. 248-259 75 Ad legem Cinciam de donationibus, c. 260 316 ... 82 De cognitoribus et procuratoribus c. 317-341 .... 100Mosaicarum et Romanarum legum collatio 107Praefatio . 109 I De sicariis set homicidis casu uel uoluntate= 436 De casualibus homicidiis . 138 II De atroci iniuria . 143 III De iure et saeuitia dominorum 147 ΙΙΙΙ De adulteriis . - . . 149

VII De surthus et de poena eorum J6lVIII De salso testimonio . . 104 VIIII Do familiaris testimonio non admittendis . . . . .. 167

XI De abactoribus . . . . A 3 1J3XII De incendiariis . . . 176

XIIII De plagiariis . . 182

XV De mathematicis maleficis et Munichaeis . . . . . a. 184XVl De legitima successione 189 Consultatio ueteris cuiusdam iurisconSulti ........ 199 Codices Gregorianus et Hermogenianus . L . . ,ἀω. 221 Epitome Codicis Gregoriani Wisigothica . . . . . . 224 Epitonio Codicis Hermogeniani Wisigothica . 234 Codicis Gregoriani fragmenta . 236 Codicis Hermogeniani fragmenta . 242

4쪽

Seholia Sinaitica ad Vlpiaui libros ad Sabinum 265 SuppΙementa ad tomum alterum . . . . . 283 Papiniani quaestionum Dagmentum 285 Papiniani responsorum fragmeuta Bero liueusia et Parisiensia 285Fragmentum Papiuia n0 falso adscriptum 296 Pauli institutionum fragmenta BruXellcnsia . . . . . . 297 Vlpiani fragmenta duo 298 Incerti auctoris de iudiciis fragmenta Beruliueusia . . 298Fragmentum de formula Fabiana 299 Indices I Leges quae in hac collectione citati tur 303 II Senatus consulta quue tu hae collectione citantur . . . 304

IllI Coustitutiones imperatorum quae in hac collectioiae citantur 309 V Iuris auctores quorum capita in hae collectione eXtant . . 311

p. 69 c. 220. Eiusdem Alcimi titulus prodiit VIpianae in Moesia superiore hic C. I. L. III S. v. 81693: Fortunae uolernae domus Furianae Pro 3saluteis C. Furi octaviani e larissimi) usiri) Furius Alcimus et Pontius Vlis anus peeunia octauian ai faetendum eursaluerunt. patronus, cuius plureS prodierunt tituli, legulus uidetur fuisse MoeSiue superioris c. a. 222. monuit otio uirs hselis p. 80 c. 254 sin. distingueretur delet Graden itEius cum quod eo uoca bulo Papinianus alibi non utitur tum quod olfendit imperfectum. p. 231, 6 iu margine scr. a. 225 pro a. 2bb. p. 245 aduol. 18 sci'. cogniturum pru cognituro.

5쪽

Collectio III.

7쪽

Fuit olun in Bobiensi S. Colum ham monasterio in Liguria inter Genuam et Placentiam sito liber scriptus saeculo ut uidetur octavo, sed inde a saeculo certe decimo quinto truncatus initio et sine, continens collationes Aegypti anacho retarum auctore Cassiano a tertia ad mediam decimam. cuius libri priorem partem siue coli. III. IV init. hodie seruat bibliotheca regia Τaurinensis, posteriorem a IV media ad finem pontificia Vaticana, ubi haec signata est numero 5766. usus est Script0r eiuS uoluminis praeter alia pura soliis deleticiis sexa ginta tribus, avulsis iis ex tribus iuris uoluminibus: scilicet ad codicis Τheodosiani int0gri l. XIV XVI pertinent partis I aurinensis scilia sex, Vaticanae viginti du0 ea quae hodie numerantur 25 - 43. 46 48; ad legem B0manam Burgundionum partis Vaticanae folia duo h0die 44. 45; denique ad haec quae edimus iuris legumque digesta Vaticanast partis folia triginta tria hodie lT-24. 58 63. 82-100. cum ex soliorum c0- dicis uetustioris pari librarius secundus solio sui uoluminis es

eum propter hanc causam tum propterea quod ex lacero qua' ternione compagis recentioris ultimo non restant nisi solia

