De parodiis eis quibus exprimitur a comicis graecis iudicium seu censura

11쪽

Dicaepolis etiam ampliora offert cum arguit capit ἐπιξηνω imposito non esse se proditorem ut ille non esse se speculatorem dixerat - μη μοι φθονήσατ' ἄνδρες οἱ θεωμενοι εἰ πτωχος ων ἔπειτ ἐν Ἀθηναίοις λέγειν μέλλω. Maximopere quoque offendebatur haud dubie Aristophanos quod videbat ab Euripide produci heroum per8Ona versuta8 in ipsis is rebus, qua tum quidem in eruditione ac philosophando vel rholaricis dialecticisque rebus inveniebantur aut in Atticorum hominum notitiam primum veniebant, quo fiebat ut cum antiquissimis consociarentur recentissima et ea quidem quae aut spernebat Aristophane aut etiam perniciosa reipublicae aut nugas quidem habebat Ita uripidis alam0des cum multa de eruditione i politiore hun altat doclamasso ltum quantum ipse moritus sit 1''miena littorarum discrimina, consonantium vocaliumque, fusius explicasse videtur. h. 58 N. αφωνα καὶ φωνουντα συλλαβὰς τε θεὶς ἐλυρον ἄνθρωποισι γράμμαν εἰδέναι γ

quam rotagoream disciplinam in cena tragica proferre, non injuste egisse viduturor, quod frigidam fabulam vocavit olper parodiam perstrinxit in hesmophoriagusis. Ibi enim Mnesilochus a mulieribus detectus circumdatu8que pendens rationem salutis imitatur modum quo Palamedis frater o apud Euripidem indicabat patri mortuum alamedem :

ἐγχειρεῖν χρη ἔργα πορhaco. ἄγε δη πινάκων ξέστων δέλτοι, δέξασθε 'aiλης λκους

Inseruit Aristophanes quo gravius illud notaret, τουτι roi ρω μοχθηρον. . . . aliud quod etiam minus proprio Euripides tribuit herorum personis nonnullorum erat doctrina An ago a' de natura rerum origineque, quam cum in aliis

8 cf. Valchenaer. Diatribe cap. IV sqq. Ceterum parum secutus Videtur insignis vir historicam rationem judicandi cum scripsit: , Euripides si

12쪽

sabulis, tum in elanippa acti σοφη luculentissime exhibuit qua in ro si alicubi approbo rationem judicii Aristophanis. Illa nim in fabula cum virgo a Neptuno vitiata partum edi- tum apud Oves occulisset, et a uo esset ut remarentur in fantes, Melanippa, probatura non esse utique prodigium, in exordio orationis exponit Anaxagorin κοοκ ἐαος -υθος, λV ἐμῆς-ητρος παρα,

ἐπεὶ δ' ἐχωρiσθησαν ἀλληλων δυον

τικτουσι, πάντα κώνέδωκαν εἰς φάος. . . L

Euripides rigitur ipse cim Thesmoph. initio satis spinose et subtiliter docens quae videnda quae audienda, denique discrimen explicat quod intercedat inter audiendum et videndum

καὶ ζω ἐν αυτ ξυνετέκνου κινουαεναευ ἐν umιν χρη πρω ἐμηχανήσατο . . . Helenam Euripidis quam recte novam appessavit Aristophanes cur in Thesmoph. per Modiam imitaretur non est quod fusius explicemus, cum et Stesichorea rati mythi quam in tragoodia exhibuerat Euripides, et callidita υηχανήαατος usu γ psit ad Tu clymenem decipiendum et aufugiendum satis offendisse videantur Aristophanem, nec uni Singula multa ut prologus Helenae. Etiam Andromedam et ipsam anno 11. doctam in usum suum convertit Aristophane8, non temere Vero, cum quidem et novationem satis insolantem Echus inseruisset Euripides et erseum heroem edusarum interfectorem puellae tenerae similiter amore quam acerrimo affectum et multa declamantomde momento ac vi amoris expressisset. Rationem vere facetiae Comici hac inprimus in re tam accurate explicaverunt Fritschius in Ed Τhesm. Tae erus De usu parodiae apud Aristophanem. prolus Gymn. Joach. Berol. 1849 pag. 3b sqq. Ribeatus, ut non

habeam quod amplius accuratiusque addam.

quis alius praeter Socratem indignissimus qui toties turpiter violatus a comico in scena agitaretur. 9 Rem aeque absistdam puto ac si Mahespeare si nunc quidem viveret Imogensi suae vel ad Macbeth tribueret declamanda placita Physicorum qui nunc sunt ut evolutionem quae dicitur arvini. Disjtig di MIOO le

13쪽

Venimus jam ad parodias in quibus de singulis Euripideas rationis tragoedias partibus censuram expressit Aristophanes. Atque quidem prologis uripideis objecit Aristophanes,

quod non divorbiis initio factis status rerum ostenderetur sed ab unaquaquam personarum longam rationem Uclamant atque garrante seriem eventuum ex primis stirpis satis usque ad sua ipsius tempora, sermone longiore quam Venustior neque pro peculiari indole personae loquentis. oris tritissimi quin taeduerit non Aristophanem solum non dubium videtur praesertim cum in mentem revocaris ter quaterve in paucarum horarum spatio eandem speciem exordiorum audiendam fuisse spectatoribus cf. Kock ad Ran. 120Φ. Habes in Aeolosicone Aristoph. h. 7. με Θεαν-- αρτοπωλιον λιπών, οῖν ἐστὶ κριμνων ἐδωλια cs Troad Eurip. I. μι λιπων θανον αλμυρον βάθος ποντον Ποσειδων ἔνθα Νηρηδων νοροι est

Rationis uripideae gentis conditores si fata narrandi paro diam an exprimere voluerit Aristophanes in versibus Ach. 47 sqq. nescio Scholiasta quidem quae dicit: Haec loquitur facete irridens Euripidem qui multus est in enarrandis gentibus .,in δέως παγγέλλοντα τὰ ἐν priorum videntur esse I commentatorum, Didymi fortasso. Vorsib li. Amphithsus is

mortalem se eas dicit. εὐγα - φῶθεος ημητρος ην καὶ ριπτολέμον τουτο δ Λελεος ἐγνεται γαμεῖ δἐ κελεος Φοαναρέτην τηθην ἐμην ἐξ ἡ Λυκινος ἐγένετ ἐκ τουτου δ' ἐγώ. 1 Choricorum uripideorum species ostenditur per parodiam ab Aeschylo Ran. 130 sqq. Ἀλκυονες, αἱ παυ ἀενάοις θαλάσσης

κvμασι στωμυλλετε 10 Ceterum cons etiam exordium Eccles Aristoph.

14쪽

τέγγουσαι νοτίους πτερων, ἰανῶσι χοοα δροσιζοαενοι ' . . .

Unde liquet Aristophauem vituperaro quod in Euripidis choricis

inesset nimia mollities o artificiosa colorum varietas, parum cohaerentibus sententiis cum invicem tum cum actione fabulae, cum quidem chorus paene desineret apud Euripidem proprias parte agere ne multum jam diversa essent chorica Euripidea ab mbolimaeis carminibus qualia Agatho fabulis suis inseruit. Similiter, nempe alia fingendo omnino, alia ut in centone conhectendo, instituit parodiam Aristophanes species τροποvimon odiarum Euripidis, quae cum novata omnino essent ab Euripide tum multa habebant quae in reprehensionum caderent. Cum quidem Aristophane somnem mollitiem a tragoedia sejunctam esse vellet, inerat in monodiis Euripideis uberrima affectuum effusio ut mollities, prorsus neglecta versuum ratione anti- strophica, cum modi quam maxime varii conyenlantes cum variis concitationibus animi in una atque eadem monodi prolati fuisse videantur; os Aristotet. Ρrobi. XIX 6 p. 918 a. l1.12. παθητι κον γάρ το ἀωριαλες καὶ ἐν μεγέθει τυχης η λυπρος quo accedebat quod re quae volvebantur saepe sati leves ac minoris momenti erant quam pro tanta affectuum profusione. Ran. 1331 G υκτος κελαινοφαλὶς

nimirum clamentatur muliercula aliqua gallum gallinaceum, cum ipsa dormiverit, a vicina muliere abreptum fuisse; quam rem vilem exhibet admodum flebiliter et affectuose; nec non repetitione verborum notatur σχετLασμὰς qualem ad augendum tactum adhibere Euripidos adamabat.1338- φονια ονια δερκόμενον