8쪽

tria prima soluta, factum est ut in soliis de quibus diximus iritaginta tribus inueniantur solitaria nouem f. 84. 85. 86. 87. 92 95. 98. 99. 100). antiquioris libri quae extant reliquiis quantum seri potest inter se rurSus coniunctiS eius apparuit superesse solia integra octodecim, mutila parte tertia duo, mutilubinis tortiis octo. scriptura ita deleta est, ut idoneis r0mediis adhibitis redierit sere uniuersa; quadrata est simillima Gai Veronensis digestorumque Florentinorum, qualem commonstrata Maio propositum et probatum Deilelaeno specimen adiunctum etiam et HollWegianae editioni et meae priori . conscriptio libricum propter argumentum eius anie Saec. IV. extremum reici

nequeat, qu0minus ad hoc ipsum uel certe ad quintum saeculum reseratur nihil impedit. orthographiam sane librarius non solum ad Sequioris aetatis lege8 sormauit, ut saepe s ad

hibuit pr0 Graeco ph cf. ephemeridis Hermae uol. 14 p. 65Seq.), Sed etiam non raro corrupit; Sed quae peccauit, ea fere sunt, a quibus quarti quiniique Saeculi ne publica quidem monumenta abstinent, maXime ae pro e et e, cum e contrario e proae raro ossendatur, h initio u0cabuli ad uocalem perperam adiecta pa88im, raro omiSSu, i et y litterae inter se permutatae si1nilesque aliae mendae in Graecis. e contrario exceptione singulari liber immunis prorsus mansit tam a barbara litte rarum b et v permutatione ab initio inde saeculi tertii uel in publicis monumentis quodammodo perpetua quam a littera min sine uocabulorum male aut adiecta aut omissa Φ. lalitim scriptor non in paginas diuisit, Sed per integrum uersus continuauit. uersus Scripturae antiquioris solium habet tri sen0s binos, litteras uersus a quinquageni S ad Sexagenas; itaque ut

missam laciamus inaequalitatem in scindendis foliis hic illic obviam, ubi supersunt partes duae, in singulis uersibus desiderantur litterae inter senas denas et uicenas, ubi tertia pars sola remansit, inter tricenas senas et quadragenas. Sed propter usum notarum in codice frequentissimum hisce elementis saepe significatur numerus litterarum aliquanto maior. Ad antiquum soliorum ordinem restituendum indicia ad- Sunt tria: quaternionum, quos solito more librarius in extremae cuiu8que quaternioniS paginae ora ima numerauit, numeri

qui supersunt quattuor VI. XV. XXVII. XXVIIII; foliorum

quae habemus non solitariorum cohaesio; denique serm0nis uel certe argumenti continuatio. quibus adiumentis quo per' uentum Sit, OStendit tabula subiecta, ubi solia ea, quae in re'

in Mendae singuIares, quales offenduntur o. 14 n. 8, c. 16 n. 2, c. 89 n. 3, longe recedunt a solita in his perturbatione.

9쪽

centiorum foliorum paribus etiamnunc cohaerent, curuis lineis coniunguntur, Solitaria cernuntur a Sua compage Seiuncta. rectas et uersas foli0rum distinxi apposito ad uersarum numeros apice.

que folia. Paginarum co- Ilarum qu ' Capita huius ed.

1 59

τ . . in

- . .

4 Aia vias . . . . .

10쪽

qus solis.

XXVII, 1XXVIIII, 1

Paginarum e diris in ed. mai. numeratio.

Foliorum quactnunc est in cod numeratio.

. . . . . . . . m m.

171 - 178 s... primipil).178 rimipilarem . . .) - 180

226 231. 84 232 239 ... Item Furio . 84 239 Epaphrae ... 3 - 247.