15쪽

ἐμοὶ δ' χε' ἄχε' κατεLπεδάκρυα δάκου H ἀπ ομμεατωνεβαλον βαλον ἁ τλήμων. Agathonisi' tragici luculentissima praebetur parodia ibi, ubi Euripides Mnesilochusque petunt ab illo vestim0ntum quidem muliebre, cum ipse molliculus homo noluerit abire speculaturus in contione mulierum offendebat Aristophanem ut Gorgiana ars rhetorica adhibita ab Agathone in componendo

voces novas, sis excudendo Sententias, inSerendo rhetoricas sermoni figuras; - ita blanda illa mollities quam a recta ratione tragoediarum quam maxime alienam esse putavit comicus, qua igitur luculentissimo speciminei' imitatus est Thesm. 43 sqq. ἐχετ δἐ πνοα νηνεμος αἰθήρ, κῖμα δἐ ποντο μη κελαδειτω

γλαυκον ....

πτVνων τε γενη κατακοιμάσθω

θηρων τ Ἀγρίων ποδες υλοδρομων μηδετεσθων, Ceterorum quidem tragicorum poeseos desunt circa quae censura exhibeatur parodiae Aristophaneae, licet non dosint judicia expressis prolata verbis, ut orsimus Vocatur frigidus, Xenocles malus poeta. Stheneli quidem verba Gerylad. h. )non nisi sale et aceto admixti devorari posse. A12 In Alteris Thesmophoriagusis rhetorica ars Agathonis magis in judicium vocata fuisse videtur cf. h. s. ἁν ίθετον Agathonis more inventum add. Agath. h. 6, 11, 12 Ν. Quibus addi Platonis Conviv. 194-197 et optimam disputationem Lindemanni. ,De Agathonis oratione quae est in convivio Platonis. Dresd. 187I. 13 Quod ut non parodiam dicam tantum abest ut potius talem habeam qua maxime exoluceat ars Comici conficiendarum parodisrum. Etenim Aristophanes non illud agit ut latonica ratione mimographica indolem tantum ingeniumque exprimat, sed ut irrisionem et reprehensionem edat. Disjtig di IOO le

16쪽

etiam parodiis expressa ut d Cineri inprimis qua in rodolendum est quod nec musicam illius riem quae cummaxime ab Aristophane vituperabatur, auribu Suhacere possumu nec ipsius poeseos habemus specimina quibus adhibitis videamus in quantum accuratam imitationem, in quantum exaggeratio-nom habeamuS. Atque quidem inestas ea praecipue in re noVator extitisse videtur quod apud eum, mi&ga omni ratione antistrophica novi continuo modi musice sequerentur tales qui convenirent cum vocibus sententiisque tumidis et inordinate provolutis ac profusis. Aristoteles Problem 1915. καθάπερ υνκαὶ φήματα, καὶ τὰ μελη ήκολοοθειν ει ετ εραγινομεν ... Aristoph. Nubb. 333 ἀσματοκάμπτας ). In

Nubb. 335 igitur Strepsiades jam intellegere se dicit quam necessaria intercedat nebulis ratio cum nebulonibus illis quippe qui inde hauriant sua qualia sint 335 sq. - specimina haud/dubie genuina poeseos Dithyramborum illorum H γρῶν φελαν στρεπτοπλα δάιον ορμὰν πλοκάρι ou θ' κατογκεφάλα υφῶ πρημαινουσα τε

θυελλας , . . .

pro quibus deinde ingurgitent πιστραν τεμάτη μεγαλῶν γωθαν, κρέα τ ορνiθεια κιχηλῶν. In vibus in eorum qui plumas recepturi adveniunt numero est etiam inestas, cum cupiat ad nubes sursum volare unde pendat cum omnis ars sua, tum praecipue carminum prooemia ιναβολαὶ). Habemus imitationem haud dubie satis accuratam speciei poeseos inestae

δωλα πετεινων αἰθεροδρομέονοίουνῶν ταναοδεἐρων.

17쪽

ἀλiμενον αἰθέρος αυλακα τέμνων. Ροst Cinosia tempora Dithyrambi inceperunt actionem P dam exprimere qualis erat Cyclops hiloxeni Cithoxii quem Athenarus L a narrat in Dionysii irrisionem compositum fuisse, quem vero Athenis quoque in Menam productum suisse necessarie inde efficitur quod Aristophanes in luto introducit Carionem invitantem agricolas ut se sequantur in similitudinem Cyclopis apud Philoxenum finxit quidem Aristophanes omnia praeter verba: LV i τέκεα θαμi ἐπαναβοῶντες. An per cetera quae quidem lasciviora sunt, speciem carminis

Ρhiloxeno imitari voluerit, jam haud satis liquet. Μediae iβ com odia quae extant reliquiae licet exiliores sint, quam ut intelligamus quanta fuerit illa ubertas parodia ra frum OeSeos, cujus quidem indicium os satis idonsium titulus

libri Antiochi περι των ἐν τη μἐση κωμωδi κωμωδουμένων .ποι-τῶν, th. XI 8 c. - Supersunt tamen censurae quam exercebant mediae com Scriptores, specimina haud spernenda. Ceterum alia facta erat poetica materies parodiarum, neque sententiae comicorum jam eadem qua suerant vigente Aristophane, quoniam ex ipsorum adulescentium eorum qui Euripidea imbuti fuerant eruditione, numero procederent qui deinceps ab Antiphane fabulas comicas docebant.

Atque ipse quidem Antiphanes laudat Philoxenum dithyrambum quam maximopere in Tritagonista sabula post annum 380, quo obiit Ph. docta quod quasi deus inter homines fueritiq). imothei ly vero dithyrambi notasse videtur satis diligenter singula, ut metaphoras insolentiores in Caeneo:

15 Μeineh. Hist orit Com. p. 286 sqq. 16 Probat quam maximopere quae suerint illius voces peculiares et novae nec non musices immutationes. - Ceterum tunc temporibus quam plurimum vulgo tractatam fuisse poesin, inde effeceris quod Antiphanes in IIo 1σις sab. quasi ex instituto scholae disssest de commodis quae sint tragoediae pro universa ejus ratione adde Timoclis ιονυσιαζουσα ubi exponitur de utilitate tragoediae in quodammodo ametendo animos. 17 Timotheus quidem notationem haud dubio etiam ipse excitavit M. fragm. , 10 B nimia de istina arte gloriatione. Disjtig di IOO le

18쪽

κατὰ uaoθεον, ξυστον τό βέλος Turgidam Timothei rationis speciem irridet Anaxandrides in Aeschra i Ἀρτιας διηρτάμηκε καὶ τά με διανεκῆ

σωυατος μερη δαμάζε ἐν πυρικτιτοισι γῆς ... διμοθεος ἐφη ποτ , ανδρες, τὴν χυτραν οἶμαι λεγων.

Timotheae quoque vocis cujustam), nimirum metaphorae satis insolentis parodia sui3se videntur verba Vulcani canes provoce carbonum seu scintillarum apud Eubulum in Othrane I Τρι ἐς δ εγεiρει φυλακας - αiστου κυνας eadem verba apud Alexidem in Milesia pro scintillis v. 16 γ δη πυκνοὶ δ' αττουσιν αiστου κυνες

Cum ceterum inspicimus frustula reliquiarum imothearum,

invenimus vini et inquae verba expressa metaphoris hisce Cyclop. h. 4.

c elum se. 2 κυάνεον πολον ἄστρων amorem exprimit r. 13 oi δ' ὁ πτερωτος ως ομμάτων 'χρως Κυπριος κυναγος, 1 φρενῶν ἄκις. Quae licet parva sint, tamen non injuste nec temere videor mihi coniicere etiam praeteri locos antea allatos quibus in , reliquiis nomen Timothei additum est, esse locos nonnullos quosdam qui versentur in perstringendo speciem orationis imotheae, ut in Antiphanis Aphrodisio aliquis, plana griphisi')involvens dicit:

18 Necesso est teneamus placuisse omnino mediae comoediae seriptoribus, subditam illam irrisionem οἰνισματωdo, σκωπτον minus Vero quia timidiores fuerint. Quam aperte et acerbe perstrinxerint nonnunquam satis documento sunt quae Demostheni et aliis objiciuntur cf. Timoelis sabulam est λος Adde quem laudat Clinto Fast Heli. d. meger ad ann. 356 υκ ἔστι αερησία πλον ἐνθαδε μὲν τοῖς φρονεστατοις, ἐν δὲ φθεατρω τοῖς κωμουδοδιδασκαλοις. Isocrat de pace 6 p. 6 d. Disjtig di MIO O le

19쪽

Similia vitiai' sermonis in Chaeremone tragico notabat Eubulus comicus, nimirum traiislationes frigidior Ita aquam ex presserat Chaeremo verbis fluminis corpus , Eubulus igitur vel verba illa suis inseruit vel integros reddidit versus Inc fab. 10 fibra δἐ σηκων περιβολὰς IMεi φαυενυθωρ τε ποτάμου σωμα διεπερασσυεν

εἶχον, . . .

Insigne restat ut gratissimum est Specimen censurae qualem ratione parodiae exercebant comoediae Scriptores, ex novissimis

comoediae temporibus apud Athenaeum X 432 αὶ nimirum qui historiarum scriptor apud Antiochum regem Seleuci dia- dochi filium plurimum pollebat, praelectiones habuerat publicis

Athenis, oratione, ut Videtur ea, qua leviuscula magnificis expressa fuerant verbis quamobrem pinicus comicus integram sabulam illius nomine insignitam scripsit, qua ipse ille procedit vs.6 sqq. ut monet thenaeus Sunt ipsae voco quales a.dhibuerat nesiptolemus). Cum vidissem aliquando in aestate bibentem Seleucum regem aquam cum h0rde mixtam litteris rem mandavi et ostendi hominibus' posse me pro vi mea dicendi etiam res perleves reddere digniores: Γόροντα Θάσιον, τον τε γεης π υτθiδος

κατνσiφυκα πυλαα, 'υματος λυσιν. is et Bernhard II 2, 1 sqq. et pag. 66 Von huc istaren Oedanhen, vo Geniale oder neuen olive ersaliri man nichis; die uns bustetit Nos in Rhetori undis seinerten Ormen. 20 Multi praeterea extant in mediae comoedia reliquiis loci qui cum insigniter exhibeant nobiliorem orationem et poeticis Muris distinctum, tenendum est mediae comoediae scriptores id ipsum quasi proprium et suum exercere adamasse quod quidem nisi ita se haberet, saepe suspicaremur offendere parodias locorum vel speciei tragici sermonis os inprimis Xenarchi Butationem Mnesimachi Hippotrophum. Disjtig di MIO O le

20쪽

Non rite licuit inserere hisce, quae jam in ordine quodam disposuimus, disputationem de parodiis eis quae versantur in censura Chr mologornm quorum quidem vaticinia olli Peloponnesiaci praecipue Omporibus tam crebro venditabantur et speciem certam tam notam omnibus haud dubie absibant et eam sormulis expressam, ut parodiae inde haustae persa cile ab omnibus spectatoribus intellectae suisse putandae sint. Ipsis olli Peloponnesiaci initiis cum omnes homines paene dist0nti essent Thuc. H hexpectatione suturarum rerum, tum πολλὰ μἐν λογια ἐλέγοντο πολλά ἀρησμολογοι iδον .τ. λ. Nimirum cum satis perterrefacti essent animi hominum insolentioribus rebus ut terrae motu Deli in insula, solis desectione Huc. 228 Plut Pericl. M taeterrima tot hominum undique in urbem confugientium in angustum spatium cogctione, denique pestis calamitate dirissima, insuper excitabantur vaticiniis quae tum quidem, ut fieri solet magna cum fiducia vulgo excipiebantur neque mirum igitur, quod, cum illa magni fierent frequentissimi existerent venditores. Et quidem non tam χρησμαγδους haberi se volebant nec ipsos auctores vaticiniorum putari, sed Vetusta prae se ferebant ex Pythio pollino volBacido vel usaeo*3 vel Sibylla olim edita, quae quidem usque ad ea tempora quibus quites suos docebat Aristophane 3, jam jam plus momenti videntur in urbe attinuisse. Atque causas ' quidem quibus commotus Aristophanes castigaverit illos cum inquirimus, non tam ut nequam homines ariolosque eos insectatus fuisse videtur, quam propter rationem rerum civilium. Nimirum qualis intercesserit ratio inter istas

et vaticinia chresmologorum liquet et ex Aristophanis Equitum Pacisque sabulis et luculentissimo Amipsia loco Conn. h. n.

21 Quorum omnium, cum jam in bellis Persicia probati essent plurimum valebat apud plebem auctoritas os Herodotum VIII 773 qui Athonis

haud dubio audiverat quae affert vaticinia. Onomacritus ut notum est, in codicom collegerat vatioiniamusaei, quae deinceps, ut videtur ut ,Pisistradidarum vaticinia' serebantur. 22 es. Roches Aristophanes quibus causis ommotus ornoul eorumque interpretes irriserit. Prolus Gymn. euatadi est ausae 1870. Disjtig di MIOO le